HÆSTARÉTTARDÓMAR ÚTGEFANDI HÆSTIRÉTTUR LXVI. BINDI 1995 REYKJAVÍK PRENTSMIÐJAN ODDI H/F Reglulegir dómarar Hæstaréttar 1995 Hrafn Bragason. Forseti dómsins. Haraldur Henrysson. Varaforseti dómsins. Arnljótur Björnsson. Settur frá 1. janúar til 30. júní 1995. Skipaður frá 11. ágúst 1995. Garðar Gíslason. Guðrún Erlendsdóttir. Gunnlaugur Claessen. Hjörtur Torfason. Markús Sigurbjörnsson. Pétur Kr. Hafstein. Þór Vilhjálmsson. Í leyfi frá 1. janúar til 30. júní 1995. Lausn frá embætti 1. júlí 1995. 1 2 10 11 2/1995 494/1994 499/1994 3/1995 1/1995 500/1994 12/1995 322/1992 5/1993 15/1995 1/1995 Registur I. MÁLASKRÁ 1. HEFTI Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Þórhalli Ölver Gunnlaugssyni. Kærumál. Farbann. .................... Gísli Kolbeins gegn Rósu Jónídu Benediktsdóttur. Kærumál. Frávísunarúrskurður staðfestur. Máls- kostnaður. rr Sýslumaðurinn í Keflavík gegn Nesvirki hf. Kæru- mál. Gjaldþrotaskipti .................. Búnaðarbanki Íslands gegn Byggðastofnun. Kærumál. Nauðungasala. Úthlutun söluverðs. ..... Gjaldheimtan í Reykjavík gegn Arnfinni Róbert Einarssyni. Kærumál. Þinglýsing. Aflýsing. ......... Sigurður Friðriksson gegn Helgu Gunnólfsdóttur, Helgu Árnadóttur, Gunnlaugu Árnadóttur og Helgu Bylgju Gísladóttur. Kærumál. Nauðungar- sala. Úthlutun söluverðs. Handveð. Mótbáru- MMÍSSÍF „ddr Íslensk matvælaframleiðsla hf. gegn Gjaldheimt- unni í Reykjavík. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. Að- fNNSlUr. rr Ólafur R. Sigurðsson gegn fjármálaráðhera f.h. ríkissjóðs og samgönguráðherra f.h. Flugmála- stjórnar. Skaðabætur. Matsgerð. ...............00....0... Ólafur M. Ólafsson og Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Vivian D. Ólafsdóttur og gagnsök. Skaða- bætur. Fjártjón. ..................... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Steingrími Njálssyni. Kærumál. Gæsluvarðhaldsúrskurður felldur Úr gildi. Guðjón Böðvarsson sf. gegn tollstjóranum í Reykjavík. Kærumál. Fjárnám. ........................... Dómur 51 51 5/1 111 114 114 11/1 124 12/1 134 17 Bls. 16 19 26 29 44 46 VI 14 15 16 17 18 19 20 21 22 24 25 26 8/1995 6/1995 355/1992 62/1993 38/1992 444/1994 440/1994 103/1993 65/1993 280/1991 279/1991 16/1995 332/1993 84/1993 111/1993 Málaskrá Rögnvaldur Finnbogason gegn íslenska ríkinu, Bjarna Einarssyni og Prestssetrasjóði og til réttar- gæslu Erni Erlendssyni. Kærumál. Frávísunarúr- skurður staðfestur. Aðild. Ábúð. ................... Sigurgeir Sigurðsson gegn Guðmundi Davíðssyni. Kærumál. Víxlar. Frávísunarúrskurður staðfestur. Guðmundur Sigurður Jóhannsson gegn Matthíasi Viktorssyni og Steinunni Hjartardóttur. Ærumeið- ingar. Ómerking ummæla. Skriflega flutt mál. ..... Aðalheiður Sigurðardóttir gegn Emil B. Blöndal og Önnu Maríu E. Guðmundsdóttur. Fasteigna- kaup. Kaupverð. Vanefndir. ..........00.000eeeeeee.. Húsasmiðjan hf. gegn dánarbúi Ingolfs Frylund Jensen. Lausafjárkaup. Riftun. Matsgerð. ........... Ákæruvaldið gegn Unnari Sigurði Hansen. Þjófn- aður. Áfrýjunarheimild. Frávísunarkröfu hafnað. Ákæruvaldið gegn Sigurjóni Reyni Eiríkssyni. Ávana- og fíkniefni. Refsiákvörðun. ................... Finnbogi Jónsson gegn Ingólfi Þórissyni. Æru- meiðingar. Sératkvæði. .............. Helgi V. Jónsson hrl. vegna þrotabús Viðars Art- húrssonar gegn Ólöfu Eiríksdóttur. Skuldabréf. Sjálfskuldarábyrgð. Umboð. Málskostnaður. ....... Selma Ó. Björgvinsdóttir og Örn Falkner gegn Ís- landsbanka hf. f.h þrotabús Ulrichs Falkner. Hjón. Gjaldþrotaskipti. Riftun. Endurgreiðsla. Máls- kostnaður. nr Selma Ó. Björgvinsdóttir gegn Íslandsbanka hf. f.h. þrotabús Ulrichs Falkner. Hjón. Gjaldþrota- skipti. Kaupmáli. Riftun. Málamyndagerningar. Endurgreiðsla... Þorsteinn Einarsson gegn Jóni Bjarnasyni. Kæru- mál. Innsetningarg€rð. ............. Kristinn Þ. Jensson gegn Íslandsbanka hf. Máls- kostnaðartrygging. Dalshraun 4 hf. gegn Bjarna Garðarssyni og gagn- sök. Kaupsamningur. Skaðabætur. Févíti. Tómlæti. Veiðifélag Langadalsár gegn Bjarna Ingvari Árna- syni og Grími Jónssyni. Eignarréttur. Skaðabætur. Sjálftaka. err Dómur 17/1 18/1 19/1 19/1 19/1 19/1 19/1 19/1 19/1 19/1 19/1 24/1 25/1 26/1 26/1 Bls. 53 59 72 71 88 100 114 119 127 130 134 136 160 27 28 29 3 32 36 37 38 39 40 312/1992 216/1991 426/1993 148/1992 392/1994 239/1992 233/1993 20/1995 321/1992 311/1992 120/1993 316/1991 317/1991 27/1992 Málaskrá Sigurður Þór Guðjónsson gegn Tómasi Helgasyni, Ríkisspítölunum, landlækni fh. landlæknisem- bættisins og heilbrigðis- og tryggingamálaráðu- neytinu. Sjúkrahús. Sjúkraskrá. Upplýsingaskylda. Læknar. Dagsektir. Gjafsókn. ..........0.0000..00.0...... Fjárfestingarfélag Íslands hf. gegn Framkvæmda- sjóði Íslands. Ábyrgðaryfirlýsing. Lánastofnanir. Sératkvæði. rr M gegn K. Börn. Forsjá. Lögvarðir hagsmunir. Frávísun frá Hæstarétti. Aðfinnslur. ................... Ingibjörg Helga Óskarsdóttir gegn Sigurði Valdi- marssyni og Þorkeli Valdimarssyni og Sjóvá-Al- mennum tryggingum hf. til réttargæslu. Skaða- bótamál. Fasteign. Örorka. Sératkvæði. .............. Ákæruvaldið gegn Ómari Erni Grímssyni. Þjófn- AÖUF. lr Hamraborg hf. gegn Húsfélaginu Hamraborg 14. Fjölbýlishús. Viðhaldskostnaður. Sameign. Frávís- unarkröfu hrundið. ..............0...00.000000 0000 Elvar Hallgrímsson, Davíð Guðmundsson og Jón Elíasson gegn Varmabyggð hf. Víxilmál. ............. Gifspússning hf. gegn Jóhannesi Jónssyni. Kæru- mál. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi. Res ju- ÁiCAtA. Ölfushreppur gegn Birgittu Jónsdóttur og Jóni Tryggva Jónssyni. Leigusamningur. Skaðabætur. Sönnun. Gjafvörn. .................0.a Flatkökugerðin hf. gegn Kökugerðinni hf. Skrif- lega flutt mál. Aðild. Gjaldþrot. Frávísun frá Hæstarétti... Svanur Guðmundsson gegn þrotabúi Íslandslax hf. UMbOð. 2... Þrotabú Grundarkjörs hf. gegn Smjörlíki hf. Gjaldþrot. Greiðsla. Riftunarkrafa. Sératkvæði. .. Þrotabú Grundarkjörs hf. gegn Sambandi ís- lenskra samvinnufélaga vegna búvörudeildar þess. Gjaldþrot. Greiðsla. Riftunarkrafa. Sératkvæði. .. Þrotabú Grundarkjörs hf. gegn Ó. Johnson ᣠKaaber hf. og gagnsök. Gjaldþrot. Greiðsla. Rift- un. Sératkvæði. ........... Dómur 26/1 26/1 26/1 261 26/1 26/1 26/1 27/1 22 2/2 22 2/2 2/2 22 VIL Bls. 167 187 196 198 210 215 224 228 233 240 243 248 257 267 VIII 41 42 44 45 46 47 48 49 51 52 53 155/1993 61/1993 305/1994 35/1995 2111995 384/1992 9/1993 104/1994 161/1994 381/1992 36/1995 364/1992 512/1993 417/1993 146/1993 122/1993 178/1992 Málaskrá Rækjunes hf. gegn Jens Óskarssyni. Sjómenn. Slit ráðningarsamnings. Bætur fyrir uppsögn. Sér- AtkVÆði. re Svavar Pétursson gegn Landsbanka Íslands. Víxl- ar. Sýning til greiðslu. Innheimta. Vangeymsla. Skaðabætur. Sératkvæði. ............0000000..0.0 00. Þrotabú Davíðs Axelssonar gegn Efnissölu Guð- jóns E. Jóhannssonar hf. Mál fellt niður. Máls- kostnaður. rr Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Þórhalli Ölveri Gunnlaugssyni. Kærumál. Farbann. .................... B-stræti hf. gegn Jóni Ó. Ragnarssyni. Kærumál. INNSEtNINg. Kristján Hálfdánarson gegn Elísabetu Benedikts- dóttur. Ómerking. Heimvísun. ............................ Stefán Stefánsson gegn Þresti Sveinbjörnssyni vegna ófjárráða Sigurðar Sveinbjörnssonar. Ómerking. Heimvísun. ............00 Samskip hf. gegn Brjóti sf. Ómerking. Heimvísun. Sverrir Einar Eiríksson og Sjóvá-Almennar trygg- ingar hf. gegn Atla Steinari Bjarnasyni og gagn- sök. Ómerking. HeimvÍSun. ...........0.. Hjalti Hauksson gegn Granda hf. Ómerking. Heimvísun. Gjafsókn. ...................0aa Landsbanki Íslands gegn Skipabrautinni hf. Kæru- mál. Innsetningargerð. .............00).......... Ólafsfjarðarbær gegn Búnaðarbanka Íslands og gagnsök. Ábyrgð. Vanlýsing. dd. Guðrún Álfgeirsdóttir, Kristinn Álfgeirsson og Olga Sveinsdóttir gegn Hreyfli svf. Sjálfskuldar- ábyrgð. Málsástæður. .................0.........00a Bæjarsjóður Neskaupstaðar gegn Óskari Jónssyni. Skaðabætur. Innlausn samkvæmt lögum um brunatryggingar. „rr Íslandsbanki hf. gegn Ernu Pétursdóttur. Þinglýs- ingar. Kaupmáli. Veðréttur. ................0.000.0000........ Ingibjörg Sigurðardóttir gegn Prentsmiðjunni Odda hf. Kjarasamningar. Veikindaforföll. .......... Alda Árnadóttir og Fjóla Guðmundsdóttir gegn Kreditkortum hf. Víxilmál. Ábyrgð. Greiðslukort. Dómur 2/2 2/2 22 6/2 6/2 6/2 6/2 6/2 6/2 6/2 9/2 9/2 9/2 9/2 92 92 9/2 Bls. 279 286 296 297 299 304 306 308 310 312 314 318 328 332 341 347 355 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 446/1994 477/1994 176/1993 105/1993 190/1992 337/1993 204/1992 122/1992 133/1993 256/1992 325/1992 412/1992 445/1992 372/1992 246/1994 445/1994 Málaskrá Ákæruvaldið gegn Lárusi Stefánssyni. Ávana- og fíkniefni. Refslákvörðun. ................. Ákæruvaldið gegn Hafþóri Hafdal Jónssyni. Lík- amsárás. SÖNNUN. .............).000 na Herluf Clausen gegn Guðjóni Ármanni Jónssyni. Víxlar. Greiðslustaður. ............... Sigurður Vignir Matthíasson gegn Guðmundi Guðjónssyni og Sjóvá-Almennum tryggingum hf. Skaðabætur. Bifreiðar. Ábyrgð á dýrum. Búfjár- fæktarlög. Fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs og menntamála- ráðherra gegn Jóhannesi Á gústssyni. Stjórnsýsla. Opinberir starfsmenn. Stöðuveiting. Skaðabætur. AÖfINNSlUr. Lárus Hinriksson gegn Birni Benediktssyni og Öxarfjarðarhreppi. Skaðabætur. Sameign. Um- ÞOð. ar Ólafur Rúnar Gunnarsson gegn Rúnari Valssyni. Skaðabótamál. Líkamsmeiðingar. Lögreglumenn. Kristján Þorvaldsson, Þóra Kristín Ásgeirsdóttir og Blað hf. gegn Gallerí Borg hf. og Úlfari Þor- móðssyni og gagnsök. Ærumeiðingar. Miskabæt- ur. Ómerking ummæla. Sératkvæði. Ábyrgð á prentuðu Máli. ..................... 0 Agnar Smári Einarsson gegn Einari Þórarni Magnússyni. Björgunarlaun. .............0..00.0..0.0000... Hekla hf. gegn fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs. Skattar. Sjóðir... Gunnarstindur hf. gegn Hólma hf. og gagnsök. Kauptilboð. Skip. Tómlæti. ..........000........... Halldór Valgeirsson gegn Véltaki hf. Kaup. Rift- un. Samningalög. Hlutafélög. „0... Íslandsbanki hf. gegn Ólafi Jónssyni og Kristínu Eysteinsdóttur. Skaðabætur. Skuldabréf. Bankar. Egmont Film A/S gegn Laugarásbíói. Samningar. Einkaréttindi. Févíti. Aðild. Fyrning. .................. M gegn K. Börn. Forsjá. Hjón. ..............0....... Ákæruvaldið gegn Sigurði Hilmari Ólasyni. Fjár- svik. Tékkamisferli. Skilorð. Saksóknarlaun. ....... Dómur 9/2 9/2 9/2 16/2 16/2 16/2 16/2 16/2 16/2 16/2 16/2 16/2 16/2 232 232 IX Bls. 361 366 372 376 382 390 400 408 426 435 440 447 453 462 470 479 14 75 16 71 78 79 80 sl 82 83 84 85 86 87 462/1994 28/1995 104/1993 421/1993 80/1994 468/1994 191/1994 179/1993 424/1992 222/1993 469/1994 504/1994 35/1992 434/1992 Málaskrá Ákæruvaldið gegn Ólafi Bragasyni. Tolllagabrot. Skilorð. Vítur. ........... Jón Eggert Hvanndal gegn Lífeyrissjóði Félags ís- lenskra stjórnunarstarfsmanna á Keflavíkurflug- velli. Málskostnaðartrygging. .......................0.. Herluf Clausen gegn Íslandsbanka hf. Ómerking. Heimvísun. ............. Kristján Wendel persónulega og vegna einkafyrir- tækja sinna, Draupnissjóðsins og Draupnis gegn Draupnissjóðnum hf. Ómerking. Heimvísun. ....... Vigfús Björgvinsson gegn Féfangi hf. Ómerking. Heimvísun. ............. Hilda Hafsteinsdóttir gegn dómsmálaráðherra og fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs. Ómerking. Heim- vísun. GjafsÓókn. 00... Tómas A. Tómasson gegn Jóni Oddssyni. Ómerk- ing. HeiMvVÍSun. Jenný Lind Árnadóttir gegn fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs og heilbrigðisráðherra. Ómerking. HeiMvísun. 0... Gunnar Kristófersson og Anna Helgadóttir gegn Danilo Markovic og Emilija Markovic og gagn- sök. Ómerking. Heimvísun. ................ Þrotabú Verks hf. gegn Húsfélögunum Kleppsvegi 136, 138 og 140. Verksamningur. Greiðsludráttur. Dagsektir. Fasteign. ..................... Ákæruvaldið gegn Aðalsteini Aðalsteinssyni. Þjófnaður. Hegningarauki. Áfengislagabrot. Upp- taka EigNA. rr Ákæruvaldið gegn Reyni Sigurjóni Sigurjónssyni. Bifreiðar. Umferðarlög. Svipting ökuréttar. ........ Ármann Ægir Magnússon gegn Róbert Bene- diktssyni og Guðjóni Jónssyni persónulega og f.h. R. Benediktsson sf. og Tryggingu hf. til réttar- gæslu. Skaðabætur. Vinnuslys. Örorka. Miski. Sakarskipting. ............ rr Gleipnir hf. gegn Kjarnafæði hf. Þinglýsing. Fast- eign. Veðréttindi. ...........................00.. Dómur 28/2 23 23 2/3 2/3 2/3 2/3 2/3 23 2/3 2/3 2/3 Bls. 486 493 495 497 499 501 503 505 507 509 517 521 525 540 88 89 90 91 92 93 94 95 96 99 100 101 102 501/1994 465/1994 505/1994 506/1994 496/1994 134/1993 100/1992 475(1994 60/1995 70/1995 75(1995 67/1995 371/1994 245/1993 138/1993 Málaskrá Ákæruvaldið gegn Ágústi Liljan Sigurðssyni. Bif- reiðar. Ölvunarakstur. Akstur án réttinda. Refsi- ÁkVÖFÐUN. 0... Ákæruvaldið gegn Starra Hjartarsyni. Frávísun frá Hæstarétti. — Áfrýjunarfrestur. Leiðbeiningar. Sakarkostnaður. .................. Ákæruvaldið gegn Bjartmari Vigni Þorgrímssyni. Áfengislög. Viðurlagaákvörðun. Upptaka. .......... Ákæruvaldið gegn Lárusi Birni Svavarssyni. Lík- amsárás. Þjófnaður. Viðurlagaákvörðun. ............. Ákæruvaldið gegn Karli Jóhannesi Mortensen. Kynferðisbrot. Börn. Refsiákvörðun. Skilorð. ..... Helgi Marteinn Gunnlaugsson gegn Guðbjarti Halldórssyni. Lausafjárkaup. Greiðsla. Viðskipta- Dréf. Laugarásbíó gegn fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs. Söluskattur. Eigin úttekt. Fordæmi. .................... Ákæruvaldið gegn Árna Sverri Reynissyni. Ölv- unarakstur. Manndráp af gáleysi. Svipting öku- réttar. Sakarkostnaður. ......................0.. Þórður Örn Stefánsson gegn Ferðamálasjóði, Frjálsa lífeyrissjóðnum, Landsbanka Íslands, Tak- marki hf., Bjarna Stefánssyni, Grindavíkurbæ, Guðjóni Jónssyni, Sparisjóðnum í Keflavík, Stef- áni Kristjánssyni og Vátryggingafélagi Íslands hf. Kærumál. Nauðungarsala. ....................00..0. Herrabúðin hf. gegn Gjaldheimtunni í Reykjavík. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. ........................ Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Kristjáni Haukssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. ...........0.. M gegn K. Kærumál. Börn. Bráðabirgðaforsjá. ... Albert Reimarsson gegn Söltunarfélagi Dalvíkur hf. og gagnsök. Skaðabætur. Vinnuslys. Sjómenn. Örorka. Sakarskipting. dd... Vilborg Yrsa Sigurðardóttir gegn íslenska ríkinu. Skaðabætur. Haldlagning. ...................000.00....00... Olgeir Kristjónsson gegn Aðalheiði Erlendsdóttur og Önnu Erlendsdóttur og gagnsök. Skuldabréf. Veðheimild. Búskipti. Erfðir. ............................. Dómur 2/3 2/3 2/3 2/3 2/3 2/3 2/3 2/3 6/3 6/3 8/3 9/3 9/3 9/3 9/3 XI 548 553 557 562 572 577 588 592 597 600 602 604 626 632 XII Málaskrá Dómur Bls. 103 116/1993 Brimborg hf. og Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Gísla Konráðssyni. Skaðabætur. Bifreiðar. .. 9/3 638 104 238/1993 Steindór V. Steindórsson gegn bæjarsjóði Akur- eyrar. Kjarasamningar. Vátrygging. Flugslys. ....... 9/3 648 105 270/1993 Gígja Skúladóttir gegn Jónasi Kristjánssyni og Vá- tryggingafélaginu Skandia hf. Skaðabætur. Bif- reiðar. Umferðarlög. ................... 9/3 662 106 281/1992 Skarphéðinn Árnason gegn Vélorku hf. Lausa- fjárkaup. Galli. Skaðabætur. ..............00.0 eee... 9/3 669 107 307/1993 Jónas Skaftason gegn þrotabúi Þóru Óskarsdóttur. Víxilmál. Refsimálskostnaður. ............0.00.000.0...... 9/3 683 108 68/1995 Steinsmiðja S. Helgasonar hf. gegn Ártaki hf., Sig- urði Reynissyni og tollstjóranum í Reykjavík. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. Endurupptaka. ......... 9/3 687 109 151/1994 Fiskanes hf. gegn þrotabúi Skipasmiðjunnar Harð- ar hf. Mál fellt niður. Málskostnaður. ................. 9/3 690 110 59/1995 K gegn M. Kærumál. Börn. Forsjá. Dómarar. Van- hæfi. Ómerking. Heimvísun Aðfinnslur. .............. 13/3 692 111 84/1995 Íslenska umboðssalan hf. gegn Granda hf. Kæru- Mál. Aðför. 14/3 694 112 76/1995 Fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs vegna Landhelgis- gæslu Íslands gegn Alþýðusambandi Íslands f.h. Flugvirkjafélags Íslands. Kærumál. Félagsdómur. Frávísunarkröfu hafnað. .....................0000ae 16/3 700 113 *87/1995 Óli Þ. Barðdal gegn Sjóvá-Almennum tryggingum hf. Kærumál. Dómkvaðning matsmanna. ............ 16/3 704 114 #17/1995 Ákæruvaldið gegn Baldri Stefáni Svavarssyni. Skjalafals. Viðurlagaákvörðun. ..............000.0.0...... 16/3 707 115 132/1994 Ingólfur Aðalbjörnsson gegn Snæfellingi hf. Ráðn- ingarsamningur. Uppsögn. Skaðabætur. .............. 16/3 710 116 139/1992 Böðvar Bjarnason gegn Bjarna Böðvarssyni. Skaðabótamál. Vinnuslys. Námssamningur. Sér- Atkvæði. 16/3 716 117 C11/1995 Ákæruvaldið gegn Karli Magnússyni. Bifreiðar. Umferðarlög. Ölvunarakstur. Ökuleyfissvipting. Ítrekun. ..............0 ene 163 727 118 339/1993 Strætisvagnar Ísafjarðar hf. gegn Aðalsteini Flosa- syni. Vinnusamningur. Uppsögn. Málskostnaður. 16/3 136 119 13/1995 120 498/1993 121 145/1994 122 39/1993 123 74/1995 124 66/1995 125 61/1992 126 240/1993 127 454/1994 Málaskrá 2. HEFTI Ákæruvaldið gegn Sigmundi Rúnari Rafnssyni. Líkamsárás. Áfrýjun. dd... Pétur Pétursson gegn Ásgeiri Ólafssyni, Birgi Við- arssyni, Einari Sigurjónssyni, Elmari Þór Þorkels- syni, Hannesi Haraldssyni, Hilmari Ingimarssyni, Hreini Vilhjálmssyni, Huga Ingibjartssyni, Inga Jó- hanni Valssyni, Jóhannesi Kjartanssyni, Jóni Einari Guðlaugssyni, Jóni V. Einarssyni, Kristni Margeiri Jóhannessyni, Kristjáni Jónssyni, Oliver Pálmars- syni, Óskari Barkarssyni, Pétri B. Sch. Thorsteins- son, Snæbirni Aðils, Sólberg Svani Bjarnasyni, Steingrími Sigurðssyni, Sveini Helga Geirssyni, Sölva Fannari Viðarssyni, Valbirni Jónssyni, Viðari Jónssyni, Þorgeiri Axelssyni og Þórhalli Guð- mundssyni. Ærumeiðingar. Sératkvæði. ................ Pétur Pétursson gegn Ólafi Sigurgeirssyni og gagnsök. Ærumeiðingar. Ómerking. Sératkvæði. . Gísli Gíslason gegn Ármannstelli hf. og Sjóvá-Al- mennum tryggingum hf. til réttargæslu. Skaða- bótamál. Vinnuslys. Sératkvæði. ..............0.0........ Ákæruvaldið gegn Ásgeiri Heiðari Ásgeirssyni og Jóni Þórarinssyni. Kærumál. Frávísunarúrskurður staðfestur. Ákæruvald. Niðurfelling saksóknar. ... Eigendur jarðanna Laxárness, Valdastaða, Gríms- staða, Neðra-Háls og Háls gegn eigendum jarðanna Sogns 1 og II, Reynivalla, Vindáss, Hækingsdals, Hlíðaráss, Fremra-Háls, Írafells, Möðruvalla | og Il, Eyja Í og II, Hjalla, Grjóteyrar, Flekkudals, Meðalfells, Þorláksstaða, Káraness, Káraneskots, Sands, Bæjar, Fells, Blönduholts, Þúfukots, Þúfu, Eyrarkots, Eyrar og Hurðarbaks og Veiðifélagi Kjósarhrepps. Kærumál. Dómkvaðning mats- manna. Lög um lax- og silungsveiði. .................... Sigurjón Ragnarsson gegn Pétri Þór Sigurðssyni. Kærumál. Frávísun frá Hæstarétti. Endurupptaka. . Naust hf. gegn Radíóbúðinni hf. Lausafjárkaup. Verslunarkaup. Vanreifun. Málskostnaður. .......... Ákæruvaldið gegn Vigfúsi Kristni Hjartarsyni. Fjárdráttur. Skilorð. cd... Dómur 16/3 16/3 16/3 16/3 17/3 20/3 23/3 23/3 23/3 XII Bls. 745 152 714 783 791 797 802 804 814 KIV Málaskrá Dómur Bls. 128 292/1993 Hrefna Víglundsdóttir gegn Unnsteini Jóhanns- syni og gagnsök. Samningur. Kaupverð. .............. 233 822 129 448/1992 Fjármálaráðherra f.h. ríkisjóðs gegn Sveini Rafns- syni, Guðmundi Ómari Péturssyni og Pétri Bjarnasyni og gagnsök. Söluskattur. Hlutafélög. Skaðabætur. 23/3 835 130 118/1994 Sigurjón Andrésson gegn Páli Erlingssyni og gagnsök. Lausafjárkaup. Galli. Frávísun að hluta. Málskostnaður. .................... rr 23/3 841 131 131/1991 Ólafur H. Jakobsson gegn Glitni hf. Sjálfskuldar- ábyrgð. Fjármögnunarleiga. Gerðardómur. Frávís- unarkröfu hrundið. ......................0ddaa 23/3 850 132 369/1992 Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Björk Arn- grímsdóttur vegna sín og ófjárráða dóttur sinnar, Soffíu Snædísar Sveinsdóttur og gagnsök. Bifreið- ar. Vátrygging. Missir framfæranda. Sératkvæði. ... 23/3 856 133 193/1992 Þórarinn Jakobsson og Hallgrímur Einarsson gegn Fasteignum ríkissjóðs, Tryggingastofnun ríkisins, Agli Egilssyni, Félagsmiðstöðinni, Ingunni Egils- dóttur, Matthíasi Guðmundssyni, Sigurði Egils- syni, Víði Þorgrímssyni, Þóri Gunnarssyni, At- vinnuleysistryggingasjóði og Rauðará hf. Fast- eignakaup. Sameign. Afnotaréttur. Aðild. Sér- AtkVæði. 23/3 867 134 206/1993 Ásgeir Sigurðsson gegn Níels P. Sigurðssyni. Lof- OIð. SÖNNUN. dd... 233 sl 135 *99/1995 Einar Þór Kolbeinsson gegn Olíuverslun Íslands hf. Kærumál. Skjöl Aðfinnslur. .......................... 24/3 888 136 89/1995 Íslandsbanki hf. gegn Djúpbátnum hf. og Djúpbát- urinn hf. gegn Íslandsbanka hf. og Skipasmíða- stöðinni Dröfn hf. Kærumál. Þinglýsing. ............. 24/3 893 137 106/1995 Stefanía A. Sigurjónsdóttir gegn dóms- og kirkju- málaráðuneytinu. Kærumál. Nauðungarvistun. Frávísun frá Hæstarétti. ...................0.... 24/3 900 138 100/1995 Erlendur Guðmundsson gegn Helga Ólafssyni. Kærumál. Kæruheimild. Málskostnaður. Frávísun- arkröfu hafnað. ....................... 24/3 902 139 108/1995 Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Bjarna Leifi Péturssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a- og c-liðir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. ........0.00.0....0.... 24/3 906 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 107/1995 94/1995 95/1995 192/1993 113/1995 237/1993 78/1993 429/1992 234/1993 101/1995 112/1995 116/1995 375(1992 25/1995 42/1995 Málaskrá Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Jónasi James Norris. Kærumál. Gæsluvarðhald. a- og c-liðir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. ...........00000000 0 Þórður Daníel Bergmann gegn Gjaldheimtunni í Reykjavík. Kærumál. Fjárnám fellt úr gildi. Fyrn- Ng. AðfinNSlUr. Hjálmur hf. gegn Vélsmiðjunni Mjölni hf. Kæru- mál. Málskostnaður. ........................ Landsbanki Íslands vegna Verðbréfaviðskipta Samvinnubankans gegn Lífeyrissjóði Dagsbrúnar og Framsóknar og gagnsök og til réttargæslu fjár- málaráðherra f.h. ríkissjóðs og sýslumanninum í Reykjavík. Ómerking. Heimvísun. ...................... Smári Gunnarsson gegn þrotabúi Bílaports hf. Kærumál. Kærufrestur. Frávísun frá Hæstarétti. .. Sigurjón Ólafsson og Hlynur Tryggvason gegn Blönduóssbæ. Verksamningur. Aðfinnslur. .......... Ottó Jónsson, Örn Jónsson og Einar Ólafsson gegn Ágústi Guðmundssyni. Skuldabréf. Fyrning. Endurgjaldskrafa. ...................... Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Björgvin Richter og gagnsök. Bifreiðar. Skaðabætur. Lík- amstjón. Örorka. Vextir. Læknaráð. Sératkvæði. . Ingólfína Eggertsdóttir gegn Guðmundi Franklín Jónssyni og gagnsök. Fasteignakaup. Málsástæður. Aild. Málflutningsstofan sf. gegn Steini Oddgeiri Sigur- Jónssyni. Kærumál. Fjárnám. Skuldabréf. ............ Hreiðar Bergur Hreiðarsson gegn Wan Eknarin. Kærumál. Frávísunarúrskurður staðfestur. Stefnu- Þirting. ......... rr K gegn M. Kærumál. Börn. Forsjá. Dómkvaðning matsmanna. Gjafsókn ..................0...... Vinnuvélar hf. gegn Erlendi Guðmundssyni. Skaðabætur. Sameign. Landskipti. ...................... Ákæruvaldið gegn Birni Gísla Bragasyni. Bifreið- ar. Ölvunarakstur. „rr Ákæruvaldið gegn Matthíasi Ingibergssyni. Frávís- un frá Hæstarétti. Áfrýjunarfrestur. Leiðbeining- AT. err Dómur 27/3 28/3 28/3 28/3 30/3 30/3 30/3 303 30/3 303 5/4 5/4 6/4 6/4 KV Bls. 908 911 916 919 921 923 934 937 953 961 966 970 976 983 987 XVI Málaskrá Dómur Bls. 155 386/1992 Fjórðungssjúkrahúsið Neskaupstað gegn Rann- veigu Þ. Sigurðardóttur og gagnsök. Skaðabætur. Örorka. Sjúkrahús. Læknaráð. Sératkvæði. ......... 6/4 989 156 48/1992 Þorsteinn Gíslason gegn Einari Ólafi Arnbjörns- syni, Arnbirni Hjörleifi Arnbjörnssyni og Aðal- heiði Ernu Arnbjörnsdóttur og gagnsök. Fasteign. Skaðabætur. Gallar. ................... eeen 6/4 1010 157 21/1995 Ákæruvaldið gegn Gísla Páli Oddssyni. Líkamsár- ás. Sönnun. Sératkvæði. „0... 6/4 1043 158 55/1992 Arnljótur Guðmundsson gegn Eyþóri Guðmunds- syni og gagnsök. Skaðabætur. Vinnuslys. Örorka. Miski. Sakarskipting. Aðfinnslur. ........................ 6/4 1052 159 199/1992 Árni Ragnarsson gegn Áningu ferðaþjónustu hf. og Garðari Hauki Steingrímssyni og Garðar Haukur Steingrímsson gegn Árna Ragnarssyni. Ómerking. Heimvísun. Meðdómendur. ............... 6/4 1061 160 324/1992 Haflax hf. gegn Áburðarverksmiðju ríkisins. Skaðabætur utan samninga. Orsakatengsl. Grennd. Verksmiðjurekstur. ..........00........... 6/4 1063 161 269/1992 Ólína Jóhanna Jónsdóttir og Hafsteinn Guð- mundsson gegn landbúnaðarráðherra, Sigurði Jónssyni og Oddnýju Sigríði Jónsdóttur og Sigurð- ur Jónsson og Oddný Sigríður Jónsdóttir gegn Ól- ínu Jóhönnu Jónsdóttur og Hafsteini Guðmunds- syni. Fasteign. Eignarréttur. Ábúð. Umferðarrétt- ur. Stjórnsýsla. Viðskeyting. Húsfriðun. .............. 6/4 1075 162 276/1993 Skúli Magnússon gegn Verksmiðjunni Vífilfelli ht. Húsaleiga. Endurgreiðslukrafa. Virðisaukaskattur. 6/4 1091 163 38/1994 Ásgeir S. Ásgeirsson gegn Barri sf. Málskostnað- ATÉTYPBINÐ. „lll ennnarrarr rr er rss 6/4 1101 164 96/1995 Gnípa hf. gegn íslenska ríkinu. Kærumál. Frávís- un. Fyrirsvar. Vanreifun. ...........0..00000000............ 7/4 1103 165 118/1995 Ákæruvaldið gegn Björgvin Þór Hólm. Kærumál. Kæruheimild. Bráðabirgðasvipting ökuréttar. Frá- vísun frá Hæstarétti. ............0000.00..aaanaae 74 1113 166 120/1995 Sigrún Júlíusdóttir, Júlía Sjöfn Sigurjónsdóttir og Ásdís Sigrún Sigurjónsdóttir gegn Unnbjörgu Eygló Sigurjónsdóttur og Jónasi Hreini Sigurjóns- syni. Kærumál. Dómkvaðning matsmanna. Að- finnslur. ........... rr 74 1114 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 43/1995 38/1995 22/1994 117/1993 31/1995 341/1992 342/1992 30/1995 22/1995 266/1992 18/1992 282/1992 501/1991 301/1992 371/1993 Málaskrá Árni Gunnarsson gegn Bílasölu Reykjavíkur, Kristjáni Árna Baldvinssyni og Halldóri Baldvins- syni. Málskostnaðartrygging. ................. 0... Ákæruvaldið gegn Hafsteini Má Magnússyni. Lík- amsárás. Skaðabætur. Miski. dd... Pálmi Friðriksson gegn Íslandsbanka hf. Víxilmál. Pálína Vagnsdóttir og Halldór Páll Eydal gegn Lilju Laxdal. Fasteignakaup. Galli. Skaðabætur. Afsláttur. rr Ákæruvaldið gegn Einari Guðbjartssyni. Fjársvik. Misneyting. -............ aerea Magnús Bergs gegn Andrési Árnmarssyni og Ein- ari Þór Haukssyni. Skip. Ógilding samnings. Veiðiheimildir. Sératkvæði. ...........00000 Magnús Bergs gegn Vilmundi Þorgrímssyni. Skip. Breyting samnings. Veiðiheimildir. Sératkvæði. ... Ákæruvaldið gegn X. Nauðgun. Húsbrot. Skaða- bætur. rns Ákæruvaldið gegn E. Nauðgun (195. gr. alm. hgl.) Skaðabætur. Skilorð. Áfrýjun. Framburður. ........ BYKO-Byggingavöruverslun Kópavogs hf. gegn Gísla Braga Hjartarsyni og Páli Alfreðssyni. Skaðabætur. Gjaldþrotaskipti. Hlutafélög. Ábyrgð SÍJÓFNAFMANNA. „dr Fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs gegn þrotabúi Hagvirkis-Kletts hf. Skriflega flutt mál. Söluskatt- ur. Fyrning. Aðfinnslur. ..............0.0.000eeeeteeee... Kristinn Friðþjófsson gegn fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs. Samningur. Umboð. .........0.. eee. Edda Márusdóttir, Kristín Márusdóttir, Jóhannes Jóhannesson og Kristín Jóhannesdóttir gegn Hendrik Jafetssyni og til réttargæslu Margréti Jónsdóttur og Bárði Jóhannessyni. Dánarbú. Einkaskipti. Aðfinnslur. ........... err Óli Sven Styff gegn Íslenska álfélaginu hf. Skaða- bótamál. Vinnuslys. Sératkvæði. ...........0.0...... Haraldur Jónsson og Sigurður Már Jónsson gegn Ástþóri Bjarna Sigurðssyni. —Meiðyrðamál. Ómerking ummæla. „.......0.0. rr Dómur 10/4 11/4 11/4 11/4 11/4 11/4 11/4 11/4 11/4 11/4 274 27/4 27/4 27/4 21/4 XVII Bls. 1120 1122 1131 1136 1145 1161 1175 1190 1199 1212 1220 1231 1240 1245 1257 XVIII 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 152/1995 143/1995 148/1995 149/1995 187/1993 105/1995 51/1995 139/1995 136/1994 349/1993 350/1993 231/1994 73(1993 383/1993 401/1993 41/1993 Málaskrá Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Sigurjóni Pét- urssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. dd... Gjaldheimtan í Reykjavík gegn Stíganda hf. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. Frestur. Frávísun frá Hæstarétti... Ákæruvaldið gegn Bjarna Leifi Péturssyni. Kæru- mál. Gæsluvarðhaldsvist. ...................00....... Ákæruvaldið gegn Sigurjóni Péturssyni. Kærumál. Gæsluvarðhaldsvist. ..................... Íslandsbanki hf. gegn Gunnari Guðmundssyni og Halldóri Guðmundssyni og gagnsök. Niðurfelling máls. Útivist. Málskostnaður. .......... Ákæruvaldið gegn Bjarna Leifi Péturssyni. Þjófn- aður. Líkamsárás. Sakarkostnaður. ..................... Ákæruvaldið gegn Ingibergi Sigurjónssyni. Kyn- ferðisbrot. Börn. Munnlegur framburður. ........... Kristinn Guðjónsson gegn Húsfélaginu Suður- hvammi 5, 7 og 9. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. Löggeymsla. ............. R. Guðmundsson hf. gegn Huldu Björnsdóttur. Vinnusamningur. Uppsögn. Skaðabætur. ............. Örvar Sigurðsson og Guðmundur Sigurðsson gegn Íslandsbanka hf. Víxilmál. Greiðslustaður. Aðild. Málsástæður. .................. Gunnar Stefánsson og Guðmundur Sigurðsson gegn Íslandsbanka hf. Víxilmál. Greiðslustaður. Aðild. Málsástæður. ...................00000.0.0. 00... M gegn K. Börn. ForSjá. .................... Sveinn H. Skúlason og Sveinn Snorrason gegn Sparisjóði Hafnarfjarðar. Víxilmál. Varnir. Sýning til greiðslu. Sératkvæði. ...................... Jóhann Sigurðsson gegn Elínu Briem, Katrínu Briem, Ólöfu Briem og Brynhildi Briem og gagn- sök. Skiptasamningur. Landamerki. .................... Elín Briem, Katrín Briem, Ólöf Briem og Bryn- hildur Briem gegn Jóhanni Sigurðssyni. Skipta- samningur. Fasteign. Kvöð. ..............00000000..0000... Samgönguráðherra f.h. Vita- og hafnamálaskrif- Dómur Bls. 4/S 1266 4/S 1268 4/S 1270. 4/5 1273 4/S 1275 4/S 1276 4/5 1282 5/S 1287 11/S 1293 11/5 1299 11/5 1305 11/5 1311 11/S 1319 11/5 1333 11/S 1342 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 237/1992 274/1993 159/1995 163/1995 373/1993 320/1993 37/1994 430/1992 505/1993 431/1992 432/1992 433/1992 103/1994 Málaskrá stofunnar og fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs gegn Daníel Gestssyni. Opinberir starfsmenn. Niður- lagning stöðu. Skaðabætur. ..................00000.00000... Helgi V. Jónsson hrl. vegna þrotabús Viðars Art- húrssonar gegn Tryggva Hannessyni og gagnsök. Kaup. Aðild. Skaðabætur. ............00....... 0... Skúli Magnússon gegn Svanhildi Guðbjartsdóttur og Sveini V. Kristinssyni. Leigusamningar. Van- efndir. Uppsögn. Galli. ...............0.0.0..00. Lind hf. gegn Nesleið hf. Kærumál. Málskostnað- ATÍFYBBINÐ. „.ddddddrrrrrrrrerrrr err Sparisjóður Hafnarfjarðar gegn þrotabúi Vél- smiðju K. Magnússonar sf. Kærumál. Gjaldþrota- skipti. Kröfulýsing. ..................0....... Samvinnusjóður Íslands hf. gegn Stálskipum hf. Nauðungaruppboð. Skip. Kaupleigusamningur. Gjaldþrotaskipti. Tómlæti. Traustfang. ................ Tryggvi Gunnarsson gegn Sigurði Björgvin Björnssyni og Ólínu Aðalbjörnsdóttur og gagn- sök. Fasteignakaup. Galli. Afsláttur. Dómarar. Hæfi. Ýtan hf. gegn Steypustöð Dalvíkur hf. Skuldamál. Bragi Blumenstein, Eiríkur Freyr Blumenstein og Sigfús Tryggvi Blumenstein gegn Fjárfestingarfé- laginu Skandia hf. Sjálfskuldarábyrgð. Skuldabrét. Skaðabætur. Aðfinnslur. ...............0.0.0.00000 0000... Borgarverk hf. gegn Vökvavélum hf. og Guðjóni Sveinssyni og gagnsök. Lausafjárkaup. Galli. Skaðabætur. ................0.0.0..... Stefán Ásmundsson gegn Stakksvík hf. og Útgerð- arfélagi Akureyringa hf. Vinnusamningur. Vél- stjóri. Uppsögn. ................00..aarr Ívar Valbergsson gegn Stakksvík hf. og Útgerðar- félagi Akureyringa hf. Vinnusamningur. Vélstjóri. Uppsögn. rr Guðmundur Helgi Þórarinsson gegn Stakksvík hf. og Útgerðarfélagi Akureyringa hf. Vinnusamning- ur. Vélstjóri. Uppsögn. .............0000..... Ákæruvaldið gegn Sveini Eiríki Sigfússyni. Dómur 11/5 11/5 11/5 15/S 15/5 18/5 18/5 18/5 18/5 18/5 18/5 18/5 18/5 KIX Bls. 1347 1363 1375 1387 1389 1395 1401 1412 1416 1423 1431 1436 1440 XK Málaskrá Dómur Bls. Stjórnarskrá. Dómstólar. Mannréttindasáttmáli Evrópu. Ómerking. Heimvísun. Sératkvæði. ....... 18/5 1444 211 133/1995 Jón Valentínusson gegn Jan G. Davidsson. Kæru- mál. Frávísun frá Hæstarétti. Áfrýjunarfjárhæð. .. 19/5 1458 212 156/1995 Gijaldtökusjóður gegn Þórði Magnússyni. Kæru- mál. Fjárnám. Stjórnsýsla. „dd... 22/S 1459 213 157/1995 Gjaldtökusjóður gegn Þórði Magnússyni. Kæru- mál. Fjárnám. Stjórnsýsla. ..............0000000000 0000... 22/S 1464 214 165/1995 Húsfélagið Austurströnd 8 gegn Astra, heildversl- un og Jóhanni Ólafssyni. Kærumál. Frávísunar- úrskurður staðfestur. .............. 22/S 1466 215 #72/1995 Ákæruvaldið gegn X. Kynferðisbrot. Börn. Sér- Atkvæði. 24/S 1469 216 69/1995 Ákæruvaldið gegn Birni Ingiberg Kristjánssyni. Kynferðisbrot. Börn. Viti. „0... 24/S 1474 217 79/1995 Ákæruvaldið gegn Roy Ófeigi Breiðfjörð. Kyn- ferðisbrot. Börn. .............. 24/5 1480 218 78/1995 Ákæruvaldið gegn Jóhönnu Rut Birgisdóttur. Við- urlagaákvörðun. Þjófnaður. Skjalafals. ................ 24/S 1484 219 321/1993 Guðni Þórðarson gegn Landsbanka Íslands. Skuldabréf. Skriflegur flutningur. ....................... 24/5 1489 220 56/1993 Björn Jóhannsson gegn Glitni hf. Sjálfskuldar- ábyrgð. Vanlýsing. 24/S 1493 221 446/1992 Vatnsveitufélagið Berglind gegn Marteini Björns- syni. Lögbann. Frávísun frá héraðsdómi. Ómerk- NB. err 24/5 1499 222 32/1993 Grétar Sveinsson gegn Guðmari og Jóni hf., Ás- mundi Gústafssyni og Hilmari Snorrasyni og gagnsök. Verksamningur. Verktakar. Skuldamál. .. 24/5 1503 223 135/1994 Gleipnir hf. gegn Kjartani Magnússyni. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. Sératkvæði. ...................... 24/5 1518 224 97/1995 Ákæruvaldið gegn Ara Kristjáni Runólfssyni. Þjófnaður. Hylming. Sératkvæði. dd... 24/5 1520 225 174/1995 Þorkell Ingibergsson gegn Bjarna Bærings Bjarna- syni. Kærumál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. 26/5 1525 226 210/1993 Þrotabú Norrex hf. gegn Kassagerð Reykjavíkur hf. Mál fellt niður. Ómaksbætur. ........................ 29/5 1527 227 212/1994 S.V.-vöruflutningar gegn Þormóði ramma hf. Málskostnaðartrygging. ............0000ee 29/5 1528 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 213/1994 214/1994 178/1995 121/1995 144/1995 179/1995 93/1995 98/1995 336/1993 191/1993 145/1993 62/1995 58/1994 232/1994 188/1995 Málaskrá S.V.-vöruflutningar gegn Skildi hf. Málskostnaðar- ÍTYBBINÐ. lr S.V.-vöruflutningar gegn Skildi hf. Málskostnaðar- (YBBINÐ. „rr Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Jónasi James Norris. Kærumál. Gæsluvarðhald. a- og c-liðir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. dd Þrotabú Fórnarlambsins hf. gegn Björgúlfi Péturs- syni. Kærumál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. AðfinNSlUr. ....... Eygló Haraldsdóttir gegn Gísla Eiríkssyni. Kæru- mál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ................ Rafmagnsveitur ríkisins gegn Karli Ólafssyni. Kærumál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ........ Hið íslenska kennarafélag gegn fjármálaráðherra f.h. íslenska ríkisins. Verkföll. Veikindalaun. Flýti- meðferð. Opinberir starfsmenn. ..................... Ákæruvaldið gegn Ögmundi Eggert Ásmundssyni Reykdal. Kynferðisbrot. Skaðabætur. ................. Eysteinn Georgsson gegn Vátryggingafélagi Ís- lands hf. Vátrygging. Iðgjald. Aðfinnslur. Gjaf- SÓKN. rr Ásta Guðbjörg Scobie gegn Pfaff hf. og Austur- bakka hf. og til réttargæslu Sjóvá-Almennum tryggingum hf. Skaðabótamál. Fasteign. Sér- AtkVæði. rr Gleipnir hf. gegn Íslandsbanka hf. Nauðungarsala. Vanefndauppboð. Frestir. Skaðabætur. ............... Ákæruvaldið gegn Þorgeiri Brimi Hjaltasyni. Ómerking. Heimvísun. Dómarar... Iðnþróunarsjóður, Framkvæmdasjóður Íslands og Byggðastofnun gegn Sjávarréttum hf. Leigusamn- ingur. Skuldskeyting. .....................anaaa Húsfélagið Efstaleiti 10, 12 og 14 gegn Bent Scheving Thorsteinsson, Emanúel Morthens og Herði Þorleifssyni. Fjölbýlishús. Sameign. Sér- AtkVæði. Jón Kristján Ólafsson gegn Gjaldheimtunni í Reykjavík. Kærumál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar... Dómur 29/5 29/5 30/5 1/6 1/6 1/6 1/6 1/6 1/6 1/6 1/6 1/6 1/6 1/6 XXKI Bls. 1530 1532 1534 1536 1538 1540 1542 1548 1553 1559 1563 1570 1572 1586 1594 XXII 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 517/1993 484/1994 518/1993 489/1994 515/1993 191/1995 332/1993 91/1994 181/1994 236/1994 244/1994 111/1995 243/1994 304/1994 388/1994 Málaskrá Guðjón Sigurðsson gegn landbúnaðarráðherra og fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs. Ómerking. Heim- vísun. Dómarar. .....................0. 00 Jónas Haraldsson gegn fjármálaráðherra f.h. ríkis- sjóðs. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. .............. Guðmundur Baldursson gegn landbúnaðarráð- herra og fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs. Ómerk- ing. Heimvísun. Dómarar. .............0.0.00000.000.0.. Heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra vegna sam- starfsráðs heilsugæslustöðvanna í Reykjavík og fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs gegn kærunefnd jafnréttismála vegna Jennýjar Sigrúnar Sigfúsdótt- ur og gagnsök. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. Guðrún Eiríksdóttir gegn fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs. Ómerking, Heimvísun. Dómarar ......... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Trausta Róbert Guðmundssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a- og c- liðir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. .................. Kristinn Þ. Jensson gegn Íslandsbanka hf. Ómerk- ing. Heimvísun. Dómarar. ...............00..0.000.00 00... Sparisjóður Hafnarfjarðar gegn Sigurði Sigurdórs- syni, Birni Á. Jónssyni og Birni K. Hafberg. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. 2... Lind hf. gegn þrotabúi Einars Guðfinnssonar hf. vegna Íshússfélags Bolungarvíkur hf. og Baldurs hf., Vélum og þjónustu hf. og Pétri Óla Péturssyni til réttargæslu. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. . Seyðisfjarðarkaupstaður gegn Íslandsbanka hf. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. 2... Íslenska umboðssalan hf. gegn þrotabúi Hleinar hf. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ................... Ákæruvaldið gegn Birgi Sigurjónssyni. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. .................... Jón Benediktsson gegn Íslandsbanka hf. Kærumál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ....................... Saltkaup hf. gegn Kaupfélagi Austur-Skaftfellinga. Ómerking. Heimvísun Dómarar. ..........0.......... Þormóður rammi hf. gegn Miðfelli hf., Einari Friðbergssyni, Sigurði A. Gunnarssyni, Sigurði V. Dómur 2/6 2/6 2/6 2/6 2/6 6/6 6/6 6/6 6/6 6/6 6/6 6/6 6/6 7/6 Bls. 1598 1599 1600 1601 1603 1604 1605 1606 1607 1608 1609 1610 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 404/1994 415/1994 82/1995 117/1995 138/1995 151/1995 162/1995 192/1995 193/1995 219/1994 240/1994 286/1994 298/1994 Málaskrá Jónassyni, Heimi Tryggvasyni, Ágústi Jónssyni, Guðmundi Óla Lyngmó, Gunnari Sigurðssyni, Jóni Ágústi Björnssyni, Kristni Skarphéðinssyni, Kristjáni A. Guðjónssyni, Kristjáni Jóakimssyni, Ólafi H. Ólafssyni, Snorra G. Bogasyni, Jóni Arn- ari Hinrikssyni og Jóni V. Hálfdánarsyni og gagn- sök. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ................ Kristján Geirsson gegn Faghúsum hf. og gagnsök. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. 2... Jón Ívarsson, Örn Harðarson, Ívar Jónsson, Ragn- hildur R. Þórarinsdóttir og Guðbjörg Kristín Jóns- dóttir gegn Glitni hf. Ómerking. Heimvísun. Dómarar... Engey hf. gegn Barðstrendingi hf. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ...................... Húsfélag Glæsibæjar gegn Kristjáni Stefánssyni. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ..................... Kristján Stefánsson og Steinunn M. Lárusdóttir gegn Húsfélaginu Glæsbæ. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. .............. rr Þorsteinn Símonarson gegn Siglubergi hf. Ómerk- ing. Heimvísun. Dómarar. .................00.00000.0000. Ákæruvaldið gegn Þorvarði Jóhanni Jónssyni. Áfrýjunarheimild. Frávísun frá Hæstarétti. .......... Þrotabú Sigurbjargar Gísladóttur gegn Svani Jó- hannssyni. Kærumál. Frávísunarúrskurður stað- festur. Málshöfðunarfrestur. ............................... Lánasjóður íslenskra námsmanna gegn Hermanni Jóhannssyni og Geir Jónssyni. Kærumál. Ómerk- ing. Heimvísun. Dómarar. .............0.00...000. 00... Magnús Guðmundsson persónulega og vegna Mega-film kvikmyndagerðar gegn Eddu Sigurrós Sverrisdóttur og gagnsök. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ................ rr Tálknafjarðarhreppur gegn Arnari Grétari Pálssyni og gagnsök. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ....... Arndís Björnsdóttir gegn Sigurgeiri Kjartanssyni og gagnsök. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ..... Laufás hf. gegn Sveini Valtýssyni og Kristínu Sigur- rós Jónasdóttur. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. . XXIII Dómur Bls. T/6 1611 16 1613 1/6 1614 7/6 1615 T/6 1616 7/6 716 7/6 76 7/6 8/6 8/6 8/6 8/6 1617 1618 1619 1620 1623 1625 1626 1627 1628 KXKIV Málaskrá Dómur Bls. 271 301/1994 Þrotabú Ístess hf. gegn T. Skretting A/S. Ómerk- ing. Heimvísun. Dómarar. ..................0.000....0. 8/6 1629 272 194/1995 Jón Valentínusson gegn Jan G. Davidsson. Kæru- mál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ................ 8/6 1630 273 124/1995 Ákæruvaldið gegn X. Kynferðisbrot. Börn. Sér- Atkvæði. rr 8/6 1631 274 17/1993 Ásta Bjarnadóttir gegn Tómasi Kristjánssyni, Sig- rúnu Óskarsdóttur, Margréti Óskarsdóttur og Haraldi Ellingsen. Kröfugerð. Aðild. Umferðar- réttir. Hefð. 8/6 1638 275 316/1992 Sigurður Bragason gegn Vara hf. Atvinnuréttindi. Vinnusamningur. Dagsektir. Skaðabætur. ............ 8/6 1646 276 83/1995 Ákæruvaldið gegn Jóel Jóhannssyni. Samkeppnis- brot. Vöruauðkenni. Sekt. Upptaka. ................... 8/6 1652 277 445/1993 Arnar Geir Hinriksson gegn Sigurjóni Guð- mundssyni og Ásu Grímsdóttur. Fasteignavið- skipti. Söluþóknun. Umboð. Skriflega flutt mál... 8/6 1658 278 197/1995 Timbur og stál hf. gegn Lífeyrissjóði Dagsbrúnar og Framsóknar. Kærumál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. err 9/6 1666 279 185/1995 Ríkisútvarpið gegn Alþýðusambandi Íslands f.h. Félags íslenskra hljómlistarmanna. Kærumál. Fé- lagsdómur. Frávísun frá Félagsdómi. ................... 9/6 1668 3. HEFTI 280 198/1995 Ákæruvaldið gegn Joseph Georg Adessa. Kæru- mál. Gæsluvarðhald. 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/ 1991. Dómarar. ddr 13/6 1673 281 202/1995 Vilhjálmur Thomas gegn Stellu Jóhannsdóttur. Kærumál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ........ 14/6 1676 282 352/1993 Bergljót Ólafsdóttir og Jón Franklín gegn Íslands- banka hf. Víxilmál. Frávísun frá Hæstarétti. ........ 15/6 1678 283 137/1993 Stálskip hf. gegn þrotabúi Hraðfrystihúss Patreks- fjarðar hf. Nauðungarsala. Úthlutun uppboðsand- VIrÖIS. VEXtir. „rr 15/6 1682 284 90/1993 Haraldur hf. gegn Bergi Guðnasyni. Skaðabætur. Fasteigna- og skipasala. Lögmaður. .................... 15/6 1692 285 241/1993 Hf. Eimskipafélag Íslands gegn Sundi hf. Gjald- þrotaskipti. Skuldajöfnuður. ..........0)).... 15/6 1700 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 208 299 300 40/1994 368/1993 50/1995 11/1993 265/1993 42/1993 43/1993 162/1993 218/1994 416/1992 384/1993 400/1993 177/1995 205/1995 345/1994 Málaskrá Valdimar Elíasson, Einar Magnússon og Þórir Magnússon gegn Íslandsbanka hf. Víxilmál. Aðild. Greiðslustaður. .............. rr Helga Hjördís Sigurðardóttir gegn Guðmundi Páli Ólafssyni. Lausafjárkaup. Vanheimild. Tómlæti. AÖINNSLUr. „a Ákæruvaldið gegn Gunnari Gunnarssyni. Skjalafals. Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Guðfinni Ein- arssyni og gagnsök. Bifreiðar. Vátrygging. Örorka. Gjafsókn. err Húseigendaþjónustan S. Sigurðsson hf. gegn Elíasi R. Sveinssyni Skaðabætur. Verksamningur. Vinnusamningur. Skipting sakarefnis. Skriflega flltt Mál. Birgir Guðjónsson gegn Samherja hf. Skipakaup. SÆMNINBAF. dd. Guðmundur Heiðar Guðjónsson gegn Samherja hf. Skipakaup. Samningar. ................. Kristján Pálsson gegn Snæfellsbæ og gagnsök. Málsástæður. Ómerking. Máli vísað frá héraðs- dómi. Sératkvæði. ...........0... Zophonías Antonsson gegn Halli Steingrímssyni. Verksamningur. ............ rr Trygging hf. gegn Landsbanka Íslands. Skuldabréf. Veðsetning. Greiðslusamningur. Skaðabætur. Sér- AtkVæði. rr Þorláksvör hf. gegn Íslandsbanka hf. Umboð. Prókúra. Hlutafélög. ........................ 0... Örn Úlfar Andrésson gegn Einari S. Svavarssyni. Verksamningur. Ómerking. Heimvísun. Meðdóm- ENÁUF. „ddr Þingeyrarkirkjusókn gegn Arnóri H. Hannessyni, Múrklæðningu hf. og Vélsmiðjunni Þristi hf. Kærumál. Samlagsaðild. Frávísunarúrskurður felldur Úr gildi. ................0..... 0 Kaupþing hf. gegn Guðrúnu Sigþórsdóttur og Guðmundi Inga Jónssyni. Kærumál. Nauðungar- sala. Veðleyfi. Frávísun frá héraðsdómi. .............. Steinunn B. Garðarsdóttir gegn Páli Egilssyni. Skuldamál. Sönnun. .........0.%...0aaa Dómur 15/6 15/6 15/6 15/6 15/6 15/6 15/6 15/6 15/6 15/6 15/6 15/6 20/6 20/6 KXV Bls. 1706 1715 1722 1727 1739 1745 1749 1752 1756 1760 1777 1783 1785 1789 1792 KKVI Málaskrá Dómur BIs. 301 142/1993 Margrét Steinunn Bárðardóttir gegn Goða hf. Verslunarskuld. Umboð. Aðild. Útgerð skips. ..... 22/6 1799 302 170/1993 Gunnlaugur Atli Sigfússon og Heiðdís Sigur- steinsdóttir gegn Íslandsbanka hf. Skaðabætur. Fasteignakaup. Skuldabréf. Veðleyfi. Bankar. Gjafsókn. Sératkvæði. ...........00..... 22/6 1807 303 428/1992 Erna Árnadóttir, Anton Bjarnason og Pétur Bjarnason gegn dánarbúi Karls Harrýs Sveinsson- ar og gagnsök. Ómerking. Heimvísun. Dómkröf- UP. aerea 22/6 1814 304 407/1994 G.P. verktakar hf. gegn Reykjavíkurborg. Ómerk- ing. Heimvísun. Vanhæfi. Meðdómendur. ........... 22/6 1817 305 432/1993 Guttormur Rafnkelsson gegn dánarbúi Rafnkels Jónssonar. Eignarréttur. Landamerki. Frávísun frá héraðsdómi að hluta. ...............0.......... 22/6 1819 306 355/1993 Þorleifur Sívertsen gegn Bjarna Sigfússyni og Ábyrgð hf. til réttargæslu. Skaðabótamál. Vinnu- slys. Sératkvæði. ................000... 22/6 1840 307 210/1995 Guðmundur Kristinsson gegn Þorbjörgu Atladótt- ur. Kærumál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ... 23/6 1846 308 212/1995 Guðrún Guðbjartsdóttir, Lilja Guðbjartsdóttir og Vigdís Guðbjartsdóttir persónulega og f.h. dánar- bús Guðbjarts Benediktssonar gegn Kristínu Árnadóttur. Kærumál. Ómerking. Heimvísun. Dómarar... 27/6 1847 309 219/1995 Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Ragnari Erni Eiríkssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a- og c-liðir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. ........0..000.. 0 27/6 1849 310 208/1995 Íselco sf. gegn Jóhanni Pétri Margeirssyni og Mar- geiri Jóhannssyni, Jóhann Pétur Margeirsson gegn Íselco sf. og Margeir Jóhannsson gegn Íselco sf. og Jóhanni Pétri Margeirssyni. Kærumál. Frávísunar- úrskurður staðfestur. Málskostnaður. .................. 21/6 1851 311 209/1995 Þrotabú Köfunarstöðvarinnar hf. gegn Jónu Krist- björnsdóttur. Kærumál. Frávísunarúrskurður felldur Úr gildi. ..................... 27/6 1859 312 245/1994 Edda Guðmundsdóttir gegn Íslandsbanka hf. Lánssamningur. Veðskuldabréf. Sératkvæði. ........ 29/6 1863 313 315/1993 Vigdís Kjartansdóttir gegn Vilborgu Elísdóttur. Fasteignakaup. Galli. ...........0))))....aaaaa 29/6 1879 314 316 317 318 320 321 322 323 324 325 327 106/1994 349/1994 217/1995 224/1995 236/1995 249/1995 269/1995 273(1995 275/1995 283/1995 284/1995 289/1995 293/1995 294/1995 Málaskrá Helga Gunnarsdóttir gegn Hákoni Ólafi Ísakssyni. Skuldabréf. Viðskiptabréfareglur. Frávísun frá héraðsdómi. Ómerking. Skriflega flutt mál. ......... Bjarni Jónasson gegn félagsmálaráðherra og fjár- málaráðherra f.h. ríkissjóðs. Stjórnsýsla. Gögn. Þagnarskylda. Málefni fatlaðra. Skriflegur flutn- ingur. Sératkvæði. .............. Olíufélagið hf. gegn Gjaldheimtunni í Reykjavík. Kærumál. Aðfarargerð. Ómerking. Heimvísun. ... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Hildi Fríðu Þór- hallsdóttur. Kærumál. Gæsluvarðhald. c-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. dd... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Magnúsi Björg- vini Sveinssyni. Kærumál. Gæsluvarðhaldsvist. .... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Sigurði Þór Sig- urðssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. ............ Lögreglustjórinn í Reykjavík gegn Runólfi Odds- syni. Kærumál. Leit. .................. Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Magnúsi Björg- vini Sveinssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. 0... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Steinari Braga Lemacks Jósefssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. c- liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. ................. Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Birgi Þór Birg- issyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a- og c-liðir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. ..............0000000.0...... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Heiðari Þór Guðmundssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. .................0 000 Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Tómasi Jakobi Sigurðssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a- og c-lið- ir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. ...........0000000.... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Malkhaz Nan- ava. Kærumál. Gæsluvarðhald. 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. rr Rannsóknarlögregla ríkisins gegn David Kuprava. Kærumál. Gæsluvarðhald. 2. mgr. 103. gr. laga nr. LO/LO91. KKXVII Dómur 29/6 29/6 3/1 6/7 11/7 20/7 11/8 11/8 15/8 24/8 24/8 1/9 6/9 6/9 Bls. 1887 1890 1900 1905 1908 1911 1913 1915 1917 1920 1923 1927 1932 1934 KKVII Málaskrá Dómur Bls. 328 225/1995 Lánasjóður íslenskra námsmanna gegn Hermanni Jóhannssyni og Geir Jónssyni. Kærumál. Skjöl. Frávísunarúrskurður staðfestur. .......................... 6/9 1936 329 237/1995 Björn Baldursson gegn Vatnsleysustrandarhreppi, skólanefnd Stóru- Vogaskóla og Bergsveini Auð- unssyni. Kærumál. Kröfugerð. Frávísunarúrskurð- ur staðfestur. err 6/9 1940 330 241/1995 Gissur Þ. Árnason og Karl Sveinsson gegn Guð- rúnu Sigurðardóttur. Kærumál. Nauðasamningur staðfestur. 6/9 1945 331 268/1995 Kaffi Reykjavík hf. gegn Vali Magnússyni, Penson hf. og Veitingahúsinu Óðali ehf. Kærumál. Lög- Þann. rr 8/9 1952 332 298/1995 Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Magnúsi Björg- vini Sveinssyni. Kærumál. Farbann. .................... 8/9 1961 333 251/1995 Þorsteinn Laufkvist Þorsteinsson gegn Laufeyju Elsu Sólveigardóttur. Kærumál. Opinber skipti. Dánarbú. Frávísun máls frá héraðsdómi. ............ 8S/9 1963 334 267/1995 Sameinaði lífeyrissjóðurinn og Húsnæðisstofnun ríkisins gegn Mosfellsbæ. Kærumál. Nauðungar- sala. Úthlutun söluverðs. Lögveð. Greiðsla. ........ 11/9 1966 335 280/1993 Páll Jónsson gegn Fokus Bank A/S. Ómerking. Heimvísun. .............. 12/9 1976 336 200/1995 Andrá hf. gegn Þorfinni Guðnasyni. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ................00000.0.000 000... 12/9 1977 337 203/1995 Aðalsteinn Karlsson gegn Júlíusi Gunnari Þor- geirssyni. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ......... 12/9 1978 338 206/1995 Bjarni Eyjólfsson gegn íslenska ríkinu. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ....................anaa 12/9 1979 339 207/1995 Íshaf hf. gegn íslenska ríkinu. Ómerking. Heimvís- un. Dómarar. ...................0.0aa.0r eeen 12/9 1980 340 211/1995 Brjótur sf. gegn Samskipum hf. Ómerking. Heim- vísun. Dómarar. ...................... 0000 12/9 1981 341 213/1995 Björn Erlendsson gegn fjármálaráðherra f.h. ríkis- sjóðs. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. .............. 12/9 1982 342 214/1995 Björn Jónasson gegn fjármálaráðherra f.h. ríkis- sjóðs. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. .............. 12/9 1983 343 226/1995 Ríkharð Sigurðsson gegn Kolbrúnu Engilberts- dóttur. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ............ 12/9 1984 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 252/1995 245/1995 291/1995 266/1995 277/1995 271/1995 297/1995 272/1995 303/1995 299/1995 253/1995 308/1995 292/1995 304/1995 Málaskrá Lífeyrissjóður starfsmanna Áburðarverksmiðju ríkisins gegn Jóni Guðmundssyni. Kærumál. Nauðungarsala. ...................... 0... Örn Hólm gegn Óskari Ingiberssyni. Kærumál. Aðild. Sjómenn. Frávísunarúrskurður felldur úr Bildi. snara Karl Rúnar Ólafsson gegn Edvard Lövdal. Kæru- mál. Aðför. Útburðargerð. .............00 Guðrún Nanna Jónsdóttir gegn Lífeyrissjóði verk- smiðjufólks. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. Frávísun frá Hæstarétti. Aðfinnslur. ...................... Júlíus A. Hjálmarsson gegn Gjaldheimtunni í Reykjavík. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. Frávísun frá Hæstarétti. Aðfinnslur. ...........0000..e.eet... Jóhanna Pálsdóttir gegn Sparisjóðnum í Keflavík. Kærumál. Fjárnám. Fjármál hjóna. ..........0.......... Hjördís Guðmundsdóttir gegn Suðureyrarhreppi. Kærumál. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi. Dómstólar. ............0.enennnnerar err Birgit M. Johansen gegn Vörðufelli hf. Kærumál. Aðför. Útburðargerð. ld... Ákæruvaldið gegn Steingrími Njálssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. c-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/ 191. rr Guðrún Skarphéðinsdóttir gegn sendiráði Banda- ríkja Norður-Ameríku á Íslandi. Kærumál. Frá- vísunarúrskurður staðfestur. Dómstólar. Þjóða- FÉLTUP. lr err rns Dagmar hf. gegn Skeljungi hf. Kærumál. Aðför. Innsetningargerð. Frávísun frá Hæstarétti. .......... Hreiðar Bergur Hreiðarsson gegn Wan Eknarin. Kærumál. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi. Stefnubirting. ...........0.aaannnn nr Magnús Guðmundsson gegn Eftirlaunasjóði Fé- lags íslenskra atvinnuflugmanna. Kærumál. Gerð- AFÁÓMUF. 2... Guðrún St. Halldórsdóttir Dodsworth gegn Guð- rúnu Einarsdóttur, Erlu Nielsen, Niels Christian Nielsen og Kjartani Nielsen. Kærumál. Dómkröf- ur. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi. .............. XXXIX Dómur Bls. 12/9 12/9 12/9 12/9 12/9 13/9 13/9 13/9 14/9 15/9 15/9 18/9 18/9 19/9 1985 1994 1997 2001 2002 2003 2012 2016 2021 2023 2026 2031 2034 2038 KKK 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 318/1992 140/1995 300/1994 166/1993 176/1995 246(/1995 279/1995 161/1995 296/1994 362/1992 294/1994 340/1993 26/1993 281/1993 Málaskrá Jón Ingimundarson gegn Borverki hf. Samningur. SÖNNUN. err Ákæruvaldið gegn Ástþóri Bjarna Sigurðssyni og Margréti Bryndísi Haraldsdóttur. Fjárdráttur. SÖNNUN. rr Örvar Ingólfsson gegn Kristjáni R. Kristjánssyni. Skuldabréf. Skuldajöfnuður. ................0...0...0.0... Haukur Haraldsson, Oddbjörg Óskarsdóttir, Karl Snorrason, Gunnjóna S. Jensdóttir, Hallur Birgis- son, Kristín Dóra Karlsdóttir, Runólfur Sigurðs- son, Áslaug B. Þórhallsdóttir, Ólafur Höskulds- son, Erna Gréta Garðarsdóttir, Torfi Axelsson, Kristján Sturluson og Sigrún Arnardóttir gegn Búnaðarbanka Íslands. Tryggingarbrét. Þinglýsing. Veðréttur. Verðtrygging. Vextir. ..............000....0.. Ólafur Oddgeirsson gegn Ingva Rafni Jóhanns- syni. Ómerking. Heimvísun. ............. Ákæruvaldið gegn Guðmundi Sigurði Þór Lárus- syni. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ................ Tómas A. Tómasson gegn Jóni Oddssyni. Ómerk- ing. Heimvísun. Dómarar. .....................0. 0... Ákæruvaldið gegn Þorsteini Þorsteinssyni. Kyn- ferðisbrot. Líkamsárás. Bifreiðar. Ölvun við akst- ur. Ökuleyfissvipting. Miskabætur. ...................... Fljótshlíðarhreppur gegn Vestur-Eyjafjallahreppi. Sveitarfélög. Afréttur. Hreppamörk. ................... Þrotabú Tréverks hf. gegn Siglufjarðarkaupstað. Kaup. Verksamningur. Vanefndir. Samningalög. .. Kristján Ólafsson og Hilmar Viktorsson gegn Bræðrunum Ormsson hf. Skuldamál. Sönnun. ..... Olgeir Engilbertsson, Holta- og Landsveitar- hreppur og Ásahreppur gegn Einari Brynjólfssyni. Landamerki. Sératkvæði. ...............000000...00 00... Sigurður Þorleifsson gegn Kvistási sf. og gagnsök. Ráðgjöf. Ábyrgð. Tilboð. Verksamningur. Sér- AtkVÆði. rr Tómas Óskarsson gegn Sigurjóni Ólafssyni og Hlyni Tryggvasyni. Verksamningur. Galli. Sönnun. ......... Dómur 21/9 21/9 21/9 21/9 21/9 21/9 21/9 28/9 28/9 28/9 28/9 28/9 28/9 28/9 Bls. 2042 2049 2059 2064 2077 2079 2080 2081 2091 2101 2115 2120 2130 2148 372 373 374 375 376 371 378 379 380 381 382 383 384 338/1993 312/1995 320/1995 328/1995 418/1993 169/1995 165/1993 483/1993 332/1995 196/1995 281/1995 340/1995 461/1994 234/1995 Málaskrá Gunnar Svavarsson gegn Efnaco hf. Samningar. Skipsleiga. Veiðiheimildir. ................00000.. 0... Glófaxi hf. gegn þrotabúi Ferðaskrifstofunnar Áfanga hf. Kærumál. Nauðungarsala. Úthlutun söluverðs. Lagaskil. ........... rr Ragnar Böðvarsson gegn Jarðeignum ríkisins. Kærumál. Aðför. Vitni. ...............00 Ákæruvaldið gegn Birgi Þór Birgissyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. c-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/ 1991. Stjórnarskrá. Mannréttindasáttmáli Evrópu. Helgi G. Jónsson gegn Guðrúnu Arnardóttur, Brynjólfi Grétarssyni, Elínu Sigrúnu Guðmunds- dóttur, Gunnari Guðjónssyni, Guðrúnu Gísladótt- ur og Ragnhildi Kristínu Ólafsdóttur. Verksamn- INgUr. FéVíÍti. rr Páll Sigurjónsson gegn Pétri Símonarsyni. Fyrn- ing. Peningalán. ................. Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Huldu Hrönn Jónsdóttur og gagnsök. Skaðabætur. Bifreiðar. Slysatrygging ökumanns. Líkamstjón. Örorkubæt- ur. Örorkumat. Sératkvæði. ................. Gísli M. Sigmarsson og Sigmar Gíslason gegn Tryggingastofnun ríkisins. Sjómenn. Almanna- tryggingar. Kröfuréttur. ..........)))... Hitaveita Akraness og Borgarfjarðar gegn Hall- dóri Júlíussyni. Kærumál. Aðför. Fjárnám. Kröfu- ÞÉLLUF. rr Flugfélagið Óðinn hf. gegn Elsu Pétursdóttur. Málskostnaðartrygging. ........... Friðrik Ólafsson gegn Hríseyjarhreppi og gagn- sök. Málskostnaðartrygging. ............ Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Heiðari Þór Guðmundssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. a- og c- liðir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. .................. Féfang hf. gegn Þórunni Guðmundsdóttur. Trygg- ingarbréf. Veðréttur. Grandleysi. Þinglýsing. ....... Ákæruvaldið gegn Sigurði Pétri Sigurðssyni og Þorra Jóhannssyni. Ólögleg meðferð á fundnu fé. Þjófnaður. Skilorð. .................... 00. XXKI Dómur 28/9 29/9 29/9 4/10 5/10 5/10 5/10 5/10 6/10 9/10 9/10 11/10 12/10 Bls. 2154 2163 2169 2172 2175 2190 2194 2208 2214 2220 2222 2224 2226 2235 XKXII 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 239/1995 209/1993 339/1995 321/1995 344/1995 65/1995 338/1995 366/1993 478/1993 367/1993 290/1993 243/1995 93/1994 Málaskrá Ákæruvaldið gegn Jóhanni Björnssyni. Brot gegn 4. mgr. 220. gr. laga nr. 19/1940. Skotvopn. Upp- taka. Skilorð. Sekt. .......0...... Bóas Dagbjartur Bergsteinsson gegn Hrafnhildi Borgþórsdóttur og Sjóvá-Almennum tryggingum hf. Vátryggingarsamningur. Bifreiðar. Ökumanns- trygging. Ölvun við akstur. Sératkvæði. .............. Heiðar R. Ástvaldsson, Krabbameinsfélag Íslands og Rauði Kross Íslands gegn Viðari Daníelssyni. Kærumál. Nauðungarsala. Greiðsla. .................... Kristján Stefánsson gegn Fiskanesi hf. Kærumál. Fjárnám. Skuldajöfnuður. .....................00..0....000.. Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Michael Paul Rimmer. Kærumál. Gæsluvarðhald fellt úr gildi. Stjórnarskrá. Aðfinnslur. ....................00...... Snorri Ólafsson gegn Gylfa Gunnarssyni. Máls- kostnaðartrygging. ............... Einar Kristbjörnsson gegn Magnúsi Th. S. Blönd- ahl ehf. Kærumál. Aðför. Innsetningargerð. ........ Stefán Jón Sigurðsson gegn Jóni Thorberg Jens- syni og Sjóvá-Almennum tryggingum hf. Bifreið- ar. Skaðabótamál. Líkamstjón. Örorkumat. Fyrn- ÍÐB. er rererrrrrrrrrrrrrrrrrr Fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs og innheimtumað- ur ríkissjóðs í Garðabæ gegn Pálma Sigurðssyni fh. einkafirma síns, Dráttarbíla og gagnsök. Stjórnsýsla. Andmælaréttur. Þungaskattur. Ógild- NB. eeen Hrafnhildur Vilhelmsdóttir gegn Herborgu Árna- dóttur og til réttargæslu Atla Vagnssyni persónu- lega og f.h. Vagns Jónssonar, fasteignasölu. Fast- eignakaup. Galli. Skaðabætur. .............00000000000.... Pharmaco hf. gegn íslenska ríkinu. Hlutafélög. Skattar. Jöfnunarhlutabréf. Endurgreiðsla. Vextir. Sératkvæði. Ákæruvaldið gegn Sigurði Hólm Sigurðssyni. Opinberir starfsmenn. Hótanir. Lögreglurann- sókn. Sakartæming. Aðfinnslur. .................0.0.0.... Geirlaug Sigurðardóttir gegn St. Jósefsspítala. Dómur 12/10 16/10 16/10 17/10 17/10 17/10 19/10 19/10 19/10 19/10 19/10 Bls. 2244 2249 2264 2270 2277 2280 2282 2288 2300 2315 2328 2336 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 414 248/1995 168/1995 345/1995 348/1995 347/1995 398/1993 492/1993 104/1995 359/1994 233/1994 236/1993 204/1995 87/1994 446/1993 182/1995 361/1993 Málaskrá Ráðningarsamningur. Biðlaun. Opinberir starfs- MENN. rss Ákæruvaldið gegn Steingrími Njálssyni. Kynferð- isbrot. Frelsissvipting. ........................ Ákæruvaldið gegn Kristni Snæfeld Haukdal Styrmissyni. Kynferðisbrot. Tilraun. Líkamsárás. Miskabætur. ............ rr Júlíus Þorbergsson gegn Grétari Sívertsen. Kæru- mál. Aðför. Útburðargerð. Leigusamningur. ....... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Michael Paul Rimmer. Kærumál. Farbann. ..........................0... Rut Skúladóttir gegn Íslandsbanka hf. Kærumál. Málskostnaðartrygging. ...................... Þrotabú Kaupfélags Reykjavíkur og nágrennis gegn Samvinnulífeyrissjóðnum. Gjaldþrotaskipti. Riftun. rr Hústélagið Engihjalla 19 gegn Gifspússningu hf. og gagnsök. Verksamningur. Matsgerð. ............... Ákæruvaldið gegn Ásvaldi Friðrikssyni og Hall- grími Sigurði Sveinssyni. Opinber fjársöfnun. Upptaka eigna. Frávísun að hluta. ...................... Geir G. Waage gegn ríkinu. Stjórnarskrá. Bráða- birgðalög. Sératkvæði. .................. Guðrún Halldórsdóttir gegn þrotabúi Árna Sig- urðssonar. Gjaldþrot. Riftun. Kaupmáli. Nauð- UNgArUppbOð. ......... eee Þrotabú Álafoss hf. gegn Íslandsbanka hf. Gjald- þrot. Handveð. Skuldajöfnuður. Sératkvæði. ....... Vátryggingafélag Íslands hf. gegn Guðmundi Rún- ari Alfonssyni og gagnsök. Lögmannsþóknun. .... Framkvæmdasjóður Íslands gegn Íslandsbanka hf. Nauðungarsala. Vanefndir. Aðfinnslur. ............... Jón Baldur Baldursson gegn Erni Valdimarssyni. Kaupsamningur. Skuldabréf. Ógildi Samninga. .... Ákæruvaldið gegn Sverri Hólm Reynissyni og Sig- urjóni Sigurðssyni. Ávana- og fíkniefni. Játningar- mál. Refsiákvörðun. Upptaka. ....................00.... Fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs gegn Fjárfesting- arfélaginu Skandia hf. Þinglýsing. Veðskuldabrét. Skaðabætur. ........................ KKKII Dómur 19/10 19/10 19/10 20/10 23/10 23/10 26/10 26/10 26/10 26/10 26/10 26/10 26/10 26/10 26/10 26/10 Bls. 2342 2351 2355 2372 2377 2379 2383 2392 2410 2417 2433 2445 2456 2461 2467 2474 2480 XKRIV 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 421 428 346/1995 350/1995 352/1995 353/1995 299/1994 46/1994 356/1995 357/1995 358/1995 361/1995 363/1995 364(/1995 360/1995 362/1995 Málaskrá 4. HEFTI Gísli Örn Lárusson gegn Försákringsaktiebolaget Skandia Nord. Kærumál. Dómkvaðning mats- MANNA. ddr Rafmagnsveitur ríkisins gegn Karli Ólafssyni. Kærumál. Aðför. Fjárnám. Kröfuréttur. .............. Kristján Ágústsson gegn Búnaðarbanka Íslands. Kærumál. Sönnunarfærsla. Skuldabréfamál. ........ Andri hf. gegn Gjaldheimtunni í Reykjavík. Kæru- mál. Fjárnám. Hlutafélög. Félagsslit. Skattskylda. Sigurjón Magnús Egilsson gegn Níelsi Adolf Ár- sælssyni. Ærumeiðingar. Ábyrgð á prentuðu máli. Guðmundur Bjarnason gegn Landsbanka Íslands. Veðskuldabréf. Skuldskeyting. ...........00.000.. Þrotabú Reykjaness hf. — útgerðar gegn Magnúsi Helga Guðmundssyni, Höllu Þórhallsdóttur og Birgi Þór Guðmundssyni. Kærumál. Frávísunar- úrskurður staðfestur. Málshöfðunarfrestur. Máls- ÁSTÆÐUF. lennti Þrotabú Reykjaness hf. — útgerðar gegn Olíusam- lagi Keflavíkur og nágrennis, Magnúsi Helga Guð- mundssyni og Birgi Þór Guðmundssyni. Kærumál. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi að hluta. Málshöfðunarfrestur. Málsástæður. ..................... Þrotabú Reykjaness hf. — útgerðar gegn Magnúsi Helga Guðmundssyni og Birgi Þór Guðmunds- syni. Kærumál. Frávísunarúrskurður staðfestur. Málshöfðunarfrestur. Málsástæður. ..................... Ákæruvaldið gegn Michael Paul Rimmer. Kæru- mál. Farbann. 2... Ákæruvaldið gegn David Kuprava. Kærumál. Gæsluvarðhald. 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991.. Ákæruvaldið gegn Malkhaz Nanava. Kærumál. Gæsluvarðhald. 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991.. Ragnar Böðvarsson gegn Jarðeignum ríkisins. Kærumál. Aðfarargerð. Útburður. Ábúð. ........... Glitnir hf. gegn Jóni Ívarssyni, Erni Harðarsyni, Ívari Jónssyni, Ragnhildi R. Þórarinsdóttur og Dómur 26/10 26/10 26/10 111 2/1 2/11 311 311 31 611 TA1 111 11 Bls. 2489 2493 2498 2502 2507 2513 2517 2522 2530 2535 2537 2539 2541 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 248/1993 326/1993 257/1995 133/1994 186/1995 29/1994 146/1995 295/1995 368/1995 369/1995 409/1993 487/1993 331/1993 Málaskrá Guðbjörgu Kristínu Jónsdóttur. Kærumál. Frestur. Dómarar. Aðfinnslur. .................00. Loðskinn hf. gegn Hf. Eimskipafélagi Íslands. Farmflutningur. Farmskírteini. ..................... 000... Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Gunnari Ingi- bergssyni og gagnsök. Skaðabætur. Bifreiðar. Slysatrygging ökumanns. Líkamstjón. ................. Ákæruvaldið gegn Magnúsi Welding Jónssyni og Pálma Þór Laxdal Jónssyni. Skjalafals. Skilorð. ... Vilberg Rafn Vilbergsson gegn Guðmundi Svein- björnssyni. Gjafsókn. Málskostnaður. Ómerking. Heimvísun. ............. arena Tollstjórinn í Reykjavík gegn Stálsmiðjunni hf. Gjaldþrotalög. Greiðslustöðvun. Skuldajöfnuður. Virðisaukaskattur. Sératkvæði. ................00000.00... Kirkjugarðar Reykjavíkurprófastsdæma gegn Lík- kistuvinnustofu Eyvindar Árnasonar sf. og gagn- sök. Stjórnsýsla. Óréttmætir viðskiptahættir. Skaðabætur. Sératkvæði. ...............0.....a Ákæruvaldið gegn Kristjáni Gunnarssyni. Um- boðssvik. Opinberir starfsmenn. Bankar. Sér- AtkVÆði. Ákæruvaldið gegn Þorvarði Jóhanni Jónssyni. Ómerking. Heimvísun. Dómarar. ....................... Sigurborg Þórarinsdóttir gegn Sparisjóði Reykja- víkur og nágrennis. Kærumál. Fjárnám. Skulda- Bréf. Íslandsbanki hf. gegn Eignasjóðnum hf. Kærumál. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi. XVII. kafli laga nr. 91/1991. ld. Þ. Guðjónsson hf. gegn Póst- og símamálastofnun og gagnsök. Verksamningar. Skuldajöfnuður. Fyrning. Févíti. Aðfinnslur. ................... Björgvin Halldórsson gegn Páli Jóhannssyni. Lausafjárkaup. Umboðsviðskipti. Tómlæti. .......... Húsbyrgi hf. gegn umhverfisráðherra og fjármála- ráðherra f.h. ríkissjóðs og borgarstjóranum í Reykjavík til réttargæslu. Skipulag. Stjórnsýsla. Byggingarleyfi. Andmælaréttur. Skaðabætur. ...... KKRKV Dómur 811 9/11 91 9/11 9411 9/11 9/11 9/11 1311 14/11 16/11 16/11 16/11 16/11 Bls. 2548 2552 2559 2569 2580 2582 2592 2610 2629 2630 2636 2641 2657 2664 KKXVI 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 109/1994 195/1994 325/1993 344(1993 222/1994 504/1993 374(/1995 37111995 366/1995 380/1995 371/1995 373/1995 120/1994 244(/1995 Málaskrá Kaupþing hf. gegn sýslumanninum í Kópavogi og gagnsök. Ábyrgð uppboðshaldara. Frávísunar- KrÖfU Synjað. Vilhelmína Edda Lúðvíksdóttir gegn Vátrygginga- félagi Íslands hf. Bifreiðar. Vátrygging. Endur- krafa. Skriflega flutt mál. .............0..........0.. Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Jóni Marinó Guðbrandssyni. Vátryggingarsamningar. Bifreiðar. Ölvun við akstur... Bragi Bragason og Ragnhildur Guðmundsdóttir gegn Guðmundi S. Ögmundssyni og Unni Sigurð- ardóttur og Helga Einarssyni til réttargæslu. Fast- eignakaup. Gallar. Skaðabætur. Skuldajöfnuður. Matsgerð. Gunnar Jóhannesson gegn Vélorku hf. Lausa- fjárkaup. Gallar. Boðun þinghalds. ..................... Berghildur Gísladóttir gegn fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs og samgönguráðherra. Sjómenn. Vinnu- samningur. Ríkisstarfsmaður. Sératkvæði. ........... Ákæruvaldið gegn Eggert Unnsteinssyni. Kæru- mál. Viðurlagaákvörðun. Dómarar. .................... Tollstjórinn í Reykjavík gegn Robert C. Yeoman. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. ..............0.00.0000.0.0.. Samkeppnisstofnun og Steinullarverksmiðjan hf. gegn Þýsk-íslenska hf. Kærumál. Aðfarargerð. Aðfararheimild. Samkeppnisreglur. Stjórnsýslu- Kæra... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Jónasi James Norris. Kærumál. Gæsluvarðhald. a- og c-liðir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. ...........00000.0..00000..... Haraldur Á. Bjarnason gegn Andra hf. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. .............. err Jónas Bjarnason og Jóhanna Tryggvadóttir gegn Halldóri Ástvaldssyni. Kærumál. Fjárnám. Máls- KOStnaður. Íslandsbanki hf. gegn Einari Péturssyni. Banka- bók. Handveð. Tómlæti. ...........).........00.0.. Ákæruvaldið gegn Þórhalli Ölver Gunnlaugssyni. Skattsvik. Virðisaukaskattur. Fjársvik. Hlutafélög. Fésekt. ....... Dómur 16/11 16/11 16/11 16/11 16/11 16/11 16/11 20/11 20/11 211 21/11 Bls. 2678 2693 2703 2744 2756 2758 2760 2710 2772 2777 2788 2796 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 271/1994 399/1993 356/1993 255/1993 382/1993 34/1993 383/1995 375(1995 382/1995 259/1995 326/1994 212/1994 213/1994 214/1994 296/1993 Málaskrá Sveinn Magnússon gegn þrotabúi Ítalska verslun- arfélagsins hf. Gjaldþrotaskipti. Riftun. Skriflega flltt Mál. Guðjón Styrkársson gegn Jóni Einari Jakobssyni. Húsaleigusamningur. Fyrning. .............00....0.000.... Ívar Baldvinsson gegn sjávarútvegsráðherra og fjármálaráðherra f.h. ríkisins og Valafelli hf. til réttargæslu. Stjórnsýsla. Veiðiheimild. Aðfinnslur. Friðrikka J. Almazan gegn Dóru Jakobínu Hall- dórsdóttur. Fjölbýlishús. Sameiginlegur kostnað- ÚF. eeen Samband íslenskra samvinnufélaga gegn þrotabúi Kaupfélags Reykjavíkur og nágrennis. Gjaldþrot. Riftun. Sératkvæði. ...............0.00.0. Ómar Franklínsson gegn Grágás hf. og Fjallkon- unni hf. og til réttargæslu Vátryggingafélagi Ís- lands hf. Skaðabótamál. Vinnuslys. ..................... Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Sævari Arnfjörð Hreiðarssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. Kæru- frestur. Frávísun frá Hæstarétti. .......................... Gjaldtökusjóður gegn Otto Wathne hf. Kærumál. Fjárnám. Ólögmætur sjávarafli. Stjórnarskrá. Að- finNslur. rr Rannsóknarlögregla ríkisins gegn Agnesi Braga- dóttur. Kærumál. Vitni. Sakargögn. .................... Ákæruvaldið gegn J. Ómerking. Heimvísun. Gagnaöðflun. ..................0.0.r rr Baader Ísland hf. gegn íslenska ríkinu. Skaðabæt- ur. Þinglýsing. ............. rr S.V.-vöruflutningar gegn Þormóði ramma hf. Flutningssamningur. *Gjaldþrotaskipti. Aðild. Skriflega flutt mál...) S.V.-vöruflutningar gegn Skagfirðingi hf. Flutn- ingssamningur. Gjaldþrotaskipti. Aðild. Skriflega fltt Mál... S.V.-vöruflutningar gegn Skagfirðingi hf. Flutn- ingssamningur. Gjaldþrotaskipti. Aðild. Skriflega fldtt Mál... Björn Sigurðsson gegn Kristjáni P. Willatzen. Lausafjárkaup. Galli. Skaðabætur. ...................... KXXVII Dómur 23/11 231 2311 2311 2311 23/11 231 2711 27/11 3011 3011 3011 3011 30/11 Bls. 2818 2824 2830 2838 2847 2859 2869 2871 2879 2883 2886 2895 2900 2905 2910 XKXXKVII 471 472 473 474 475 476 471 478 479 480 481 482 483 484 464/1994 286/1993 500/1993 8/1994 9/1994 263/1995 343/1994 370/1995 387/1995 388/1995 393/1995 397/1995 399/1995 258/1995 Málaskrá Elín Gunnarsdóttir og Eva Magnúsdóttir gegn Lindon ApS. Lausafjárkaup. Sönnun. Skriflega flutt Mál. ir Landsbanki Íslands f.h. þrotabús Árlax hf. gegn Sjóvá-Almennum tryggingum hf. Vátryggingar. Ið- gjöld. Skuldajöfnuður. Fiskeldi. .......................... Íslandsbanki hf. gegn Vátryggingafélaginu Skandia hf. Vátryggingar. Fiskeldi. .........0.0.0)).......... Helga M. Thors, Jóna Íris Thors, Richard R. Thors, dánarbú Unnar Thors Briem, Þórður Thors, Páll G. Jónsson og Óttar Yngvason gegn Kolbeinsstaðahreppi. Jarðalög. Forkaupsréttur. Sveitarstjórn. Sératkvæði. ................0......aa.a.. Helga M. Thors, Jóna Íris Thors, Richard R. Thors, dánarbú Unnar Thors Briem, Þórður Thors, Páll G. Jónsson og Óttar Yngvason gegn Eyjahreppi. Jarðalög. Forkaupsréttur. Sveitar- stjórn. Sératkvæði. ...............0.... 000 Ákæruvaldið gegn Hreini Ómari Elliðasyni. Virð- isaukaskattur. Skilorð. Dráttur á máli. ................ Vilborg Yrsa Sigurðardóttir gegn íslenska ríkinu. Handtaka. Gæsluvarðhald. Skaðabótamál. .......... Jón Valentínusson gegn Jan G. Davidsson. Kæru- mál. Málskostnaður. Virðisaukaskattur. .............. Þorsteinn Laufkvist Þorsteinsson gegn Laufeyju Elsu Sólveigardóttur. Kærumál. Skipti dánarbús. Vanhæfi dómara. ................. rr Lína Dagbjört Friðriksdóttir gegn Óskari Ólafs- syni. Kærumál. Fjárslit milli hjóna. ..................... Árni Gunnarsson gegn Helga Birgissyni. Kæru- mál. Frávísun frá Hæstarétti. Lögmannafélag Ís- lands. rr Verslunin Hljómbær hf. gegn Verkbæ hf., Rafiðn- aðarsambandi Íslands og Lífeyrissjóði rafiðnaðar- manna. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. Endurupp- taka. rr Ákæruvaldið gegn M. Kærumál. Farbann. ........... Ákæruvaldið gegn Snorra Þór Snorrasyni. Fjár- dráttur. Brot í opinberu starfi. Skilorð. ............... Dómur 30/11 3041 3011 30/11 3011 3011 30/11 1/12 5/12 5/12 5/12 6/12 112 112 Bls. 2021 2925 2941 2958 2972 2984 2994 3003 3010 3012 3017 3019 3023 3025 485 486 487 488 489 490 491 492 493 494 495 496 497 394/1994 247/1993 52/1995 53/1995 99/1994 24/1994 334/1995 401/1995 386/1995 408/1995 400/1995 79/1994 149/1994 Málaskrá Arnar Ævarsson gegn Jóni Þorvarðarsyni og Þór- unni Snorradóttur og til réttargæslu Vátrygginga- félagi Íslands hf. Skaðabótamál. Fasteign. Gjaf- SÓKN. ddr P. Samúelsson hf. gegn fjármálaráðherra f.h. ríkis- sjóðs. Skattar. Eftirlaun. ..................... Tannlæknafélag Íslands gegn Bryndísi Kristins- dóttur og gagnsök. Stjórnarskrá. Atvinnuréttindi. Heilbrigðismál... Tannlæknafélag Íslands gegn Bryndísi Kristins- dóttur. Skaðabótamál. Lögbann. Kyrrsetning. ..... Tryggvi Einar Geirsson og þrotabú Ulrichs Falk- ner gegn Jan Gunnari Davidssyni og Karl L. Magnússon gegn Tryggva Einari Geirssyni og þrotabúi Ulrichs Falkner. Skuldabréf. Vanreifun. Ómerking. HeiMVÍSun. ...........0 rr. Eiríkur Sigfússon gegn Sveini Sigurbjörnssyni, Tryggva Stefánssyni, Jóhanni Benediktssyni og Sigurði Stefánssyni og gagnsök. Skuldaskil. Kröfu- gerð samþykkt. 98. gr. laga nr. 91/1991. .............. Ákæruvaldið gegn Ásgeiri Jónssyni. Kynferðis- brot. Sérálit. Guðrún Bergsdóttir gegn þrotabúi Miklagarðs hf. Kærumál. Gjaldþrotaskipti. Kröfulýsing. ............. Kristín Árnadóttir gegn Guðrúnu Guðbjartsdótt- ur, Lilju Guðbjartsdóttur og Vigdísi Guðbjarts- dóttur persónulega og fyrir hönd dánarbús Guð- bjarts Benediktssonar og gagnsök. Kærumál. Dánarbússkipti. Dánargjöf. Dánarbeðsgjöf. ......... Björgvin Ármannsson gegn Jarðeignum ríkisins. Kærumál. Aðfarargerð. Útburður. Ábúð. ........... Guðni Ingólfur Guðnason gegn Landsbanka Ís- lands. Kærumál. Þinglýsing. Þinglýsingarmistök. .. Lofthildur Kristín Loftsdóttir gegn Kristbjörgu Jónsdóttur vegna þrotabús Hannesar Ragnars Franzsonar. Ómerking. Heimvísun. Frestun. Kaupmáli. Gjaldþrot... Þrotabú Ítalska verslunarfélagsins hf. gegn Jóni Sigurðssyni persónulega og f.h. Bílasölunnar Bliks. Gjaldþrotaskipti. Riftun. Endurgreiðsla. .... XXXIX Dómur 112 712 712 112 712 112 112 11/2 11/12 1312 13/12 14/12 14/12 Bls. 3048 3054 3059 3074 3081 3087 3089 3094 3098 3117 3126 3132 3135 XL 498 499 500 501 502 503 504 505 506 507 508 509 510 511 512 265/1995 342/1995 375(1993 166/1994 211/1994 354/1995 407/1995 410/1995 411/1995 158/1994 160/1994 208/1994 364/1991 264/1995 201/1994 Málaskrá Ákæruvaldið gegn Björgvin Laugdal Árnasyni. Skjalafals. Fjársvik. Víxlar. Sönnun. .................... Ákæruvaldið gegn Birgi Sigurjónssyni. Fiskveiði- brot. Upptaka. Stjórnarskrá. ...............000.000..000... Byggingasamvinnufélagið Aðalból, Hallvarður Guðlaugsson, Guðlaugur Gauti Jónsson og Gunn- ar S. Óskarsson gegn Elfu Eyþórsdóttur og gagn- sök. Byggingasamvinnufélög. Galli. Fasteigna- kaup. Skaðabætur. Fyrning. Aðild. ..................... Guðlaug Oddgeirsdóttir gegn þrotabúi Sigurðar Sigurðssonar. Fjárskipti við skilnað. Gjaldþrot. Riftun. Fasteignamiðstöðin hf. gegn Elíasi Flött Hansen. Fasteignasala. Umboð. Þóknun. Skriflegur mál- flWtningur. Ákæruvaldið gegn Guðna Þór Sigurjónssyni. Lík- amsárás. Skilorð. ...................0aanarenereenr err Kreditkort hf. gegn Elísabetu Gunnarsdóttur. Kærumál. Fjárnám. Ómerking. -...................0... G.P. verktakar hf. gegn Reykjavíkurborg. Kæru- mál. Vanhæfi dómara. ..............0.0000000.0 0000... Lárus K. Viggósson gegn Guðmundi Daða Á gústssyni. Kærumál. Frávísunarúrskurður stað- festur. Skuldabréfamál. ...................000.0....0000. Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Rósu Valtýs- dóttur. Bifreiðar. Skaðabætur. Líkamstjón. Slysa- trygging ökumanns. Örorkumat. Matsgerð. ......... Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Guðrúnu Jak- obsdóttur. Bifreiðar. Skaðabætur. Líkamstjón. Slysatrygging ökumanns. Örorkumat. Matsgerð. . Framleiðnisjóður landbúnaðarins gegn Arínu Guðmundsdóttur. Leigusamningur. Fullvirðisrétt- UT. rennt Pétur Hraunfjörð Ingvason, Þóra Ólöf Óskars- dóttir og Jóna Ósk Pétursdóttir gegn Guðjóni Ól- afi Kristbergssyni. Kaup. Riftun. Útivist í héraði. Ákæruvaldið gegn Jónasi James Norris. Þjófnaður. Tilraun. SÖNNUN. ...........)..... 0 Vátryggingafélag Íslands hf., Guðbjörg Ingólfs- Dómur 14/12 14/12 14/12 14/12 14/12 14/12 14/12 14/12 15/12 20/12 20/12 20/12 20/12 20/12 Bls. 3141 3149 3169 3175 3182 3187 3192 3194 3197 3206 3222 3229 3238 513 202/1994 514 230/1994 515 430/1995 Málaskrá dóttir og Sjóvá-Almennar tryggingar hf. gegn Sturlu Hjartarsyni og gagnsök. Skaðabætur. Bif- reiðar. Slysatrygging ökumanns. Líkamstjón. Ör- orkubætur. Matsgerð. Vátryggingafélag Íslands hf. gegn Sigríði O. Malm- berg og gagnsök. Bifreiðar. Slysatrygging öku- manns. Líkamstjón. Matsgerð. 2... X gegn Ríkisspítölunum. Ófrjósemisaðgerð. Sjúkrahús. Læknar. Gjafsókn. .............0.......0.00... Ákæruvaldið gegn Sævari Arnfjörð Hreiðarssyni. Kærumál. Gæsluvarðhald. c — liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1901. lr Dómur 20/12 XLI Bls. 3252 3269 3277 3287 II. NAFNASKRÁ Bls. A. Einkamál Aðalheiður Erna Arnbjörnsdóttir .........................00.0 etan 1010 Aðalheiður Erlendsdóttir... 632 Aðalheiður Sigurðardóttir ............................. rr 72 Aðalsteinn Flosason .............0.......0 neee 136 Aðalsteinn Karlsson ......................eerr nr 1978 Agnar Smári Einarsson ..................000 tree 426 Albert Reimarsson .............. nr 604 Alda Árnadóttir... 355 Alþýðusamband Íslands... 700, 1668 Andrá Hf. renn 1977 Andrés ÁFNMAFSSON Þ.e 1161 Andri Hf. err 2502, 2772 Anna Erlendsdóttir ..............d.d....00eeeeeeeeeeeeereeeerrer err 632 Anna María E. Guðmundsdóttir ................0000e0e.e..0.0.0.0 72 Anna Helgadóttir ....................... rr 507 Anton Bjarnason ..........00000.eeeeneern neee 1814 Arína Guðmundsdóttir ..............0000..0ennnnnnnrrr err 3222 Arnar Geir Hinriksson ..........nererrererrrrrrrr rr 1658 Arnar Grétar Pálsson .............0..0.00eeeeeeeeeererrrre rr 1626 Arnar Ævarsson „......... rr 3048 Arnbjörn Hjörleifur Arnbjörnsson ...............0.. eee 1010 Arndís Björnsdóttir ............. Arnfinnur Róbert Einarsson Arnljótur Guðmundsson ..................0 err Arnór H. Hannesson .................0..ererenerer rr Astra, heildverslun ...................... renn Atli Steinar Bjarnason ...............))...000 000 Atli Vagnsson err Atvinnuleysistryggingasjóður Nafnaskrá XLIII Bls. Austurbakki Hf. rr 1559 Áburðarverksmiðja ríkisins .................00 err 1063 Ábyrgð Hf... 1840 Ágúst Guðmundsson 934 Ágúst JÓNSSON „rr 1611 Álafoss Hf... 2445 Áning ferðaþjónusta hf... 1061 Árlax Hf. eeen 2925 Ármann Ægir Magnússon 2... 525 Ármannsfell hf... eeen 783 Árni Gunnarsson 1120, 3017 Árni RAÐNArSSON rennt 1061 Árni SÍÐUrÖSSON ll... 2433 Áttak hf. ene 687 Ása Grímsdóttir renn Ásahreppur err Ásdís Sigrún Sigurjónsdóttir Ásgeir S. Ásgeirsson 2... Ásgeir Ólafsson 2... Ásgeir SigurðSSON -.......rrrrrrrr renn Áslaug B. Þórhallsdóttir... Ásmundur Gústafsson 2... Ásta Bjarnadóttir ddr Ásta Guðbjörg SCObie (ld. Ástþór Bjarni Sigurðsson a B-Stræti Hf. 2... 299 Baader Ísland hf. „...................00.00aeneeneneae nenna 2886 Baldur hf... 1605 Barðstrendingur hf. ...........................aaa annarr 1615 Barr SÉ... 1101 Bárður Jóhannesson .................... 0000 1240 Bent Scheving Thorsteinsson „ee. 1586 Berghildur Gísladóttir .........................00 0000 2744 Bergljót Ólafsdóttir ld... 1678 Bergsveinn Auðunsson ..................000naann trees 1940 Bergur Guðnason .............0..%...0000a ret narrrrennnrrennarre rr 1692 Birgir Guðjónsson .....................00nnarrr err 1745 Birgir Þór Guðmundsson .............0...0..0 0000 2517, 2522, 2530 Birgir Viðarsson ................ rns 152 KLIV Nafnaskrá Bls. Birgit M. Johansen ..............eeerrerr reset 2016 Birgitta Jónsdóttir .............0........0.ee eeen 233 Bílaport hf. „0... 921 Bílasala Reykjavíkur „ee. 1120 Bílasalan Blik ................00....... err 3135 Bjarni Ingvar Árnason ..................0.00anaenenenananrnenrnrnrnrnrnrrr 160 Bjarni Bærings Bjarnason .............0..0000000000e0eenree trees 1525 Bjarni Böðvarsson ................%%.0.0ananannnrnnrrrerrrerrererrr rr 716 Bjarni Einarsson ............ rns Bjarni Eyjólfsson Bjarni Garðarsson Bjarni Jónasson .............0.0.0rrr erna Bjarni Sigfússon ...................0..0a annnars Bjarni Stefánsson Björgúlfur Pétursson .......................0aaa anne 1536 Björgvin Ármannsson -........ renn 3117 Björgvin Halldórsson Björgvin Richter... Björk Arngrímsdóttir Björn Baldursson .............. renn Björn Benediktsson ................0000000 00 terra Björn Erlendsson ..................000eenrre eeen Björn K. Hafberg 0...) Björn Jóhannsson .....................00aaa annarrar Björn JÓnasson 0... Björn Á. JÓNSSON „ll. Björn Sigurðsson ...................0aa0rnarrreeer rennt Blað Hf... 408 Blönduholt ............... rennt 197 Blönduósbær .................0.0000..00e eens rns rns 923 Borgarstjórinn í Reykjavík ..............00000.0.00 0000 2664 Borgarverk hf... Borverk hf. ner Bóas Dagbjartur Bergsteinsson ....................000 0000 2249 Bragi Blumenstein .....................0a0annan err 1416 Bragi Bragason ................. neee 2712 BEIMbOrÐ Hf... 638 BrjÓtur SÉ... 308, 1981 Bryndís Kristinsdóttir .........................0. 0000. 3059, 3074 Nafnaskrá KLV Bls. Brynhildur Briem ............... eee rernnnerrrsrannnnrrrr erna 1333, 1342 Brynjólfur Grétarsson .............000e.e.0nert erna rrrrrrsnannrrrrernnn rr 2175 Bræðurnir Ormsson hf... 2115 Búnaðarbanki Íslands cd... 8, 318, 2064, 2498 Byggðastofnun .................. neee rrrrnnrrr erat 8, 1572 Byggingasamvinnufélagið Aðalból ...............0eeeeeeeeannrereraannnrrrr err 3153 BYKO-Byggingavöruverslun Kópavogs hf. ...........000eeeeenannner etern 1212 Bæjarsjóður Akureyrar... 648 Bæjarsjóður Neskaupstaðar 332 Bær... 197 Böðvar Bjarnason ............... err 116 Dagmar hf... rennt tran 2026 Dalshraun 4 hf... 136 Danilo Markovic ................ err rrna rr n rr rrn 507 Daníel Gestsson ................. 000 1347 Davíð AxElsson ............00.0000 00 296 Davíð Guðmundsson ...................0 eens 224 Dánarbú Guðbjarts Benediktssonar .................e00enenar rare 1847, 3098 Dánarbú Ingolfs Frylund Jensen ............00..0e0nnnnsnes eeen renna 71 Dánarbú Karls Harrýs Sveinssonar ..................eunaanar etern 1814 Dánarbú Rafnkels Jónssonar .....................00 anne 1819 Dánarbú Unnar Thors Briem ............0...00. 0000 ene 2958, 2972 DraUpnNir reset rannnrrrr tran err snnnrrrr tt rn 497 Draupnissjóðurinn 497 Draupnissjóðurinn hf... sasssa 497 Dráttarbílar ................... rns 2300 Dröfn Hf. rns 893 Edda Guðmundsdóttir ...........0...0...000.. 000 1863 Edda Márusdóttir ..............%...aaaa neee 1240 Edda Sigurrós Sverrisdóttir .............0000.0...eeeeeee etern 1625 Edvard Lövdal „eneste 1997 Efnaco hf. „eneste rns 2154 Efnissala Guðjóns E. Jóhannssonar hf ............00000.0.eeeeeeee0e0e0 nan 296 Eftirlaunasjóður Félags íslenskra atvinnuflugmanna .............0...00.0000000.. 2034 Egill Egilsson ......... nennt 867 KLVI Nafnaskrá Bls. Egmont Film A/S err 462 Eigendur jarðarinnar Blönduholts ......................0000.eeane err 197 Eigendur jarðarinnar Bæjar ...........................00000e tear 197 Eigendur jarðarinnar Eyjar | ....................)%....00.0anner tar 797 Eigendur jarðarinnar Eyjar Í... 197 Eigendur jarðarinnar Eyrar ....................0........ neee 191 Eigendur jarðarinnar Eyrarkots 197 Eigendur jarðarinnar Fells ........................0.....0.. 0000 197 Eigendur jarðarinnar Flekkudals ...........................00000000 ene 197 Eigendur jarðarinnar Fremra-Háls ............................ 0000. 197 Eigendur jarðarinnar Grímsstaða .................. neee 797 Eigendur jarðarinnar Grjóteyrar ................. arena 797 Eigendur jarðarinnar Háls .......................00.......0 0000 197 Eigendur jarðarinnar Hjalla ......................%...0000 tanna 197 Eigendur jarðarinnar Hlíðaráss .......................000...0... 0. 197 Eigendur jarðarinnar Hurðarbaks ...........................00000000n0t ern 197 Eigendur jarðarinnar Hækingsdals ..........................0...000 ter 7197 Eigendur jarðarinnar Írafells .......................... nn 197 Eigendur jarðarinnar Káraness ..................0.....000 eat rnr rr 797 Eigendur jarðarinnar Káraneskots ..................).....0.00 eaten 197 Eigendur jarðarinnar Laxárness 197 Eigendur jarðarinnar Meðalfells 797 Eigendur jarðarinnar Möðruvalla Í ........................00000eer er 197 Eigendur jarðarinnar Möðruvalla IL ......................0..0.00 0000 797 Eigendur jarðarinnar Neðra-Háls ............................00 0000. 197 Eigendur jarðarinnar Reynivalla 197 Eigendur jarðarinnar Sands ................0).....000 0000 197 Eigendur jarðarinnar Sogns Í ......... 197 Eigendur jarðarinnar Sogns 11 .............. 797 Eigendur jarðarinnar Valdastaða 7197 Eigendur jarðarinnar Vindáss ....................%%...0000teana rt 797 Eigendur jarðarinnar Þorláksstaða ........................... art 797 Eigendur jarðarinnar Þúfu ..........................0...0 0000 197 Eigendur jarðarinnar Þúfukots .................)...0..000 tear 197 Eignasjóðurinn hf. ........................ neee 2636 Eimskipafélag Íslands hf. ddr 1700, 2552 Einar Ólafur Arnbjörnsson . Einar Brynjólfsson ................... rennt Einar Friðbergsson .................0.. netanna Nafnaskrá KLVII Einar Guðfinnsson hf 2... 1605 Einar Þór Hauksson .................000nna treat 1161 Einar Þór Kolbeinsson .............0..00. 0000 888 Einar Kristbjörnsson ... Einar Magnússon ...................aaaa eeen Einar Þórarinn Magnússon ..................0... 000 426 Einar Ólafsson... Einar Pétursson ...................... 000 Einar SigUrJÓNSSON LL... Einar S. Svavarsson .............0.0.0nnnrrrr err Eiríkur Freyr Blumenstein .. Eiríkur Sigfússon 2... Elfa Eyþórsdóttir ....................aaa rr Elías Flött Hansen ........................0. 000 Elías R. Sveinsson ...............0... 000 1739 Elín Briem .................rrrr err 1333, 1342 Elín Sigrún Guðmundsdóttir ...................00e0e0nna eeen 2175 Elín Gunnarsdóttir ........ Elísabet Benediktsdóttir Elísabet Gunnarsdóttir Elmar Þór Þorkelsson ...................0an.e etern Elsa Pétursdóttir ......................0.0narae rr Elvar Hallgrímsson .................... err Emanúel Morthens .......................n0arar rr Emil B. Blöndal ... Emilija Markovic ..................00aa nanna 507 Engey Hf. ner 1615 Erla Nielsen ..................... arnar 2038 Erlendur Guðmundsson ..................0000aan snart 902, 976 Erna Árnadóttir renn Erna Pétursdóttir Eva Magnúsdóttir Eygló Haraldsdóttir ............................. rr 1538 Eyjalr€ppur err 2972 Eyjar Í... 197 Eyjar IH... 197 Eyrarkot err 197 Eyfi renna 7197 KLVIII Nafnaskrá Bis. Eysteinn Georgsson ............. neee 1553 Eyþór Guðmundsson ................naner err 1052 Faghús hf. ...............0......00 erat 1613 Fasteignamiðstöðin hf. .......................00 000 annann 3175 Fasteignir ríkissjóðs ................0..0... 0. 867 Fell... 797 Ferðamálasjóður .....................000.0 000 592 Ferðaskrifstofan Áfangar hf... 2163 Féfang hf... 409, 2226 Félag íslenskra hljómlistarmanna ...................0..000000 renn 1668 Félagsmálaráðherra .................0..0..000.0 0000 1890 Félagsmiðstöðin ..............0.0.....0000 00. 867 Finnbogi Jónsson .............0..... trees 105 Fiskanes hf .............. rr 690, 2270 Fjallkonan hf... rennt 2859 Fjárfestingarfélag Íslands hf... 187 Fjárfestingarfélagið Skandia hf. .......................0..annananer rr 1416, 2480 Fjármálaráðherra ................... 29, 382, 435, 501, 505, 577, 700, 835, 919, 1220, 1231, 1347, 1542, 1596, 1597, 1598, 1599, 1600, 1890, 1982, 1983, 2300, 2480, 2664, 2744, 2830, 3054 Fjóla Guðmundsdóttir ...................00daaaenaee arena 355 Fjórðungssjúkrahúsið Neskaupstað .................00annnnnenererrrerrr 989 Flatkökugerðin hf... 240 Flekkuðalur ............ rr 797 Fljótshlíðarhreppur .............. eens 2091 Flugfélagið Óðinn hf... 2220 Flugmálastjórn .....................0aanannnrrr rr 29 Flugvirkjafélag Íslands ..................0.errrsrrrrr rr 700 Fokus Bank A/S ene nnnrrsr rr 1976 Fórnarlambið hf. .....................0.a0 0000 1536 Framkvæmdasjóður Íslands 2... 187, 1572, 2461 Framleiðnisjóður landbúnaðarins ................00.000eeeee neee 3222 Framsókn ......... renna 919 Fremri-Háls ............. rr 7197 Friðrik Ólafsson... 2222 Friðrikka J. Almazan .................. rn 2838 Frjálsi lífeyrissjóðurinn ......................00. 0000 592 Försákringsaktiebolaget Skandia Nord ..................... 0000 0 een 2489 G.P. verktakar hf. .................0.00 0... 1817, 3192 Nafnaskrá IL Bls. Gallerí Borg hf... 408 Garðar Haukur Steingrímsson ........ rennt rennt 1061 Geir Jónsson ...........0.00. eeen 1623, 1936 Geir G. Waage rn errrrrrrrrrrrr terra 2417 Geirlaug Sigurðardóttir ..............))...0..00000 000 eens 2342 Gifspússning hf... 228, 2392 Gissur Þ. Árnason „dresses 1945 Gígja Skúladóttir ...................... rns 662 Gísli Eiríksson ................... rr 1538 Gísli Gíslason ................. 00 783 Gísli Bragi Hjartarson ...................eaanner err rrrrrr rr 1212 Gísli Kolbeins... 3 Gísli Konráðsson ....................0 000 638 Gísli Örn Lárusson ......... rr 2489 Gísli M. Sigmarsson .......... ner 2208 Gjaldheimtan í Reykjavík ........ 16, 26, 597, 911, 1268, 1594, 1900, 2002, 2502 Gjaldtökusjóður ..................0nannnr renn 1459, 1464, 2871 Gleipnir hf... 540, 1518, 1563 Glitnir hf... 850, 1493, 1614, 2548 Glófaxi hf... 2163 Gnípa hf rann rrrrrrr rr 1103 Goði Hf. rns 1799 Grandi hf. ................... nr 312, 694 Grágás Hf... 2859 Grétar Sívertsen „ 2372 Grétar Sveinsson 1503 Grindavíkurbær 592 Grímsstaðir ............rrrrrrr reri 197 Grímur Jónsson ......... rr 160 GrjÓLEYrI snert 197 Grundarkjör hf... 248, 257, 267 Guðbjartur Benediktsson ,„ 3098 Guðbjartur Halldórsson ................00. erna 572 Guðbjörg Ingólfsdóttir .................000.00eeee eneste 3252 Guðbjörg Kristín Jónsdóttir ......................00a000e err 1614, 2548 Guðfinnur Einarsson -.......... rr 1727 Guðjón Böðvarsson sf. ................ rr 46 Guðjón JÓNSSON .......... rennt 525, 592 Guðjón Ármann JÓNSSON Þ.eas 372 L Nafnaskrá Bls. Guðjón Ólafur Kristbergsson ................... nn 3229 Guðjón SigUrðÖSSON -............. rr 1596 Guðjón Styrkársson ...............0. trees 2824 Guðjón SVEINSSON -.............. err 1423 Guðlaug Oddgeirsdóttir ........................0 0000 3169 Guðlaugur Gauti Jónsson ................0 rennt 3153 Guðmar og Jón hf. ...................... rr 1503 Guðmundur Rúnar Alfonsson ...........00....000.0a tree 2456 Guðmundur Daði Ágústsson ..........0...000. rr 3194 Guðmundur Baldursson .................0000e0e etern 1598 Guðmundur Bjarnason ... Guðmundur Davíðsson Guðmundur Guðjónsson .............0....0.0 err 376 Guðmundur Heiðar Guðjónsson ................%..... 0000 1749 Guðmundur Sigurður Jóhannsson ........................000na rr 63 Guðmundur Franklín Jónsson... 953 Guðmundur Ingi Jónsson ....................0.. 0000 1789 Guðmundur Kristinsson Guðmundur Óli Lyngmó Guðmundur Páll Ólafsson ..................000. nn 1715 Guðmundur Ómar Pétursson „ll... 835 Guðmundur Sigurðsson ..............000.000000000 0000 1299, 1305 Guðmundur Sveinbjörnsson ...............000000000000 rett 2580 Guðmundur Helgi Þórarinsson ............0..00.0a0e ene 1440 Guðmundur S. Ögmundsson .... Guðni Ingólfur Guðnason ..............0000000000eere rett rrrrrrr Guðni Þórðarson ...........0...000. err Guðrún Gísladóttir .........................000nnnn terra Guðrún Guðbjartsdóttir .............00.0.....0.0. 0... 1847, 3098 Guðrún Halldórsdóttir ..................0.0nann etern 2433 Guðrún Jakobsdóttir ....................0.0naana rr 3206 Nafnaskrá LI Bls. Guðrún Sigþórsdóttir ..................%...0000 tar ttnrrrarrrrrnrrrrrrr 1789 Guðrún Skarphéðinsdóttir .................00....0.0. 000. 2023 Gunnar Guðjónsson -............0.0.. a nrrrrrannrrrerr rns 2175 Gunnar Guðmundsson ......................00 eeen 1275 Gunnar Ingibergsson Gunnar Jóhannesson Gunnar Kristófersson Gunnar S. Óskarsson Gunnar Sigurðsson ...................... ner Gunnar Stefánsson ................... 0000 Gunnar SvaVArSSON „.......rr reset Gunnarstindur hf. ............................ naar 440 Gunnjóna S. Jensdóttir ..............0......... rr Gunnlaug Árnadóttir ........................... Gunnlaugur Atli Sigfússon Guttormur Rafnkelsson ..............0..000eeeeererererrrrr err r sr Gylfi Gunnarsson .................0 rr Haflax Hf... Hagvirki-Klettur hf. ............... nr 1220 Halla Þórhallsdóttir Halldór Ástvaldsson Halldór Baldvinsson Halldór Páll Eydal .........................eeerererrrrr err Halldór Guðmundsson ....................ð... err 1275 Halldór Júlíusson Halldór Valgeirsson ...................... rr 447 Hallgrímur Einarsson ............0...0 eens 867 Hallur Birgisson ..................... 00 2064 Hallur Steingrímsson .................... err 1756 Hallvarður Guðlaugsson ................. err 3153 Hamraborg hf... 215 Hannes Haraldsson ..................... erna 752 Hannes Ragnar Franzson ................... tres 3132 Haraldur hf. LII Nafnaskrá Bls. Hákon Ólafur Ísaksson ...............eeerrrnrrenrrrrrrrrrrrnrrr rn 1887 Háls... 7197 Heiðar R. Ástvaldsson .................e0e renna 2264 Heiðdís Sigursteinsdóttir ........................daa err 1807 Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið ..........0...0......00...0 0000 enn 167 Heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra ............00).0.....00000. 0... 505, 1599 Heimir Tryggvason 1611 Hekla hf... 435 Helga Árnadóttir... 19 Helga Bylgja Gísladóttir „000... nenna 19 Helga Gunnarsdóttir ....................000ennnn nennt 1887 Helga Gunnólfsdóttir ...............0.%%.e.aaene re r nenna rrr er errnrnnnr rr 19 Helga Hjördís Sigurðardóttir ..................000.0.0.00... 0000 nennt 1715 Helga M. Thors ... 2972 Helgi Birgisson 3017 Helgi Einarsson „0 rrnrnrrrrrrrrrrrrrrrrrtrr rss 2712 Helgi Marteinn Gunnlaugsson ..........0.d.eeererrrerrrrrerererrrrrrranna 572 Helgi G. Jónsson ......... rns 2175 Helgi V. Jónsson hrl... err 114, 1363 Helgi Ólafsson... 902 Hendrik Jafetsson ................ 1240 Herborg Árnadóttir 2315 Herluf Clausen .............. rr 495 Hermann Jóhannsson ..........0.000..0. 00. e neee rr 1623, 1936 Herrabúðin hf... 597 Hið íslenska kennarafélag ...................0.000.0 0000 nanna 1542 Hilda Hafsteinsdóttir .................0.0......0.000a eee 501 Hilmar Ingimarsson .... 752 Hilmar Snorrason ........... rr err rr 1503 Hilmar Viktorsson ..............nner terra 2115 Hitaveita Akraness og Borgarfjarðar ...............00000....... ee... 2214 Hjállar nr 197 Hjalti Hauksson ............rnrrrrrerrrrrrrrrrrrertrrra sannara 312 Hjálmur hf rns rana 916 Hjördís Guðmundsdóttir ................0.000naannnnnn neee 2012 Hlein hf rns 1607 Hlíðarás .............. ner 197 Hljómbær hf... err 3019 Hlynur Tryggvason 0... 923, 2148 Nafnaskrá LIII Bls. Holta- og Landsveitarhreppur ............ee..00neeeterrannnnrrrrrsrrrr ern 2120 Hólmi hf... 440 Hraðfrystihús Patreksfjarðar hf...) 1682 Hrafnhildur Borgþórsdóttir .....................000 0000 2249 Hrafnhildur Vilhelmsdóttir 2315 Hrefna Víglundsdóttir ............ 822 Hreiðar Bergur Hreiðarsson 966, 2031 Hreinn Vilhjálmsson ............... eens 752 Hreyfill svf... Hríseyjarhreppur ................ aerea Hugi Ingibjartsson ....................00annaarr renn Hulda Björnsdóttir .................... eee Hulda Hrönn Jónsdóttir ... Hurðarbak rns Húsasmiðjan hf ..................... rr Húsbyrgi hf. err 2664 Húseigendaþjónustan S. Sigurðsson Hf. ............0000... 0000 1739 Húsfélag Glæsibæjar ........................ 1616, 1617 Húsfélagið Austurströnd 8...) 1466 Húsfélagið Efstaleiti 10, 12 Og 14 ..........00... 1586 Húsfélagið Engihjalla 19 .........................0 0. 2392 Húsfélagið Hamraborg 14 ...............) eeen 215 Húsfélagið Suðurhvammi $, 7 08 9 „0... 1287 Húsfélögin Kleppsvegi 136, 138 0g 140 „rr 509 Húsnæðisstofnun ríkisins ....................... err 1966 Hækingsdalur ...................... ner Hörður Þorleifsson .... Iðnþróunarsjóður ...................000aan eee Ingi Jóhann Valsson ..................000nanrrrrrrr renn 752 Ingibjörg Helga Óskarsdóttir ........d....d...eerrrsrrrrrrr 198 Ingibjörg Sigurðardóttir ..................0.000.00 0000 347 Ingolf Frylund Jensen ...........00))....a0aea eens 11 Ingólfína Eggertsdóttir 953 Ingólfur Aðalbjörnsson ... 710 Ingólfur Þórisson ................0.e000reaneeeanreanrernnrrenrrrnnrrnnr erna 105 Ingunn Egilsdóttir ................0000.000000 0 eeen 867 Ingvi Rafn Jóhannsson ...........0.0000.... nr 2077 Innheimtumaður ríkissjóðs í Garðabæ ............)))......... 2300. Írafell rr 797 LIV Nafnaskrá Bls. Íselo sf. a. 1851 ÍShaf hf... 1980 Íshússfélag Bolungarvíkur hf... 1605 Íslandsbanki hf... 119, 127, 134, 341, 453, 495, 893, 1131, 1275, 1299, 1305, 1563, 1603, 1606, 1609, 1678, 1706, 1777, 1807, 1863, 2379, 2445, 2461, 2636, 2788, 2941 Íslandslax Hf... 243 Íslensk matvælaframleiðsla hf... 26 Íslenska álfélagið hf. dd... 1245 Íslenska ríkið 2... 53, 626, 1103, 1542, 1979, 1980, 2328, 2886, 2994 Íslenska umboðssalan hf... „2. 694, 1607 Ístess Hf. rennur 1629 Ítalska verslunarfélagið hf... 2818, 3135 Ívar Baldvinsson -..........erenerenerrrnr neee 2830 Ívar JÓNSSON 2... 1614, 2548 Ívar Valbergsson .......... runna 1436 Jan G. Davíðsson ..........0.00. err 1458, 1630, 3003, 3081 Jarðeignir ríkisins .......................00 0000 2169, 2541, 3117 Jenný Lind Árnaðóttir „dd... 505 Jenný Sigrún Sigfúsdóttir ......................00..0...... ar 1599 Jens ÓskArSSON ....... rennur 279 Jóhann Benediktsson .................000000 000 3087 Jóhann Pétur Margeirsson ......................0 aan nnnnnrrrrrrrrrrrrrrrrrr 1851 Jóhann Ólafsson -........0..e00eeaaeenerrrrnenrnrnanrnrsrna nn 1466 Jóhann Sigurðsson 1333, 1342 Jóhanna Pálsdóttir ...........................0 0000. 2003 Jóhanna Tryggvadóttir ..........................0.0 rr 2777 Jóhannes Ágústsson .............. renn 382 Jóhannes Jóhannesson .............0..0..0. renna 1240 Jóhannes Jónsson .................00nnnnaner err 228 Jóhannes Kjartansson rennt 152 Jón Baldur Baldursson ..................0. 00 2467 Jón Benediktsson ..............000e00rnr rr 1609 Jón Bjarnason -.................. err 130 Jón Ágúst BjÖFNSSON .........errrrrrnrrrrrr err 1611 Jón V. Einarsson ..................0.00nnnnnrrerr erna 7152 Jón Elíasson ................. arena 224 Jón Franklín... 1678 Nafnaskrá LV Bls. Jón Einar Guðlaugsson .................... rr 7152 Jón Guðmundsson ..................... neee 1985 Jón V. Hálfdánarson 1611 Jón Arnar Hinriksson 1611 Jón Eggert Hvanndal 493 Jón Ingimundarson ..................... enn 2042 JÓN ÍVarSSON 2... 1614, 2548 Jón Einar Jakobsson ................0.0.. 0. 2824 Jón Thorberg Jensson ....................... nr 2288 Jón Tryggvi Jónsson ................ nr 233 Jón Oddsson .............. rr 503, 2080 Jón Kristján Ólafsson „2. 1594 JÓN Ó. RAÐNAFSSON „ll... 299 Jón Sigurðsson ................ rr 3135 Jón Valentínusson ........................ rn 1458, 1630, 3003 Jón Þorvarðarson ..................0.rr ert rrnrrrsrrrrrrrrrrr 3048 Jóna Kristbjörnsdóttir ............................ 0. 1859 Jóna Ósk Pétursdóttir... 3229 Jóna Íris Thors 2972 Jónas Bjarnason 2777 Jónas Haraldsson ....................0...00e rennt 1597 Jónas Kristjánsson ...................000..0 0. 662 Jónas Hreinn Sigurjónsson .....................0 rr 1114 Jónas Skaftason 683 Júlía Sjöfn Sigurjónsdóttir 1114 Júlíus A. Hjálmarsson 2002 Júlíus Þorbergsson 2372 Júlíus Gunnar Þorgeirsson 1978 KR eeen 1311 K. Magnússon sf... 1389 Kaffi Reykjavík hf ................... rr 1952 Karl L. Magnússon ..................... err 3081 Karl Ólafsson . 1540, 2493 Karl Rúnar Ólafsson 1997 Karl Snorrason 2064 Karl Sveinsson 1945 Karl Harrý Sveinsson ..................00. rent 1814 Kassagerð Reykjavíkur hf. ................00.... rr 1527 Katrín Briem ................. err 1333, 1342 LVI Nafnaskrá Bls. Kaupfélag Austur-Skaftfellinga ..........................0.a err 1610 Kaupfélag Reykjavíkur og nágrennis .....................00naen rr 2383, 2847 Kaupþing hf. err 1789, 2678 Káranes lr 197 Káraneskot dd... err 797 Kirkjugarðar Reykjavíkurprófastsdæma ......................... 0000. 2592 Kjarnafæði hf. lr 540 Kjartan Magnússon ....................0aan err 1518 Kjartan Nielsen 0... rennt 2038 Kolbeinsstaðahreppur .................ananaer eeen 2958 Kolbrún Engilbertsdóttir ............0...0eeeeeeeeeereeerrrrerrarr rss 1984 Krabbameinsfélag Íslands ..... Kreditkort hf... 355, 3187 Kristbjörg Jónsdóttir... 3132 Kristinn Álfgeirsson ..............0...0rrnrrrrrrrrnrnr rare 328 Kristinn Friðþjófsson ...........0..00.e0ennnnerrt etern ret rrrnnrnnnnarrrrr 1231 Kristinn Guðjónsson ................00nnnnrnnrrrrrr err 1287 Kristinn Þ. Jensson .......... rare 1603 Kristinn Margeir Jóhannesson .... 7152 Kristinn Skarphéðinsson ............0000eenenrrrrrrrrrrrrr err rsrrraras 1611 Kristín Árnadóttir... 1847, 3098 Kristín Eysteinsdóttir ...................... rns 453 Kristín Jóhannesdóttir ...............0.0000..ee.e eeen 1240 Kristín Sigurrós Jónasdóttir ............0.000eeeeeeereteeer err 1628 Kristín Dóra Karlsdóttir .....................0. 000. 2064 Kristín Márusdóttir .....................daaa ananas 1240 Kristján Ágústsson... 2498 Kristján Árni Baldvinsson ...............a0ereneernrrnenerrrnernrerne en 1120 Kristján Geirsson ................ nn nnrnnrrrrrrrrrrrrrrrarstrrsnnana nr 1613 Kristján A. Guðjónsson .........00rerrrrrerrrrrrrrtttrerrtttrataarara 1611 Kristján Hálfdánarson ...............0.0.eenne rennt 304 Kristján JÓakimsson ................ rare 1611 Kristján JÓNSSON ....... rns treat 752 Kristján R. Kristjánsson .................... eeen 2059 Kristján Ólafsson .. Kristján Pálsson ......................an neee Kristján Stefánsson Kristján Sturluson .................aaennnn rns 2064 Kristján Wendel ......................00 eeen neee sannnnrrrsnannnnrrrrrrnnnr ner 497 Nafnaskrá LVII Bls. Kristján P. Willatzen ..................aa eee 2910 Kristján Þorvaldsson ............. neee 408 Kvistás sf. ............ renna 2130 Kærunefnd jafnréttismála ....................... 0... 1599 Köfunarstöðin hf... 1859 Kökugerðin hf. err 240 Landbúnaðarráðherra ...................0..0...000a ennta 1075, 1596, 1598 Landhelgisgæsla Íslands .......................0000eneeaaneneranrnrrrr 700 Landlæknir f.h. landlæknisembættisins ............0000......0. 0000. 167 Landsbanki Íslands .............. 286, 314, 592, 919, 1489, 1760, 2513, 2925, 3126 Landsveitarhreppur 2... 2120 Latifás Hf... 1628 Laufey Elsa Sólveigardóttir dd 1963, 3010 Laugarásbíó ..................... nanna 462, STT Laxárnes rns 197 Lánasjóður íslenskra námsmanna ....................... 0000 1623, 1936 Lárus Hinriksson ....................0 0000 390 Lárus K. Viggósson ................. neee 3194 Lilja Guðbjartsdóttir „.. 1847, 3098 Lilja Laxdal... 1136 Lind Hf. 1387, 1605 Lindon ApS 2... 2921 Lífeyrissjóður Dagsbrúnar og Framsóknar ...................0..0000.00 0000... 919, 1666 Lífeyrissjóður Félags íslenskra stjórnunarstarfsmanna á Keflavíkurflugvelli. 493 Lífeyrissjóður rafiðnaðarmanna .........................0eannnna rr 3019 Lífeyrissjóður starfsmanna Áburðarverksmiðju ríkisins ......................... 1985 Lífeyrissjóður verksmiðjufólks ...................... 0000 2001 Líkkistuvinnustofa Eyvindar Árnasonar sf... 2592 Lína Dagbjört Friðriksdóttir .....................0000... 0. 3012 Loðskinn hf... 2552 Lotfthildur Kristín Loftsdóttir ..............0)))........ 3132 Mr 196, 470, 602, 692, 970, 1311 Magnús Bergs ...........0......0..0. rare 1161, 1175 Magnús Th. S. Blöndal ehf. ...................0.. 0000 2282 Magnús Guðmundsson ........ 1625, 2034 Magnús Helgi Guðmundsson 2517, 2522, 2530 Margeir Jóhannsson .......... rare 1851 Margrét Steinunn Bárðardóttir ................0.......0.00nnnnnaa rr 1799 Margrét Jónsdóttir ........................ aaa rrrrrerannnnrrrrrrerrerrnnr 1240 LVIII Nafnaskrá Bls. Margrét Óskarsdóttir... 1638 Marteinn Björnsson .................... err 1499 Matthías Guðmundsson .............00.000.. 00 867 Matthías Viktorsson ....................000000nanarr renna 63 Málflutningsstofan sf... „bl Meðalf€ll ........ rns 797 Mega-film kvikmyndagerð ....................... rr 1625 Menntamálaráðherra ..............0........00. 0000 382 Miðfell hf... 1611 Mikligarður hf... 3094 Mjölnir hf. annnars 916 Mosfellsbær -... 1966 Múrklæðning hf. 2...) 1785 Möðruvellir |... 7197 Möðruvellir II... 7197 Naust Hf... 804 Neðri-Háls .................... arnar 797 Nesleið hf... 1387 Nesvirki hf. „nanna a 6 Niels Christian Nielsen 2038 Níels Adolf Ársælsson 2507 Níels P. Sigurðsson ...................000. eeen 881 NOTTEX Hf. renna 1527 Oddbjörg Óskarsdóttir... 2064 Oddný Sigríður Jónsdóttir ..................0000.0000000 0000 0000 1075 Olga Sveinsdóttir ............................ renna 328 Olgeir Engilbertsson ................ rns 2120 Olgeir Kristjónsson ................ rns 632 Oliver Pálmarsson .................... 0000 annnars 152 Olíufélagið hf... 1900 Olíusamlag Keflavíkur og nágrennis .................00.0000000 0000. 000 2522 Olíuverslun Íslands hf. 2... 888 Otto Wathne hf...) 2871 Ottó JÓNSSON -........ rr erna 934 Ó. Johnson á Kaaber hf. ll... 267 Ólafsfjarðarbær ld 318 Ólafur Rúnar Gunnarsson ld... 400 Ólafur Höskuldsson ................. ner 2064 Ólafur H. Jakobsson 0... 850 Nafnaskrá LIX Bls. Ólafur JÓNSSON „deres 453 Ólafur OddgeirSSON „ddr 2077 Ólafur H. Ólafsson 2... 1611 Ólafur M. Ólafsson 2... 37 Ólafur R. SigUrðSSON 2... 29 Ólafur Sigurgeirsson 774 Óli Þ. Barðdal 2... 704 Óli Sven Styff ddr 1245 Ólína Aðalbjörnsdóttir ................... enn 1401 Ólína Jóhanna Jónsdóttir dd... 1075 Ólöf Briem rr Ólöf Eiríksdóttir .................0....000.0. renna Ómar Franklínsson Óskar Barkarson 2... Óskar Ingibersson Óskar JÓNSSON Þ.eas Óskar Ólafsson... Óttar YNgVASON ddr 2058, 2972 P. Samúelsson hf. ................. rr 3054 Pálína Vagnsdóttir Páll Alfreðsson .................. rare Páll Egilsson 2... Páll Erlingsson renn Páll Jóhannsson ..................000 000 Páll Jónsson... renna rr Páll G. Jónsson ...........rrrrr err Páll Sigurjónsson Pálmi Friðriksson Pálmi Sigurðsson PensoN hf... 1952 Pétur Bjarnason .............00....0 000. 835, 1814 Pétur Hraunfjörð Ingvason ...............0...000 0000 3229 Pétur Pétursson ..................0. renna Pétur Óli Pétursson Þr Pétur B. Sch. Thorsteinsson Pétur Þór Sigurðsson ...............0..eeaeereeerererererrerr err Pétur Símonarson ................. arena Pfatf hf. rana 1559 Pharmaco hf. ................. areas 2328 LX Nafnaskrá Bis. Póst- og símamálastofnun ..............000...000e eee 2641 Prentsmiðjan Oddi hf. .......................0.... ar 347 Prestssetrasjóður ...................... nanna 53 R. Benediktsson sf... 525 R. Guðmundsson hf. ...............aaana enn 1293 Radíóbúðin hf. „804 Rafiðnaðarsamband Íslands .............0.0..00..ee eee 3019 Rafmagnsveitur ríkisins .......................000nanar ter eer ee rnnnrrrr 1540, 2493 Rafnkell Jónsson ............... a rrerrrrrrerrr rr 1819 Ragnar Böðvarsson ...............000..000.00 0000 2169, 2541 Ragnhildur Guðmundsdóttir ...........................000annnnrnr rr 2712 Ragnhildur Kristín Ólafsdóttir dd... 2175 Ragnhildur R. Þórarinsdóttir Rannveig Þ. Sigurðardóttir .....................0.00 000 00aannnn ann Rauðará hf... 867 Rauði Kross Íslands... 2264 Reykjanes hf. - Útgerð ............00000..0... 0000. 2517, 2522, 2530 Reykjavíkurborg ...................nereerrerreeererer err 1817, 3192 Re€ynivellir ............ rann Richard R. Thors ....... Ríkharð Sigurðsson Ríkið rr Ríkisspítalar ...............0....... ner Ríkisútvarpið .................. 0... Robert C. Yeoman Róbert Benediktsson ...............aennannn nunna 525 Rósa Jónída Benediktsdóttir .................0..00000.0000 0000 3 Rósa Valtýsdóttir ............................. 3197 Runólfur Sigurðsson .................aaaaaner eeen 2064 Rut Skúladóttir ......................0.0aa near 2379 Rúnar Valsson 00... nenna 400 Rækjunes hf. rr 279 Rögnvaldur Finnbogason .................0.. nr 53 S.V. vöruflutningar 1528, 1530, 1532, 2895, 2900, 2905 Saltkaup Hf. rns 1610 Samband íslenskra samvinnufélaga ..................000...... 0000 0 000 na na 2847 Samband íslenskra samvinnufélaga v/búvörudeildar þess ....................... 257 Sameinaði lífeyrissjóðurinn ..................0.....00nnnnnnannr rr 1966 Samgönguráðherra 00... 29, 1347, 2744 Nafnaskrá LXI Bls. Samherji hf... 1745, 1749 Samkeppnisstöfnun .............. eeen 2760 Samskip Hf... 308, 1981 Samstarfsráð heilsugæslustöðvanna í Reykjavík Samvinnulífeyrissjóðurinn ............0..0...00.0 000 Samvinnusjóður Íslands hf... SANdUr rennt Selma Ó. Björgvinsdóttir ................00. err Sendiráð Bandaríkja Norður-Ameríku á Íslandi ..............00.... 2023 Seyðisfjarðarkaupstaður ....................aaa00r terra 1606 Sigfús Tryggvi Blumenstein .............00....0.000 0000 1416 Sigluberg hf... Siglufjarðarkaupstaður ................00000...000000 eeen Sigmar Gíslason ..................000anan rns Sigríður O. Malmberg ..............0.00000.00ne anne Sigrún Arnardóttir .............00.........0.0 000 annarrar Sigrún Júlíusdóttir ......................0..0.. rr Sigrún Óskarsdóttir dd... Sigurbjörg Gísladóttir .............))))......0.. 00 Sigurborg Þórarinsdóttir Sigurður Björgvin Björnsson ................00.00000000 0000. t 1401 Sigurður Bragason ...............0......0annnnnrra rr 1646 Sigurður Egilsson ....................0000annnnnnnenrrrree rare 867 Sigurður Friðriksson ..............0...0.000anaeeeerr tree 19 Sigurður Þór Guðjónsson ............00000..eeeeeereeere tree 167 Sigurður A. Gunnarsson 1611 Sigurður V. Jónasson -.............0....... 00 1611 Sigurður JÓNSSON .................00. 0000 1075 Sigurður Már Jónsson ...................00nnnnaret terra 1257 Sigurður Vignir Matthíasson ............000..0.. 0000 376 Sigurður Reynisson ................. arena 687 Sigurður Sigurdórsson ...................0.0nnarrr rr rrrrrnnnnnnnrarrrr rr 1604 Sigurður Sigurðsson Sigurður Stefánsson Sigurður Sveinbjörnsson ................ err 306 Sigurður Valdimarsson ...................aa erna 198 Sigurður Þorleifsson ...................0.aaaaannannnrrrrrrrrrrrrrrerrr rr 2130 Sigurgeir Kjartansson ..................... near er rr 1627 Sigurgeir SÍÐUrÖSSON -............ ene rr rr 59 LXII Nafnaskrá Bls. Sigurjón Andrésson .................0.aaan arnar 841 Sigurjón Magnús Egilsson ...............0000000.0 0000. 2507 Sigurjón Guðmundsson ..............0.0.0000000 neee 1658 Sigurjón ÓlafSSON „ll... 923, 2148 Sigurjón Ragnarsson 802 Sjávarréttir Hf... 1572 Sjávarútvegsráðherra .................0000000..00 0000 2830 Sjóvá-Almennar tryggingar hf ................ 37, 198, 310, 376, 638, 704, 783, 856, 937, 1559, 1727, 2194, 2249, 2288, 2559, 2703, 2925, 3197, 3206, 3252 Skagfirðingur Hf. .....................000000.0 00.00.0000 2900, 2905 Skandia hf... 662, 1416, 2480, 2941 Skandia NOrd 0... 2489 Skarphéðinn Árnason 2... 669 Skeljungur hf... 2026 Skipabrautin hf. .................. renn 314 Skipasmiðjan Hörður hf. .................000000..0.0 0000 0000... 690 Skipasmíðastöðin Dröfn hf. ..... 893 Skjöldur hf... 1530, 1532 Skólanefnd Stóru- Vogaskóla ...........0...000.0.00 0000 0000 1940 Skúli Magnússon ..............0000....0 0000 1091, 1375 Smári Gunnarsson ............... erna 921 Smjörlíki hf... 248 Snorri G. BOgAson err 1611 Snorri Ólafsson Snæbjörn Aðils Snæfellingur hf. -...................... 00 710 Snæfellsbær nr 1752 Sotfía Snædís Sveinsdóttir ...............000000000..000 00 0000 856 SOGN Í 2... 797 SOGN Menn rererrrr 197 Sólberg Svanur Bjarnason 752 Sparisjóður Hafnarfjarðar 1604 Sparisjóður Reykjavíkur og nágrennis ................00.0.. 0. 2630 Sparisjóðurinn í Keflavík ...............00000.......0 0000 een 592, 2003 St. Jósefsspítali ............. rr 2342 Stakksvík Hf. ..............00 1431, 1436, 1440 Stálskip Hf. ...........0.0..... rr 1395, 1682 Nafnaskrá LXMHI Bls. Stálsmiðjan Hf...) 2582 Stefanía A. Sigurjónsdóttir .................0.00....000 neee 900 Stefán ÁsmMuUNdSSON 2... Stefán Kristjánsson ...........0.. Stefán Jón Sigurðsson Stefán Stefánsson -............. renna Steindór V. Steindórsson ........... ern 648 Steingrímur SÍÐUFÖSSON LL... 152 Steinn Oddgeir SigUrJÓNSSON ...........0.00000 neee 961 Steinsmiðja S. Helgasonar hf. ....................0.e0eetete ner 687 Steinullarverksmiðjan hf. ....................00.000 0000 2760 Steinunn B. Garðarsdóttir .................00000... 0000 eeen 1792 Steinunn Hjartardóttir ............0.00....0..0000 0000 63 Steinunn M. Lárusdóttir... 1617 Stella Jóhannsdóttir .....................0000 00 1676 Steypustöð Dalvíkur hf... 1412 Stígandi hf...) 1268 Strætisvagnar Ísafjarðar hf. ..................rrrnrr rr 136 Sturla Hjartarson .................... 000 3252 Suðureyrarhr€ppur -..............rrr err 2012 SUNd Hf. rr 1700 Svanhildur Guðbjartsdóttir .................).....00nan nettan 1375 Svanur Guðmundsson Svanur Jóhannsson 0... Svavar Pétursson 0... Sveinn Helgi Geirsson Sveinn V. Kristinsson Sveinn Magnússon .......0..... eee Sveinn Rafnsson ...............0. reset Sveinn Sigurbjörnsson Sveinn H. Skúlason ...........0..)...0 0000 ee enn Sveinn Snorrason Sveinn Valtýsson Sverrir Einar Eiríksson ................neeee err 310 Sýslumaðurinn í Keflavík ..................0000000..000 0000 6 Sýslumaðurinn í Kópavogi 0... 2678 Sýslumaðurinn í Reykjavík ..............0....000 0000. 919 Söltunarfélag Dalvíkur hf. .........)......0....00 0000 604 Sölvi Fannar Viðarsson ...............0..00. eneste 752 LXIV Nafnaskrá Bls. T. Skretting A/S 0... 1629 Takmark hf... nnnnnnnnnennn nr erna 592 Tannlæknafélag Íslands 3059, 3074 Tálknafjarðarhreppur .......................... 1626 Timbur Og stál hf. rare 1666 Tollstjórinn í Reykjavík .............0.........00 00 46, 687, 2582, 2758 Torfi Axelsson .............. rns 2064 Tómas Helgason ............... etern 167 Tómas Kristjánsson 1638 Tómas Óskarsson Þ.e 2148 Tómas A. Tómasson 2080 Tréverk Hf... 2101 Trygging Hf. rr 525, 1760 Tryggingastofnun ríkisins... 867, 2208 Tryggvi Einar Geirsson ......................... ene 3081 Tryggvi Gunnarsson... renn 1401 Tryggvi Hannesson 2... 1363 Tryggvi Stefánsson 3087 Ulrich Falkner ............... 3081 Umhverfisráðherra 2664 Unnbjörg Eygló Sigurjónsdóttir ................000.0.00. 0000. 00 tn 1114 Unnsteinn Jóhannsson ................0000.0.00 0000 0000 822 Unnur Thors Briem 0... 2958, 2972 Unnur Sigurðardóttir ....................0.0.. 0000 2712 Úlfar ÞOrMÓðSSON lr 408 Útgerðarfélag Akureyringa hf. dd... 1431, 1436, 1440 Vagn Jónsson, fasteignasala ........................00ananerrr rr 2315 Válaf€ll Hf... 2830 Valbjörn JÓnsson ...........0....000aanan err 152 Valdastaðir ................ erna 7197 Valdimar Elíasson ................anaananr rr 1706 Valur Magnússon .................0.00nnannr rr 1952 Væri Hf. 2... 1646 Varmabyggð Hf... 224 Vatnsleysustrandarhreppur ....................... rr 1940 Vatnsveitufélagið Berglind .........................00a0n eeen 1499 Vátryggingafélag Íslands hf. ...... 592, 1553, 2456, 2693, 2859, 3048, 3252, 3269 Vátryggingafélagið Skandia hf. ..........).).)))).... 0... 0 ða 662, 2941 Veiðifélag Kjósarhrepps ...................0... eeen 7197 Nafnaskrá LXV Bls. Veiðifélag Langadalsár ..............................0 terra 160 Veitingahúsið Óðal €hf. ...........eeeeeeeeree err 1952 Verðbréfaviðskipti Samvinnubankans ...................0000000r tear 919 Verk hf. Verkbær hf... Verksmiðjan Vífilfell hf...) 1091 Verslunin Hljómbær hf. ...........................0 0. 3019 Vestur-Eyjafjallahreppur ..........................0 0. 2091 Vélar og þjónusta hf. ................ ner 1605 Vélorka hf... 669, 2733 Vélsmiðja K. Magnússonar sf. ... 1389 Vélsmiðjan Mjölnir hf. ..............0.0....... nn 916 Vélsmiðjan Þristur hf. ................... rr 1785 Véltak hf. „neee rare 447 Viðar Arthúrsson ................. eeen 114, 1363 Viðar Daníelsson ..................0 erna 2264 Viðar JÓnsson ................00. eeen err 7152 Vigdís Guðbjartsdóttir ...........................a0 tarna 1847, 3098 Vigdís Kjartansdóttir .........................0.. 0. 1879 Vigfús Björgvinsson ................. 00 499 Vilberg Rafn Vilbergsson ....................00.. ret aarrrernrrrnrrr 2580 Vilborg Elísdóttir... 1879 Vilborg Yrsa Sigurðardóttir .....................%. 0000. 626, 2994 Vilhelmína Edda Lúðvíksdóttir ...........................000 etan 2693 Vilhjálmur Thomas .........................00. Vilmundur Þorgrímsson Vindás 0... Vinnuvélar hf... Vita- og hafnamálaskrifstofan ..........................00 0000 1347 Vivian D. Ólafsdóttir .......................0.00.a0neanenenarnennen enn 37 Víðir Þorgrímsson ...................... arts 867 Vífilfell hf... .. 1091 Vökvavélar hf... 1423 Vörðufell Hf... 2016 Wan Eknarin ................... renna 966, 2031 Á lr netr esne e rn nett rr ELLER LL LRLLrLLRLrrLL 3277 Ýtan Hf. ddr 1412 Zophonías ANtONSSON reset 1756 Þ. Guðjónsson hf... 2641 LXVI Nafnaskrá Bls. Þingeyrarkirkjusókn ................... 0. 1785 Þorbjörg Atladóttir... renna 1846 Þorfinnur Guðnason ................00.0000 eeen 1977 Þorgeir Axelsson -......... rss etern 152 Þorkell Ingibergsson ................... neee 1525 Þorkell Valdimarsson .............0.00..0 trees 198 Þorláksstaðir ...............0...0.0. 000 7197 Þorláksvör hf. .................r aerea 1777 Þorleifur Sívertsen ..................00 art 1840 Þormóður rammi hf. .............0..00..0 00. e neee 1528, 1611, 2895 Þorsteinn Einarsson ...................00.0 00 tannsa 130 Þorsteinn Gíslason .............00... 0000 1010 Þorsteinn Símonarson ...................00 re rann 1618 Þorsteinn Laufkvist Þorsteinsson ...............00.. 00... 1963, 3010 Þóra Kristín Ásgeirsdóttir .....................0.0.aeeenearrrnrn 408 Þóra Óskarsdóttir „eeen 683 Þóra Ólöf Óskarsdóttir ..................0.200eneneereenenenre enn 3229 Þórarinn Jakobsson ...................000 ret narrrrnnrrenrrrerrrrrenrrra 867 Þórður Daníel Bergmann g11 Þórður Magnússon ...................... 1464 Þórður Örn Stefánsson Þ.e ennta 592 Þórður Thors 0... ester rr rns 2958, 2972 Þórhallur Guðmundsson -...............000. 0000 7152 Þórir Gunnarsson ................00 000 867 Þórir Magnússon Þ.e nnnrrrrrrrrrrrrtrrrerrrrr rana 1706 Þórunn Guðmundsdóttir .................0......000na neðar 2226 Þórunn Snorradóttir .............00..0... 00. „.. 3048 Þrotabú Álafoss hf. ...................0.0atnenenanenanrnrnrnrnrnrnrnrnrnrnenennnnnn 2445 Þrotabú Árlax hf... 2925 Þrotabú Árna Sigurðssonar... 2433 Þrotabú Bílaports hf. neee 921 Þrotabú Davíðs Axelssonar .............000).... eaten 296 Þrotabú Einars Guðfinnssonar hf. .............000)...... ae 1605 Þrotabú Ferðaskrifstofunnar Áfanga hf. ...................0000ea0anea 2163 Þrotabú Fórnarlambsins hf. ..............0...... 00... 1536 Þrotabú Grundarkjörs hf. ................ 248, 257, 267 Þrotabú Hagvirkis-Kletts hf. ....................e0enanesaaer trees 1220 Þrotabú Hannesar Ragnars Franzsonar ......ddddd.de0000eee eeen 3132 Þrotabú Hleinar hf. .................0..0...0.0e ennta t eeen 1607 Nafnaskrá LXVI Bls. Þrotabú Hraðfrystihúss Patreksfjarðar hf. ............0))).)....... 0 1682 Þrotabú Íslandslax Hf... 243 Þrotabú Ístess hf... „ee. 1629 Þrotabú Ítalska-verslunarfélagsins hf. .............0.. 2818, 3135 Þrotabú Kaupfélags Reykjavíkur og nágrennis .....................000.0.. 2383, 2847 Þrotabú Köfunarstöðvarinnar hf. .........................a000 0000 1859 Þrotabú Miklagarðs hf... 3094 Þrotabú Norrex hf. .................. rare 1527 Þrotabú Reykjaness hf. - Útgerðar .............000000.0000 00. 2517, 2522, 2530 Þrotabú Sigurbjargar Gísladóttur 1620 Þrotabú Sigurðar Sigurðssonar .......................0nnn rr 3169 Þrotabú Skipasmiðjunnar Harðar hf. ............0.0......0000 0000 690 Þrotabú Tréverks hf ............... rr 2101 Þrotabú Ulrichs Falkner ..............)... 0000. 119, 127, 3081 Þrotabú Vélsmiðju K. Magnússonar sf... 1389 Þrotabú Verks hf. ............. renn 509 Þrotabú Viðars Arthúrssonar ... 1363 Þrotabú Þóru Óskarsdóttur .............00.eeeeeresnrrrsrsnrrrrrrrrr 683 Þröstur Sveinbjörnsson ..........00.....00ee tetta 306 Þúfa... 197 Þúfukot .......... renn 197 Þýsk-íslenska hf. ........................aa anne 2760 Ölfushreppur rr 233 Örn Úlfar Andrésson Örn Erlendsson ld. Örn Falkner 2... Örn Harðarson 2... Örn Hólm eeen 1994 Örn JÓNSSON s.n 934 Örn Valdimarsson ...........errrnrenrsnrrrr ansans 2467 Örvar Ingólfsson Örvar Sigurðsson Öxarfjarðarhr€eppur „dd. 390 Aðalsteinn Aðalsteinsson ..............0000000000 neee 517 Agnes Bragadóttir ................0.........aaaa renn 2879 Ari Kristján Runólfsson ..............aaa0 eeen 1520 Ágúst Liljan Sigurðsson ........... rr 548 LXVNI Nafnaskrá Bls. Árni Sverrir REYNISSON Þ.e 588 Ásgeir Heiðar Ásgeirsson... 191 Ásgeir JÓNSSON „rn 3089 Ástþór Bjarni Sigurðsson... 2049 Ásvaldur Friðriksson ............0....erernrrrr rr 2410 Baldur Stefán Svavarsson ................... eeen 107 Birgir Þór Birgisson .....................00eeneeeeeeererererrrrr rr 1920, 2172 Birgir Sigurjónsson ......................0 000 1608, 3149 Bjarni Leifur Pétursson .......................00000ananr rr 906, 1270, 1276 Bjartmar Vignir Þorgrímsson ...............00.0.0000000. 0 553 Björgvin Laugdal Árnason ................eeereerrrerrrenrrerrr 3141 Björgvin Þór Hólm ..... Björn Gísli Bragason Björn Ingiberg Kristjánsson ...........................00. 0... 1474 David Kuprava ......d..... err 1934, 2537 E err nnerer renna narta 1199 Eggert Unnsteinsson .....................00.0nanannnnereeeerrerrr err 2756 Einar Guðbjartsson ................0.....0ererr neee 1145 Gísli Páll Oddsson Guðmundur Sigurður Þór Lárusson .........................000 000 2079 Guðni Þór Sigurjónsson ............000000000000er neee 3182 Gunnar Gunnarsson .................. rennt 1722 Hafsteinn Már Magnússon ................)....000.00. eeen 1122 Hafþór Hafdal Jónsson ....................00a0aaneereererer eeen 366 Hallgrímur Sigurður Sveinsson ......................00 ett 2410 Heiðar Þór Guðmundsson ............000....000n. ser 1923, 2224 Hildur Fríða Þórhallsdóttir ..............................0 0... 1905 Hreinn Ómar Elliðason ............00.0aeaentrrrrrr renn 2984 Ingibergur Sigurjónsson ..............0.000eeeeeeeeeeee eeen 1282 J rr rrrrrrrrerrrnerrrrrrreererrrnnee rr 2883 Jóel Jóhannsson ..........0....0.0.0 000 1652 Jóhann Björnsson 0... 2244 Jóhanna Rut Birgisdóttir ................0...... aaa eeereereeererererrrrr 1484 Jón Þórarinsson ............00..... nn 791 Jónas James Norris ...........0..00.00 00. 908, 1534, 2770, 3238 Joseph Georg Aðessa 2... 1673 Karl Magnússon ..................000aaaann nanna 727 Karl Jóhannes Mortensen .............000000000000 0000 eeen 562 Nafnaskrá LXIX Kristján Gunnarsson ................e eeen Kristján Hauksson ..........0.....eeetrnrerrnnr err Lárus Stefánsson ............... rr Lárus Björn Svavarsson .............0ee ee Lögreglustjórinn í Reykjavík Magnús Welding Jónsson ..............00ee ern Magnús Björgvin Sveinsson dd... 1908, 1915, 1961 Malkhaz Nanava re rrerrrnrerrrrrrrrrrn 1932, 2539 Margrét Bryndís Haraldsdóttir ...................0....... 000. 2049 Matthías Ingibergsson ................. 987 Michael Paul Rimmer ................. 2211, 2377, 2535 Ólafur Bragason „ld... 486 Ómar Örn GrÍMSSON s.n 210 Pálmi Þór Laxdal Jónsson ......................00 0. 2569 Ragnar Örn Eiríksson ................0teareenrrenrrrrrrrnrrrrr 1849 Rannsóknarlögregla ríkisins ........... 1, 44, 297, 600, 906, 908, 1266, 1534, 1601, 1849, 1905, 1908, 1911, 1915, 1917, 1920, 1923, 1927, 1932, 1934, 1961, 2224, 2277, 2377, 2770, 2869, 2879 Reynir Sigurjón Sigurjónsson ..................... 000 521 Roy Ófeigur Breiðfjörð 2... 1480 Runólfur Oddsson .........................a erna 1913 Sigmundur Rúnar Rafnsson ....................0.00000 etta 745 Sigurður Hilmar Ólason ............0...0.... rr Sigurður Hólm Sigurðsson Sigurður Pétur Sigurðsson Sigurður Þór Sigurðsson ....................0000 0000 Sigurjón Reynir Eiríksson ....................0. 00. r err ennrrrrrrnnrrrr rr 100 Sigurjón Pétursson ........................0.00 tree 1266, 1273 Sigurjón Sigurðsson ...................... rr 2474 Snorri Þór Snorrason ............... err 3025 Starri Hjartarson .......................00. arnar 551 Steinar Bragi Lemacks Jósefsson ........................... err 1917 Steingrímur Njálsson ............00000.... 0000 44, 2021, 2351 Sveinn Eiríkur Sigfússon ...........................0000 ratar 1444 Sverrir Hólm Reynisson ....................0.. 0. 2474 Sævar Arnfjörð Hreiðarsson ..................0. nur 2869, 3287 Tómas Jakob Sigurðsson ......................00nn rns 1927 LXX Nafnaskrá Bls. Trausti Róbert Guðmundsson ............0....eeananeesr err 1601 Unnar Sigurður Hansen ...............0000000.... 0000 eee 88 Vigfús Kristinn Hjartarson ....................000 0000 814 K renna 1190, 1469, 1631 Þorgeir Brimir Hjaltason .................0..... 000 1570 Þorri Jóhannsson Þorsteinn Þorsteinsson Þorvarður Jóhann Jónsson .............00.00..0 000. eneste 1619, 2629 Þórhallur Ölver Gunnlaugsson „err 1,297, 2796 Ögmundur Eggert Ásmundsson Reykdal... 1548 II. SKRÁ um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., sem vitnað er til í LXVI. bindi hæstaréttardóma. 1281, Jónsbók. 31. kafli — 2095 1798, 9. febrúar. Tilskipun um áritun afborgana á skuldabréf — 12 3. gr. — 23, 24 1849, 20. júní. Tilskipun um veiði á Íslandi. 3. gr. — 2756 1878, nr. 3, 12. apríl. Lög um skipti á dánarbúum og félagsbúum o.fl. IV. kafli — 1243 35. $1. 52. 53. 54. 60. 64. 84. 133. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. — 3100 — 3100 — 2440, 2443 — 1243 — 1243 — 1243 — 2443 — 2441, 2443 — 2386 — 1538 1882, nr. 5, 17. mars. Landamerkjalög. — 2128 2. gr. — 2127 1885, nr. 29, 16. desember. Lög um lögtak og fjárnám án undanfarins dóms eða sáttar. 1. gr. — 1229 2. gr. — 911, 912, 1230 LXKXII 1887, nr. 4. 6. 1887, nr. 46. 48. 50. Sl. 1901, nr. 1903, nr. 10. 25. 1903, nr. 13. 17. 1905, nr. #N Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 18, 4. nóvember. Lög um veð. 2452 gr. — 1765, 1766, 1768, 1774, 1775 gr. — 2028, 2889, 2890, 2891, 2893 19, 4. nóvember. Lög um aðför. 1392, 2164, 2166, 2167, 3190 gr. — 1392 gr. — 1392, 1393 gr. — 1390, 1392, 1393, 2164, 2166, 2167 gr. — 3187, 3190, 3191 23, 13. september. Lög um forgangsrétt veðhafa fyrir vöxtum. 914, 1974, 2073 42, 13. nóvember. Lög um verslanaskrár, firmu og prókúruumboð. gr. — 1656 gr. — 1777 43, 13. nóvember. Lög um vörumerki. 1655, 1656 gr. — 1655, 1656 gr. — 1656 14, 20. október. Lög um fyrning skulda og annarra kröfuréttinda. . gr. — 1229, 2644 gr. — 2192, 2794, 2828 „gr. — 49, 50, 464, 935, 1221, 1229, 1410, 2190, 2192, 2295, 2653, 2654, 2655, 2825, 3161, 3163, 3165 4. gr. — 1410, 2190, 2192, 2193 5. gr. — 936, 2824, 2828 6. gr. — 2825 11. gr. — 154, 156, 1221, 1225, 1229, 2654, 2655 12. 1905, nr. gr. — 1221, 1225, 1229 43, 10. nóvember. Sveitastjórnarlög. „gr. — 2096 .„ gr. — 2096 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., LXXITII 1905, nr. 46, 10. nóvember. Lög um hefð. — 1829 2. gr. — 1639, 1827, 1828, 2127, 2128, 2129 1922, nr. 39, 19. júní. Lög um lausafjárkaup. — 679, 810, 830, 1035, 1703, 1719, 2151, 2470, 2722, 2723, 2897, 2902, 2907 5. gr. — 1759, 2047, 2157, 2648 6. gr. — 807, 812 28. gr. — 830, 1032 42. gr. — 451, 452, 672, 847, 848, 1035, 1036, 1039, 1040, 1140, 1407, 1409, 1424, 1426, 1427, 1428, 1429, 1719, 2315, 2319, 2320, 2321, 2723, 2739, 2011, 2919, 3158, 3235, 3236 43. gr. — 80, 83, 85, 2737 44. gr. — 842, 1719, 2725, 3235 47. gr. — 83, 2722, 2725 52. gr. — 78, 86, 1408, 1720, 2725 53. gr. — 80, 84, 85, 1371, 1373 54. gr. — 138, 154, 156, 672, 1033, 1408 59. gr. — 1716, 1719, 1720 61. gr. — 714 1923, nr. 20, 20. júní. Lög um réttindi og skyldur hjóna. 30. gr. — 124, 2007, 2008, 2009 32. gr. — 2003 33. gr. — 124, 2003, 2442 42. gr. — 451, 452, 672 60. gr. — 2442, 3170, 3174 1927, nr. 12, 31. maí. Sveitarstjórnarlög. — 2096 1928, nr. 71, 7. maí. Lög um vernd atvinnufyrirtækja gegn óréttmætum prentuðum ummælum. — 423, 428 1. gr. — 412, 413, 423, 424 2. gr. — 1264 LXXIV Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1929, 1930, 1932, 1932, 1933, 1933, nr. 7, 14. júní. Lög um tannlækningar. — 3059, 3060, 3071 3. gr. — 3059, 3066, 3071 4. gr. — 3060, 3066, 3068, 3071 nr. 28, 19. maí. Lög um greiðslu verkkaups. — 740, 1297 nr. 34, 23. júní. Lög um breyting á lögum nr 7/1929 um tannlækningar. — 3060, 3062, 3071 nr. 64, 23. júní. Lög um kirkjugarða. — 2602 nr. 84, 19. júní. Lög um varnir gegn óréttmætum verslunarháttum. — 1653 9. gr. — 1653, 1656 nr. 93, 19. júní. Víxillög. — 225, 373, 685, 1133, 1301, 1307, 1327, 1679, 1710, 1712 VII. kafli — 292 1. gr. — 224, 358, 372, 374, 375, 1303, 1309, 1331, 1707, 1711 2. gr. — 225, 358, 1320, 1328, 1331, 1707, 1711 4. gr. — 374, 375, 1302, 1308, 1711 10. gr. — 231, 357, 358, 1134, 1322, 1323, 1327, 1328, 1329, 1330, 1681, 1707, 1714, 2009 11. gr. — 1888 17. gr. — 1327, 1330 21. gr. — 375 33. gr. — 1320 34. gr. — 227, 357, 358, 359, 1321, 1328 38. gr. — 288, 293, 374, 375, 1302, 1303, 1308, 1309, 1320, 1708, 1711 42. gr. — 1302, 1308 43. gr. — 358, 1328 44. gr. — 1328 45. gr. — 1708, 1711, 1713 46. gr. — 286, 287, 291, 292, 374, 375, 1302, 1303, 1308, 1309, 1320, 1708, 1711 41. gr. — 358 1933, 1936, 1936, 48. 53. 69. 70. 74. 91. nr. 14. 73. nr. ll. 1ll. 10. 18. 23. 25. 28. 29. 30. 31. 32. 33. 35. 36. 31. nr. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., LXXV gr. — 1327 gr. — 287, 288, 201, 374, 1302, 1303, 1308, 1309, 1328, 1711 gr. — 1320, 1332 gr. — 1134 gr. — 290, 203 gr. — 291, 374, 1302, 1308, 1320, 1328, 1711 94, 19. júní. Lög um tékka. 103, 1961 gr. — 1888 gr. — 481, 1258 7, 1. febrúar. Lög um samningsgerð, umboð og ógilda löggerninga. 235, 246, 325, 635, 679, 885, 957, 1035, 1036, 1172, 1182, 1188, 1703, 1747, 2151, 2191, 2470, 2496, 2633, 2827, 2897, 2902, 2907 kafli — 1235 kafli — 447, 885, 1167, 1169, 1173, 1182, 1184, 1188 „gr. — 1714 „gr. — 441, 446 gr. — 192, 2689 gr. — 1330 gr. — 1330 gr. — 245, 246, 247 gr. — 1169, 1185 gr. — 3122 gr. — 1873 gr. — 452, 1169, 1170, 1172, 1184, 1185, 1187, 1873 gr. — 658, 659, 1169, 1185 gr. — 457, 458, 461, 658, 659, 875, 882, 885, 887, 1169, 1170, 1172, 1184, 1185, 1187, 1873, 1877, 2109, 2113, 3113 gr. — 465 gr. — 137, 457, 458, 461, 465, 875, 882, 885, 887, 1164, 1165, 1169, 1170, 1172, 1174, 1178, 1180, 1184, 1185, 1187, 1188, 1189, 1649, 1867, 1872, 1873, 1874, 1877, 2104, 2109, 2113, 2632, 2633, 2951, 2953, 2957, 3113 gr. — 1646, 1649, 1650 85, 23. júní. Lög um meðferð einkamála í héraði. 35, 225, 235, 685, 1446, 2207 IX. kafli — 202 LXXVI Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., XII. kafli — 74, 75, 235, 245, 246, 325, 457, 635, 760, 1873, 2202, 2737 XVII. kafli — 116, 117, 225, 287, 357, 358, 457, 685, 1327, 1679, 1761, 1939, 2500, 2640 XIX. kafli — 202 XX. kafli — 116, 225, 804, 1679, 1703 gr. — 1446, 1447, 1455 gr. — 2679, 2687, 2688 33. 34. 37. 45. 46. 47. 49. 68. 69. 70. MM. 83. 106. 110. 113. 118. 120. 137. 140. 143. 158. 159. 175. 177. 178. 184. 191. 193. 195. 196. gr. A— 1062 gr. — 69, 70, 395, 397, 468, 545, 760, 1243, 1802 gr. — 69, 70, 760, 879 gr. — 358, 417, 756, 760, 768, 1261, 1513 gr. — 1703, 2649 gr. — 768 gr. — 1234, 1235 gr. — 417 gr. — 127 gr. — 1434 gr. — 2207 gr. — 932 gr. — 1238, 1239 gr. — 356, 855, 3229, 3234 gr. — 1054, 1221, 1241 gr.A — 1062 gr. — 3164 gr. — 79 gr. — 768 gr. — 768 gr. — 116, 225, 238, 202, 203, 457, 581, 672, 679, 788, 870, 1166, 1181, 1407, 1645, 1649, 1651, 1679, 1680, 1697, 1703, 1733, 1873, 2113, 2134, 2183, 2292, 2319, 2648, 2672, 2737 gr. — 110, 225, 292, 293, 350, 457, 536, 581, 583, 585, 672, 1407, 1649, 1697, 1733, 1735, 1747, 1873, 2183, 2292, 2648, 2737, 3236 gr. — 256, 266, 879, 1256 gr. — 292, 203, 672, 1407, 1649, 1733, 2183, 3236 gr. — 304, 306, 308, 497, 501, 503, 505 gr. — 206, 441, 1340, 2110, 3007 gr. — 1761 gr. — 1761 208. 209. 220. 230. gr. gr. gr. gr. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., LXXVII 357, 358, 359, 1329 1873 1820, 1827 116 1937, nr. 52, 5. júlí Lög um viðauka við lög nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði. 2. gr. — 225 1938, nr. 80, 11. júní. Lög um stéttarfélög og vinnudeilur. — 670, 1670, 2745, 2752 1. gr. gr. gr. gr. gr. gr. 44. 50. 65. 67. 69. 1649 702, 1668, 1669, 1670, 1671 702 702 700, 1668 702, 703 1940, nr. 19, 12. febrúar. Almenn hegningarlög. — 362, 517, 589, 754, 1961, 2021, 2518, 2525, 2531, 3287 XXII. kafli — 45, 1636 XKV. kafli — 756, 768, 772, 771, KXVI. kafli — 600, 2239 1 2. 15. 16. 20. 22. 29. 42. 49. „gr. — 2309 gr. — 1206, 1636, 2813, 2992 gr. — 1201, 1208, 1210 gr. — 1201, 1202, 1203, 1208, 1210 gr. — 45, 518, 559, 1549, 2022, 2353, 2354, 2355, 2370, 3238, 3242 gr. — 2571, 2574, 2800 gr. — 67, 70 gr. — 213, 1203, 1520, 2242, 2797, 2814 gr. — 2614 „gr. — 2614 „gr. — 734 „gr. — 370, 480, 484, 485, 487, 492, 520, 563, 568, 569, 570, 584, 589, 590, 750, 751, 773, 781, 782, 820, 1050, 1051, 1128, 1130, 1203, 1470, 1478, 1551, 1552, 1633, 1726, 2057, 2243, 2245, 2248, 2569, 2570, 2578, 2614, 2815, 2817, 2985, 2993, 3026, 3027, 3148, 3185, 3186 LXXVIII 57. 58. 60. 62. 69. 70. 7. 72 14 76. 71. 78. 81. 82. 106. 108. 110. 136. 138. 139. 155 156. 157. 194. 195. 196. 200. 201. 202. 203. 209. 215. 217. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., gr.a — 1478, 2057, 2245, 2570, 3026 gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. . gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. 563, 570 100, 213, 362, 1203, 2057, 2797, 2814, 2092 1204, 1210 364, 518, 554, 627, 1655, 2246, 2248, 2414, 2415 100, 362, 479, 519, 548, 553, 557, 568, 1521, 1636, 1726, 2242 2814 519, 1159, 1484, 2242, 2370 98, 519, 524, 548, 553, 555, 557, 2242, 2351 1726 98, 364, 558, 709, 1160, 1478, 2089, 2172, 2797, 2814, 3249 3250 98, 100, 103, 213, 362, 479, 484, 492, 519, 550, 557, 568, 709 1159, 1197, 1282, 1286, 1478, 1483, 1487, 1521, 1636, 2057, 2242, 2797, 2814, 3249 100, 103, 519, 709, 1487, 2797, 2814, 2992, 3185, 3249 1636 1636 213, 1477, 1675, 2337, 2338 768 213 2879, 2881 2613, 2617, 2628, 3028, 3047 2617, 2628 213, 549, 707, 708, 709, 1486, 1487, 1790, 1849, 2571, 2572, 2573, 2574, 2571, 2870, 3141, 3143, 3148, 3288 1723, 1726 549, 550 1190, 1191, 1201, 1204, 1210, 1932, 1933, 1934, 1935, 2081 2084, 2088, 2278, 2355, 2357, 2370, 2377, 2535, 2538, 2540, 3090, 3092 1201 45, 1549, 1935, 2022, 2353, 2354, 2538, 2540 1483, 1633, 1636 1470, 1472, 1633, 1636 1206, 1284, 1285, 1286, 1475, 1480, 1481, 1483, 1633, 1636 1483 564, 1282, 1284, 1285, 1286, 1636 591 367, 370, 557, 559, 560, 1674, 2339, 3185 , 218. 218. 220. 225. 226. 231. 233. 234. 235. 236. 239. 241. 244. 246. 247. 248. 249. 250. 252. 253. 254. 255. 251. 259. 262. 264. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., LXXIX gr. — 747, 750, 1045, 1124, 1126, 1206, 1277, 1280, 1674, 1675, 2081, 2084, 2088, 2339, 2356, 2357, 2370, 2578, 3183 gr.a — 2081, 2083 gr. — 2246, 2247 gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. 2353 45, 2022, 2353, 2354 1191, 1201, 1204, 1209 2337, 2338, 2578 69, 106, 109, 110, 112, 113, 753, 754, 758, 759, 760, 772, 77S, 119, 781, 1264 69, 106, 109, 110, 112, 113, 412, 418, 419, 420, 421, 422, 424 753, 754, 758, 759, 760, 772, 775, 779, 781, 1264, 2511 753, 758, 759, 760, 775, 779, 1264 781 67, 69, 109, 110, 112, 113, 413, 418, 419, 421, 422, 424, 754, 760, 781, 1262, 1263, 1264, 2511 90, 211, 213, 518, 549, 557, 559, 560, 707, 709, 907, 1266, 1277, 1281, 1485, 1522, 1535, 1602, 1675, 1849, 1850, 1906, 1912, 1918, 1920, 1921, 1923, 1925, 1928, 1930, 2224, 2237, 2357, 2770, 2771, 2870, 3238, 3241, 3242, 3243, 3249, 3288 213, 2237, 2239 816, 820, 1150, 1258, 2049, 2050, 2051, 2056, 2057, 3028, 3046 102, 481, 549, 707, 709, 1146, 1148, 1150, 1151, 1157, 1158, 1159, 1216, 1218, 1485, 1487, 1849, 1906, 2571, 2572, 2573, 2574, 2577, 2800, 2870, 3141, 3229, 3288 2613, 2617, 2628 1216, 1216 558, 600 1146, 1148, 1149, 1150, 1151, 1157, 1158, 1159 98, 103, 213, 1523, 1906, 2357 98, 213, 519, 557, 1521, 2242 550, 1674 549, 1675, 1918, 2224, 2357 1, 297, 2812, 2084 105, 109, 110, 112, 113, 412, 423, 754, 760, 781, 788, 949, 1037, 1264, 1472, 1733, 2205, 2206, 2292, 2511, 2565, 2567, 3214 1941, nr. 46, 27. júní. Landskiptalög. 10. gr. — 1338 LXXX Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1942, nr. 14, 15. maí. Lög um læknaráð. 2. gr. — 991 4. gr. — 940 6. gr. — 940 1942, nr. 61, 4. júlí, Lög um málflytjendur. 2. gr. — 2458, 2459, 2460, 3018, 3079 3. gr. — 1697 4. gr. — 1567, 2689, 2691 8. gr. — 3018 1943, nr. 101, 30. desember. Lög um lífeyrissjóð starfsmanna ríkisins. — 2141 3. gr. — 2747 1944, nr. 33, 17. júní. Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands. V. kafli — 1444, 1449, 1455 2. gr. — 1444, 1449, 1455, 2431 14. gr. — 2430 20. gr. — 1450 28. gr. — 2418, 2419, 2420, 2421, 2426, 2429, 2430, 2431, 2432 35. gr. — 2420, 2429 40. gr. — 1971, 2309 59. gr. — 1449, 1450 60. gr. — 2872 61. gr. — 1450, 1455, 1456 65. gr. — 1535, 1602, 2999 66. gr. — 1118, 1119 67. gr. — 877, 1118, 1119, 1592, 2172, 2277, 2968, 2969, 2970, 2981, 3024, 3151 69. gr. — 2999, 3068, 3072, 3149 72. gr. — 410, 756, 767, 772, 111 75. gr. — 3063 71. gr. — 1971, 2309 1947, nr. 62, 31. maí. Lög um breyting á lögum nr. 7/1929 um tannlækningar. — 3060, 3062, 3071 1948, nr. 40, 5. apríl. Lög um kauprétt á jörðum. — 2959, 2962, 2968, 2969, 2973, 2976, 2981 4. gr. — 2961, 2968, 2969, 2974, 2975, 2981 1948, 1949, 1949, 1953, 1954, 1954, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., LXXXI nr. 44, 5. apríl. Lög um vísindalega verndun fiskimiða landgrunnsins. — 3150 nr. 18, 22. mars. Lög um kyrrsetningu og lögbann. 20. gr. — 1499 27. gr. — 1499 nr. 57, 25. maí. Lög um nauðungaruppboð. — 1399, 1567, 1687, 2018, 2680, 2687, 2688, 2689, 2692 II. kafli — 2483 4. gr. — 2688 8. gr. — 2692 11. gr. — 2687, 2688, 2689, 2692 17. gr. — 1690 18. gr. — 1400 19. gr. — 2461, 2463, 2464, 2466 26. gr. — 1568 29. gr. — 2463, 2464 33. gr. — 2688, 2689 34. gr. — 2464, 2688, 2689, 2692 35. gr. — 1566, 1568, 1687, 2464, 2465, 2466, 2689, 2691 47. gr. — 1687, 2689 48. gr. — 2689 nr. 7, 3. febrúar. Lög um hundahald og varnir gegn sullaveiki. — 1914 nr. 11, 9. febrúar. Auglýsing um fullgildingu Evrópuráðssamnings um verndun mannréttinda og mannfrelsis. — 487, 756, 171 nr. 20, 8. mars. Lög um vátryggingarsamninga. — 1734, 2950 1. gr. — 2262 2. gr. — 2262 3. gr. — 2262 4. gr. — 2262 5. gr. — 2262 LXKXII 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 25. 40. 41. 42. 43. 44. 45. 46. 41. 48. 49. 50. 51. 102. 121. 122. 124. oo Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., „gr. — 2262 gr. — 2262 gr. — 2262, 2950 „gr. — 2262, 2051 gr. — 2262, 2951 gr. — 2262 gr. — 1553, 2262 gr. — 1553, 2262, 2925, 2034 gr. — 655, 1553, 1554, 1555, 1558, 2262, 2925, 2930 gr. — 1553, 1554, 1555, 2262, 2025 gr. — 2262 gr. — 2262 gr. — 2262 gr. — 2262 gr. — 2250, 2251, 2255, 2262, 2703, 2708, 2710 gr. — 407 gr. — 2951 gr. — 2951 gr. — 2951 gr. — 2951 gr. — 2951 gr. — 2951 gr. — 2951 gr. — 2951 gr. — 2951 gr. — 2951 gr. — 2951 gr. — 2943, 2952, 2953 gr. — 648 gr. — 650, 652, 658 gr. — 648 gr. — 658, 2262 1954, nr. 38, 14. apríl. Lög um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins. — 1353, 1356, 1357, 1359, 1445, 1542, 1544, 2342, 2346, 2423, 2745, 2751, 2752, 2753, 2754 III. kafli — 387 1. gr. — 2744, 2745, 2747, 2749, 2750, 2751, 2752, 2753 3. gr. — 1354 1954, 1954, 1955, 1956, 1956, 17. 20. 28. 31. 36 nr oo gr. gr. gr. . gr. 10. . gr. 12. 13. 14. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. . gr. 59, 332 „gr. — 333, 334, 335, 336, 338, 339 24. nr. 87, 19. ríkisins. — 1543, 1546 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., LXXXIII 1354 1354, 1355, 1357, 1360, 1449 1354, 1357, 1360 1357, 1360 1357, 1360, 1449 1357, 1358, 1360, 1361 1357, 1360 1354, 1357, 1360 1347, 1353, 1354, 1355, 1358, 1359, 1360, 2342, 2343, 2344, 2346, 2347, 2348, 2349, 2350, 2745, 2747, 2749, 2750, 2752, 2753 1543, 1544, 1546 2421 2613 1358 1543, 1544, 1546 apríl. Lög um brunatryggingar utan Reykjavíkur. júní. Reglugerð um orlof og veikindaforföll starfsmanna nr. 22, 3. maí. Lög um breyting á almennum hegningarlögum nr. 19/1940. — 568, 773, 781, 782, 1203, 1478, 2057 4. gr. — 370, 480, 484, 487, 492, 520, 569, 570, 590, 750, 751, 820, 1050, 1128, 1130, 1470, 1478, 1726, 2243, 2245, 2248, 2570, 2614, 2815, 2817, 2985, 2992, 2993, 3026, 3027, 3185 nr. 20, Í. mars. Lög um breyting á almennum hegningarlögum nr. 19/1940. — 2357 nr. 57, 10. apríl. Lög um prentrétt. 15. 17. 18. 22. gr. gr. gr. gr. 411, 412, 418, 423, 1262, 2507, 2508, 2510, 2511 413, 418, 424, 2511 412 424, 1264, 2511 LXXXIV Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1958, 1960, 1960, 1961, 1961, nr. 16, 9. apríl. Lög um rétt verkafólks til uppsagnarfrests frá störfum og um rétt þess og fastra starfsmanna til launa vegna sjúkdóms- og slysaforfalla. — 351 nr. 10, 22. mars. Lög um söluskatt. — 49, 50, 51 2. gr. — 580, 581, 586, 1223, 1224, 1225, 1226 3. gr. — 580, 581, 585, 586, 1226 4. gr. — 581, 582, 586, 1225 7. gr. — 1224, 1226, 1227 9. gr. — 581 10. gr. — 586 11. gr. — 582, 585, 1225 12. gr. — 585, 837, 1229 13. gr. — 49, 51, 577, 583, 584, 587 14. gr. — 49, 584 16. gr. — 586, 1225 21. gr. — 48, 49, 579, 583, 584, 585, 587 25. gr. — 584, 836, 837 26. gr. — 836 28. gr. — 582 nr. 58, 28. júní. Lög um bann við okri, dráttarvexti o.fl. 7. gr. — 451, 452 nr. 11, 29. mars. Lög um Landsbanka Íslands. — 204 TI. kafli — 202 nr. 58, 29. mars. Sveitarstjórnarlög. — 2096 2. gr. — 2096 3. gr. — 2096 4. gr. — 2096 5. gr. — 2096 6. gr. — 2096 7. gr. — 2096 8. gr. — 2096 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., LXXXV 1961, nr. 60, 29. mars. Lög um launajöfnuð kvenna og karla. — 3173 1962, nr. 8, 14. mars. Erfðalög. 15. gr. — 1117 40. gr. — 3115 41. gr. — 3115 42. gr. — 3115 43. gr. — 3115 44. gr. — 3115 45. gr. — 3115 46. gr. — 3115 41. gr. — 3115 54. gr. — 3102, 3103, 3104, 3111, 3112, 3114, 3115 1962, nr. 78, 28. apríl. Lög um lífeyrissjóð togarasjómanna og undirmanna á farskipum. 1. gr. — 2747 1962, nr. 31, 4. apríl. Reglugerð fyrir Útvegsbanka Íslands. 15. gr. — 2792 1963, nr. 21, 23. apríl. Lög um kirkjugarða. — 2593, 2594, 2601, 2602, 2604, 2606 3. gr. — 2593 9. gr. — 2606 18. gr. — 2593 26. gr. — 2593 26. gr.a — 2593 34. gr. — 2594 1963, nr. 29, 29. apríl. Lög um Lífeyrissjóð starfsmanna ríkisins. — 2147 3. gr. — 2747, 2751 1963, nr. 66, 31. desember. Siglingalög. — 623, 624 39. gr. — 605 LXXXVI Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 200. gr. — 426 205. gr. — 624 1963, nr. 67, 31. desember. Sjómannalög. — 623 18. gr. — 2212 45. gr. — 624 1964, nr. 19, 21. maí. Skipulagslög. — 2669, 2672 II. kafli — 2672 4. gr. — 2673, 2675 5. gr. — 2675 11. gr. — 2670 1964, nr. 20, 20. maí. Lög um eftirlit með opinberum sjóðum. — 435 1964, nr. 44, 23. maí. Lög um búfjárhald í kaupstöðum og kauptúnum. 1. gr. — 379, 380 3. gr. — 380 6. gr. — 379 1964, nr. 34, 6. mars. Reglugerð um skýrslugerðir varðandi heilbrigðismál. — 169, 177 1965, nr. 10, 25. mars. Girðingarlög. 5. gr. — 1339 1965, nr. 93, 17. desember. Lög um breyting á lögum nr. 59/1954 um brunatryggingar utan Reykjavíkur. 1. gr. — 332 1966, nr. 53, 13. maí. Lög um vernd barna og ungmenna. Il. kafli — 70 IV. kafli — 70 45. gr. — 1206 1966, nr. 68, 11. maí. Lög um iðnfræðslu. — 3059, 3062, 3071 1967, nr. 9. 10. 1967, nr. 1967, nr. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 25, 22. apríl. Lög um Landhelgisgæslu Íslands. gr. — 702, 703 gr. — 702, 703 40, 29. apríl. Lög um Skipaútgerð ríkisins. 2751 56, 29. apríl. Orkulög. IX. kafli — 2496 79. 1968, nr. 67. 68. 69. 70. 71. 14. 78. 1968, nr. 37. 38. 1969, nr. gr. — 2496 40, 23. apríl. Umferðarlög. gr. — 2291 gr. — 2291 gr. — 2291 gr. — 2291 gr. — 857, 858, 1728 gr. — 2201 gr. — 2289, 2293, 2295 47, 2. maí. Lög um vörumerki. 1653, 1656 gr. — 1656 gr. — 1656 52, 19. maí. Þjóðminjalög. 1089 IV. kafli — 1076, 1078, 1080, 1081, 1083, 1088 28. 32. 1969, nr. 6. 14. 17. 1969, nr. 7. 8. gr. — 1084 gr. — 1086, 1088 80, 23. júní. Læknalög. 177 gr. — 1000, 1006 gr. — 3064 gr. — 1006 82, 2. júlí. Áfengislög. gr. — 518, 554 gr. — 518, 554 LXXXVI LXXXVIIL 1970, 1970, 1970, 1971, 1971, 1971, 16 nr. 30. 39. 40. 50. 95. 96. nr. . gr. nr. 10. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., „gr. — 1284 gr. — 518, 554, 1284 76, 25. júní. Lög um lax- og silungsveiði. 197, 198, 800 gr. — 800 gr. — 800, 801 gr. — 800, 801 gr. — 798, 800 gr. — 798, 801 gr. — 800, 801 78, 10. ágúst. Lög um lífeyrissjóð sjómanna. 2754 169, 21. ágúst. Reglugerð um söluskatt gr. — 1225 nr. 16, 31. mars. Lög um aðild Íslands að alþjóðasamningi um stjórnmálasamband. 3. gr. — 2024 nr. 64, 16. apríl. Lög um tæknimenntaðar heilbrigðisstéttir. — 3061, 3062, 3070 4. gr. — 3071 nr. 67, 20. apríl. Lög um almannatryggingar. — 858, 1728, 3064, 3077 IV. kafli — 857, 2212, 3198, 3207, 3218, 3253 12. 16. 26. 27. 28. 29. 30. 31. 32. 33. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. 2560, 3218, 3253 351, 352 351, 352 1732, 1733, 1734, 1735, 2212 2212 2212 2212 2212 2212 2212 1971, 1972, 1972, 1972, 1972, 1972, 1972, 1972, 1973, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., LXXXIX 34. gr. — 2212 35. gr. — 2212 36. gr. — 2212 77. gr. — 2208, 2211, 2212, 2213 nr. 79, 13. ágúst. Lög um iðju og iðnað. — 3059, 3071 nr. 23, 3. maí. Lög um breyting á umferðarlögum nr. 40/1968. 3. gr. — 2289 nr. 52, 26. maí. Lög um breyting á sveitarstjórnarlögum nr. 58/1961. 1. gr. — 2096 nr. 73, 29. maí. Höfundalög. I. kafli — 1669 2. gr. — 1670 45. gr. — 1669, 1670 nr. 74, 27. apríl. Lög um skipan dómsvalds í héraði, lögreglustjórn, tollstjórn o.fl. 15. gr. — 1447 nr. 108, 31. desember. Lög um breyting á siglingalögum nr. 66/1963. — 624 nr. 204, 20. júlí, Reglugerð um öryggisráðstafanir við byggingavinnu. — 1057, 1058 9. gr. — 1053, 1056, 1058 12. gr. — 1053, 1056, 1058 17. gr. — 785, 790 nr. 323, 19. október. Reglugerð um breyting á reglugerð nr. 143/1967 um iðnfræðslu. — 3062 nr. 31, 24. apríl. Búfjárræktarlög. — 371 31. gr. — 377, 379, 380 33. gr. — 377, 379 XC 1973, nr. 45, 25. 1973, 1974, 1974, 1974, 1974, 1974, 1974, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., apríl. Hafnalög. — 1349 nr. 75, 21. júní. Lög um Hæstarétt Íslands. 38. gr. — 2689 45. gr. — 40, 536, 955 nr. 10, 22. mars. Lög um skattkerfisbreytingu. 11. gr. — 586 nr. 49, 16. maí. Lög um Lífeyrissjóð sjómanna. 2. gr. — 2752, 2754 nr. 51, 16. maí. Lög um gatnagerðargjöld. — 1971 1. gr. — 1970, 1971, 1972 2. gr. — 1971 3. gr. — 1972 6. gr. — 1970 7. gr. — 1971, 1972 nr. 64, 21. maí. Lög um breyting á almennum hegningarlögum nr. 19/1940. — 3067 nr. 65, 21. maí. Lög um ávana- og fíkniefni. — 2094 2. gr. — 90, 102, 103, 363, 2475, 2998, 2999, 3000 5. gr. — 90, 102, 103, 363, 2475, 2476, 2478, 2998, 3000 6. gr. — 90, 102, 103, 363 nr. 74, 21. ágúst. Lög um meðferð opinberra mála. XVIII. kafli — 2998 2. gr. — 788, 2475 5. gr. — 2475, 2476, 2478, 2998 15. gr. — 1446 59. gr. — 2998 61. gr. — 2994, 2998, 2999 1974, 1974, 1974, 1974, 1975, 1975, 1975, 1975, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., XCI 67. gr. — 2997, 2998, 2999 69. gr. — 2998, 2999, 3000 138. gr. — 70, 487 150. gr. — 2994, 2995, 2997, 2998, 2999, 3000, 3001 151. gr. — 2994, 2997, 2999, 3000 152. gr. — 2994, 2998, 2999 nr. 97, 31. desember. Lög um eftirlit með ráðningu starfsmanna og húsnæðismálum ríkisstofnana. 2. gr. — 1449 9. gr. — 1448 nr. 92, 1. mars. Reglugerð um tannsmíði. — 3062, 3068, 3070, 3072 S. gr. — 3062, 3066, 3067, 3070 nr. 268, 27. mars. Reglugerð um iðnfræðslu. 2. gr. — 3070 nr. 395, 20. desember. Reglugerð um hafnamál. — 1349 2. gr. — 1349 4. gr. — 1349 nr. 25, 22. maí. Lög um ráðgjöf og fræðslu varðandi kynlíf og barneignir og um fóstureyðingar og ófrjósemisaðgerðir. — 3281, 3285 III. kafli — 3277, 3279, 3285 18. gr. — 3279, 3285 19. gr. — 3285 20. gr. — 3285 21. gr. — 3279, 3285 nr. 42, 26. maí. Lög um breyting á þjóðminjalögum nr. 52/1969. — 1089 nr. 52, 27. maí. Lög um Viðlagatryggingu Íslands. — 391 nr. 299, 15. júlí. Reglugerð um fiskveiðilandhelgi Íslands. 1. gr. — 3150 XCI Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1975, 1976, 1976, 1976, 1976, 1976, 1976, 1976, nr. 321, 8. júlí. Reglugerð um gatnagerðargjöld í Neskaupstað. — 33 nr. 28, 19. maí. Lög um Búnaðarbanka Íslands. 5. gr. — 325 nr. 29, 26. maí. Lög um kjarasamninga Bandalags starfsmanna ríkis og bæja. — 1542, 1546 nr. 32, 19. maí. Lög um upptöku ólöglegs sjávarafla. — 2157 nr. 44, 25. maí. Lög um Fiskveiðasjóð Íslands. 14. gr. — 714 nr. 59, 31. maí. Lög um fjölbýlishús. — 215, 216, 220, 1590 III. kafli — 222, 1590, 2843 1. gr. — 222 2. gr. — 215, 222 S. gr. — 1591, 1592 9. gr. — 1592 10. gr. — 222, 1587, 2846 11. gr. — 222, 1468 13. gr. — 222, 1468, 2183 15. gr. — 1468, 1587, 1591, 1592, 1593, 2845 18. gr. — 1590 nr. 64, 31. maí. Ábúðarlög. — 1085, 3118, 3121 S. gr. — 2541, 3124 16. gr. — 2545, 3121 29. gr. — $7 30. gr. — 2546 nr. 65, 31. maí. Jarðalög. — 1085, 2968, 2969, 2980, 2981 1. kafli — 2961, 2962, 2975, 2976 1976, 1976, 1976, 1976, 1977, 1977, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., XCIIl IV. kafli — 2959, 2961, 2962, 2973, 2975, 2976 1. gr. — 2970 S. gr. — 2541 6. gr. — 2959, 2961, 2962, 2963, 2067, 2073, 2075, 2076, 2077 16. gr. — 2545 24. gr. — 2966, 2980 26. gr. — 2966, 2968, 2980 30. gr. — 2967, 2970, 2081 32. gr. — 2959, 2970, 2973, 2082 33. gr. — 2962, 2066, 2967, 2970, 2976, 2980, 2082 34. gr. — 2962, 2076 35. gr. — 2959, 2963, 2966, 2967, 2968, 2973, 2977, 2980 nr. 81, 31. maí. Lög um veiðar í fiskveiðilandhelgi Íslands. — 3152 3. gr. — 3152 17. gr. — 3150, 3152 21. gr. — 3150, 3152 22. gr. — 3152 nr. 101, 28. desember. Lög um breyting á almennum hegningarlögum nr. 19/1940. — 1633, 2057 9. gr. — 2245, 2337 nr. 108, 28. desember. Lög um rannsóknarlögreglu ríkisins. 8. gr. — 2337 nr. 280, 25. júní. Reglugerð um samþykktir fyrir húsfélög. — 222, 1588, 1590, 1592, 2843, 2845 1. gr. — 1588, 1591, 1592, 2840, 2845 10. gr. — 1468 15. gr. — 1592, 1593 nr. 5, 24. mars. Lög um opinberar fjársafnanir. — 2411, 2413 4. gr. — 2411, 2414, 2415 10. gr. — 2414, 2415 nr. 25, 10. maí. Lög um breyting á siglingalögum nr. 66/1963. 624 XCIV Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1977, nr. 35, 12. maí. Lög um viðauka við lög nr 94/1933 um tékka. 1977, 1977, 1978, nr. 20. 34. 35. nr. on as 10. 14. 16. 481 46, 13. maí. Lög um skotvopn, sprengiefni og skotelda. gr. — 2246, 2247 gr. — 2246, 2247 gr. — 2246, 2248 62, 19. janúar. Reglugerð um ökumæla. 2306, 2310 „gr. — 2310 gr. — 2310 gr. — 2306, 2310 gr. — 2310 gr. — 2310 gr. — 2305 gr. — 2305 nr. 6, 5. maí. Gjaldþrotalög. — 1213, 2385, 2442, 2583, 3138 VII. kafli — 254, 263, 274, 1213 VIII. kafli — 121, 255, 263, 274, 2106, 2440, 2442 57. . gr. . gr. . gr. . gr. . gr. . gr. . gr. . gr. . gr. . gr. . gr. . BI. gr. — 124, 129, 2440 — 2385, 2388, 2390, 2848, 2849, 2850, 2851, 2852, 2853, 2856, 2857 — 2583 — 1213, 1216, 1217 — 1290 — 249, 254, 258, 263, 268, 274 — 255, 263, 274 — 1704 — 1700, 1701, 1703, 1704, 1705, 2932, 2034 — 2112, 2955 — 123, 124, 125, 129, 2440, 2443, 3170, 3172, 3174 — 249, 250, 251, 255, 258, 259, 260, 264, 268, 270, 275, 2385, 2388, 2390, 2821, 2822, 2848, 2849, 2852, 2856, 2857, 3136, 3140 — 249, 251, 256, 258, 260, 264, 265, 268, 269, 270, 275, 276, 271 1978, 1978, 60. ól. 62. 63. 64. 66 68. 69. 70 91. 110. 111. 112. 114. 118. 120. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., XCV 2443 123, 124, 129, 249, 250, 251, 255, 258, 259, 260, 265, 269, 270, 277, 2386, 2388, 2389, 2390, 2848, 2856, 3172, 3173 123, 124, 125, 129, 251, 260, 271, 277, 2388, 2441, 2443, 2821 2822, 2856, 3133, 3136, 3172 123, 124, 2388, 2856 119, 276, 2441, 2443 123, 125 1620, 1621, 2106, 2438 1396 1396, 1397 245 3095 326, 1495, 1496, 3095, 3096 245 124 1496 — 22,953 nr. 9, 5. maí. Lög um geymslufé. — 1683, 1685, 2324 1. gr. — 1688 nr. 32, 12. maí. Lög um hlutafélög. — 1213, 2330, 2335, 2504, 2518, 2525, 2531, 2807 V. kafli — 451, 452, 2334 XV. kafli — 2502 1. 21. 113. 114. 132. gr. gr. . gI. . gr. . gr. . gr. . gT. „gr. . g. gr. gr. gr. 1218 2335 2330 451 2328, 2332, 2333, 2334, 2335 1258, 1262 192, 837, 1218, 1778, 1781 1218, 1778, 1781 1782 326, 1496 326, 1496 837 XCVI Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 147. gr. — 2331, 2333, 2335 151. gr. — 297, 2799 155. gr. — 2813 1978, nr. 36, 10. maí. Lög um stimpilgjald. 24. gr. — 117, 2073 36. gr. — 1131 1978, nr. 39, 10. maí. Þinglýsingalög. — 1399, 2193, 2890, 3225, 3227 TIl. kafli —- 2074 IV. kafli — 2074 3. 1. 8. 9. 11. 12. 18. 18. 19. 23. 24. 27. 29. 32. 33. 37. 38. 39. 40. 48. 49. Sl. gr. — 16, 541, 893, 896, 898, 899, 3126 gr. — 342, 899, 1421, 2481, 2484 gr. — 2484, 2890, 2893 gr. — 2893 gr. — 2890, 2893 gr. — 12,13,15 gr. — 13, 2073, 3129 gr. — 342, 343, 346, 541, 542, 545, 547, 2066, 2073, 2074, 3128, 3129, 3130 gr. — 14, 346, 545, 2073, 2074 gr. — 2073, 2075 gr. — 117, 341, 346, 896, 899, 1421, 2007, 3016 gr. — 342, 541, 546, 896, 898, 2073, 3126, 3127, 3129, 3131 gr. — 1421, 2018, 2073, 2074 gr. — 1971, 1973 gr. — 897 gr. — 17, 18, 2328, 2332, 2333, 2334, 2335 gr. — 17, 18, 541, 3129, 3130 gr. — 546, 3128, 3130 gr. — 896, 899, 2890, 2891 gr. — 12, 1769 gr. — 2073, 2481, 2484, 2485, 2486, 2487, 2488, 2887, 2890, 2891, 2893 gr. — 2007 1978, nr. 42, 18. maí. Iðnaðarlög. — 3067 10. gr. — 3070 1978, 1978, 1978, 1979, 1979, 1979, 1979, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., XCVI nr. 52, 11. maí. Lög um breyting á áfengislögum nr. 82/1969 5. gr. — 518, 554, 1284 nr. 54, 16. maí. Byggingarlög. — 1057, 2669 II. kafli — 2672 IV. kafli — 2672 4. gr. — 1943, 3158 8. gr. — 2665, 2668, 2674 9. gr. — 2673 14. gr. — 1943 31. gr. — 1057 33. gr. — 1057 nr. 56, 16. maí. Lög um verðlag, samkeppnishömlur og óréttmæta viðskiptahætti. — 1649, 1653, 1656, 2598, 2602, 2604 20. gr. — 2595 26. gr. — 1649, 2595 30. gr. — 1653, 1656 35. gr. — 1649 nr. 13, 10. apríl. Lög um stjórn efnahagsmála o.fl. 39. gr. — 2062, 2073 41. gr. — 116, 2062 45. gr. — 2073 nr. 19, 1. maí. Lög um rétt verkafólks til uppsagnarfrests frá störfum og til launa vegna sjúkdóms- og slysaforfalla. — 351, 352, 353, 741, 1297 5. gr. — 347, 350, 352 10. gr. — 347 nr. 23, 21. maí. Lög um breyting á lögum nr. 3/1878 um skipti á dánarbúum og félagsbúum ofl. 1. gr. — 2386 nr. 44, Í. júní. Lög um húsaleigusamninga. — 235, 1092, 2827 IX. kafli — 1381 XCVIII Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1979, 1980, 1980, 1980, 1980, 12. gr. — 2374 13. gr. — 2374 14. gr. — 2374 17. gr. — 1092, 1096, 1097, 2374 26. gr. — 1378, 1381 27. gr. — 1378, 1381, 1384 28. gr. — 235, 236, 237, 1097 35. gr. — 237 37. gr. — 1383 38. gr. — 1383 39. gr. — 1381 40. gr. — 1381, 1384, 1386 S1. gr. — 1381 53. gr. — 1381 54. gr. — 2827, 2829 63. gr. — 237 nr. 292, 16. maí. Byggingarreglugerð. — 2188, 3158 nr. 39, 23. maí. Lög um breyting á lögum nr. 64/1971 um tæknimenntaðar heilbrigðisstéttir. — 3062, 3067, 3070, 3072 nr. 46, 28. maí. Lög um aðbúnað, hollustuhætti og öryggi á vinnustöðum. — 788, 790, 1057 IV. kafli — 536, 1057 V. kafli — 1057 37. gr. — 788 41. gr. — 788 42. gr. — 788 46. gr. — 722 81. gr. — 788, 790, 1841, 1844 nr. 49, 30. maí. Lög um breyting á sjómannalögum nr. 67/1963. — 2211 nr. 60, 3. júní. Lög um breyting á lögum nr. 65/1974 um ávana- og fíkniefni. — 90, 102, 103, 363, 2475, 3000 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., IC 1980, nr. 99, 29. desember. Lög um meinatækna. 6. gr. — 3072 1980, nr. 279, 24. júní. Reglugerð um sérstakt tímabundið vörugjald. — 1943 1980, nr. 580, 12. nóvember. Reglugerð um Hitaveitu Akraness og Borgarfjarðar. — 2218 17. gr. — 2217 1981, nr. 9, 15. apríl. Barnalög. VIII. kafli — 196 34. gr. — 38. gr. — 1981, nr. 17, 13. 5. gr. — 1981, nr. 20, 18. 19/1940. 5. gr. — 6. gr. — 10. gr. — 11. gr. — 1981, nr. 26, 21. og kex. 4. gr. — 6. gr. — 1981, nr. 28, 26. 692 70 maí. Lög um sérstakan skatt á verslunar- og skrifstofuhúsnæði. 3072 maí. Lög um breyting á almennum hegningarlögum nr. 1636 1636 367, 370 747, 750, 1045, 1124, 1126, 1277, 1674, 2356, 2357, 3138, 3183 maí. Lög um sérstakt tímabundið innflutningsgjald á sælgæti 3221 3221 maí. Lög um breyting á lögum nr. 85/1936, um meðferð einkamála í héraði. — 3 32. gr. — 1981, nr. 48, 29. sjómanna. 2207 maí. Lög um breyting á lögum nr. 49/1974 um Lífeyrissjóð 1. gr. — 2752, 2754 C 1981, 1981, 1981, 1981, 1981, 1981, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., nr. 56, 29. maí. Lög um vitamál. 1. gr. — 1359 2. gr. — 1359 nr. 60, d. júní. Lög um raforkuver. — 1227 1. gr. — 1227 4. gr. — 1227 nr. 63, 5. júní. Lög um kerfisbundna skráningu á upplýsingum, er varða einkamálefni. — 177, 181, 182 10. gr. — 179, 181 27. gr. — 181 nr. 75, 14. september. Lög um tekjuskatt og eignarskatt. — 1, 297, 1901, 2308, 2331, 2335 2. gr. — 2502 9. gr. — 2331 31. gr. — 435, 436, 437, 438, 2331, 2332, 3055, 3056, 3057 38. gr. — 1497 56. gr. — 2502, 2505 60. gr. — 2505 75. gr. — 3056 76. gr. — 3055, 3056, 3057, 3058 91. gr. — 3056 95. gr. — 2506 96. gr. — 2308, 2503 97. gr. — 2329, 2334, 2335 101. gr. — 582 106. gr. — 2309, 2504 107. gr. — 2309 112. gr. — 2328, 2329, 2331 114. gr. — 2502 nr. 242, 30. apríl. Reglugerð um matartækna. 6. gr. — 3072 nr. 314, 29. júní. Auglýsing um bann við vörslu og meðferð ávana- og fíkniefnis. — 2476, 3000 1981, 1982, 1982, 1982, 1982, 1982, 1983, 1983, 1983, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CI nr. 558, 25. ágúst. Reglugerð um iðnfræðslu. — 3067, 3070, 3071 52. gr. — 717 71. gr. — 3070 nr. 24, 31. mars. Lög um flutningssamninga og ábyrgð við vöruflutninga á landi. 6. gr. — 2898, 2903, 2904, 2908, 2909 nr. 72, 13. maí. Lög um námslán og námsstyrki. — 1938, 1939, 3067, 3070, 3071 11. gr. — 1938 71. gr. — 3070 nr. 75, 13. maí Lög um breyting á almennum hegningarlögum nr. 19/1940, sbr. lög nr. 34/1980, og um breyting á sektarmörkum nokkurra laga. 9. gr. — 90, 102, 103, 363, 2475, 3000 nr. 77, 26. febrúar. Reglur um heilbrigðis- og öryggisstarfsemi innan fyrirtækja. 13. gr.b — 722 nr. 486, 23. ágúst. Reglugerð um söluskatt. 10. gr. — 586 12. gr. — 48, 49 34. gr. — 587 38. gr. — 587 nr. 1, 11. febrúar. Lög um Olíusjóð fiskiskipa, olíugjald ofl. — 211 nr. 41, 23. mars. Lög um málefni fatlaðra. — 1895, 1897, 1898 3. gr. — 1892 7. gr. — 1891 11. gr. — 1892 42. gr. — 1891, 1893, 1898 nr. 42, 23. mars. Lög um Landsvirkjun. — 1226 CIl Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1983, nr. 59, 1. júní. Lög um heilbrigðisþjónustu. — 177, 1000, 1006 1. kafli — 171 2. gr. — 177 3. gr. — 177 4. gr. — 177 29. gr. — 177 30. gr. — 177, 3278 1983, nr. 86, 10. febrúar. Reglugerð um veikindaforföll starfsmanna ríkisins. — 1543, 1546 1983, nr. 329, 25. maí. Reglugerð um verndaða vinnustaði. — 1891 1984, nr. 25, 30. mars. Lög um breyting á lögum nr. 67/1971, um almannatryggingar með áorðnum breytingum. 9. gr. — 3227 1984, nr. 58, 28. maí. Lög um sjúkraliða. S. gr. — 3072 1984, nr. 60, 1. júní. Lög um Húsnæðisstofnun ríkisins. — 3154 VITI. kafli — 3159, 3164 78. gr. — 3165 80. gr. — 3154 1984, nr. 68, 30. maí. Lögræðislög. 1. gr. — 196 10. gr. — 900 11. gr. — 901 13. gr. — 900 18. gr. — 901 1984, nr. 69, 18. maí. Hafnalög. 1. gr. — 1359 4. gr. — 1359 6. gr. — 1349 1984, 1985, 1985, 1985, 1985, 1985, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CIIl nr. 90, 30. maí. Lög um breyting á jarðalögum nr. 65/1976 með síðari breytingum. — 2543, 2545, 2546, 2961, 2969, 2975, 2981, 3123 11. gr. — 2959, 2973 nr. 13, 21. maí. Lög um breyting á lögum nr. 65/1974, um ávana- og fíkniefni, sbr. lög nr. 60/1980 og lög nr. 75/1982. — 90, 102, 103, 363, 2475, 2998, 3000 nr. 24, 28. maí. Lög um starfsheiti og starfsréttindi heilbrigðisstétta. — 3070 4. gr. — 3070 nr. 25, 3. júní. Lög um kirkjusóknir, safnaðarfundi, sóknarnefndir, héraðsfundi o. fl. 9. gr. — 3227 nr. 34, 19. júní. Siglingalög. — 427, 2554 IV. kafli — 2554, 2555 22. gr. — 2555 68. gr. — 2557 73. gr. — 2555, 2556, 2557 117. gr. — 2554, 2556 118. gr. — 2554, 2555, 2556, 2557 119. gr. — 2554, 2555 160. gr. — 379 164. gr. — 431, 432 165. gr. — 426, 427, 428, 431, 432, 433 169. gr. — 432 197. gr. — 281, 285, 1433 199. gr. — 281, 285 200. gr. — 316, 426 203. gr. — 1433 215. gr. — 2555, 2557 216. gr. — 2555 nr. 35, 19. júní. Sjómannalög. — 1431, 1434, 1435, 1436, 1438, 1440, 1442 VII. kafli — 2749, 2751 CIV Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 6. gr. — 284, 1994 9. gr. — 1433, 1434, 1438, 1442 22. gr. — 2745, 2748, 2752, 2754, 2755 23. gr. — 1434 24. gr. — 1434 25. gr. — 1433, 1434, 1438, 1442 27. gr. — 1433, 1434, 1435, 1438, 1442 28. gr. — 2418 32. gr. — 2782 36. gr. — 2208, 2210, 2211, 2212, 2213 42. gr. — 279, 284, 1994, 2746 43. gr. — 2745 45. gr. — 280, 281, 283, 285, 2745, 2751, 2752, 2754, 2755 46. gr. — 2210, 2211 1985, nr. 38, 12. júní. Lög um tannlækningar. — 3060, 3071 1. gr. — 3065 5. gr. — 3071 6. gr. — 3060, 3061, 3065, 3071, 3072 8. gr. — 3067 9. gr. — 3067, 3071, 3072 15. gr. — 3066 16. gr. — 3064 1985, nr. 39, 15. júní. Lög um kerfisbundna skráningu á upplýsingum er varða einkamálefni. — 170, 177, 1891, 1897, 1899 IV. kafli — 1893, 1897 1. gr. — 1897 10. gr. — 168, 170, 171, 174, 177, 179, 182 1985, nr. 46, 27. júní. Lög um framleiðslu, verðlagningu og sölu á búvörum. 30. gr. — 3227 38. gr. — 3227 1985, nr. 65, 28. júní. Lög um jafna stöðu og jafnan rétt kvenna og karla. — 3173 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CV 1985, nr. 68, 27. júní. Útvarpslög. 15. gr. — 1671 35. gr. — 1671 1985, nr. 86, 4. júlí. Lög um viðskiptabanka. — 2452, 2454 IV. kafli — 294 50. gr. — 1712, 2446, 2448, 2451, 2792 1985, nr. 425, 18. nóvember. Reglugerð um búfjárhald á Eyrarbakka. — 377, 319, 380 6. gr. — 379 7. gr. — 380 1986, nr. 8, 18. apríl. Sveitarstjórnarlög. — 2096 3. gr. — 2094, 2095, 2096, 2097 89. gr. — 322, 326 1986, nr. 11, 30. apríl. Lög um breyting á lögum nr. 7/1936 um samningsgerð, umboð og ógilda löggerninga. — 325, 457, 461, 465, 1036, 1165, 1167, 1169, 1173, 1180, 1182, 1184, 1188, 1872, 1873 1. gr. — 452 3. gr. — 882, 1036, 1877 6. gr. — 137, 882, 1030, 1036, 1164, 1174, 1178, 1188, 1189, 1649, 1867, 2104 7. gr. — 1646, 1649, 1650 1986, nr. 34, 5. maí. Lög um fasteigna- og skipasölu. — 1662, 1693, 1694, 3179 II. kafli — 1663, 1664, 1665, 1693, 1694, 3179 1. gr. — 1697 2. gr. — 958 8. gr. — 1665, 1694, 1697, 1811 9. gr. — 1663, 1665, 3175, 3179, 3181 10. gr. — 1664, 1665, 1694, 1697 CVI 1986, 1986, 1986, 1986, 1986, 1986, 1986, 1986, 1986, 1987, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 12. gr. — 1664, 1694, 1697 14. gr. — 1662, 1664, 1665, nr. 35, 5. maí. Lög um breyting á lögum nr. 10/1960 um söluskatt með síðari breytingum. 2. gr. — 582 nr. 48, 2. maí. Lög um lögverndun á starfsheiti og starfsréttindum grunnskólakennara, framhaldsskólakennara og skólastjóra. — 384 nr. 92, 31. desember. Lög um Kjaradóm. — 2418, 2421, 2423, 2426, 2427, 2428, 2429 2. gr. — 2424, 2427 nr. 94, 31. desember. Lög um kjarasamninga opinberra starfsmanna. — 1543, 1546, 2423 Il. kafli — 1546 12. gr. — 659 20. gr. — 1544 nr. 16, 7. janúar. Reglugerð um sölu og meðferð ávana- og fíkniefna. 2. gr. — 90, 102, 103, 363, 2475, 3000 10. gr. — 90, 102, 103, 363, 2475, 2476, 2478, 3000 nr. 177, 26. mars. Reglugerð um breyting á reglugerð nr. 16/1986 um ávana- og fíkniefni. 2. gr. — 2476, 3000 nr. 321, 30. júní. Reglugerð um lánveitingar Byggingarsjóðs ríkisins. — 1421 nr. 349, 22. júlí. Reglugerð um þungaskatt. 11. gr. — 2301 nr. 494, 3. desember. Reglugerð um hafnamál. — 1352 3. gr. — 1349 nr. 3, 23. september (1986). Lög um fjáröflun til vegagerðar. — 2304, 2309, 2310 1. gr. — 2310 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CVII 4. gr. — 2310 8. gr. — 2309 9. gr. — 2302, 2307, 2309, 2310, 2311 1987, nr. 7, 18. mars. Lög um stofnun hlutafélagsbanka um Útvegsbanka Íslands. — 1873, 2792 7. gr. — 2789 1987, nr. 18, 11. mars. Lög um breyting á lögum nr. 56/1981 um vitamál. — 1359 1987, nr. 25, 27. mars. Vaxtalög. — 116, 235, 336, 376, 577, 635, 679, 713, 839, 963, 1013, 1222, 1467, 1733, 1746, 1747, 1772, 1857, 2060, 2101, 2175, 2178, 2417, 2468, 2678, 2696, 2897, 2902, 2907, 2926, 2041, 2944, 2952, 3048, 3236 II. kafli — 110, 957, 1556 III. kafli — 4, 43, 75, 76, 77, 80, 87, 105, 110, 126, 128, 129, 136, 138, 159, 160, 189, 195, 198, 203, 205, 227, 230, 231, 232, 234, 238, 239, 245, 246, 247, 278, 281, 286, 289, 291, 318, 330, 331, 347, 349, 359, 360, 375, 376, 378, 383, 387, 389, 402, 407, 413, 423, 424, 425, 428, 433, 435, 440, 447, 448, 452, 455, 457, 461, 467, 484, 485, 513, 525, 531, 536, 574, 576, 578, 604, 608, 626, 629, 634, 643, 647, 648, 662, 664, 679, 682, 684, 686, 697, 709, 715, 723, 725, 726, 743, 744, 758, 715, 719, 781, 783, 808, 812, 813, 822, 825, 830, 834, 835, 838, 841, 843, 848, 849, 855, 865, 866, 870, 871, 881, 883, 923, 928, 929, 935, 936, 937, 945, 952, 957, 960, 978, 980, 982, 989, 996, 1010, 1041, 1042, 1045, 1050, 1051, 1052, 1054, 1055, 1060, 1063, 1093, 1110, 1132, 1133, 1135, 1137, 1138, 1143, 1144, 1166, 1174, 1180, 1181, 1182, 1189, 1239, 1242, 1244, 1245, 1249, 1260, 1261, 1295, 1298, 1322, 1332, 1335, 1336, 1343, 1348, 1361, 1362, 1364, 1375, 1379, 1395, 1397, 1398, 1401, 1404, 1407, 1410, 1412, 1416, 1423, 1430, 1432, 1435, 1437, 1439, 1441, 1443, 1467, 1478, 1488, 1497, 1498, 1503, 1516, 1517, 1550, 1551, 1556, 1564, 1569, 1621, 1641, 1649, 1651, 1658, 1663, 1679, 1681, 1683, 1691, 1695, 1697, 1702, 1703, 1705, 1709, 1710, 1714, 1715, 1718, 1721, 1727, 1729, 1730, 1733, 1736, 1738, 1744, 1745, 1749, 1752, CVIII Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1759, 1760, 1771, 1772, 1778, 1795, 1800, 1806, 1807, 1810, 1814, 1815, 1816, 1817, 1840, 1843, 1852, 1860, 1863, 1864, 1873, 1880, 1881, 1886, 1887, 1936, 1995, 2024, 2043, 2044, 2060, 2063, 2064, 2067, 2069, 2084, 2089, 2113, 2119, 2130, 2134, 2147, 2148, 2149, 2155, 2161, 2183, 2189, 2191, 2193, 2194, 2199, 2202, 2208, 2249, 2288, 2300, 2315, 2317, 2319, 2326, 2327, 2328, 2330, 2331, 2345, 2347, 2356, 2358, 2370, 2383, 2387, 2392, 2394, 2395, 2408, 2409, 2422, 2433, 2435, 2441, 2445, 2447, 2449, 2456, 2457, 2460, 2461, 2462, 2473, 2482, 2484, 2488, 2509, 2510, 2512, 2516, 2519, 2520, 2527, 2532, 2559, 2562, 2565, 2568, 2580, 2591, 2592, 2597, 2600, 2609, 2637, 2641, 2647, 2648, 2657, 2658, 2664, 2667, 2681, 2697, 2698, 2710, 2712, 2714, 2732, 2733, 2735, 2731, 2781, 2790, 2795, 2800, 2816, 2817, 2818, 2826, 2827, 2829, 2830, 2838, 2841, 2846, 2854, 2858, 2859, 2888, 2890, 2893, 2895, 2896, 2900, 2901, 2905, 2906, 2920, 2925, 2994, 3050, 3076, 3079, 3081, 3087, 3088, 3092, 3093, 3135, 3137, 3140, 3156, 3179, 3195, 3205, 3208, 3221, 3228, 3234, 3237, 3252, 3257, 3268, 3269, 3271, 3276, 3271 S. gr. — 2794 6. gr. — 230, 232 7. gr. — 43, 198, 203, 205, 239, 310, 402, 407, 423, 424, 428, 433, 531, 608, 716, 725, 760, 783, 856, 945, 952, 1013, 1060, 1166, 1180, 1181, 1245, 1363, 1364, 1410, 1729, 1810, 1840, 1873, 2130, 2202, 2206, 2249, 2202, 2356, 2383, 2433, 2435, 2443, 2552, 2559, 2565, 2566, 2580, 2710, 2940, 3048, 3092, 3093, 3197, 3205, 3206, 3208, 3221, 3268, 3271 8. gr. — 43, 952 9. gr. — 225, 232, 581, 848, 957, 958, 1096, 1516, 1663, 1714, 2047, 2449, 2749, 2822, 3136, 3227 10. gr. — 37, 39, 60, 81, 225, 239, 248, 252, 257, 261, 267, 271, 285, 327, 340, 350, 355, 359, 536, 574, 637, 652, 665, 669, 672, 682, 684, 696, 697, 698, 716, 760, 788, 808, 810, 855, 856, 861, 882, 1011, 1013, 1041, 1091, 1100, 1239, 1242, 1301, 1304, 1307, 1310, 1322, 1323, 1361, 1363, 1504, 1621, 1647, 1663, 1695, 1741, 1748, 1751, 1772, 1779, 1863, 1864, 1873, 1880, 2047, 2048, 2069, 2075, 2113, 2124, 2125, 2191, 2198, 2206, 2342, 2443, 2449, 2514, 2552, 2585, 2587, 2702, 2714, 2749, 2790, 2826, 2832, 2940, 3170, 3171, 3174, 3175, 3176, 3236, 3278 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CIX 11. gr. — 466 12. gr. — 60, 194, 225, 239, 257, 340, 350, 375, 536, 574, 637, 665, 669, 672, 682, 684, 697, 698, 743, 744, 760, 808, 882, 1013, 1041, 1132, 1242, 1301, 1307, 1322, 1363, 1504, 1663, 1705, 1741, 1772, 1863, 1864, 1873, 1880, 1936, 2113, 2134, 2191, 2206, 2292, 2345, 2449, 2565, 2585, 2587, 2637, 2658, 2714, 2749, 2832, 3160, 3236 13. gr. — 2712 14. gr. — 37, 39, 225, 327, 810, 814, 1697, 1863, 1864, 1873, 2514, 2552, 2650, 2749, 2790 15. gr. — 239, 339, 423, 665, 716, 760, 856, 1061, 1100, 1363, 1697, 1873, 2198, 2202, 2206, 2292, 2443, 2552, 2565, 2826, 2940, 3159, 3183, 3257, 3275, 3278 16. gr. — 2206 1987, nr. 30, 27. mars. Lög um orlof — 350, 1297 1987, nr. 33, 27. mars. Lög um breyting á ýmsum lagaákvæðum um dráttarvexti. — 2052 1987, nr. 49, 30. mars. Lög um breyting á lögum nr. 75/1981, um tekjuskatt og eignarskatt með síðari breytingum. 17. gr. — 2328, 2329 1987, nr. 50, 30. mars. Umferðarlög. — 667, 857, 858, 1734, 1912, 3209 2. gr. — 662 4. gr. — 523, 591, 646, 667, 2254, 2257, 2697 14. gr. — 646 15. gr. — 2697 19. gr. — 646 25. gr. — 663, 665, 666, 667 36. gr. — 523, 591, 646, 2254, 2257 44. gr. — 984, 985 45. gr. — 523, 524, 549, 591, 727, 729, 734, 983, 2057, 2084, 2088, 2251, 2254, 2357, 2695, 2697, 2708 48. gr. — 523, 524, 549, 591, 3185 CX 1987, 1987, 1987, 1987, 1987, 1987, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 88. gr. — 376, 379, 380, 381, 665, 858, 862, 1728, 2252 89. gr. — 379, 2702, 3253 90. gr. — 376, 665, 3253 91. gr. — 377, 857, 858, 1728, 1734, 2252, 3253 92. gr. — 857, 858, 860, 862, 864, 865, 947, 1728, 1731, 1732, 1733, 1734, 1735, 1736, 2200, 2203, 2206, 2250, 2251, 2252, 2262, 2561, 2565, 3197, 3202, 3203, 3206, 3218, 3219, 3253, 3269, 3272 94. gr. — 857 95. gr. — 377, 2695, 2697, 2698 96. gr. — 2697 97. gr. — 377, 665 99. gr. — 2203 100. gr. — 523, 549, 591, 719, 728, 729, 734, 984, 985, 2084, 2254, 2257, 2357 101. gr. — 522, 523, 549, 591, 729, 734, 984, 985, 2084, 2357 102. gr. — 522, 523, 524, 549, 591, 729, 734, 2084, 2357 103. gr. — 1113 nr. 51, 30. mars. Lög um eftirlit með skipum. V. kafli — 672 nr. 55, 30. mars. Tollalög. 126. gr. — 489 nr. 89, 29. desember. Lög um breyting á lögum nr. 21/1963 um kirkjugarða. — 2593 nr. 147, 9. mars. Reglugerð um ákvörðun eignarhluta í fjölbýlishúsum. — 223 nr. 223, 25. maí. Reglugerð um sérstakt jöfnunargjald af kartöflum og vörum unnum úr þeim. — 1105 nr. 520, 24. nóvember. Reglugerð um löggildingu og tryggingaskyldu fasteigna- og skipasala. 1. gr. — 1697 3. gr. — 958 1987, 1987, 1988, 1988, 1988, 1988, 1988, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXI nr. 593, 28. desember. Reglugerð um þungaskatt. — 2304, 2306 11. gr. — 2302, 2304, 2311 14. gr. — 2310 nr. 615, 30. desember. Reglugerð um frádrátt vegna gjafa til menningarmála o.fl. — 436, 437, 438 nr. 3, 8. janúar. Lög um stjórn fiskveiða 1988-1990. — 1161, 1162, 1164, 1166, 1167, 1175, 1180, 1698, 2835, 2836 10. gr. — 1162, 1176, 2836 11. gr. — 1162, 1176 13. gr. — 1698 nr. 19, 5. maí. Lög um sjóði og stofnanir sem starfa samkvæmt staðfestri skipulagsskrá. — 435 nr. 38, 19. maí. Lög um breyting á áfengislögum nr. 82/1969 með síðari breytingum. 2. gr. — 518, 554 nr. 48, 19. maí. Lög um fangelsi og fangavist. — 563 2. gr. — 562, 563 nr. 50, 24. maí. Lög um virðisaukaskatt. — 1, 55, 75, 110, 116, 292, 293, 297, 336, 350, 358, 373, 457, 635, 672, 760, 830, 844, 958, 980, 1093, 1301, 1307, 1316, 1407, 1437, 1441, 1491, 1680, 1710, 1733, 1772, 1827, 1829, 1873, 2044, 2496, 2587, 2737, 2952, 2985, 2986, 2992, 3005, 3007, 3179, 3278 V. kafli — 2992 VII. kafli — 1092 2. gr. — 1092, 1093, 1680, 2452, 2697, 3007 3. gr. — 3004, 3007, 3008 6. gr. — 1093 13. gr. — 51, 2992 CXII Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1988, 1988, 1988, 1988, 1988, 15. gr. — 3007 16. gr. — 3007, 3008 26. gr. — 2582, 2583, 2584, 2587, 2588, 2589, 2590 27. gr. — 2812 40. gr. — 297, 2799, 2811, 2812, 2984, 2986, 2992 50. gr. — $1 nr. 53, 19. maí. Læknalög. — 168, 170, 174, 175, 176, 177, 178, 179, 180, 181, 182, 183, 184, 185 II. kafli — 1000 VII. kafli — 171 VIII. kafli — 174 8. gr. — 3282 10. gr. — 3282, 3285 16. gr. — 168, 169, 170, 171, 173, 174, 175, 176, 177, 178, 179, 180, 181, 182, 183, 184, 185, 1897 18. gr. — 171 nr. 54, 19. maí. Lög um breyting á lögum nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði með síðari breytingum. — 116, 225, 447, 635, 679, 1447, 1679, 1703, 1747, 1772, 2672 3. gr. — 1446 9. gr. — 70 21. gr. — 225, 238, 203, 788, 1649, 1651, 1680, 1697, 1703, 1733, 1873, 2113, 2319, 2737 26. gr. — 116, 225, 804 nr. 57, 19. maí. Lög um framhaldsskóla. — 382 12. gr. — 382 nr. 81, 3. ágúst. Lög um hollustuhætti og heilbrigðiseftirlit. — 1914 nr. 86, 28. september. Lög um Húsnæðisstofnun ríkisins. — 927, 931, 1421, 2014 30. gr. — 931 3. gr. — 931 32. gr. — 931 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CxXTIl 33. gr. — 31 34. gr. — 931 102. gr. — 931 1988, nr. 110, 29. desember. Lög um breyting á lögum nr. 50/1988 um virðisaukaskatt. — 1827, 1829 1988, nr. 109, 26. febrúar. Reglugerð um breyting á reglugerð nr. 223/1987 um sérstakt jöfnunargjald af kartöflum og vörum unnum úr þeim. — 1105 1988, nr. 135, 29. febrúar. Reglugerð um veikindaforföll starfsmanna ríkisins. — 1543, 1546 1988, nr. 249, 13. maí. Reglugerð um upptöku ólöglegs sjávarafla. — 2157 1988, nr. 307, 15. júní. Reglugerð um ábyrgðartryggingu ökutækja o.fl. — 857 6. gr. — 1732, 1733 1988, nr. 558, 28. desember. Reglugerð um bensíngjald. — 2309, 2310, 2311 11. gr. — 2309 14. gr. — 2310 1989, nr. 53, 24. maí. Lög um samningsbundna gerðardóma. — 2215 2. gr. — 851 4. gr. — 2036 5. gr. — 2034 13. gr. — 2275 1989, nr. 67, 29. maí. Lög um breytingu á vaxtalögum nr. 25/1987. — 7S, 198, 205, 235, 327, 485, 679, 709, 848, 957, 1516, 1663, 1703, 1863, 1864, 1873, 2134, 2147, 2169, 2790, 2795 2. gr. — 43, 75, 203, 239, 428, 433, 725, 952, 1013, 1060, 1166, 1181, 1873, 2292, 2565 CXIV Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 4. gr. — 225, 2449, 2749 5. gr. — 225, 248, 252, 257, 261, 267, 271, 457, 652, 810, 1621, 1679, 1806, 2149, 2449, 2514, 2650, 2702, 2749, 2790, 2926, 3171 1989, nr. 72, 30. maí. Lög um breyting á lögum nr. 57/1988 um framhaldsskóla, sbr. lög nr. 107/1988. — 382 1989, nr. 73, 31. maí. Lög um breyting á lögum nr. 58/1984 um sjúkraliða. — 3072 1989, nr. 88, 29. maí. Þjóðminjalög. V. kafli — 1083 41. gr. — 1088 1989, nr. 90, Í. júní. Lög um aðför. — 902, 1903, 1999, 2164, 2166, 2167, 2193, 2877 VIII. kafli — 1852, 2759 XII. kafli — 302, 2170, 2767 XIII. kafli — 302, 2169, 2170, 2761 XIV. kafli — 2876 XV. kafli — 50, 51, 699, 1901, 1903, 2634, 2785, 2786, 2872, 2874, 2876, 2871 XVII. kafli — 2164 1. gr. — 48, 698, 961, 963, 965, 2192, 2283, 2496, 2542, 2634, 2767, 2768, 3005 3. gr. — 2766 5. gr. — 1289 6. gr. — 2757 7. gr. — 2762, 2765, 2767, 2875 24. gr. — 2759 27. gr. — 963, 1903, 1904, 2495 28. gr. — 2761, 2763 36. gr. — 2003, 3190 38. gr. — 2381 40. gr. — 699, 2275, 2779, 2785, 2786 43. gr. — 2441, 2442, 2443 60. gr. — 1392, 1393, 2164, 2167 61. gr. — 2164, 2165, 3189, 3190 62. 66. 78. 79. 83. 84. 88. 90. 91. 92. 93. 94. 95. 102 104. 105. 107. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXV gr. — 6 gr. — 2007, 3189, 3190 gr. — 131, 132, 302, 316, 903, 1998, 2029, 2283, 2285, 2376, 2546, 3121, 3122, 3125 gr. — 2020, 2496 gr. — 133, 1999, 2029, 2169, 2170, 2171, 2283, 2285, 2766 gr. — 130, 299, 314, 902, 1997, 2016, 2026, 2169, 2282, 2372, 2541, 2760, 2761, 3117 gr. — 912 gr. — 1952, 2785, 2873 gr. — 2003, 2270 gr. — 49, 1901, 2632, 2763, 2778, 2873, 3004 gr. — 50, 2634 gr. — 912, 965, 1901, 2496, 2632, 2633, 2784, 2785, 2873, 2878 gr. — 46, 50, 694, 902, 911, 961, 1458, 1459, 1464, 1525, 1540, 1594, 1666, 1900, 1901, 1903, 2493, 2502, 2630, 2777, 2781, 2787, 2871, 3003, 3005, 3008, 3187 „gr. — 912 gr. — 1392, 2164, 2167 gr. — 3187, 3190, 3191 gr. — 802 1989, nr. 92, 1. júní. Lög um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði. — 35, 738, 998, 1445, 1446, 1447, 1448, 1450, 1451, 1453, 1454. 1. kafli — 36 4. gr. — 1450 5. gr. — 1445 6. gr. — 1445, 1448, 1451, 1453, 1456, 1457, 1673, 2172, 2173, 2757 7. gr. — 1446, 1449, 1454, 2423 8. gr. — 1446, 1449, 1451, 1454, 1455, 1456, 1937, 2679 8. gr.a — 1446, 1450, 1454, 1455, 1456, 2679 12. gr. — 2310 19. gr. — 1651 1989, nr. 119, 28. desember. Lög um breyting á lögum nr. 50/1988 um virðisaukaskatt með áorðnum breytingum. — 1827, 1829 10. gr. — 2582, 2584, 2587, 2589, 2590 CXVI Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1989, 1989, 1989, 1989, 1989, 1989, 1989, 1989, 1989, 1990, nr. 120, 28. desember. Lög um breyting á lögum nr. 86/1985 um viðskiptabanka. — 1134, 1873, 2446, 2448, 2451 1. gr. — 2454 nr. 121, 28. desember. Lög um skráningu og meðferð persónuupplýsinga. — 177, 182, 184, 1891, 1897, 1899 IV. kafli — 179 9. gr. — 179, 184, 185 10. gr. — 170, 178, 179, 182, 185 nr. 54, 8. febrúar. Reglugerð um lánveitingar Byggingarsjóðs ríksins. — 1421 nr. 305, 16. júní. Samþykkt um hundahald í Reykjavík. — 1914 nr. 411, 24. ágúst. Reglugerð um veikindaforföll starfsmanna ríkisins. — 1543, 1544, 1545, 1546, 1547 nr. 520, 7. nóvember. Reglugerð um húsbréfadeild og húsbréfaviðskipti vegna kaupa eða sölu á notuðum íbúðum. — 1093 21. gr. — 72,75 nr. 577, 10. desember. Reglugerð um frjálsa og sérstaka skráningu vegna leigu eða sölu á fasteign. 4. gr. — 1093 6. gr. — 1093 nr. 587, 19. desember. Reglugerð um veiðar smábáta 1990. — 2835 1. gr. — 2834 nr. 612, 22. desember. Reglur um tilkynningu vinnuslysa. — 790 nr. 31, 23. apríl. Lög um kyrrsetningu, lögbann o.fl. 5. gr. — 1958 8. gr. — 1955, 1958 1990, 1990, 1990, 1990, 13. 23. 24. 26. 29. 33. 35. 36. 42 43. 78. 7. 10. 11 12. 20. 23. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXVII gr. — 1955 gr. — 1287 gr. — 1953, 1955, 1959, 3075 gr. — 1955, 1958 gr. — 1955 gr. — 1954, 1958 gr. — 1952 gr. — 1499 „gr. — 3074, 3075, 3077 gr. — 3074 gr. — 2545 . 38, 15. maí. Lög um stjórn fiskveiða. 1161, 1164, 1167, 1175, 1179, 1180, 1182, 1183, 1693, 1697, 1698, 2834, 2836 „gr. — 1162, 1176, 2834 „gr. — 1162, 1176 gr. — 2836 gr. — 2834 - gr. — 1693, 1695, 1698, 2830, 2831, 2834, 2836 gr. — 2834, 2836 gr. — 1460 gr. — 2831, 2834, 2836 Ákvæði til bráðabirgða — 1171, 1186, 1694, 1695, 1697 nr. 47, 16. maí. Lög um breyting á lögum nr. 47/1971, um náttúruvernd, lögum nr. 20/1986, um Siglingamálastofnun ríkisins, og ýmsum öðrum lögum er varða yfirstjórn umhverfismála. 1943 „gr. — 2665 15 nr. 50, 15. maí. Lög um breyting á læknalögum nr. 53/1988 169, 170, 171, 175, 176, 177, 178, 179, 180, 181, 183, 184, 185. 3. gr. — 177, 178, 179, 183, 184 nr. 62, 17. maí. Lög um skipan prestakalla og prófastsdæma og um starfsmenn þjóðkirkju Íslands. 18. gr. — 2423 CXVIII Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1990, 1990, 1990, 1990, 1990, 1990, 1990, 1990, 1991, nr. 70, 16. maí. Lög um breyting á lögum nr. 86/1988 um Húsnæðisstofnun ríkisins. — 927 nr. 89, 3. ágúst. Bráðabirgðalög um launamál. — 2423 nr. 97, 28. september. Lög um heilbrigðisþjónustu. — 1 nr. 31, 16. janúar. Reglur um skilmála slysatryggingar ríkisstarfsmanna skv. kjarasamningum vegna slysa sem starfsmenn verða fyrir utan starfs. — 658 7. gr. — 658 nr. 102, 26. febrúar. Reglugerð um löggiltar iðngreinar, sveinspróf og meistararéttindi. — 3067, 3070 nr. 217, 18. maí. Reglugerð um húsbréfadeild og húsbréfaviðskipti vegna kaupa eða sölu á notuðum íbúðum og kaupa, sölu eða byggingar á nýjum íbúðum. 24. gr. — 72 nr. 316, 18. júlí. Reglugerð um húsfriðunarsjóð. — 1083 nr. 465, 27. nóvember. Reglugerð um veiðar í atvinnuskyni. — 2836, 2837 7. gr. — 2834 14. gr. — 2831, 2834, 2836 nr. 19, 26. mars. Lög um meðferð opinberra mála. — 520, 1910, 2882, 2883 VI. kafli — 2880 XIII. kafli — 2377 XKI. kafli — 2309 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXIX 6. gr. — 1453 9. gr. — 2309 25. gr. — 792 26. gr. — 794, 796 27. gr. — 792, 793 43. gr. — 2412, 2880, 2882 45. gr. — 983, 1209, 1045, 1636, 2050, 3142 46. gr. — 1209, 1636 47. gr. — 1636 48. gr. — 3239 51. gr. — 2359, 2806 59. gr. — 2880, 2085, 3044 74. gr. — 2879, 2880, 2881 75. gr. — 1271, 1274, 1909, 1910 76. gr. — 793 71. gr. — 3044 89. gr. — 1914 90. gr. — 1914 103. gr. — 44, 45, 600, 601, 906, 907, 908, 909, 910, 1266, 1534, 1535, 1601, 1602, 1673, 1675, 1849, 1850, 1905, 1906, 1907, 1911, 1912, 1916, 1918, 1920, 1922, 1923, 1925, 1927, 1928, 1929, 1930, 1932, 1933, 1934, 1935, 2021, 2022, 2173, 2174, 2224, 2225, 2217, 2278, 2538, 2540, 2770, 2771, 2870, 3287, 3288 105. gr. — 1674 106. gr. — 2022 108. gr. — 1271, 1274, 1908, 1909, 1910, 2338, 2340 110. gr. — 2, 298, 1961, 2378, 2870 112. gr. — 792, 793, 795, 796 113. gr. — 792, 793, 794, 795, 796, 3243 114. gr. — 795 116. gr. — 796 117. gr. — 549, 559, 708, 1201, 1282, 1633, 2235, 2986 124. gr. — 2756, 2757 125. gr. — 103, 518, 555, 591, 984, 1486, 2246, 2476 126. gr. — 1619 128. gr. — 796 129. gr. — 1723, 2237, 2338, 3028 131. gr. — 3028 132. gr. — 3243 CXX 1991, 133. 135. 139. 141. 142. 144. 147. 148. 149. 150. 151. 156. 158. 159. 164. 165. 166. 168. 169. 171. 172. 173. 175. 176. 177. 178. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., gr. — 487, 751, 1130, 2538, 2540 gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. 2246, 2340 1210 1270, 1273, 1917 1, 44, 297, 600, 791, 906, 908, 1113, 1266, 1270, 1273, 1534, 1601, 1673, 1849, 1905, 1908, 1911, 1913, 1915, 1917, 1920, 1923, 1927, 1932, 1934, 1961, 2021, 2172, 2224, 2277, 2377, 2535, 2537, 2539, 2770, 2869, 2879, 3023, 3287 908, 1913, 1927, 2869 88, 89, 100, 486, 521, 746, 987, 1043, 1044, 1145, 1199, 1282, 1469, 1480, 1548, 1722, 2049, 2081, 2235, 2244, 2336, 2351 2355, 2474, 2569, 2610, 2796, 2883, 2984, 3025, 3141, 3182 2610 1199 727, 1570, 1619 521, 551, 988, 3288 2884 1220 89, 100, 362, 364, 366, 479, 707, 727, 746, 815, 1043, 1044, 1146, 1149, 1199, 1470, 1521, 2082, 2236, 2337, 2351, 3089 520, 750 485, 492, 520, 550, 750, 1130, 1211, 1286, 1636, 3092, 3186 3152 479, 520, 555 563, 1619 3092 213, 1051, 1123, 1130, 1487, 1551, 2358, 2370 563, 1469, 1484, 2798 2999 2999 2999 3001 nr. 20, 23. mars. Lög um skipti á dánarbúum o.fl. — 1974 1. kafli — 1117 XIV. kafli — 3012, 3018 XVI. kafli — 1963 22. gr. — 1116, 1118 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXXI 27. gr. — 1115, 1116, 1117, 1118 32. gr. — 1963 37. gr. — 1963, 1964 62. gr. — 3106 67. gr. — 3102 109. gr. — 3012 122. gr. — 3100, 3101, 3102 124. gr. — 3100, 3101 125. gr. — 3100, 3101 126. gr. — 3100, 3101 133. gr. — 1538, 1846, 1847, 1963, 3010, 3012, 3098 1991, nr. 21, 26. mars. Lög um gjaldþrotaskipti o.fl. — 598, 1289, 1290, 1536, 2001, 2002, 2452, 2518, 2525, 2531, 2583, 2584, 2589, 3021 IV. kafli — 2583, 2584 XI. kafli — 27, 688 XX. kafli — 2517, 2518, 2522, 2525, 2530, 2531 XXIII. kafli — 688 XXIV. kafli — 688 3. gr. — 2528 10. gr. — 2583 19. gr. — 2583, 2586, 2587, 2590 20. gr. — 2583, 2584, 2586, 2587, 2589, 2590 21. gr. — 2583, 2584, 2586, 2587, 2588, 2589, 2590 22. gr. — 2583, 2584, 2586, 2587, 2590 26. gr. — 2584 28. gr. — 2583, 2584, 2586, 2587, 2590 34. gr. — 1948 35. gr. — 1948, 1950 43. gr. — 1948 44. gr. — 1948, 1949, 1950 54. gr. — 1947, 1949 55. gr. — 1947 57. gr. — 1949, 1950 58. gr. — 1949, 1950 65. gr. — 6, 7, 27, 598, 1288, 1289, 1290, 1291, 1292, 2758, 2759, 2773, 2774, 2775, 3021 67. gr. — 598, 2759, 3021 CXXII Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1991, 1991, 68. gr. — 3021 70. gr. — 27, 598, 1268, 3021 71. gr. — 3021 72. gr. — 598, 2442, 2897, 2902, 2907 73. gr. — 598, 2896, 2901, 2906 74. gr. — 598, 2879 100. gr. — 2447, 2448, 2450, 2452, 2584, 2590 111. gr. — 1389, 1392, 1394, 1496 113. gr. — 1394, 1496, 2590 118. gr. — 1496, 3095, 3096 120. gr. — 1391, 1393, 1394, 3133 130. gr. — 114, 118, 1363 131. gr. — 2523, 2528, 3172, 3174 132. gr. — 3174 134. gr. — 251, 260, 271, 2523, 2528 137. gr. — 251, 260, 271, 688 139. gr. — 2523, 2528 141. gr. — 1290, 2524, 2528, 3172 142. gr. — 251, 260, 271, 3172, 3174 148. gr. — 2517, 2520, 2523, 2527, 2530, 2533 154. gr. — 598 155. gr. — 2520, 2527, 2533 164. gr. — 36, 954 168. gr. — 27, 1289 171. gr. — 1391, 3133 176. gr. — 3021 179. gr. — 6, 26, 597, 688, 921, 922, 1268, 1287, 1389, 1536, 1945, 2002, 2758, 2772, 3019, 3021, 3094 190. gr. — 2385, 2388, 2440, 2442, 2822, 2848, 2856, 3133, 3136, 3138, 3170 nr. 28, 27. mars. Lög um jafna stöðu og jafnan rétt kvenna og karla. — 38 3. gr. — 42 4. gr. — 42 nr. 43, 27. mars. Lög um breyting á þjóðminjalögum, nr. 88/1989. — 1083 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXXIII 1991, nr. 45, 27. mars. Lög um starfskjör presta þjóðkirkjunnar. — 2423, 2427 1991, nr. 56, 31. maí. Stjórnskipunarlög um breyting á stjórnarskrá lýðveldisins Íslands nr. 33/1944 með síðari breytingum. — 2429, 2430, 2431 6. gr. — 2418, 2419, 2420 9. gr. — 2420, 2430 1991, nr. 90, 23. desember. Lög um nauðungarsölu. — 1566, 1567, 1791 IV. kafli — 1791 VIII. kafli — 1973 XIII. kafli — 9, 20, 2633 XIV. kafli — 596, 2379 6. gr. — 1789 21. gr. — 595 22. gr. — 2267, 2268 26. gr. — 1986, 1992 34. gr. — 595 35. gr. — 595, 1986, 1992 49. gr. — 1973, 1974 50. gr. — 1974 S1. gr. — 1974 52. gr. — 10, 1974, 2434 56. gr. — 2435 57. gr. — 2632, 2640 59. gr. — 315, 316 ól. gr. — 2381 62. gr. — 2381 T1. gr. — 1393, 2496 73. gr. — 11, 2267, 2268, 2434 71. gr. — 9 79. gr. — 8, 19, 1609, 1676, 1789, 1966, 1985, 2163, 2264 80. gr. — 1989 83. gr. — 594, 596 85. gr. — 592, 1609, 1985, 2379 CXXIV Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1991, nr. 91, 31. desember. Lög um meðferð einkamála. — 35, 49, 685, 702, 713, 801, 1658, 1739, 1754, 1887, 2001, 2002, 2117, 2193, 2207, 2428, 2496, 2693, 2723, 2818, 2876, 2877, 2895, 2897, 2900, 2902, 2905, 2907, 3021, 3175 VI. kafli — 3204, 3220, 3267 IX. kafli — 971, 2491, 3204, 3220, 3267 Á. kafli — 1117 XII. kafli — 2490 XIV. kafli — 1314, 2379 XVI. kafli — 1119 XVII. kafli — 61, 114, 115, 116, 117, 118, 228, 229, 230, 231, 232, 373, 374, 685, 713, 1133, 1134, 1301, 1302, 1307, 1308, 1319, 1327, 1331, 1489, 1491, 1680, 1707, 1710, 1888, 1939, 2061, 2062, 2117, 2267, 2498, 2500, 2501, 2514, 2515, 2636, 2637, 2639, 2640, 3196. XIX. kafli — 1542, 1545 XXI. kafli — 50, 56, 702, 958, 1316, 1491, 1664, 2441, 2452, 2588, 2632, 2874, 2. gr. — 972, 1062, 1783, 1859, 1901, 2423 4. gr. — 916, 974, 1817, 1859 S. gr. — 693, 1401, 1402, 1453, 1519, 1817, 1818, 2422, 3010, 3192, 3193 6. gr. — 2422, 2549 13. gr. — 1939 15. gr. — 197 16. gr. — 5, 54, 397, 631, 648, 1299, 1303, 1305, 1309, 1706, 1714, 1802, 2062, 2896, 2897, 2899, 2901, 2902, 2904, 2906, 2907, 2909, 3163 17. gr. — 56, 1106, 1111, 1714, 2171, 2310, 2679 18. gr. — 213, 959, 1639, 1994, 1996, 2524 19. gr. — 1785, 1787 20. gr. — 2761 21. gr. — 58 22. gr. — 509 23. gr. — 198 24. gr. — 1117, 2012, 2013, 2015 25. gr. — 702, 703, 1545, 2041, 3066 21. gr. — 127 28. 29. 31 46. 47. 50. 52. 60. 6l. 62. 63. 64. 65. 66. 67. 68. 69. 7. 71. 80. 82. 83. 85. 89. 90. 92. 95. 96. 97. 98. 99. 100. 101. 102. 104. 105. 108. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXXV gr. — 831 gr. — 843 „gr. — 1739 „gr. — 968, 1315 gr. — 975, 1118, 2443, 2490 gr. — 756, 2490 gr. — 768, 772, 2250 gr. — 891 gr. — 704, 705, 2490, 2491 gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. 1117, 1118, 1425, 2200, 2490, 2491 2491, 3164 704, 705, 974, 1312, 2491 971, 2491 116, 2491 2491 890, 891 888, 889, 890, 891 892 1938, 2496 1117, 1119, 2490 56, 702, 703, 1107, 1108, 1112, 1467, 1938, 1940, 1943, 1989, 2040, 2524, 2639, 2640 968, 2032 2526, 2528, 2637 968, 969, 2031 968 2032 2734 1787 1678, 1679, 2734 768 3088 1787, 2040 841, 1467 636, 932, 1787, 1838, 1852, 2040, 2508, 2593, 2784 2696, 2785, 3133 1838, 1858 1275 916, 917 CXXVI 111. 112. 114. 115. 116. 117. 118. 119. 120. 122. 129. 130. 131. 132. 133. 135. 137. 143. 144. 150. 152. 153. 158. 161. 163. Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., gr. — 1752, 1754, 2040, 2593 gr. — 889, 928, 1115 gr. — 441, 1340, 1754, 1853, 1901, 1902, 3007, 3276 gr. — 305, 306, 307, 308, 309, 310, 311, 313, 495, 497, 498, 499, 501, gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. gr. 502, 503, 504, 505, 506, 507, 919, 1323, 1416, 1555, 1976, 2077, 2462, 2468, 3007, 3276 965, 1761, 2036, 2257 2498, 2500 228, 231, 374, 1303, 1309, 1319, 1327, 1329, 1330, 1331, 1680, 1707, 1888, 2060, 2061, 2062, 2063, 2499, 2501, 2637, 2640 228, 220, 231 2633 1820, 1827 50, 336, 350, 433, 830, 831, 848, 918, 1346, 1585, 1645, 1663, 1664, 1665, 1697, 1788, 1827, 1829, 2084, 2151, 2321, 2358, 2690, 2714, 2795, 3066, 3079, 3227 3, 50, 76, 118, 336, 375, 476, 631, 665, 667, 743, 810, 830, 834, 917, 957, 964, 965, 1301, 1307, 1315, 1340, 1363, 1585, 1663, 1664, 1665, 1710, 1776, 1788, 1827, 1829, 1839, 1996, 2015, 2041, 2151, 2213, 2263, 2287, 2314, 2348, 2358, 2441, 2452, 2460, 2587, 2591, 2633, 2690, 2697, 2702, 2878, 2890, 3066, 3079, 3179, 3181, 3227 683, 684, 690, 834, 1288, 2441, 2690 1788 134, 493, 1101, 1102, 1120, 1387, 1388, 1528, 1530, 1532, 2220, 2222, 2280, 2380, 2381 684, 1853, 1988 598, 688, 1651, 3021 3, 53, 59, 228, 602, 692, 704, 797, 888, 902, 916, 966, 970, 1103, 1114, 1387, 1466, 1620, 1623, 1851, 1859, 1936, 1940, 1994, 2012, 2023, 2031, 2038, 2489, 2498, 2517, 2522, 2530, 2548, 2636, 3192, 3194 922 902, 1458 902, 1458, 2456 1745, 1749, 2921 1220, 3153 64, 700, 2679, 3018 gr. — 216, 322, 329, 955, 1300, 1306, 1572, 1639, 1678, 1701, 1740 2446 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXXVII 164. gr. — 36, 1651, 1742, 2553, 2965, 2979 165. gr. — 116, 813, 960, 998, 2207, 2567 166. gr. — 134, 493, 1101, 1120, 1275, 1528, 1530, 1532, 2222 169. gr. — 803, 2514 181. gr. — 1489, 1890 1991, nr. 92, 23. desember. Lög um breyting á ýmsum lögum vegna aðskilnaðar dómsvalds og umboðsvalds í héraði. 102. gr. — 46, 130, 299, 314, 694, 802, 902, 911, 961, 1458, 1459, 1464, 1525, 1540, 1594, 1666, 1900, 1952, 1997, 2003, 2016, 2026, 2169, 2270, 2282, 2372, 2493, 2502, 2541, 2630, 2760, 2777, 2871, 3003, 3117, 3187 1991, nr. 46, 31. janúar. Reglugerð um félagslegar íbúðir og Byggingarsjóð verkamanna. — 2014 92. gr. — 2014 93. gr. — 2014 96. gr. — 2014 98. gr. — 2014 1991, nr. 227, 22. apríl. Reglugerð um sjúkraskrár og skýrslugerð varðandi heilbrigðismál. , — 169 1991, nr. 252, 28. maí. Samþykkt um gatnagerðargjöld í Mosfellsbæ. — 1970, 1971 S. gr. — 1970, 1972, 1973 12. gr. — 1971 1992, nr. 6, 26. febrúar. Lög um breyting á þinglýsingalögum nr. 39/1978, sbr. lög nr. 85/1989. — 16,3126 1. gr. — 893 1992, nr. 20, 22. maí. Barnalög. — 602, 1315, 1317 VI. kafli — 196 CXXVIII Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1992, 1992, 1992, 1992, 1992, VIII. kafli — 475 29. gr. — 197 34. gr. — 197, 471, 475, 476, 478, 692, 1315, 1317 35. gr. — 475, 1315 36. gr. — 1315 58. gr. — 602, 971, 1314 60. gr. — 971, 973, 974, 975 nr. 21, 25. maí. Lög um Lánasjóð íslenskra námsmanna. — 1938, 1939 6. gr. — 1939 8. gr. — 1938 11. gr. — 1938 12. gr. — 1938 nr. 37, 27. maí. Lög um sérstakt gjald vegna ólögmæts sjávarafla. — 1461, 1462, 2872, 2875, 2876, 2877 1. gr. — 1462, 1463, 2871, 2873 2. gr. — 1462, 2873, 2876, 2877 6. gr. — 2872 7. gr. — 2872 10. gr. — 1463, 2872 nr. 40, 26. maí. Lög um breyting á almennum hegningarlögum nr. 19/1940. — 1286, 1636, 2354 2. gr. — 1191, 1932, 1933, 1934, 1935, 2355, 2357, 2377, 2535, 2538, 2540, 3090 4. gr. — 1549, 1935, 2353, 2538, 2540 9. gr. — 1470, 1472, 1633, 1636 10. gr. — 1206, 1284, 1475, 1480, 1481, 1633, 1636 15. gr. — 564, 1282, 1284, 1285 nr. 53, Í. júní. Lög um brottfall laga nr. 40/1967 um Skipaútgerð ríkisins. — 1231, 2744, 2751, 2753 nr. 58, 2. júní. Lög um vernd barna og ungmenna. — 1943 66. gr. -—- 564, 1470, 1472, 1475, 1480, 1481 1992, 1992, 1992, 1992, 1992, 1992, 1992, 1992, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXXIX nr. 59, 2. júní. Lög um málefni fatlaðra. — 1898 3. gr. — 1892 9. gr. — 1891 54. gr. — 1891, 1893 nr. 66, 3. júlí, Bráðabirgðalög um breyting á lögum nr. 92/1986 um Kjaradóm með síðari breytingum. — 2417, 2418, 2421, 2422, 2426, 2427, 2428, 2429, 2430, 2431 1. gr. — 2426 2. gr. — 2426 6. gr. — 2426, 2427 nr. 79, 29. september. Lög um breyting á lögum nr. 92/1986 um Kjaradóm með síðari breytingum. — 2421, 2427, 2430 nr. 104, 28. desember. Lög um breyting á lögum nr. 67/1971 um almannatryggingar með síðari breytingum. — 858, 1728 nr. 120, 31. desember. Lög um Kjaradóm og kjaranefnd. — 2427, 2428 9. gr. — 2427 nr. 122, 2. apríl. Reglugerð fyrir Rafmagnsveitur ríkisins. — 2496 nr. 177, 6. maí. Byggingarreglugerð. — 1943, 2188 nr. 179, 4. maí. Reglugerð um gæsluvarðhaldsvist. — 1272, 1274 15. gr. — 1908 16. gr. — 1908 41. gr. — 1908 59. gr. — 1908 69. gr. — 1908 CXXX Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 74. gr. — 1272 76. gr. — 1271 71. gr. — 1271 80. gr. — 1271 1992, nr. 225, 19. júní. Reglugerð um skráningu mála hjá héraðsdómstólum, þingbækur, skjalavörslu o.fl. 17. gr. — 197 1992, nr. 318, 28. ágúst. Reglugerð um Hitaveitu Akraness og Borgarfjarðar. — 2217, 2218 18. gr. — 2217, 2218 1993, nr. 8, 25. febrúar. Samkeppnislög. — 1653, 2458, 2459 111. kafli — 2764 9. gr. — 2761, 2767 17. gr. — 2761, 2763 18. gr. — 2765 25. gr. — 1653, 1655, 1656 31. gr. — 2458 39. gr. — 2766 40. gr. — 2766 41. gr. — 2766 54. gr. — 2765 55. gr. — 2765 56. gr. — 2764, 2765, 2767, 2768 57. gr. — 1653, 1655 58. gr. — 2761, 2762, 2765, 2766, 2767, 2768 1993, nr. 28, 13. apríl. Bráðabirgðalög um stofnun hlutafélags um Sementsverksmiðju ríkisins. — 2431 1993, nr. 31, 14. apríl. Hjúskaparlög. — 2007, 3015 XIV. kafli — 3012 60. gr. — 3016 67. gr. — 3012 1993, 1993, 1993, 1993, 1993, 1993, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXXKXI 68. gr. — 3012 72. gr. — 2003, 2007, 2008 13. gr. — 2003 103. gr. — 3013 nr. 36, 4. maí. Lög um kirkjugarða, greftrun og líkbrennslu. IX. kafli — 2593 nr. 37, 30. apríl. Stjórnsýslulög. — 792, 1461, 1904, 2014, 2313 VI. kafli — 794 2. gr. — 796, 1463, 1904 11. gr. — 2546 12. gr. — 2313 13. gr. — 2666 14. gr. — 2666 15. gr. — 2666 25. gr. — 794 nr. 43, 11. maí. Lög um viðskiptabanka og sparisjóði. — 2881 43. gr. — 2879, 2881 100. gr. — 2879, 2881 nr. 44, 7. maí. Lög um breyting á umferðarlögum nr. 50/1987. — 522, 523, 524, 591, 734 25. gr. — 549, 729 26. gr. — 549, 729 nr. 50, 19. maí. Skaðabótalög. — 2456, 2457, 2458, 2459, 3197, 3203, 3206, 3219, 3267 3. gr. — 1123, 2089 4. gr. — 1123 10. gr. — 1123 26. gr. — 1123, 1129, 1210. 1472, 1551, 2084, 2089, 2356, 2371 28. gr. — 3197, 3206, 3272 nr. 86, 28. maí. Bráðabirgðalög um efnahagsaðgerðir vegna kjarasamninga. — 2418 CXXXII Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1993, nr. 97, 12. ágúst. Lög um Húsnæðisstofnun ríkisins. — 2012, 2014 85. gr. — 2014 86. gr. — 2014 92. gr. — 2014 1993, nr. 116, 20. desember. Lög um breytingar á lagaákvæðum á sviði heilbrigðis- og tryggingamála vegna aðildar að samningi um Evrópskt efnahagssvæði. — 3065 1993, nr. 117, 20. desember. Lög um almannatryggingar. 12. gr. — 2560 1993, nr. 122, 27. desember. Lög um breytingar í skattamálum. — 2593 23. gr. — 2582 1993, nr. 135, 31. desember. Fjárlög fyrir árið 1994. 6. gr. — 2544 1993, nr. 137, 31. desember. Lög um prestssetur. — 57 2. gr. — 53, 56, 57 1993, nr. 138, 31. desember. Lög um kirkjumálasjóð. — 2593 1993, nr. 50, 5. febrúar. Reglugerð um bókhald og tekjuskráningu virðisaukaskattskyldra aðila. 25. gr. — 3008 1993, nr. 72, 23. febrúar. Reglugerð um breyting á byggingarreglugerð nr. 177/1992. — 1943 1994, nr. 1, 14. janúar. Bráðabirgðalög um stöðvun verkfalls fiskimanna í aðildarfélögum Sjómannasambands Íslands og Farmanna- og fiskimannasambandi Íslands utan Vestfjarða svo og Vélstjórafélagi Íslands, Vélstjórafélagi Suðurnesja og Vélstjórafélagi Vestmannaeyja. — 2418, 2431 Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXXXIII 1994, nr. 12, 25. mars. Lög um breyting á lögum nr. 97/1993 um 1994, 1994, 1994, 1994, Húsnæðisstofnun ríkisins. — 2014 nr. 24, 25. mars. Lög um breyting á samkeppnislögum nr. 8/1993. gr. — 2595 20. nr 5. 11. 13. 18. 18. 19. 82. nr. Sl. 52. 56. ól. 87. nr. 26, 6. apríl. Lög um fjöleignarhús. 1588, 1590 gr. — 216 gr. — 1468 gr. — 1468 gr. — 1468, 1587 gr. — 1590 gr. — 1588, 1589, 1590 gr. — 1587 36, 22. apríl. Húsaleigulög. 2375 gr. — 2374, 2375 gr. — 2374, 2375 gr. — 2374, 2375 gr. — 2017 gr. — 2375 37, 19. apríl. Lög um breyting á lögum nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála. — 1721, 2610, 2796, 2883 S. 7. 9. 10. 11. 16. 19. gr. gr. 2340 88, 100, 486, 521, 746, 987, 1043, 1044, 1145, 1199, 1282, 1469, 1480, 1548, 1722, 2049, 2081, 2235, 2244, 2336, 2351, 2355, 2474, 2569, 2883, 2984, 3141, 3182 1199 1619 521, 551, 988, 3288 2884 100, 362, 366, 479, 707, 727, 746, 815, 1043, 1044, 1146, 1149, 1199, 1470, 1521, 2082, 2351, 3089 CXXKIV Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl, 1994, nr. 38, 19. apríl. Lög um breyting á lögum nr. 91/1991 um meðferð 1994, 1994, 1994, 1994, 1994, 1994, einkamála. 1275, 1489, 1890, 3153 6. gr. — 2456 7. gr. — 2921 12. gr. — 1220,3153 IS. gr. — 64 17. gr. — 216, 322, 329, 1300, 1306, 1572, 1678, 1701, 1740, 2446 20. gr. — 134, 493, 1101, 1120, 1528, 1530, 1532, 2222 22. gr. — 803 23. gr. — 2679 24. gr. — 1658, 1739, 1887, 2693, 2818, 2895, 2900, 2905, 2921, 3175 nr. 48, 6. maí. Lög um brunatryggingar. — 332 nr. 62, 19. maí. Lög um mannréttindasáttmála Evrópu. — 410, 487, 757, 777, 1043, 1444, 1452, 2172, 2768, 2872, 3150 nr. 63, 17. maí. Lög um breyting á lögum nr. 76/1970 um lax- og silungsveiði með síðari breytingum. — 801 4. gr. — 800 7. gr. — 798 nr. 64, 19. maí. Lög um vernd, friðun og veiðar á villtum fuglum og villtum spendýrum. — 795, 798, 801 4. 7 nr. nr. gr. . gT. 18. 95. gr. gr. 94, . gr. 24. 800 198 2756 798 maí. Lög um Lífeyrissjóð sjómanna. 2747 112, 28. júní. Bráðabirgðalög um breyting á lyfjalögum nr. 93/1994. 2418 1994, 1904, 1994, 1994, 1904, 1994, 1995, 1995, 1905, 1995, Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., CXXXV nr. 137, 28. desember. Lög um breyting á lögum nr. 32/1978 um hlutafélög með síðari breytingum. 123. gr. — 2813 nr. 301, 20. maí. Auglýsing um nafn á sveitarfélagi því sem til verður við sameiningu Ólafsvíkurkaupstaðar, Neshrepps utan ennis, Breiðuvíkurhrepps og Staðarsveitar. — 1752 nr. 371, 24. júní. Reglugerð um breyting á byggingarreglugerð nr. 177/ 1992 með síðari breytingum. — 1943 nr. 402, 13. júlí. Reglugerð um stjórn hreindýraveiða. — 795 nr. 508, 16. september. Reglugerð um friðunarsvæði við Ísland. 1. gr. — 3150 3. gr. — 3150 nr. 629, 16. september. Reglugerð um breyting á reglugerð nr. 508/1994 um friðunarsvæði við Ísland. 1. gr. — 3150 3. gr. — 3150 nr. 2, 30. janúar. Lög um hlutafélög. — 2813 153. gr. — 2813 nr. 22, 2. mars. Lög um breyting á lögum nr. 58/1992 um vernd barna og ungmenna. 7. gr. — 2992 nr. 24, 3. mars. Lög um breyting á lögum nr. 61/1942 um málflytjendur með síðari breytingum. 3. gr. — 3018 nr. 39, 3. mars. Lög um breyting á almennum hegningarlögum nr. 19/1940. — 2985 1. gr. — 2812 CXXXVI Skrá um lög og reglugerðir, samþykktir o.fl., 1995, nr. 42, 6. mars. Lög um breyting á refsiákvæðum nokkurra skattalaga. 3. gr. — 2811, 2812, 2992 1995, nr. 58, 8. mars. lög um breyting á lögum nr. 97/1993, sbr. lög nr. 12/1994 um Húsnæðisstofnun ríkisins. — 2014 1995, nr. 80, 31. maí. Lög um breyting á lögum nr. 92/1989 um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði. — 1673, 2173 1. gr. — 1673, 1937, 2172, 2173, 2757 2. gr. — 1937 1995, nr. 97, 28. júní. Stjórnskipunarlög um breyting á stjórnarskrá lýðveldisins Íslands nr. 33/1944 með síðari breytingum. — 3024 5. gr. — 2172, 2277 7. gr. — 3149 13. gr. — 3063 IV. EFNISSKRÁ TIL YFIRLITS Bls. Aðfararheimild ....................... eens 2760 Aðfinnslur 26, 196, 198, 279, 355, 382, 440, 479, 486, 662, 692, 804, 850, 888, 911, 923, 983, 989, 1052, 1114, 1220, 1240, 1268, 1311, 1416, 1536, 1553, 1673, 1715, 1739, 1859, 2001, 2002, 2277, 2336, 2379, 2410, 2461, 2467, 2517, 2522, 2530, 2541, 2548, 2641, 2777, 2824, 2830, 2871, 2084, 3025 Aðför, aðfarargerð ...............000... 0. 694, 1900, 2169, 2760 AI 31, 53, 63, 77, 114, 119, 127, 198, 240, 376, 408, 440, 462, 509, 648, 683, 752, 856, 867, 934, 953, 1231, 1257, 1299, 1305, 1333, 1342, 1363, 1416, 1431, 1436, 1440, 1638, 1706, 1799, 1814, 1994, 2154, 2744, 2838, 2895, 2900, 2905, 3132, 3153 AflýSINg ...... rr 16 Afnotaréttur nr 867 Afréttur rr 2091 Afsláttur rr 1136, 1401 Akstur án réttinda ...........0......... aan 548 Almannatryggingar ............ err 2208 Andmælaréttur Atvinnuréttindi ÁDÚÐ renn Ábyrgð, ábyrgðaryfirlýsing ............rrrr 187, 318, 355, 2130 Ábyrgð á AÝrum lr 376 Ábyrgð á prentuðu Máli „dd... 408, 2507 Ábyrð stjórnarmanna .........0rrrrrrrrrrrsrs renn 1212 Ábyrgð uppboðshaldara ..............e0eeerrenrrrrrr re 2678 Áfengislög, áfengislagabrot ...............0errrrrrrrrr 517, 553 Áfrýjun 1. Áfrýjunarheimmild „der rrrnrnrr 88, 1619 CXXXVIII Efnisskrá til yfirlits Bls. 2. Áfrýjunarleyfi dd... 37, 347, 572, 716, 727, 867, 1231, 1431, 1436, 1440, 1570, 1630, 1745, 1749, 1890, 2456, 3003 3. Máli gagnáfrýjað ..............00,,.......... 37, 136, 267, 310, 318, 408, 440, 507, 604, 632, 774, 822, 835, 841, 856, 919, 937, 953, 989, 1010, 1052, 1061, 1075, 1275, 1333, 1363, 1401, 1423, 1503, 1599, 1611, 1613, 1625, 1626, 1627, 1727, 1752, 1814, 2130, 2194, 2222, 2300, 2392, 2456, 2559, 2592, 2641, 2678, 3059, 3087, 3098, 3153, 3252, 3269 4. Máli áfrýjað með heimild í 4. gr. 153. gr. laga nr. 91/1991, sbr. áður 36. gr. laga nr. 7$/1973 um Hæstarétt Íslands 332, 572, 802, 1493, 1863, 2021 5. Áfrýjunarfjárhæð 1458 6. Áfrýjunarfrestur 987 7. Nýjar málsástæður og sönnunargögn fyrir Hæstarétti, sbr. 2. mgr. 163. gr. laga nr. 91/1991, sbr. áður 45. gr. laga nr. 75/1973 um Hæsta- rétt Íslands... 215, 318, 328, 577, 953, 1299, 1305, 1489, 1572, 1638, 1700, 1739, 2445 8. Ýmis atriði dd. 745, 1199 Ákæruvald ............ eeen 791 Ávana- Og fíkniefni rr 100, 361, 2474 Bankabók .............. rr 2788 Bankar... 453, 1807, 2610 Biðlaun ........... err 2342 Bifreiðar: A. Einkamál .............. 376, 638, 662, 856, 937, 1727, 2194. 2249, 2288, 2559, 2693, 2703, 3197, 3206, 3252, 3269 B. Opinber mál 521, 548, 727, 983, 2081 Björgunarlaun „dd... erer renn 426 Boðun þinghalds ........................... err 2733 Bráðabirgðaforsjá ............000... nn 602 Bráðabirgðalög ............000000...0 0... 2417 Bráðabirgðasvipting ökuréttar .....................0.0000..0 0000 1113 Breyting sSaMNINgS ............ reset 1175 Brot gegn 4. mgr. 220. pr. laga nr. 19/1940 .............00..0... 2244 Brot í opinberu starfi - Búfjárræktarlög ...........0)))..... err Búskipti .........eeeereeeeeeerrrrrr rennt err Byggingarleyfi 0...) 2664 Byggingasamvinnufélög ......................0n rr 3153 Efnisskrá til yfirlits CXXXIX Bls. Bætur fyrir UPpPSöÖgN ........ rr 279 Börn ............. 196, 470, 562, 602, 692, 970, 1282, 1311, 1469, 1474, 1480, 1631 Dagsektir ....... rr 167, 509, 1646 Dánarbeðsgjöf ........... renn 3098 Dánarbú 1240, 1963 Dánarbússkipti ............ rr 3010, 3098 Dánargjöf „renn 3098 Dómarar: 1. Dómarar í Hæstarétti Varadómari dæmir mál í Hæstarétti ............................ 37, 105, 136, 160, 198, 215, 224, 233, 240, 243, 279, 318, 332, 341, 347, 355. 361, 366, 372, 376, 390, 479, 486, 517, 521, 551, 553, 557, 577, 588, 626, 638, 662, 669, 683, 707, 710, 727, 736, 745, 804, 814, 822, 841, 850, 881, 923, 983, 987, 1043, 1091, 1122, 1131, 1136, 1145, 1231, 1257, 1275, 1276, 1293, 1319, 1363, 1375, 1401, 1412, 1416, 1423, 1431, 1436, 1440, 1493, 1499, 1503, 1520, 1570, 1572, 1638, 1678, 1692, 1700, 1706, 1715, 1752, 1756, 1777, 1783, 1792, 2336, 2383, 2392, 2410, 2417, 2433, 2461, 2474, 2507, 2513, 2580, 2641, 2678, 2712, 2733, 2788, 2824, 2886, 2984, 3025, 3048, 3087, 3141, 3149, 3153, 3169 2. Samdómendur í héraði ....................000........0. 93, 136, 215, 233, 426, 470, 509, 604, 669, 716, 841, 937, 970, 989, 1010, 1063, 1245, 1282, 1401, 1469, 1503, 1851, 1994, 2026, 2081, 2091, 2101, 2175, 2315, 2351, 2355, 2392, 2417, 2552, 2592, 2610, 2641, 2796, 2838, 2859, 2910, 2925, 3089, 3153 3. Dómstólar Mál dæmd af Félagsdómi ....................0 0000 700, 1668 4. Setudómari dæmir mál í héraði ............0.000. ee 400, 1075, 2417 5. Sératkvæði: a) í Hæstarétti 105, 187, 198, 248, 257, 267, 279, 286, 408, 716, 752, 774, 783, 856, 867, 937, 989, 1043, 1161, 1175, 1245, 1319, 1444, 1469, 1518, 1520, 1559, 1586, 1631, 1752, 1760, 1807, 1840, 1863, 1890, 2120, 2130, 2194, 2249, 2328, 2417, 2445, 2582, 2592, 2610, 2744, 2847, 2958, 2972 b) Í héraði 700, 1668, 2091 6. Hæfi dÓMara 692, 1401, 1444, 1518, 1525, 1536, 1538, 1540, 1570, 1594, 1596, 1597, 1598, 1599, 1600, 1603, 1604, 1605, 1606, 1607, 1608, 1609, 1610, 1611, 1613, 1614, 1615, 1616, 1617, 1618, 1623, 1625, 1626, 1627, 1628, 1629, 1630, 1666, 1673, 1676, 1817, 1846, 1847, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 2079, 2080, 2629, 2756, 3010, 3192 CXL Efnisskrá til yfirlits Bls. 7. Meðdómendur ekki kvaddir til setu í héraðsdómi ................ 1061, 1783 8. AÐNAð arnar 2548 DófMkföfur nenna 1814, 2038 Dómkvaðning matsmanna ................. 00 704, 797, 970, 1114, 2489 Dómstólar... 1444, 2012, 2023 Dráttur á máli 2084 Eftirlaun 0... 3054 Eigin Úttekt ..............)000000 nn 571 Eignarréttur... 160, 1075, 1819 Einkaréttindi ....................0.... rr 462 Einkaskipti rr 1240 Endurgjaldskrafa ...............0......0. 0... 934 Endurgreiðsla .................... renn 119, 127, 2328, 3135 Endurgreiðslukrafa ........................0. err 1091 Endurkrafa ................. annarrar rare 2693 Endurupptaka 0... 687, 802, 3019 Eftir... 632 Farbann 1, 297, 1961, 2377, 2535, 3023 Farmflutningar ......................aaa nenna 2552 Farmskírteini ..............errrrrrrrrrrrr rr 2552 Fasteipn 198, 509, 540, 1075, 1342, 1559, 3048 Fasteignakaup ..... 72, 867, 953, 1010, 1136, 1401, 1807, 1879, 2315, 2712, 3153 Fasteigna- Og skipasala ...................... rr 1692, 3175 Fasteignaviðskipti ............. rare 1658 Félagsdómur .......... renna 700, 1668 Félagsslit „rare 2502 Fésekt, sjá Refsingar og önnur viðurlög. FéVÍti 136, 462, 2175, 2641 Fiskeldi... 2925, 2941 Fiskveiðibrot ..........e err 3149 Fjárdráttur ............... 814, 2049, 3025 Fjármál hjóna ...................aaaannerrrrrrr erase 2003 Fjármögnunarleiga ............)).....0..0.. rr 850 Fjárnám 0. 46, 961, 1459, 1464, 2003, 2214, 2270, 2493, 2502, 2630, 2777, 2871, 3187 Fjárnám fellt úr gildi 911 Fjárskipti Við skilnað 00... 3169 Fjárslit milli hjóna... 3012 Fjársvik 479, 1145, 2796, 3141 Efnisskrá til yfirlits CXLI Bls. Fjártjón 0... 37 Fjölbýlishús .................00000000. 0000 215, 1586, 2838 Flugslys 0... 648 Flutningssamningur ................. rr 2895, 2900, 2905 Flýtimeðferð ................ rr 1542 Fordæmi ................ aerea r ELLER 571 Forkaupsréttur rr 2958, 2972 FOrSjá lr 196, 470, 692, 970, 1311 Framburður ....................0. 000. 1199 Frávísun: 1. Frávísun frá Félagsdómi ..............000000....0... 0... 1668 2. Frávísun frá héraðsdómi ......................0. 0. 1103, 1789, 1963, 3098 3. Frávísun frá héraðsdómi að hluta: A) Einkamál ......... nr B) Opinber mál 4. Frávísun frá Hæstarétti: A) Einkamál... 196, 240, 802, 900, 921, 1268, 1458, 1678, 2001, 2002, 2026, 3017 B) Opinber Mál... 951, 987, 1113, 1619, 2869 5. Frávísunarkröfu hafnað ..................... 88, 215, 700, 850, 902, 1760, 2678 6. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi .............................. 228, 1785, 1859, 1994, 2012, 2031, 2038, 2636 1. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi að hluta ........000000......000 0000. 2522 8. Frávísunarúrskurður staðfestur: A) Einkamál 3, 53, 59, 966, 1466, 1620, 1851, 1936 1940, 2023, 2517, 2530, 3194 B) Opinber Mál „dresses 791 Frelsissvipting ............... enter 2351 Frestun |... 3132 Frestur rr 1268, 1563, 2548 Fullvirðisréttur ....................... rr 3222 FyrirsVar -........ nanna rr rr rr rr 1103 Fyrning ....... .. 462, 911, 934, 1220, 2190, 2288, 2641, 2824, 3153 Gagnaðflum 0... rennt 2883 Galli 669, 841, 1010, 1136, 1375, 1401, 1423, 1879, 2148, 2315, 2712, 2733, 2010, 3153 Gerðardómur .................0.. rss 850, 2034 Gjafsókn, gjafvörn ...............0.000.... 167, 198, 233, 312, 470, 501, 525, 692, 856, 970, 989, 1311, 1553, 1727, 1807, 2064, 2249, 2288, 2580, 2994, 3048, 3132, 3277 CXLII Efnisskrá til yfirlits Bls. Gjaldþrot, gjaldþrotaskipti ......................... 6, 26, 119, 127, 240, 248, 257, 267, 597, 687, 1212, 1268, 1287, 1389, 1395, 1700, 2001, 2002, 2383, 2433, 2445, 2758, 2772, 2818, 2847, 2895, 2900, 2905, 3019, 3094, 3132, 3135, 3169 Gjaldþrotalög .................nrrr renna 2582 Grandleysi .............. renna 2226 Greiðsla... 248, 257, 267, 572, 1966, 2264 Greiðsludráttur ..................0......0.aaa renna 509 Greiðslukort ..........nrnrrrr renna 355 Greiðslusamningur ............0........ nenna 1760 Greiðslustaður ...............0..000 000. 372, 1299, 1305, 1706 Greiðslustöðvun .................... 0000 2582 Grennd .......... renna 1063 Gæsluvarðhald 2869, 2994 a) a-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 ........ 600, 1266, 1911, 1915, 1923 b) c-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 ...... 1905, 1917, 2021, 2172, 3287 c) a- og c-liðir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 ........... 906, 908, 1534, 1601, 1849, 1920, 1927, 2224, 2770 d) 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 ................. 1673, 1932, 1934, 2537, 2539 e) Gæsluvarðhaldsúrskurður felldur úr gildi ................................ 44, 2277 f) Gæsluvarðhaldsvist .............0.0000....0.0 00 .. 1270, 1273, 1908 Gögn rare 1890 Haldlagning ................. renn 626 Handtaka renna 2994 Handveð dresses 19, 2445, 2788 Hefð... 1638 Hegningarauki ............................n ner rrrrrrrrrrrr ra 517 Heilbrigðismál 3059 HeIMvÍSun „........ 304, 306, 308, 310, 312, 495, 497, 499, 501, 503, 505, 507, 692, 919, 1061, 1444, 1518, 1525, 1536, 1538, 1540, 1570, 1594, 1596, 1597, 1598, 1599, 1600, 1603, 1604, 1605, 1606, 1607, 1608, 1609, 1610, 1611, 1613, 1614, 1615, 1616, 1617, 1618, 1623, 1625, 1626, 1627, 1628, 1629, 1630, 1666, 1676, 1783, 1814, 1817, 1846, 1847, 1900, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 2077, 2079, 2080, 2580, 2629, 2883, 3081, 3132 Hjón rare 119,127, 470 Hlutafélög 447, 835, 1212, 1777, 2328, 2502, 2796 HÓtanir reset 2336 Hreppamörk renn 2091 Efnisskrá til yfirlits CXLIII Bls. Húsaleiga ....................... rn 1091, 2824 Húsbrot ........ renna 1190 Húsfriðun ............... nr 1075 HylMing 0... 1520 Hæfi rr 1401 Iðgjöld ................. 1553, 2925 Innheimta 286 Innlausn samkvæmt lögum um brunatryggingar .................. 332 Innsetning, innsetningarg€erð ................ 130, 299, 314, 2026, 2282 Ítrekun „rennur 727 Jarðalög -......0 rr 2958, 2972 Játningarmál -................ rr 2474 Jöfnunarhlutabréf 2328 Kaup 0... 447, 1363, 2101, 3229 Kaupleigusamningur ..................... rr 1395 Kaupmáli .......... rr 127, 341, 2433, 3132 Kaupsamningur .................. rr 136, 2467 Kauptilboð ............. rr 440 Kaupverð Þ.e 72, S22 Kjarasamningar ..................... rr „347, 648 Kröfugerð -........... rr 1638, 1940 Kröfugerð samþykkt, sbr. 98. gr. laga nr. 91/1991 „dd... 3087 Kröfulýsing -...............0.. rr 1389, 3094 Kröfuréttur... 2208, 2214, 2493 Kvöð err 1342 Kynferðisbrot .................. 562, 1282, 1469, 1474, 1480, 1548, 1631, 2081, 2351, 2355, 3089 Kyrrsetning ................. rr 3074 Kærufrestur rr 921, 2869 Kæruheimild .................. rr 902, 1113 Kærumál: A. Einkamál: 1. Aðfararheimild ............... 2760 2. Aðför, aðfararg€rð ................ 694, 1900, 2169, 2760 4. Aflýsing 16 5. ÁÞÚÐ 2... 53, 2541, ILLT 6. Áfrýjunatfjárhæð ............ nennu 1458 7. Bráðabirgðaforsjá ....................... rr 602 CXLIV Efnisskrá til yfirlits Bls. 8. Börn renn 602, 692, 970 9. Dánarbeðsgjöf 0... 3098 10. Dánarbú -......0........ rr 1963 11. Dánarbússkipti ...........0..... rr 3010, 3098 12. Dánargjöf ............0....aan rassar 3098 13. Dómarar ................... 692, 1525, 1536, 1538, 1540, 1594, 1609, 1623, 1630, 1666, 1673, 1676, 1846, 1847, 2548, 3010, 3192 14. Dómkröfur 2... 2038 15. Dómkvaðning matsmanna .............)........ 704, 797, 970, 1114, 2489 16. Dómstólar „dr 2012, 2023 17. Endurupptaka .............0.... 0000 687, 802, 3019 18. Félagsdómur ................. nr 100, 1668 19. Félagsslit ............... eeen 2502 20. Fjármál hjóna ...............e.eaaee eneste 2003 21. Fjárnám 46, 961, 1459, 1464, 2003, 2214, 2270, 2493, 2502, 2630, 2777, 2871, 3187 22. Fjárnám fellt Úr gildi ....................00.000eeceeeeeerer err 911 23. Fjárslit milli hjóna ..............00.....0rrteannnrrrrerananrrrar rr 3012 24. FOPSJÁ 0000... 692, 970 25. Frávísun: a) frá Félagsdómi ...................0.... 0... 1668 b) frá héraðsdómi ................... 1103, 1789, 1963 c) frá Hæstarétti .. 802, 900, 921, 1268, 1458, 2001, 2002, 2026, 3017 d) frávísunarkröfu hafnað ....................0e0eeeeee err 700, 902 e) frávísunarúrskurður felldur úr gildi ................... 228, 1785, 1859 1994, 2012, 2031, 2038, 2636 f) frávísunarúrskurður felldur úr gildi að hluta ....................... 2522 g) frávísunarúrskurður staðfestur ................0.0.0.000.... 3, 53, 59, 966, 1466, 1620, 1851, 1936, 1940, 2023, 2517, 2530, 3194 26. Frestur rr 1268, 2548 27. FyYrirSVar ner 1103 28. FYRNINÐ ddr arananannnnnnnnnnrrrrrrrrrrrrrrrar ern 1 29. Gerðardómur 2034 30. GjafsÓkn ..........00 rr „ 970 31. Gjaldþrotaskipti .................. 6, 26, 597, 687, 1268, 1287, 1389, 2001, 2002, 2758, 2772. 3019, 3094 32. Greiðsla 2... renna 1966, 2264 33. Handveð „rr 19 34. HEIMVÍSUN 692, 1525, 1536, 1538, 1540, 1594, 1609, 1623, 1630, 1666, 1676, 1846, 1847, 1900 Efnisskrá til yfirlits CXLV Bls. 35. Hlutafélög „2... rersanarrsarrrrnrrrrn rr 2502 36. Innsetningarg€rð 130, 299, 314, 2026, 2282 31. Kröfugerð dd. arannannnnnnnnnnnnnnnnnnnrarrrarer ret 1940 38. Kröfulýsing 1389, 3094 39. Kröfuréttur „2214, 2493 40. Kærufrestur ..................0.nrr renna err enst 921 41. Kæruheimild ....................annaa eeen renna 42. Lagaskil ..........rrre eeen 43. LeigusamniNgAr ................. nanna 44. Lög um lax- Og silungSVEiði ..........0......000aan0 nr rann 45. LÖgbann -......... rr anrnananannnnnnnrnnnrrarererrerrrrrr 46. Löggeymsla ............er eeen 47. Lögmannafélag Íslands ................ 48. LÖgveð l.nnrrrrennrnrrerrsannnarrrrrasnnnrnrrrrnann renn 49. Málsástæður ..................aaaanrre err 2517, 2522, 2530 50. Málshöfðunarfr€stur ...............0...... 1620, 2517, 2522, 2530 51. Málskostnaðartrygging ..........000000000.0ee eeen 1387, 2379 52. Málskostnaður .............000...0000.......0... 3, 902, 916, 1851, 2777, 3003 53. Mótbárumissir ............0...00... 0... 19 54. Nauðasamningur staðfestur .................00000nnanat enter 1945 55. Nauðungarsala ................... 8, 19, 592, 1789, 1966, 1985, 2163, 2264 56. Nauðungarvistun ..........0.....000.00 0000 r een unnar 900 57. Opinber Skipti 2...) nnnrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr rn 1963 58. Ólögmætur Sjávarafli ............0.... 2871 59, ÓmmErking ld. 692, 1525, 1536, 1538, 1540, 1594, 1609, 1623, 1630, 1666, 1676, 1846, 1847, 1900, 3187 60. Res jtiðicata 2... nrrrrrrnrrrrerrrrrrrrrrrrrr rr 228 61. Samkeppnisreglur 62. Samlagsaðild ................... 03. SjÓMEeNN ddr nnrrrrrrr rr 64. Skattskylda 2... rns 2502 65. Skjöl renna 888, 1936 66. Skuldabréf, skuldabréfamál ........................... 961, 2498, 2630, 3194 67. Skuldajöfnuður 2270 68. Stefnubirting ................... nanna „ 2031 69. Stjórnarskrá rr 2811 70. Stjórnsýsla „ 2760 71. Sönnunarfærsla ..........00)......aaaaa rare 2498 72. Útburðargerð 1997, 2016, 2372, 2541, 3117 CXALVI Efnisskrá til yfirlits Bls. 73. Úthlutun uppboðsandvirðis (söluverðs) ................ 8, 19, 1966, 2163 74. Vanhæfi dómara ...................... rr 692, 3010, 3192 75. Vanreifun ........... rr 1103 16. Veðleyfi ............... rr 1789 77. Virðisaukaskattur ................... err 3003 18. Viti „. 2169 19. Víglar rr 59 80. XVII. kafli laga nr. 91/1991 „dd... 2636 81. Þinglýsingar ............. rr 16, 893, 3126 82. Þjóðaréttur ..............0.... rr 2023 B. Opinber mál: 1. ÁkætuvVald nenna 791 2. Bráðabirgðasvipting ökuréttar 1113 3. DÓMMarar ............... rare 2756 4. Farbann „.. 1, 297, 1961, 2377, 2535, 3023 5. Frávísun: a) frá Hæstarétti ...........00000......0..... 1113, 2869 b) frávísunarúrskurður staðfestur „da. 791 6. Gæsluvarðhald ................. rr 2869 a) a-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr 19/1991 600, 1266, 1911, 1915, 1923 b) c-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 2... 1905, 1917, 2021, 2172, 3287 c) a- og c-liðir 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 ................. 906, 908, 1534, 1601, 1849, 1920, 1927, 2224, 2770 d) 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 ..... 1673, 1932, 1934, 2537, 2539 e) Gæsluvarðhaldsúrskurður felldur úr gildi ..................... 44, 2277 Í) Gæsluvarðhaldsvist dd... 1270, 1273, 1908 1. Kætufrestur ........... rr 2869 8. Kæruheimild .................... rr 1113 9. Leit 1913 10. Mannréttindasáttmáli Evrópu... 2172 11. Niðurfelling saksóknar ................00... 791 12. SakargÖgn 0... 2879 13. Stjórnarskrá ................ rr 2172, 2277 14. Viðurlagaákvörðun ................0...... err 2756 15. Vitni 2879 Lagaskil ............ 2163 Landamerki ................... 2120 Landskipti deres 976 Lausafjárkaup ........ 71, 572, 669, 804, 841, 1423, 1715, 2657, 2733, 2910, 2921 Efnisskrá til yfirlit CXLVI Bls. Lánastöfnanir ............ rr 187 Lánssamningur ..................... rr 1863 Leiðbeiningar ................. ner 551, 987 Leigusamningar -.............0.0....0. 233, 1375, 1572, 2372, 3222 Leit erna 1913 Líkamsárás ......................... 366, 557, 745, 1043, 1122, 1276, 2081, 2355, 3182 Líkamsmeiðingar -.........)). rns Líkamstjón LOfOFð ......... rr Læknar renn Læknaráð rr Lög um lax- og silungsveiði ... Lögbann .......... rr Löggeymsla 2... nanna Lögmaður... Lögmannafélag Íslands ............0.0000eeeeeerrrere eeen Lögmannsþóknun ................. rr Lögreglumenn -............. rr Lögreglurannsókn ...... Lögvarðir hagsmunir Lögveð ........ rr Manndráp af gáleysi 2... 588 Mannréttindasáttmáli Evrópu ..............00....0 0... 1444, 2172 Matsgerðir o.fl. .................... 29, 37, 77, 136, 187, 332, 376, 390, 470, 509, 525, 562, 669, 716, 841, 937, 989, 1010, 1063, 1161, 1175, 1199, 1311, 1375, 1401, 1423, 1469, 1474, 1480, 1563, 1631, 1879, 1890, 2130, 2154, 2194, 2315, 2392, 2592, 2703, 2712, 2838, 2010, 2925, 2941, 3074, 3153, 3197, 3206, 3252, 3269 Mál f€llt Niður... 296, 690, 1527 Málamyndagerningur ......................... rr 127 Málefni fatlaðra ...........0)))0 nr 1890 Málsástæður ................0...... 328, 953, 1299, 1305, 1752, 2517, 2522, 2530 Málshöfðunarfrestur ................... 1620, 2517, 2522, 2530 134, 493, 1101, 1120, 1387, 1528, 1530, 1532, 2220, 2222, 2280, 2379 Málskostnaðartrygging Málskostnaður ...............................2. 3, 114, 127, 296, 690, 736, 804, 841, 902, 916, 1275, 1851, 2580, 2777, 3003 Meðdómendur ......................0 rr 1061, 1783, 1817 Meiðyrðamál ...................... rr 1257 CXLVII Efnisskrá til yfirlits Bls. Miskabætur, Miski .........00.. 408, 525, 1052, 1122, 2081, 2355 Misneyting „0... 1145 Missir framfæranda 0...) Mótbárumissir ............ rns Munnlegur framburður ................. rr Nauðasamningur staðfestur NAUÖÐUN ......... rss Nauðgun (195. gr. alm. hgl.) ...........00.0.... 0... 1199 Nauðungarsala, nauðungaruppboð ..................... 8, 19, 592, 1395, 1563, 1682, 1789, 1966, 1985, 2163, 2264, 2433, 2461 Nauðungarvistun ..............0.....0ana rr 900 Námssamningar Niðurfelling máls Niðurfelling saksóknar cd... 791 Niðurlagning stöðu ................. rare 1347 Opinber fjársöfnum ....................aaaa reset 2410 Opinber skipti 2... 1963 Opinberir starfsmenn ........................ 382, 1347, 1542, 2336, 2342, 2610 Orsakatengsl .......... renn 1063 Ófrjósemisaðgerð 3277 Ógildi SaMNINgS reset 2467 Ógilding „reset 2300 Ógilding SAMNINgS „lensa 1161 Ólögleg meðferð á fundnu fé... 2235 Ólögmætur Sjávarafli „dd... 2871 Ómaksbætur Ómerking: A. Einkamál ...................... 304, 306, 308, 310, 312, 495, 497, 499, 501, 503, 505, 507, 692, 919, 1061, 1499, 1518, 1525, 1536, 1538, 1540, 1594, 1596, 1597, 1598, 1599, 1600, 1603, 1604, 1605, 1606, 1607, 1609, 1610, 1611, 1613, 1614, 1615, 1616, 1617, 1618, 1623, 1625, 1626, 1627, 1628, 1629, 1630, 1666, 1676, 1752, 1783, 1814, 1817, 1846, 1847, 1887, 1900, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 2077, 2079, 2080, 2580, 3081, 3132, 3187 B. Opinber Mál 1444, 1570, 1608, 2629, 2883 Ómerking ummæla -..........0 renna 63, 408, 774, 1257 Óréttmætir viðskiptahættir... 2592 Peningalán .................. trees rennt er rns trans 2190 Efnisskrá til yfirlits CIL Bls. PrÓkúra ...........00. ner 1777 Ráðgjöf err 2130 Ráðningarsamningar ........................0aananar rr 110, 2342 Refsiákvörðun .................. 100, 361, 548, 553, 557, 562, 707, 1484, 2474, 2756 Refsimálskostnaður ................. renn 683 Refsingar og önnur viðurlög: a) FangElsisrEfsing 0... 88, 100, 210, 361, 517, 521, 548, 553, 557, 707, 1145, 1190, 1276, 1282, 1469, 1480, 1484, 1520, 1631, 2081, 2235, 2336, 2351, 2355, 2474, 2569, 3089, 3238 b) Varðhaldsrefsing ...............0....0... rr 727 c) Fangelsisrefsing Og sekt ............... rr 2796 d) Sekt dæmd og varðhald sem vararefsing ......... 408, 486, 983, 1652, 2410 e) Skilorðsbundnir dómar .................. 366, 562, 745, 814, 1043, 1122, 2244 f) Skilorðsbundin fangelsisrefsing Og sekt ............0.0......... 2244, 2610, 2984 g) Svipting ökuleyfis ............................ 521, 548, 588, 727, 983, 2081, 2355 h) Eignaupptaka. .............. 100, 361, 517, 553, 1652, 2244, 2410, 2474, 3149 I) Ómerking UmMæla sd. 408, 774 }) Hluti refsingar skilorðsbundinn og hluti óskilorðsbundinn ............... 479, 486, 588, 1199, 1474, 1548, 1722, 2235, 2569, 3025, 3182 k) Skylda til að sæta umsjón á skilorðstíma .................. 562, 1199 Res júdiCata „rare 228 Réttarfar ....... 63, 318, 804, 841, 1646, 1739, 1760 Réttindasvipting -.............. 521, 548, 588, 727, 983, 2081, 2355 Riftun ........... 117, 119, 127, 267, 447, 2383, 2433, 2818, 2847, 3135, 3169, 3229 Riftunarkrafa .............. rr 248, 257 Ríkisstarfsmaður .......................aa.0 renna 2144 Sakargögn renna 2879 Sakarkostnaður ......... rr 551, 588, 1276 Sakarskipting ...........rrrerrrnnnrrrrrrrrrerrrnrnnrrrrrrrrrrrar02r 23, 604, 1052 Sakartæming -..................00 renna 2336 Saksóknarlaun ................0.0.. 0000 479 Sameiginlegur kostnaður ............00.....0 0000 2838 Sameign ........... 1586 Samkeppnisbrot 1652 Samkeppnisreglur ...........0...... rare 2760 Samlagsaðild ................. rr 1785 SÆMNINgAlÖÐ rann 447, 2101 SAMNINGAR 462, 822, 1231, 1745, 1749, 2042, 2154 CL Efnisskrá til yfirlits Bls. Sekt renna 1652, 2244 SératkVæði 105, 187, 198, 248, 257, 267, 279, 286, 408, 716, 752, 774, 783, 856, 867, 937, 989, 1043, 1161, 1175, 1245, 1319, 1444, 1469, 1518, 1520, 1559, 1586, 1631, 1752, 1760, 1807, 1840, 1863, 1690, 2120, 2130, 2194, 2249, 2328, 2417, 2445, 2582, 2592, 2610, 2744, 2847, 2958, 2972 SÉrÁlit rns 3089 Sjálfskuldarábyrgð ..............00000.0.0 114, 328, 850, 1416, 1493 Sjálftaka lara 160 SJÓÖIF dd. 435 SJÓMENN „rr 279, 604, 1994, 2208, 2744 Sjúkrahús ...........000.00..0. ars 167, 989, 3277 Sjúkraskrá 167 Skaðabætur, skaðabótamál: A. Innan samninga ...... 136, 160, 233, 279, 286, 332, 382, 390, 669, 710, 1010, 1136, 1212, 1293, 1347, 1363, 1416, 1423, 1563, 1646, 1692, 1739, 1760, 1807, 2315, 2712, 2910, 3153 B. Utan samninga: 1. Bifreiðar 376, 638, 662, 937, 2194, 2288, 2559, 3197, 3206, 3252, 3269 2. Opinber Mál 745, 1043, 1122, 1190, 1199, 1469, 1474, 1548, 2081, 2355, 2796 3. Líkamsmeiðingar .......... rr 400 4. Vinnuslys 525, 604, 716, 783, 1052, 1245, 1840, 2859 5. Ýmis tilvik „dd. 29, 37, 198, 453, 626, 835, 976, 989, 1063, 1559, 2480, 2592, 2664, 2886, 2994, 3048, 3074 Skattar... 435, 2328, 3054 Skattskylda ...........0..... err 2502 Skáttsvik ............ rr 2796 SKkIlOrð 366, 479, 486, 562, 588, 745, 814, 1043, 1122, 1199, 1474, 1548, 1722, 2235, 2244. 2569, 2984, 3025, 3182 Skip are 440, 1161, 1175, 1395 Skipakaup 2... nanna 1745, 1749 SkipSlEiÐA ddr 2154 SkiptasamniNgUr -........ rr 1333, 1342 Skipting Sakar€fnis ddr 1739 Skipulag 2664 Skjalafals 3141 SKjÖl rr 888, 1936 SKOLVOPN „rr 2244 Efnisskrá til yfirlits CLI Bls. Skriflega flutt Mál ........... 63, 240, 1220, 1489, 1658, 1739, 1887, 1890, 2693, 2818, 2895, 2900, 2905, 2921, 3175 Skuldabréf... 114, 453, 632, 934, 961, 1416, 1489, 1760, 1807, 1887, 2059, 2467, 2498, 2630, 3081, 3194 Skuldajöfnuður 1700, 2059, 2270, 2445, 2582, 2641, 2712, 2925 Skúldamál ............... 1412, 1503, 1792, 2115 Skúldskeyting ................ rr 1572, 2513 Slit ráðningarsamnings -................... rr 279 Slysatrygging ökumanns ........................... 2194, 2559, 3197, 3206, 3252, 3269 Stefnubirting ..................... rr 966, 2031 StjÓrmArSskrÁ 1444, 2172, 2277, 2417, 2871, 3059, 3149 Stjórnsýsla .............. 382, 1075, 1459, 1464, 1890, 2300, 2592, 2664, 2760, 2830 STÖÖUVEIINg dd. 382 Sveitarfélög dd... 2091 SVEILAFSTJÓFN 2... 2958, 2972 Svipting ökuréttar, Sjá Ökuleyfissvipting. Sýning til greiðslu ......................... rr 286, 1319 Söluskattur . 577, 835, 1220 Söluþóknun -........... rr 1658 SÖNNUN .......... 233, 366, 881, 1043, 1792, 2042, 2049, 2115, 2148, 2021, 3141, 3238 SöÖnnunarfærsla 0... 2498 Tékkamisferli ..................... rr 479 Tilboð 0... 2130 Tilraun... 2355, 3238 Tolllagabrot .................. nr 486 TÓmlæti 136, 440, 1395, 1715, 2657, 2788 Traustfang rr 1395 Tryggingarbréf ................... nr 2064, 2226 UMbOð 2... „ 243, 390, 1231, 1658, „1799, 3175 UMboðssvik ........... rr 2610 Umboðsviðskipti 2657 Umferðarlög, umferðarlagabrot ........................ 00. 521, 662, 727 Umferðarréttur ............. ltr e tr REESE 1075, 1638 Upplýsingaskylda ........................... rr 167 UPPSÖGN 710, 736, 1293, 1375, 1431, 1436, 1440 Upptaka 100, 361, 517, 553, 1652, 2244, 2410, 2474, 3149 Útburðargerð „rr 1997, 2016, 2372, 2541, 3117 CLI Efnisskrá til yfirlits Bls. Útgerð SkipS 2... rare 1799 Úthlutun uppboðsandvirðis (söluverðs) ...................... 8, 19, 1682, 1966, 2163 Útivist... 1275, 3229 Vanefndauppboð .........eeeeeereerrrrnerrrs rss rett 1563 Vanefndir „.. 12, 1375, 2101, 2461 Vangeymsla -...... rr 286 Vanheimild „rr 1715 Vanhæfi dÓMara -.............00...... 692, 1817, 3010, 3192 Vanlýsing ........... rr 318, 1493 Vanreifun ........ rr 804, 1103, 3081 VarMir rr 1319, 1706 Vátrygging, vátryggingarsamningar ............... 648, 856, 1553, 1727, 2249, 2693, 2703, 2925, 2041 Veðheimild ............ rr 632 Veðleyfi rr 1789, 1807 Veðréttindi, veðréttur ..........d..0.. 341, 540, 2064, 2226 Veðsetning „renn 1760 Veðskuldabréf .............0.00.0. 000. 1863, 2480, 2513 Veiðiheimildir ........... 1161, 1175, 2154, 2830 Veikindaforföll ................ er 347 Veikindalaun -.............. renna 1542 VerðtrVggINg dress nrrrrrrrrr iris 2064 Verkföll... 1542 Verksamningar... 509, 923, 1503, 1739, 1756, 1783, 2101, 2130, 2148, 2175, 2392, 2641 Verksmiðjurekstur „.. 1063 Verktakar renn 1503 Verslunarkaup ...............0.. rr 804 Verslunarskuld .......................0annnanarrr renn 1799 VEXtIr ner 937, 1682, 2064, 2328 Vélstjóri rr 1431, 1436, 1440 Viðhaldskostnaður ................... rr 215 Viðskeyting 00... 1075 Viðskiptabréf, viðskiptabréfareglur ..............)))).....ana 572, 1887 100, 361, 548, 553, 557, 562, 707, 1484, 2474, 2756 Vinnussamningar ..................... 736, 1293, 1431, 1436, 1440, 1646, 1739, 2744 Vinnuslys „...... 525, 604, 716, 783, 1052, 1245, 1840, 2859 Virðisaukaskattur ..................... 0. 1091, 2582, 2796, 2984, 3003 Viðurlagaákvörðun Efnisskrá til yfirlits CLII Bis. Viti 1474, 2169, 2879 Vítur, Sjá Aðfinnslur Víxlar, VÍxilmál ......... 59, 224, 286, 355, 372, 683, 1131, 1299, 1305, 1319, 1678, 1706, 3141 Vöruauðkenni .............0........00 rr nnnnrrrrrrrrr rr n 1652 XVI. kafli laga nr. 91/1991. 2... 2636 Þagnarskylda ........................ aan rannrrrrrrrrrrnnnnrrrrrrrrrnn 1890 Þinglýsingar 16, 341, 540, 893, 2064, 2226, 2480, 2886, 3126 Þjóðaréttur ............. nn 2023 Þjófnaður 88. 210, 517, 557, 1276, 1484, 1520, 2235, 3238 ÞÓknun ......... rann 3175 Þungaskattur ................. rr 2300 Ærumeiðingar „rr 63, 105, 408, 752, 774, 2507 Ökuleyfissvipting „dr 521, 548, 588, 727, 983, 2081, 2355 Ökumannstrygging dress 2249 Ölvunarakstur 548, 588, 727, 983, 2081, 2249, 2703 Örorka rr 198, 525, 604, 937, 989, 1052, 1727 Örorkubætur ner 2194, 3252 Örorkumat err 2194, 2288, 3197, 3206, 3252 V. EFNISSKRÁ Bls. Aðfararheimild Þ hf. krafðist þess í bréfi til Samkeppnisstofnunar að Samkeppnisráð legði fyrir T hf. að selja Þ hf. framleiðsluvörur sínar beint og milli- liðalaust gegn verði og viðskiptakjörum, sem Samkeppnisráð tæki ákvörðun um, sbr. 17. gr. samkeppnislaga nr. 8/1993. Undir rekstri máls um þetta fyrir Samkeppnisstofnun óskaði Þ hf. eftir aðgangi að tilteknum gögnum, sem T hf. hafði lagt fram. Samkeppnisstofn- un ákvað að taka að hluta til greina þessa ósk Þ hf. en hafnaði kröfu Þ hf. um aðgang að tilteknum gögnum á þeirri forsendu að um efni þeirra skyldi gæta trúnaðar. Þ hf. skaut þessari ákvörðun til áfrýjunarnefndar samkeppnismála, sbr. 9. gr. laga nr. 8/1993, sem féllst á kröfu Þ hf. að nokkru leyti. Samkeppnisstofnun tilkynnti Þ hf., að vegna málshöfðunar T hf. til að fá fyrrgreindum úrskurði áfrýjunarnefndar samkeppnismála hnekkt, teldi stofnunin sér óheimilt að afhenda Þ hf. umrædd gögn. Þ hf. krafðist aðfarar- gerðar hjá Samkeppnisstofnun til fullnustu á úrskurði áfrýjunar- nefndar samkeppnismála. T hf. var einnig aðili málsins. Úrskurður áfrýjunarnefndar samkeppnismála sem Þ hf. krafðist fullnustu á, var kveðinn upp vegna málskots á ákvörðun Samkeppnisstofnunar um formsatriði í rekstri stjórnsýslumáls fyrir henni. Áfrýjunar- nefndin mælti í úrskurði sínum fyrir um leiðréttingu á því, sem hún taldi hafa farið úrskeiðis við meðferð málsins á lægra stjórnsýslu- stigi. Úrskurðurinn var bindandi fyrir Samkeppnisstofnun að óbreyttum atvikum frá uppkvaðningu hans. Á hinn bóginn fól hann ekki í sér, hvorki eftir orðalagi sínu né eftir lögum eða eðli máls, að skylda væri lögð á Samkeppnisstofnun, sem Þ hf. gæti knú- ið hana til að hlýðnast með aðfarargerð á grundvelli úrskurðarins. Var því ekki fallist á, að lagastoð væri hér fyrir heimild til aðfarar, sbr. 2. mgr. 58. gr. laga nr. 8/1993. Kröfu Þ hf. var hafnað. ........... 2760 Aðfinnslur Dráttur á meðferð gjaldþrotamáls var talinn vítaverður. ..............,....... 26 Efnisskrá Dráttur á afgreiðslu dómsgerða var talinn aðfinnsluverður. ................. Aðalflutningur málsins í héraði fór fram 25. nóvember 1991. 16. janúar 1992 var málið tekið fyrir að nýju með eftirfarandi bókun: „Málið er nú flutt að nýju eftir því sem lög og efni standa til.“ Hvorki voru sögn lögð fram né skýring gefin á þessari málsmeðferð. .............. CLV Bls. 196 198 Dráttur á meðferð máls var talinn aðfinnsluverður. ............0...0....0..... 279, 355 Í hinum áfrýjaða dómi var ekki gerð grein fyrir kröfugerð stefndu í hér- AÖL. lr Í héraðsdómi var ekki greint frá málsástæðum og lagarökum aðila máls- ins, sbr. h- og i-liði 1. mgr. 193. gr. þágildandi laga nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði, sbr. nú e-lið 1. mgr. 114. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð €inkamála. 0...) Ekki var tilefni til að vísa skaðabótakröfu frá með þeim röksemdum sem tilgreindar voru í héraðsdómi. Sá þáttur málsins var hins vegar ekki til endurskoðunar fyrir Hæstarétti... Dráttur á meðferð máls var talinn aðfinnsluverður og var refsing því skilorðsbundin. ...................0..0 rr Í dómsorði hins áfrýjaða dóms var tilgreint nafn fyrirsvarsmanns stefn- anda en ekki hennar Sjálfrar. ..............0....... Dráttur á meðferð máls var talinn aðfinnsluverður. ...........0))..........0.... Höfuðstóll í dómsorði héraðsdóms var annar en kveðið var á um í for- sendum ÁÓMSINS. „.........0. rr Dráttur á meðferð máls var talinn aðfinnsluverður. ...........0000........000... Kæra í máli var að ófyrirsynju. Þá var athugavert, að hinn kærði úr- skurður var ekki þannig úr garði gerður, sem fyrir er mælt í 3. mgr. 112. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. ........................... Dómarinn í héraði tók málið til úrskurðar án þess að það væri munnlega flutt og fór þar að yfirlýsingu umboðsmanna aðilanna um að þeir teldu ekki ástæðu til munnlegs flutnings. Þessi málsmeðferð var í andstöðu við síðari málslið 1. mgr. 88. gr., sbr. 94. gr. laga nr. 90/ 1989. rare Atvikalýsingu í hinum áfrýjaða dómi var verulega áfátt. Undir rekstri málsins voru kveðnir upp tveir úrskurðir án þess að gætt væri fyrir- mæla 3. mgr. 112. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Ýmis skjöl voru lögð fram sem enga þýðingu höfðu og voru málinu óvið- komandi. Atvikalýsing héraðsdómara var brotakennd og var þar lítt vikið að sönnunargögnum og framburði vitna. Þessi rekstur málsins var talinn VÍtaVEerðUr. „ld. Héraðsdómur kvað upp þann úrskurð, að áfrýjun dóms í málinu frestaði 382 440 479 486 662 692 804 850 888 oll 923 CLVI Efnisskrá frekari framkvæmd á sviptingu ökuréttar ákærða. Ekki voru efni til frestunar þessarar eins Og hér Stóð á. „dd... Við rekstur málsins í héraði var læknir leiddur fyrir dóm til að gefa munnlega vitnaskýrslu að því er virðist eingöngu til að láta uppi álit sitt á sérfræðilegum atriðum málsins, en um þau atriði hafði hann látið í té skriflega álitsgerð, sem aðaláfrýjandi lagði fram. Fyrir skýrslugjöf af þessum toga var engin heimild í réttarfarslög- gjöf og bar að átelja að hún var látin fara fram í málinu. ............. Dráttur á málsmeðferð var talinn aðfinnsluverður. ................000..00.00.... Meðferð héraðsdómara á beiðni um dómkvaðningu matsmanna var Í ýmsum atriðum áfátt. Þannig heimilaði héraðsdómari lögmönnum aðila að leggja ítrekað fram skriflegar greinargerðir um röksemdir sínar með og á móti því, að umbeðin dómkvaðning færi fram. Einnig hafði héraðsdómari ranglega farið með beiðnina eins og um einkamál væri að ræða, rekið eftir almennum reglum. Þá var hinn kærði úrskurður ekki í þeim búningi sem fyrir var mælt í 3. mgr. 112. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. ........................... Bls. 983 989 1052 1114 Dráttur á meðferð máls var talinn aðfinnsluverður. ....................... 1220, 1240 Héraðsdómara var ekki heimilt gegn andmælum sóknaraðila að veita varnaraðila frest á grundvelli 3. mgr. 70. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl... Báðir aðilar forsjármáls skiluðu tveimur aðilaskýrslum í héraði en til þess var ekki heimild í XV. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, sbr. 58. gr. barnalaga nr. 20/992. ............0.... Dráttur á meðferð máls var talinn vítaverður. ................0000000.0000 0000... Í máli samkvæmt 5. þætti laga nr. 21/1991 til lausnar ágreinings um kröfu á hendur þrotabúi varð aðeins skorið úr um, hvort og hvernig kraf- an yrði viðurkennd við gjaldþrotaskipti. Ekki varð mælt fyrir um skyldu þrotabúsins til greiðslu, svo sem varnaraðili hafði krafist í málinu og fallist var á í hinum kærða úrskurði. .................00.....000. Dráttur á meðferð máls var talinn vítaverður. ..................0.aa a Upphafstími gæsluvarðhaldsvistar ákærða var ekki tilgreindur í hinum kærða úrskurði, sbr. 2. mgr. 105. gr. laga nr. 19/1991. .................... Dráttur á meðferð máls var talinn aðfinnsluverður. ..................0.0.....0.. Málið var verulega vanreifað af hálfu áfrýjanda, svo sem málatilbúnaður hans var úr garði gerður við þingfestingu. Þrátt fyrir það var ekki alveg næg ástæða til að vísa málinu sjálfkrafa frá dómi. Sjá Verk- SAMNÍNBAF. .........0..00 000 Héraðsdómara var rétt að kveðja sérfróða meðdómendur til setu í héraðs- 1268 1311 1416 1536 1553 1673 1715 1739 Efnisskrá CLVI Bis. dómi, sbr. 2. mgr. 2. gr. og 3. mgr. 4. gr. laga nr. 91/1991 við úrlausn málsins áður en ráðið var um frávísun þess frá héraðsdómi. ........... 1859 Dráttur á meðferð máls var talinn aðfinnsluverður..............0......... 2001, 2002 Varnaraðili var handtekinn 8. október kl. 11:28. Hann var þó ekki leidd- ur fyrir dómara fyrr en kl. 12:42 9. sama mánaðar en engar skýring- ar á þeirri töf var að finna í gögnum málsins. Var það andstætt 3. mgr. 67. gr. stjórnarskrárinnar nr. 33/1944, sbr. 5. gr. stjórnskipunar- laga nr. 97/1995. rr 2277 Á var skipaður til að rannsaka opinbert mál sem sérstakur rannsóknar- lögreglustjóri, sbr. 8. gr. laga nr. 108/1976 um rannsóknarlögreglu ríkisins. Ekki kom nægilega fram af bréfum sem undirrituð voru af Á að hann kæmi fram sem sérstakur rannsóknarlögreglustjóri í málinu, óháður sýslumanninum í Keflavík. Ekki varð heldur séð að hann hefði leitað eftir formlegri heimild til að fela lögreglumönn- um við embætti sýslumannsins í Keflavík að annast rannsókn máls- ins í umboði sínu sem sérstakur lögreglustjóri. Var þetta aðfinnslu- vert en ekki nægilegt til að ómerkja málsmeðferð og vísa málinu frá héraðsdómi. .................0.. 000 nannnarar err 2336 Kæra var að ófyrirsynju. Sjá Málskostnaðartrygging. ..............000000..0.0.. 2379 Lýsing málavaxta í héraðsdómi var ófullnægjandi. Sjá Opinber fjár- SÖNUM. „nr 2410 Dráttur á meðferð máls var talinn aðfinnsluverður. ...................... 2461, 2467 Héraðsdómari hafði í úrskurði sínum nefnt stefnanda málsins í héraði varnaraðila og stefndu sóknaraðila. Var það ástæðulaust, þótt leyst væri í úrskurðinum úr ágreiningi um kröfu þess síðarnefnda um frávísun málsins. Sjá Frávísunarúrskurður felldur úr gildi að hluta og Frávísunarúrskurður staðfestur. .....................0......... 2517, 2522, 2530 Vegna ákvæða 1. tl. 1. mgr. og 2. mgr. Í. gr. laga nr. 90/1989 var ekki til- efni til í hinum kærða úrskurði að mæla fyrir um heimild til fjár- náms til fullnustu úrskurðuðum málskostnaði eða kostnaði við framkvæmd umbeðinnar gerðar. Sjá Útbtrður. ............................ 2541 Krafa varnaraðila um frest í héraði var að ófyrirsynju. ........................ 2548 Dráttur á meðferð máls var talinn aðfinnsluverður. ............................. 2641 Fundið var að tilgangslausum kröfum sóknaraðila í kærumáli og óþarfri gagnaöflun sem þeim tengdist auk þess sem kæra var með öllu að ÓFYFIFSYNJU. .........0. renna 2777 Eftir uppkvaðningu héraðsdóms aflaði áfrýjandi munnlegra skýrslna af vitnum fyrir dómi. Var endurrit þeirra lagt fram fyrir Hæstarétti. Gaf áfrýjandi þar einnig sjálfur skýrslu, en hann kom ekki fyrir CLVII Efnisskrá dóm við aðalmeðferð málsins. Að auki lagði hann fram sérstaka skriflega aðilaskýrslu fyrir Hæstarétt, til viðbótar greinargerð sinni í málinu. Var framlagning þessarar skýrslu talin aðfinnsluverð. Sjá Húsaleiga. ................ arnar Áfrýjandi hafði lagt fyrir Hæstarétt málsskjöl og endurrit viðamikilla yfirheyrslna fyrir Héraðsdómi Vesturlands í öðru máli hans á hend- ur F. Þessi gögn voru óviðkomandi því máli sem hér var leitt til lykta, og var framlagning þeirra aðfinnsluverð. Sjá Stjórnsýsla. .... Við rekstur málsins fór ýmislegt úrskeiðis. Umfangsmiklar skýrslutökur af vitnum sem fram fóru fyrir dómi, voru ástæðulausar, og fólu í sér brýnt brot á ákvæðum 94. gr., sbr. 1. mgr. 90. gr. laga nr. 90/1989. Þá gaf K forstöðumaður lögfræðisviðs Fiskistofu skýrslu sem aðili máls fyrir dómi, en ekki sem vitni. Til þess voru engin efni. Sjá Fjárám. Við skýrslugjöf í héraðsdómi var ákærða sem flutti mál sitt sjálfur, heim- ilað að spyrja vitni beint. Ekki var gert ráð fyrir slíku í 2. mgr. 59. gr. laga nr. 19/1991. Hefði ákærði átt að beina spurningum sínum til dómara, sem hefði lagað þær og beint þeim til vitna. Sjá Virðis- aukaskattur. ........... nr Frumrannsókn málsins hjá lögreglunni í Árnessýslu var með nokkrum annmörkum. Auk ákærða voru þrír menn kvaddir til skýrslugjafar, og leið óhóflega langur tími milli þess, að einstakar skýrslur voru teknar. Við skýrslutökur af þeim, sem á eftir ákærða komu, var þeim í upphafi kynntur framburður ákærða í stað þess, að þeir skýrðu sjálfstætt frá málavöxtum. Sjá Fjárdráttur. ........................ Aðför, aðfarargerð Sjá Fjárnám, Frávísun frá Hæstarétti, Innsetningargerð, Útburðargerð, Vitni Í krafðist þess að ógilt yrði fjárnámsgerð sem gerð hafði verið að kröfu G í eignarhluta Í í fasteign þannig „að synjað verði að svo stöddu um staðfestingu fjárnámsins“ eða „aðför frestað.“ Til vara krafðist Í þess að fjárhæð aðfarargerðarinnar yrði lækkuð og að skaðabóta- krafa Í í máli til staðfestingar á löghaldsgerð kæmi til skuldajafnað- ar við kröfu G. G krafðist staðfestingar fjárnámsgerðarinnar og að fjárnámið kæmi í stað löghaldsgerðar hans í sömu eign. Fjárnámið var gert á grundvelli dóms Hæstaréttar 27. október 1994 en með dóminum var Í gert að greiða G kr. 3.450.130 auk vaxta og kostn- aðar. Kröfu um ógildingu studdi Í þeim rökum að G hefði þegar Bls. 2824 2830 2871 2984 3025 Efnisskrá tryggingu fyrir dómskuldinni með þinglýstri löghaldsgerð í eignum Í. Staðfestingarmáli um gerðina væri ekki lokið. Enginn fyrirvari var í aðfararlögum sem hindraði framkvæmd fjárnáms þó að krafa sem lúkningar er leitað á væri tryggð með löghaldsgerð eða með öðrum hætti. Ekki var því fallist á þessa kröfu Í. Kröfu Í um skuldajöfnuð og stöðu í veðröð var einnig vísað frá dómi. ........... Sjá Ómerking. „deres Sjá Vitni. dd. Sjá Aðfararheimild. ...................0000.00eererannnnnrerrrannn rr Aðild og fyrirsvar Stefnda varð fjárráða fyrir dómsuppsögu Hæstaréttar og tók sjálf við að- ild málsins. Sjá Skaðabætur. ..................000000e0 eeen Sjá Frávísunarúrskurður staðfestur. ..........0..0000..000.00 eaten M, félagsmálastjóri og S formaður Félagsmálaráðs sömdu í sameiningu drög að umsögn um aðstæður og hagi F vegna deilu F og fyrrver- andi sambýlismanns hennar, G um forsjá tveggja barna þeirra. G taldi að í umsögninni væru ýmis ummæli sem væru ærumeiðandi gagnvart sér. Talið að M og S væri réttilega stefnt í málinu og að aðrir ættu ekki óskipta sakaraðild með þeim. Sjá Ærumeiðingar. . Stefndi lést eftir uppsögu héraðsdóms en áður en málið var dæmt í Hæstarétti. Málið var ekki flutt fyrir Hæstarétti af hálfu dánarbús stefnda. Sjá Lausafjárkaup. .............0.0......ee0eeteeeet tran Bú áfrýjanda var tekið til gjaldþrotaskipta eftir uppsögu héraðsdóms en áður en málið var dæmt í Hæstarétti. Skiptafundur samþykkti að H hrl. tæki að sér sókn hæstaréttarmálsins. Sjá Skuldabrét. .............. Kröfuhafi í þrotabúi U höfðaði mál til riftunar á eignayfirfærslu að fast- eign og bifreið með heimild í 114. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978. Sjá Gjaldþrotaskipti. .......... rns Einn af þremur stefndu lést eftir uppsögu héraðsdóms en áður en málið var dæmt í Hæstarétti og lauk einkaskiptum á dánarbúi hans fyrir sama tímamark. Tóku erfingjar hans við aðild málsins. Sjá Skaða- Dætur. rr Bú félagsins K sem var stefndi í málinu hafði verið tekið til gjaldþrota- skipta og félagið afskráð þegar málið var dæmt í Hæstarétti. Ekki voru lengur skilyrði til að efnisdómur yrði kveðinn upp. Málinu var því vísað frá Hæstarétti. Sjá Frávísun frá Hæstarétti. ................... Áfrýjandi varð fjárráða fyrir uppsögu dóms Hæstaréttar og tók sjálfur við aðild málsins. Sjá Bifreiðar. .............0....... 000 CLIX Bls. 694 1900 2169 2760 63 71 114 119, 127 198 240 376 CLX Efnisskrá Bú eins af þremur áfrýjendum var tekið til gjaldþrotaskipta fyrir upp- sögu dóms Hæstaréttar og tilkynnti skiptastjóri að fallið hefði verið frá áfrýjun málsins. Sjá Ærumeiðingar. ....................... G hf. áfrýjaði málinu S hf. gegn H til Hæstaréttar en með ákvörðun hlut- hafafundar S hf. var G hf. sameinað S hf. og tók við öllum réttind- um og skyldum þess. Sjá Kauptilboð. ............... E sem hafði tekið við öllum réttindum og skyldum P var réttur aðili máls til heimtu bóta vegna vanefnda á samningi um leigu mynd- banda. Sjá FévVíti. „0... Eftir uppsögu héraðsdóms var bú áfrýjanda tekið til gjaldþrotaskipta og tók þrotabúið við aðild málsins, sbr. 3. mgr. 22. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sjá Verksamningar. ....................0... S höfðaði mál gegn vinnuveitanda sínum, Á og krafðist bóta vegna þess að samkvæmt samningsbundinni atvinnuslysatryggingu sem A keypti fyrir starfsmenn sína hjá vátryggingafélaginu V var örorka sem S hlaut, er einkaflugvél sem hann var farþegi í hrapaði, undan- skilin sem áhættuflokkur. A hélt því fram að rétt hefði verið að höfða málið gegn V. Dæmt að málið hefði réttilega verið höfðað gegn A. Sjá Vátrygging. .............. rr Bú stefndu Þ var tekið til gjaldþrotaskipta eftir að málinu var áfrýjað til Hæstaréttar og tók þrotabúið við aðild málsins. Sjá Víxlar, víxil- MÁL. erna Tuttugu og sex menn úr hópi vaxtaræktar- og kraftlyftingamanna höfð- uðu meiðyrðamál gegn P lækni vegna ummæla hans í Ríkisútvarp- inu um vaxtaræktar- og kraftlyftingamenn. Samkvæmt Hrd. 1992:556 gátu þeir höfðað mál þetta. Sjá Ærumeiðingar. .............. B höfðaði mál í héraði og tók til varna fyrir Hæstarétti vegna sín og ófjárráða dóttur sinnar N. Sjá Vátrygging. ...........0.... Þrír af fleiri eigendum fasteigna við Laugaveg 116 og 118 og Grettisgötu 89 kröfðust þess að viðurkenndur yrði afnotaréttur þeirra af bif- reiðastæðum í kjallara hússins Grettisgötu 87 í samræmi við eignar- skiptasamning. Aðrir eigendur húsanna sem einnig byggðu rétt sinn á áðurnefndum eignarskiptasamningi áttu ekki aðild að máls- höfðuninni og varð af þeim sökum ekki dæmt um afnotarétt þeirra af hinum umdeildu bifreiðastæðum. Sjá Afnotaréttur. .................. Á greiddi skuld sem O, Ö og E höfðu yfirtekið samkvæmt kaupsamningi um byggingarkrana en ekki staðið í skilum með. Er Á endurkrafði þá O, Ö og E kröfðust þeir sýknu vegna aðildarskorts en áður- greindur kaupsamningur var gerður milli O, Ö og E annars vegar Bls. 408 440 462 509 648 683 152 856 867 Efnisskrá CLXI Bls. og B hins vegar. Hið yfirtekna lán var tryggt með veði í fasteign Á og þar sem hann hafði greitt skuldina átti hann aðild að málinu. Sjá Endurgjaldskrafa. .................00. eeen 934 Aðaláfrýjandi krafðist sýknu fyrir Hæstarétti á grundvelli nýrra máls- ástæðna, meðal annars vegna aðildarskorts gagnáfrýjanda þar sem hann hefði framselt Ó hrl. kröfu sína á hendur aðaláfrýjanda. Skil- yrði 45. gr. laga nr. 75/1973 um Hæstarétt Íslands, sbr. 2. mgr. 163. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, sbr. 17. gr. laga nr. 38/ 1994 voru ekki fyrir hendi til að þessar málsástæður kæmust að. Sjá Fasteignakaup. ........................000 eeen 953 Skipaútgerð ríkisins var lögð niður eftir uppsögu héraðsdóms og tók fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs við aðild málsins fyrir Hæstarétti. Sjá UMbOð. -............ renna 231 Bú Á hf. stóð með B að aðild meiðyrðamáls fyrir Hæstarétti. Bú fé- lagsins var tekið til gjaldþrotaskipta áður en málið var dæmt í Hæstarétti og lauk skiptum án þess að greiðsla fengist upp í lýstar kröfur. Af þessum sökum var fallið frá aðild félagsins fyrir Hæsta- rétti. Sjá Meiðyrðamál. ...............0.0.....0.0 0. 1257 Bankaútibú gat ekki verið aðili máls í merkingu 1. mgr. 16. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála en það varðaði þó ekki ómerkingu héraðsdóms. Sjá Víxlar, víxilmál. „dd... 1299, 1305 Ó annar stefnenda í héraði andaðist eftir áfrýjun málsins og tóku erf- ingjar hans, sem fengið höfðu leyfi til einkaskipta, við aðild málsins fyrir Hæstarétti. Sjá Landamerki og Kvöð. ...............000..0...... 1333, 1342 Bú aðaláfrýjanda var tekið til gjaldþrotaskipta áður en málið var flutt í Hæstarétti. Aðaláfrýjandi nýtti sér heimild í 130. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. til að halda áfram rekstri málsins og tók H hrl. við því fyrir hans hönd. Sjá Skaðabætur. ....................0.00000 1363 Áfrýjandi lést eftir áfrýjun málsins en áður en málið var dæmt í Hæsta- rétti og tóku erfingjar hans við aðild málsins. Sjá Skuldabréf. ...... 1416 Ú sem keypt hafði skip af S var stefnt til að þola veðrétt í skipinu fyrir kröfum um ógreidd vinnulaun starfsmanna S. Sjá Vinnusamn- ÍBA. lensa 1431, 1436, 1440 Á krafðist þess að viðurkenndur yrði réttur hennar til að leggja veg að sumarbústaðalandi sínu, sem var í Grímsneshreppi. Stefndu sem voru eigendur að landspildum er lágu að sumarbústaðalandi Á andmæltu kröfunni meðal annars vegna þess að eigandi jarðarinn- ar, M var ekki aðili málsins. Ekki var fallist á það sjónarmið. Sjá Umferðarréttur. ................. rr 1638 Bankaútibú gat ekki verið aðili máls í merkingu 1. mgr. 16. gr. laga nr. CLXII Efnisskrá 91/1991 um meðferð einkamála en það varðaði þó ekki ómerkingu héraðsdóms. Sjá Víxlar, víxilmál. ...............00..00...0 0000. M var krafin um skuld samkvæmt reikningi fyrir úttekt í verslun G en eiginmaður hennar, H hafði tekið út vörurnar og stofnað reikning á hennar nafni. Óumdeilt var að vöruúttektin var vegna útgerðar bátsins F. M og H héldu því fram að S gerði út áðurnefndan bát og að þau væru starfsmenn hans. Þau lögðu ekki fram nein gögn til stuðnings þeirri staðhæfingu sinni og var þeim réttilega stefnt í málinu. Sjá Verslunarskuld. ................000000... 0000 Gagnáfrýjandi lést eftir áfrýjun málsins en áður en það var dæmt í Hæstarétti og tók dánarbú hans við aðild þess. Sjá Ómerking. ..... Sjá Frávísunarúrskurður felldur úr gildi. .......................0... 0000 F hf. áfrýjaði máli til Hæstaréttar. Eftir uppsögu héraðsdóms fékk E hf. framseldar allar kröfur í málinu frá F hf. og tók við aðild málsins fyrir Hæstarétti. Sjá Samningar. .........00.....0... 0... Áfrýjandi málsins lést eftir uppsögu héraðsdóms og tók ekkja hans, sem fengið hafði leyfi til setu í óskiptu búi, við aðild málsins fyrir Hæstarétti. Sjá Vinnusamningar. ................... Stefndi í málinu lést eftir uppsögu héraðsdóms og tók ekkja hans, sem fengið hafði leyfi til setu í óskiptu búi við aðild málsins fyrir Hæsta- rétti. Sjá Fjölbýlishús. ....................... Bls. 1706 1799 1814 1994 2154 2744 2838 Sjá Flutningssamningar. .............00..0. 0 2895, 2900, 2905 K kröfuhafi í þrotabúi H höfðaði riftunarmál f.h. þrotabúsins gegn eig- inkonu H. Sjá Ómerking. deres E, kaupandi fasteignar krafði seljanda hennar sem var byggingasam- vinnufélag, byggingameistara og húsameistara skaðabóta vegna meintra galla á fasteigninni. H, byggingameistari krafðist sýknu vegna aðildarskorts þar sem E hefði keypt eignina af bygginga- samvinnufélaginu en ekki honum og hefði hún átt að beina kröfu sinni að félaginu. Hann hafði hins vegar reynt ýmsar úrbætur á göllunum. Eins og réttarsambandi E og H var háttað eftir að hún eignaðist húsið var talið að henni væri heimilt að beina kröfum sín- um að H. Sjá Fasteignakaup. ...................0 nr Aflýsing Sjá Þinglýsingar. ................00.00ee eeen Afnotaréttur Húsið Grettisgata 87 stendur á óskiptri lóð sem nefnist Laugavegur 116 (hús A) og 118 (hús B, C og D) og Grettisgata 89 (hús E). Skipta- 3153 16 Efnisskrá CLXIII Bls. samningur var gerður 25. september 1978 milli allra þáverandi eip- enda fasteigna á lóðinni. Voru á lóðinni níu hús auðkennd sem hús A-K og var húsið Grettisgata 87 auðkennt sem hús K. V var þá einn eigandi húsa merkt B, C, D, E, F, G, H og K og eigandi húss A ásamt öðrum. Hús F, G og H nutu ekki hlutdeildar í lóðarrétt- indum. Í 4. gr. skiptasamningsins var kveðið á um að réttur til bíla- stæða á lóðinni og í bílageymslum skiptist eftir eignarhlutföllum. Sagði þar að V skyldi einn hafa afnot af bílageymslu í kjallara húss merkt K og að afnot V af bílastæðum á lóðinni skertust sem því næmi. V seldi ýmsum aðilum fasteignir sínar 1980-1984. Þ og L keyptu hús merkt K 1982. Í kaupsamningnum sagði að við kaup þessi gerðust kaupendur aðilar að skiptasamningnum frá 25. sept- ember 1978. X, Y og Z, núverandi eigendur húsa A, B, C, D og E á hinni sameiginlegu lóð kröfðust þess að Þ og L yrðu dæmdir til að rýma kjallara hússins að Grettisgötu 87 og opna hann fyrir umferð þannig að nýta mætti hann fyrir sameiginlega bílageymslu rétthafa á lóðinni. Töldu þeir að réttur til bílastæða í kjallara húss K hefði fylgt öllum eignarhlutum V í samræmi við eignarhlutdeild í lóð og bílageymslum en hefði hvorki tengst fyrirtækinu V sérstaklega né síðari eigendum húss K. Þ og L kröfðust þess aðallega að viður- kennt yrði að þeir ættu óskiptan eignarrétt að húseigninni Grettis- götu 87, hús merkt K og að þeir hefðu einir fullan afnotarétt af bif- reiðageymslukjallara hússins en til vara að viðurkennt yrði að af- notaréttur sá sem í aðalkröfu greindi yrði einungis skertur af afnotarétti R að 25,78% og UÚ að 4,46%. Ósannað var að V hefði við sölu á öðrum eignarhlutum á lóðinni undanskilið eignarhlut- deild samkvæmt skiptasamningi í kjallara húss K. Þ og L gátu því ekki byggt óskiptan eignarrétt að kjallaranum í húsi K á kaup- samningi og afsali gagnvart þeim sem leiddu eignarrétt sinn til V og höfðu þinglýst eignarheimildum sínum að fasteignum á lóðinni fyrir 30. nóvember 1982. Fallist var á kröfu Y og Z. Einn stefnenda í héraði, X var hins vegar hluthafi í V og hafði verið viðstaddur samningsgerðina við Þ og L um hús K gat hann því ekki krafist af- notaréttar af bílastæðum í kjallara húss K. .............0..000............. 867 Afréttur Sjá Sveitarfélög. ................... re 2091 Afsláttur Sjá Fasteignakaup. ...................0000000ee eee 1136, 1401 CLXIV Efnisskrá Akstur án réttinda Sjá Bifreiðar. ...................0... nenna Almannatryggingar G og S áttu bátinn K saman og báru óskipta ábyrgð á útgerð hans. G, sem var skipstjóri á bátnum slasaðist þegar hann var að mála bát- inn og síðan aftur er hann var á sjó. Útgerðin greiddi G staðgeng- ilslaun skipstjóra og kauptryggingu í nokkra mánuði og fór fram á endurgreiðslu frá Tryggingastofnun ríkisins (TR). TR neitaði greiðsluskyldu þar sem G væri bæði skipstjóri og útgerðarmaður og vísaði einnig til þess að G hefði ekki verið óvinnufær þegar tafir frá vinnu hófust, sbr. 36. gr. sjómannalaga nr. 35/1985. G og S kröfðust þess að TR yrði dæmd til endurgreiðslu og byggðu kröfur sínar á því að hvergi væri fyrirvari í sjómannalögum nr. 35/1985 sem leysti útgerð undan greiðsluskyldu þótt skipverji ætti eignarhlutdeild í skipi. Endurkrafa samkvæmt 1. mgr. 77. gr. laga nr. 67/1971 um al- mannatryggingar var háð því frumskilyrði að fyrir hendi væri lög- varin krafa skipverja á hendur útgerðarmanni á grundvelli 36. gr. sjómannalaga. Þótt G hefði orðið óvinnufær gat hann ekki sem skipverji öðlast lögvarða kröfu á hendur sjálfum sér sem útgerðar- manni. Kröfum G og S var því hafnað. ...................0.0.0..0.00 000 Andmælaréttur D var áætlaður viðbótarakstur á bifreið og gert að greiða þungaskatt í samræmi við þá áætlun. D var ekki gefinn kostur á að tjá sig um fyrirhuguð viðurlög áður en ákvörðunin var tekin en verulegir fjár- hagslegir hagsmunir voru í húfi fyrir hann og engan veginn útilok- að að ákvörðunin hefði orðið með öðrum hætti en svo hefði verið. Sjá Þungaskattur. ...................00000..00 00.00.0000 Sjá Skipulag. ................0..00.0 anne Atvinnuréttindi Sjá Vinnusamningar. ......................0000000ae neee B tannsmiður og Tryggingastofnun ríkisins (TR) gerðu með sér samning um tannsmíði þar sem TR skuldbatt sig til að endurgreiða elli- og örorkulífeyrisþegum svo og þeim sem slysatryggðir voru sam- kvæmt lögum nr. 67/1971 um almannatryggingar ákveðinn hundr- aðshluta af þeim kostnaði sem þessir aðilar þurftu að greiða fyrir Bls. 548 2208 2300 2664 1646 Efnisskrá CLAV Bls. þjónustu B. Tannlæknafélag Íslands (T) fékk lagt lögbann við því að B og TR beittu tannsmíðasamningi þessum að því er varðaði vinnu B í munnholi viðskiptavina sinna. Lögbannið var staðfest með dómi héraðsdóms. Með dómi Hæstaréttar 17. mars 1994 var lögbannið fellt úr gildi. T krafðist þess að B yrði dæmt óheimilt að vinna tannsmíðavinnu í munnholi sjúklinga án milligöngu tann- læknis. Með tannsmíðavinnu í munnholi sjúklinga var átt við heim- ild B til að taka sjálf mát af gómi og tannstæði manna til smíði gervitanna og tanngarða og til eftirfarandi mátunar. Þegar litið var til meðferðar frumvarps til laga nr. 38/1985 um tannlækningar sem að stofni til var byggt á eldra frumvarpi frá 1973-1974 þótti einsýnt að túlka bæri ákvæði 6. gr. laganna um meðferð tannleysis með hliðsjón af eldri lögum að þessu leyti en frá 1929 höfðu tannsmiðir ekki haft lagaheimild til að vinna í munnholi sjúklinga í því skyni að setja í þá gervitennur eða tanngarða, nema samkvæmt undan- tekningarákvæðum laga nr. 34/1932 og 62/1947 sem tóku ekki til B. Varð tannsmiðum ekki að óbreyttum lögum heimiluð þessi vinna. Krafa T var því tekin til greina og stóðu ákvæði 7S. gr. stjórnar- skrárinnar nr. 33/1944, sbr. 13. gr. stjórnskipunarlaga nr. 97/1995 ekki í vegi þeirri niðurstöðu. ..............00000000000 0000... 3059 Ábúð Sjá Frávísunarúrskurður staðfestur. ...................0.... 53 Sjá Eignarréttur... nenna 1075 Sjá Útburðarge€rð. .........0.errrrrnrernrrrnr nr 2541, 3117 Ábyrgð, ábyrgðaryfirlýsing Í tókst á hendur sjálfskuldarábyrgð á láni sem R veitti hlutafélaginu V, að jafnvirði kr. 10.000.000 í bandaríkjadölum. Í yfirlýsingunni var tekið fram að ábyrgðin héldist óbreytt þótt veittur yrði greiðslu- frestur á láninu, einu sinni eða oftar og að hún félli úr gildi þegar framkvæmdum 2,5 milljóna seiða lyki þá um haustið, og nýtt mat á veðhæfni lægi fyrir. V gaf síðar út veðskuldabréf til R að fjárhæð $256.278,83 eða jafnvirði kr. 10.000.000. Á bréfinu var undirskrift þáverandi framkvæmdastjóra Í og tekið fram að lánið væri tryggt með sjálfskuldarábyrgð Í samkvæmt áðurnefndri yfirlýsingu. Bú V var tekið til gjaldþrotaskipta 1990 og krafðist R þess að Í yrði dæmt til greiðslu á $314.000,85 á grundvelli sjálfskuldarábyrgðarinnar. Af orðalagi ábyrgðaryfirlýsingarinnar mátti ráða að henni hefði verið CLXVI Efnisskrá Bls. ætlað að standa ótímabundið, þar til lausnarskilyrði ábyrgðarinnar væru komin fram. Í bar að eiga frumkvæði að því að ábyrgðinni yrði aflétt með því að sýna fram á að lausnarskilyrðin væru komin fram. Ekki var fallist á að skuldbreyting á skuldabréfinu á árinu 1990 og veðleyfi R frá því í janúar sama ár hefði í för með sér for- sendubrest ábyrgðarinnar. Krafa R var því tekin til greina. Sér- Atkvæði. rare 187 Með ábyrgðaryfirlýsingu 19. maí 1987 tókst bæjarsjóður Ó á hendur ein- falda ábyrgð á bakveði vegna greiðslu afurðalána sem S fékk hjá B. Bú S var tekið til gjaldþrotskipta. B lýsti kröfu sinni ekki í þrota- búið en krafðist þess að Ó yrði dæmdur til greiðslu á kr. 16.153.800 samkvæmt ábyrgðarskuldbindingunni. Ó krafðist sýknu með eftir- töldum rökum: 1)að ábyrgð hans á skuldum S við B hefði aðeins náð til tiltekins afurðaláns, 2)að B hefði ekki lýst kröfunni í bú S og væri hún því fallin niður vegna vanlýsingar, 3) er ábyrgðin var veitt hefði ekki verið gætt ákvæða S. mgr. 89. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 8/1986. Samkvæmt hljóðan yfirlýsingarinnar var hún hvorki bundin við tiltekin lán né tiltekna fjárhæð. Við skipti á búi S fékkst ekkert upp í almennar kröfur og hafði B því ekki farið á mis við að fá kröfu sína greidda með því að lýsa henni ekki í búið. Sú máls- ástæða að ekki hefði verið gætt ákvæða 5. mgr. 89. gr. sveitar- stjórnarlaga nr. 8/1986 var of seint fram komin, en henni hafði ekki verið hreyft í héraði. Krafa B var því tekin til greina en til frádrátt- ar stefnufjárhæð kom greiðsla að fjárhæð kr. 7.248.220 sem greidd hafði verið inn á reikning B. ..............0..0..0.0000000. 0. 318 Sjá Víxlar, víxilmál. ...................0.... 355 Sjá Ráðgjöf. ld... 2130 Ábyrgð á dýrum Sjá Bifreiðar. ................ arena 376 Ábyrgð á prentuðu máli Sjá Ærumeiðingar. ................... 000 408, 2507 Ábyrgð stjórnarmanna Sjá Hlutafélög. ................. 1212 Ábyrgð uppboðshaldara Fasteign var seld á nauðungaruppboði en þinglesinn eigandi hennar var H. Meðal veðhafa í eigninni var K, sem átti þrettán veðskuldabréf Efnisskrá CLXVII BIs. hvílandi á fasteigninni. Tveir lögmenn önnuðust innheimtu fyrir K, þ.e. E og Í en við fyrirtöku málsins í uppboðsrétti mætti aðeins annar þeirra, I. Greiðslur fóru fram til Í vegna krafna þeirra beggja. K krafðist þess að sýslumaðurinn í Kópavogi (S) yrði dæmdur til greiðslu á þeim fjárhæðum sem E átti að taka við. Kröf- ur sínar byggði K á því að Í hefði ekki haft umboð til að semja um greiðslu vegna skuldabréfa sem E var með til innheimtu. Kröfur reistar á saknæmri og ólögmætri háttsemi uppboðshaldara urðu ekki gerðar með sérstakri málsókn fyrir héraðsdómi gegn upp- boðshaldara, embætti hans eða íslenska ríkinu, samkvæmt 2. mgr. 34. gr. laga nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði en þau lög giltu þegar atvik máls þessa gerðust, sbr. nú 8. gr. laga nr. 92/1989 um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði. Ekki var unnt að taka afstöðu til málsástæðna K sem byggðar voru á þessum sjónarmiðum. S hafði ekki tekið að sér með löggerningi að greiða kröfur samkvæmt hinum umdeildu veðskuldabréfum og aðrar regl|- ur fjármunaréttar leiddu ekki til skuldaraskipta með þeim hætti sem K hélt fram. Þá urðu kröfur K ekki reistar á reglum laga nr. 57/1949 um nauðungaruppboð eins og atvikum máls þessa var hátt- að. S var því sýknaður af kröfum K. 00.00.0000... 2678 Áfengislagabrot A var sakfelldur fyrir áfengislagabrot með því að hafa bruggað um 400 lítra af áfengi á heimili sínu og eimað af því 17 lítra af sterku áfengi. Brot A varðaði við 7. gr., sbr. 33. gr. áfengislaga nr. 82/1969 með síðari breytingum. Á var einnig sakfelldur fyrir þjófnað og til- raun til þjófnaðar. Frá 18 ára aldri hafði A sætt refsingum 25 sinn- um. Refsing fyrir innbrotin varð hegningarauki við fjórar síðustu refsiákvarðanir, áfengislagabrotið við þrjár síðustu og síðara inn- brotið við síðasta dóm. A var dæmdur í 10 mánaða fangelsi. Áfengi og áhöld til áfengisgerðar voru gerð upptæk til ríkissjóðs. ............ 517 B var sakfelldur fyrir áfengislagabrot með því að hafa bruggað 147,5 lítra af áfengi og eimað af því 11,5 lítra af sterku áfengi. Verknaður- inn átti sér stað í bílskúr í Reykjavík. B játaði brot sitt og varðaði það við 7. gr., sbr. 33. gr. áfengislaga nr. 82/1969 með síðari breyt- ingum. B hafði frá árinu 1972 hlotið 14 refsidóma fyrir umferðar- lagabrot, skjalafals, fjársvik og áfengislagabrot og gengist undir að greiða fjölda sekta með dómsátt. B voru í þessu máli ákvörðuð við- urlög í tíunda skipti frá árinu 1986 ýmist fyrir sölu eða bruggun CLXVIII Efnisskrá Bls. áfengis. Við ákvörðun refsingar var litið til 6. tl. 1. mgr. 70. gr. og 72. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og var B ákveðin refsing fang- elsi í 9 mánuði. Áfengi og áhöld til áfengisgerðar voru gerð upptæk. 553 Áfrýjun 1. Áfrýjunarheimild Ákæruvaldið krafðist frávísunar máls frá Hæstarétti sem áfrýjað hafði verið með heimild í c-lið 147. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opin- berra mála, sbr. 7. gr. laga nr. 37/1994. Krafan um frávísun var reist á því að niðurstaða héraðsdómara um sakfellingu hefði einungis ráðist af munnlegum framburði fyrir héraðsdómi. Við þær aðstæð- ur yrði dómi ekki áfrýjað samkvæmt c-lið 147. gr. laga nr. 19/1991. Svo sem mál þetta var vaxið var á það fallist með ákærða að sönn- unargögn er ákvæði c-liðar 147. gr. laga nr. 19/1991 náðu til væru þættir í því heildarmati sem niðurstaða héraðsdómara var reist á. Áfrýjunarheimild var því talin vera fyrir hendi og var kröfu ákæru- valdsins um frávísun málsins hafnað. ...................000......000 0000. 88 Ríkissaksóknari áfrýjaði héraðsdómi í opinberu máli til Hæstaréttar. Í héraði var málið tekið til dóms að ákærða fjarstöddum samkvæmt 126. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála. Var ákærði dæmdur til greiðslu sektar að fjárhæð kr. 70.000 auk þess sem hann var sviptur ökurétti í 3 ár frá dómsbirtingu. Samkvæmt 1. mgr. 150. gr. laga nr. 19/1991, sbr. 10. gr. laga nr. 37/1994 varð dómi samkvæmt 126. gr. laganna einungis áfrýjað um lagaatriði eða viðurlög og að fengnu leyfi Hæstaréttar. Slíks leyfis hafði ekki verið aflað. Málinu var því vísað frá Hæstarétti. ...................0000..000.. 0... 1619 2. Áfrýjunarleyfi ....... 37, 347, 572, 116, 727, 867. 1231, 1431, 1436, 1440, 1570, 1630, 1745, 1749, 1890, 2456, 3003 3. Máli gagnáfrýjað ............... 37, 136, 267, 310, 318, 408, 440, 507, 604. 632, 774, 822, 835, 841, 856, 919, 937, 953, 989, 1010, 1052, 1061, 1075, 1275, 1333, 1363, 1401, 1423, 1503, 1599, 1611, 1613, 1625, 1626, 1627, 1727, 1752, 1814. 2130, 2194, 2222, 2300, 2392, 2456, 2559, 2592, 2641, 2678, 3059, 3087, 3098, 3153, 3252, 3269 4. Máli áfrýjað með heimild í 4. mgr. 153. gr. laga nr. 91/1991 um með- ferð einkamála, sbr. áður 36. gr. laga nr. 75/1973 um Hæstarétt Ís- lands 332, 572, 802, 1493, 1863, 2921 Efnisskrá CLXIX 5. Áfrýjunarfjárhæð 6. Áfrýjtimarfr€stur 551, 987 7. Nýjar málsástæður og sönnunargögn fyrir Hæstarétti, sbr. 2. mgr. 163. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, sbr. áður 45. gr. laga nr. 75/1973 um Hæstarétt Íslands .......... 215, 318, 328, 577, 953, 1299, 1305, 1489, 1572, 1638, 1678, 1700, 1739, 8. Ýmis atriði Í yfirlýsingu til ríkissaksóknara um áfrýjun dóms komst ákærði svo að orði, að hann „uni ekki dóminum, hvorki að því er varðar refsingu né skaðabætur, og óski eftir að dóminum verði áfrýjað til Hæsta- réttar.“ Þegar litið var til skilorðsbundinnar refsiákvörðunar hér- aðsdóms og það jafnframt virt að ákærði stóð sjálfur að yfirlýsingu um áfrýjun og að hann hafði staðfastlega neitað sök, þótti verða að líta svo á yfirlýsingu hans, að áfrýjun beindist að endurskoðun hins áfrýjaða dóms samkvæmt a- og c-lið 147. gr. laga nr. 19/991 um meðferð opinberra mála, sbr. 7. gr. laga nr. 37/1994. .................... Að gefnu tilefni frá Hæstarétti höfðu saksóknari og verjandi lýst því yfir að málinu væri áfrýjað í heild sinni, sbr. 1. mgr. 149. gr. laga nr. 19/ 1991, sbr. 9. gr. laga nr. 37/1994. Af c-lið 147. gr. sömu laga, sbr. 7. gr. laga nr. 37/1994 og 4. mgr. 159. gr. laganna, sbr. 19. gr. laga nr. 37/1994 leiddi þó, að Hæstiréttur gat ekki endurmetið sönnunar- gildi munnlegs framburðar, nema hlutaðeigandi vitni eða ákærði gæfu skýrslu þar fyrir dómi. E var ákærður fyrir brot gegn 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Hæstiréttur taldi verknað hans eiga undir 195. gr. sömu laga. Samkvæmt 117. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála var brot hans fært undir það ákvæði enda hafði vörn málsins ekki verið áfátt að þessu leyti. .........00000......... Ákæruvald Sjá Frávísunarúrskurður staðfestur. ......................0.000000.0. nn Ávana- og fíkniefni S var sakfelldur fyrir að hafa í félagi við þrjá aðra staðið að innflutningi á hassi, fyrst 1 kg. og síðan tæplega 3 kg. S var frumkvöðull að skipulagningu þessa innflutnings. Hann skipulagði ferðir til útlanda 2445 745 1199 791 CLXX Efnisskrá Bls. í þessu skyni og stuðlaði að þátttöku annarra í þessum brotum þar á meðal tveggja yngri systkina sinna. Var þáttur S í þessum ólög- lega innflutningi mun meiri en þáttur meðákærðu, enda lagði hann fram mestan hluta þess fjár sem varið var til fíkniefnakaupa er- lendis, festi sjálfur kaup á þeim og greiddi farareyri þeirra, sem tóku að sér að flytja efnin til landsins. Með brotum sínum hafði S rofið skilorð dóms frá 11. nóvember 1991. Var refsing hans ákveðin með vísan til 60. gr., 5., 6. og 8. tl. 70. gr., 77. gr. og 78. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. S var dæmdur í 12 mánaða fangelsi. Ávana- og fíkniefni sem lögreglan hafði lagt hald á voru gerð upp- tæk. err 100 L var sakfelldur fyrir að hafa í félagi við X flutt um 1000 skammta af LSD hingað til lands frá Amsterdam. Brot L varðaði við 2. gr., sbr. 5. gr. og 6. gr. laga nr. 65/1974 um ávana- og fíkniefni, sbr. lög nr. 60/1980, sbr. 9. gr. laga nr. 75/1982, sbr. lög nr. 13/1985 og 2. gr. og 10. gr. reglugerðar nr. 16/1986. Við ákvörðun refsingar var litið til þess að L stóð að innflutningi á miklu magni af LSD hingað til lands í þeim tilgangi að selja efnið í samvinnu við annan mann. L hafði rofið skilorð dóms þar sem honum var gert að sæta fangelsi í 4 mánuði þar af 2 mánuði skilorðsbundið. Refsing L var ákveðin með vísan til 60. gr., 1.,3. og 6. tl. 1. mgr. og 2. mgr. 70. gr. og 77. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 24 mánaða fangelsi. Héraðs- dómur hafnaði kröfu ákæruvaldsins um upptöku á kr. 40.000 sem fundust á heimili L við húsleit þar sem ekki var sannað gegn ein- dreginni neitun L að um væri að ræða andvirði seldra fíkniefna. Þá varð heldur ekki fullyrt að L hefði selt fíkniefni fyrir jafnvirði kr. 40.000 og þannig skapað skilyrði fyrir því að beita jafnvirðisupp- töku. Þessum hluta héraðsdóms var ekki áfrýjað til Hæstaréttar. .. 361 H og S voru sakfelldir fyrir brot gegn lögum um ávana- og fíkniefni framin á árinu 1994. H var sakfelldur fyrir að hafa keypt kókaín á Costa Rica, flutt 270 grömm hingað til lands í því skyni að selja það hér með hagnaði, haft efnið í fyrstu í sínum vörslum á heimili sínu, síðan afhent S 215 grömm í söluskyni og selt sjálfur X 15 grömm. S var sakfelldur fyrir að hafa tekið við 215 grömmum af kókaíni af H í því skyni að selja efnið fyrir H. Skyldi hann selja það á kr. 7.000—8.000 hvert gramm og fá fyrir í sinn hlut kr. 1.000 fyrir hvert selt gramm. S hafði selt samtals 45 grömm ótilgreindu fólki og af- hent H hluta söluandvirðisins. Brot H og S vörðuðu við 2. gr., sbr. 5. gr. laga nr. 65/1974 um ávana- og fíkniefni, sbr. lög nr. 60/1980, Efnisskrá CLXXI sbr. 9. gr. laga nr. 75/1982, sbr. lög nr. 13/1985 og 2. gr., sbr. 10. gr. reglugerðar nr. 177/1986, sbr. auglýsingu nr. 314/1981. Refsingar: H fangelsi í 2 ár og 6 mánuði, S fangelsi í 2 ár. Þá var gert upptækt til ríkissjóðs hluti söluandvirðis efnisins sem fannst hjá S og það af efninu sem fannst við handtöku í vörslum H og S. .......00...00. 0... Bankabók Sjá Handveð. ................aanaannna rann nnnssrsrrr ret rrrr Bankar Sjá Skaðabætur. „..............0.... rns Sjá Veðleyfi. ............... narta Sjá Umboðssvik. ............0.0eeee eeen Biðlaun G var sagt upp starfi læknaritara á St. Jósefsspítala (S). G krafðist þess að S yrði dæmdur til að greiða sér kr. 993.462 og byggði kröfur sín- ar á því að hún hefði öðlast rétt til biðlauna þar sem staða hennar hefði verið lögð niður, sbr. 14. gr. laga nr. 38/1954 um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins. Talið var að lög nr. 38/1954 ættu við um stöðu G og einnig var sannað að staðan hefði verið lögð niður. G mótmælti því að sér hefði verið boðin endurráðning hjá S og því til stuðnings lagði hún fram bréf eða minnisblað S til SFR með lista yfir þá félagsmenn „sem ekki verða endurráðnir“ og var nafn G þar á meðal. Við tvö nafnanna á listanum var tekið fram að starfs- manni hefði verið boðin endurráðning en það átti ekki við um nafn G. Hún kvaðst sjálf hafa haft frumkvæði að því að útvega sér starf á öðrum spítala, B. Ekki var fallist á að ráðning G á öðrum spítala jafngilti ráðningu samkvæmt 5. mgr. 14. gr. laga nr. 38/1954 þar sem það starf var mjög ólíkt fyrra starfi G, laun lægri, auk þess sem hún fluttist í annað stéttarfélag og lífeyrissjóð. Krafa G um biðlaun var tekin til greina. Frá 12 mánaða biðlaunatíma var dreginn 3 mánaða uppsagnarfrestur og G dæmd biðlaun í 9 mánuði. Fallist var á kröfu G um að fastar greiðslur vegna yfirvinnu, svo og desem- beruppbót reiknuðust með biðlaunum. S var dæmdur til að greiða G kr. 744.407. rr Bifreiðar A. Einkamál K ók bifreið G eftir Eyrarbakkavegi. Er K nálgaðist Álfsstétt fann hún högg koma á bifreiðina og sá hross við hana, sem hljóp síðan á Bls. 2474 2788 453 1807 2610 2342 CLXXII Efnisskrá Bls. brott. Daginn eftir fannst hesturinn Gassi, eign M dauður skammt frá. M krafðist þess að G, eigandi og S, vátryggingafélag bifreiðar- innar yrðu dæmdir til að greiða sér bætur fyrir hestinn að fjárhæð kr. 480.000 með því að dauði hestsins hefði verið afleiðing ákeyrslu bifreiðar G á hann. Fjárhæð kröfunnar var byggð á niðurstöðu dómkvaddra matsmanna. Talið var að G og S bæru bótaábyrgð á dauða hestsins samkvæmt 1. mgr. 88. gr., sbr. 1. mgr. 30. gr. umferð- arlaga nr. 50/1987 en M var ekki metið það til gáleysis að hesturinn slapp úr vörslum hans, sbr. 3. mgr. 88. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 og 33. gr. búfjárræktarlaga nr. 31/1973. Krafa M var að fullu tekin til BrEiNAa. renna 376 G sem ók bifreið eftir Vesturlandsvegi og var á leið upp brekku við bæ- inn L, mætti þremur vöruflutningabifreiðum í eigu B. Var um að ræða sýningarbifreiðar á ferð um landið. Er G ók upp brekkuna á móti vöruflutningabifreiðunum og mætti þriðju bifreiðinni í lest- inni fór G út af veginum, lenti í grjóti og urð og stöðvaðist að lok- um á girðingu utan vegar. G krafðist þess að B yrði dæmt til að greiða sér bætur fyrir skemmdir á bifreiðinni, afnotamissi o.fl. G hafði með þeim gögnum sem við var að styðjast í málinu hvorki tekist að sanna, að vörubifreiðunum hefði miðað við aðstæður ver- ið ekið óhæfilega hratt niður brekkuna né óeðlilega ógætilega. Ekki var heldur leitt í ljós að þriðju bifreiðinni hefði verið sveigt inn á veginn áður eða í þann mund sem hún mætti bifreið G. B var því sýknaður af kröfum G. ....................000.. 638 Ökumenn bifreiða K og J lentu í árekstri á einkalóð í Reykjavík er þeir voru að aka á sama bifreiðastæðasvæði. Bifreið K eyðilagðist. K krafðist þess að J, eigandi og S, ábyrgðartryggjandi hinnar bif- reiðarinnar yrðu dæmdir til að greiða sér bætur á þeim forsendum að J ætti sök á árekstrinum en hann hefði átt að veita K forgang samkvæmt 4. og 5. mgr. 25. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Talið var að K hefði borið að víkja fyrir bifreið J í umrætt sinn samkvæmt 3. mgr. 25. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. J og S voru því sýknaðir af kröfum K. ..............eeer rr reerrrrrererrrrrrerrrarerrrrrrr 662 T lést er bifreið hans fór út af veginum á Öxnadalsheiði. B, eiginkona T krafðist bóta fyrir missi framfæranda og röskun á stöðu og högum úr hendi ábyrgðartryggjanda bifreiðarinnar S, vegna sjálfrar sín og ófjárráða dóttur þeirra, N. Dæmt að með orðinu „slys“ í 92. gr. um- ferðarlaga nr. 50/1987 væri átt við notkun ökutækis í þeirri merk- ingu sem lögð var til grundvallar um eigendaábyrgð samkvæmt 1. mgr. 88. gr. og ábyrgðartryggingu, sbr. 1. mgr. 91. gr. laganna. Orðið Efnisskrá CLXXIII Bls. „slys“ horfði þannig til þess sem henti ökumanninn sjálfan, það er líkamsáverka og dauða. Með orðunum „við starfa sinn“ væri átt við þann starfa S að stjórna ökutækinu. Talið var að S hefði hlotið áverka sína í þeim svifum er hann steig eða hugðist stíga út úr bif- reiðinni án þess að nánar yrði greint með hvaða hætti það gerðist. Var miðað við að slysið hefði verið svo tengt því sem fyrir kom við aksturinn að ekki yrði skilið frá notkun ökutækisins og starfa S að stjórna því, sbr. 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Bætur voru dæmd- ar kr. 650.000 til B og kr. 1.400.000 til N. Einn dómari skilaði sér- atkvæði og taldi að sýkna bæri S. Sjá Vátrygging. dd... 856 Bifreið var ekið aftan á bifreið B. Við slysið hlaut B hálshnykk og var varanleg örorka hans metin 10%. B krafði vátryggingafélagið S um bætur úr slysatryggingu ökumanns, sbr. 92. gr. umferðarlaga nr. 50/ 1987. S neitaði greiðslu bóta með vísan til verklagsreglna vátrygg- ingafélaga innan Sambands íslenskra tryggingafélaga frá 1991 þar sem fram kom að bætur fyrir 15% varanlega örorku eða lægri yrðu ekki greiddar nema raunverulegt varanlegt tekjutap væri sannað. Óvíst væri að þetta örorkustig leiddi til tekjuskerðingar í sama hlutfalli. Til þess að unnt væri að sannreyna raunverulega skerð- ingu aflahæfis þyrftu að líða að minnsta kosti 3 ár frá slysdegi. B krafðist þess að S yrði dæmt til að greiða sér skaðabætur sam- kvæmt örorkutjónsútreikningi. Talið var að við ákvörðun bóta til B bæri að miða við örorkutjónsútreikning tryggingafræðings eins og venja hafði verið. Bætur fyrir fjártjón og miska voru dæmdar kr. 2.125.448. Sjá Skaðabætur. .................00...0000... a 937 G starfaði við akstur vörubifreiðar. Eitt sinn er hann ætlaði að losa aft- urgafl bifreiðarinnar fyrir affermingu með þar til gerðu handfangi sem staðsett var inni í bifreiðinni opnaðist gaflinn ekki. G fór aftur fyrir bifreiðina og opnaði gaflinn með því að slá á lofttjakk sem tengdur var við gafllokuna. Þegar gaflinn opnaðist hrundi hluti farmsins, sem var mikið frosinn á G. Pallinum hafði þá ekki verið lyft. G slasaðist og var varanleg örorka hans metin 30%. G krafðist þess að vátryggingafélag bifreiðarinnar, S yrði dæmt til að greiða sér bætur samkvæmt 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Dæmt að 92. gr. umferðarlaga tæki samkvæmt orðalagi sínu og stöðu innan lag- anna til þess starfa ökumanns að stjórna bifreið í notkun, sbr. 1. mgr. 88. gr. laganna. Eins og hér háttaði til varð talið að bifreiðin hefði verið í venjulegri og eðlilegri notkun sem vörubifreið þegar slysið varð og G að störfum við stjórn hennar í skilningi ákvæðis- CLXXIV Efnisskrá Bls. ins. Ósannað var að G hefði staðið ranglega að þessu verki eða sýnt af sér ógætni. S bar því ábyrgð á tjóni G. Bætur fyrir fjártjón og miska voru dæmdar kr. 5.400.000. ...........00.0000.00000nen err 1727 H sat undir stýri kyrrstæðrar bifreiðar er bifreið sem ekið hafði verið aftan á kastaðist á bifreið H. Varanleg örorka H samkvæmt mati læknis var metin 15%. H krafðist þess að vátryggingafélag bifreiðar sinnar, S yrði dæmt til að greiða sér bætur samkvæmt 92. gr. um- ferðarlaga nr. 50/1987. S vísaði um greiðsluskyldu til verklagsreglna vátryggingafélaga innan Sambands íslenskra tryggingafélaga frá 1991 þar sem fram kom að bætur fyrir örorku sem er 15% eða lægri greiddust ekki nema raunverulegt tekjutap væri sannað. Ósannað væri að þetta örorkustig leiddi til tekjuskerðingar í sama hlutfalli. Fyrir Hæstarétt lagði S fram matsgerð tveggja dómkvaddra mats- manna, læknis og lögfræðings sem töldu læknisfræðilega örorku H 10-15% en fjárhagslega örorku hennar hæfilega metna 10%. Dæmt að engar forsendur væru til að víkja frá þeirri dómvenju við ákvörðun örorkubóta að líta til hinnar læknisfræðilegu örorku þar sem lagt var til grundvallar, að hundraðshluti tekjutaps væri hinn sami og þannig ákvarðað örorkustig. Mat dómkvaddra matsmanna var heldur ekki til þess fallið að hnekkja mati tryggingalæknis um læknisfræðilega örorku H. Bætur til H fyrir tímabundna örorku voru dæmdar kr. 740.000, bætur fyrir varanlega örorku kr. 1.750.000, bætur fyrir töpuð lífeyrisréttindi kr. 143.900 og miskabæt- ur kr. 250.000. 2... 2194 B ók bifreið H, sambúðarkonu sinnar út af veginum við Sanddalsá í Norðurárdal. Bifreiðin valt og B kastaðist út og stórslasaðist. Var- anleg örorka hans var metin 70%. Í blóði B fannst 1,350/00 af áfengismagni en B var sýknaður af ákæru um ölvunarakstur. Lög- reglumenn, sjúkraflutningamenn og fjöldi vitna báru að B hefði verið ölvaður. B neitaði að hafa ekið undir áhrifum áfengis og kvað einhvern hafa gefið sér áfengi á slysstað áður en lögreglan kom. H, sambúðarkona B sem var farþegi í bifreiðinni bar að hún hefði gefið B úr viskíflösku sem var í bifreiðinni eftir slysið. B krafðist þess að H og S ábyrgðartryggjandi bifreiðarinnar yrðu dæmd til að greiða sér bætur. H og S voru sýknuð af kröfum B með vísan til þess að framburður B og sambúðarkonu hans réði ekki úr- slitum þegar meta bæri hvort B hefði verið ölvaður við aksturinn í umrætt sinn. Talið var að B hefði haft að minnsta kosti 1,350/00 vínandamagn í blóði er slysið varð og var samkvæmt 3. mgr. 45. gr. Efnisskrá CLXXV Bls. umferðarlaga nr. 50/1987 óhæfur til að stjórna bifreið. Ekkert var fram komið um að annað hefði valdið slysinu. 20. gr. laga nr. 20/ 1954 um vátryggingarsamninga átti því við um ástand B. .............. 2249 Bifreið J var ekið inn í hlið bifreiðar S sem hlaut nokkur meiðsli og 24. apríl 1989 var varanleg örorka hans metin 10%. Á grundvelli þessa örorkumats gerði lögmaður S samkomulag við A, ábyrgðartryggj- anda bifreiðar J um greiðslu bóta. Samkvæmt örorkumati 24. októ- ber 1990 var varanleg örorka S metin 25%. Málið var endurupptek- ið og gerði lögmaður S aftur samkomulag við A um greiðslu bóta á grundvelli hins nýja örorkumats. Samkvæmt örorkumati 21. janúar 1992 var varanleg örorka S metin 30%. A neitaði frekari bóta- greiðslum. S krafðist þess að J og A yrðu dæmdir til greiðslu bóta á grundvelli örorkumatsins frá 21. janúar 1992. Ekki var fallist á að krafa S væri fyrnd samkvæmt 78. gr. þágildandi umferðarlaga nr. 40/1968, sbr. 3. gr. laga nr. 23/1972. Örorkumatið frá 21. janúar 1992 var annmörkum háð þar sem læknirinn taldi tímabundna örorku S 100% í tvo mánuði án rökstuðnings, en fram hafði komið að S var aðeins frá vinnu í 5 daga. Af álitsgerðinni varð ekki ráðið hverjar nýjar afleiðingar slyssins hefðu komið fram frá því S gerði sam- komulag við A. S hafði ekki sýnt fram á að afleiðingar slyssins hefðu í verulegum atriðum orðið alvarlegri en gera mátti ráð fyrir þá er hann samdi um fullnaðarbætur við A sem var sýknað af kröf- UM S.s 2288 G slasaðist er hann ók bifreið sinni þvert í veg fyrir aðra bifreið við Trönuhraun í Hafnarfirði. G sem var 75% öryrki fyrir slysið hlaut nokkur meiðsli við áreksturinn og var varanleg örorka hans vegna þess metin 10%. G krafðist þess að vátryggjandi bifreiðarinnar, $S yrði dæmdur til að greiða sér bætur samkvæmt 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Lagt var til grundvallar að G hefði við slysið hlotið 10% varanlega læknisfræðilega örorku. Heilsufar G fyrir slysið var hins vegar með þeim hætti að geta hans til tekjuöflunar utan heim- ilis var mjög skert. Ekki höfðu verið leiddar líkur að því að G hefði náð fullri starfsorku og getað tekið upp fyrri störf sín ef slysið hefði ekki borið að höndum. Í samræmi við dómaframkvæmd var við ákvörðun bóta litið til tekjuöflunar G sjálfs síðustu árin fyrir slysið en auk þess komu heimilisstörf G síðustu árin fyrir slys til mats við ákvörðun bóta. Bætur voru dæmdar kr. 1.272.000. ..........0..0... 00... 2559 Árekstur varð milli bifreiða E og H við gatnamót Hafnarbrautar og Vesturbrautar á Höfn í Hornafirði. E var talin eiga sök á árekstrin- CLXXVI Efnisskrá Bls. um og greiddi vátryggingafélag bifreiðar hennar, V eiganda hinnar bifreiðarinnar bætur fyrir skemmdir á bifreiðinni, kr. 340.567. E var dæmd til refsingar í opinberu máli fyrir ölvunarakstur í umrætt sinn. Endurkröfunefnd samkvæmt 96. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 ákvað að V skyldi endurkrefja E um þær bætur þar sem hún hafði verið undir áhrifum áfengis við aksturinn. Er E greiddi ekki krafð- ist V þess fyrir dómi að E yrði dæmd til endurgreiðslu. Talið var að E hefði valdið slysinu af stórkostlegu gáleysi með því að aka bif- reiðinni undir áhrifum áfengis í umrætt sinn. Átti V því endur- kröfurétt á hendur E eftir 2. mgr. 95. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Með hliðsjón af efnahag E, fjárhæð tjóns sem hún var krafin um, og öðrum atvikum sem líta bar til eftir 2. mgr. 95. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 var endurkrafan lækkuð. E var dæmd til að greiða V kr. 100.000. „0... 2693 J hafði kaskótryggt bifreið sína hjá vátryggingafélaginu S fyrir tímabilið 1. maí 1988 til 1. maí 1989. 2. janúar 1989 missti J bifreiðina út af Djúpvegi í Óshlíð þar sem bifreiðin valt niður í fjöru og var nánast talin ónýt. J slasaðist verulega. Alkóhól í blóði J reyndist vera 2,180/00 en J hélt því fram að hann hefði einungis neytt áfengis eft- ir slysið. Gefin var út ákæra á hendur J vegna gruns um ölvun við akstur og óvarlegan akstur við fyrrgreint umferðaróhapp en hann var sýknaður. J krafði S um verðmæti bifreiðarinnar á grundvelli kaskótryggingarinnar en S neitaði greiðsluskyldu þar sem J hefði verið ölvaður við aksturinn. Skýrsla J um ferðir sínar umrædda nótt stóðst ekki við frekari rannsókn. Vitni báru að J hefði augljós- lega verið undir áhrifum áfengis fyrr um nóttina. Komið var að J ölvuðum í bifreið sinni eftir slysið. Veitti þetta líkur fyrir því að hann hefði ekið ölvaður í umrætt sinn. Ekki var talið að J hefði leitt líkur að því að áfengisneysla hans hefði átt sér stað eftir slysið. S var sýknað af bótakröfum J með vísan til 20. gr. laga nr. 20/1954 UM VÁtFYÐGINÐAFSAMNINGA. ...........0....0..0 00 2703 Árekstur varð milli tveggja bifreiða á mótum Stórhöfða og Höfðabakka. R, ökumaður annarrar bifreiðarinnar hlaut nokkra áverka sem leiddu til 10% varanlegrar örorku samkvæmt vottorði læknis. R krafði vátryggingafélag bifreiðar sinnar, S bóta samkvæmt 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 um slysatryggingu ökumanns. Á greining- ur varð um fjárhæð bótanna en S hélt því fram að ekki bæri að greiða bætur fyrir varanlega örorku undir 15% nema raunverulegt tekjutap væri sannað. Tveir dómkvaddir matsmenn, læknir og lög- Efnisskrá CLXXVII Bls. fræðingur töldu fjárhagslega örorku R vegna slyssins vera 5%. Dæmt að í úrlausnum dómstóla um verðmæti tapaðra framtíðar- tekna vegna örorku hefði almennt verið litið til læknisfræðilegrar örorku og hún höfð til hliðsjónar við ákvörðun bóta. Eigi voru for- sendur til að víkja frá þeirri hefðbundnu aðferð svo sem máli þessu og sönnunargögnum var háttað. Við ákvörðun bóta var miðað við örorkumat læknis og öÖrorkutjónsútreikning tryggingafræðings. Bætur til R voru dæmdar kr. 760.000. 00.00.0000... 3197 G ók bifreið eftir Miklubraut og hafði stöðvað hana og leitaðist við að koma henni út af akbrautinni er aðvífandi bifreið ók aftan á bifreið G. G slasaðist og var varanleg örorka hennar samkvæmt vottorði læknis metin 15%. G krafði vátryggingafélag bifreiðar sinnar, S um bætur samkvæmt 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Ágreiningur reis um fjárhæð bótanna en S hélt því fram að örorkumat það sem stefnukröfur voru reistar á gæfi ekki vísbendingu um tekjutap G í framtíðinni og vísaði til matsgerðar tveggja dómkvaddra mats- manna, læknis og lögfræðings þar sem fram kom að fjárhagsleg ör- orka G vegna slyssins væri ekki hærri en 3%. Í úrlausnum dóm- stóla um verðmæti tapaðra framtíðartekna vegna örorku hafði al- mennt verið litið til læknisfræðilegrar örorku og hún höfð til hliðsjónar við ákvörðun örorkubóta. Eigi voru forsendur til að víkja frá þeirri hefðbundnu aðferð svo sem máli þessu og sönn- unargögnum var háttað. Við úrlausn kröfugerðar G var höfð hlið- sjón af örorkutjónsútreikningi tryggingafræðings. Bætur til G voru dæmdar kr. 1.800.000. ...........0..... err 3206 Árekstur tveggja bifreiða varð á Vesturlandsvegi skammt norðan af- leggjara að Grafarholti. S var ökumaður annarrar bifreiðarinnar og hlaut hann áverka sem leiddu til 5% varanlegrar örorku. Bifreið S var tryggð hjá vátryggingafélaginu V en hin bifreiðin hjá SJ. Eig- andi hinnar bifreiðarinnar var G. S krafðist þess að SJ og G yrðu dæmd til að greiða sér bætur. SJ og G kröfðust sýknu með þeim rökum að ólíklegt væri að læknisfræðileg örorka S leiddi til tekju- skerðingar í sama hlutfalli. Í málinu kom fram að S hafði unnið stopula vinnu og að starfsgeta hans var skert vegna vímuefna- neyslu. Í úrlausnum dómstóla um verðmæti tapaðra framtíðartekna vegna örorku hafði almennt verið litið til læknisfræðilegrar örorku og hún höfð til hliðsjónar við ákvörðun örorkubóta. Eigi voru for- sendur til að víkja frá þeirri hefðbundnu aðferð svo sem máli þessu og sönnunargögnum var háttað. Bætur til S voru dæmdar kr. 063.250. renna 3252 S ók bifreið aftan á aðra bifreið og hlaut hálstognun. Varanleg örorka S CLXXVIII Efnisskrá Bls. var metin 5% en S hafði áður verið metin 15% öryrki vegna háls- tognunar. S krafðist þess að vátryggingafélag bifreiðar sinnar, V yrði dæmt til að greiða sér bætur samkvæmt 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 um slysatryggingu ökumanns. Ágreiningur varð um fjárhæð bótanna og hélt V því fram að læknisfræðileg örorka undir 20% valdi sjaldnast nokkru tekjutapi. Í málinu lá frammi matsgerð tveggja dómkvaddra lækna sem komust að þeirri niðurstöðu að fjárhagsleg örorka S væri 100% í 3 vikur eftir slysið en síðan engin og gerðu þeir þá ráð fyrir að S myndi halda áfram að stunda það starf sem hún hafði stundað. Matsgerð læknanna var fullgilt sönn- unargagn og hæfi þeirra til að láta í té álit um það, sem um var beð- ið varð ekki dregið í efa. Þegar litið var til sönnunargagna í málinu og einkum hins lága stigs örorku til viðbótar læknisfræðilegri ör- orku vegna fyrra slyss af svipuðum toga, var talið að litlar líkur væru á að aflahæfi S hefði skerst til frambúðar við síðara slysið. V var sýknað af kröfu um bætur vegna fjártjóns en S dæmdar miska- bætur kr. 300.000. 2... 3269 B. Opinber mál R var sakfelldur fyrir að hafa ekið bifreið undir áhrifum áfengis og sviptur ökurétti á miklum hraða og mjög háskalega eftir Hafnar- fjarðarvegi þar til hann missti stjórn á bifreiðinni, ók á ljósastaur og girðingu á umferðareyju með þeim afleiðingum að H sem var farþegi í bílnum slasaðist. Brot R varðaði við 1. mgr. 4. gr., 1. og 2. mgr. a- og b-lið 36. gr., 1., sbr. 3. mgr. 45. gr. og 1. mgr. 48. gr., sbr. 100. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Þegar litið var til þess að farþeg- inn í bifreiðinni varð fyrir verulegum meiðslum í slysinu, svo og sakaferils R sem var langur en hann hafði verið dæmdur 26 sinnum til refsingar, einkum fyrir hegningarlagabrot og hafði 15 sinnum gengist undir sektarrefsingu með dómsátt fyrir fíkniefnabrot og áfengis- og umferðarlagabrot þótti refsing R hæfilega ákveðin 6 mánaða fangelsi. R var einnig sviptur ökurétti ævilangt. .............. 521 A var sakfelldur fyrir að aka bifreið tvisvar sinnum undir áhrifum áfeng- is og sviptur ökurétti. Með skýlausri játningu Á var sannað að hann hefði framið þau brot sem honum voru gefin að sök í ákæru og vörðuðu þau við 1., sbr. 3. mgr. 45. gr. og 1. mgr. 48. gr., sbr. 1. mgr. 100. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. A var undir verulegum áfengisáhrifum þegar akstur hans var stöðvaður í bæði skiptin. Hann hafði margsinnis verið dæmdur fyrir að aka bifreið réttinda- Efnisskrá CLXXIX Bls. laus og undir áhrifum áfengis. Samkvæmt 70. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940, einkum 1. og 3. lið, sbr. 72. gr. sömu laga var refsing A ákveðin fangelsi í 1 ár. A var sviptur ökurétti ævilangt... 548 K var sakfelldur fyrir að aka bifreið undir áhrifum áfengis frá heimili sínu áleiðis að bænum T í Snæfellsbæ þar til bifreiðin lenti utan vegar og valt austan við bæinn T. Í samfestingi sem K var í fannst hálfflaska sem var nær axlarfull. Alkóhólmagn í blóði K var 2,510/ oo. K neitaði fyrir dómi að hafa ekið undir áhrifum áfengis nefnda leið og kvaðst hafa neytt áfengis eftir að akstrinum lauk. Fram- burður K um áfengisneyslu sína var mótsagnakenndur og þótti ekki trúverðugur. Ekki var hins vegar sannað að áfengismagn í blóði K hefði verið svo mikið að hann hefði verið óhæfur til að stjórna ökutæki, sbr. 3. mgr. 45. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Sam- kvæmt því var K sekur um brot gegn 1. mgr., sbr. 2. mgr. 45. gr. sömu laga. K hafði þrívegis verið dæmdur fyrir ölvunarakstur og höfðu tvö síðari brotin ítrekunaráhrif. K var dæmdur í 30 daga varðhald og sviptur ökurétti ævilangt. ..........d........ 7127 B var sakfelldur fyrir að aka bifreið undir áhrifum deyfilyfja á bifreiða- stæði við Kambahraun í Hveragerði. B viðurkenndi að hafa reynt að aka umræddri bifreið undir áhrifum deyfilyfja í umrætt sinn. Blóð- og þvagsýni var tekið úr B rúmri klukkustund eftir akstur- inn. Í niðurstöðu rannsóknastofu í lyfjafræði kom fram að magn etanóls í blóði B var 0,280/00 en í þvagi 0,420/00. Ekki varð ráðið af niðurstöðu rannsóknarinnar hvert magn lyfja var í blóði B er hann hugðist reyna að aka bifreiðinni brott. Varð B að njóta þess vafa, sbr. 45. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála. B hafði ekki áður sætt refsingu sem áhrif hafði á ákvörðun viðurlaga í þessu máli. Refsing B var ákveðin sekt að fjárhæð kr. 25.000 og vararefsing 8 daga varðhald. B var sviptur ökuréttindum í 6 mán- i.e 983 Þ var sakfelldur fyrir að hafa ekið bifreið undir áhrifum áfengis frá H- götu í Kópavogi til S-götu í Reykjavík og eftir skamma viðdvöl þar að félagsheimili Rafmagnsveitu Reykjavíkur við Rafstöðvarveg. Þetta varðaði við 1. mgr. 45. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Þ var einnig dæmdur fyrir brot gegn 194. gr. og 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Refsing Þ var ákveðin fangelsi í 3 ár og var Þ sviptur ökurétti í 6 Mánuði. ................... 2081 Björgunarlaun Báturinn Þ í eigu A var að togveiðum nokkrar sjómílur undan Hafnar- bergi á Reykjanesi er poki vörpunnar fór í skrúfu með þeim afleið- CLXXKX Efnisskrá Bls. ingum að drapst á vél bátsins. Hann fékk bátinn Ó, eign H til að draga bátinn upp undir Hafnarberg þar sem sjór var sléttari. H krafðist þess að A yrði dæmdur til að greiða sér björgunarlaun að fjárhæð kr. 7.363.958 þar sem um björgun samkvæmt 1. mgr. 164. gr. siglingalaga nr. 34/1985 hefði verið að ræða. Dæmt að björgun- arlaun til A skyldu ákvörðuð samkvæmt 2. mgr. 165. gr. siglinga- laga nr. 34/1985 þar sem skipið var ekki statt í yfirvofandi hættu en gat þó eigi komist til hafnar fyrir eigin vélarafli. Við ákvörðun björgunarlauna skyldi fara eftir samkomulagi milli Samsteypu ís- lenskra fiskiskipatrygginga og Landhelgisgæslu Íslands o.fl. frá 16. september 1986 þar sem sýnt þótti að slík festa hefði myndast um að fara eftir samkomulagi þessu við uppgjör þóknunar fyrir björg- un fiskiskipa. Björgunarlaun voru dæmd kr. 1.900.000. .............0... 426 Boðun þinghalds G krafðist ómerkingar héraðsdóms þar sem stefndi V hefði ekki sótt þing sem hann var boðaður til með símbréfi. Málið var endur- upptekið og honum gefinn kostur á að sækja þing síðar. Boðun þinghalds með símbréfi fullnægði ekki þeim áskilnaði sem fram kom í 1. mgr. 92. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála um að tilkynning um þinghald skuli send á sannanlegan hátt, sbr. dóm Hæstaréttar 10. nóvember 1994 í málinu nr. 438/1994. Voru því ekki efni til að fara með málið eftir 3. mgr. 96. gr. laga nr. 91/1991, þótt dómbþing hefði ekki verið sótt af hálfu V 25. febrúar 1993. Var mál- inu komið í rétt horf þegar lögmanni V var á ný gefinn kostur á að sækja þing 3. mars 1993. Ekki var fallist á ómerkingarkröfuna. Sjá Lausafjárkaup. .................a.aaaaannna nn err 2733 Bráðabirgðaforsjá Með úrskurði héraðsdóms var K úrskurðuð bráðabirgðaforsjá með fjór- um börnum hennar og M. Var úrskurðurinn kveðinn upp í tengsl- um við forsjárdeilumál aðila, sem var til meðferðar fyrir sama dómi og batt hann ekki hendur dómara málsins við úrlausn þess. M kærði úrskurðinn til Hæstaréttar og krafðist þess að hann yrði felldur úr gildi og að sér yrði úrskurðuð forsjá barnanna til bráða- birgða. Kæra á þessum úrskurði héraðsdóms var ekki heimil sam- kvæmt 143. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála og ekki var að finna sérstaka kæruheimild í barnalögum nr. 20/1992. Málinu var því vísað frá Hæstarétti. .....................0........eeetettt ett 602 Bráðabirgðalög Sjá Stjórnarskrá. dd... erttannrrrsannrrranrrrannrrrrrnrrnrrrr 2417 Efnisskrá CLXXKXI Bls. Bráðabirgðasvipting ökuréttar Sjá Kæruheimild. .......................00..000 0000 1113 Breyting samnings Sjá Veiðiheimildir. ........................... eeen 1175 Brot gegn 4. mgr. 220. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. J var sakfelldur fyrir að hafa skotið tveimur skotum úr haglabyssu á kamar sem stóð við gangnamannahús á Skeiðafit á Skeiðaafrétti þar sem G var innan dyra og fóru nokkur högl úr síðara skotinu í gegnum krossviðarplötu í andlit G. J hafði með þessu á ófyrirleit- inn hátt stefnt lífi G í augljósan háska. Þetta varðaði við 4. mgr. 220. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og 1. mgr. 20. gr., sbr. 34. gr. laga nr. 46/1977 um skotvopn, sprengiefni og skotelda. At- ferli J var háskalegt og glannafengið. Það leysti hann ekki undan ábyrgð þótt honum hefðu orðið á mistök við val skotfæra. Refsing J þótti hæfilega ákveðin fangelsi í 6 mánuði. Með hliðsjón af atvik- um og aðstæðum ákærða sem ekki hafði áður sætt refsingu var fullnustu refsingar frestað skilorðsbundið í 3 ár. Þá var J gert að greiða sekt til ríkissjóðs að fjárhæð kr. 80.000 samkvæmt 2. mgr. 57. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Vararefsing var ákveðin 15 daga fangelsi. Haglabyssan var gerð upptæk til ríkissjóðs. ............ 2244 Brot í opinberu starfi Sjá Fjárdráttur. ..................0.....0.. 00. 3025 Búfjárræktarlög Sjá Bifreiðar... 376 Búskipti O tók lán hjá L 1980 og var fasteign, þinglesin eign J, veðsett til trygg- ingar skuldinni. J lést 1990 og námu eftirstöðvar skuldarinnar þá kr. 1.907.362. Skiptaráðandi greiddi upp skuld O með fjármunum dánarbúsins. Erfingjar J að 2/8 hlutum dánarbúsins, A og Ö kröfð- ust þess að O yrði dæmdur til að greiða þeim kr. 476.841 ásamt dráttarvöxtum, allt að frádregnum, kr. 131.813,40 sem greiddar höfðu verið inn á skuldina. Töldu þær að greiðslan á skuldabréfinu CLXXXII Efnisskrá Bls. hefði rýrt eignir búsins um ofangreinda fjárhæð og gætu þær endur- krafið O um sinn hluta þeirrar fjárhæðar. Hæstiréttur tók kröfur A og Ö til greina með vísan til þess að í skuldabréfinu var ákvæði um að skuldin félli í gjalddaga án fyrirvara ef eigendaskipti yrðu að veðsettri fasteign. O hefði því mátt gera ráð fyrir að hann yrði að standa fullnaðarskil á láninu við þessar aðstæður. ..............0.0....... 632 Byggingarleyfi Sjá Skipulag. .................. 000 2664 Byggingasamvinnufélög Sjá Fasteignakaup. ............... nr 3153 Bætur fyrir uppsögn J var skipstjóri á vélskipinu S sem var eign R. Ekki var gerður skriflegur ráðningarsamningur. J var lögskráður á skipið 5. október 1989 og var ásamt skipshöfn afskráður 29. desember 1989. Í lögskráningar- bók var tekið fram að ráðningartími J og áhafnar væri út skelver- tíð. Upp úr mánaðamótum 1989/1990 var annar skipstjóri ráðinn á skipið án þess að J hefði vitneskju um það. J krafðist þess að R yrði dæmt til að greiða sér ógreidd laun út uppsagnarfrest. R hélt því fram að J hefði sjálfur slitið ráðningarsamningnum. Þar sem R hafði ekki gert skriflegan ráðningarsamning við J bar hann halla af sönnunarskorti um lengd ráðningartímans. Talið var að hann hefði ekki verið liðinn er nýr skipstjóri var ráðinn í stað J. Einnig var sannað að R hefði slitið ráðningarsamningnum við J og bæri bóta- skyldu gagnvart honum samkvæmt 2.-4. mgr. 45. gr. sjómannalaga nr. 35/1985. Varakrafa J var tekin til greina en við ákvörðun bóta var tekið tillit til launatekna J á nefndu tímabili. R var dæmdur til að greiða J kr. 275.762. Einn hæstaréttardómari skilaði sératkvæði og taldi að sýkna bæri R af kröfum J. ..............00.00.0... 00. 279 Börn Sjá Dómkvaðning matsmanna, Forsjá, Kynferðisbrot Dagsektir Yfirlækni á Kleppi dæmt að afhenda landlækni f.h. landlæknisembættis- ins afrit af öllum sjúkraskrám sem um S höfðu verið færðar á sjúkrahúsinu 1976-1986, að viðlögðum dagsektum. Landlæknir Efnisskrá CLXXXIII Bls. skyldi annast frekari fyrirgreiðslu erindis S um afhendingu sjúkra- skránna. Sjá Sjúkraskrá. ..................00.0.0 0... 167 Kröfu hústfélags um dagsektir úr hendi verktaka vegna tafa á verki hafn- að þar sem húsfélagið hafði ekki sýnt fram á að það hefði orðið fyrir tjóni vegna tafanna. Sjá Verksamningar. ............0......... 509 V krafðist þess að S, sem hafði skuldbundið sig samkvæmt ráðningar- samningi til að vinna hvorki við né starfrækja þjónustu í sömu starfsgrein og V í 5 ár frá starfslokum hjá V, yrði dæmdur til efnda á þessu samningsákvæði að viðlögðum dagsektum. Dæmt að bann- ið gilti í 2 ár frá starfslokum. Er málið kom fyrir Hæstarétt var sá tími liðinn. S varð því ekki lengur haldið til efnda á fyrrgreindu ákvæði. Dagsektir komu ekki til álita og ekki var fallist á að í dag- sektaákvörðun héraðsdóms fælust skaðabætur til handa V. Sjá Vinnusamningar. ...........00... nr 1646 Dánarbeðsgjöf Sjá Dánarbússkipti. .............0....... rr 3098 Dánarbú H lést 1989 og fengu erfingjar hans leyfi til einkaskipta á búi hans. Eftir að leyfi til einkaskipta hafði verið gefið út krafðist J þess að erf- ingjar H yrðu dæmdir til greiðslu á skuld að fjárhæð kr. 422.534 auk málskostnaðar að fjárhæð kr. 50.000 samkvæmt áskorunar- stefnu áritaðri um aðfararhæfi. Málsókn samkvæmt áskorunar- stefnunni var reist á tveimur skuldabréfum sem H hafði gerst sjálf- skuldarábyrgðarmaður að. E og K, tveir erfingja H afsöluðu sér þá arfi eftir H og neituðu greiðsluskyldu þar sem þær væru ekki leng- ur erfingjar búsins. Einnig héldu þær því fram að undirskrift H á skuldabréfunum væri fölsuð. Fyrir Hæstarétti byggðu E og K ein- göngu á síðari málsástæðunni. E og K gátu ekki borið fyrir sig í málinu að undirskrift H á skuldabréfin væri fölsuð þar sem dóms- ígildi var grundvöllur kröfu J í málinu og dómsígildi þessu hafði ekki verið áfrýjað eða niðurstöðu þess hnekkt að öðru leyti. Kröfur J voru því teknar til greina. ........................ rr 1240 Sjá Opinber skipti. ..............%...0 nr 1963 Dánarbússkipti Sjá Dómarar .................. renn 3010 M og K bjuggu í óvígðri sambúð frá árinu 1986 og keyptu saman fast- CLXXXIV Efnisskrá Bis. eignina Brekkubyggð 5, Garðabæ, með kaupsamningi 23. febrúar 1988. Eignarhlutfalla M og K var ekki getið í kaupsamningi eða af- sali fyrir fasteigninni sem var gefið út 15. febrúar 1989. Eignar- skiptasamningur dags. 15. apríl 1988 var hins vegar gerður milli þeirra þar sem kveðið var á um, að K skyldi eiga 70% fasteignar- innar og M 30% en því skjali var aldrei þinglýst. Í kaupsamning- num var kveðið á um að M og K tækju á sig tilgreindar áhvílandi veðskuldir en ekkert var sérstaklega að öðru leyti mælt fyrir um ábyrgð á þeim. Á skuldabréfum sem síðar komu til og tryggð voru með veði í fasteigninni voru M og K bæði útgefendur. Í september 1992 kom í ljós að M var haldinn ólæknandi krabbameini og lést hann af völdum sjúkdómsins 7. mars 1993. Hinn 20. janúar 1993 gerðu M og K samning þar sem kveðið var svo á að 70% fast- eignarinnar að Brekkubyggð 5 skyldi vera eign K en 30% hennar eign M. Samningi þessum var þinglýst 25. janúar 1993. Síðastnefnd- an dag gerðu M og K annan samning þess efnis að M ætti einn að bera allar veðskuldir sem hvíldu á fasteigninni. Þessum samningi var ekki þinglýst og efni hans var ekki kynnt eigendum veðkrafna eða borið undir þá til samþykkis. Dánarbú M var tekið til opin- berra skipta. K lýsti kröfu í búið og krafðist viðurkenningar á gildi áðurgreindra samninga. G, L og V dætur M kröfðust þess að K og dánarbú M ættu hvort helming fasteignarinnar að Brekkubyggð 5 og að veðskuldir á eigninni hvíldu á þeim í sömu hlutföllum. Þá gerðu þær ýmsar varakröfur. Skiptastjóri beindi ágreiningnum til dómstóla með vísan til 122. gr. laga nr. 20/1991. Um skyldu þá sem G, L og V kröfðust viðurkenningar á var unnt að leita úrlausnar dómstóla við skipti á dánarbúi eftir ákvæðum 125. gr., sbr. 124. gr. laga nr. 20/1991. Það varð hins vegar ekki gert í máli sem rekið var á grundvelli 122. gr. sömu laga og var öllum kröfum G, L og V vís- að sjálfkrafa frá héraðsdómi. Talið var að K hefði lögvarða hags- muni af því að fá leyst að efni til úr kröfum sínum um viðurkenn- ingu umræddra samninga og var litið á málatilbúnað G, L og V svo að þær krefðust þess að kröfum K yrði hafnað. Með þinglýsingu samnings K við M sem leiddi til breytinga á eignarhlutföllum þeirra í fasteigninni Brekkubyggð 5 frá áður þinglýstum eignarheimildum, var girt fyrir að M gæti ráðstafað eignarhluta sínum í fasteigninni á annan veg með löggerningi. Hefði ráðstöfunin falið í sér gjöf til handa K, þá var hún hvað sem öðru leið komin endanlega til fram- kvæmdar að M lifandi. Þegar af þeirri ástæðu áttu regl- Efnisskrá CLAXXV Bls. ur um dánargjafir í $4. gr. erfðalaga nr. 8/1962 ekki við um þessa ráðstöfun. M var kunnugt um sjúkdóm sinn og eðli hans. Í málinu naut eingöngu við vitnisburðar J læknis um sennilega vitneskju M um lífslíkur sínar þegar samningurinn 20. janúar 1993 var gerður. Af því sönnunargagni varð ekki dregin einhlít ályktun um, að M hefði á þessum tíma gert sér ljóst hvaða tíma hann myndi lifa. Þeg- ar það og önnur atvik voru virt, m.a. skammvinn sjúkrahúslega M, þótti ekki unnt að líta svo á, að M hefði við gerð og þinglýsingu umrædds samnings verið á dánarbeði í skilningi 54. gr. erfðalaga nr. 8/1962. Krafa K um viðurkenningu samningsins frá 20. janúar 1993 var því tekin til greina. Ekki varð annað séð en að M og K hefðu tekið sameiginlega að sér að greiða veðskuldir þær, sem hvíldu á fasteigninni við kaupin og stofnað sameiginlega til síðari veðskuld- anna. Ósannað var að M hefði staðið straum af kaupverði eignar- hluta síns í fasteigninni með þeim veðlánum sem stofnað var til eft- ir kaupin, ásamt greiðslu sem fólst í yfirtöku áhvílandi veðskulda. Ekkert benti til að M hafi fengið úr hendi K neitt gagngjald fyrir þær skuldbindingar sem hann bakaði sér með samningnum 25. jan- úar 1993. Var því litið á þetta sem gjafaráðstöfun M til K. Áður en M lést 7. mars 1993 virtist ekkert hafa verið gert til að gera framan- greinda yfirlýsingu hans virka gagnvart kröfueigendum eða binda hann á annan hátt samkvæmt henni í lögskiptum við þá. Þessi ráð- stöfun hans 25. janúar 1993 var því talin til dánargjafa. Um hana var ekki gætt þeirra formlegu skilyrða, sem getið var í 54. gr. erfða- laga nr. 8/1962. Kröfu K um viðurkenningu réttinda samkvæmt henni var því hafnað. .................... rr 3098 Dánargjöf Sjá Dánarbússkipti. ..............00......00 tran 3098 Dómarar I. Dómarar í Hæstarétti Varadómari dæmir mál í Hæstarétti. . 37, 105, 136, 160, 198, 215, 224, 233, 240, 243, 279, 318, 332, 341, 347, 355, 361, 366, 372, 376, 390, 479, 486, 517, 521, 551, 553, 557, 577, 588, 626, 638, 662, 669, 683, 707, 710, 727, 736, 745, 804, 814, 822, 841, 850, 881, 923, 983, 987, 1043, 1091, 1122, 1131, 1136, 1145, 1231, 1257, 1275, 1276, 1293, 1319, 1363, 1375, 1401, 1412, 1416, 1423, 1431, 1436, 1440, 1493, 1499, 1503, 1520, 1570, 1572, 1638, 1678, 1692, 1700, 1706, 1715, 1752, 1756, 1777, CLXXXVI Efnisskrá Bls. 1783, 1792, 2336, 2383, 2392, 2410, 2417, 2433, 2461, 2474, 2507, 2513, 2580, 2641, 2678, 2712, 2733. 2788, 2824, 2886, 2984, 3025, 3048, 3087, 3141, 3149, 3153, 3169 2. Samdómendur í héraði. 2... 53, 136, 215, 233, 426, 470, 509, 604, 669, 716, 841, 937, 970, 989, 1010, 1063, 1245, 1282, 1401, 1469, 1503, 1851, 1994, 2026, 2081, 2091, 2101, 2175, 2315, 2351, 2355, 2392, 2417, 2552, 2592, 2610, 2641, 2796, 2838, 2859, 2910, 2025, 3089, 3153 3. Dómstólar Mál dæmd af Félagsdómi ....................0aaaeaae nn 700, 1668 4. Setudómari dæmir Mál í héraði. cd... 400, 1075, 2417 5. Sératkvæði: a) Í Hæstarétti. ........ 105, 187, 198, 248, 257, 267, 279, 286. 408, 716, 752, 774, 783, 856, 867, 937, 989, 1043, 1161, 1175, 1245, 1319, 1444, 1469, 1518, 1520, 1559, 1586, 1631, 1752, 1760, 1807, 1840, 1863, 1890, 2120, 2130, 2194, 2249, 2328, 2417, 2445, 2582, 2592, 2610, 2744, 2847, 2958, 2972 b) Í héraði. ..drrneneranrrrenrrnrrrnrrr 700, 1668, 2091 6. Hæfi dómara Héraðsdómur, sem skipaður var dómsformanni og tveimur meðdóm- endum, sálfræðingunum O og G hafnaði kröfu K um að dóm- kvaddir yrðu þrír yfirmatsmenn til að meta hvernig forsjá dóttur M og K yrði best fyrir komið. Meðal gagna málsins var greinargerð félagsmálastjóra Seltjarnarness um barn það sem málið snerist um og foreldra þess. Þar kom fram að meðdómandinn G, starfsmaður Barnaverndarráðs Íslands hefði haft samband við félagsmálastjór- ann vegna tiltekins þáttar málsins. Sagði þar að K hefði komið í viðtal hjá G og hann hefði gefið félagsmálastjóranum ábendingar um hvernig taka skyldi á málinu. Þetta kom einnig fram í greinar- gerð sálfræðings sem lá frammi í málinu. Samkvæmt þessu hafði meðdómandinn G fjallað um sakarefni máls þessa með þeim hætti að hann var vanhæfur til meðferðar þess, sbr. g-lið 5. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála. Hinn kærði úrskurður var því ómerkt- ur og málinu vísað heim í hérað til nýrrar meðferðar og dóms- ÁlAÐNINÐAr. „nennti 692 Krafist var ómerkingar héraðsdóms þar sem annar meðdómenda í hér- Efnisskrá CLXXXVII Bls. aði, T og einn stefndu fyrir Hæstarétti áttu hvor um sig hlut í hluta- félögunum A og B sem bæði voru hluthafar í hlutafélaginu C. T hafði hvorki setið í stjórn C né gegnt trúnaðarstörfum fyrir félagið. Kröfu um að T viki sæti í málinu var því hafnað. ........................ 1401 Staða dómarafulltrúa eins og henni var fyrir komið, uppfyllti ekki grunnreglur stjórnarskrár um sjálfstæði dómsvaldsins. Gilti það jafnt um einkamál sem opinber mál. Héraðsdómur í einkamáli var því ómerktur án kröfu og málinu vísað heim í hérað til nýrrar með- ferðar og dómsálagningar. 1444, 1518, 1525, 1536, 1538, 1540, 1570, 1594, 1596, 1597, 1598, 1599, 1600, 1603, 1604, 1605, 1606, 1607, 1608, 1609, 1610, 1611, 1613, 1614, 1615, 1616, 1617, 1618, 1623, 1625, 1626, 1627, 1628, 1629, 1630, 1666, 1676, 1846, 1847, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 2079, 2080, 2629 Sjá Gæsluvarðhald. ..................00.0.0..000 0000 1673 Ágreiningur var um efni verksamnings milli P og R. Annar meðdóm- enda í héraði, G rak verkfræðistofu í sama húsnæði og L en það var verkfræðistofa sú sem annaðist hönnun og gerð útboðsgagna fyrir R og eftirlit með verki því sem deilt var um í málinu. Þá virt- ust einhver tengsl vera milli verkfræðistofanna, en símbréfanúmer beggja var hið sama. Dæmt að fyrir hendi hefðu verið aðstæður sem voru til þess fallnar að veita P ástæðu til að draga óhlutdrægni meðdómandans í efa, sbr. g-lið 5. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Hinn áfrýjaði dómur var því ómerktur og málinu vísað heim í hérað. ........... rr 1817 E var ákærður fyrir brot gegn 1. mgr. 18. gr. laga nr. 64/1994 um vernd, friðun og veiðar á villtum fuglum og villtum spendýrum og 3. gr. tilskipunar um veiði á Íslandi frá 20. júní 1849 „með því að hafa í tvö skipti í júlí 1994 á bát sínum lagt grásleppunet í netlögum Rauðseyja á Breiðafirði og innan takmarka frá stórstraumsfjöru- borði friðlýsts æðarvarps. ..“ Ríkissaksóknari fól sýslumanninum í Dalasýslu sókn málsins. E viðurkenndi fyrir dómi þá háttsemi sem honum var gefin að sök í ákæru og lagði sækjandi til að málinu yrði lokið samkvæmt heimild í 1. mgr. 124. gr. laga nr. 19/1991 með því að E greiddi sekt að fjárhæð kr. 30.000 en sætti ella varðhaldi í 8 daga. Jafnframt skyldi E sæta upptöku veiðarfæra og greiða allan sakarkostnað. E féllst á þessi málalok og lauk dómari málsins, sem var dómarafulltrúi við Héraðsdóm Vesturlands, málinu með ákvörðun um greind viðurlög. Ríkissaksóknari krafðist ógildingar á CLXXXVIII Efnisskrá Bls. þessari ákvörðun með vísan til þess að hún hefði verið tekin af dómarafulltrúa sem ekki hafði „setningu sem héraðsdómari“ og að hliðstæð mál biðu úrlausnar þessa máls hjá ríkissaksóknara. Sam- kvæmt 2. mgr. 6. gr. laga nr. 92/1989 um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði, sbr. 1. gr. laga nr. 80/1995 gátu fulltrúar héraðsdómara farið með opinber mál allt fram að aðalmeðferð. Sá fulltrúi sem hér var um að ræða var því bær til að ljúka málinu samkvæmt 1. mgr. 124. gr. laga nr. 19/1991 með ákvörðun um viður- lög. Skipti engu um úrlausn málsins að til meðferðar voru hjá ríkis- saksóknara önnur hliðstæð mál. Hin kærða ákvörðun var staðfest enda lá hvorki fyrir að E væri saklaus né að hann hefði verið látinn gangast undir fjarstæð málalok að öðru leyti. ..............0..000000 0000... 2756 Sýslumaðurinn í Reykjavík krafðist þess að dánarbú L yrði tekið til opinberra skipta. Í stað þess að taka afstöðu til kröfu sýslumanns kvað héraðsdómari upp úrskurð um ágreining sem upp kom milli erfingja um gildi erfðaskrár L. Með dómi Hæstaréttar 8. september 1995 var úrskurður þessi felldur úr gildi. Eftir uppkvaðningu hæsta- réttardómsins var dánarbúið tekið til opinberra skipta með úr- skurði. Reis aftur ágreiningur um gildi áðurgreindrar erfðaskrár og fór sami dómari með málið. Einn erfingja L krafðist þess að dóm- arinn viki sæti í málinu og hélt því fram að hann hefði þegar í fyrri úrskurði tekið efnislega afstöðu til málsins, sbr. g-liður 5. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Fyrir því var löng venja að skýra framangreint lagaákvæði og eldri ákvæði sama efnis á þann veg, að héraðsdómari yrði ekki talinn vanhæfur af þeirri ástæðu einni, að hann hefði áður leyst úr máli að efni til, ef hann fjallaði um það að nýju að undangenginni ómerkingu fyrri úrlausnar. Þá hafði ekkert komið fram sem gaf annars tilefni til, að óhlutdrægni dómarans yrði með réttu dregin í efa. Kröfunni var því hafnað. .... 3010 Með dómi Hæstaréttar 22. júní 1995 var felldur úr gildi dómur Héraðs- dóms Reykjavíkur um uppgjör verksamnings milli G og R og með- ferð málsins ómerkt frá og með tilteknu þinghaldi. Var sú niður- staða byggð á því að draga mætti í efa óhlutdrægni annars með- dómsmanna í héraði, sbr. g-lið 5. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, sökum tengsla hans og fyrirtækis, sem annaðist hönnun og gerð útboðsgagna fyrir R og eftirlit með verki því sem deilt var um í málinu. Í kjölfar þess krafðist G þess að aðrir dómendur, dómsformaður og annar meðdómsmaður í málinu vikju sæti. Af gögnum málsins varð ekki ráðið að fyrrnefndum dómendum hefði Efnisskrá CLXXXIX verið kunnugt um aðstæður, sem leiddu til vanhæfis meðdóms- mannsins, eða annað það, sein gaf tilefni til að draga óhlutdrægni hans í efa. Kröfu G var því hafnað. ........................00 00 7. Meðdómendur ekki kvaddir til setu í héraðsdómi. Deilt var um bótaábyrgð vegna varanlegrar örorku af völdum slyss sem varð um borð í báti. Sjópróf fóru ekki fram vegna slyssins, og það var ekki tilkynnt rannsóknarnefnd sjóslysa, sem síðar gaf nefndar- álit um það. Héraðsdómur var ómerktur og málinu vísað heim í hérað þar sem héraðsdómari kvaddi ekki til sérfróða meðdómend- ÚF. lrerrnnn ner n renn nr err Sjá ÓMMErkiNg. renna 8. Annað Sjá Frestur... Dómkröfur Sjá ÓMErkiNg. lens enennrreennna G annars vegar og E, N, C og K hins vegar áttu samliggjandi lóðir í landi Norðurkots í Grímsneshreppi. Samkvæmt afsali 22. maí 1936 til H föður G var lóðin sem nú tilheyrði G seld með gangstígskvöð að lóð þeirri sem E, N, C og K áttu nú og samsvarandi ákvæði var í af- sali H til G 1963. E, N, C og K lögðu malarveg, akfæran bifreiðum, að sumarbústaðalóð G, þótt G hefði áður hafnað málaleitan þess efnis. G krafðist þess að E, N, C og K yrðu dæmd til að fjarlægja greindan malarveg. Kröfugerð G varð að skilja á þann veg að í henni fælist krafa um að E, N, C og K yrði gert að fjarlægja mal- arefni sem sett hafði verið á hið umdeilda vegarstæði. Var ástæðu- laust fyrir G að afla sér fyrst viðurkenningardóms um réttindi sín, enda fékkst eftir þörfum úr þeim skorið við úrlausn um þá skyldu sem G krafðist að lögð yrði á E, N, C og K. Frávísunarúrskurður héraðsdóms var því felldur úr gildi... Dómkvaðning matsmanna Ó krafðist bóta vegna líkamstjóns. Vátryggingafélagið S krafðist þess að dómkvaddir yrðu tveir matsmenn til að gefa lýsingu á heilsufari Ó og meta fjárhagslega örorku hans og lagði S til að dómkvaddir yrðu læknir og lögfræðingur. Lögmaður Ó mótmælti því að dóm- kvaddur yrði lögfræðingur. S hafði óskað matsgerðarinnar og farið Bls. 3192 1061 1783 2548 1814 2038 CXC Efnisskrá Bls. þess á leit að annar matsmanna yrði lögfræðingur. Kostnaður vegna matsgerðarinnar féll á S samkvæmt 2. mgr. 63. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála nema að því leyti sem tillit kynni að verða tekið til þess kostnaðar við ákvörðun málskostnaðar. Við úr- lausn um efnishlið málsins kæmi í hlut héraðsdómara að meta sönnunargildi matsgerðarinnar þar á meðal hvort einhverjir brestir kynnu að vera á þekkingu matsmanna á málsefninu, sem áhrif hefðu á gildi hennar. Krafa S var tekin til greina. ........................ 704 Eigendur fimm jarða kröfðust þess að dómkvaddir yrðu matsmenn til að meta tjón sem þeir höfðu orðið fyrir vegna lækkunar á arðskrár- prósentu þeirra í Veiðifélagi Laxár í Kjós og töldu að hún yrði að öllu leyti rakin til þess að gerður var fiskivegur í Laxfossi á árunum 1972-1973 en áður hafði fossinn verið nokkur hindrun fyrir fisk- gengd upp ána. Heildarveiði á svæðinu hafði ekki minnkað heldur færst yfir til annarra jarðeigenda. Matsbeiðni sóknaraðila beindist ekki að því að fá úr því skorið hvaða ástæður lægju að baki ætluðu tjóni þeirra. Matsreglur laga um lax- og silungsveiði höfðu að ýmsu leyti sérstöðu, svo sem vegna fyrirmæla $. mgr. 95. gr., sbr. 7. gr. laga nr. 63/1994 um greiðslu kostnaðar af matsgerð og var þörf á að leyst yrði úr þessari grundvallarspurningu áður en stofnað yrði til matskostnaðar sem hugsanlega yrði felldur á varnaraðila. Ekki varð séð að matsgerð þjónaði tilgangi, eins og matsbeiðni sóknar- aðila var úr garði gerð. Skorti skilyrði til að verða við matsbeiðn- inni og var henni hafnað. ..............0..ee.eeeannen ret reaannrnrrrnnnrnrrr 797 M og K deildu um forsjá dóttur sinnar B við slit sambúðar. K krafðist þess að dómkvaddir yrðu þrír yfirmatsmenn til að meta hvernig forsjá B yrði best fyrir komið. Í málinu lá frammi matsgerð tveggja dómkvaddra matsmanna um þetta efni og laut krafa K að því að fram færi yfirmat á sömu atriðum og þar voru metin. Ekki varð fullyrt að yfirmat dómkvaddra matsmanna um framangreind atriði gæti ekki skipt K máli og héraðsdómi bar ekki fyrirfram úrlausn um gildi matsgerðar í lögskiptum aðila. Synjun dómara um að dómkveðja yfirmatsmenn var því ekki á nægilegum rökum reist. Þótt K hefði verið í lófa lagið að leggja fram yfirmatsbeiðni sína miklum mun fyrr en raun varð á, var það eigi látið varða hana rétt- arspjöllum eins og hér stóð á. Hinn kærði úrskurður var því felldur úr gildi og lagt fyrir héraðsdómara að dómkveðja yfirmatsmenn. . 970 U og J kröfðust þess að dómkvaddir yrðu matsmenn til að staðreyna verðgildi hrossa sem móðir þeirra hafði í vörslum sínum í skjóli Efnisskrá CXCI Bls. leytis til setu í óskiptu búi eftir föður þeirra A. Ú og J lögðu þessa beiðni fyrir á þann hátt að þau vildu hafa matsgerð tiltæka til sönn- unar um núverandi verðgildi hrossanna, ef síðar yrði tilefni til að telja verðmæti þeirra hafa rýrnað óeðlilega en tilefni beiðninnar var einkum það að þau gætu þá hagnýtt matsgerðina til að reisa á bótakröfu gegn aðilum sem haft hefðu afskipti af vörslum móður þeirra á hrossunum. UÚ og J leituðu þannig matsgerðar í tilgangi sem ekki var andstæður reglum um verðmat eigna í lögum nr. 20/ 1991 um skipti á dánarbúum o.fl., sbr. einkum 2. mgr. 77. gr. lag- anna. Ekki var girt fyrir að matsgerð í þessum tilgangi gæti þjónað lögvörðum hagsmunum þeirra en um sönnunargildi matsgerðarinn- ar var ekki fjallað í máli þessu. Fallist var á kröfu U og J. ........... 1114 S krafðist þess að dómkvaddir yrðu tveir hæfir og óvilhallir matsmenn til að meta tilgreind atriði varðandi viðskipti S og G. Héraðsdómur úrskurðaði að dómkvaðning skyldi fara fram. S leitaði umbeðinnar matsgerðar til sönnunar í dómsmáli sem þegar hafði verið höfðað. Hinn kærði úrskurður bar með sér, að fyrir héraðsdómara var farið með beiðni S um dómkvaðningu matsmanna, eins og ef dómsmál væri ekki þegar rekið á milli aðilanna, en um öflun sönnunargagna við þær aðstæður giltu ákvæði XII. kafla laga nr. 91/1991 um með- ferð einkamála. Ljóst var af 1. mgr. 77. gr. laganna, að þar greind- um aðferðum til gagnaöflunar yrði því aðeins beitt, að krafa vegna matsatriðis væri ekki þegar höfð uppi í dómsmáli. Fyrir öflun mats- gerðar af þessum toga giltu önnur skilyrði en ef hennar var leitað undir rekstri dómsmáls. Matsbeiðni S hafði ekki hlotið þá meðferð fyrir héraðsdómi sem boðin var í lögum. Hinn kærði úrskurður var því felldur úr gildi. ......................0.aa ar 2489 Dómstólar Sjá Stjórnarskrá. „anars 1444 H höfðaði mál gegn sveitarfélaginu S og krafðist þess að viðurkennd yrði kaupskylda sveitarfélagsins á félagslegri eignaríbúð hennar fyrir ákveðið verð og með ákveðnum greiðsluskilmálum. Héraðs- dómari vísaði málinu frá dómi og vísaði til þess að eðlilegt væri að Húsnæðisstofnun ríkisins og stjórn hennar tæki á ágreiningsefnum eins og þeim sem mál þetta laut að en dómstólar væru ekki bærir til þess á þessu stigi. Hæstiréttur felldi frávísunarúrskurð héraðs- dóms úr gildi með vísan til þess að sakarefni máls þessa væri hvorki með lögum nr. 97/1993 um Húsnæðisstofnun ríkisins né öðrum lög- CXCII Efnisskrá um skýrlega tekið undan lögsögu dómstóla. Ekki var heldur áskilið í lögum að efni máls þessa skyldi sæta tiltekinni meðferð stjórn- valda áður en það yrði lagt fyrir dómstóla. Þá stóðu aðrar heimildir sem vísað var til í 1. mgr. 24. gr. laga nr. 91/1991 því ekki í vegi að sakarefni máls þessa yrði lagt fyrir dómstóla. .....................00.0000.. G höfðaði mál fyrir íslenskum dómstólum. Í stefnu sagði að málið væri höfðað gegn „P sendiherra f.h. sendiráðs Bandaríkja Norður-Am- eríku á Íslandi“. Kröfuna studdi G við húsaleigusamning um íbúð- arhúsnæði en þar var leigutaki sagður vera utanríkisráðherra Bandaríkja Norður-Ameríku. Skilja varð málatilbúnað G svo að varnaraðili væri að réttu lagi Bandaríki Norður-Ameríku, sem ut- anríkisráðherra þess ríkis kæmi fram fyrir en erlent sendiráð naut ekki eftir íslenskum réttarfarslögum slíkrar stöðu að það gæti kom- ið fram sem sjálfstæður aðili að dómsmáli. Samkvæmt meginregl- um þjóðaréttar varð ríki ekki látið án samþykkis síns sæta lögsögu dómstóla annars ríkis með þeim hætti sem G leitaðist við að fá framgengt með málsókn sinni. Frávísunarúrskurður héraðsdóms var því staðfestur. ................ee eee Dráttur á máli Sjá Virðisaukaskattur. ................0...r rare Eftirlaun Sjá Skattar. .........00 rennt Eigin úttekt Dæmt að starfsemi L sem var fólgin í fjölföldun myndbanda og útleigu þeirra til myndbandaleiga væri eigin úttekt samkvæmt 2. gr. laga nr. 10/1960 um söluskatt og 5. tl. 1. mgr. 10. gr. reglugerðar nr. 486/ 1982. Sjá Söluskattur. ..............0....0. 0000 Eignarréttur Stangaveiðifélagið S tók á leigu af V veiðirétt í Langadalsá frá 1. mars 1986 til 1. mars 1991 og fylgdu samningnum afnot af veiðihúsi og búnaði. Á árinu 1987 keypti S lítinn skúr og setti niður við veiði- húsið. Í uppkasti að samningi um framlengingu á leigutímanum sagði að skúr sá, er S hefði sett niður yrði eign V gegn greiðslu á kr. 400.000 en S hefði fullan umráðarétt yfir honum út samnings- tímabilið. Í apríl 1988 sendi V ávísun að fjárhæð kr. 80.000 til S sem Bls. 2012 2023 2984 3054 571 Efnisskrá CXCTII Bls. var móttekin og færð í bókhaldi S sem skuld við V. Samningar um framlengingu á leigusamningnum tókust ekki. Í janúar 1991 endur- sendi S kr. 80.000 og í júní sama ár lét S fjarlægja skúrinn og allt sem í honum var. V krafðist þess fyrir dómi að A og B, tveir félags- menn S yrðu dæmdir til að greiða sér andvirði skúrsins og bætur fyrir andvirði leigufjármuna og skemmdir á landi og girðingu. V hélt því fram að það hefði keypt skúrinn og lausafjármunina af S og hefðu kaupin verið fortakslaust skilyrði fyrir því að heimilað yrði að setja hann niður. Í gögnum málsins var engin stoð fundin fyrir þeirri staðhæfingu að heimild til að setja skúrinn niður hefði verið háð skilyrði um að hann yrði seldur V. Þá var í gögnum máls- ins sem stöfuðu frá V ekki einhlítt að hann hefði haldið fram eign- arrétti að skúrnum. ÁA og B voru sýknaðir af kröfum V. ............... 160 Landnám ríkisins gerði leigusamning við Á og B 1978 þar sem þeim var leigt til lífstíðar afmarkað landsvæði í Flatey. Á þessu landi var hús- eignin K sem var friðuð og tóku A og B við umráðum húseignar- innar með kvöð um varðveislu og viðhald hennar. Í apríl 1989 tók landbúnaðarráðherra húseignina úr umráðum Á og B, veitti C og D umráðarétt yfir henni og heimilaði þeim að gera nauðsynlegar endurbætur. Þessi ákvörðun var rökstudd með því að A og B hefðu vanrækt viðhald hennar. A og B kröfðust þess að dæmdur yrði eignarréttur þeirra að húseigninni K, að ráðstöfun landbúnaðar- ráðherra á húseigninni til C og D yrði felld úr gildi og að allar end- urbætur sem C og D höfðu látið eða myndu láta vinna á húsinu yrðu eign þeirra. A og B höfðu ekki fengið eignarafsal fyrir húsinu K heldur leigusamning en um þann leigusamning fór eftir ábúðar- lögum. Þetta leiddi sjálfkrafa til þess að þau öðluðust ekki eignar- rétt að þeim endurbótum sem C og D höfðu látið gera á húsinu. A og B höfðu vanrækt viðhaldsskyldu sína. Voru forsendur fyrir rift- un leigusamningsins því nægar og ráðherra heimilt að taka húsið úr umráðum þeirra án þess að skriflegt álit úttektarmanna lægi fyrir. Stóðu traustfangsreglur stjórnarfarsréttar ekki í vegi fyrir ákvörð- un ráðherra. Þá höfðu A og B ekki gert grein fyrir því að umferð- arréttur sem C og D var veittur gæti orðið þeim þungbærari en sú umferðarkvöð sem þeim var gert að þola í skiptagerð um afnot landsins frá 1978. Landbúnaðarráðherra, C og D voru sýknuð af kröfum A Og B. ........0.0.... err 1075 J eigandi jarðarinnar Á lést 1929 og eiginkona hans G 1953. Ekki fóru fram formleg búskipti á jörðinni. Bú G var gefið upp sem eigna- CXCIV Efnisskrá Bls. laust við andlát hennar. Í nóvember 1939 afhenti G syni þeirra, R til fullra umráða land til nábýlis úr jörðinni Á og viðbótarland á ár- inu 1942. R lést 1991. A, ekkja R krafðist þess að viðurkenndur yrði með dómi eignarréttur dánarbús R að landinu sem hann fékk úr- skipt 1939 og 1942 og sagði móður R hafa gefið honum landið úr jörð sinni til fullrar eignar. Ekki hafði verið gengið formlega frá afhendingunni og jarðarpartinum ekki þinglýst á nafn R. G, þing- lesinn eigandi jarðarinnar Á sem lá að hinni umdeildu landspildu mætti við þingfestingu málsins og tók til varna. Hann kvað fyrri eigendur einungis hafa leyft R afnot landspildunnar tímabundið. Sátt var gerð um landspilduna sem R fékk úrskipt 1939 og var í málinu einungis deilt um viðbótarlandið frá 1942. Í málinu lá frammi undirrituð lýsing R á mörkum lands síns. Með vísan til hennar, nýtingar landsins, framburðar A, ekkju R og annars vitnis V, þess að R hafði kostað til kílræsa á þrætulandinu í tengslum við framkvæmdir þar, legu landspildunnar og afstöðu hennar til ann- arra eignarhluta úr landi Á, var fallist á að taka bæri til greina kröfu dánarbús R um eignarrétt að viðbótarlandinu frá 1942. Vara- kröfu G um önnur mörk landspildunnar var vísað frá héraðsdómi. 1819 Einkaréttindi Sjá FéVíti. „dd... 462 Einkaskipti Sjá Dánarbú. ðe 1240 Endurgjaldskrafa O, Ö og E keyptu byggingarkrana af B. Kaupverðið var kr. 11.000.000 og skyldi greiða annars vegar með skuldabréfi og hins vegar með yfir- töku láns hjá Iðnlánasjóði að fjárhæð gkr. 7.200.000. Undir samn- inginn skrifuðu O, Ö, E og Á f.h. B. Hið yfirtekna lán hjá Iðnlána- sjóði var samkvæmt skuldabréfi útgefnu af B 3. júlí 1979 og tryggðu með 4. veðrétti í fasteign sem var þinglesin eign Á. Á krafðist þess að O, Ö og E yrðu dæmdir til að greiða sér kr. 2.824.246. Kröfur sínar byggði hann á því að O, Ö og E hefðu ekki staðið við kaup- samninginn um að greiða af láninu hjá Iðnlánasjóði og að hann hefði orðið að greiða hina umstefndu fjárhæð sjálfur af láninu til að forða fasteigninni frá nauðungarsölu. O, Ö og E kröfðust sýknu vegna aðildarskorts Á og einnig vegna þess að krafan væri fyrnd. Efnisskrá CXCV Bls. Óumdeilt var að O, Ö og E höfðu tekið að sér að greiða fyrrgreint lán og einnig að þeir höfðu ekki greitt lánið. Þar sem fasteign Á hafði verið til meðferðar í uppboðsrétti 1981, 1986 og 1987 og Á hafði greitt skuldina átti hann aðild að málinu og var krafa hans tekin til greina. Ekki var fallist á að krafan væri fyrnd. ................ 934 Endurgreiðsla Sjá Gjaldþrotaskipti. ................0.. rr 119, 127, 3135 Sjá Skattar. ................00... rr 2328 Endurgreiðslukrafa Sjá Húsaleiga. ........................... rr 1091 Endurkrafa Sjá Vátrygging. ............ rare 2693 Endurupptaka Héraðsdómur féllst á kröfu A hf. um endurupptöku og niðurfellingu gjaldþrotaskipta á búi félagsins eftir að skiptabeiðandi, tollstjórinn í Reykjavík afturkallaði kröfu sína um gjaldþrotaskipti og sam- þykkti kröfuna um endurupptöku. S sem hafði lýst kröfu í bú A hf. áður en gjaldþrotaskiptin voru felld niður kærði ákvörðun héraðs- dóms til Hæstaréttar og krafðist þess að hún yrði felld úr gildi. Kæra í málinu var heimil samkvæmt 1. mgr. 179. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Fallist var á að S hefði lögmæta hagsmuni af því að fá leyst úr kröfu sinni. Með dómi Hæstaréttar 30. septem- ber 1994 í málinu nr. 397/1994 var það dæmt, að frá uppkvaðningu úrskurðar um gjaldþrotaskipti og þar til kröfulýsingarfresti við skiptin væri lokið, gilti hin almenna regla einkamálaréttarfars um málsforræði ekki, að því leyti, að aðilar gætu sammælst um endur- upptöku á meðferð kröfu um skiptin til að fá þau felld niður. Ákvörðun héraðsdóms var því felld úr Bildi. 687 Sjá Frávísun frá Hæstarétti. .......................... rr 802 Bú V hf. var tekið til gjaldþrotaskipta með úrskurði 12. október 1995 að kröfu F. V hf. krafðist endurupptöku á meðferð kröfu um gjald- Þrotaskiptin. H hf. mótmælti kröfu V hf. um endurupptöku gjald- þrotaskiptanna. H hf. hafði höfðað mál til heimtu fjárkröfu á hend- ur V hf. og vísaði til þess, að færu fram gjaldþrotaskipti á búi V hf. ætti félagið kost á að lýsa kröfum sínum og leitast við að fá þær CXCVI Efnisskrá Bls. viðurkenndar og þeim fullnægt. Fallist var á, að H hf. hefði hags- muni af því fá leyst úr kröfum sínum um endurupptöku gjaldþrota- skiptaúrskurðarins og var frávísunarkröfu V hf. hafnað. Með beiðni um endurupptöku bar V hf. fram málsástæður varðandi at- vik sem gerðust fyrir uppkvaðningu úrskurðar um gjaldþrotaskipti á búi félagsins og hefðu getað valdið því, að niðurstaða þess úr- skurðar yrði á annan veg. Krafa V hf. um endurupptöku var því tekin til gr€ina. „ner 3019 Erfðir Sjá Búskipti. .................. err 632 Farbann Þ var grunaður um stórfelld brot gegn lögum nr. 50/1988 um virðis- aukaskatt og lögum nr. 75/1981 um tekjuskatt og eignarskatt og 262. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, tengdum rekstri einka- fyrirtækis hans og fyrirtækisins V hf. sem Þ var annar tveggja stjórnarmanna í. Þ hafði áður verið úrskurðaður í farbann. Áfram- haldandi farbann var talið nauðsynlegt til að tryggja að Þ kæmi sér ekki undan málsókn með því að fara af landi brott. Krafa um far- bann í Í mánuð var tekin til greina. dd... 1 Ákæra hafði verið gefin út á hendur Þ fyrir brot gegn lögum nr. 50/1988 um virðisaukaskatt og 1. tl. 151. gr. laga nr. 32/1978 um hlutafélög. Þ hafði áður verið úrskurðaður í farbann. Áframhaldandi farbann var talið nauðsynlegt til að tryggja að Þ kæmi sér ekki undan mál- sókn með því að fara af landi brott, áður en meðferð málsins yrði lokið, svo og vegna umfangs málsins. Krafa um farbann í 2 mánuði var tekin til greina. .............00........... rr 297 M sem grunaður var um stórfelld fjársvikabrot var með ákvörðun hér- aðsdóms gert að sæta farbanni í tvær vikur. M krafðist þess að far- bannið yrði fellt úr gildi. Rannsókn málsins var á lokastigi og stóð til að senda rannsóknargögn ríkissaksóknara innan fárra daga. Frekara farbann var nauðsynlegt til að tryggja að M kæmi sér ekki undan málsókn með því að fara af landi brott. Skilyrði 110. gr. laga nr. 19/4991 fyrir að gera M að sæta áframhaldandi farbanni voru fyrir hendi og var hin kærða ákvörðun um áframhaldandi farbann í 1% mánuð staðfest. arnar 1961 Kærð var ákvörðun héraðsdóms um farbann yfir M, erlendum sjómanni sem grunaður var um brot gegn 194. gr. almennra hegningarlaga nr. Efnisskrá CXCVII Bls. 19/1940. M var breskur ríkisborgari, búsettur í Englandi. Hann hafði staðfest fyrir dómi þá ætlun sína að halda af landi brott en kvaðst ætla að koma til landsins aftur þegar málið yrði tekið til meðferðar fyrir dómi. Nauðsynlegt var að tryggja nærveru M, m.a. í ljósi þess að rannsókn málsins var ekki að fullu lokið. Samkvæmt 110. gr. laga nr. 19/1991 var M meinuð för úr landi í Í viku. ........... 2377 M, breskum ríkisborgara sem sætt hafði farbanni í 2 vikur var gert að sæta áframhaldandi farbanni í 1 mánuð vegna rannsóknar á ætluðu broti hans gegn 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 2. gr. laga nr. 40/1992. Ríkissaksóknari hafði gefið út ákæru á hendur M og þótti nauðsynlegt að tryggja nærveru hans, svo kostur gæfist á að reka málið fyrir dómi. .........................000rrr tra 2535 Ríkissaksóknari krafðist þess, að M, erlendum ríkisborgara, sem sætt hafði farbanni í 6 vikur yrði gert að sæta áframhaldandi farbanni í 1 mánuð vegna gruns um ætlað brot gegn 194. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940, sbr. 2. gr. laga nr. 40/1992. Aðalmeðferð í máli ákæruvaldsins gegn M var hafin en framhaldi aðalmeðferðar var frestað á meðan beðið var DNA-rannsóknar á sýnum sem tekin voru. Samkvæmt 1. mgr. 67. gr. stjórnarskrárinnar nr. 33/1944, sbr. stjórnskipunarlög nr. 97/1995 má engan svipta frelsi nema sam- kvæmt heimild í lögum. Farbann var frelsissvipting, sem vegna ákvæða 67. gr. mátti ekki standa lengur en nauðsyn krafði. Ríkis- saksóknari virtist hafa beðið um ofangreinda DNA-rannsókn til þess að staðreyna atvik, sem ekki varð séð að M hefði neitað, og bráðabirgðaniðurstöður lágu nú fyrir um, en samkvæmt þeim voru 96% líkur fyrir því að sæði, sem til rannsóknar var, stafaði frá M. Biðin eftir niðurstöðum rannsóknarinnar hafði þegar dregist úr hófi. Þar sem framlagning hennar var talin nauðsynleg af héraðs- dómi var fallist á framlengingu farbanns í 3 vikur. ....................... 3023 Farmflutningar L flutti út fullverkuð lambaskinn með skipi E og seldi fyrirtækinu M í Danmörku. Greiðsla kaupverðs vörunnar skyldi fara fram gegn af- hendingu frumrits farmskírteinis í alþjóðadeild Andelsbanken A/S í Kaupmannahöfn en vöruna skyldi senda til fyrirtækisins P í Istan- bul í Tyrklandi og hún afhendast þar gegn frumriti farmskírteinis. E tók að sér flutning vörunnar. Var vörunni komið fyrir í þremur innsigluðum gámum. Gaf E út farmskírteini í tveimur frumritum. Varan var flutt til Rotterdam en þaðan til Istanbul. Nýtt farmskír- CXCVIII Efnisskrá Bls. teini var gefið út vegna flutningsins frá Rotterdam til Istanbul. Út- gefandi þess var skipafélagið CMA og var umboðsskrifstofa E skráð sem sendandi vörunnar en S, umboðsmaður CMA í Istanbul sem viðtakandi. Í meginmáli skjalsins var varan tilgreind og að það mætti aðeins afhenda hana gegn framvísun farmskírteinisins sem E hafði gefið út. Varan var afhent án þess að farmskírteinum væri skilað þvert á fyrirmæli E en bú greiðanda hafði verið tekið til gjaldþrotaskipta þegar reynt var að innheimta greiðslu. L krafðist þess að E yrði dæmt til að greiða sér andvirði vörunnar. E var sýknað af kröfum L þar sem E hefði undanþegið sig ábyrgð á fram- haldsflutningi vörunnar samkvæmt skilmálum farmskírteinis og var það í samræmi við 3. mgr. 118. gr. siglingalaga nr. 34/1985. ........... 2552 Farmskírteini Sjá Farmflutningar. .................nnerer err 2552 Fasteign Sjá Skaðabætur. ............0.000000.0000 0000 198 Sjá Verksamningar. .......... nr 509 Sjá Þinglýsingar. „rare 540 Sjá Eignarréttur. „0... 1075 Sjá Kvöð. 1342 Sjá Skaðabætur. .........................a nr 1559, 3048 Fasteignakaup A og E keyptu fasteign af S. Í 2. tl. kaupsamningsins kom fram að kaup- verðið skyldi að hluta greiðast „Að fengnu láni húsbréfadeildar Húsnæðisst. ríkisins, þó eigi síðar en 1. júlí 1990.“ A og E afhentu S fasteignaveðbréf að fjárhæð kr. 3.900.000. S fékk fasteignaveðbrét- inu skipt fyrir húsbréf að fjárhæð kr. 3.858.273 og kr. 2.727 í pen- ingum. S seldi húsbréfin fyrir kr. 3.573.960 og greiddi kr. 17.870 í sölulaun og fékk þannig í hendur kr. 3.556.090. S krafðist þess að A og E yrðu dæmd til að greiða sér kr. 359.196 sem var mismunur á greiðslu samkvæmt 2. tl. kaupsamningsins kr. 3.900.000 og því sem S fékk fyrir fasteignaveðbréfið og kr. 18.013 er S kvað vera hluta A og E í fasteignagjöldum. A og E voru sýknaðar af kröfu S um greiðslu á kr. 359.196 þar sem ósannað var að S hefði ekki tekið við fasteignaveðbréfinu sem fullnaðargreiðslu. Krafa S um greiðslu á hluta fasteignagjaldanna kr. 18.013 var tekin til greina. ................. 12 Sjá Afnotaréttur. „dd... 867 I keypti íbúð af G. Kaupverðið var kr. 4.200.000. Við gerð kaupsamn- Efnisskrá CIC Bls. ings voru gerð mistök þannig að samanlagðar greiðslur þar voru kr. 3.350.000 og munaði því kr. 850.000 á heildarkaupverði og saman- lögðum fjárhæðum samkvæmt kaupsamningi. Í greiddi helming af þessari fjárhæð, kr. 425.000 en hélt eftir kr. 425.000 og hélt því fram að G hefði ekki uppfyllt skyldur sínar samkvæmt kaupsamning- num. Bú G hafði á þessum tíma verið tekið til gjaldþrotaskipta. Þrotabú G krafðist þess að Í yrði dæmd til að greiða sér kr. 425.000, til vara kr. 200.000 og til þrautavara að greiðsla á kr. 425.000 með dráttarvöxtum yrði bundin því skilyrði að þrotabú G hefði gert þær ráðstafanir að afsali vegna íbúðar I fengist þinglýst. Þrotabú G hélt því fram að 1 hefði ekki dulist að henni bæri að greiða fullt kaupverð eins og samið hefði verið um og einnig dráttarvexti. Kröfur þrotabús G voru teknar til greina gegn afhend- ÍNÐU AfSAls. „nr 953 E. A og H seldu Þ einbýlishús. Kaupverðið var kr. 14.500.000 og skyldi greiðast með útborgun, kr. 8.150.000 og útgáfu veðskuldabréfa, kr. 6.350.000. Þ greiddi ekki tvo síðustu hluta útborgunarinnar. E, A og H kröfðust þess að Þ yrði dæmdur til greiðslu eftirstöðva út- borgunarinnar kr. 2.484.163. Þ krafðist í gagnsök greiðslu skaða- og miskabóta og sagði að verulegir gallar hefðu komið fram á húsinu. Í málinu lá frammi matsgerð dómkvaddra matsmanna og skýrsla verkfræðistofunnar V um ástand hússins en þar kom fram að allir ofnar voru ónýtir, nokkrar skemmdir höfðu orðið á húsinu að inn- an og steypuskemmdir vegna leka, drenlögn var ónýt og verulegra breytinga þörf á miðstöðvarkerfi. Áætluðu matsmenn kostnað við endurbætur á húsinu kr. 2.010.000. Þ var dæmdur til að greiða E, A og H eftirstöðvar útborgunarinnar gegn afhendingu afsals. Krafa Þ um greiðslu skaðabóta að fjárhæð kr. 2.010.000 var tekin til greina með vísan til matsgerðarinnar sem ekki hafði verið hnekkt. Kröfu Þ um miskabætur var hafnað. ...................%.... 00. 1010 L keypti íbúð af P og H. Fljótlega eftir að L flutti inn fór að bera á ýmis konar göllum, meðal annars var talsverður leki í húsinu, ofnkranar voru ónýtir og þar að auki fyrirsjáanlegar miklar viðgerðir á sam- eign. L krafðist þess að P og H yrðu dæmd til að greiða sér skaða- bætur með vísan til þess að þau hefðu fullyrt að íbúðin væri í góðu ástandi og haldið leyndum fyrir henni þessum göllum við kaupin. P og H kröfðust sýknu og sögðu þau L hafa verið skýrt frá öllum þessum göllum og einnig fyrirsjáanlegum endurbótum. Telja yrði að hún hefði keypt íbúðina í því ástandi sem hún var og sætt sig CC Efnisskrá Bls. við. Talið var sannað að P og H hefðu leynt L ástandi og fyrirsjáan- legum viðgerðum á húsinu. Kröfur L vegna hlutdeildar í kostnaði við viðgerð á þaki og málun utanhúss voru teknar til greina með kr. 445.858. Þá var fallist á kröfu L um afslátt af kaupverði vegna galla á gluggum að fjárhæð kr. 20.000. ..........000000. 0000 eðaa 1136 S og Ó keyptu einbýlishús af T. Húsið hafði þá staðið ómúrhúðað að ut- an í 10 ár. S og Ó hófu framkvæmdir við að láta múrhúða húsið en þá kom í ljós að múrhúðunin vildi ekki tolla á húsinu. Dómkvaddir matsmenn töldu ástæðuna vera frostskemmdir á steypunni, sem að hluta til mætti rekja til þess að jarðvatnslagnir gegndu ekki hlut- verki sínu sem skyldi. Bygging hússins fullnægði ekki ákvæðum gildandi byggingarreglugerðar. S og Ó kröfðust þess að T yrði dæmdur til að greiða þeim skaðabætur eða veita afslátt af kaup- verði hússins. Annmarkar á jarðvatnslögn og sökkulveggjum húss- ins voru með þeim hætti að S og Ó þurftu ekki að búast við slíku. T hafði sjálfur byggt húsið og hafði sérþekkingu á þessu sviði. Þá hafði kaupverðið sem S og Ó greiddu verið nálægt markaðsverði og þóttu þau eiga rétt á afslætti af því, kr. 350.000. .........0.00000000.. 1401 Sjá Veðleyfi. „nr 1807 E sem hafði selt K íbúð krafðist þess að viðurkenndur yrði réttur hennar til að gjaldfella skuld K við hana en K hafði vanefnt að gefa út skuldabréf og greiða fyrstu afborgun af því. Krafðist E greiðslu á kr. 1.723.030. Innifalið í þeirri fjárhæð var síðasti hluti útborgunar kr. 200.000 sem greiðast átti í mars 1990. Til vara krafðist E þess að K yrði dæmd til að greiða sér kr. 1.796.084. K sagði E hafa gefið sér rangar upplýsingar um íbúðina við kaupin en í ljós hefði komið að fasteignin væri haldin ýmsum göllum, sameiginlegar framkvæmdir hefðu reynst dýrari en E upplýsti og einnig hvíldi á eigninni lögtak vegna skuldar eiginmanns E. Þá hefði umboð Ó, er undirritaði kaupsamninginn f.h. seljanda verið ýmsum annmörkum háð. Hafn- að var aðalkröfu E þar sem í kaupsamningnum var ekki heimild til gjaldfellingar. Fallist var á varakröfu E og var K dæmd til að greiða henni kr. 1.796.084 að frádregnum kr. 25.556, kr. 329.154 og kr. 1172.412. nanna 1879 H seldi X fasteign. Kaupverðið kr. 28.500.000 greiddist að hluta með annarri fasteign, yfirtöku áhvílandi lána en auk þess skyldi X greiða kr. 500.105. X fékk afsal fyrir eigninni þrátt fyrir að út- borgunargreiðslan hefði ekki verið innt af hendi. H krafðist þess að X yrði dæmd til að greiðslu lokaútborgunarinnar en X gagnstefndi Efnisskrá CCI Bls. og krafðist þess að H yrði dæmd til að greiða sér kr. 697.000 vegna leyndra galla sem á eigninni væru en snjóbræðslukerfi í innkeyrslu hefði orðið fyrir verulegum frostskemmdum. H hélt því fram að snjóbræðslukerfið væri umfram það sem telja mætti til eðlilegs búnaðar fasteignar. Fyrir lá að X var greint frá búnaðinum við kaupin. Var því litið svo á að hann hefði verið meðal áskilinna kosta hins selda. H hafði ekki fært sönnur á að tekið hefði verið fram við X að annmarkar væru á búnaðinum og varð X ekki sökuð um tómlæti gagnvart þeim. Staðfest hafði verið með mati, að úr- bótum yrði ekki komið við nema með nýrri lögn í stéttina. X átti því rétt á skaðabótum að fjárhæð kr. 438.000 en bar að greiða H mismuninn á þeirri fjárhæð og eftirstöðvum útborgunar, kr. 62.105. 2315 B og R keyptu af G og UÚ fasteign og greiddu umsamdar útborgunar- greiðslur að því undanskildu að þau héldu eftir kr. 1.500.000 sem greiðast áttu í apríl og maí 1990. B og R töldu sig hafa orðið vör við mikinn kulda í íbúðinni og voru að ósk þeirra dómkvaddir mats- menn til að meta galla á íbúðinni nokkru síðar en útborgunar- greiðsla átti að fara fram. Niðurstaða þeirra var sú að kostnaður við að bæta úr göllum á íbúðinni myndi nema kr. 1.297.000. Yfir- matsmenn töldu heildarkostnað við viðgerðir nema kr. 603.000. G og U kröfðust þess að B og R yrðu dæmd til að greiða eftirstöðvar kaupverðs eignarinnar að frádregnum kr. 650.000, þ.e. kr. 850.000. B og R kröfðust þess í gagnsök að viðurkenndur yrði réttur þeirra til að halda eftir kr. 1.500.000 af útborgun og að G og Ú yrðu dæmd til að greiða þeim bætur til viðbótar vegna gallanna og óþæginda og kostnaðar. B og R var ekki eins og á stóð heimilt að halda eftir greiðslum samkvæmt kaupsamningnum á sitt eindæmi enda var þá hvorki viðurkennt né sannað að fasteignin væri haldin leyndum göllum og að þau ættu bótakröfu til skuldajafnaðar. B og R voru dæmd til að greiða G og U eftirstöðvar kaupverðsins. Heildar- fjárhæð bóta vegna gallanna var dæmd kr. 675.000. Þá var G og Ú dæmt skylt að gefa út afsal tilB Og R. ........0..000000.. 0... 2712 E keypti raðhús á árinu 1986 sem byggt var á vegum byggingasamvinnu- félagsins BA. H var húsasmíðameistari en GU og GS húsameistar- ar. Er E hafði fengið húsið afhent héldu sömu iðnmeistarar áfram að fullgera húsið. E gekk inn í BA og flutti inn í húsið í maí 1987. Veturinn 1987-1988 kom fram raki í húsinu þegar hlýnaði eftir frostatímabil og hlutust af því málningarskemmdir. Rannsókna- stofnun byggingariðnaðarins taldi að þakfrágangur væri með eðli- CcCll Efnisskrá Bls. legum hætti en útloftun of lítil. H gerði tilraunir til að bæta úr göll- unum. Í matsgerð dómkvaddra matsmanna kom fram að þak húss- ins væri haldið verulegum göllum og viðgerðir sem reyndar hefðu verið, væru með öllu ófullnægjandi. Þykkt einangrunar í veggjum og lofti var ekki í samræmi við byggingarreglugerð. E krafðist þess að H, BA, GU og GS yrðu dæmdir til að greiða sér skaðabætur. Talið var að hús E hefði verið haldið leyndum göllum þegar hún tók við því, bæði var hönnun þaksins áfátt svo og smíði þess og frá- gangi. H og BA höfðu tekið að sér að reisa húsið og sjá um að það væri byggt í samræmi við gildandi lög og byggingarreglugerð. Báru þeir ábyrgð gagnvart E. Fyrning kröfunnar hafði verið rofin með stefnubirtingu 20. september 1992 með því að H hélt áfram tilraun- um til viðgerða og endurbóta á fasteigninni fram á haust 1989. H og BA voru dæmd til að greiða E kr. 1.150.000. GU og GS voru sýkn- aðir með þeim rökum að ekki hefði hvílt bein lagaskylda á þeim að hanna þakið með sérstökum uppdrætti og ekki lá fyrir að teikning- ar þeirra væru ófullnægjandi. Þá höfðu þeir lokið hönnunarstarfi sínu þegar E keypti húsið. .................00..0.....00 00 3153 Fasteigna- og skipasala H keypti bát af G fyrir milligöngu B, héraðsdómslögmanns. Sama dag seldi H G bátinn aftur, að undanskildum fiskveiðiheimildum fyrir árið 1991. Tekið var fram í síðari kaupsamningnum að báturinn væri seldur án kvaða. Síðar var H krafinn um skuld vegna viðgerð- ar á bátnum og beitti kröfuhafinn haldsrétti í bátnum. Í ljós kom að báturinn var veðsettur langt umfram raunvirði og einnig hvíldi fjárnám á honum. Bú G hafði verið tekið til gjaldþrotaskipta. H krafðist þess að B yrði dæmdur til að greiða sér þær fjárhæðir sem hann hafði orðið skuldari að með þessum viðskiptum. Ljóst þótti að B hefði vitað að markmiðið með gerð samningsins hefði ein- göngu verið framsal aflaheimilda. Hegðun B var ekki í samræmi við þær kröfur sem gera varð til lögmanna er önnuðust verkefni í tengslum við sölu skipa. B hafði ekki kannað til hlítar hvaða veð- bönd hvíldu á skipinu, gerði engar ráðstafanir til að koma í veg fyr- ir að aðrir lánardrottnar leituðu fullnustu í því og kynnti sér ekki hvar skipið væri á þeim tíma sem kaupsamningurinn var gerður eða lagareglur um sölu aflahlutdeildar en samkvæmt þeim voru verulegir annmarkar á gerð kaupsamningsins. B var dæmdur til að greiða H kr. 3.536.064. .............0.0........ ar 1692 Hjónin E og Ó gerðu samning um að selja tvær húseignir, íbúðarhús og Efnisskrá CCI Bls. atvinnuhúsnæði. Ó skrifaði undir söluumboð þar sem hún fól F að selja framangreindar fasteignir. Umboðið var óundirritað af hálfu E. E og Ó var gert tilboð í íbúðarhúsnæðið á vegum F. Tilboðið var samþykkt af Ó. E gerði Ó sams konar tilboð í eignina og samþykkti Ó það. F gekk frá kauptilboði E svo og öllum skjölum varðandi söluna. Tilboð barst einnig í atvinnuhúsnæðið á vegum F og sam- þykkti Ó það. E gekk einnig inn í tilboð þetta og keypti hlut Ó í eigninni fyrir sama verð. Ó greiddi F sölulaun fyrir sínum hluta í framangreindum eignum en E ekki. F krafðist þess að E yrði dæmdur til að greiða sér hinn helming sölulaunanna. Talið var að F hafi þurft að fá ótvírætt skriflegt umboð til sölu eignanna frá E þar sem hann skuldbatt sig til að greiða honum sölulaun, færi svo að hann nýtti sér forkaupsrétt að eignunum. Staðhæfingu E um að hann hefði ekki veitt slíkt umboð hafði ekki verið hnekkt. E var því sýknaður af kröfum F. ...............0.000000.000 0000. 3175 Fasteignaviðskipti S og R höfðu auglýst fasteign sína til sölu. A sem var fasteignasali auglýsti að hann hefði kaupanda að fasteign og tjáði R honum að fasteign hans og S væri til sölu. Varð að samkomulagi að Á kæmi með H til að skoða fasteignina. H gerði síðan tilboð í fasteignina með aðstoð Á og varð af kaupum að lokum. Á annaðist skjalagerð o.fl. og taldi sig eiga rétt á söluþóknun úr hendi S og R. Þegar hann orðaði það við S og R svöruðu þau því til að þau hefðu aldrei haft annað í hyggju en að selja fasteignina sjálf og annast skjalagerð þar að lútandi. Bæri þeim ekki að greiða A söluþóknun. A krafðist þess að S og R yrðu dæmd til að greiða honum sölulaun. Dæmt að S og R hefðu ekki falið A sölu fasteignarinnar og ÁA hefði ekki gengið eftir söluumboði. Hann hefði ekki leiðbeint S og R með söluandvirðið og ekki sinnt skyldum sínum sem fasteignasali gagn- vart seljendum. S og R voru því sýknuð af kröfum A. ................. 1658 Félagsdómur Alþýðusamband Íslands (ASÍ) krafðist þess fh. Flugvirkjafélags Íslands að viðurkennt yrði með dómi að um kaup og kjör flugvirkja sem störfuðu hjá Landhelgisgæslu Íslands (L) skyldi fara samkvæmt kjarasamningi Vinnuveitendasambands Íslands vegna Flugleiða hf. 12. júní 1984 frá og með þeim degi að öðru leyti en greindi í samn- ingi málsaðila 24. september 1992. Ríkissjóður (R) krafðist frávís- CCIV Efnisskrá Bls. unar og taldi að ekki yrði ráðið skýrt afmarkað sakarefni af kröfu- gerð ASÍ og málsástæðum. Kröfugerð ASÍ var skýr þar sem krafist var viðurkenningar á því að umræddur samningur væri stéttarfé- lagssamningur sem miða bæri laun og kjör starfsmanna L við sam- kvæmt 9. gr., sbr. 10. gr. laga nr. 25/1967 um Landhelgisgæslu Ís- lands en jafnframt færi um kjör þeirra samkvæmt samningi málsað- ila frá 24. september 1992. ASÍ átti lögvarða hagsmuni af því að fá úr ágreiningsefni þessu skorið með dómi. Hlutverk Félagsdóms, sbr. 2. tl. 1. mgr. 44. gr. laga nr. 80/1938 var að kveða upp viður- kenningardóma um gildi.kjarasamninga. Kröfugerð ASÍ var nægi- lega afmörkuð og hvorki var á það fallist að hún bryti í bága við 25. gr. né 80. gr. laga nr. 91/1991, sbr. 69. gr. laga nr. 80/1938. Frávísun- arkröfu fjármálaráðherra var því hafnað. ..........0))....0...00. 00 700 Félagar í hljómsveitinni Sigtryggi dyraverði komu fram í sjónvarpi í þættinum „Á tali hjá Hemma Gunn“ í eitt einstakt sinn þar sem þeir léku eitt lag. Endurgjald fyrir tónlistarflutninginn nam sam- kvæmt greiðslukvittun kr. 5.000. Alþýðusamband Íslands (ASÍ) f.h. Félags Íslenskra hljómlistarmanna (FÍH) krafðist þess fyrir Félags- dómi að viðurkennt yrði með dómi að Ríkisútvarpið hefði brotið 1. tl. 1. gr. kjarasamnings ASÍ og FÍH frá 26. júní 1990 með því að greiða hljómsveitinni lægri fjárhæð en kjarasamningur kvað á um. Samningur eins og gerður var við hljómsveitina hafði einkenni verksamnings og voru greiðslur og skattskil í samræmi við það. Mál vegna samningsins féll utan verksviðs Félagsdóms, sbr. 44. gr. laga nr. 80/1938 og var því vísað frá Félagsdómi að kröfu RÚV. .......... 1668 Félagsslit Sjá Fjárnám. .............00....0.....0 rare 2502 Fésekt Sjá Refsingar og önnur viðurlög Févíti Seljandi báts dæmdur til greiðslu dagsekta í 13 virka daga vegna dráttar á afhendingu bátsins. Sjá Kaupsamningur. ...................00000000 0000... 136 L hafði fengið einkarétt á öllum myndbandsréttindum P til útleigu á ís- lensku yfirráðasvæði. Samkvæmt samningi við P bar L er leyfi hvers myndbands rann út að sjá til þess að öllum myndböndum væri skilað til P. Væri myndbandi ekki skilað til P skyldi L greiða Efnisskrá CCV Bls. skaðabætur sem voru Dkr. 500 eða Dkr. 250 ef myndböndum hafði verið stolið og þjófnaður á þeim kærður. E, sem keypti umrædd myndbandsréttindi af P krafðist þess að L yrði dæmt til að greiða sér andvirði myndbanda, sem ekki hafði verið skilað, Dkr. 411.500. Ljóst þótti að E hefði tekið við réttindum og skyldum P og væri réttur aðili málsins og að E ætti rétt til fégreiðslu úr hendi L á grundvelli áðurnefnds samnings. Krafa E var samningsbundin bóta- og févítiskrafa sem fyrntist á 4 árum eins og aðalkrafan um leyfisgjald, sbr. 1. tl. 3. gr. fyrningarlaga nr. 14/1905. L hafði viður- kennt kröfuna á tvímælalausan hátt í bréfi til E innan 4 ára frá málshöfðun. Krafan var því ófyrnd. Með hliðsjón af 35. gr. samn- ingalaga nr. 7/1936 eins og hún var við samningsgerð, og núgildandi 36. gr. sömu laga, sbr. lög nr. 11/1986, þótti hæfilegt endurgjald L til E Dkr. 82.300. 00.00.0000 462 Fallist var á kröfu um tafabætur að fjárhæð kr. 3000 í 45 daga eða kr. 135.000. Sjá Verksamningar. ............00000000 000 2175 Sjá Verksamningar. .............0000 eeen 2641 Fiskeldi Sjá Vátryggingar. „0... 2925, 2941 Fiskveiðibrot B skipstjóri á skuttogaranum Bjarti var ákærður fyrir fiskveiðibrot með því að skipið mældist við togveiðar innan norðurmarka svæðis í ut- anverðu Lónsdýpi á svæði í fiskveiðilandhelgi Íslands þar sem veið- ar með botn- og flotvörpu voru bannaðar öllum skipum frá kl. 8 að morgni til kl. 20 að kvöldi. Í ákæru var brot B talið varða við 6. tl. 1. gr. og 3. gr. reglugerðar um friðunarsvæði við Ísland nr. 508/1994, sbr. 1. gr. og 3. gr. reglugerðar nr. 529/1994 um breyting á þeirri reglugerð, sbr. 3., 5. og 7., sbr. 2. tl. 1. mgr. og 2. mgr. 17. gr. og 21. gr. laga nr. 81/1976 um veiðar í fiskveiðilandhelgi Íslands, sbr. 1. gr. reglugerðar nr. 299/1975 og lög nr. 44/1948. Óumdeilt var að fyrsti stýrimaður var við stjórn skipsins meðan á veiðum stóð en B var sofandi í káetu sinni. Áður en B fór að sofa bað hann stýrimanninn að halda austur á bóginn og vera í Berufjarðarál um morguninn. Var það ákvörðun stýrimannsins að hefja veiðar á þessum slóðum. Ágreiningslaust var að B gerðist ekki sekur um þá háttsemi sem ákært var fyrir í málinu. Samkvæmt 69. gr. stjórnarskrárinnar nr. 33/1944, sbr. 7. gr. stjórnskipunarlaga nr. 97/1995 varð honum ekki CCVI Efnisskrá Bls. refsað fyrir hana. B var því sýknaður af refsikröfu ákæruvaldsins. Afli og veiðarfæri togarans voru hins vegar gerð upptæk. ............ 3149 Fjárdráttur V starfsmaður Hótels Arkar og Hótels Valhallar var sakfelldur fyrir fjár- drátt með því að gefa út tékka á tékkareikning Hótels Valhallar við Íslandsbanka hf. og hagnýta sér andvirðið eða millifæra af nefnd- um tékkareikningi yfir á eigin reikninga. V hélt því fram að sér hefði verið heimilt að gera þetta en í þessu hefði verið fólgin greiðsla á umsömdum launum til hans. Þessi framburður V gekk í berhögg við afdráttarlausan framburð fjármálastjóra og fram- kvæmdastjóra hótelsins auk þess sem þessi háttur á greiðslu launa var tortryggilegur. V samþykkti tryggingarvíxil að fjárhæð kr. 1.000.006 eftir að honum var sagt upp störfum vegna meints mis- ferlis til tryggingar skuld hans að fjárhæð kr. 400.000 vegna úttekta og þess fjár sem V var sakaður um að hafa dregið sér. Þótti nægi- lega sannað að V hefði dregið sér það fé sem getið var um í ákæru og gerst sekur um brot gegn 1. mgr. 247. gr. almennra hegningar- laga nr. 19/1940. V hafði ekki áður sætt refsingu sem áhrif hafði á ákvörðun refsingar í þessu máli og var hann dæmdur í 4 mánaða fangelsi skilorðsbundið í 3 ár. ............0.0...0..0...00 00. 814 A og M voru ákærð fyrir að hafa tekið eða látið taka innréttingar og tæki út úr fasteign í eigu Í á meðan þau höfðu umráð fasteignar- innar sem leigutakar. Í ákæru var þetta talið varða við 1. mgr. 247. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Engin gögn höfðu verið færð fram því til styrktar að M hefði átt hlut að brottnámi um- ræddra muna. Ekkert hafði heldur komið fram um að M hefði á annan hátt eignað sér munina. M var því sýknuð af kröfum ákæru- valdsins. Nokkur vitni kváðust hafa séð A fjarlægja munina úr hús- inu með aðstoð nafngreinds manns og eitt vitni kvaðst hafa séð í vörslum A rafmagnstæki sömu tegundar og hurfu úr húsinu. Ólík- legt var talið að aðrir en A og heimilisfólk hans hefði átt slíkan að- gang að húsinu að þeim hefði verið kleift að fjarlægja þaðan muni án þess að eftir yrðu ummerki um húsbrot. Þetta ásamt framferði A gagnvart eiganda hússins gaf tilefni til að fella á A rökstuddan grun um þá háttsemi sem ákært var fyrir. Þessi atvik ásamt fram- burði framangreindra vitna voru hins vegar ekki nægileg til að fall- ist yrði á að ákæruvaldið hefði fullnægt sönnunarbyrði sinni sam- kvæmt 45. gr. laga nr. 19/1991. A var því sýknaður af kröfum ákæru- Valdsins. „rare 2049 S var sakfelldur fyrir að hafa misnotað aðstöðu sína sem starfsmaður Efnisskrá CCVII Bls. Landsbanka Íslands með því að koma því svo fyrir að á tímabilinu janúar til ágúst 1990 voru gefnir út í bankanum fimm tékkar á reikning bankans samtals að fjárhæð kr. 1.810.900 og ranglega skuldfærðir sem útgerðarlán til S hf. sem S vann þá jafnframt bók- haldsstörf fyrir. Allt lánið var skömmu síðar skuldfært á reikning útgerðarfélagsins H hf. í bankanum. Tékkana tók S sjálfur og fram- seldi þá í nafni S hf. en fénýtti sér andvirði þeirra í eigin þágu, þ.á.m. til greiðslu uppboðsskuldar. Brot S varðaði við 247. gr., sbr. 138. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. S hafði ekki áður verið gert að sæta refsingu. Refsing: fangelsi 6 mánuðir en frestað var fullnustu 4 mánaða af refsingunni skilorðsbundið í 2 ár. ............... 3025 Fjármál hjóna Sjá Fjárnám. ...................... rr 2003 Sjá Sjálfskuldarábyrgð. ..................... err 850 Fjárnám G sf. krafðist þess að fjárnámsgerð sem fram fór í eignum félagsins að kröfu tollstjórans í Reykjavík yrði ógilt. Jafnframt krafðist G sf. ógildingar og niðurfellingar á álagningu sölugjalds og viðurlaga samkvæmt úrskurði ríkisskattstjóra sem uppkveðinn var á grund- velli athugunar rannsóknardeildar ríkisskattstjóra. Tollstjóri lagði fram skýringar á þeim útreikningum sem lagðir höfðu verið til grundvallar í skýrslu rannsóknardeildar ríkisskattstjóra. Úrskurður ríkisskattstjóra var kveðinn upp af þar til bærum aðila, ekkert benti til að G sf. hefði fengið óréttmæta málsmeðferð og ekki hafði verið sýnt fram á að draga mætti í efa efnislegt réttmæti kröfu tollstjóra. Samkvæmt $. mgr. 13. gr. laga nr. 10/1960 um söluskatt frestaði áfrýjun skattákvörðunar eða deila um skattskyldu ekki innheimtu- aðgerðum. Krafa um ógildingu eða niðurfellingu sölugjalds og við- urlaga samkvæmt úrskurði ríkisskattstjóra varð ekki borin undir héraðsdóm í máli sem þessu og var henni vísað frá dómi. Fjár- námið var því staðfest... 46 S krafðist þess að ógilt yrði fjárnámsgerð sem fram fór í fasteign hans á grundvelli skuldabréfs án undangengins dóms eða sáttar, sbr. 7. tölulið 1. mgr. 1. gr. laga nr. 90/1989 um aðför að því er varðar máls- kostnað. Eftir að fjárnámið var gert, var leitt í ljós að nafnritun S á CCVIII Efnisskrá Bls. skuldabréfið, sem aðfararheimild var byggð á, var fölsuð. Fjár- námsgerðin var því felld úr gildi. ...................0...000.0 0000... 961 Þ eigandi bátanna HH og HU veiddi verulega umfram aflaheimildir fiskveiðiárið 1. september 1993 til 31. ágúst 1994. Skipið var svipt öllum aflaheimildum og var lagt á Þ gjald samkvæmt lögum nr. 37/ 1992 um sérstakt gjald vegna ólögmæts sjávarafla. Að kröfu Gjald- tökusjóðs (G) var framkvæmt fjárnám í eignum G fyrir hinu álagða gjaldi. Þ krafðist þess að fjárnámið yrði fellt úr gildi. Samkvæmt framlögðum gögnum varð ekki séð að Þ hefði fengið vitneskju um meðferð málsins hjá G eða að Þ hefði verið kynnt ákvörðun um álagningu áðurgreinds gjalds vegna ólögmæts sjávarafla fyrr en í ágúst 1994 er honum var birt greiðsluáskorun G. G neitaði Þ um að koma að kæru vegna álagningarinnar þar sem G taldi alla fresti liðna á þeim tíma. Við málsmeðferðina voru því brotnar verulega reglur stjórnsýslulaga um málsmeðferð fyrir stjórnvaldi og var álagningin ekki gild stjórnsýsluákvörðun. Fjárnámið var því fellt úr Bildi. „eeen rrrrnnrrranr etan 1459, 1464 S krafðist fjárnáms í fasteign fyrir tilgreindum kröfum á hendur J en fasteignin var þinglýst eign B, eiginmanns J. Kröfu sína um fjárnám í fasteigninni reisti S á 73. gr., sbr. 72. gr. hjúskaparlaga nr. 31/1993 en þessi lagaákvæði voru að verulegu leyti sama efnis og 33. gr., sbr. 32. gr. eldri laga nr. 20/1923 um réttindi og skyldur hjóna. Ekki var fallist á það með S að í nefndum lagaákvæðum fælist heimild til að gera aðför fyrir kröfu hans, án undangengins dóms, í eign eigin- manns gerðarþola. Úrskurður héraðsdóms sem heimilaði fjárnám í fasteign B var því felldur úr gildi. .................0)...00000 0 eðaa. 2003 H krafðist þess að ógilt yrði fjárnám sem fram fór í bifreið hans fyrir kröfu A samkvæmt reikningum vegna kaupa á heitu vatni fyrir fasteign á Akranesi tiltekið tímabil. Reikningarnir hljóðuðu á nafn H. H hélt því fram að hann bæri ekki ábyrgð á kröfunni þar sem hann hefði hvorki átt fasteignina á reikningstímabilinu né staðið að veitingarekstri sem þar fór fram. H var eigandi fasteignarinnar þeg- ar heitu vatni frá A var fyrst hleypt á húsið. H sótti um heimtaug og greiddi kostnað af tengingunni. Sameignarfélag sem H var með- al eigenda að var á þessum tíma með veitingarekstur í húsinu en A hafði ekki verið tilkynnt að orkukaupandi væri annar en H. H stofnaði á þennan hátt til kröfuréttarsambands milli sín og A, en eftir almennum reglum hvíldi á H að leita lausnar undan því ef hann taldi efni til þess. H hafði ekki gert neitt slíkt fyrr en eftir Efnisskrá CCIX Bls. þetta reikningstímabil. Fram að þeim tíma voru reikningar stílaðir á H sem hreyfði engum athugasemdum. Kröfu H var hafnað og fjárnámið staðfest. .................0r te reannnerreesnnannrrrrrrnnnn nr 2214 Sjá Skuldajöfnuður. ............00..00eeeeeeerr err 2270 K var í óvígðri sambúð með B á Neskaupstað. K fluttist þangað í desem- ber 1991 og voru Rafmagnsveitum ríkisins (R) tilkynnt að K væri orkukaupandi íbúðar þeirrar, er hann og B bjuggu í. Tilkynnandi var móðir B, sem áður bjó í íbúðinni. Í kjölfar sambúðarslita flutt- ist K úr íbúðinni í febrúar 1992. Samkvæmt tilkynningu B, fyrrum sambúðarkonu K var hún skráð sem kaupandi raforku til fast- eignarinnar frá 4. apríl 1992. Hæstiréttur staðfesti fjárnám sem sýslumaður gerði hjá K fyrir kröfu um endurgjald fyrir orkukaup á tímabilinu frá desember 1991 til 4. apríl 1992 með þeim rökum, að tilkynning til R um nýjan orkukaupanda í desember 1991 hefði ver- ið rétt. K hefði hagnýtt sér raforku frá R, meðan hann var búsettur í húsinu ásamt sambúðarkonu sinni. Mátti honum vera ljóst, að hann kynni að verða krafinn um greiðslu vegna þessa. Bar honum því að greiða fyrir orkukaupin þar til R var tilkynnt um síðari orkukaupanda. Skipti ekki máli hvernig færi um innbyrðis uppgjör Koog B. eeen rraannr rann 2493 Hlutafélögin A hf. og K hf. voru sameinuð í eitt hlutafélag undir nafninu A hf. og miðaðist samruninn við 21. desember 1990. Ákveðið var að samþykktir A hf. skyldu gilda um hið sameinaða félag. Eftir ákvæðum XV. kafla laga nr. 32/1978 taldist K hf. þar með slitið, sbr. og 56. gr. laga nr. 75/1981 um tekjuskatt og eignarskatt. Skattfram- tali var ekki skilað fyrir K hf. gjaldárið 1991 og áætlaði skattstjóri félaginu opinber gjöld. Fjárnám var gert fyrir kröfu um hin áætluðu gjöld í fasteign A hf. sem krafðist þess að fjárnámið yrði ógilt. Sú meginregla kom fram í 1. tl. 1. mgr. 2. gr. laga nr. 75/1981 að skatt- skylda hvíli á hlutafélagi þar til því er slitið. Var það áréttað í 1. mgr. 114. gr. laganna, þar sem fram kom, að óheimilt væri að slíta félagi, fyrr en allir skattar þess væru að fullu greiddir. Félag sem slitið var með samruna við annað félag, var þar ekki undanskilið. Var því fallist á að skylt hefði verið að telja sérstaklega fram fyrir K hf. vegna þess hluta ársins 1990, sem það starfaði og greiða skatta í samræmi við það. Fjárnámið var því staðfest. .................. 2502 S krafðist þess að felld yrði úr gildi fjárnámsgerð sem fram fór í fasteign hennar í Borgarnesi að kröfu SR. Fjárnámið var reist á veðskulda- bréfi útgefnu af T til H hf. sem framseldi bréfið til SR. S hafði tek- CCX Efnisskrá Bls. ist á hendur sjálfskuldarábyrgð á greiðslu bréfsins en með því veð- setti T beltagröfu sem hann keypti af H hf. Óumdeilt var að eftir útgáfu veðskuldabréfsins var efni þess breytt á þá leið, að vélritað var inn á bréfið: „Jafnframt hvílir á 1. veðrétti tryggingarbréf að fjárhæð kr. 1.817.420 v/H hf.“ Tryggingarbréfi þessu var síðar aflýst, áður en aðfarar var krafist og án þess að á trygginguna reyndi. T hafði hins vegar gefið út annað veðtryggingarbréf til H hf. með veði í nefndri beltagröfu. S taldi forsendur brostnar fyrir ábyrgð sinni. Ekki var fallist á að þessi breyting hefði þýðingu gagnvart $, þar sem efni veðskuldabréfsins var nú í raun hið sama og þegar S tók á sig ábyrgð á greiðslu þess og var ekki fallist á að ábyrgð S sem sjálfskuldarábyrgðaraðila hefði fallið niður við þessa aðgerð. Um veðskuldabréfið giltu viðskiptabréfsreglur og var SR framsals- hafi veðskuldabréfsins. Ástæður og forsendur S fyrir ábyrgð henn- ar samkvæmt veðskuldabréfinu voru SR því óviðkomandi og var kröfu S hafnað. .............00.... rr 2630 J og T kröfðust ógildingar fjárnáms sem gert var í fasteign þeirra í Reykjavík til fullnustu á skuld J við H samkvæmt dómi Héraðs- dóms Reykjaness þar sem J og T voru dæmd til að greiða H ógreidd vinnulaun en hann hafði starfað hjá fyrirtæki þeirra, E. Þeim dómi áfrýjaði J til Hæstaréttar en málið var fellt þar niður með dómi réttarins og féll niður eftir áfrýjun í annað sinn þar sem málsgögn bárust ekki innan tilskilins frests. Kröfur sínar um ógild- ingu fjárnámsins byggðu J og T á því að H hefði í heimildarleysi tekið sér fé í störfum sínum hjá E. J og T höfðu ekki fært fram nein viðhlítandi gögn fyrir þeim staðhæfingum sínum, að telja mætti skuldina við H þegar greidda með fjármunum, sem þau töldu hann hafa tekið sér. Gilti hið sama um þann rétt sem J og T töldu sig njóta til skuldajafnaðar við kröfur H, en vegna ákvæða 40. gr. laga nr. 90/1989 um aðför varð kröfu þeirra á þeim grunni ekki heldur komið að í málinu. Kröfu J og T var hafnað. Við ákvörðun máls- kostnaðar var tekið tillit til þess að kæra þessi var með öllu að ÓFYFIFSYNJU. „ld. 2777 O hf. krafðist þess að felld yrði úr gildi fjárnámsgerð sem fram fór að kröfu Gjaldtökusjóðs í skipinu O fyrir gjaldi samkvæmt 1. gr. laga nr. 37/1992 um sérstakt gjald vegna ólögmæts sjávarafla. Gjald þetta hafði verið lagt á O hf. með úrskurði Fiskistofu þar sem skip- ið hafði veitt umfram veiðiheimildir fiskveiðiárið 1992—1993. Í mars 1993 hafði O hf. leigt E hf. skipið en flutt 120 tonn af aflaheimildum Efnisskrá CCXI Bls. af skipinu yfir á tvo aðra báta í lok fiskveiðiársins 1992—1993. Sam- kvæmt skýrri meginreglu laga var heimilt að bera réttarágreining undir endanlegan úrskurð dómstóla, sbr. 60. gr. stjórnarskrárinnar nr. 33/1944 svo og 1. mgr. 6. gr. Mannréttindasáttmála Evrópu, sbr. lög nr. 62/1994. Takmörkun á þeim rétti í lögum varð að vera skýr og ótvíræð, svo hún kæmi til álita. Ekki var fallist á frávísunarkröfu Gjaldtökusjóðs sem var byggð á því, að þar sem kæruleiðir hefðu ekki verið tæmdar væri ekki heimilt að bera málið undir dómstóla. Óumdeilt var að í 92. gr. laga nr. 92/1989 fólst heimild til að bera undir héraðsdómara hvers kyns ágreining varðandi aðfarargerðir, þ.á.m. um efnislegt réttmæti kröfu Gjaldtökusjóðs, enda hefðu dómstólar ekki áður tekið afstöðu til þess. Frávísunarkröfu Gjald- tökusjóðs byggðri á þessum grunni var því hafnað. Samkvæmt 1. mgr. 2. gr. laga nr. 37/1992 skyldi gjald samkvæmt 1. gr. þeirra að jafnaði lagt á útgerðarmann þess skips sem veitt hefði gjaldskyldan afla. O hf. gerði skipið ekki út á þeim tíma sem hér var um að ræða, heldur E hf. Heimildir í síðari málslið 1. mgr. 2. gr. laganna til að leggja gjald á annan en útgerðarmann þegar sérstaklega stóð á, veittu Fiskistofu ekki rétt til að leggja hið umdeilda gjald á O hf. Flutningur hluta aflaheimilda skipsins til annars skips var auk þess gerður að frumkvæði og samkvæmt ósk E hf. Ekki varð ráðið að O hf. hefði mátt vera ljóst að sú ráðstöfun leiddi til neikvæðrar kvóta- stöðu skipsins. Fjárnámið var því fellt úr gildi. ............................ 2871 E krafðist þess að felld yrði úr gildi fjárnámsgerð sem fram fór að kröfu K hf. í sex málverkum og píanói á heimili E í Reykjavík 14. ágúst 1995. Fjárnámið fór fram með endurupptöku á fjárnámi sem beind- ist að eiginmanni E, J og gert var 7. mars 1985 í bifreið J. Hér- aðsdómur felldi umrædda fjárnámsgerð úr gildi af sjálfsdáðum og lagði til grundvallar að þar sem K hf. hefði ekki krafist virðingar á bifreiðinni við upphaflega fjárnámið og henni hefði heldur ekki verið komið í verð við nauðungarsölu, brysti skilyrði til endur- upptöku gerðarinnar, sbr. 51. gr. áðurgildandi laga nr. 19/1887 um aðför, sbr. 105. gr. laga nr. 90/1989 um aðför. Af gögnum málsins varð ekki ráðið að E hefði borið framangreind atvik fyrir sig eða málsaðilar tjáð sig um þau sérstaklega í málatilbúnaði sínum fyrir héraðsdómi. Fyrir Hæstarétti lagði K hf. fram gögn, sem sýndu, að umrædd bifreið var seld á nauðungaruppboði árið 1987 og að K ht. hefði fengið greiddar kr. 32.590 inn á kröfuna. Samkvæmt þessu hafði héraðsdómari látið niðurstöðu sína ráðast af ályktun um CCXII Efnisskrá Bls. málsatvik, sem ekki áttu við rök að styðjast. Úr málsástæðum aðila hafði hins vegar á engan hátt verið leyst. Hinn kærði úrskurður var því ómerktur og málinu vísað heim í hérað til munnlegs málflutn- ings og uppkvaðningar úrskurðar að nýju. ...............000....000.00...... 3187 Fjárnám fellt úr gildi Þ krafðist þess að fjárnám sem gert var í fasteign hans yrði dæmt ógilt. Krafa sú sem fjárnámið var gert til lúkningar á var vegna opinberra gjalda sameignarfélagsins S 1988—1989 en Þ var einn sameigenda félgsins. Þ gekk úr félaginu í október 1988 en tilkynning um það barst Firmaskrá Reykjavíkur í nóvember 1989. Á árunum 1988 og 1989 voru gerð lögtök í annarri fasteign S. Samkvæmt 2. gr. laga nr. 29/1885 um lögtak og fjárnám án undangengins dóms eða sáttar hélst lögtaksréttur fyrir skuldakröfu þar til 2 ár voru liðin frá gjald- daga. Lögtök þau sem gerð voru rufu fyrningarfrest gagnvart þeim sem gerðinni var beint gegn. Með þeim varð fyrning hins vegar ekki rofin gagnvart Þ sem ábyrgðarmanni á skuldinni og ekki hafði annarra úrræða verið neytt til að rjúfa fyrningarfrest gagnvart hon- um. Lögtaksréttur var fyrndur þegar 1. júlí 1992 er 2. gr. laga nr. 29/ 1885 féll úr gildi, sbr. einnig 1. mgr. 102. gr. laga nr. 90/1989 um að- för. Heimildin fyrir fjárnámi H var því brott fallin er það var gert og var fjárnámsgerðin felld úr gildi. ......................000.000 eeen gll Fjárskipti við skilnað Hjónin S og G fengu skilnað að borði og sæng 18. september 1990. Sam- kvæmt samningi um skilnaðarkjör eignaðist G hjúskapareign S, fasteign á Hvolsvelli, en verð hennar var metið kr. 4.950.000. Fjár- hæð áhvílandi veðskulda var kr. 1.620.260. Nettóandvirði eignar- innar var því kr. 3.329.740. G skuldbatt sig til að greiða S helming þeirrar fjárhæðar kr. 1.664.870. Í júní 1991 var bú S tekið til gjald- þrotaskipta. Þrotabú S krafðist þess að rift yrði með dómi samningi þeirra G og S um skilnaðarkjör og að G yrði dæmd til að greiða þrotabúinu kr. 1.664.870. S var þinglesinn eigandi hinnar umdeildu fasteignar þegar samningurinn um fjárskiptin var gerður. Fasteign- in var því hjúskapareign hans og skipti ekki máli gagnvart skuld- heimtumönnum hvort G hefði lagt eitthvað af mörkum til þess að afla eignarinnar meðan hjúskapur þeirra stóð. Samningnum var því rift samkvæmt 60. gr. laga nr. 20/1923 um réttindi og skyldur hjóna Efnisskrá CCXTIII Bls. og Sl. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978 og G dæmd til að endurgreiða þrotabúi S kr. 1.664.870. .........d.d0de eee 3169 Fjárslit milli hjóna Ó krafðist þess að viðurkennt yrði með dómi að skuld samkvæmt veð- skuldabréfi útgefnu af Ó til B upphaflega að fjárhæð kr. 1.014.000 teldist sameiginleg skuldbinding hans og konu hans L, við opinber skipti til fjárslita milli þeirra vegna hjónaskilnaðar. Samkvæmt 67. gr. laga nr. 31/1993 bar hvort hjóna ábyrgð á þeim skuldbindingum sem á því hvíldu, hvort sem þær höfðu stofnast fyrir hjúskapinn eða síðar. Þá gat annað hjóna ekki skuldbundið hitt með samnings- gerð sinni, nema sérstaklega væri heimilað í lögum eða samningi hjóna, sbr. 68. gr. sömu laga. Samkvæmt 3. og 4. mgr. 109. gr. laga nr. 20/1991 fóru fjárskipti milli hjóna þannig fram, að hvort hjóna um sig átti aðeins rétt á að fá eignir í sinn hlut móti skuldum sínum að því marki, sem eignir þess sjálfs, þar á meðal hlutdeild í sam- eign, nægðu fyrir skuldum. Að því leyti sem eignir annars hjóna nægðu ekki fyrir skuldum þess, var ekki tekið tillit til skuldanna, sem umfram voru, nema hjónin tækju ákvörðun um annað. Ætti annað hjóna eignir umfram skuldir, komu þær til skipta milli hjón- anna eftir helmingaskiptareglunni, sbr. 103. gr. laga nr. 31/1993. ó hafði ekki rökstutt, á hvaða grundvelli L bæri ábyrgð á greiðslu umræddrar skuldar. Hér skipti engu máli þótt L hefði samþykkt, að fasteign sem var í óskiptri sameign málsaðila, væri til tryggingar efndum kröfunnar. Kröfum Ó var því hafnað. dd... 3012 Fjársvik S var sakfelldur fyrir tékkasvik og aðra tékkamisnotkun með því að gefa út og nota í staðgreiðsluviðskiptum fjóra tékka á reikning fyrirtæk- is síns, L hf. í Búnaðarbanka Íslands án þess að innstæða væri fyrir þeim á reikningnum, þann fyrsta að fjárhæð kr. 220.000, annan að fjárhæð kr. 865.236, þriðja að fjárhæð kr. 961.150 og þann fjórða að fjárhæð kr. 1.008.783. Fyrsti tékkinn var notaður sem geymslutékki til bjórinnkaupa hjá V en hinir þrír til áfengiskaupa hjá ÁTVR. Brot S með útgáfu og notkun fyrsta tékkans varðaði við 248. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940 en brot hans með útgáfu og notkun síðari þriggja tékkanna við 73. gr. tékkalaga nr. 94/1933, sbr. lög nr. 35/1977. Brot S voru veruleg og hann hafði ekki bætt tjón sem af þeim hafði leitt nema að hluta. Refsing S var ákveðin CCXIV Efnisskrá með vísan til 1. tl. 70. gr. og 77. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940 fangelsi í 10 mánuði þar af 8 mánuði skilorðsbundið í 2 ár. ... Sjá Misneyting. ...........0..... rr Sjá Virðisaukaskattur. „................ Sjá Skjálafals. ............... rr Fjártjón Sjá Skaðabætur Fjölbýlishús Framkvæmdar voru viðgerðir á steypuskemmdum fjölbýlishússins við Hamraborg 14, Kópavogi samkvæmt ákvörðun aðalfundar húsfé- lagsins. Hlutafélagið F sem var eigandi hluta húsnæðis að Hamra- borg 14a, neitaði að taka þátt í kostnaði af framkvæmdunum og hélt því fram að eignarhluti sinn tilheyrði ekki því fjölbýlishúsi sem viðgerðir voru framkvæmdar á þar sem Hamraborg 14 og 14a væru tvö fjölbýlishús. H krafðist þess að F yrði dæmt til að greiða við- gerðarkostnaðinn í samræmi við eignarhlutdeild í fjölbýlishúsinu. Dæmt að verslunarhúsnæði F í húsinu nr. 14a væri hluti fjölbýlis- hússins að Hamraborg 14 samkvæmt 1. og 2. gr. laga nr. 59/1976 um fjölbýlishús. Ekki skipti máli þótt það bæri annað húsnúmer, eða að eigendur í því húsi hefðu myndað með sér sérstakt húsfélag. Eignaskiptayfirlýsingar um einstaka hluti þess skiptu heldur ekki máli en fyrrgreind ákvæði fjölbýlishúsalaga voru ófrávíkjanleg. Steypuskemmdirnar voru sameiginlegur kostnaður samkvæmt 13. gr., sbr. 11. gr. laga nr. 59/1976 og var F skylt að taka þátt í þeim. Krafa H var því tekin til greina. ........................... Húsfundur í fjölbýlishúsi tók ákvörðun um að breyta húsvarðaríbúð í af- markaða íbúð og selja. Atkvæðagreiðsla á fundinum fór þannig að tuttugu og níu samþykktu tillöguna en þrír, B, E og H höfnuðu henni. B, E og H kröfðust þess að ákvörðun húsfundarins um sölu íbúðarinnar yrði dæmd ógild með vísan til þess að samþykki allra íbúðareigenda í fjölbýlishúsinu þyrfti til að ráðstafa fasteignarhluta í óskiptri sameign. Með vísan til 10. gr. laga nr. 59/1976 um fjölbýlis- hús og 1. gr. reglugerðar nr. 280/1976, sbr. nú 19. gr. laga nr. 26/1994 um fjöleignarhús var meirihluti íbúðareigenda bær að taka ákvörð- un um að ráðstafa þessum hluta sameignarinnar eins og hann gerði. Húsfélagið var því sýknað af kröfum B, E og H. Einn dóm- Bls. 479 1145 2796 3141 215 Efnisskrá CCXV Bls. ari skilaði sératkvæði og taldi að ógilda bæri ákvörðun húsfundar- ÍS. allrar 1586 Eigendur fasteignar tóku ákvörðun um að láta framkvæma viðgerðir á útveggjum hússins á húsfundi. F átti kjallaraíbúð í húsinu, 24% fasteignarinnar, G hæð, 40% og B risíbúð, 36%. Samþykkt var með atkvæði F og G gegn atkvæði B að ganga til samninga við Á um verkið. F kvaðst hafa greitt hluta B samkvæmt reikningi og krafðist þess að hann yrði dæmdur til að greiða sér sinn hluta reikningsins. B krafðist sýknu og sagði að samningurinn við Á hefði verið mála- myndagerningur. Á, sem var atvinnuflugmaður að mennt en ekki iðnlærður hefði hvorki framkvæmt verkið né þegið greiðslu fyrir það. Verkið hafði verið framkvæmt af S, sambýlismanni F, sem var líffræðingur og greiðslur fyrir það runnið til hans. Á bar fyrir dómi að hann hefði tekið verkið að sér og ráðið S sem undirverktaka til að framkvæma það. Í tilboði Á var ákvæði sem heimilaði verkbjóð- anda að láta undirverktaka vinna einstaka hluta verksins. Sam- kvæmt gögnum málsins var ljóst að brýn þörf var á þessum fram- kvæmdum og ekkert sem benti til annars en að verkinu hefði verið lokið eins og tilboðið gerði ráð fyrir. B bar því að bera sinn hluta kostnaðar við þessar framkvæmdir og greiða F kr. 266.035. .......... 2838 Flugslys Sjá Vátrygging. ............ err 648 Flutningssamningur S krafðist þess að K yrði dæmdur til að greiða sér gjald fyrir flutning á fiski og fiskkörum og hélt því fram að verkið hefði verið unnið fyr- ir K fyrir milligöngu A. K krafðist sýknu vegna aðildarskorts, sbr. 2. mgr. 16. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. K kvað S hafa unnið verkið sem undirverktaki hjá A en K hefði samið við A um að hann tæki að sér þessa flutninga fyrir félagið. Bú A hafði verið tekið til gjaldþrotaskipta. K var sýknað af kröfum S með þeim rökum að S hefði á engan hátt hnekkt fullyrðingu K þess efn- is að S hefði unnið verkið sem undirverktaki hjá A. Þá hélt S því fram að bú A hefði verið tekið til gjaldþrotaskipta á þeim tíma sem umræddir flutningar fóru fram og A hefði því ekki verið bær að gera samninginn við S um flutningana. Gjaldþrotaskipti ein sér veittu S ekki tilkall til greiðslu úr hendi K í stað A. K var því sýkn- að af kröfum SL... 2895, 2900, 2905 CCXVI Efnisskrá Bls. Flýtimeðferð Deilt var um hvort þeir félagsmenn HÍK sem voru óvinnufærir vegna slysa eða veikinda við upphaf verkfalls félagsins 17. febrúar 1995 eða urðu það eftir upphaf verkfallsins ættu rétt til veikindalauna í verkfallinu samkvæmt reglugerð nr. 411/1989 um veikindalaun starfsmanna ríkisins. Mál þetta hlaut flýtimeðferð samkvæmt XIX. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sjá Veikindalaun. .... 1542 Fordæmi Dæmt að fjölföldun myndbanda og útleiga þeirra til myndbandaleiga væri eigin úttekt samkvæmt 2. gr. laga nr. 10/1960 um söluskatt og 5. tl. 1. mgr. 10. gr. reglugerðar nr. 486/1982. Var vísað til Hrd. 29. mars 1994 í málinu nr. 101/1992 sem fordæmis. Sjá Söluskattur. ..... 571 Forkaupsréttur Systkinin R, Þ, U, J og T áttu sameiginlega sjö fasteignir í Kolbeins- staðahreppi (K) og Eyjahreppi (E). Með afsali 14. september 1987 afsalaði H, ekkja T þeim R og J eignarhluta sinn í jörðunum. Í af- salinu kom fram að salan hefði farið fram á grundvelli forkaups- réttar milli systkinanna innbyrðis, sem stofnast hefði með yfirlýs- ingu föður þeirra fyrir gildistöku jarðalaga nr. 65/1976. Yfirlýsingin var gefin í tengslum við fyrirframgreiddan arf 1953 og 1955 en þar var að finna kvöð þess efnis að systkinin ættu gagnkvæman for- kaupsrétt að fasteignunum. Sá forkaupsréttur var í samræmi við þágildandi lög um kauprétt að jörðum nr. 40/1948. K og E synjuðu um samþykki fyrir þessari ráðstöfun. Lögmaður R, Þ, Ú, J og T rit- aði þá bréf til K og E og lýsti því yfir að þau myndu una synjuninni með þeim áhrifum að afhending eiganna teldist ekki hafa átt sér stað. K og E kröfðust þess að afsal H á áðurgreindum eignum til R og J yrði dæmt ógilt og að viðurkenndur yrði forkaupsréttur K og E að fyrrnefndum fasteignum. Kröfur sínar byggðu K og E á 30. og 33. gr. jarðalaga nr. 65/1976 um forkaupsrétt sveitarfélags að fast- eignum innan sveitarfélagsins. Í 35. gr. jarðalaga nr. 65/1976 var kveðið á um að við sölu jarða milli skyldra aðila kæmu ákvæði lag- anna um forkaupsrétt ekki til framkvæmda að fullnægðum ákveðn- um skilyrðum. Hvað sem leið réttarstöðu afsalsgjafa bar þeim að tilkynna ráðstöfunina til sveitarstjórnar og jarðanefndar, sbr. 6. gr. laganna. Reyndi þá á ákvæði þeirra um hvort þessir aðilar gátu að Efnisskrá CCXVII Bls. lögum synjað um ráðstöfunina. Þegar synjun lá fyrir samþykktu samningsaðilar ógildingu ráðstöfunarinnar. Varð við það miðað, eins og hér stóð á, að ekki reyndi á ákvæði laganna um forkaups- rétt í máli þessu. Þegar af þessum ástæðum var hafnað forkaups- rétti að eignum þeim sem getið var í afsalinu og lágu innan marka K og E. Sératkvæði. ddr 2956, 2072 Forsjá M og K slitu hjúskap á árinu 1988. Þau áttu tvær dætur, S f. 1978 og L Í. 1982. M fékk forsjá S og K forsjá L. Í apríl 1993 höfðaði K mál á hendur M og krafðist þess að fá einnig forsjá S. Þegar málið var dæmt í Hæstarétti var S orðin 16 ára og réði því sjálf dvalarstað sín- um, sbr. í. gr. lögræðislaga nr. 68/1984. Málinu var því vísað frá Hæstarétti þar sem málsaðilar höfðu ekki lengur lögvarða hags- muni af því að úrlausn dómsins kæmi til endurskoðunar. ............. 196 Við skilnað hjónanna M og K á árinu 1992 kom upp ágreiningur milli þeirra um forsjá dóttur þeirra, Á sem fædd var 1991. Barnaverndar- nefnd Reykjavíkur mælti með því að K yrði falin forsjá stúlkunnar. M krafðist þess að honum yrði dæmd forsjá A. Samvistaslit þeirra höfðu orðið nokkru áður. Stúlkan hafði dvalist lengi hjá M og greindi þau M og K á um af hvaða ástæðum það var. M kvað K hafa komið henni þar fyrir en K kvað M hafa neitað að skila stúlk- unni eftir helgarheimsókn. K fékk stúlkuna afhenta með innsetn- ingargerð eftir uppkvaðningu héraðsdóms. M var 17 árum eldri en K og 100% öryrki. Dæmt að ungur aldur A og aldurs- og heilsu- munur foreldranna ætti að ráða því að Á teldist fyrir bestu að vera hjá móður sinni. K var því dæmd forsjá A. 00... 470 Sjá Dómarar. ...............0. 692 Sjá Dómkvaðning mátsmanna. 0000... 970 M og K slitu sambúð í júní 1993. M krafðist þess að honum yrði dæmd forsjá tveggja sona þeirra, A f. 1991 og D f. 1993 en til vara að hon- um yrði dæmd forsjá annars drengsins. Í málinu voru lögð fram ýmis gögn, meðal annars matsgerð sálfræðings sem dómkvaddur var til að meta hæfi M og K til að fara með forsjá drengjanna. Niðurstaða hans var sú að M og K væru bæði hæf til að fara með forsjá drengjanna en rétt væri að taka tillit til þess að félagslegar aðstæður M væru betri en K. Þá væri ekki útilokað að ala þá upp sinn í hvoru lagi. Dæmt að það væri þroskavænlegra fyrir drengina að alast upp saman. Drengirnir voru mjög ungir og höfðu búið hjá CCXVII Efnisskrá Bis. K frá fæðingu þeirra og var ljóst að það ylli minnstri röskun ef þeir byggju áfram hjá K. Ekki skipti máli þótti K byggi við verri fé- lagslegar aðstæður en M en hún bjó við viðunandi aðstæður. Þá hafði K rækt vel skyldu sína frá samvistaslitum að láta drengina njóta umgengni við föður sinn. K var því dæmd forsjá beggja ÁFENgJANNA. „............... rare 1311 Framburður Heimild til áfrýjunar máls í heild var í 1. mgr. 149. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála, sbr. 9. gr. laga nr. 37/1994. Af c-lið 147. gr. sömu laga, sbr. 7. gr. laga nr. 37/1994 og 4. mgr. 159. gr. laganna, sbr. 19. gr. laga nr. 37/1994 leiddi þó að Hæstiréttur gat ekki endur- metið sönnunargildi munnlegs framburðar, nema hlutaðeigandi vitni eða ákærði gæfu skýrslu þar fyrir dómi. Í þessu máli leiddi þessi regla til þess að hefði héraðsdómari byggt dóm sinn á því að framburður væri trúverðugur varð Hæstiréttur að byggja dóm sinn á því, nema 5. mgr. 159. gr. laganna, sbr. 19. gr. laga nr. 37/1994 ætti við. Sjá Nauðgun (195. gr. alm. hgl.). ...........)0.... 0... 1199 Frávísun 1. Frávísun frá Félagsdómi Sjá Félagsdómur 2. Frávísun frá héraðsdómi Sjá Ómerking G krafðist þess að felldur yrði úr gildi úrskurður ríkistollanefndar sem staðfesti endurákvörðun ríkistollstjóra á aðflutningsgjöldum af 92 sendingum af frönskum kartöflum og að ríkissjóður yrði dæmdur til greiðslu á kr. 42.366.689. Ekki var fallist á að landbúnaðar- ráðherra ætti ekki aðild að málinu og að borið hefði að gefa ríkis- tollanefnd kost á að láta málið til sín taka. G hafði hins vegar gert mál sitt úr garði á þann hátt að mjög skorti á að viðhlítandi grein væri gerð í stefnu fyrir fjárkröfum. Í stefnu lýsti G saman máls- ástæðum og lagarökum en röksemdir í þeim búningi greindi hann að í liði sem voru á þriðja tug talsins. Þessa lýsingu tengdi G ekki með viðhlítandi hætti við einstakar kröfur. Greinargerð G í stefnu um málsástæður og önnur atvik máls að öðru leyti var ekki í sam- ræmi við e-lið 1. mgr. 80. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einka- mála. Kröfur G og röksemdir fyrir þeim voru settar fram á þann Efnisskrá CCXIX hátt, að ósamræmis gætti í ýmsum atriðum. Málatilbúnaður G var þannig úr garði gerður að ekki var unnt að leggja efnisdóm á mál- ið. Þá hafði G lagt fram í málinu gífurlegan fjölda skjala, en af stefnu varð lítið ráðið um hvað sanna ætti með einstaka skjölum. Málinu var því vísað sjálfkrafa frá héraðsdómi. ...........00........0.... Sjá Nauðungarsala. ..................0....... Sjá Opinber skipti. „0... Sjá Dánarbússkipti. „..........0...0.... 00 3. Frávísun frá héraðsdómi að hluta A. Einkamál Krafist var skaðabóta vegna þess að vél bifreiðar bræddi úr sér skömmu eftir að kaup voru gerð. Fjárhæð aðalkröfu var mun hærri en fjár- hæð sem dómkvaddir matsmenn höfðu áætlað að viðgerðin myndi kosta og var henni vísað frá dómi með því að hún var algjörlega órökstudd. Sjá Lausafjárkaup. ...............0000....0 00 000 eee A, ekkja R krafðist þess að viðurkenndur yrði með dómi eignarréttur dánarbús R að landspildu sem móðir R hafði afhent honum úr búi sínu og föður R 1942. G, þinglesinn eigandi jarðarinnar Á, er lá að umræddri landspildu tók til varna í málinu og mótmælti kröfum A en gerði varakröfu um önnur mörk landspildunnar. Krafa A var tekin til greina en varakröfu G var vísað frá héraðsdómi. Sjá Eignarréttur. ............ rr B. Opinber mál A og H voru sakfelldir fyrir brot gegn lögum nr. 5/1977 um opinberar fjársafnanir. Ríkissaksóknari krafðist upptöku ólöglegs ávinnings sem H og A höfðu haft af starfseminni og lagði fyrir Hæstarétt skýrslu rannsóknarlögreglu ríkisins um framhaldsrannsókn varð- andi ætlaðan ólöglegan ávinning A og H. Við þá framhaldsrann- sókn var ekki gætt ákvæðis 2. mgr. 43. gr. laga nr. 19/1991 um að gefa skuli verjanda kost á að fylgjast með framvindu rannsóknar. Skýrslan varð því ekki lögð til grundvallar dómi og var upptöku- krafan svo vanreifuð að henni var vísað frá dómi. Sjá Opinber fjár- SÖÉNUN. rns 4. Frávísun frá Hæstarétti A. Einkamál M og K slitu hjúskap á árinu 1988. Þau áttu tvær dætur, S f. 1978 og L Í. 1982. M fékk forsjá S og K forsjá L. Í apríl 1993 höfðaði K mál á Bls. 1103 1789 1963 3098 841 1819 2410 CCXX Efnisskrá Bls. hendur M og krafðist þess að fá einnig forsjá S. Er málið var dæmt í Hæstarétti var S orðin 16 ára og réði því sjálf dvalarstað sínum, sbr. 1. gr. lögræðislaga nr. 68/1984. Málinu var því vísað frá Hæsta- rétti þar sem málsaðilar höfðu ekki lengur lögvarða hagsmuni af því að úrlausn dómsins kæmi til endurskoðunar. ................0......0.. 196 F krafðist riftunar á kaupsamningi um rekstur og allar eignir K og að K yrði dæmt til endurgreiðslu á þeim hluta kaupverðs sem þegar hafði verið greiddur, kr. 1.600.000. Er lögmönnum aðila hafði verið tilkynnt að munnlegur málflutningur fyrir Hæstarétti færi fram 26. janúar 1995 barst réttinum bréf frá lögmanni stefnda þar sem fram kom að bú stefnda hafði verið tekið til gjaldþrotaskipta 30. mars 1994 og að skiptum hefði lokið án þess að nokkuð greiddist upp í lýstar kröfur. Félagið hefði síðar verið afskráð. Ekki voru lagaskil- yrði til að efnisdómur yrði kveðinn upp og var málinu vísað frá Hæstarétti. nanna 240 Með dómi Hæstaréttar 15. október 1992 var felld úr gildi aðfarargerð sem fram hafði farið að kröfu P í tveimur fasteignum S í Reykja- vík. Aðfarargerðin hafði farið fram á grundvelli áskorunarstefnu sem árituð hafði verið um aðfararhæfi og var niðurstaða dómsins á því byggð að aðfarargrundvöllur áskorunarstefnunnar hefði verið löngu niður fallinn er fjárnámsgerðin fór fram. Á fundi dómara Hæstaréttar 24. október 1994 var fallist á beiðni S um endurupp- töku framangreinds máls, sbr. 1. mgr. 169. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, sbr. 22. gr. laga nr. 38/1994. Er málið var aftur dæmt af Hæstarétti 23. mars 1995 voru málsaðilar sammála um að fasteignirnar sem voru andlag fjárnámsins væru ekki lengur eign S og að ekki væri unnt að framfylgja fjárnáminu með uppboðsgerð. S hafði því ekki lengur lögvarða hagsmuni af því að fá hnekkt fjár- námi P. Var málinu vísað frá Hæstarétti. ...........000)....... 802 Sjá Nauðungarvistun. .......................000nnnnnar ner 900 S kærði úrskurð héraðsdóms sem uppkveðinn var 16. febrúar 1995 um synjun á kröfu S um viðurkenningu veðréttar í bifreið og úthlutun sér til handa á andvirði hennar. Hinn 2. mars 1995 barst héraðs- dómi símbréf lögmanns S með svohljóðandi yfirlýsingu: „Umbj. minn hefur ákveðið að kæra niðurstöðu héraðsdóms í ofangreindu máli, ef skilyrði reynast vera fyrir hendi. Nánari staðfesting síðar.“ Samkvæmt vottorði héraðsdómara barst skrifleg og rökstudd kæra S héraðsdómi 17. sama mánaðar, um leið og kærugjald var greitt. Kæran var dags. 2. mars 1995. Eins og atvikum var háttað var ekki Efnisskrá CCXXI Bls. unnt að líta svo á, að kæran hefði borist héraðsdómi áður en liðinn var frestur til að skjóta málinu til æðra dóms samkvæmt 44. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, sbr. 179. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Málinu var því vísað frá Hæstarétti. ............. 921 Við þingfestingu á kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík (G) um gjald- þrotaskipti á búi S hf. fyrir héraðsdómi var þess óskað af hálfu S hf. að meðferð kröfunnar yrði frestað. Gegn andmælum G varð hér- aðsdómari við því og frestaði meðferðinni. G kærði úrskurðinn til Hæstaréttar og krafðist þess að hann yrði felldur úr gildi. Er málið var dæmt af Hæstarétti var liðinn frestur sá er héraðsdómari hafði ákvarðað til málsmeðferðar á kröfu G. Málsaðilar áttu því ekki lengur réttarhagsmuni af því að fá úr deiluefni málsins skorið og var málinu vísað frá Hæstarétti. ........................ 1268 J kærði til Hæstaréttar úrskurð héraðsdóms um staðfestingu á fjárnámi í hluta fasteignar J. Samkvæmt hinum kærða úrskurði var heimilað fjárnám hjá J fyrir kröfu D að fjárhæð kr. 174.253 auk vaxta og kostnaðar. Voru því ekki uppfyllt skilyrði 1. mgr. 152. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála, sem beitt varð um málskot þetta, sbr. 4. mgr. 150. gr. sömu laga og 3. mgr. 95. gr. laga nr. 90/1989 um að- för, sbr. og dóm Hæstaréttar frá 19. maí 1994 í málinu nr. 176/1994. Málinu var því vísað sjálfkrafa frá Hæstarétti. ............................. 1458 Þingsókn féll niður af hálfu annars af tveimur áfrýjendum og var málinu að því er hann varðaði vísað sjálfkrafa frá Hæstarétti. ................. 1678 Sjá Gjaldþrotaskipti. ................e err 2001, 2002 Skipið N, þinglesin eign D var selt á nauðungaruppboði. S var hæstbjóð- andi og var boð hans samþykkt. S hélt því fram að við skoðun báts- ins eftir að S fékk umráð hans hefði komið í ljós að ýmislegt vant- aði um borð, sem teldist til fylgifjár skips og krafðist dómsúrskurð- ar um að nánar tilgreint fylgifé yrði afhent sér með innsetningar- gerð. Héraðsdómur tók kröfu S til greina að hluta. D kærði úrskurðinn til Hæstaréttar. Lögð voru fyrir Hæstarétt endurrit úr gerðabók sýslumanns þar sem fram kom að S höfðu verið fengin umráð hluta þeirra muna sem héraðsdómur heimilaði að afhentir yrðu S með innsetningargerð. S krafðist frávísunar málsins frá Hæstarétti með vísan til þess að D hefði ekki lengur réttarhags- muni af því að hinn kærði úrskurður kæmi til endurskoðunar þar sem gerðin hefði þegar farið fram. Með þessu lýsti S því yfir að hann leitaði ekki fullnustu réttinda sinna samkvæmt hinum kærða úrskurði frekar en orðið var. D hafði því ekki lengur réttarhags- CCXXII Efnisskrá Bls. muni af því að málið kæmi til endurskoðunar og var því vísað frá Hæstarétti. rr 2026 A leitaði í janúar 1995 til Lögmannafélags Íslands (LMFÍ) vegna ágrein- ingsefna út af störfum H hdl. fyrir S hf. Stjórn LMFÍ hafnaði erindi A í febrúar 1995. A leitaði aftur til stjórnar LMFÍ vegna málefna S hf. en málaleitun hans var hafnað í september 1995 þar sem stjórn- in taldi utan valdsviðs síns að fjalla um þau. Á sneri sér enn einu sinni til LMFÍ í október 1995 og óskaði m.a. álits á því hvort hátt- semi H hdl. í störfum fyrir S hf. samrýmdist 1. gr. siðareglna LMFÍ. Stjórn LMFÍ hafnaði ósk A með vísan til álits stjórnarinnar frá september 1995. A kærði þessar tvær síðarnefndu ákvarðanir til Hæstaréttar. A gerði ekki kröfur á hendur H hdl., heldur leitaði hann álits á tilteknum atriðum tengdum störfum H hdl. vegna aðal- fundar S hf. 1991 og fann að þeim. Þessi málatilbúnaður hans varð ekki studdur við 3. mgr. 8. gr. laga nr. 61/1942 um málflytjendur. Stjórn LMFÍ hafði ekki beitt H hdl. viðurlögum í tilefni af mála- leitan A samkvæmt 3. mgr. 8. gr. laga nr. 61/1942 heldur vísað er- indi A frá. Ákvæði 4. mgr. 8. gr. laga nr. 61/1942 bar að skýra svo að heimild í þeirri málsgrein til að kæra úrlausn máls samkvæmt 3. mgr. sömu greinar, væri einungis í höndum þess, er sætti viðurlög- um eftir því ákvæði laganna. Brast A því heimild til að kæra mál þetta og var því vísað frá Hæstarétti. ..................0....... 3017 B. Opinber mál Áfrýjað var dómi í opinberu máli á hendur S. Hinn áfrýjaði dómur var birtur S 21. september 1994 en hann tók sér þá frest til ákvörðunar um áfrýjun dómsins. Með orðsendingu til Héraðsdóms Norður- lands eystra 21. október 1994 lýsti S þeirri ákvörðun sinni að áfrýja dóminum til Hæstaréttar. Var þá liðinn sá 4 vikna frestur til áfrýj- unar frá birtingu dóms sem mælt var fyrir um í 2. mgr. 151. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála, sbr. 11. gr. laga nr. 37/1994. Það gat ekki breytt þeirri niðurstöðu þótt S kynni að hafa fengið rangar leiðbeiningar um lok áfrýjunarfrests er héraðsdómur var mn En í birtur honum. Málinu var því vísað frá Hæstarétti ....................... M áfrýjaði til Hæstaréttar héraðsdómi í opinberu máli. Lögreglumaður birti B dóminn 3. desember 1994 og bókaði að hann tæki sér frest til ákvörðunar um áfrýjun. Verjandi ákærða ritaði ríkissaksóknara tvö bréf 2. febrúar 1995 þar sem hann lýsti yfir áfrýjun dómsins og krafðist þess jafnframt að lögmæt birting dómsins færi fram. Efnisskrá CCXXIII Ákærði hélt því fram fram að hann hefði lýst því yfir við birtingar- mann að hann ætlaði að áfrýja dóminum. Hefði lögreglumaður sá er birti ákærða dóminn ekki getið þess að ákærði þyrfti að gera frekari ráðstafanir til áfrýjunar. Birtingarvottorð það sem ákærði undirritaði var í stöðluðu formi. Í því kom ekki fram hve langur áfrýjunarfrestur var. Er ríkissaksóknara barst bréf verjanda ákærða var liðinn 4 vikna áfrýjunarfrestur samkvæmt 2. mgr. 1S1. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála, sbr. 11. gr. laga nr. 37/1994. Þegar það var virt og það sem fram var komið um skipti ákærða og verjanda hans eftir að héraðsdómur var kveðinn upp var málinu vísað frá Hæstarétti að kröfu ríkissaksóknara. Það breytti ekki þeirri niðurstöðu að birtingarvottorðið bar ekki með sér að fullrar nákvæmni hefði verið gætt við birtingu dómsins. ......................... Sjá Kæruheimild. ...................0.0. rann Sjá Áfrýjunarheimild. ...............rrrrnrrrrrnrrrrrr Sjá Kærufrestur. ................... annarr 5. Frávísunarkröfu hafnað Sjá Áfrýjunarheimild. .............rrrrrrnrrrnrnrr rr Húsfélag krafðist þess að hlutafélagið F yrði dæmt til greiðslu á við- haldskostnaði fjölbýlishúss í samræmi við eignarhlutdeild. F krafð- ist frávísunar málsins þar sem félagið væri ekki réttur aðili til að vera Í fyrirsvari vegna meintrar greiðsluskyldu fjölbýlishússins. Málsókninni bæri að beina að öllum eigendum fjölbýlishússins en þeir ættu óskipta sakaraðild samkvæmt 46. gr. laga nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði. Frávísunarkröfu F var hafnað og það ekki talið koma í veg fyrir að húsfélagið gæti sótt kröfur á hendur F einu eins og hér stóð á þótt ágreiningur kynni að vera milli hús- félagsins og annarra eigenda í húsinu um sömu atriði. ................. Sjá Félagsdómur. ..............0....0.0. annarrar Krafist var frávísunar kröfu um greiðslu samkvæmt sjálfskuldarábyrgð á fjármögnunarleigusamningi þar sem ágreining um verðmæti hins leigða ætti að bera undir Gerðardóm Verslunarráðs Íslands. Frávís- unarkrafan kom fyrst fram við munnlegan málflutning í héraði. Skýrði lögmaður stefnda hana með því að sér hefði einungis verið afhent ljósrit af framhlið greinds samnings og hefði lögmaðurinn fyrst komist að því daginn fyrir munnlegan málflutning í héraði að bakhlið samningsins vantaði. Á hana voru prentaðir almennir samningsskilmálar, meðal annars um gerðardóm. Á framhlið samn- BIs. 987 1113 1619 2869 88 215 700 CCXXIV Efnisskrá Bls. ingsins var sérstaklega vísað til almennra samningsskilmála sem prentaðir voru á bakhlið hans. Lögmanni áfrýjanda mátti meðal annars af þessum ástæðum vera ljóst frá upphafi að efni hins skrif- lega samnings var ekki aðeins á annarri hlið hans. Með vísan til þess og 2. gr. laga nr. $3/1989 um samningsbundna gerðardóma var frávísunarkrafan of seint fram kOMiN. ........0...0.00.. 850 E kærði til Hæstaréttar úrskurð héraðsdóms þar sem synjað var kröfu E um að hjólaskófla yrði tekin úr vörslum H. E var með úrskurðinum gert að greiða H málskostnað að fjárhæð kr. 300.000 auk virðis- aukaskatts. Fyrir Hæstarétti gerði E þá kröfu eina að málskostn- aður yrði látinn niður falla. H krafðist þess aðallega að málinu yrði vísað frá Hæstarétti þar sem kæruheimild væri ekki fyrir hendi en til vara að úrskurðurinn yrði staðfestur. Kæra E var reist á al- mennri kæruheimild í lögum nr. 90/1989 um aðför og náði því til úr- skurðarins í heild sinni, þótt krafa hans fyrir Hæstarétti beindist eingöngu að því að fá málskostnaðarákvæði hans breytt. Ákvæði g- liðar 1. mgr. 143. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála áttu ekki við í máli þessu. Hagsmunir þeir sem mál þetta var rekið um í héraði voru þess eðlis að skilyrði 1. mgr. 152. gr. laga nr. 91/1991 sem beitt varð um málskot þetta töldust vera uppfyllt, sbr. einnig 4. mgr. 150. gr. sömu laga og 3. mgr. 95. gr. laga nr. 90/1989. Frávísun- arkröfu H var því hafnað og hinn kærði úrskurður staðfestur. ...... 902 T krafðist þess að L yrði dæmdur til greiðslu skuldar samkvæmt dómi bæjarþings Kópavogs 16. mars 1989 í málinu: T gegn H, V og E. L krafðist frávísunar málsins þar sem kröfugerð T varðaði sakarefni sem þegar hefði sætt bindandi dómsúrlausn. Jafnframt væri kröfu- gerðin óljós þar sem krafan hljóðaði um greiðslu á tiltekinni skuld sem búið hefði verið að dæma aðra aðila til að greiða. Dæmt að þessi kröfugerðarháttur væri óviðeigandi þar sem L var ekki aðili ofangreinds máls sem dæmt var á bæjarþingi Kópavogs, sbr. 1. mgr. 195. gr. og 2. mgr. 196. gr. laga nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði og 1. mgr. 116. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Þótt reifun málsins væri ekki hnökralaus var hún nægilega skýr til að dómur yrði lagður á hana. Frávísunarkröfu L var hrundið. ...... 1760 K krafðist skaðabóta vegna meintra mistaka uppboðshaldara við úthlut- un uppboðsandvirðis. Af hálfu íslenska ríkisins var þess krafist að málinu yrði vísað frá héraðsdómi og frávísunarkrafan byggð á því að kröfur reistar á saknæmri og ólögmætri háttsemi uppboðshald- ara væri ekki unnt að gera með sérstakri málsókn fyrir héraðsdómi Efnisskrá CCXXV Bls. gegn uppboðshaldara, embætti hans eða íslenska ríkinu, sbr. 2. mgr. 34. gr. laga nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði en þau lög giltu þegar atvik máls þessa gerðust, sbr. nú 8. gr. a laga nr. 92/ 1989 um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði, sbr. 13. tl. 161. gr. laga nr. 91/1991, sbr. 38. gr. laga nr. 38/1994. Í úrskurði héraðsdómara þar sem frávísunarkröfu íslenska ríkisins var hafnað var hins vegar getið annarra raka, sem K studdi kröfur sínar við. Vegna þeirra röksemda varð kröfugerð K ekki talin með þeim ann- mörkum, að næg efni væru til að vísa málinu frá héraðsdómi. Úr- skurður héraðsdóms var því staðfestur. .................. 2678 6. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi G krafðist þess að J yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur og gerði einnig viðurkenningarkröfu. Héraðsdómur vísaði málinu frá dómi og reisti frávísunina á því að að með dómi héraðsdóms frá 24. jan- úar 1994 hefði þegar verið fjallað efnislega um þann ágreining sem uppi var í máli þessu og væri sá dómur bindandi um ágreining að- ila. Um var að ræða víxilmál sem höfðað var samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála og var hér um að ræða mál til endurkröfu á þeirri fjárhæð sem G hafði verið dæmdur til að greiða J í því máli. Þrátt fyrir að héraðsdómari hefði andstætt ákvæðum XVII. kafla laga nr. 91/1991 byggt úrlausn sína að nokkru á atvikum að baki víxilkröfu J og m.a. dæmt G til greiðslu lægri fjárhæðar en víxlinum nam, var fallist á það með G að honum hefði ekki gefist færi á að fá leyst úr öllum málsástæðum sem að þessum atvikum lutu, m.a. taldi hann eftir að yfirheyra vitni. Var því talið að ekki hefði verið leyst úr því sakarefni sem mál þetta var höfðað um og var frávísunarúrskurður héraðsdóms felldur úr Bildi. rare 228 Sjá Samlagsaðild. ........................... rr 1785 Þrotabú K krafðist þess að J yrði dæmd til greiðslu skuldar en J hafði starfað hjá K og haft þar sérstakan viðskiptareikning. Þrotabú K höfðaði mál á hendur J vegna sama sakarefnis árið 1994. Því máli var vísað frá dómi og talið að ekki væri unnt að komast að niður- stöðu um skuldastöðu J nema fram færi gagnger endurskoðun á bókhaldi K. Eftir uppsögu fyrri dómsins fékk þrotabú K löggiltan endurskoðanda til að kanna ársreikninga, milliuppgjör og bók- haldsgögn K til að finna út skuldastöðu J. Héraðsdómari vísaði málinu aftur frá vegna vanreifunar. Hæstiréttur felldi frávísunar- CCXXVI Efnisskrá Bls. úrskurð héraðsdómara úr gildi með vísan til þess að þegar litið væri til þeirra gagna sem aflað hafði verið til að bæta úr fyrri annmörk- um á málatilbúnaði yrði ekki fullyrt að málið væri nú í því horfi að ástæða væri til að vísa því frá vegna vanreifunar. ...............0......... 1859 H, skipverja á fiskiskipinu A var sagt upp störfum á árinu 1993 og krafð- ist hann ógreiddra launa í uppsagnarfresti. H stefndi O einum f.h. útgerðar Á í málinu. Gögn málsins sýndu að fiskiskipið A var á ár- inu 1993 í eigu O og sona hans, K og I en af þeim varð ekki ráðið hver gerði skipið út. Héraðsdómari vísaði málinu frá og taldi að stefna hefði þurft öllum eigendum skipsins. Af hálfu O var ekki véfengt að hann hefði verið aðili ráðningarsamninga sem gerðir voru við H um skiprúm. Ekki var fallist á að O bæri í skilningi 18. gr. laga nr. 91/1991 óskipta skyldu með K og Í um kröfu H til launa eða aflahlutar. Skipti þá ekki máli hvort allir eigendur skipsins áttu aðild að skiprúmssamningi þeim sem H reisti kröfur sínar á. Var H heimilt að beina kröfum sínum að O einum. Frávísunarúrskurður héraðsdóms var því felldur úr gildi. ......................0... 0... 1994 Sjá Dómstólar...) 2012 H höfðaði mál gegn W, sem ættuð var frá Filippseyjum og krafðist ógild- ingar á kaupmála milli málsaðilanna. W var farin af landi brott en stefna í málinu var birt fyrir S á lögheimili W í Reykjavík. Héraðs- dómari vísaði málinu frá dómi og taldi þetta ekki nægilega stefnu- birtingu. Hæstiréttur felldi frávísunarúrskurð héraðsdóms úr gildi með vísan til þess að samkvæmt a-lið 3. mgr. 85. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála væri birting stefnu lögmæt, ef birt væri á skráðu lögheimili stefnda. Sá annmarki á birtingarvottorði að geta ekki um tengsl W og þess sem birt var fyrir, nægði ekki einn sér til frávísunar. ................00aaanan tarna 2031 Sjá Dómkröfur. ..............00nreerrrrrrrrrr etern 2038 B hf. gaf út sex samhljóða skuldabréf til G hf. hvert að fjárhæð kr. 500.000, tryggð með þriðja veðrétti í fasteign. Fjögur af þessum bréfum framseldi G hf. til Í hf. Hin veðsetta eign sem stóð til trygg- ingar greiðslu samkvæmt bréfunum, var seld nauðungarsölu. Kaup- andi var Í hf. með boði að fjárhæð kr. 5.500.000 og gengu kr. 2.263.044 til greiðslu upp í kröfu samkvæmt bréfum þessum af nauðungarsöluandvirðinu. Í hf. krafði E hf. um greiðslu eftirstöðva skuldabréfanna og byggði það á því að E hf. hefði yfirtekið skuld- ina með kaupsamningi um hina veðsettu fasteign. Í hf. höfðaði málið sem skuldabréfamál samkvæmt XVI. kafla laga nr. 91/1991 Efnisskrá CCXXVI Bls. um meðferð einkamála en málsaðilar deildu um, hvort málið sætti slíkri meðferð. Það álitaefni eitt sér gat ekki varðað frávísun máls- ins, heldur einvörðungu hvort frekari vörnum yrði komið að, en leiddi af ákvæðum 118. gr. laga nr. 91/1991. Þá þótti málshöfðun Í hf. ekki að öðru leyti háð slíkum annmörkum, að varðað gæti frávísun málsins. Frávísunarúrskurður héraðsdómara var felldur úr gildi.... 2636 7. Frávísunarúrskurður felldur úr gildi að hluta Þrotabú R höfðaði mál gegn M, H, B og Q og krafðist riftunar á greiðsl- um R til þeirra og að þau yrðu dæmd til endurgreiðslu. Héraðs- dómur vísaði málinu frá á þeirri forsendu, að málshöfðunarfrestur samkvæmt 1. mgr. 48. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. hefði verið liðinn þegar þrotabú R höfðaði málið. Hæstiréttur féllst á að málshöfðunarfestur samkvæmt greindu ákvæði hefði verið lið- inn þegar málið var höfðað gegn M, H og B en felldi úr gildi frávís- un málsins að því er varðaði O og taldi málið höfðað í tæka tíð gegn O. Í greinargerð til Hæstaréttar færði þrotabú R þau rök fyrir kröfu sinni, að í héraðsdómsstefnu hefði hann ekki eingöngu reist kröfur á hendur M og B á riftunarreglum laga nr. 21/1991 um gjald- þrotaskipti o.fl., heldur sjálfstætt á því að þeir hefðu sem forráða- menn hins gjaldþrota félags með saknæmri og ólögmætri háttsemi valdið þrotabúi R tjóni, sem nam fjárkröfu hans í málinu. Um rétt- arheimildir vísaði þrotabú R m.a. til almennu skaðabótareglunnar svo og tiltekinna ákvæða almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og laga nr. 32/1978 um hlutafélög. Eins og þrotabú R hagaði framan- greindum málatilbúnaði sínum í héraðsdómsstefnu, var ekki fallist á að hann hefði þar með viðhlítandi hætti reist kröfur sínar á öðru en riftunarreglum gjaldþrotaskiptalaga. Gátu tilvísanir þrotabúsins í réttarheimildir um önnur efni þar engu breytt. Hinn kærði úr- skurður var því staðfestur að öðru leyti. ...........000.0..0.0....0........ 2522 8. Frávísunarúrskurður staðfestur A. Einkamál H pípulagningamaður innti af hendi pípulagningarstörf við endurnýjun baðherbergis fyrir R og gaf R kvittun fyrir greiðslu að fjárhæð kr. 20.000 „upp í pípulagingarviðg. á baðherbergi, 1500 kr. á klst.“ G krafði R um greiðslu eftirstöðvanna samkvæmt reikningi að fjár- hæð kr. 63.668 með virðisaukaskatti og var hann byggður á upp- mælingu. G kvaðst hafa fengið reikninginn framseldan og var ekki CCXXVII Efnisskrá Bls. fallist á að um aðildarskort væri að ræða þar sem H bar fyrir réttin- um að G væri eigandi reikningsins. Ekki var loku fyrir það skotið að H hefði átt heimtingu á frekari greiðslu fyrir störf sín í þágu R en þær kr. 20.000 sem hann hafði viðurkennt að hafa móttekið. Hins vegar sinnti hann ekki tilmælum R um að gera grein fyrir þeim tímum er hann vann fyrir hana og að gera henni reikning á grundvelli tímafjöldans. Ekki var talið fært að taka afstöðu til réttmætis kröfu G. Frávísunarúrskurður héraðsdóms var því stað- fEstur. nearest renna str renna 3 R krafðist þess að viðurkennt yrði með dómi að allur veiðiréttur í Stað- ará fylgdi prestssetursjörðinni Staðastað og að ábúanda á jörðinni T í Staðarsveit væri óheimilt að nýta veiði í ánni. R sat á jörðinni sem ábúandi en stóð að málsókn þessari í eigin nafni. Þótt ákvæði 2. gr. laga nr. 137/1993 um prestssetur leiddi til skorts á heimild R varðaði það ekki frávísun málsins enda veldur aðildarskortur sýknu, sbr. 2. mgr. 16. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Prestssetrasjóði var stefnt í málinu til að þola dóm en ekki til réttargæslu. Málsókn R fól það í sér að hann krafðist þess að Prestssetrasjóði yrði með öðrum gert að þola dóm um rýmkun á þeim réttindum sem tilheyrðu jörðinni Staðastað en hún var eign þess sama aðila. Var málsókn þessi andstæð meginreglum réttar- fars. Af þessari ástæðu svo og vegna óskýrleika um þá stöðu sem R hafði ætlað Prestssetrasjóði í málinu var frávísunarúrskurður hér- aðsdóms staðfestur. ................... err 53 S krafðist þess að G yrði dæmdur til greiðslu skuldar samkvæmt tveimur víxlum útgefnum af S hf., samþykktum af G og ábektum af S. Víxl- arnir voru báðir innleystir með kr. 194.601 og kr. 135.610. S hafði ekki lögformlega heimild til víxlanna þar sem S hf. hafði ekki fram- selt víxlana eftir að þeir voru innleystir. S hafði ekki sýnt fram á að líkur væru fyrir því að hann gæti sannað framsal með skýrslum fyrir dómi. S vísaði um eignarheimild sína til kvittunar en samkvæmt henni keypti S þrjá víxla af S hf. fyrir kr. 454.601 og var þar athuga- semd um að þetta „færist á Reikn. S.“ Dómskjal þetta var einnig með gögnum máls í dómi Hæstaréttar 30. september 1993 sem taldi það ekki vera fullnægjandi sönnun fyrir framsali víxlanna. Ekki varð séð hvernig viðskiptayfirlit sem S lagði fram í þessu máli studdi framangreint skjal. S hafði því ekki bætt úr þeim annmörk- um á málinu sem Hæstiréttur fann 30. september 1993, né sýnt fram á heimild sína til víxlanna að víxilrétti og var málinu vísað frá dómi að kröfu G. .............0.00)... 0000 59 Héraðsdómsstefna á hendur varnaraðila W í hjónaskilnaðarmáli var birt Efnisskrá CCXXIX Bls. fyrir S þar sem hún var stödd á heimili sóknaraðila, H en þar átti varnaraðili jafnframt lögheimili. Sóknaraðili H lagði fyrir Hæsta- rétt yfirlýsingu S um það, hvern hátt hún hefði haft á að koma til varnaraðila afriti stefnunnar. Jafnframt lýsti sóknaraðili H því hvernig hann hefði aðstoðað hana við það að koma stefnunni til W. Þar kom fram að sóknaraðili hafði tekið að sér að póstleggja afrit stefnunnar til varnaraðila á póstfang í Tælandi. Ekki var talið að stefna í málinu hefði verið birt svo viðhlítandi væri. Héraðsdómari vísaði málinu frá dómi og var frávísunarúrskurðurinn staðfestur af Hæstarétti. ............ rr 966 Húsfélagið A krafðist þess að J yrði dæmdur til greiðslu skuldar. Sam- kvæmt málavaxtalýsingu í stefnu virtist A krefja um greiðslu vegna utanhússviðgerðar samkvæmt 11. gr., sbr. 13. gr. laga nr. 59/1976 um fjölbýlishús, lokafrágang vegna byggingar hússins á veggsvölum og föst húsgjöld í hússjóð, sbr. 10. gr. reglugerðar nr. 280/1976, sbr. 15. gr. laga nr. 59/1976. Samkvæmt málsástæðum í stefnu virtist krafan einungis vera vegna fastra gjalda í hússjóð. Engar upplýsingar lágu fyrir í málinu, um hver fjárhæð mánaðarlegra húsgjalda var. Eign- arhlutfall hafði einnig verið á reiki, þótt nú væri gerð krafa um greiðslu samkvæmt 7,07% eignarhlutfalli. Ekki varð dæmt um það hver skuldastaða J við hússjóð var, nema þær upplýsingar lægju fyrir. Önnur gögn málsins báru með sér að einungis væri krafið um gjöld vegna utanhússviðgerða og lokafrágangs veggsvala sem ekki féllu undir viðhaldskostnað. Samkvæmt yfirliti yfir utanhússfram- kvæmdir og hlutdeild J í þeim hafði húsfélagið samþykkt skulda- jöfnuð við J sem þó var ekki færður á yfirlitið og svo virtist sem ekki hefði verið tekið tillit til þeirrar fjárhæðar í kröfugerð A. Mál- ið var því svo vanreifað af hálfu A að því var vísað frá héraðsdómi EX OFfICIO. erase 1466 Þrotabú S krafðist þess að rift yrði með dómi afsali S til J á sumarbústað ásamt leigulóðarréttindum í landi Beigalda, Borgarhreppi og að J yrði dæmdur til að greiða búinu kr. 450.000. Samkvæmt gögnum málsins lauk kröfulýsingarfresti í þrotabúi S 7. desember 1992. Mál þetta var til riftunar á ráðstöfun þrotamannsins sem forráðamönn- um búsins var kunnugt um allt frá því í apríl 1992 og var höfðað með héraðsdómsstefnu 10. júní 1993. Var þá liðinn 6 mánaða frest- ur til málshöfðunar samkvæmt 68. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978, sem byrjaði eins og atvikum var hér háttað, við lok kröfulýsingarfrests. Frávísunarúrskurður héraðsdóms var því staðfestur. .................... 1620 Í sf. krafðist þess að J yrði dæmdur til greiðslu skuldar og að staðfest CCXXX Efnisskrá Bls. yrði kyrrsetning sem fram hafði farið í eignum J. J hafði verið starfsmaður Í sf. og var sonur þáverandi sameiganda félagsins. J hafði verið vikið úr starfi vegna ætlaðs fjárdráttar. Var stefnukrafan reist á því að um væri að ræða bætur fyrir það tjón sem Í sf. hefði orðið fyrir „af refsiverðri háttsemi J“. Ekki var ljóst hvert tjón Í st. var af ætluðum misgjörðum J. Framburður aðila og vitna fyrir dómi varð ekki til að skýra það frekar. Þó að gengið yrði út frá því að staðhæfingar Í sf. um bótaskyldar athafnir J væru sannar töldu sérfróðir meðdómsmenn að ekki yrði komist að niðurstöðu um bótafjárhæð á grundvelli þeirra gagna sem lágu fyrir í málinu. Aug- ljóst var að slíkra gagna yrði ekki aflað nema með tímafrekri könn- un á bókhaldsgögnum. Frávísunarúrskurður héraðsdóms var stað- fEStUr. rn nrrrr eter 1851 Sjá Skjöl. ddr 1936 Sjá Kröfugerð. ............... renna 1940 Sjá Dómstólar. .................eeenrerr err 2023 Þrotabú R höfðaði mál gegn M, H og B og krafðist riftunar á greiðslum R til þeirra og að þau yrðu dæmd til endurgreiðslu. Héraðsdómari vísaði málinu frá á þeirri forsendu, að málshöfðunarfrestur sam- kvæmt 1. mgr. 48. gr. laga nr. 21/1991 hefði verið liðinn þegar þrota- bú R höfðaði málið og féllst Hæstiréttur á það. Í greinargerð til Hæstaréttar færði þrotabú R þau rök fyrir kröfu sinni, að í héraðs- dómsstefnu hefði þrotabúið ekki eingöngu reist kröfur á hendur M og B á riftunarreglum laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl., heldur einnig sjálfstætt á því, að þeir hefðu sem forráðamenn hins gjaldþrota félags með saknæmri og ólögmætri háttsemi valdið þrotabúi R tjóni, sem nam fjárkröfu þrotabúsins í málinu. Um rétt- arheimildir vísaði þrotabú R m.a. til almennu skaðabótareglunnar svo og tiltekinna ákvæða almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og laga nr. 32/1978 um hlutafélög. Eins og þrotabú R hagaði framan- greindum málatilbúnaði sínum í héraðsdómsstefnu, var ekki fallist á, að hann hefði þar með viðhlítandi hætti reist kröfur sínar á öðru en riftunarreglum gjaldþrotalaga. Gátu tilvísanir þrotabúsins í rétt- arheimildir um önnur efni þar engu breytt. Hinn kærði úrskurður var því staðfestur. ................0eetta neee nettan 2517, 2530 L krafðist þess, að G yrði dæmdur til greiðslu skuldar að fjárhæð kr. 217.405 auk dráttarvaxta og kostnaðar en umstefnda skuld kvað L vera eftirstöðvar skuldabréfs sem nánar var lýst í stefnu. G krafðist frávísunar málsins með vísan til þess að lýsing heimildarskjals í Efnisskrá CCXXKXI Bls. stefnu fengi ekki samrýmst framlögðu heimildarskjali. Samkvæmt stefnu studdi L kröfur sínar í málinu við skuldabréf, útgefið af G til L. Bréf það sem L lagði fram í málinu og reisti kröfur sínar á, var hins vegar gefið út af G til 1, sem síðan framseldi skuldabréfið til L. Með hliðsjón af þessu, svo og með tilliti til þess að um viðskipta- bréf var að ræða, og þess að málið var höfðað samkvæmt 17. kafla laga nr. 91/1991, var talið að slíkt misræmi væri milli málatilbúnaðar L í stefnu og þess skjals sem hann hafði lagt fram í málinu og byggði kröfur sínar á, að ekki væri ljóst að um sama skjal væri að ræða. Málinu var því vísað frá héraðsdómi að kröfu G og frávísun- arúrskurðurinn staðfestur í Hæstarétti. 2...) 3194 B. Opinber mál Héraðsdómari vísaði opinberu máli á hendur Á og J frá dómi með þeim rökum að ríkissaksóknari hefði áður tekið ákvörðun um niðurfell- ingu saksóknar í málinu samkvæmt 112. gr. og 113. gr. laga nr. 19/ 1991 um meðferð opinberra mála. Frá ákvörðun um að falla frá saksókn var ríkissaksóknara ekki unnt að hverfa án þess að fram kæmu ný sakargögn, sbr. lögjöfnun frá 3. mgr. 76. gr. laga nr. 19/ 1991. Óumdeilt var að engin slík gögn höfðu borist í málinu. Brast því lagaheimild til að afturkalla ákvörðunina að því leyti sem stoð fyrir henni var sótt til 112. gr. laga nr. 19/1991. Í 113. gr. laganna var ríkissaksóknara veitt heimild til að falla frá saksókn, ef sérstaklega stóð á og hann taldi að almannahagsmunir krefðust ekki málshöfð- unar. Í 2. mgr. 26. gr. laganna var ráðgert að unnt væri að hnekkja slíkri ákvörðun ríkissaksóknara með því að dómsmálaráðherra leit- aði ákvörðunar forseta Íslands um ógildingu hennar. 2. mgr. 26. gr. girti ekki fyrir að ríkissaksóknari gæti tekið slíka ákvörðun með stoð í VI. kafla stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Í málinu hafði því ekki verið borið við að ríkissaksóknara hefði verið heimilt að afturkalla ákvörðun sína að því leyti sem hún var studd við 113. gr. laga nr. 19/ 1991, með stoð í 25. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Skorti heimild til afturköllunarinnar. Frávísunarúrskurður héraðsdóms var því stað- fEStUr. rr 791 Frelsissvipting Sjá Kynferðisbrot. ....................... rr 2351 Frestun Sjá ÓMMerkiNg. rennur 3132 CCKKXKXII Efnisskrá Bis. Frestur Sjá Frávísun frá Hæstarétti. ................................ er 1268 Samþykki uppboðshaldara barst hæstbjóðanda á síðasta degi 10 vikna samþykkisfrests og var uppboðshaldara rétt að líta svo á að það væri komið í tæka tíð. Sjá Vanefndauppboð. ..................000000 1563 Með dómi Hæstaréttar 7. júní 1995 var dómur Héraðsdóms Reykjavíkur ómerktur og „öll meðferð málsins fyrir Héraðsdómi Reykjavíkur“ og málinu vísað heim í hérað til nýrrar meðferðar og dómsálagn- ingar. Sú niðurstaða var byggð á því að dómarafulltrúi hafði kveðið upp héraðsdóminn. Í þinghaldi, eftir að mál þetta hafði verið tekið fyrir að nýju, var þess krafist af hálfu stefnda, að miðað yrði við, að ný meðferð málsins hæfist eftir þingfestingu, svo að stefna og sókn- arskjöl lægju frammi, en stefnda yrði veittur frestur til að leggja fram greinargerð og önnur skrifleg sönnunargögn. Héraðsdómari féllst á kröfu stefnda og veitti honum frest með úrskurði sem kærð- ur var til Hæstaréttar. Með hliðsjón af 4. mgr. 6. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, sbr. og dóm Hæstaréttar 3. júlí 1995 var hinn kærði úrskurður felldur úr gildi og kröfu stefnda um frest til framlagningar greinargerðar hafnað. .............)))............. 2548 Fullvirðisréttur A hafði verið eigandi jarðarinnar K. Með samningum 28. febrúar og 30. maí 1988 leigði A Framleiðsluráði landbúnaðarins (F) fullvirðisrétt sinn. Samningurinn var gerður með vitund og samþykki L, sem hafði keypt jörðina af A 1. júlí 1986. Greiðslur áttu að fara fram á 6 árum og fékk A fyrstu fjórar greiðslurnar en sú fimmta sem greið- ast átti 1. ágúst 1992 fékkst ekki greidd. A krafðist þess að F yrði dæmt til að greiða sér umsamda leigugreiðslu. F taldi að með samningi við nýja eigendur jarðarinnar í ágúst 1991 hefði ríkissjóð- ur keypt fullvirðisrétt þann, sem áður var bundinn í leigusamn- ingnum. Hefði réttur Á til greiðslu leigugjalds fyrir hann með því fallið niður. Af efni fyrrgreinds samnings málsaðilanna gat F ekki dulist að við gerð hans var A ekki eigandi jarðarinnar K heldur réði hún yfir fullvirðisrétti jarðarinnar samkvæmt samkomulagi við þinglýstan eiganda hennar. F hafði tekið að sér með samningi málsaðilanna að greiða A tiltekna fjárhæð árlega að endurgjaldi fyrir það sem hún lét af hendi. Var þar hvergi gerður fyrirvari um að breytingar á eignarhaldi eða ábúð á jörðinni gætu raskað rétti A Efnisskrá CCXXXIII eða að fullvirðisrétti kynni að vera ráðstafað á annan veg á samn- ingstímanum þannig að áhrif hefði á réttarsamband aðilanna. Þá hefði lögum ekki verið breytt eftir gerð samningsins svo máli skipti um skyldur A eftir honum. Kröfur A voru því teknar til greina. .. Fyrirsvar G krafðist þess að felldur yrði úr gildi úrskurður ríkistollanefndar 28. maí 1993 sem staðfesti endurákvörðun ríkistollstjóra á aðflutnings- gjöldum af 92 sendingum af frönskum kartöflum og stefndi land- búnaðarráðherra og fjármálaráðherra f.h. ríkissjóðs. Ekki var fallist á það með héraðsdómara að landbúnaðarráðherra ætti ekki aðild að málinu eða að borið hefði að gefa ríkistollanefnd kost á að láta málið til sín taka en héraðsdómari vísaði málinu frá dómi af þess- UM ÁSTÆÐUM. „rns Fyrning Samningsbundin bóta- og févítiskrafa fyrntist á fjórum árum eins og aðalkrafan um leyfisgjald, sbr. 1. tl. 3. gr. fyrningarlaga nr. 14/1905. L hafði viðurkennt kröfuna á tvímælalausan hátt í bréfi til E innan 4 ára frá málshöfðun. Krafan var því ófyrnd. Sjá Févíti. ............... Sjá Fjárnám fellt úr gildi. ..............................0 ra Sjá Endurgjaldskrafa. ..................... Rannsóknardeild ríkisskattstjóra athugaði söluskattsskil H vegna verksamnings sem H gerði við L og úrskurðaði ríkisskattstjóri að H bæri að greiða viðbótarsölugjald og álag fyrir árin 1979-—1982. Lögtak var gert fyrir skuldinni 20. febrúar 1985 en með dómi Hæstaréttar 9. desember 1986 var lögtaksgerðin felld úr gildi. Lög- taksgerðir hófust aftur 7. febrúar 1987 en ákveðið var að fella það lögtaksmál niður og höfða mál til innheimtu skattskuldarinnar. Ríkissjóður (R) krafðist þess að H yrði dæmt til að greiða sölu- skattskuldina. Fyrningarfrestur kröfunnar byrjaði síðast að líða við lögtaksgerðina 20. febrúar 1985 og var hann 4 ár. R hélt því fram að samkomulag hefði verið gert með aðilum í desember 1988 um að fresta máli þessu þar til annað sams konar mál hefði verið til lykta leitt. Um þetta voru engin gögn í málinu. Lögtaksgerðum í desember 1986 og janúar 1987 var hvorki haldið áfram með hæfi- legum hraða né gekk R tryggilega frá samkomulagi um frest. Fyrn- ingarfrestur hafði því ekki verið rofinn með lögsókn í skilningi 11. Bls. 3222 1103 462 911 934 CCKXXXIV Efnisskrá Bls. og 12. gr. fyrningarlaga nr. 14/1905, og var hann liðinn er mál þetta var höfðað 22. desember 1989, sbr. 3. tl. 3. gr. sömu laga. ............ 1220 P krafðist þess að S yrði dæmdur til að greiða sér skuld að fjárhæð kr. 800.000. Í málinu lá fyrir skrifleg viðurkenning S frá 17. mars 1988 þess efnis, að hann hefði þá tekið við vaxtalausu láni frá P til 4 mánaða og bar skjalið einnig áritun P um afhendingu lánsins. S krafðist sýknu og byggði vörn sína á því, að krafa P um endur- greiðslu væri fyrnd samkvæmt 1. tl. 3. gr. laga nr. 14/1905 um fyrn- ing skulda og annarra kröfuréttinda. Umrætt skjal gaf til kynna að krafan væri risin af veitingu peningaláns og að skjalið sjálft væri gefið út til staðfestingar samningi um það lán. Þegar af þeirri ástæðu var litið svo á að krafan sætti 10 ára fyrningarfresti, á grundvelli 2. tl. 4. gr. laga nr. 14/1905. Krafan var því ófyrnd og var krafa P um greiðslu lánsins því tekin til greina. ........................... 2190 Ekki var fallist á að krafa á hendur vátryggingafélagi um bætur vegna umferðarslyss væri fyrnd samkvæmt 78. gr. þágildandi umferðar- laga nr. 40/1968. Sjá Bifreiðar. .......................... 0. 2288 Verktaki Þ krafði verkkaupa P um greiðslu samkvæmt reikningi fyrir unnið verk. P krafðist skaðabóta vegna meintra galla á verkinu. Kröfur P voru allar runnar af sömu rót og reikningskröfur Þ og stoðaði Þ því ekki að bera fyrir sig fyrningu á kröfum P að því leyti sem þær voru hafðar uppi til skuldajafnaðar, sbr. 2. mgr. 1. gr. laga nr. 14/1905 um fyrning skulda og annarra kröfuréttinda. Sjá Verk- SAMNINGAR. lll 2641 Sjá Húsaleiga. ..........................a annann 2824 Fyrning bótakröfu vegna meintra galla á fasteign var rofin með stefnu- birtingu 20. maí 1992 með því að byggingameistari hússins hélt áfram tilraunum til viðgerða og endurbóta á húsinu fram á haust 1989. Sjá Fasteignakaup. ...................00..0.00 neee 3153 Gagnaöflun Sjá ÓMMEerkiNg. „rr 2883 Galli Sjá Fasteignakaup, Lausafjárkaup, Leigusamningar, Verksamningar Gerðardómur Sjá Frávísunarkröfu hafnað. ...........000000.0.00.0000 0000 00 850 Efnisskrá CCXXXV M fór þess á leit við héraðsdóm að hann skipaði gerðarmann af hálfu stjórnar Eftirlaunasjóðs F.Í.A. til að fjalla um tiltekinn ágreining M við stjórnina. Beiðni þessa reisti M á 2. mgr. 4. gr. laga nr. 53/1989 um samningsbundna gerðardóma og 22. gr. reglugerðar fyrir Eftir- launasjóð F.Í.A. en stjórnin hafði hafnað beiðni M um skipun gerð- armanns. Í máli þessu var hvorki deilt um túlkun á ákvæðum reglu- gerðar fyrir Eftirlaunasjóð F.Í.A. né hvort lífeyrisgreiðslur til M úr sjóðnum væru í samræmi við gildandi reglur. Kröfur M beindust að því að gerðardómur dæmdi um ástæður sem leiða ættu til þess, að víkja bæri til hliðar ákvæðum gildandi reglugerðar gagnvart M og að eftirlaunaréttur hans skyldi í þess stað fara eftir 20. gr. eldri reglugerðar. Þá hafði M ekki véfengt að formlega hefði verið stað- ið rétt að samþykkt um skerðingu lífeyris samkvæmt yngri reglu- gerðinni. Ekki var fallist á að efni 22. gr. reglugerðar fyrir Eftir- launasjóð FÍ.A. yrði túlkað svo rúmt, að úrlausn krafna M teldist falla undir valdsvið gerðardóms þess sem þar greindi. Kröfum M Var hafnað. ............. rr Gijafsókn, gjafvörn S krafðist afhendingar sjúkraskráa sem um hann höfðu verið færðar 1976-1986 og hafði gjafsókn í héraði og fyrir Hæstarétti. Sjá Sjúkraskrá. ................... rr I krafðist skaðabóta fyrir varanlega örorku og hafði gjafsókn í héraði. Sjá Skaðabætur. ...................000.0. 0. B sem höfðaði mál í héraði til heimtu bóta vegna meintra skemmda á leiguhúsnæði hafði gjafvörn fyrir Hæstarétti. Sjá Leigusamningar. H sem höfðaði mál til greiðslu bóta vegna vinnuslyss hafði gjafsókn fyrir Hæstarétti. Sjá Ómerking. ............. eee Hjóni G og V deildu um forsjá dóttur sinnar Á og var manninum M veitt gjafsókn í héraði og konunni V gjafvörn í héraði og fyrir Hæstarétti. Sjá Forsjá. ........................ rr H krafðist bóta fyrir ólögmæta handtöku og hafði lögbundna gjafsókn í héraði og fyrir Hæstarétti. Sjá Ómerking. 2... Á krafðist bóta fyrir varanlega örorku er hann hlaut í vinnuslysi og var veitt gjafsókn fyrir Hæstarétti. Sjá Skaðabætur. .....................00.0.. K krafðist dómkvaðningar yfirmatsmanna í forsjármáli og hafði gjaf- sókn í héraði sem einnig tók til kærumeðferðar málsins fyrir Hæstarétti. Sjá Dómarar. ...................0.... B sem höfðaði mál til heimtu bóta fyrir missi framfæranda samkvæmt Bls. 2034 167 198 233 312 470 501 525 692 CCXXXVI Efnisskrá 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 hafði gjafsókn og gjafvörn í héraði og fyrir Hæstarétti. Sjá Vátrygging. .......................00000 000. M og K deildu um forsjá dóttur sinnar B og krafðist K dómkvaðningar yfirmatsmanna. Málinu var skotið til Hæstaréttar. K hafði gjafsókn í héraði sem tók til reksturs kærumálsins fyrir Hæstarétti. Sjá Dóm- kvaðning matsmanna. .............00000.eeen eeen R krafðist bóta fyrir varanlega örorku vegna meintra mistaka lækna við aðgerð á sjúkrahúsi og hafði gjafsókn í héraði og fyrir Hæstarétti. Sjá Skaðabætur. .................0000. 0... n etta annnrrtrrrrnnnnererrrnnn nr M og K deildu um forsjá tveggja sona þeirra við sambúðarslit og var K veitt gjafvörn í héraði og fyrir Hæstarétti. Sjá Forsjá. ................... E sem höfðaði mál til greiðslu bóta úr kaskótryggingu bifreiðar hafði gjafsókn fyrir Hæstarétti. Sjá Vátrygging. ...............%..e.eeeean nn G sem krafðist bóta vegna varanlegrar örorku samkvæmt 92. gr. um- ferðarlaga nr. 50/1987 hafði gjafsókn í héraði og gjafsókn og gjaf- vörn fyrir Hæstarétti. Sjá Bifreiðar. ....................e.0000 eeen. G og H sem höfðuðu mál til heimtu bóta vegna mistaka við útgáfu veð- leyfis var veitt gjafsókn fyrir Hæstarétti. Sjá Veðleyfi. .................. B höfðaði mál og krafðist viðurkenningar á veðrétti samkvæmt trygg- ingarbréfi í tólf lóðum í Mosfellsbæ. Stefndu í héraði, eigendur lóð- anna sem áfrýjuðu málinu til Hæstaréttar höfðu gjafsókn fyrir Hæstarétti. Sjá Tryggingarbréf. ............00......... B krafðist bóta fyrir varanlega örorku samkvæmt 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 og hafði gjafsókn í héraði. Sjá Bifreiðar. .................... J krafðist bóta fyrir varanlega örorku samkvæmt umferðarlögum nr. 40/ 1968 til viðbótar bótauppgjöri sem þegar hafði farið fram og hafði gjafsókn í héraði. Sjá Bifreiðar. ................00000....000nn nettan V krafði banamann móður sinnar miskabóta og höfðu báðir aðilar gjaf- sókn og gjafvörn í héraði og fyrir Hæstarétti. Sjá Ómerking. ........ V krafðist bóta fyrir gæsluvarðhald og hafði lögbundna gjafsókn í héraði og fyrir Hæstarétti samkvæmt lögum nr. 19/1991 um meðferð opin- berra mála. Sjá Skaðabætur. ..........................00000000nnnnnnn nr A sem krafðist skaðabóta vegna varanlegrar örorku hafði gjafsókn fyrir Hæstarétti. Sjá Skaðabætur. ..............0.000..0 000 K kröfuhafi í þrotabúi H höfðaði riftunarmál fyrir hönd þrotabúsins og hafði gjafsókn í héraði og fyrir Hæstarétti. Sjá Ómerking. ........... P, kona sem krafðist skaðabóta úr ríkissjóði vegna ófrjósemisaðgerðar sem framkvæmd var á henni á Landspítalanum hafði gjafsókn í héraði og fyrir Hæstarétti. Sjá Ófrjósemisaðgerð. ........................ Bls. 856 970 989 1311 1553 1727 1807 2064 2249 2288 2580 2094 3048 3132 3277 Efnisskrá CCXXXVII Bls. Gjaldþrot, gjaldþrotaskipti S krafðist þess að bú N hf. yrði tekið til gjaldþrotaskipta. S reisti kröfu sína um gjaldþrotaskiptin eingöngu á því að árangurslaust fjárnám hefði farið fram hjá N hf. og vísaði um lagastoð fyrir kröfunni til 1. töluliðar 2. mgr. 65. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Fjárnámsgerð þessi fór fram, án þess að neinn væri viðstaddur hana af hálfu N hf. og hafði ekki tekist að boða fyrirsvarsmenn fé- lagsins til hennar. Þótt svo virtist sem hvorugur tveggja stjórnar- manna í félaginu væri búsettur hér á landi hafði S ekki sýnt fram á með gögnum úr Hlutafélagaskrá eða öðrum hætti að engir aðrir væru tiltækir, sem gætu tekið málstað N hf. við fjárnámsgerðina. Skorti því heimild 62. gr. laga nr. 90/1989 um aðför til að ljúka fjár- námsgerðinni án árangurs og varð krafa um gjaldþrotaskipti ekki studd við hana. Kröfu S var því synjað. ..........00..00.0.0na rr 6 Gjaldheimtan í Reykjavík krafðist þess að bú I hf. yrði tekið til gjald- þrotaskipta en gert hafði verið árangurslaust fjárnám hjá 1 hf. vegna vangreiddra opinberra gjalda, sbr. 1. tl. 2. mgr. 65. gr. laga nr. 214991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Við þingfestingu málsins sótti stjórnarmaður | hf. sem var löglærður þing f.h. félagsins og var mál- inu að ósk hans frestað. Við næstu fyrirtöku málsins sótti stjórnar- maðurinn aftur þing f.h. félagsins og óskaði eftir frekari fresti til að leggja fram dómkröfur og greinargerð þar sem hann taldi málið vanreifað af hálfu skiptabeiðanda. Dómari hafnaði ósk talsmanns- ins og taldi hana of seint fram komna. Dæmt var að skilja yrði ákvæði 3. og 4. mgr. 70. gr. laga nr. 21/1991 svo að koma yrði fram með mótmæli við kröfu lánardrottins þegar við þingfestingu máls. Krafa Gjaldheimtunnar var því tekin til greina. ........................... 26 . Ú og eiginkona hans, S gerðu með sér kaupmála 19. júlí 1988 þar sem einbýlishús þeirra var gert að séreign S. 29. ágúst 1988 var þremur skuldabréfum útgefnum af Ú hverju að fjárhæð kr. 4.000.000 þing- lýst með 6. veðrétti á eignina. 1. september 1988 afsalaði S ofan- greindri eign til Ö, sonar þeirra. Bú Ú var tekið til gjaldþrotaskipta 30. janúar 1989 að kröfu Í. Í krafðist þess fyrir hönd þrotabúsins að rift yrði með dómi yfirfærslu eignarréttar að ofangreindri fasteign með kaupmálanum og einnig afsali S til Ö. Jafnframt að S og Ö yrðu dæmd til að endurgreiða þrotabúinu kr. 12.000.000. Frestdag- ur samkvæmt 1. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978 var 10. nóvember 1988. Samkvæmt 1. og 2. mgr. 30. gr., sbr. 33. gr. laga nr. 20/1923 um rétt- CCXXXVII Efnisskrá Bls. indi og skyldur hjóna var ráðstöfun Ú á fasteigninni gjöf til S sem hafði réttaráhrif gagnvart öðrum en þeim sjálfum frá skrásetningu kaupmálans og var því riftanleg samkvæmt 1. mgr. Sl. gr. gjald- þrotalaga nr. 6/1978. Talið var að tjón búsins næmi fjárhæð skulda- bréfanna. Kröfur Í voru því teknar til greina. ............................. 119 Sömu aðilar og hér að framan. 21. maí 1988 seldi Ú bifreið. Söluverð- mæti bifreiðarinnar nam kr. 330.000 og var andvirðinu varið til kaupa á annarri bifreið, sem skráð var á nafn eiginkonu hans, S. 30. janúar 1989 var bú Ú tekið til gjaldþrotaskipta að kröfu Í. Í krafðist þess fyrir hönd þrotabúsins að rift yrði með dómi afhendingu bif- reiðarinnar til S og að S yrði gert að endurgreiða þrotabúinu and- virði bifreiðarinnar. Frestdagur samkvæmt Í. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978 var 10. nóvember 1988. Óumdeilt var að andvirði bifreiðar innar rann til S og var ósannað að nokkuð endurgjald hefði komið fyrir hana. Talið var að um gjöf hefði verið að ræða, sem riftanleg var samkvæmt Í. mgr. S1. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978, enda átti 3. mgr. S1. gr. sömu laga ekki við um umræddda gjöf. Krafa Í var því tekin tilgreina. .................... nan 127 Sjá Frávísun frá Hæstarétti. ...............00)..... 0. 240 Bú G sem rak sex matvöruverslanir á Stór-Reykjavíkursvæðinu var tek- ið til gjaldþrotaskipta 17. maí 1990. G hafði ráðstafað Visagreiðslu- kortanótum hverrar einstakrar verslunar fyrir tímabilið 18.04.90— 17.05.90 til sex kröfuhafa. Þrotabú G krafðist þess að rift yrði með dómi framsali G á andvirði Visanóta til S og B. Með afhendingu Visanótanna höfðu S og B fengið greiðslu vörunnar með þeim hætti að viðskiptunum varð jafnað við staðgreiðsluviðskipti. Greiðsla G með fyrrgreindum hætti jafngilti ekki greiðslu skuldar samkvæmt 54. gr. eða stofnun tryggingarréttinda samkvæmt 57. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978. Kröfu þrotabús G um riftun var hafnað. Tveir dómarar skiluðu sératkvæði og töldu afhendingu Visanót- anna riftanlega ráðstöfun samkvæmt 54. og 57. gr. gjaldþrotalaga Nr. 6/1978. „der 248, 257 Sami þrotamaður og í málinu hér að framan. Þrotabú G krafðist riftunar á framsali G á andvirði Visanóta sem fram fór til J. Í skyldi fá helming nótanna til J samkvæmt munnlegu samkomulagi og hafði notað kr. 870.146 af andvirði þeirra til að greiða víxil sem var fram- lenging á eldri þegar gjaldföllnum víxli. Talið var að viðskiptum G og J yrði jafnað við staðgreiðsluviðskipti og því hafnað að um væri að ræða greiðslu skuldar samkvæmt 54. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/ Efnisskrá CCXXXIX 1978 eða stofnun tryggingarréttinda samkvæmt 1. mgr. 57. gr. sömu laga. Hins vegar var fallist á að með framsali þess hluta Visanót- anna sem notaður var til greiðslu á þegar gjaldföllnum víxli hefði verið stofnað til tryggingarréttinda sem féllu undir riftunarheimild 1. mgr. 57. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978. Tveir dómarar skiluðu sér- atkvæði með sömu niðurstöðu og í málunum hér að framan. ....... Bú H hf. var tekið til gjaldþrotaskipta að kröfu Gjaldheimtunnar í Reykjavík sem átti kröfu á H hf. vegna vangreiddra opinberra gjalda en krafan um gjaldþrotaskipti var reist á árangurslausu fjár- námi hjá H hf. Af hálfu H hf. komu ekki fram mótmæli við kröfu Gjaldheimtunnar og leit dómurinn svo á að H hf. viðurkenndi full- yrðingar Gjaldheimtunnar, sbr. 2. mgr. 70. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. um að fullnægt væri skilyrðum 1. tl. 2. mgr. 65. gr. sömu laga. H hf. krafðist síðan endurupptöku meðferðar á kröfu um gjaldþrotaskipti með vísan til 1. mgr. 137. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála. G lýsti því yfir að hann hefði ekkert við þessa beiðni að athuga, þar sem H hf. hefði greitt skuld sína að fullu og átti nægar eignir umfram skuldir. Kröfu um endurupptöku var hafnað með vísan til þess að í lögum nr. 21/1991 væri ekki að finna beina heimild fyrir endurupptöku. Einnig var vísað til 4. mgr. 67. gr., 72.-74. gr. og 154. gr. laganna. .............000..0..000 000 Sjá Endurupptaka. .......................... rare Sjá Hlutafélög. ...................... rr Sjá Frávísun frá Hæstarétti. .....................0 nr H krafðist þess að bú K yrði tekið til gjaldþrotaskipta og reisti kröfu sína á árangurslausri löggeymslu sem fram hafði farið í eignum K. Krafa H var tekin til greina með vísan til þess að samkvæmt lögum nr. 21/991 um gjaldþrotaskipti o.fl. mætti taka bú til gjaldþrota- skipta á grundvelli árangurslausrar löggeymslu. Samkvæmt stað- festu ljósriti af skattframtali K og eiginkonu hans voru tekjur K ár- ið 1994 ekki miklar og ekki var heldur neinum verðmætum eignum til að dreifa öðrum en íbúðarhúsnæði sem var séreign eiginkonu K en hún bar ekki ábyrgð á kröfunni. Ekki hafði með öðrum hætti verið sýnt fram á að 65. gr. laga nr. 21/1991 stæði í vegi kröfu H. K hafði ekki sýnt fram á að H hefði ekki lögvarða hagsmuni af því að koma fram gjaldþrotaskiptum á búi K en meginmarkmið H með kröfunni var að koma fram riftun kaupmála milli K og eiginkonu hans um áðurnefnda fasteign. Þá var hafnað kröfu K um að H yrði gert að setja tryggingu fyrir væntanlegu fjártjóni sem af gjaldþrota- skiptum kynni að leiða. ...............)........0000 00 S lýsti kröfu í þrotabú V sf. og krafðist þess að hún yrði viðurkennd sem Bls. 267 597 687 1212 1268 1287 CCXL Efnisskrá Bls. veðkrafa í búinu. Til grundvallar kröfunni lá réttarsátt í dómsmáli til heimtu víxilskuldar. S hafði síðan gert fjárnám hjá V sf. í greiðsl- um frá H samkvæmt verksamningi. H greiddi skuldina til þrotabús V sf. Í kjölfar þess átti S ekki annarra kosta völ til fullnustu kröfu sinnar á hendur V sf. en að lýsa kröfunni í búið. Skiptastjóri tók af- stöðu til kröfunnar og hafnaði því að hún yrði samþykkt sem veð- krafa og taldi hana almenna kröfu. Afstaða skiptastjóra var til- kynnt S með fullnægjandi hætti og voru andmæli ekki höfð uppi í samræmi við 1. mgr. 120. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Taldist hún því endanlega samþykkt við skiptin, sbr. 3. mgr. 120. gr. laganna. Þessi niðurstaða olli ekki frávísun málsins en fall- ist var á varakröfu þrotabús V sf. um að hafna bæri því að krafan hlyti stöðu veðkröfu við skiptin. .........0........0 0... 1389 Sjá Traustfang. ...................... err 1395 S krafðist þess að E yrði dæmdur til að reiða sér kr. 307.545 sem S sagði vera viðskiptaskuld EF við þrotabú G en S hafði keypt rekstur og viðskiptakröfur þrotabúsins og rak nú starfsemi þess undir nafn- inu S. E hélt því fram að reikningur fyrir skuldina hefði verið notaður til lækkunar á skuld G við E vegna farmgjalda, geymslu- gjalda og aksturs. Samkvæmt 1. mgr. 32. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978 varð lánardrottinn að eignast kröfu 3 mánuðum fyrir frest- dag svo unnt væri að beita skuldajöfnuði. Bú G var tekið til gjald- þrotaskipta 4. júlí 1990 en allar skuldajafnaðarkröfur E stofnuðust eftir 4. apríl 1990. Ekki var fallist á að þetta skilyrði gilti aðeins um þá sem eignuðust kröfu fyrir aðilaskipti en ekki upphaflegan eig- anda kröfu en fortakslaust orðalag 2. ml. 1. mgr. 32. gr. gjaldþrota- laga nr. 6/1978 gerði ekki greinarmun á því hvort kröfuhafi eignað- ist kröfu með aðilaskiptum eða vegna annarra atvika. Krafa S var tekin til greina. ............... nennt 1700 G og J kærðu úrskurði héraðsdóms um að bú þeirra skyldu tekin til gjaldþrotaskipta og kröfðust þess að úrskurðirnir yrðu felldir úr gildi. G og J sóttu ekki þing í héraði þegar kröfurnar um gjald- þrotaskipti voru teknar fyrir á dómþingi. Í dómi Hæstaréttar 9. desember 1992 í málinu nr. 427/1992 voru ákvæði laga nr. 21/1991 skýrð með hliðsjón af reglum laga nr. 91/1991 um meðferð einka- mála á þann veg, að heimild brysti til kæru máls þegar þannig stæði á. Málunum var vísað frá Hæstarétti. ................0000.0... 0000... 2001, 2002 Bú KRON (K) var tekið til gjaldþrotaskipta 22. apríl 1991. Þrotabú K krafðist þess að rift yrði greiðslu á hluta iðgjaldaskuldar K við Efnisskrá CCXLI Bls. Samvinnulífeyrissjóðinn (S) sem fram fór 20. júní 1990 í því formi að S keypti og fékk afhent hlutabréf í O að nafnverði kr. 1.206.700 sem S tók við á genginu 5,56 og taldist þannig fá með þessu greidd- ar kr. 6.709.252. Jafnframt krafðist þrotabú K þess að S yrði dæmd- ur til endurgreiðslu á kr. 6.709.252. Frestur samkvæmt 1. mgr. 54. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978 var liðinn er málið var höfðað og reyndi því ekki á hvort efnisskilyrði ákvæðisins væru fyrir hendi. K var aðildarfyrirtæki S en óupplýst var að í því hefði falist annað en að starfsfólk K var í lífeyrissjóðnum eins og aðrir launþegar. Ekki var sýnt fram á að fjárhagsleg tengsl K og S hefðu verið meiri en gengur og gerist milli fyrirtækja og lífeyrissjóða. Þá voru það ekki náin tengsl að S var heimilt að ávaxta fé sitt í innlánsdeildum K. Ekki var því fallist á að K og S væru nákomnir í skilningi 2. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978. Greiðslan sem fór fram hefði á þeim tíma notið stöðu forgangskröfu í skuldaröð samkvæmt 4. tl. 84. gr. laga nr. 3/1978. Bókfært verð eigna félagsins var kr. 310.409.399 og heildarskuldir kr. 397.297.019. Ekki var vitað til þess að þá hefðu hvílt á félaginu kröfur sem hefðu staðið samhliða kröfu S í skulda- röð. Greiðslan til S nam því aðeins litlum hluta eigna sem þá til- heyrðu K. Var því ekki fallist á að greiðslan hefði verið ótilhlýðileg á þeim tíma sem hún fór fram og gátu ákvæði 61. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978 ekki átt við um þessa ráðstöfun. S var því sýknaður af kröfum þrotabús K. .................. naar 2383 Hjónin Á og G gerðu með sér kaupmála 27. febrúar 1990 þar sem ein- býlishús þeirra, húsgögn, búsmunir og búsáhöld samkvæmt sér- stakri skrá voru gerð að séreign G. Á móti tók G að sér greiðslu allra áhvílandi veðskulda á viðkomandi fasteign. Hinn 12. nóvem- ber 1990 var bú A tekið til gjaldþrotaskipta en 14. ágúst 1990 hafði G gefið út skuldabréf til handhafa sem tryggt var með 9. veðrétti í fasteigninni. Þrotabú A krafðist þess að rift yrði með dómi kaup- mála þeirra ÁA og G, að þrotabúinu yrðu afhent eignarráð fast- eignarinnar og að dæmt yrði að ráðstafanir þeirra hjóna samkvæmt kaupmálanum væru riftanlegar samkvæmt VIII. kafla gjaldþrota- laga nr. 6/1978, sbr. 190. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Þar sem ráðstöfun Á á fasteigninni til G var ólögmæt skorti laga- skilyrði fyrir því að G mætti tryggja umrætt veðskuldabréf með veði í eigninni. Veðsetningin var því ekki bindandi fyrir þrotabú A. Eignin hafði verið seld nauðungarsölu og þurfti því ekki að taka af- stöðu til kröfu þrotabús A um aflýsingu bréfsins, sbr. 2. mgr. 56. gr. CCXLII Efnisskrá Bls. laga nr. 90/1991 um nauðungarsölu. Fallist var á kröfu þrotabús A um riftun. Eftirstöðvar af söluverði fasteignarinnar skyldu renna til þrotabús A. G skyldi auk þess greiða þrotabúi A kr. 1.000.000. .... 2433 Sjá Handveð. .............0......... renna 2445 Tollstjórinn í Reykjavík krafðist þess að bú R yrði tekið til gjaldþrota- skipta og byggði kröfu sína á 1. tl. 2. mgr. 65. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl., þar sem gert hefði verið árangurslaust fjár- nám hjá R. Hin árangurslausa fjárnámsgerð fór fram að R fjar- stöddum, vegna þess að ítrekaðar boðanir höfðu ekki borið árang- ur. Ekkert varð ráðið af aðfarargerð þessari um fjárhag R og var ástæða til að ætla að hún gæfi ranga mynd af fjárhag hans. Sam- kvæmt því var ekki fullnægt skilyrðum 1. tl. 2. mgr. 65. gr. laga nr. 21/1991 til að á henni yrði byggt um töku bús skuldarans til gjald- þrotaskipta. Í kæru til Hæstaréttar var því haldið fram að líklega væri R strokinn af landi brott eða færi huldu höfði vegna skulda. Á þessari málsástæðu var ekki byggt í héraði og kom hún ekki til álita fyrir Hæstarétti. Kröfunni var því hafnað. ..............000..... 2758 A hf. krafðist þess að bú H yrði tekið til gjaldþrotaskipta en gert hafði verið árangurslaust fjárnám hjá H. Eiginkona H starfaði hjá A hf. við bókhald og fleira þar til henni var sagt upp störfum í desember 1994. Hafði hún umboð til að annast greiðslur af tékkareikningi A hf. Krafa A hf. um gjaldþrotaskipti var byggð á því, að eiginkona H hefði án heimildar greitt af fyrrnefndum tékkareikningi skuld H við greiðslukortafyrirtækið K hf. vegna úttekta á tímabilinu 1990-—1994, samtals kr. 9.832.374. Einnig hefði hún ráðstafað kr. 2.188.268 af tékkareikningnum til greiðslna í þágu þeirra hjóna. Af þessum sökum taldi A hf. sig eiga fjárkröfu á hendur H sem næmi auðgun hans af þessum ólögmætu ráðstöfunum. H hélt því hins vegar fram að eiginkona hans hefði haft fulla heimild frá forstjóra A hf. til þessara ráðstafana. Í málinu hafði A hf. ekki gert nánari grein fyrir heimildum eiginkonu H til framangreindra ráðstafana. Enn síður hafði A hf. rökstutt, hvernig það eitt, að greiðslukorta- reikningur H og aðrar hugsanlegar skuldbindingar hans voru greiddar á fyrrgreindan hátt, gæti leitt til þess að stofnast hefði fjár- krafa á hendur honum. Gegn andmælum H hafði A hf. því með engu móti sýnt fram á, að hann ætti fjárkröfu á hendur H. Var því ekki fullnægt lagaskilyrðum til að taka bú H til gjaldþrotaskipta samkvæmt 65. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. ........... 2712 Hinn 3. desember 1992 var bú Í tekið til gjaldþrotaskipta. S hafði unnið Efnisskrá CCXLIN Bls. að gerð auglýsinga fyrir Í. Þrotabú Í höfðaði mál gegn S og krafðist þess að rift yrði með dómi greiðslu skuldar Í við S samtals að fjár- hæð kr. 176.600 sem fram hefði farið með afhendingu tveggja bif- reiða 15. apríl 1992. Einnig var þess krafist að S yrði dæmdur til að endurgreiða þrotabúinu sömu fjárhæð. Þegar riftunarkrafan var gerð áttu konurnar Á og R bifreiðarnar en R var eiginkona S. S krafðist sýknu með þeim rökum að hann hefði ekki fengið bif- reiðarnar afhentar heldur fellt niður skuldina án þess að endur- gjald kæmi fyrir. Talið var sannað samkvæmt gögnum málsins að S hefði fengið skuldina greidda með afhendingu bifreiðanna. Dæmt að um væri að ræða óvenjulegan greiðslueyri, sbr. 54. gr. gjald- þrotalaga nr. 6/1978. Var greiðslunni rift og S dæmdur til endur- greiðslu á kr. 176.600. ....................... err 2818 KRON (K) seldi búvörudeild SÍS (S) húseign með afsali 22. maí 1990. Kaupverðið var kr. 34.500.000 og var hluti þess kr. 18.762.499 greiddur með peningum en að öðru leyti var það greitt með yfir- töku áhvílandi veðskulda. Greiðslan var lögð inn á tékkareikning K en sama dag greiddi K S sömu fjárhæð vegna uppgjörs á skuld samkvæmt fjórum víxlum og að hluta inn á eigin víxil. Þar á meðal var greiddur víxill sem var með gjalddaga 2. júní 1992. Bú K var tekið til gjaldþrotaskipta 22. apríl 1991. Krafðist búið riftunar á greiðslu framangreindrar skuldar og að S yrði dæmt til endur- greiðslu á sömu fjárhæð. K var eitt þeirra kaupfélaga, sem áttu að- ild að S. Eignarhluti K af stofnsjóðsinnstæðu S nam 7,77% og bar félagið ábyrgð á skuldbindingum S með þeirri fjárhæð. K átti rétt á einum fulltrúa á fulltrúafundi og síðan einum fyrir hverja 400 fé- lagsmenn. Stjórn S var heimilt að láta trúnaðarmenn kynna sér hag, reikninga og starfshætti K og annarra sambandsfélaga og fé- laginu var skylt að senda stjórninni skýrslur um hag og rekstur þess. Þá ráku S og K hlutafélagið M hf. á þessum tíma. Fram- kvæmdastjóri K og einn stjórnarmanna þess voru í níu manna stjórn S. Ekki var verulegur munur á þessum tengslum og margra annarra félaga og stofnana viðskiptalífsins. Í orðin „sambærilegt hagsmunasamband“ í 2. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978 varð ekki lögð rýmri merking en svo, að þar væri fyrst og fremst átt við verulegan eignarhlut, enda var beinlínis vísað til b- og c-liða ákvæðisins þar sem slíkt var áskilið. Ekki var talið að K og S hefðu verið nákomn- ir í skilningi 2. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978. Kom riftun samkvæmt 54. gr. laganna því ekki til álita í málinu þar sem 6 mánaða frestur CCXLIV Efnisskrá Bls. 1. mgr. 54. gr. ákvæðisins var liðinn, er bú K var tekið til gjaldþrota- skipta. Ósannað var að fyrirsvarsmenn S hefðu mátt sjá fyrir er fasteigninni var afsalað að K stefndi í gjaldþrot. Riftunarkröfu þrotabús K var því hafnað. Sératkvæði. .............0.... 2847 Sjá Flutningssamningur. ...................0.annnnnnnner err 2895, 2900, 2905 Sjá Endurupptaka. „0... 3019 Bú M hf. var tekið til gjaldþrotaskipta með úrskurði 15. júní 1993. Lauk kröfulýsingarfresti 7. október 1993. Með bréfi dags. 21. nóvember 1994, mótteknu næsta dag, lýsti G skaðabótakröfu í búið vegna slyss sem hún varð fyrir í verslun M hf. í Garðabæ 21. maí 1993. Skiptastjórar höfnuðu kröfunni og töldu hana of seint fram komna. G krafðist þess að viðurkennt yrði með dómi að krafan kæmist að við skiptin og byggði það á undantekningarreglu $. tl. 118. gr. laga nr. 21/991 um gjaldþrotaskipti o.fl., þar sem sagði að unnt væri að koma að við gjaldþrotaskipti kröfu sem fyrst hefði orðið til eftir uppkvaðningu gjaldþrotaúrskurðar, sem lýst hefði verið án ástæðu- lausrar tafar o.fl. Talið var að krafa G hefði orðið til við fyrrgreind- an tjónsatburð 21. maí 1993 og að skýra bæri framangreinda undan- tekningarreglu þröngt og eftir orðanna hljóðan, að hún tæki ein- ungis til krafna sem yrðu til eftir uppkvaðningu gjaldþrotaúr- skurðar. Þar sem krafan varð til fyrir uppkvaðningu gjaldþrotaúr- skurðar var henni hafnað. .............0000000eeeer eter 3094 Sjá Ómmerking. „lr 3132 Bú Í var tekið til gjaldþrotaskipta 3. febrúar 1992. Skömmu áður höfðu forráðamenn Í greitt skuld við J með nýrri bifreið. Krafa J var vegna ógreiddra sölulauna samkvæmt reikningum. Þrotabú Í krafð- ist þess að rift yrði með dómi greiðslu framangreindrar skuldar Í við J að fjárhæð 919.000 og að J yrði dæmdur til endurgreiðslu sömu fjárhæðar. Krafa J á hendur Í var peningakrafa. Ekki var sannað að fyrirfram hefði verið um það samið að krafan yrði greidd með bifreið. Um var að ræða óvenjulegan greiðslueyri, enda var ekki talið að greiðslan hefði virst venjuleg eftir atvikum, sbr. 1. mgr. 154. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978, sbr. 190. gr. laga nr. 21/991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Greiðslan fór fram innan þess frests sem tiltekinn var í ákvæðinu og var krafa þrotabús Í um riftun hennar tekin til greina. Ekki var fallist á kröfu J um lækkun endurgreiðslu- kröfunnar þar sem hann hefði selt bifreiðina fyrir lægra verð og fengið greitt fyrir hana með skuldabréfi sem hann hefði síðar selt með afföllum. J var dæmdur til að endurgreiða þrotabúi Í kr. 919.000. ......r err 3135 Efnisskrá CCXLV Bls. Sjá Fjárskipti við skilnað. ...........00....0 0000 ertannnrrsanr rss 3169 Gjaldþrotalög Sjá Greiðslustöðvun. ..........0000000eeeeeeeeererrererrsararaaannaran rann 2582 Grandleysi Sjá Tryggingarbréf. ...............0.0.000. 0000. tetta 2226 Greiðsla Sjá Gjaldþrotaskipti, Lausafjárkaup Greiðsludráttur Sjá Verksamningar. ............0.0... 0000 nettan rretrrnannrrrrerrnanenrerrrnn nn 509 Greiðslukort Sjá Víxlar, víxilmál. ..............00000000. eee etern 355 Greiðslusamningur Sjá Skuldabréf. ............. neee ennta 1760 Greiðslustaður Sjá Víxlar, VÍxilmál. ...........0....e netanna 372, 1299, 1305, 1706 Greiðslustöðvun S krafðist þess að tollstjórinn í Reykjavík (T) yrði dæmdur til að greiða sér kr. 4.529.941. S hafði fengið heimild til greiðslustöðvunar en á greiðslustöðvunartímanum gerðist það ítrekað, að S átti að fá greidda inneign hjá T samkvæmt virðisaukaskattsskýrslum. Þessu fé ráðstafaði T til greiðslu á ýmsum kröfum ríkisins sem til inn- heimtu voru hjá T. Þegar inneignir S námu hærri fjárhæðum en skuldir sem T hafði til innheimtu á hendur félaginu ráðstafaði T mismuninum til greiðslu á skuldum S sem til innheimtu voru hjá Gjaldheimtunni í Reykjavík. S taldi þennan skuldajöfnuð ólögmæt- an, sbr. 19.-22. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. þar sem fram kom að óheimilt væri að ráðstafa eignum eða réttindum skuldara meðan á greiðslustöðvun stóð nema ráðstöfunin yrði talin nauðsynlegur þáttur í daglegum rekstri hans eða tilraunum til að koma nýrri skipan á fjármál hans. Talið að löggjafinn hefði þurft að taka það skýrlega fram að skuldajöfnunarregla 3. mgr. 26. gr. laga CCXLVI Efnisskrá nr. 50/1988 um virðisaukaskatt ætti að víkja á greiðslustöðvunar- tíma en hún varð ekki talin til þvingunarúrræða í skilningi 3. mgr. 22. gr. gjaldþrotalaga. Þar sem það hafði ekki verið gert, varð þessi sérstaki skuldajöfnuður ekki talinn óheimill á meðan greiðslu- stöðvun stóð en 1. mgr. 21. gr. gjaldþrotalaga gat þá eftir eðli máls- ins ekki átt við. T var sýknaður af kröfum S. ...............0.... Sjá Skaðabætur. .................00. 0. Sjá Kærufrestur. .................. rare Sjá Skaðabætur. ...................0....0.n rr a) a-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. K var grunaður um auðgunarbrot. Nauðsynlegt þótti að rækileg rann- sókn færi fram á ferðum hans og gerðum undanfarið. Eftir var að yfirheyra vitni sem hugsanlega gætu gefið upplýsingar um ferðir hans og engin viðhlítandi skýring hafði fengist á miklu fé á banka- reikningi hans. Með vísan til a-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var hann úrskurðaður til að sæta gæsluvarðhaldi í 10 daga. .......... S var grunaður um þjófnað og með vísan til a-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var hann úrskurðaður til að sæta gæsluvarðhaldi í 1 Viku. „renna S var grunaður um brot gegn 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1991 og krafðist rannsóknarlögregla ríkisins gæsluvarðhalds yfir honum. Með dómi héraðsdóms var S dæmd 60 daga óskilorðsbundin fang- elsisrefsing. S hafði ekki hafið afplánun þeirrar refsingar. Þegar af þeirri ástæðu varð gæsluvarðhald ekki reist á c-lið 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. Rannsókn málsins var hins vegar á frumstigi og hætta á að S kynni að torvelda rannsóknina yrði hann látinn laus. Með vísan til a-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var S gert að sæta gæsluvarðhaldi í 2 vikur og 4 daga. ........................00 00 M var undir rökstuddum grun um stórfelld fjársvik með kaupum á ýms- um varningi sem greiddur var með innistæðulausum tékkum. Sýni- legt var að M hafði gerst sekur um stórfelld fjársvik. Rannsókn málsins var langt komin en vörur þessar höfðu ekki fundist. Sam- kvæmt a-lið 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var M gert að sæta gæsluvarðhaldi í 2 vikur. .......................... rr Bls. 2582 1063 2869 2994 600 1266 1911 Efnisskrá CCXLVI Bls. H var grunaður um brot gegn 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940 í félagi við T. Rannsókn málsins var á frumstigi og var m.a. eftir að finna hluta þýfisins. Skýringar H á ferðum sínum ásamt T voru óljósar og neitun hans um umráð yfir herbergi því sem hluti þýfisins fannst í ótrúverðug. Ástæða þótti til að ætla að H myndi halda áfram brotum meðan rannsókn málsins væri ólokið. Sam- kvæmt a-lið 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var H gert að sæta gæsluvarðhaldi í 10 daga. ...........................aa rr 1923 b) c-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. H var grunuð um brot gegn 248. gr. og 244. gr. eða 254. gr., sbr. 244. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940. Ríkissaksóknari hafði gefið út ákæru á hendur H sem varðaði 11 fjársvikabrot hennar á stuttu tímabili. Samkvæmt þessu var nægilegt tilefni til gæsluvarðhalds yfir H á grundvelli c-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. H var gert að sæta gæsluvarðhaldi í 5 vikur. ...................0......0. 1905 S var grunaður um brot gegn 244. gr. eða 259. gr. almennra hegningar- laga nr. 19/1940 fyrir að hafa ásamt félaga sínum gert tilraun til inn- brots í bifreið sem stóð við íbúðarhús. Rökstuddur grunur var um aðild S að broti þessu. S hafði á 11 mánuðum 7 sinnum sætt gæslu- varðhaldi og lét ekki skipast við reynslulausn. Þótti því ástæða til að ætla að hann héldi áfram brotum meðan máli hans var ekki lok- ið. Með vísan til c-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var S gert að sæta gæsluvarðhaldi í 4 vikur og 5 daga. ...............0.0.... 0000 1917 S var grunaður um brot gegn 1. mgr. 226. gr. og 196. gr., sbr. 20. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940. Með dómi Héraðsdóms Reykja- víkur 16. júní 1995 var S dæmd 3 ára óskilorðsbundin fangelsisvist fyrir brotin en dóminum var áfrýjað til Hæstaréttar. Rannsóknar- lögregla ríkisins krafðist gæsluvarðhalds yfir S þar til dómur Hæstaréttar yrði kveðinn upp. S átti að baki langan brotaferil og mátti ætla að hann héldi áfram brotum yrði hann látinn laus meðan máli hans var ólokið. Með vísan til c-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var S gert að sæta gæsluvarðhaldi þar til dómur gengi í máli hans, þó ekki lengur en í 2 Mánuði... 2021 B sem var grunaður um brot gegn 244. gr. og 259. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940 var gert að sæta gæsluvarðhaldi í 3 vikur með úrskurði héraðsdóms sem kveðinn var upp af dómarafulltrúa. Eftir orðalagi 6. gr. laga nr. 92/1989, sbr. 1. gr. laga nr. 80/1995 var viðhlít- andi lagastoð fyrir því að dómarafulltrúi færi með kröfu um gæslu- CCXLVII Efnisskrá varðhald og úrskurðaði um hana. Eins og staða dómarafulltrúa var nú orðin stóðst þessi skipan þær kröfur sem leiddar urðu af stjórn- skipunarlögum og alþjóðasamningum sem íslenska ríkið var aðili að. B hafði hlotið 13 refsidóma á árunum 1988-—1994 og hafði verið veitt reynslulausn á eftirstöðvum refsingar, 180 dögum. Ríkissak- sóknari hafði gefið út ákæru á hendur B fyrir ýmis hegningar- lagabrot. Samkvæmt c-lið 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var hinn kærði úrskurður staðfestur og B gert að sæta gæsluvarðhaldi þar til dómur gengi í máli hans, þó ekki lengur en í 2 vikur og 4 daga. ... S, sem hafði setið í gæsluvarðhaldi í 5 vikur vegna brota sem hann hafði nú verið dæmdur fyrir tók sér frest til að ákveða hvort hann yndi dómi, sbr. 2. mgr. 151. gr. laga nr. 19/1991, sbr. 11. gr. laga nr. 37/ 1994. Ríkissaksóknari krafðist þess að S yrði gert að sæta áfram- haldandi gæsluvarðhaldi í 4 vikur. Samkvæmt sakavottorði S hafði hann á árunum 1973-1993 gengist undir 7 dómsáttir og hlotið 28 refsidóma, þar af 24 fyrir brot gegn almennum hegningarlögum nr. 19/1940. Með dómi Héraðsdóms Reykjaness 22. desember 1995, var S dæmd 18 mánaða fangelsisrefsing vegna fjölmargra brota gegn al- mennum hegningarlögum nr. 19/1940 á tímabilinu 9. júní til 1S. nóvember 1995. Skilyrðum c-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 fyrir áframhaldandi gæsluvarðhaldsvist var því fullnægt og var krafa ríkissaksóknara tekin til greina. ...................... aa c) a- og c-liður 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. B var grunaður um innbrot og þjófnað þar sem verulegum verðmætum var stolið. B neitaði sakargiftum. Hluti þýfisins var ófundinn. Fé- lagi B, J hafði játað innbrotið og sagði þá báða hafa átt aðild að því. B átti langan sakaferil. Með vísan til a- og c-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var hann úrskurðaður til að sæta gæsluvarðhaldi Í Ó VikUr. „nr J var grunaður um innbrot og þjófnað þar sem verulegum verðmætum var stolið. J hafði játað á sig innbrotið en ekki félagi hans B. Hluti þýfisins var ófundinn. J var síbrotamaður. Með vísan til a- og c- liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var hann úrskurðaður til að sæta gæsluvarðhaldi í 6 vikur. ...............000...... eee 0000 eeen J var grunaður um þjófnað. Hann var síbrotamaður. Með vísan til a- og c-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var hann úrskurðaður til að sæta gæsluvarðhaldi í 6 vikur og 3 daga. .................0.0.eeeaann are T var grunaður um innbrot. Hann var vanaafbrotamaður og hafði verið Bls. 2172 3287 906 908 1534 Efnisskrá CCIL Bls. látinn laus til reynslu skömmu áður og átti þá eftir að afplána 480 daga refsivist. Með vísan til a- og c-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/ 1991 var hann úrskurðaður til að sæta gæsluvarðhaldi í 6 vikur og 2 ÁABA. rennt 1601 R var grunaður um brot gegn 155. gr., 248. gr. og 244. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940. Ríkissaksóknari hafði gefið út ákæru á hend- ur R fyrir fjársvika- og skjalafalsbrot og var R m.a. gefið að sök að hafa notað í viðskiptum rúmlega sjötíu falsaða tékka. R átti sam- felldan sakaferil frá árinu 1977 og hafði oft hlotið fangelsisrefsingu. Samkvæmt þessu var ekki vafi á að R var vanaafbrotamaður og mátti ætla að hann héldi áfram brotum meðan málum hans var ólokið. R var samkvæmt a- og c-lið 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 gert að sæta gæsluvarðhaldi í 6 vikur og 3 daga. .......................... 1849 B var grunaður um brot gegn 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940. B var síbrotamaður sem átti við fíkniefnavanda að stríða. Hann var heimilis- og atvinnulaus og hafði borið fyrir dómi að hann hefði leiðst út í afbrot eftir að hann fékk reynslulausn, vegna þess að hann hefði hafið fíkniefnaneyslu um sama leyti. Með vísan til a- og c-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var B gert að sæta gæsluvarðhaldi í 6 vikur og 2 daga. ..............))0.0. eeen 1920 Rannsóknarlögregla ríkisins krafðist þess að T yrði gert að sæta gæslu- varðhaldi en hann var grunaður um brot gegn 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Þýfi var ófundið og rannsókn málsins ólokið. Nægilega rökstuddur grunur beindist að T til að fullnægt var skilyrðum um gæsluvarðhald samkvæmt a-lið 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. Krafa um gæsluvarðhald laut að þrettán innbrotum á tímabilinu frá júní til ágúst 1995. T hafði á árunum 1979-1993 hlotið 14 refsidóma. Var því einnig nægilegt tilefni til gæsluvarð- halds á grundvelli c-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 og var T gert að sæta gæsluvarðhaldi í 6 vikur og 3 daga. ...................0...... 1927 H var grunaður um brot gegn 244. gr. og 259. gr. almennra hegningar- laga nr. 19/1940 og krafðist rannsóknarlögregla ríkisins áframhald- andi gæsluvarðhalds yfir H þar til dómur gengi í máli hans. H var undir rökstuddum grun um aðild að sautján innbrotum og hafði ekki látið skipast við gæsluvarðhald 2 mánuðum áður. Var því ástæða til að ætla að H myndi halda áfram brotum færi hann frjáls ferða sinna. Með vísan til c-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var fallist á kröfu um gæsluvarðhald þar til dómur gengi í máli H þó ekki lengur en í 6 vikur 08 3 daga. .........0.....0.. 0000 2224 J var grunaður um brot gegn 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ CCL Efnisskrá Bls. 1940. Töluvert magn þýfisins var ófundið, ástæða var til að ætla að J gæti torveldað rannsókn málsins með því að hafa áhrif á vitni eða með undanskoti þýfis, færi hann frjáls ferða sinna. J átti langan sakaferil og hafði áfrýjað 15 mánaða fangelsisdómi uppkveðnum í héraði en málflutningur var fyrirhugaður í Hæstarétti innan mán- aðar. Ástæða var til að ætla að hann myndi halda áfram brotum á meðan málum hans væri ólokið. Samkvæmt a- og c-lið 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var J gert að sæta gæsluvarðhaldi í 6 vikur. ..... 2770 d) 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. Ríkissaksóknari krafðist þess að J yrði gert að sæta gæsluvarðhaldi þar til dómur í máli ákæruvaldsins gegn honum yrði kveðinn upp þar sem J voru gefin að sök brot gegn 1. mgr. 217. gr. og 1. mgr. 257. gr., svo og 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Svo sem 6. gr. laga nr. 92/1989, sbr. 1. gr. laga nr. 80/1995 var úr garði gerð var hún ekki talin girða fyrir að dómarafulltrúar gætu kveðið upp rannsóknarúrskurði í opinberum málum, þar á meðal gæsluvarð- haldsúrskurði. Var því miðað við að fulltrúi hefði verið bær til kveða upp úrskurð í máli þessu. Brot þau sem J var grunaður um gátu varðað allt að 16 ára fangelsi. Samkvæmt 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991 var J gert að sæta gæsluvarðhaldi í 4 vikur. ................. 1673 Rannsóknarlögregla ríkisins krafðist þess að tveimur erlendum sjó- mönnum, M og D yrði gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi vegna ætlaðs brots gegn 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940. Ekki var fallist á að skilyrði B-liðar 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/ 1991 væru fyrir hendi til að beita gæsluvarðhaldi. Bráðabirgðanið- urstöður DNA-rannsóknar veittu sterkar líkur fyrir því að M og D hefðu framið verknaðinn. Með vísan til 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/ 1991 var M og D gert að sæta gæsluvarðhaldi í 5 vikur. .......... 1932, 1934 M og D, erlendum ríkisborgurum, sem sætt höfðu gæsluvarðhaldi í 2 mánuði var gert að sæta áframhaldandi gæsluvarðhaldi í 2 vikur vegna rannsóknar á ætluðu broti þeirra gegn 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 2. gr. laga nr. 40/1992. Niðurstaða DNA-rannsóknar felldi sterkan grun á M og D og var gæsluvarð- hald talið nauðsynlegt með tilliti til almannahagsmuna, sbr. 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. .........0........ 2537, 2539 e) Gæsluvarðhaldsúrskurður felldur úr gildi. S var grunaður um kynferðisbrot. Hann var síbrotamaður og var í héraðsdómi úrskurðaður til að sæta gæsluvarðhaldi í 4 vikur með Efnisskrá CCLI Bls. vísan til a- og c-liða 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. Í greinargerð rannsóknarlögreglu ríkisins fyrir Hæstarétti voru ekki færð rök fyr- ir því að frekara gæsluvarðhalds væri þörf vegna rannsóknarhags- muna. Með dómi Hæstaréttar 8. desember 1994 í málinu nr. 364/ 1994 var S dæmd 6 mánaða óskilorðsbundin fangelsisrefsing, er ekki hafði komið til afplánunar á. Þegar af þeirri ástæðu varð gæsluvarðhaldsvist hans ekki reist á c-lið 1. mgr. 103. gr. laga nr. 19/ 1991. Hinn kærði úrskurður var því felldur úr gildi. ...................... 44 M, erlendum sjómanni var með úrskurði héraðsdóms gert að sæta gæslu- varðhaldi vegna ætlaðs brots gegn 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 með vísan til a- og b-liðar 1. mgr. og 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. Ekki hafði verið sýnt fram á að þörf væri á gæsluvarð- haldi yfir M í þágu rannsóknar málsins, sem var vel á veg komin. Ekki var heldur gæsluvarðhalds þörf til að tryggja nærveru R enda voru aðrar og léttbærari aðferðir tiltækar í því skyni. Þá var ekki fullnægt skilyrðum 2. mgr. 103. gr. laga nr. 19/1991. Hinn kærði úr- skurður var því felldur úr gildi. ...........0.......... 000. 2277 PÐ Gæsluvarðhaldsvist. Gæsluvarðhaldsfangarnir B og S kröfðust þess að felld yrði úr gildi ákvörðun fangelsisyfirvalda um bann við að þeir fengju að hafa eldfæri undir höndum í fangaklefa en til vara að bann við reyking- um eftir miðnætti yrði fellt úr gildi. Fallist var á að öryggissjónar- mið tengd meðferð fanga í Síðumúlafangelsi og tókbaksreykingum þeirra að næturlagi leiddu til þess að við ákvörðun fangelsisyfir- valda yrði ekki hróflað. ....................0..... 1270, 1273 Rannsóknarlögregla ríkisins ákvað að gæsluvarðhaldsfanginn M skyldi sæta einangrun, bréfaskoðun, fjölmiðlabanni, heimsóknarbanni og banni við samneyti við aðra fanga, á grundvelli 1. mgr. 16. gr., 2. mgr. 41. gr., 1. mgr. 59. gr. og 2. mgr. 69. gr. reglugerðar nr. 179/1992 um gæsluvarðhaldsvist. M var heimilt að bera þessa ákvörðun und- ir héraðsdóm. Rannsókn málsins var mjög umfangsmikil. Enn var eftir að ná til manna sem yfirheyra þurfti vegna rökstudds grunar um aðild að þeim með M auk þess sem ófundið var mjög verðmik- ið þýfi. Ákvörðun rannsóknarlögreglu ríkisins var því staðfest. .... 1908 Gögn Sjá Stjórnsýsla. ................... rare 1890 Haldlagning Krafist var skaðabóta vegna ráðstöfunar á bifreið sem hald hafði verið lagt á í tengslum við rannsókn opinbers máls en bifreiðin hafði ver- CCLII Efnisskrá Bls. ið seld á nauðungaruppboði fyrir áföllnum kostnaði. Sjá Skaðabæt- UP. arnar rennt erna 626 Handtaka Sjá Skaðabætur. ..................00.0.0 0000 ennta 2994 Handveð Sjá Nauðungarsala. ..................0..0..0 000 enn terra 19 Á hafði með tryggingarbréfi sett Verslunarbanka Íslands (V) að hand- veði innstæðu á kaskóreikningi. Tryggingarbréfinu var ætlað að tryggja greiðslu krafna sem P átti vegna kaupleigusamnings og einnig greiðslu allra skulda sem Á stæði í við V að fjárhæð jafnvirði 157.000 bandaríkjadala. V hætti starfsemi 1. janúar 1990 og færðist innstæðan til Íslandsbanka hf. (Í). Bú Á var tekið til gjaldþrota- skipta 15. júní 1991. Í greiddi upp ábyrgðina 23. ágúst 1991 og var innstæða á reikningnum 27. september 1992 kr. 8.076.188. Skipta- stjórar þrotabúsins kröfðust afhendingar innstæðunnar fyrir dómi. Innstæðuna notaði Í til skuldajöfnunar við kröfu sem Í átti á hend- ur þrotabúi Á. Við útgáfu tryggingarbréfsins stofnaðist samnings- bundinn handveðsréttur til handa V í umræddri innstæðu. Eigi var talið að framangreindur handveðsréttur hefði við sameiningu bankanna færst yfir á aðrar skuldbindingar sem útgefandi trygg- ingarbréfsins kynni þá, eða fram að sameiningu bankanna að hafa gengist undir gagnvart öðrum banka en V. Forsendur handveðsins voru viðskipti Á við bankann. Hinn nýi banki öðlaðist ekki rýmri rétt en hver bankanna hafði um sig gagnvart viðskiptamönnum sín- um og jókst því ekki efnislegt umfang handveðsins við sameining- una án þess að annað kæmi til. Handveðsrétturinn féll því úr gildi við uppgjör á kaupleigusamningnum 23. ágúst 1991, enda var þá engum öðrum viðskiptum til að dreifa milli Á og V. Í hafði ekki samið við Á um veðrétt í innstæðunni eða bindingu hennar vegna viðskipta við sig. Réttur til að skuldajafna fjárhæð hinnar umdeildu innstæðu gegn skuldum Á féll niður um leið og handveðsrétturinn af sömu ástæðum. Eins og hér stóð á varð skuldajafnaðarréttur ekki leiddur af 1. mgr. 100. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Krafa þrotabús Á var því tekin til greina. Einn dómari skilaði sératkvæði og taldi handveðsréttinn hafa færst yfir til Í við samein- ingu bankanna. ................00ð0 err 2445 P stofnaði bankabók í Útvegsbanka Íslands (Ú) 17. júlí 1980. Hinn 12. Efnisskrá CCLUI Bls. nóvember 1982 tæmdi bankinn bókina og ráðstafaði fjárhæðinni til lækkunar á yfirdráttarskuld á hlaupareikningi P. P gaf syni sínum E bókina kvaðalaust 9. nóvember 1990. E krafðist þess að Íslands- banki hf. (Í) sem hafði tekið við réttindum og skyldum Ú yrði dæmdur til að greiða sér innstæðu bókarinnar með vöxtum. Dæmt að P hefði verið eða mátt vera ljóst eigi síðar en á árinu 1983 að innstæða var tekin úr bankabókinni og færð á hlaupareikning hans. Ekkert var komið fram um að hann hefði borið fram andmæli vegna úttektar úr bókinni fyrr en 30. mars 1989. Þegar litið var til tómlætis P svo og þess að bankinn var handhafi bókarinnar á þeim tíma sem hér skipti máli var nægilega í ljós leitt að bankanum hefði verið heimilt að ráðstafa innstæðunni með þeim hætti sem hann gerði. Veitti gjafagerningur sem gerður var af P 8 árum eftir að bankabókin var eyðilögð E engan rétt á hendur Í. Í var því sýknað- ur af kröfu E. 0... 2788 Hefð Sjá Umferðarréttur. .................... err 1638 Hegningarauki Sjá Áfengislagabrot og Þjófnaður „...........0.0000.eeernenerrrnrnrr 517 Heilbrigðismál Sjá Atvinnuréttindi. ..............dddddaaa nn err 3059 Heimvísun Sjá Ómerking Hjón Sjá Forsjá, Gjaldþrotaskipti Hlutafélög Sjá Kap. ............. rare res 447 Ríkissjóður krafði stjórnarmenn hlutafélags á Akureyri skaðabóta fyrir að skila ekki söluskatti sem innheimtur var af sölu aðgöngumiða á útiskemmtun er félagið stóð fyrir. Krafa ríkissjóðs var tekin til greina og bætur dæmdar sem svaraði því sem greiðst hefði af sölu- skattskröfunni sem almennri kröfu ef bú félagsins hefði verið tekið til gjaldþrotaskipta strax að lokinni útihátíðinni, kr. 1.600.000. Sjá Skaðabætur. .............00.0.... nr 835 Hlutafélagið H hóf viðskipti við B í júlí 1988 sem fóru yfirleitt þannig CCLIV Efnisskrá Bls. fram að H samþykkti víxla fyrir vöruúttektum hjá B. Bú H var síð- an tekið til gjaldþrotaskipta. Kröfum vegna viðskiptanna var lýst í búið og þær samþykktar sem almennar kröfur en ólíklegt var að nokkuð myndi greiðast upp í almennar kröfur búsins. B krafðist þess að G og P, aðalhluthafar og stjórnarmenn í H yrðu dæmdir til greiðslu skaðabóta og byggði það á því að þegar H hefði falast eftir viðskiptum við B hefði fjárhagsstaða þess verið orðin vonlaus. Strax á árinu 1985 hefði í raun verið skylt að gefa bú H upp til gjaldþrotaskipta, sbr. 14. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978. Fyrir lá að H stóð B skil vegna þeirra viðskipta sem áttu sér stað fram til apríl- mánaðar 1989. Engin gögn voru komin fram um að félagið hefði verið í vanskilum við lánardrottna um þessar mundir þegar frá var talin uppboðsbeiðni vegna innheimtu opinberra gjalda félagsins 1988. Var ósannað að G og P hefðu þá séð fram á að félagið myndi ekki geta staðið að fullu í skilum við lánardrottna sína þegar kröfur þeirra féllu í gjalddaga. G og P voru því sýknaðir af kröfum B. ... 1212 K stjórnarformaður og framkvæmdastjóri Þ gaf út yfirlýsingu til bankans Í 10. nóvember 1986 þar sem hann f.h. Þ veitti bankanum fullan að- gang að sparireikningum Þ til tryggingar skuldum H. Innstæða fé- lagsins á þeim tíma var kr. 1.000.000. 15. febrúar 1991 færði Í kr. 2.139.315 út af sparireikningi Þ og ráðstafaði til greiðslu á skuldum H við bankann. Þ krafðist þess að Í yrði dæmdur til endurgreiðslu á kr. 2.139.315. Dæmt að K hefði ekki farið út fyrir heimild sína sem prókúruhafi í greint sinn en yfirlýsingin gilti hins vegar ekki um skuldir umfram kr. 1.000.000. Í var því dæmdur til að endur- greiða H kr. 1.139.315. Sjá UMboð. ...........0...000 eee 1777 Á aðalfundum P hf. var samþykkt að hækka hlutafé félagsins með út- gáfu jöfnunarhlutabréfa. Starfsmaður P hf. sá um framkvæmd þess- arar ákvörðunar en láðist að tilkynna hana til Hlutafélagaskrár. Skattstjóri breytti skattframtali félagsins og hækkaði opinber gjöld þess sem nam hlutabréfaútgáfunni. Krafist var endurgreiðslu á gjaldahækkuninni með þeim rökum að í ákvæði 4. mgr. 37. gr. laga nr. 32/1978 um hlutafélög væri átt við skráningu í hlutaskrá fé- lagsins en ekki tilkynningu til Hlutafélagaskrár. Ekki var fallist á það en heimild skattstjóra til endurupptöku á framtölum P var tak- mörkuð við 2 ár í stað 6, sbr. 2. mgr. 97. gr. laga nr. 75/1981 um tekjuskatt og eignarskatt. Sjá Skattar. ...................... 2328 Sjá Fjárnám. ...............000..0..... rr 2502 Þ var sakfelldur fyrir að hafa ranglega tilkynnt til Hlutafélagaskrár Efnisskrá CCLV Bls. hækkun hlutafjár samkvæmt áskrift í kr. 60.000.000 og að kr. 22.900.000 hefðu verið greiddar en engir hluthafar höfðu skráð sig fyrir þessum hlutum og ekkert verið innborgað. Þetta varðaði við 1. tl. 151. gr. laga nr. 32/1978 um hlutafélög. Þ var einnig dæmdur fyrir stórfelld brot gegn lögum nr. 50/1988 um virðisaukaskatt. Refsing: fangelsi 2 ár og 6 mánuðir og sekt kr. 20.000.000, vararefsing 12 mánaða fangelsi. Sjá Virðisaukaskattur. ................0..........0..... 2796 Hótanir Sjá Opinberir starfsmenn. ............0.0000.. 2336 Hreppamörk Sjá Sveitarfélög... 2091 Húsaleiga Sjá Leigusamningar V tók húsnæði á leigu af A. Með símskeyti 30. október 1989 sagði V leigusamningnum upp með 6 mánaða fyrirvara frá og með fyrsta degi næsta mánaðar. Vegna mistaka hélt V áfram að greiða húsa- leigu, en gíróseðlar voru áfram sendir frá banka sem séð hafði um innheimtu húsaleigunnar. Einnig greiddi V rafmagn og hita fyrir húsnæðið áfram. Þessi mistök komu í ljós í ársbyrjun 1992. V krafð- ist þess að ÁA yrði dæmdur til að endurgreiða sér þær fjárhæðir sem hann hafði greitt eftir að leigutímanum lauk eða kr. 11.156.022. A krafðist sýknu þar sem V hefði hvorki skilað af sér húsnæðinu né lyklum og hefði húsaleigusamningurinn því tekið gildi á ný. Einnig krafðist A þess í gagnsök að V yrði dæmdur til að greiða sér kostn- að við að koma húsnæðinu í samt lag aftur. Dæmt að taka bæri kröfur V að öllu leyti til greina en kröfur ÁA í gagnsök með kr. 387.335. Þá voru ekki talin efni til að undanþiggja A skyldu til að endurgreiða V virðisaukaskatt af hinni ofgreiddu leigu. ............... 1091 G tók á leigu af J verslunar- og skrifstofuhúsnæði. Leigutími var ákveð- inn frá 17. október 1986 til 31. desember 1988. G stóð fyrst í stað í skilum með leigugreiðslur. Um áramótin 1987/1988 var skuld á við- skiptareikningi J hins vegar orðin kr. 395.515 ásamt vöxtum. Á ár- inu 1988 greiddi G enga leigu og var skuld G um áramótin orðin kr. 1.599.580 ásamt vöxtum. G greiddi inn á skuld sína á árunum 1989, 1990 og 1991. J krafðist þess að G yrði dæmdur til að greiða eftir- stöðvar húsaleigunnar. Ekki var fallist á staðhæfingar G þess efnis, CCLVI Efnisskrá Bls. að þeir hefðu munnlega samið um það sín á milli að G mætti segja húsnæðinu lausu ef hann sjálfur kysi og að hann hefði nýtt sér þann rétt 1987. Fullyrðingar þessar voru ósannaðar. Krafa J var hins veg- ar fyrnd og var ekki fallist á staðhæfingar J þess efnis að fyrningin hefði verið rofin. G var því sýknaður af kröfum J. ....................... 2824 Húsbrot Á var sakfelldur fyrir húsbrot samkvæmt 231. gr. almennra hegningar- laga nr. 19/1940 með því að ryðjast heimildarlaust inn í íbúð í Reykjavík. X játaði brot sitt skýlaust og var einnig dæmdur fyrir brot gegn 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Refsing X var ákveðin fangelsi í 2 ár. Sjá Nauðgun. .............0000000.00.... a. 1190 Húsfriðun Sjá Eignarréttur... 1075 Hylming A var sakfelldur fyrir að hafa í félagi við þrjá aðra haft undir höndum ljósmyndavörur og ráðstafað þeim þrátt fyrir að þeir vissu að vör- urnar væru þýfi. Talið var sannað með skýrslum A og með hliðsjón af öllum atvikum að Á og félögum hans hefði hlotið að vera ljóst þegar þeir sáu varninginn að hann væri stolinn eða fenginn með auðgunarbroti. Þetta varðaði við 1. mgr. 254. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940. A var einnig dæmdur fyrir brot gegn 244. gr. sömu laga. ÁA rauf skilyrði reynslulausnar með broti sínu og hóf aft- ur afplánun eftir að upp um hann komst. Refsing ÁA var ákveðin með hliðsjón af 2. mgr. 70. gr., 77. gr. og 255. gr. almennra hegn- ingarlaga fangelsi í 9 Mántiði. ..........000)...... 1520 Hæfi Sjá Dómarar Iðgjöld Sjá Vátrygging. rr 1553, 2925 Innheimta Sjá Víxlar, VÍxilmMál. „rr 286 Innlausn samkvæmt lögum um brunatryggingar Mikið tjón varð af völdum eldsvoða á fasteign á Neskaupstað. Ó var eig- andi austurhluta fasteignarinnar. Húsið var tryggt lögboðinni Efnisskrá CCLVII Bls. brunatryggingu hjá V. V greiddi Ó bætur á grundvelli brunabóta- mats sem var kr. 6.200.000 en dró frá þeirri fjárhæð kr. 699.397 en það var matsverð þess hluta hússins sem eftir stóð og var nýtanleg- ur. Bæjarstjórn Neskaupstaðar synjaði Ó um leyfi til endurbygging- ar hússins þar sem það bryti í bága við aðalskipulag en veitti hon- um heimild til byggingar skammt frá þeim stað þar sem húsið hafði staðið. Ó krafðist þess að N yrði dæmt til að greiða sér kr. 794.077. Kröfu sína byggði Ó á því að bæjarfélaginu væri skylt að leysa hús- eign hans til sín og sundurliðaði hann kröfu sína svo: 1)Innlausnar- verð kr. 699.397, (mism. brunabótamats og tjónamats sem var kr. 5.500.603). 2) Hreinsunarkostnaður kr. 94.680. Ósannað var að við byggingu hins nýja húss hafi Ó nýst undirstöður eldra hússins en synjun N um endurbyggingu hússins var talin fela í sér skyldu til innlausnar þess samkvæmt 4. gr. laga nr. 59/1954 um brunatrygging- ar utan Reykjavíkur. Fallist var á kröfu Ó að undanskilinni kröfu um hreinsunarkostnað. ...................0.0......0aan rr 332 Innsetningargerð Þ krafðist þess að sér yrði afhent með innsetningargerð timbur og ýmis handverkfæri sem voru í vörslum J á lóð og við hús hans. J kvaðst sjálfur eiga timbrið að einhverju leyti en að öðru leyti væri það í eigu V hf. sem hefði tekið að sér framkvæmdir við hús hans. Þ hafði ekki gegn andmælum J stutt tilkall sitt til timbursins nægileg- um gögnum til að innsetningargerð næði fram að ganga. J viður- kenndi að hafa í vörslum sínum rafmagnstöflur og vinnuljós, sem tilheyrðu honum ekki og hefðu verið tengd við raflögn í húsi hans fyrir atbeina V hf. J hélt því fram að gagnstætt samningum sínum við V hf. hefði hann þurft að bera kostnað af tengingu töflunnar og ljósanna og væri heimilt að neita afhendingu þessara muna nema gegn endurgreiðslu kostnaðar. Þessi atriði höfðu ekki verið nægi- lega leidd í ljós fyrir dómi til að innsetning gæti náð fram að ganga. Aðra muni sem Þ krafðist innsetningar til að fá umráð yfir kannað- ist J ekki við að hafa í vörslum sínum. Slík neitun út af fyrir sig gat ekki staðið í vegi innsetningargerðar en Þ hafði hins vegar ekki fært fram nein rök fyrir því að þessir munir væru í vörslum J til að á þetta yrði reynt með innsetningargerð. Skilyrðum 1. mgr. 78. gr. laga nr. 90/1989 um aðför var því ekki fullnægt og var J sýknaður af kröfum Þ. ner 130 J krafðist þess að 52 breskir kráarstólar yrðu teknir úr vörslum B hf. CCLVIHI Efnisskrá Bls. með innsetningargerð. H hf. hafði eignast umrædda stóla við kaup á Hótel Örk í Hveragerði. Í málinu lá frammi yfirlýsing H hf. um að stólarnir hefðu eftir það orðið eign J. Einnig lá frammi í málinu samningur þar sem J seldi G umrædda stóla og skyldi kaupverðið greitt með víxlum. Víxlarnir greiddust ekki og var bú G tekið til gjaldþrotaskipta. Búið gerði ekki tilkall til stólanna. Kröfum sam- kvæmt víxlunum var lýst í búið en upplýst var að ekkert greiddist af þeim við skiptin. Í nefndum samningi við G var ákvæði þess efn- is að stólarnir skyldu vera eign seljanda þar til kaupandi hefði full- nægt öllum skilmálum samningsins og að seljandi gæti tekið hina seldu muni úr vörslum kaupanda, kæmi til vanefnda af hans hálfu. Réttur J samkvæmt ofangreindum samningi var nægilega skýr til að krafa um innsetningargerð yrði á honum reist. Krafa J um um- ráð 34 stóla var tekin til greina. .............0........ 299 S krafðist þess að fá afhentan stálbát með innsetningargerð en báturinn var í vörslum L. S hafði tekið að sér smíði bátsins fyrir G. Báturinn hafði verið seldur á nauðungaruppboði að kröfu L sem varð hæst- bjóðandi en báturinn var þá í umráðum S og var boð L samþykkt. L fékk vörslur bátsins að undangenginni beiðni um innsetningar- gerð sem fallist var á með dómi Hæstaréttar 26. maí sama ár. Nauðungarsalan á bátnum var hins vegar felld úr gildi með dómi Hæstaréttar 2. desember 1994. L hafði krafist nauðungarsölu á bátnum að nýju. Beiðnin var árituð af sýslumanni um að L væri heimilt að krefjast afhendingar bátsins og varðveita hann þangað til honum yrði ráðstafað við nauðungarsölu. Með þessari ákvörðun sýslumannsins sem átti stoð í 59. gr. laga nr. 90/1991 um nauðungar- sölu hafði L verið veitt heimild til að taka til sín bátinn til undir- búnings nýrrar nauðungarsölu. Innsetningargerðin þjónaði því ekki tilgangi, enda breytti hún ekki stöðu S, að því er varðaði haldsrétt yfir bátnum, sem hann hafði borið fyrir sig við úthlutun söluverðs við nauðungarsölu. Kröfu S var því hafnað. .............000..0.0000.0.00... 314 Sjá Frávísun frá Hæstarétti. ............................00000000aaaan annann 2026 Í seldi M gröfupramma. Um borð í prammanum var krani og var í kaup- samningnum ákvæði þar sem kaupandi skuldbatt sig til að koma prammanum seljanda að kostnaðarlausu til Reykjavíkur til þess að unnt yrði að koma krananum frá borði. Í seldi E kranann og krafð- ist E þess að hann yrði tekinn úr vörslum M og afhentur sér með innsetningargerð. M hélt því fram að hann hefði fullnægt skuld- bindingum sínum samkvæmt fyrrgreindu samningsákvæði með því Efnisskrá CCLIX Bls. að sigla prammanum til Reykjavíkur þar sem pramminn hafði ver- ið um nokkurt skeið. M hefði þó ekki sýnt fram á að hann hefði nokkurn tímann á því tímabili skorað á Í að taka kranann og gat M ekki með þessu losnað undan skuldbindingum sínum. M áskildi sér ekki geymslugjald fyrir kranann í kaupsamningnum við Í og hafði hann ekki fært viðhlítandi rök fyrir því að hann hefði öðlast rétt til geymslugjalds þannig að haldsréttur kæmi til álita. Skilyrði 83. gr., sbr. 78. gr. laga nr. 90/1989 fyrir innsetningargerð voru fyrir hendi og var umráðakrafa E tekin til greina. ........0.0.0...0.00...... 2282 Ítrekun Sjá Bifreiðar. ...................0....0.00 000 127 Jarðalög Sjá Forkaupsréttur. ...................... rare 2958, 2972 Játningarmál Sjá Ávana- Og fíkniefni... 2474 Jöfnunarhlutabréf Sjá Skattar. ................000... rr 2328 Kaup H keypti hlutabréf af V í hlutafélaginu S. Kaupin fóru fram í september 1990. S rak söluturn í Hafnarfirði í húsnæði sem var í eigu V. Kaup- verðið var kr. 770.000 og var greitt með tveimur skuldabréfum öðru að fjárhæð kr. 600.000 og hinu að fjárhæð kr. 170.000. H krafðist þess að V yrði dæmt til að sæta riftun á kaupunum og endurgreiðslu á kaupverðinu. Vísaði H til þess að hlutabréfin hefðu verið einskis virði þar sem félagið hefði verið rekið með miklu tapi og skuldaði háar vanskilafjárhæðir. H hélt því fram að V hefði gefið honum rangar upplýsingar um reksturinn og notfært sér fákunnáttu hans í bókhaldi. V var sýknaður og lagt til grundvallar að nauðsynlegar upplýsingar um reksturinn hefðu ýmist legið fyrir við kaupin eða verið H auðfengnar, svo honum var kleift að leggja raunhæft mat á verðmæti hlutabréfanna. ......................0..000. 0. 447 Sjá Skaðabætur. .....................0000... rr 1363 Sjá Verksamningar. .........................0 renna 2101 G keypti heildverslunina P af S, Þ og J. G seldi öðrum aðila heildversl- CCLX Efnisskrá Bls. unina og var sá kaupsamningur nánast samhljóða hinum fyrri. G og kaupendur samkvæmt síðari kaupsamningnum gerðu með sér sam- komulag um riftun kaupsamningsins. G krafðist þess að fyrri kaup- samningnum yrði einnig rift með dómi og að S, Þ og J yrðu dæmd til greiðslu skaðabóta, þar sem viðskiptasambönd þau sem tilgreind voru í kaupsamningnum hefðu reynst haldlítil, einkum vegna van- skila fyrri eigenda, verslunin nyti ekki greiðslufrests erlendis og reyndist ekki hafa einkaumboð hér á landi til dreifingar á vörum frá erlendum viðskiptamönnum. S, Þ og J voru sýknuð af kröfum G en þau höfðu gert upp skuldir verslunarinnar 6 vikum eftir að hún var seld G og þau vanskil höfðu aðeins valdið erfiðleikum í viðskiptum við tvo til þrjá af fjórtán viðskiptamönnum. Gegn neit- un S, Þ og J þótti ekki sannað að þeir hefðu gefið G fyrirheit um að hann myndi njóta 60-90 daga greiðslufrests erlendis. Af orðalagi kaupsamnings aðila varð ekki ráðið að verið væri að selja einka- heimild til dreifingar á vöru hinna erlendu viðskiptamanna. G hafði heldur ekki fært rök fyrir því að innlend eða erlend við- skiptasambönd hefðu verið lítils Virði. ...........0.0.0.0.....0..... 3229 Kaupleigusamningur Sjá Traustfang. ...............000000.anananer eeen 1395 Kaupmáli Sjá Gjaldþrotaskipti, Ómerking, Þinglýsingar Kaupsamningur B gerði samning við M um smíði á trefjaplastbáti. Báturinn skyldi vera tilbúinn til afhendingar 15. mars 1988. Kaupverð var kr. 2.300.000 en B skyldi greiða sérstaklega fyrir niðursetningu vélar, lagningu rafmagns og ýmsa fylgihluti og frágang þeirra. B krafðist þess að M yrði dæmt til að greiða sér skaðabætur þar sem ýmislegt vantaði á að frágangur bátsins væri samkvæmt samningi, afhending hans hefði dregist til 2. ágúst 1988 og reikningur fyrir vinnu við bátinn væri of hár. Kröfugerð B var byggð á mati tveggja dómkvaddra matsmanna. Talið var að M hefði átt að geta afhent bátinn 15. júní 1988 en samkvæmt kaupsamningi skyldu dagsektir falla á hvern virkan dag eftir að 1 mánuður var liðinn var frá umsömdum af- hendingardegi og skyldi M greiða B dagsektir frá 15. júlí til 2. ágúst í 13 virka daga, kr. 130.000. Einnig var tekin til greina krafa B um Efnisskrá CCLXI Bls. bætur fyrir aflatjón, kr. 477.580. Krafa um bætur fyrir galla á bátn- um var fallin niður vegna fyrningar og krafa vegna of hárrar reikn- ingsgerðar var fallin niður vegna tómlætis. M var því dæmdur til að greiða B kr. 607.580. .............00... rent 136 Sjá Skuldabréf... 2467 Kauptilboð H gerði G kauptilboð í skip. Í tilboðinu voru sett fram nokkur skilyrði um ástand skipsins við afhendingu. Skyldi G meðal annars sjá um viðgerðir á skipinu og koma því í ákveðið ástand. Jafnframt var sá kostur settur fram að H tæki að sér að sjá um þessi atriði fyrir ákveðna fjárhæð sem drægist frá kaupverðinu. Innan tilskilins frests samþykkti G tilboðið á þann veg að hann lýsti sig reiðubúinn til samninga um frádrátt frá kaupverðinu vegna þeirra verka sem nefnd voru í tilboðinu. Í framhaldi af því fóru fram viðræður um afslátt af kaupverðinu. G hélt því fram að samkomulag hefði náðst um afslátt en H sagði samninga ekki hafa tekist. H veitti skipinu ekki viðtöku og innti engar greiðslur af hendi. G krafðist þess að H yrði dæmdur til greiðslu skaðabóta vegna vanefnda á kaupsamn- ingnum. Ósannað var talið að samkomulag hefði náðst um afslátt af kaupverðinu. Litið var svo á, að í svari G við kauptilboði H hefði falist fullgilt samþykki við tilboðinu. G hafði hins vegar sýnt mikið tómlæti við gæslu réttar síns gagnvart H og selt skipið öðrum aðila án þess að gera H aðvart eða áskilja sér rétt til bóta úr hans hendi vegna óhagstæðara söluverðs. H var því sýknað af kröfum G. Kaupverð Sjá Fasteignakaup, Samningar Kjarasamningar Sjá Veikindaforföll. ........................... rr 347 Sjá Vátrygging. ........0.... err 648 Kröfugerð Sjá Umferðarréttur. .................... rare 1638 B höfðaði mál gegn Vatnsleysustrandarhreppi, Skólanefnd Stóru-Voga- skóla og A, skólastjóra skólans og gerði tilteknar kröfur í 23 liðum. Kröfugerð B var svo almenn og víðtæk að því fór fjarri að hún CCLXII Efnisskrá BIs. uppfyllti skilyrði 80. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála um að dómkröfur sóknaraðila skyldu vera glöggar og skýrar. Þá voru nokkrir kröfuliðir þess eðlis að úrlausn um gildi þeirra átti ekki undir dómstóla. Málinu var því vísað frá dómi. ....................0...... 1940 Kröfugerð samþykkt, sbr. 98. gr. laga nr. 9/I99I Sjá Skuldaskil. ................. neee 3087 Kröfulýsing Sjá Gjaldþrotaskipti. .............0......0eetetn neee eerrerrnnnrrrrrrnn 1389, 3094 Kröfuréttur Sjá Almannatryggingar. ...........0..0eeeeeeeeerrererrrrrrtrsarararaannaa 2208 - 2214, 2493 Sjá Fjárnám. ...................0e eeen etern Kvöð Ó og J annars vegar og S hins vegar skiptu á milli sín jörðinni N í Gnúp- verjahreppi, Árnessýslu með skiptasamningi 17. september 1958. Náði skiptingin til jarðarinnar í heild að meðtöldu íbúðarhúsi sem þar hafði verið reist. Sá hluti jarðarinnar sem kom í hlut S var í skiptasamningi nefndur norðurhluti og taldist nú jörðin NÍ. Eignar- hluti J og Ó var hins vegar sunnan við þá merkjalínu sem skipta skyldi jörðinni og nefndist N2. Samkvæmt samningnum átti sam- eiginlegt bílastæði að vera í norðurhluta jarðarinnar og var tekið fram að suðurhlutinn hefði rétt til umferðar þar eins og áður. Á ár- inu 1985 reisti S girðingu frá norðurgafli að húsi sem sonur hans hafði reist. Ó og J kröfðust þess að S yrði gert að taka girðinguna niður og vísuðu til þess að girðing þessi hindraði notkun þeirra á bílastæðum, sem áskilin var í samningnum. Kröfum Ó og J var hafnað með þeim rökum að sameiginlegt bílastæði skyldi sam- kvæmt skiptasamningnum vera á landi S en ekki var hægt að skilja það svo að það væri afmarkað á einhvern hátt. -..........0...00..00...... 1342 Kynferðisbrot K var sakfelldur fyrir kynferðisbrot gagnvart tveimur 3 og 6 ára telpum sem hann hafði tekið upp í bifreið sína. K játaði brot sitt sem varð- aði við 209. gr. alm. hgl. nr. 19/1940 og 66. gr. laga nr. 58/1992 um vernd barna og ungmenna. Leitt var í ljós að kynferðisafbrotamað- ur framdi kynferðisbrot gagnvart K þegar hann var 14 ára sem Efnisskrá CCLXIII Bls. heimfært var til sömu ákvæða og það brot sem K var nú ákærður fyrir. Í skýrslu sálfræðings kom fram að K hefði lagt kapp á að leita aðstoðar hans að undanförnu og reynt að læra af þessum gerðum og tileinka sér heppilegri hugsunarhátt. K sem var 24 ára hafði ver- ið í sambúð með konu um 6 ára skeið og áttu þau tvö börn. Þá var K í góðri atvinnu. Með hliðsjón af öllu þessu var refsing K ákveðin fangelsi í 9 mánuði, skilorðsbundið í 5 ár. Þá var frestun á fullnustu refsivístarinnar jafnframt bundin því skilyrði að K sætti fyrstu 3 ár skilorðstímans umsjón einstakra manna, sbr. 1. tl. 3. mgr. 57. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940. .............00000000. 0... 000 562 I var ákærður fyrir að veita tveimur 15 ára piltum áfengi á veitingastaðn- um X sem Í rak og hafa við þá kynferðismök. Í var sýknaður af ákæru samkvæmt einum ákærulið en brot Í samkvæmt öðrum ákæruliðum vörðuðu við 3. mgr. 16. gr., sbr. 33. gr. áfengislaga nr. 82/1969 með síðari breytingum og að auki við 209. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 í þremur tilvikum og 202. gr. sömu laga í einu tilviki. Í einu tilviki þar sem héraðsdómur hafði fellt athæfi 1 undir 202. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 taldi Hæstiréttur varhugavert að telja nægilega sannað að I hefði gengið lengra en svo að athæfi hans yrði fellt undir 209. gr. sömu laga. Stóð 117. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála því ekki í vegi að Í yrði sakfelldur samkvæmt því refsiákvæði en við munnlegan flutning fyrir Hæstarétti var málið reifað með hliðsjón af því. Við ákvörðun refsingar var litið til þess að samskipti Í og piltanna voru tengd at- vinnu hans auk þess sem honum var kunnugt um að þeir ættu við áfengisvandamál að stríða. Refsing Í var ákveðin fangelsi í 5 mán- UL. rennt rett nr 1282 X var sakfelldur fyrir að hafa margoft leitað á unga dóttur sambýliskonu sinnar og áreitt hana kynferðislega með því að strjúka kynfæri hennar og brjóst. Brot X varðaði við 2. mgr. 201. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 en þetta refslákvæði tæmdi sök gagnvart 66. gr. laga nr. 58/1992 um vernd barna og ungmenna. S hafði ekki áður sætt refsingum sem skiptu máli í þessu sambandi. Við ákvörð- un refsingar var tekið tillit til þess að X notfærði sér bágar heimilis- aðstæður stúlkunnar, ábyrgðarkennd hennar gagnvart móður sinni, yfirburði sína gagnvart henni og það traust sem hún bar til hans. Refsing X var ákveðin fangelsi í 8 Mánuði. ..........0..00.0)0...00.. 1469 B var sakfelldur fyrir að hafa sýnt tveimur telpum 6 og 7 ára kynferðis- lega áreitni með því að draga buxur og nærbuxur annarrar þeirra X CCLXIV Efnisskrá Bls. niður á ökkla og sleikja á henni kynfærin og kyssa hina Y á munn- inn með blautum vörum og knúsa hana tvisvar. Brot B vörðuðu við 1. mgr. 202. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 10. gr. laga nr. 40/1992 en það ákvæði tæmdi sök gagnvart 66. gr. laga nr. 58/ 1992 um vernd barna og ungmenna. Við ákvörðun refsingar var tekið tillit til þess að B hafði ekki áður gerst sekur um alvarlegt hegningarlagabrot og að B átti við veikindi að stríða sem höfðu í för með sér mikla lyfjanotkun hjá honum. Refsing B var ákveðin fangelsi í 7 mánuði, þar af 5 mánuði skilorðsbundið í 3 ár. ........... 1474 R var sakfelldur fyrir að hafa S sinnum káfað á kynfærum 11 ára drengs utan klæða, látið kynfæri sín koma við kynfæri drengsins í gegnum fötin, kysst drenginn á munninn og farið einu sinni með hönd niður um skyrtuhálsmál drengsins og strokið niður á maga hans og upp aftur. R játaði skýlaust þá háttsemi sem honum var gefin að sök í ákæru. Brot R varðaði við síðari málslið 1. mgr. 202. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 10. gr. laga nr. 40/1992 en það ákvæði tæmdi sök gagnvart 66. gr. laga nr. 58/1992 um vernd barna og ung- menna. R mátti gera sér grein fyrir að brot hans beindust að sálar- heill drengsins og voru til þess fallin að valda alvarlegu tjóni á heilsu hans. Einnig hafði R áður gerst sekur um svipað brot. Hins vegar hafði R skýlaust játað háttsemi sína eftir að brot hans komst upp, hafði fallist á að greiða drengnum bætur og gengið til læknis til að leita bóta á hneigð sinni. Refsing R var ákveðin fangelsi í 10 MÁNUÐI. 2... 1480 X var ákærður fyrir að hafa haft samræði við 19 ára stúlku sem svaf nak- in í svefnsófa og gat ekki sökum svefndrunga spornað við verknað- inum. Talið var sannað þegar litið var til framburðar stúlkunnar og X að X bjó sig til að hafa samfarir við stúlkuna. Hins vegar þótti varhugavert með hliðsjón af misræmi í framburði stúlkunnar og annmörkum á rannsókn sýnilegra sönnunargagna að telja hafið yfir vafa gegn neitun X að atferli hans hefði náð svo langt. Verknaður X var virtur sem tilraun og varðaði við 196. gr., sbr. 20. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 4. gr. laga nr. 40/1992. Refs- ing X þótti hæfilega ákveðin fangelsi í 9 mánuði en fullnustu 6 mánaða af refsingunni var frestað skilorðsbundið í 2 ár. .............. 1548 S var sakfelldur fyrir ýmis kynferðisbrot gagnvart tveimur stjúpdætrum sínum J og M þegar þær voru á aldrinum 6-13 ára en brotin voru framin á árunum 1982-1987. Brot S vörðuðu við 1. mgr. 201. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 9. gr. laga nr. 40/1992, sbr. Efnisskrá CCLAV Bls. áður 1. mgr. 200. gr., sbr. 202. gr. almennra hegningarlaga. Við ákvörðun refsingar var litið til þess að brot S voru stórfelld og al- varlegs eðlis. S misnotaði aðstöðu sína og trúnaðartraust tveggja ungra stjúpdætra sinna um langan tíma. Refsing S þótti hæfilega ákveðin fangelsi í 2 Ár. ................... 0 1631 Þ var sakfelldur fyrir að hafa ráðist á K, fyrrverandi eiginkonu sína, á heimili sínu við Hjallaveg í Kópavogi, misþyrmt henni á hrotta- fenginn hátt með höggum og spörkum og þröngvað henni til sam- ræðis. K hlaut af þessu stórfellt líkams- og heilsutjón en vinstri sperrileggur K brotnaði og hún bólgnaði og marðist mikið og djúpt um allan líkamann. Þetta varðaði við 194. gr. og 2. mgr. 218. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940. Ljóst var að atlaga Þ að K var langvinn og hrottafengin og áverkar K veittu vitneskju um að hún hafði engum vörnum komið við. Þ var einnig dæmdur fyrir ölvun- arakstur. Refsing Þ var var ákveðin fangelsi í 3 ár. Miskabætur til K voru dæmdar kr. 940.393 en frá þeirri fjárhæð var dregin innborgun að fjárhæð kr. 200.000. 2... 2081 S var sakfelldur fyrir að hafa gert tilraun til kynferðismaka við annan karlmann B, sem var þroskaheftur og 75% öryrki. Atburðurinn varð á heimili S sem hafði boðið B þangað, veitt honum áfengi og sýnt honum klámkvikmyndir. S var einnig sakfelldur fyrir að hafa neytt B til að dveljast áfram á heimili sínu eftir atburðinn, með því að hindra hann í að komast út úr húsinu, tekið af honum yfirhöfn í því skyni, fylgt honum eftir um íbúðina, haft í hótunum við hann, gripið í hann og reynt að halda honum. Háttsemi S varðaði við 196. gr., sbr. 20. gr. og 226. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Brotaferill S var langur en hann náði aftur til ársins 1959 og var við ákvörðun refsingar beitt 72. gr. almennra hegningarlaga. Hafði hann verið dæmdur 28 sinnum fyrir margvísleg brot og sektaður 17 sinnum. S hafði 6 sinnum áður gerst sekur um kynferðisbrot gegn börnum og ungmennum. Refsing S var ákveðin fangelsi í 3 ár. .... 2351 S var sakfelldur fyrir að hafa veist að konunni K og gert tilraun til að þröngva henni til samræðis, eftir að hafa fellt hana til jarðar, þrengt að hálsi hennar og slegið hana mörg hnefahögg í andlit. Tvær sprungur í höfuðkúpu K fundust eftir árásina og glóðarauga báðum megin, smærri áverkar í andliti, mar á útlimum og á baki og brotin flís úr völubeini hægri ökkla. Varhugavert þótti að telja fyllilega sannað að sprungur í höfuðkúpu K, sem greindust á röntgenmynd- um stöfuðu af atlögunni og varð verknaðurinn ekki felldur undir 2. CCLXVI Efnisskrá Bis. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga heldur varðaði hann við 194. gr., sbr. 20. gr. og 1. mgr. 218. gr. sömu laga. Refsing S var ákveðin fangelsi í 2 ár. S var dæmdur til að greiða K miskabætur að fjárhæð kr. 500.000. 2... 2355 A var sakfelldur fyrir að hafa þröngvað 16 ára stúlku til samræðis í beit- ingaskúr á bryggjunni í Neskaupstað. Brot A varðaði við 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 2. gr. laga nr. 40/1992. Við ákvörðun refsingar var litið til þess að ÁA og stúlkan fóru saman frá skemmtisvæði nálægt bryggjunni úr augsýn fólks. Viðbrögð A við höfnun stúlkunnar eins og hún lýsti þeim, bentu ekki til verulega einbeitts vilja hans. Hins vegar var litið til þeirra alvarlegu afleið- inga, sem brot A var fallið til að hafa á líf stúlkunnar og var refsing hans þyngd frá því sem ákveðið var í héraðsdómi. Refsing: fangelsi í 18 mánuði. Miskabætur kr. 300.000. .......000000... 000. 3089 Kyrrsetning Sjá Skaðabætur. ......................00.0.a ar 3074 Kærufrestur Sjá Frávísun frá Hæstarétti. .......................000. 0000 921 S krafðist þess að felldur yrði úr gildi úrskurður Héraðsdóms Reykja- víkur 16. nóvember 1995 um gæsluvarðhald yfir honum vegna gruns um brot gegn 1. mgr. 15S. gr., 244. gr. og 248. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940. Fyrir Hæstarétti lá bréf, sem S ritaði eigin hendi í Síðumúlafangelsinu og dags. var 17. nóvember 1995. Í bréfi 22. nóvember 1995 frá G varðstjóra í fangelsinu kom fram að S af- henti henni „kærubréf sitt“ rétt fyrir kl. 7 síðdegis 20. nóvember 1995. Kærufrestur eftir 2. mgr. 144. gr. laga nr. 19/1991 var þá út- runninn. Málinu var því vísað frá Hæstarétti. ...........................0.. 2869 Kæruheimild Sjá Frávísunarkröfu hafnað. ............).).......ð..... 902 B kærði til Hæstaréttar úrskurð héraðsdóms sem hafnaði kröfu hans um að felld yrði úr gildi bráðabirgðasvipting ökuréttinda. B hafði bor- ið fram þessa kröfu eftir að aðalmeðferð í máli ákæruvaldsins á hendur honum hófst. Í 2. mgr. 142. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála var tæmandi talning þeirra úrskurðaratriða, sem kærð verða til Hæstaréttar, eftir að aðalmeðferð er hafin. Gekk það ákvæði framar kæruheimildinni í 1. mgr. 103. gr. umferðarlaga Efnisskrá CCLXVII Bls. nr. 50/1987. Engin heimild var fyrir kæru þessari. Málinu var því vísað frá Hæstarétti. ..................0... nr 1113 Kærumál SJÁ IV. EFNISSKRÁ TIL YFIRLITS Lagaskil Sjá Nauðungarsala. ...................0. 0. 2163 Landamerki Í skiptasamningi milli J og Ó um jörðina N frá 17. september 1958 voru merki milli jarðarhluta tilgreind með ákveðnum hætti. Eignarhluti J var eftir skiptin nefndur NI og eignarhluti Ó N2. Ágreiningur reis milli þeirra J og Ó um inntak lýsingar á landamerkjunum í skipta- samningnum. Fyrir dómi krafðist Ó þess að viðurkennt yrði með dómi að landamerki jarðarhluta Ó og J yrðu ákvörðuð samkvæmt uppdrætti á dskj. nr. 22 og J yrði gert að reisa girðingu á réttum stað að viðlögðum dagsektum. J krafðist sýknu en jafnframt að viðurkennt yrði með dómi að landamerkin yrðu ákvörðuð sam- kvæmt uppdrætti á dskj. nr. 24. Hæstiréttur tók kröfur Ó til greina með vísan til fyrirliggjandi gagna um landamerkin. ...................... 1333 Sjá Eignarréttur. .............0...0. rare 1819 E, eigandi jarðarinnar G krafðist þess að mörk jarðanna G og NI og N2 í Holtahreppi, Rangárvallasýslu yrðu ákveðin með eftirgreindum hætti: bein lína úr Steini í Hvítahvammi í Miðhól í samræmi við lýs- ingu í landamerkjabók Rangárvallasýslu frá 25. maí 1889 sem þinglýst var á manntalsþingi 1890. Eigendur N1 og N2 kröfðust þess að landamerki jarðanna yrðu ákveðin eins og greindi í landa- merkjabréfi frá 14. maí 1884. Milli jarðanna á hinu umdeilda svæði var skurður og greindi málsaðila á um hvort skurður þessi væri merkipunktur milli jarðanna eða framræsluskurður. E hélt því fram að ekki væri um að ræða landamerkjaskurð heldur aðeins framræsluskurð. Eigendur NI og N2 héldu því fram að skurðurinn væri landamerkjaskurður og studdu ýmis vitni þá staðhæfingu þeirra. Einnig var uppi ágreiningur um örnefnin „Móhól“ og „Mið- hól“ sem greind voru sem viðmiðunarpunktar í báðum landa- merkjabréfum. Báðir aðilar voru sammála um, að um væri að ræða sama örnefnið en greindi á um hvar það væri staðsett. Ekki var fallist á að umræddur skurður væri landamerkjaskurður. Örnefnin CCLXVIII Efnisskrá Bls. „Móhóll“ og „Miðhóll“ voru talin vera tilgreindur hóll sem var miðhóll að stærð af þremur. Ekki var talið að eigendur N1 og N2 hefðu öðlast annan rétt að landinu fyrir hefð samkvæmt 1. mgr. 2. gr. hefðarlaga nr. 46/1905. Kröfur E voru því teknar til greina. ..... 2120 Landskipti Landskiptagerð fór fram á jörð á árinu 1952. Sjá Skaðabætur. ............. 976 Lausafjárkaup I sem rak verslun með byggingarefni á Jótlandi samdi við íslenskt fyrir- tæki H um sölu á parketi. Eftir að sendingin kom til landsins fyrri hluta nóvember 1989 kom í ljós að parketið var stórlega gallað og rifti H samningi aðila. Í krafðist þess að H yrði dæmdur til að greiða kaupverð parketsins. Í matsgerð tveggja dómkvaddra mats- manna kom fram að parketið var ósöluhæf vara. H hafði þegar við móttöku vörunnar í nóvember 1989 sent Í bréf þar sem neitað var viðtöku vörunnar og hafði ekki glatað rétti sínum til riftunar sam- kvæmt 2. mgr. 43. gr. kaupalaga nr. 39/1922 þótt formleg riftunar- tilkynning hefði ekki verið send fyrr en 2. júlí 1990. P hafði komið á viðskiptasambandi milli aðila. Ekki var talið að hann hefði haft umboð til að binda H við kaup á vörunni né að 1 hefði haft rétt- mæta ástæðu til að ætla að svo væri. Þar sem vörusendingin full- nægði á engan hátt áskilnaði H um gæði var H heimilt að rifta kaupum samkvæmt 2. mgr. 43. gr. kaupalaga nr. 39/1922. H var því sýknaður af kröfu I. Fallist var á kröfu H um endurgreiðslu flutn- ingskostnaðar dd... nrrrrrrsnn rt 77 H keypti fjórar bifreiðar af G og greiddi með sex skuldabréfum. G und- irritaði afsal fyrir bifreiðunum til H þar sem fram kom að kaup- verðið væri að fullu greitt. Fimm skuldabréfanna greiddust ekki og skuldarar bréfanna urðu ógjaldfærir. G krafðist þess að H yrði dæmdur til greiðslu á andvirði skuldabréfanna ásamt vöxtum og hélt því fram að afhending skuldabréfanna hefði ekki verið fulln- aðargreiðsla þar sem forsenda fyrir viðtöku þeirra hefði verið að þau greiddust. H hafði ekki tekist að sýna fram á að samkomulag hefði orðið um að G tæki við skuldabréfunum sem fullnaðar- greiðslu eða að það leiddi á annan hátt af viðskiptum þeirra. Rétt- arsamband H og G hafði því raknað við þegar leitt var í ljós að skuldarar samkvæmt skuldabréfunum voru ógjaldfærir. H var dæmdur til greiðslu á andvirði skuldabréfanna að frádreginni skuld Efnisskrá CCLKXIX Bls. vegna þungaskatts sem tryggð var með lögveði í bifreiðinni og G bar að gr€iða. neee 572 S keypti vél í bát af V. Í ljós kom að óeðlilegur hávaði var í vélinni og einnig mikill titringur í bátnum. Einnig náði vélin ekki uppgefnum snúningshraða. Samkomulag var gert milli aðila þar sem V skuld- batt sig til að bæta úr göllunum. Komist var fyrir hávaðann en titr- ingurinn hélt áfram. S krafðist þess að V yrði dæmdur til að greiða sér kostnað vegna lagfæringa á vélinni. V krafðist sýknu og gagn- stefndi þar sem hann krafðist þess að S yrði dæmdur til að greiða sér útlagðan kostnað vegna tilrauna til lagfæringa á vélinni. Í mats- gerð dómkvaddra matsmanna kom fram að ranglega hefði verið staðið að niðursetningu á vélbúnaðinum og af því stafaði skekkja á öxlinum sem rekja mætti titringin til. Dæmt að titringurinn væri til kominn vegna rangrar niðursetningar á vélinni og var V sýknaður af kröfum S og krafa V í gagnsök tekin til greina ........................ 669 R höfðaði mál á hendur N og krafðist greiðslu skuldar að fjárhæð kr. 963.048 að frádregnum kr. 257.446. Kröfuna byggði R á því að um væri að ræða úttekt N á vörum í verslun R í desember 1989. Við þingfestingu málsins lagði R fram ljósrit ellefu reikninga um út- tektir N á vörum hjá R í desember 1989 er námu sömu fjárhæð og krafan. N krafðist sýknu með vísan til þess að hann hefði þegar greitt allar þessar úttektir. Í málinu voru lagðir fram reikningar yfir heildarviðskipti aðila á árinu 1989 auk þess sem N lagði fram greiðslukvittanir. Heildarviðskipti voru kr. 2.670.066 en greiðslu- kvittanir kr. 1.728.696. Viðhlítandi mótbárur höfðu ekki komið fram af hálfu N gegn reikningunum. Krafa R var tekin til greina þannig að N var dæmdur til að greiða R kr. 519.567 en hluta kröf- unnar var vísað frá héraðsdómi. ............0...00000 0000 804 P keypti bifreið af S. Mánuði eftir kaupin bræddi vél bifreiðarinnar úr sér. P taldi að um leyndan galla væri að ræða og fékk dómkvadda matsmenn til að meta áætlaðan kostnað við viðgerð á bifreiðinni. Matsmennirnir töldu að viðgerðin myndi kosta kr. 320.000. P krafðist þess aðallega að S yrði dæmdur til að greiða sér kr. 468.875 en til vara kr. 320.000. Aðalkröfuna byggði P á því að viðgerðar- kostnaður hefði orðið mun hærri en matsmenn höfðu áætlað eða kr. 468.875 en varakrafan var byggð á matsgerðinni. Í stefnu í hér- . aði voru tveir reikningar fyrir viðgerðina tilgreindir í tveimur liðum þannig: „1)viðgerð hjá K nam kr. 254.745 og 2)umkrafin fjárhæð vegna viðgerðar hjá B nam kr. 214.130“. Þá sagði þar að um væri að CCLXX Efnisskrá Bls. ræða leyndan galla og að þetta væri sá kostnaður sem P hefði orðið að leggja í til að bæta úr gallanum. Ekki var gerð tilraun til að skýra reikningana frekar. Talið var að bifreiðin hefði verið haldin leyndum galla og var varakrafa P tekin til greina. ........................ 841 B keypti traktorsgröfu ásamt fleiri tækjum af V. Í lok janúar 1989 var traktorsgrafan við vinnu er „pinion“, hluti af drifi vélarinnar brotn- aði. Í ljós kom að bilunin orsakaðist af því að brotið hafði verið um gamla og gallaða suðu. Niðurstaða Iðntæknistofnunar var sú að suðugallar væru að öllum líkindum ástæða brotsins. B krafðist þess að V yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur og hélt því fram að um leyndan galla væri að ræða. Álitsgerð Iðntæknistofnunar varð ekki jafnað við álit dómkvadds matsmanns varðandi sönnunargildi. Einnig skorti að ýmsu leyti á að í álitsgerðinni væri tekin afstaða til atriða, sem höfðu gildi við úrlausn málsins auk þess sem upplýsing- um virtist hafa verið áfátt við gerð hennar. Ekki var því unnt að styðja við álitsgerðina niðurstöðu um hvort suða á keiluhjóli hefði aukið líkur á bilun við eðlilega notkun. Þar sem ekki var við önnur gögn að styðjast var V sýknað af kröfum B. ................0..00.00000 0000. 1423 H keypti bifreið af G. Veðbókarvottorð lá ekki frammi við söluna. Í ljós kom eftir kaupin að þrjár löghaldskröfur samtals að fjárhæð kr. 700.000 hvíldu á bifreiðinni og var hún seld á nauðungaruppboði. H krafðist þess að G yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur sem námu kaupverði bifreiðarinnar kr. 780.000 og byggði kröfur sínar á 59. gr. kaupalaga nr. 39/1922 um vanheimild. G krafðist sýknu og hélt því fram að H hefði sýnt verulegt tómlæti. Ár leið frá því að H kvartaði og þar til stefna var birt og rúm 3 ár frá því að við- skiptin fóru fram. Ekki var skilyrði bótaréttar eins og þess sem hér um ræðir að formleg bótakrafa hefði verið sett fram en G hafði fengið viðvaranir og tilkynningar frá H með þeim hætti að hon- um gat ekki dulist að H hyggðist bera fyrir sig vanefndir hans. Við ákvörðun bótafjárhæðar var tekið tillit til þess að H hafði um- ráð bifreiðarinnar frá kaupdegi 14. október 1988 til 23. febrúar 1990 er hún var seld á nauðungaruppboði. Bætur voru dæmdar kr. 100.000. lr 1715 B keypti notaða skurðgröfu frá Noregi er P auglýsti til sölu í dagblaði og greiddi fyrir hana kr. 3.115.753. B krafðist þess að P yrði dæmdur til að endurgreiða sér kr. 500.000 og hélt því fram að verð skurðgröf- unnar samkvæmt reikningi hins norska seljanda ásamt flutnings- kostnaði og aðflutningsgjöldum hefði verið kr. 2.615.753. P hefði Efnisskrá CCLXKXI Bls. ranglega tekið af sér kr. 500.000 til viðbótar sem B hefði talið sig vera að greiða til seljandans. B hélt því fram að P hefði eingöngu verið umboðsmaður hins norska seljanda og bæri seljandanum að greiða P þóknun fyrir hana. P hélt því fram að beinlínis hefði verið um það samið að B skyldi við kaupin greiða reikning hins norska seljanda, annan kostnað sem af kaupunum leiddi auk hinna um- deildu kr. 500.000 sem falla ættu í sinn hlut sem þóknun og endur- greiðsla útlagðs kostnaðar. P var sýknaður af kröfum B með þeim rökum að B hefði greitt allan þann kostnað sem til féll vegna kaup- anna, þ.á.m. hina umdeildu fjárhæð án þess að nokkrar athuga- semdir væru gerðar á því stigi af hans hálfu. .........................0...... 2657 G keypti af V bátsvél með ýmsum fylgihlutum í maí 1990. Vélin var flutt frá Danmörku en þar hafði hún verið sett í bát G. Strax í reynslu- siglingu bátsins kom fram bilun í vélinni. Skipta þurfti um kúpl- ingsdisk og ekki náðist umsaminn hraði vélarinnar. G komst einnig að því að umrædd vél hafði verið framleidd árið 1988 og kom til landsins í október sama ár. Fylgihlutir vélarinnar voru ýmist ekki rétt afgreiddir eða gallaðir. G krafðist þess að V yrði dæmdur til endurgreiðslu á kaupverði bátsvélarinnar. Dæmt að vélin hefði ekki verið orðin úrelt í framleiðslu þegar kaup málsaðila komust á. Hún hefði jafnframt verið sams konar og þær vélar sem framleidd- ar voru Í sömu verksmiðju á árinu 1990. G hafði ekki lagt fram matsgerð dómkvaddra matsmanna eða önnur viðhlítandi sönn- unargögn til stuðnings því að tilhögun við geymslu vélarinnar frá því hún kom til landsins og þar til hún var seld honum hefði rýrt hana að gæðum. G hafði heldur ekki fært fram slík sönnunargögn fyrir staðhæfingum sínum um að vélin hefði verið haldin göllum sem V bæri ábyrgð á. Sýkna. ............00..00.. 0000 2733 B seldi K hópferðabifreið og gaf K þær upplýsingar við kaupin að vél bifreiðarinnar væri nýuppgerð og hefði henni verið ekið 28.000- 30.000 km. Eftir afhendingu bifreiðarinnar varð K var við ójafnan gang bifreiðarinnar og leitaði til verkstæðis H. Við skoðun þar kom í ljós að ástand vélarinnar var engan veginn eins og vænta mátti af nýupptekinni vél og kom fram umfangsmikil bilun á henni. K fékk Ö til að framkvæma könnun á vélinni og staðfesti Ö að vélin væri haldin verulegum göllum. K fékk H til að gera við vélina og krafð- ist þess síðan að B yrði dæmdur til að greiða sér bætur. Dæmt að bifreiðin hefði ekki verið með nýupptekinni vél eins og staðhæft var af hálfu B við kaupin en um var að ræða óhóflegt slit í bullum CCLAXII Efnisskrá Bls. og tæringu í sveifarási, útblástursventlum, ventlasætum og undir- lyftum. Sannað þótti að B hefði boðist til að greiða 85% af við- gerðarkostnaði og þar með viðurkennt bótaskyldu sína og bar hann sönnunarbyrði fyrir því að bilunin í vélinni stafaði ekki af at- vikum sem hann bæri ábyrgð á. B var bótaskyldur gagnvart H sam- kvæmt 2. mgr. 42. gr. kaupalaga nr. 39/1922. Við ákvörðun bóta var litið til þess að vélin hafði verið endurbyggð og slitfletir hennar endurnýjaðir. Ósannað var að B hefði óskað eftir áliti Ö á vélinni og var kröfu um endurgreiðslu á reikningi fyrir þá skoðun hafnað. B var dæmdur til að greiða K kr. 810.000. ...............000000nn0n nn 2910 L krafðist þess að E og V yrðu dæmdar til að greiða sér Dkr. 27.022. Kröfur sínar byggði L á því að hann hefði selt Ö sf. vörur á árinu 1988. E og V hefðu keypt rekstur og viðskiptasambönd Ö sf. og pantað vörur þessar. E og V kröfðust sýknu og héldu því fram að þær hefðu ekki gert þá pöntun sem krafið var greiðslu fyrir í mál- inu og ekki tekið við vörunum heldur hefðu þær verið endursendar L. G umboðsmaður L hér á landi bar fyrir dómi að E og V hefðu pantað þær vörur sem krafið var greiðslu fyrir í málinu og studdist sá framburður hans við framburð Þ en hún og G ráku á þeim tíma Ö sf. Reikningar fyrir vörurnar hljóðuðu á Ö sf. og einnig vöru- pantanir að baki þeim dags. 11. febrúar 1988. Í sölutilboði sem E og V samþykktu 12. febrúar 1988 var tekið fram að skuldbindingar sem Ö sf. stofnaði til fyrir 25. febrúar 1988 væru kaupanda óvið- komandi. Ekki var því fallist á að E og V hefðu tekið á sig skuld- bindinguna með samningi við Ö sf. Þá var ósannað að E og V hefðu sjálfar gert umrædda vörupöntun 11. febrúar 1988. E og V voru sýknaðar af kröfu L. ...........0000..0eeeea0reeannereranreernnre re 2921 Lánastofnanir Sjá Ábyrgð, ábyrgðaryfirlýsing. ..................e0eeeeeen erase 187 Lánssamningur Sjá Veðskuldabréf. ...............0.....0000erteeeaannn near 1863 Leiðbeiningar Áfrýjunarfrestur var liðinn er áfrýjunarstefna var gefin út, sbr. 2. mgr. 151. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála, sbr. 11. gr. laga nr. 37/1994. það breytti ekki þeirri niðurstöðu þótt S kynni að hafa fengið rangar leiðbeiningar um lok áfrýjunarfrests er héraðsdómur Efnisskrá CCLXXII Bls. var birtur honum. Málinu var því vísað frá Hæstarétti. Sjá Frávísun frá Hæstarétti. 551 Sjá Frávísun frá Hæstarétti. ....................00.0.00ð0t tannanna 987 Leigusamningar Sjá Húsaleiga S tók á leigu fasteign sem var eign dánarbús J. Við skipti á dánarbúinu kom eignin í hlut B og T sem sögðu leigusamningnum upp. B og T kröfðust þess að S yrði dæmdur til að greiða þeim skaðabætur þar sem við skoðun á húsnæðinu hefðu komið í ljós skemmdir vegna raka sem virtust tilkomnar vegna þess að húsnæðið hefði ekki ver- ið nægilega kynt. Aðilar fengu dómkvaddan sinn hvorn matsmann- inn en aðeins matsmaður B og T skilaði mati sínu og var stefnu- krafan byggð á því mati. Fyrir lá að B og T höfðu kvartað við for- svarsmenn S sumarið 1989 vegna ástands hússins og fór þá fram athugun á því. Talið hafði verið að kostnaður við þessar viðgerðir yrði svo mikill að ársleiga dygði ekki til að greiða hann og var fall- ið frá áformum um að S tæki þær að sér. Þrátt fyrir það var leigu- samningurinn framlengdur um 1 ár. Ekki var talið að skemmdirnar hefðu verið aðrar en búast mátti við og ekki líkur á að þær væru íbúum hússins eða leigutökum að kenna. S var því sýknaður af kröfum B Og T. 2... 233 S leigði H og V húsnæði til verslunarreksturs sem var í mjög lélegu ástandi og á leigutímabilinu varð ástand þess enn verra. Vanskil urðu á greiðslu leigunnar. S krafðist þess að H og V yrðu dæmd til að greiða sér ógreidda húsaleigu. H og V kröfðust sýknu með vísan til þess að S hefði ekki sinnt lagfæringum á húsnæðinu eins og hon- um bar og töldu þau sig hafa orðið fyrir tjóni á vörubirgðum vegna leka í húsinu. Í matsgerð dómkvaddra matsmanna kom fram að húsnæðið hefði ekki verið í leiguhæfu ástandi. Allar kröfur S voru teknar til greina þar sem H og V var kunnugt um ýmsa annmarka á húsinu og hættu á leka en ekki beindu þau til S tilkynningu sam- kvæmt 26. gr. húsaleigulaga nr. 44/1979. H hélt áfram að reka versl- un í húsnæðinu allt til loka ársins 1991 og sinnti ekki áskorun S um að rýma húsnæðið. Matsgerðin varð ekki lögð til grundvallar þar sem hún fór fram eftir að húsnæðið hafði orðið fyrir skemmdum af völdum Óveðurs. .............. ner rrrrrannnrrar 1375 B, Í og F eignuðust húseign á nauðungaruppboði en skömmu áður hafði uppboðsþoli gert leigusamning við G um húseignina. G framseldi CCLXXIV Efnisskrá Bls. leigusamninginn til O. Forsvarsmenn O stofnuðu hlutafélagið S hf. og töldu að S hf. væri rétthafi samkvæmt leigusamningnum. B, Í og F neituðu að viðurkenna framsal leigusamningsins til S hf. nema til kæmi greiðsla á ógreiddri húsaleigu og kröfðust þess að $ hf. yrði dæmt til greiðslu leigunnar. S hf. krafðist lækkunar á leigu þar sem eignin hefði ekki verið í leiguhæfu ástandi þegar félagið tók við henni. Ekki varð séð að B, Í og F hefðu lýst sig samþykka þessum skuldaraskiptum en til þess að öðlast rétt á hendur S hf. hefðu þeir orðið að leysa G undan skuldbindingum um greiðslu leigunnar. S hf. hafði ekki orðið samábyrgur fyrir greiðslu skuldarinnar eða á annan hátt skuldbundið sig án skilyrða til að greiða leiguna. Þá fól samkomulag G við B, Í og F í sér að G var óheimilt að framselja réttindi sín samkvæmt leigsamningnum án samþykkis B, Í og F. S hf. var sýknað af kröfum B, Í og EF. „dd... 1572 Sjá Útburðargerð. 2372 Sjá Fullvirðisréttur. 3222 Leit Lögreglustjórinn í Reykjavík krafðist þess að heimiluð yrði með dóms- úrskurði húsleit að tveimur ólöglegum hundum í íbúð R í fjölbýlis- húsi í Reykjavík og einnig í bifreið hans. Héraðsdómur heimilaði húsleit. Í greinargerð lögreglustjóra fyrir Hæstarétti kom fram að upplýsingar hefðu borist um það að annar hunda R væri skráður á Selfossi. Ekki var vitað með vissu um geymslustað hins hundsins. Í gögnum málsins kom fram að hann hefði ekki verið í umræddu fjölbýlishúsi í Reykjavík eftir úrskurð héraðsdóms. Rúmur mán- uður var frá uppkvaðningu úrskurðarins og aðstæður nú aðrar. Hinn kærði úrskurður var því felldur úr gildi. .............................. 1913 Líkamsárás H var sakfelldur fyrir að hafa ráðist á A og slegið hann nokkur hnefa- högg í andlitið með þeim afleiðingum að hann fékk tvo skurði í andlit sem þurfti að sauma og mar og bólgur í kringum hægra auga. H hélt því fram að hann hefði hrundið A svo hann féll í gólfið og hálfvankaðist. Með vættisburði vitnanna Þ, G, B og E þótti sannað að átök urðu milli H og ÁA og að A hlaut verulega áverka í andliti í þeirri viðureign. Vætti vitnisins S var mjög á annan veg en vitnis- burður annarra vitna. Var vitnaframburður hans óstöðugur og ekki metinn trúverðugur að því leyti sem hann fór í bága við vætti ann- Efnisskrá CCLXXV Bls. arra vitna. Var vitnisburður S einnig metinn með tilliti til þess að hann kynni að hafa haft ástæðu til að bera af sér sakir og þess að hann og H voru æskuvinir. Þótti efalaust að áverkar A eins og þeim var lýst í ákæru væru afleiðingar af árás H á hann. Framlagt læknisvottorð studdi þetta. Brot H varðaði við 1. mgr. 217. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940. H var dæmdur í 30 daga varð- hald skilorðsbundið í 2 ár. ..............00000.0.000 0000. 366 Sjá Þjófnaður. ................0...... 0. 557 S var sakfelldur fyrir líkamsárás í félagsheimilinu Njálsbúð í Vestur- Landeyjum með því að slá T nokkur högg í andlit þannig að hann nefbrotnaði. S var vel þjálfaður karatemaður og benti lýsing T til þess að S hefði notað kunnáttu sína í þeirri atvinnugrein. S kann- aðist við að hafa ýtt við T eða hrint honum en neitaði að hafa sleg- ið hann í andlitið og kvaðst alls ekki valdur að þeim áverkum sem T fékk. Framburður S var talinn mjög ótrúverðugur. Áverkalýsing samkvæmt vottorði slysadeildar Borgarspítalans samræmdist hins vegar því sem T hafði haldið fram í málinu. Þótti ekki varhugavert að telja sannað að S hefði gerst sekur um það brot sem hann var ákærður fyrir og varðaði það við 1. mgr. 218. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940. S hafði ekki áður sætt refsingu en árás hans á T var gerð af litlu sem engu tilefni. S var dæmdur í 30 daga fangelsi skilorðsbundið í 3 ár. ................0...........0 00 745 G var sakfelldur fyrir að hafa slegið U hnefahögg í andlit með þeim af- leiðingum að hann nefbrotnaði. Atburðurinn gerðist fyrir utan veitingastaðinn Kútter Harald á Akranesi. G neitaði sakargiftum fyrir dómi en hjá lögreglu skýrði hann svo frá að hann hefði spurt U og félaga hans hvort þeir vildu slást. U hafði staðfastlega borið að G hefði slegið sig í andlitið og valdið þeim áverkum sem í ákæru greindi. Vitnaframburðir studdu þann framburð. Læknir sem gerði aðgerð á U vegna áverkans lýsti því að áverkinn hefði hlotist af einhverju „mjúku t.d. hnefa eða hné“. Með hliðsjón af þessu þóttu vera yfirgnæfandi líkur fyrir því að áverkar U hefðu hlotist af hnefahöggi G í andlit hans. Brot G varðaði við 1. mgr. 218. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940. G hafði ekki áður sætt refsing- um fyrir brot gegn hegningarlögum. Refsing G var ákveðin varð- hald í 30 daga, skilorðsbundið í 2 ár. ...............0.......0..00.... 1043 H var sakfelldur fyrir að hafa slegið J í andlit með þeim afleiðingum að hann nefbrotnaði, hlaut glóðarauga hægra megin og skurð á efri vör. Í lögregluskýrslu hafði lögreglumaður eftir J að H hefði slegið CCLXXVI Efnisskrá Bls. sig tvö til þrjú högg í andlit skömmu áður en lögregla kom á vett- vang. Tveimur dögum síðar bar J fyrir lögreglu að sig minnti að höggin hefðu verið þrjú. H játaði að hafa slegið J eitt högg í andlit- ið og hefði J þá fallið í jörðina. H þvertók fyrir að höggin hefðu verið fleiri. Ekki höfðu komið fram sönnunargögn sem studdu framburð J um þrjú hnefahögg. Varð sá framburður því ekki lagður til grundvallar í málinu. Þótti ósannað að H hefði slegið J oftar en einu sinni. Varðaði það við 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. H var hins vegar sýknaður vegna sönnunarskorts af ákæru um aðra líkamsárás. Árás H á J var tilefnislaus. Refsing H var ákveðin 30 daga fangelsi skilorðsbundið í 3 ár. ...................... 1122 B var sakfelldur fyrir að hafa stungið S í hálsinn með glerflösku, sem B hafði áður brotið í því skyni, með þeim afleiðingum að S hlaut 4-5 cm djúpan skurð vinstra megin á háls. Þetta varðaði við 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. B var einnig dæmdur fyrir þjófnað samkvæmt 244. gr. almennra hegningarlaga. B átti að baki langan sakaferil en hann hafði verið dæmdur 32 sinnum frá árinu 1975 fyrir ýmis hegningarlagabrot, þar af 5 sinnum fyrir ofbeldis- brot. Þá hafði hann verið sektaður 12 sinnum. Refsing B var ákveð- in fangelsi Í 2 Ár. Sjá Kynferðisbrot. ....................0.00 000 2081, 2355 G var sakfelldur fyrir að hafa slegið H hnefahögg í maga og síðan í and- lit með þeim afleiðingum að H hlaut tvísýni og dofa hægra megin í andlitið, brot á andlitsbeinum hægra megin, þ.á.m. á augnbotni, upphafið skyn á taugum hægra megin á nefi, hægra megin á andliti, efri vör og gómi og vefir og vöðvar í augntóft höfðu gengið niður í kjálkaholur. Brot G varðaði við 1. mgr. 218. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940. Ýfingar höfðu verið á vettvangi milli G og fé- laga H en ekki var fallist á þá málsvörn G að framganga H sem reyndi að stilla til friðar milli félaga síns og G hefði falið í sér áreiti eða ögrun við G. Atlaga hans var tilefnislaus og hrottafengin. Refs- ing: fangelsi í 5 mánuði en frestað var fullnustu 3 mánaða af refs- ingunni skilorðsbundið í 2 ár. ..........0000.....00 00 rett nrrrrrnrrrrr 3182 Líkamsmeiðingar Lögreglumaður krafðist bóta vegna líkamsmeiðinga sem hann hlaut við handtöku Ó. Sjá Skaðabætur. ...................eaetrerrerrrrnr 400 Líkamstjón Sjá Skaðabætur, Vátrygging Efnisskrá CCLXXVII Bls. Loforð S faðir Á og N lést 1970 en bú hans hafði þá verið tekið til gjaldþrota- skipta. Á og N gengu inn í nauðasamninga sem aðilar búsins ásamt móður sinni, K. Meðal eigna búsins voru hlutabréf í heildverslun- inni C að nafnverði gkr. 4.300.000 en þau voru veðsett Landsbanka Íslands. N leysti þessi bréf úr veðsetningu og voru þau skráð eign K. Bú Á var tekið til gjaldþrotaskipta 1972 og lýsti hann því yfir að engar eignir væru í búinu. K undirritaði yfirlýsingu þar sem til- greint var að N væri eigandi hlutabréfanna. Yfirlýsing þessi var einnig undirrituð af Á og NN. K lést 1978 og lauk búskiptum þannig að Á og N samþykktu frumvarp skiptaráðanda að úthlutunargerð. Á árinu 1991 seldi N hlutabréfin fyrir kr. 40.000.000. Á krafðist þess að N yrði dæmdur til að greiða sér kr. 20.000.000 og byggði það á því að N hefði gefið bindandi loforð þegar fyrrnefnd yfirlýsing var undirrituð um að Á fengi helming af andvirði hlutabréfanna þegar ljóst yrði hvert væri raunvirði þeirra, að frádregnum kostnaði. Stefnukrafa málsins var miðuð við helming söluandvirðis bréfanna. Dæmt að Á hefði ekki sannað að N hefði gefið honum það loforð sem dómkrafa hans var byggð á og var N því sýknaður af kröfum Á. nenna rr rss rtr tran 881 Læknar Sjá Ófrjósemisaðgerð, Sjúkraskrá Læknaráð Dæmt að álit Læknaráðs sem taldi að beita bæri almennu mati á áverka af völdum hálshnykkja gæti ekki hnekkt örorkumati læknis en álit Læknaráðs var órökstutt og auk þess hafði lækni þeim sem fram- kvæmdi örorkumatið ekki verið gefinn kostur á að rökstyðja það, sbr. 2. mgr. 4. gr. laga nr. 14/1942 um Læknaráð. Sjá Bifreiðar. ..... 937 Sjá Skaðabætur. ..................00..e.00nannn eter trannrrretnnnnnr ner 989 Lög um lax- og silungsveiði Sjá Dómkvaðning matsmanna. ...................000000000000a annann 797 Lögbann Sjá ÓMMErkiNg. dd. 1499 I keypti veitingahúsið K að Vesturgötu 2, Reykjavík af hlutafélaginu P CCLXXVIII Efnisskrá með samningi 17. mars 1995. Samkvæmt vottorði úr Hlutafélaga- skrá var stjórn P skipuð einum manni, M en varamaður hans var V. Í 9. gr. kaupsamningsins skuldbatt V sig til að hefja ekki starfsemi kaffihúss eða reksturs með svipuðu sniði næstu 3 árin. Með leigu- samningi 11. júlí 1995 gerðist Ó ehf. leigutaki að húsnæði að Aust- urstræti 12a, Reykjavík og hóf rekstur skemmtistaðar. Ó ehf. var stofnað 17. júní 1995 af M. V hafði fyrir stofnun Ó ehf. gert efnis- lega samhljóða leigusamning um þetta húsnæði f.h. óskráðs hluta- félags. Krafist var lögbanns við starfsemi veitingahússins að Aust- urstræti I2a með vísan til þess að brotið hefði verið ákvæði 9. gr. kaupsamningsins frá 17. mars 1995. Samkvæmt gögnum málsins var Ó ehf. stofnað af M og var hann einn síns liðs hluthafi þar og stjórnarmaður. Í málinu lá ekki annað fyrir en að veitingahúsið að Austurstræti 12a væri starfrækt í nafni Veitingahússins Ó ehf. en í skjóli leyfa M til áfengisveitinga og til að reka skemmtistað. K hafði ekki sýnt nægilega fram á að V eða hlutafélagið P stæðu að eða tækju þátt í starfrækslu veitingahússins þannig að lögbann yrði lagt við starfseminni. Kröfu K um lögbann var því hafnað. .......... Sjá Skaðabætur. ........................ rann Sjá Gjaldþrotaskipti. ................ rr Lögmaður Sjá Fasteigna- og skipasala. ...............00....00.0 tar Lögmannafélag Íslands Sjá Frávísun frá Hæstarétti. .......................... rr Lögmannsþóknun G leitaði aðstoðar lögmannsins J til að gæta hagsmuna sinna og semja um bætur vegna líkamstjóns sem G varð fyrir í umferðarslysi í ágúst 1993. J stóð að málinu með hefðbundnum hætti, aflaði lög- regluskýrslu og læknisvottorða og lét framkvæma örorkumat á G. Að því mati fengnu var samin kröfugerð á hendur vátryggingafé- laginu V. Náðust samningar við V um annað en greiðslu V á lög- mannskostnaði og voru G greiddar bætur samkvæmt skaðabótalög- um nr. 50/1993. G krafðist þess að V greiddi sér kr. 64.233 til að standa straum af þóknun vegna lögmannsaðstoðar í málinu, en V Bls. 1952 3074 1287 1692 3017 Efnisskrá CCLXXIX taldi hæfilega þóknun vera kr. 25.000. Tók G við þeirri greiðslu með fyrirvara en krafðist þess að V yrði dæmt til greiðslu á kr. 48.845 til viðbótar. Krafa G var byggð á gjaldskrá lögmannsins J, sbr. 2. mgr. 2. gr. laga nr. 61/1942 um málflytjendur. V krafðist sýknu með þeim rökum að eftir gildistöku skaðabótalaga nr. 50/ 1993 hefði fyrirhöfn og vinna lögmanna tjónþola við samningsgerð og uppgjör bótanna verið mun minni og léttari. Ekki væri því leng- ur hægt að byggja á gjaldskrám lögmanna. Lögmaðurinn J bar fyrir dómi að hann hefði innt af hendi vinnu við bótauppgjör þetta í fimm til tíu klukkustundir. Í dómi Hæstaréttar sagði að ekki þætti fært að byggja á þeirri staðhæfingu V að eftir gildistöku skaðabóta- laga væri bótakrefjendum almennt ekki þörf á að leita sér lög- mannsaðstoðar. Beita bæri sömu reglum og áður við frágang á uppgjöri einfaldra bótamála. Þegar tekið var tillit til þess verks sem unnið var af lögmanni G og þeirra hagsmuna sem í húfi voru var V dæmt til að greiða G kr. 20.163. ...........0.0..0...... 0000 Lögreglumenn Sjá Skaðabætur. ......................0..0.. ar Lögreglurannsókn Sjá Opinberir starfsmenn. ...................... tree Lögvarðir hagsmunir G og H deildu um forsjá dóttur þeirra, S. Er málið var dæmt í Hæsta- rétti var S orðin 16 ára og sjálfráða, sbr. 1. gr. lögræðislaga nr. 68/ 1984 og höfðu málsaðilar því ekki lengur lögvarða hagsmuni af því að úrlausn héraðsdóms kæmi til endurskoðunar. Málinu var því vísað frá Hæstarétti. Sjá ForSjá. ......................0...0.0. Lögveð Sjá Nauðungarsala. ................0...... rr Manndráp af gáleysi A var sakfelldur fyrir að hafa ekið bifreið undir áhrifum áfengis án til- skilinna ökuréttinda, án nægjanlegrar varúðar og of hratt miðað við aðstæður frá Vogum á Vatnsleysuströnd áleiðis austur Vatns- leysustrandarveg með þeim afleiðingum að bifreiðin hafnaði utan vegar skammt undan við Voga og valt. Við það kastaðist farþegi í Bls. 2456 400 2336 196 1966 CCLXXX Efnisskrá bifreiðinni, B út úr henni og lést nær samstundis af völdum áverka sem hann hlaut. Brot ÁA varðaði við 215. gr. almennra hegningar- laga nr. 19/1940 og 1. mgr. 4. gr., 1. mgr. 36. gr., 1., sbr. 3. mgr. 45. gr. og 1. mgr. 48. gr., sbr. 100. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. A hafði ekki áður verið gert að sæta refsingu fyrir hegningarlagabrot. Þá höfðu verið lögð fyrir Hæstarétt gögn sem gáfu vísbendingu um takmarkaðan andlegan þroska A. Með hliðsjón af þessu svo og að- draganda að ölvunarakstri Á og atvikum að öðru leyti þótti refsing A hæfilega ákveðin 6 mánaða fangelsi, þar af 3 mánuðir skilorðs- bundið í 2 ár. Á var sviptur ökurétti ævilangt. ..................0.0....... Mannréttindasáttmáli Evrópu Sjá Stjórnarskrá. .............0.0000000 0000 Sjá Gæsluvarðhald. ...................0.0... 0... Matsgerðir o.fl. Dómkvaddir matsmenn meta ætlað tjón á húsi vegna malarfoks af flug- brautinni í Vestmannaeyjum. ....................0 000 0nnn nr Læknisvottorð og álitsgerð sálfræðings um fjártjón og miska stúlku vegna andlitslýta. ...............0......0..00aannan rr Tveir dómkvaddir matsmenn meta gæði parkets sem íslenskt fyrirtæki hafði keypt til endursölu frá Danmörku. ...............00..... Tveir dómkvaddir matsmenn meta bætur vegna afnotamissis báts. ....... Í málinu var lögð fram matsgerð matsnefndar Fiskveiðasjóðs. ............. Matsgerð um tjón af völdum bruna samkvæmt lögum nr. 59/1954 um brunatryggingar utan Reykjavíkur. ...............)))....a00. eee Dómkvaddir matsmenn meta verðmæti hests sem drapst er ekið var á hann en krafist var bóta fyrir hestinn. ...............0.000.... Úrskurður Hamfaranefndar um bætur fyrir tjón af völdum landsigs. .... Skýrsla sálfræðings um hagi, líðan og þroska barns í forsjármáli. ......... Dómkvaddir matsmenn meta ýmis atriði í sambandi við verk sem fólgið var í viðgerð á fjölbýlishúsi. ...............0.0...0000 00.00.0000. Umsagnir Rannsóknastofnunar byggingariðnaðarins um orsakir vinnu- SYSS. Lilla rererrnnsnnsssrrrrr rn Skýrsla sálfræðings í kynferðisbrotamáli. ..................000000e00a na Matsgerð dómkvaddra matsmanna um orsakir galla á bát. .................. Skýrsla Vinnueftirlits ríkisins um tildrög vinnuslyss. ...................00....... Dómkvaddir matsmenn meta orsakir þess að vél í seldri bifreið bræddi úr sér og áætlaðan kostnað við viðgerð hennar. ........................... S dósent við Háskóla Íslands og B framkvæmdastjóri Verðbréfamark- Bls. 588 1444 2172 29 37 71 136 187 332 376 390 470 509 Efnisskrá CCLXXXI Bls. aðar Íslandsbanka hf. létu í té álitsgerð um við hvaða vaxtafót bæri að miða framtíðarávöxtun bóta fyrir varanlega örorku. ................ 937 Dómkvaddir matsmenn, báðir læknar meta hvort örorka konu verði rakin til mistaka við eftirmeðferð á sjúkrahúsi eftir aðgerð. Álits- gerð annars læknis um sömu atriði. .........0.0.000000 0000 000 989 Skýrsla Verkvangs um úttekt á göllum seldrar fasteignar og matsgerð dómkvaddra matsmanna um galla á sömu fasteign. ...................... 1010 Rannsóknadeild fisksjúkdóma, Vinnueftirlit ríkisins o.fl. létu í té álit um orsakir fiskadauða í eldisstöð H í Eiðsvík í Gufunesi. .................. 1063 Dómkvaddir matsmenn meta markaðsverð báts eftir gildistöku laga nr. 38/1990 um stjórn fiskVeiða. 00... 1161, 1175 Vottorð geðlæknis um geðheilsu sakbornings í nauðgunarmáli. ............ 1199 Sálfræðingur dómkvaddur sem matsmaður til að meta hæfi foreldra til að fara með forsjá tveggja barna. ........................ enn 1311 Dómkvaddir matsmenn láta í té álit um breytingar á ástandi leiguhús- næðis á leigutíma. Ekki var stuðst við matsgerðina sem sönnun um breytingar á ástandi húsnæðisins á leigutímanum þar sem mats- gerðin fór fram eftir að húsnæðið var orðið óíbúðarhæft vegna ÓVEÖUFS. erase 1375 Dómkvaddir matsmenn meta orsakir galla á múverki húss. ................. 1401 Álitsgerð Iðntæknistofnunar Íslands um orsakir þess að hluti af drifi traktorsgröfu brotnaði varð ekki jafnað við matsgerð dómkvaddra matsmanna að sönnunargildi um þau atriði sem um ræðir í 1. mgr. 61. gr. laga nr 91/1991 um meðferð einkamála. ...........0....0......00.... 1423 Skýrsla geðlæknis og sálfræðings í kynferðisbrotamáli. .... 1469 Skýrsla sálfræðings í kynferðisbrotamáli. .............0)))....000.000 eee 1474 Vottorð geðlæknis í kynferðisbrotamáli. ...........000.....0.0.00 0000 1480 Fasteignasali gaf umsögn um líklegt markaðsverð fasteignar. ............... 1563 Skýrsla geðlæknis í kynferðisbrotamáli. ................00))....a00000 0000 1631 Álitsgerð úttektarmanns um meinta gálla á íbúð. dd... 1879 Félagsráðgjafi og sálfræðingur gerðu tvennar skýrslur um málefni V sem var opinber stofnun fyrir fatlaða í Vestmannaeyjum en skýrslurnar voru byggðar á viðtölum við starfsmenn. ................ 1890 Tveir dómkvaddir matsmenn meta kostnað við hönnun og byggingu iðn- AðAFhÚSss. 2... 2130 Álitsgerð Landssambands íslenskra útvegsmanna um uppgjör leigu- samnings um veiðiheimildir. ..................0....000 000 2154 Tveir dómkvaddir matsmenn, læknir og lögfræðingur meta örorku vegna umferðarslyss. .................... rn 2194 CCLXXKXII Efnisskrá Bls. Einn dómkvaddur matsmaður lýsir ætluðum göllum á fasteign, hvernig úr göllunum verði bætt og metur kostnað við úrbætur. ................ 2315 Tveir dómkvaddir matsmenn skiluðu matsgerð um galla á viðhaldsverki við fjölbýlishús í Kópavogi. Matsgerðinni hafði ekki verið hnekkt og var hún lögð til grundvallar í Málinu. ..........)).)....0.00.... 2392 Álitsgerð löggilts endurskoðanda um ætlað tjón vegna meintra brota á lögum um óréttmæta viðskiptahætti 0.fl. 2... 2592 Tveir dómkvaddir matsmenn, báðir læknar skiluðu matsgerð um það hvort frásögn ökumanns um áfengisneyslu sína gæti staðist miðað við niðurstöður alkóhólrannsóknar. ...........................00. 000 2103 Dómkvaddir matsmenn meta galla á íbúð. ....................0.00000000 0000 2712 Skýrsla Verkvangs um viðgerðir og málun fjölbýlishúss og frágang á lÓð. „leet 2838 Skoðunargerð Könnunar hf. um meinta galla bifreiðar. ....................... 2910 Matsgerð fiskifræðings um ætlað tjón í fiskeldisstöð. ..................... 2925, 2941 Matsgerð tveggja löggiltra endurskoðenda um ætlað tjón tannsmiðs af völdum lögbanns. ..................0.0naneeerrreerrer err 3074 Rannsóknastofnun byggingariðnaðarins lét í té álit um meinta galla á fasteign. renn 3153 Matsgerð tveggja dómkvaddra matsmanna um ætlaða galla á raðhúsi og tjón af þeirra völdum. ...............000)....000 0000 3153 Tveir dómkvaddir matsmenn, læknir og lögfræðingur meta örorku tjón- þola vegna umferðarslyss. ................. 3197, 3206, 3252 Tveir dómkvaddir matsmenn, báðir læknar meta örorku tjónþola vegna umferðarslyss. .............. nn 3269 Mál fellt niður Áfrýjandi máls óskaði eftir því að það yrði fellt niður. Stefndi samþykkti niðurfellingu málsins en krafðist ómaksbóta úr hendi áfrýjanda. Málið var fellt niður og áfrýjanda dæmt að greiða stefnda ómaks- bætur, kr. 5.000. ........0.0 rr 296 Áfrýjandi máls óskaði eftir því að það yrði fellt niður. Stefndi samþykkti niðurfellingu málsins en krafðist málskostnaðar úr hendi áfrýjanda. Málið var fellt niður. Áfrýjanda var ekki kunnugt um að K hæsta- réttarlögmaður hafði fengið dóminn framseldan þegar hann áfrýj- aði málinu og skrifaði bústjóri þrotabús stefnda upp á stefnuna um birtingu. Ekki þótti því ástæða til að dæma K málskostnað í mál- ÍNU. rss 690 Áfrýjandi máls óskaði eftir því að það yrði fellt niður. Stefndi samþykkti Efnisskrá CCLXXKRIII Bls. niðurfellingu málsins en krafðist málskostnaðar úr hendi áfrýjanda. Málið var fellt niður og áfrýjanda dæmt að greiða stefnda máls- kostnað, kr. 15.000. ...........00.000 00 eeen rr rnr rr 1527 Málamyndagerningur Sjá Gjaldþrotaskipti. 2... 127 Málefni fatlaðra Sjá Stjórnsýsla. -.......00.0.. rns 1890 Málsástæður Sjá Fasteignakaup, Ómerking, Sjálfskuldarábyrgð, Víxlar, víxilmál Málshöfðunarfrestur Sjá Frávísunarúrskurður staðfestur... 1620, 2517, 2530 Sjá Frávísunarúrskurður felldur úr gildi að hluta. ....................00000.000.. 2522 Málskostnaðartrygging Stefndi krafðist þess að áfrýjanda yrði gert skylt að setja málskostn- aðartryggingu fyrir Hæstarétti, sbr. b-lið 1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála. Bú áfrýjanda hafði verið tekið til gjaldþrotaskipta og skiptastjóri gefið út yfirlýsingu um að búið tæki ekki við rekstri málsins. Talið var að stefnda hefði verið kunnugt um efnahag áfrýjanda eigi síðar en 13 mánuðum áður en þá fór fram árangurslaus löggeymsla í eignum áfrýjanda að kröfu stefnda. Krafa stefnda var því of seint fram komin og var henni hafnað. ... 134 Stefndi krafðist þess að áfrýjanda yrði gert skylt að setja málskostn- aðartryggingu fyrir Hæstarétti, sbr. a-lið 1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála. Krafa stefnda var tekin til greina en áfrýjandi var búsettur í Bandaríkjunum og bandarískur ríkisborgari en ekki var vitað til að menn búsettir á Íslandi væru undanþegnir því að setja slíka tryggingu í heimalandi áfrýjanda. Fjárhæð trygg- ingarinnar var ákveðin kr. 150.000. .............00000. 000 493 Stefndi krafðist þess að áfrýjanda yrði gert skylt að setja málskostn- aðartryggingu fyrir Hæstarétti, sbr. b-lið 1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála. Bú áfrýjanda hafði verið tekið til gjaldþrotaskipta og skiptastjóri gefið út yfirlýsingu um að búið væri eignalaust og tæki ekki við rekstri málsins. Talið var að áfrýjanda hefði verið nægilega kunnugt um efnahag áfrýjanda 11 mánuðum CCLAXXIV Efnisskrá Bls. áður en þá hafði farið fram árangurslaus löggeymsla í eignum áfrýj- anda að kröfu stefnda. Krafan var því of seint fram komin og var henni hafnað. ................0.........0 eeen 1101 Stefndi krafðist þess að áfrýjanda yrði gert skylt að setja málskostn- aðartryggingu fyrir Hæstarétti, sbr. b-lið 1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála. Samkvæmt endurriti úr gerðabók sýslumannsins í Reykjavík kom fram að áfrýjandi var eignalaus. Í málinu lágu ekki fyrir aðrar upplýsingar um hag áfrýjanda og í greinargerð fyrir Hæstarétti var því ekki mótmælt að áfrýjandi væri ófær um greiðslu málskostnaðar. Áfrýjanda var gert að setja máls- kostnaðartryggingu að fjárhæð kr. 150.000. ...........0000....0.0000 000 1120 Stefndi L krafðist þess fyrir héraðsdómi að stefnanda N yrði gert að setja tryggingu fyrir greiðslu málskostnaðar. Héraðsdómari hafnaði þeirri kröfu með úrskurði 21. febrúar 1995. Í þinghaldi 28. mars 1995 setti L fram kröfu að nýju um að N yrði gert að leggja fram málskostnaðartryggingu. L reisti kröfu sína nú á því að nýjar for- sendur væru fyrir því að skilyrði b-liðar 1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála ættu við. Vísaði hann um það til fjár- náms sem gert hafði verið hjá N og var árangurslaust að hluta, svo og framkominna beiðna um að bú N yrði tekið til gjaldþrotaskipta. Ákvæði 133. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála var ekki tal- ið girða fyrir að L gæti að nýju haft uppi kröfu um málskostn- aðartryggingu, ef sérstakt tilefni gæfist til eftir þingfestingu. Úr- skurður héraðsdóms sem hafði vísað kröfu L frá dómi var því felld- ur úr gildi og lagt fyrir héraðsdómara að taka kröfu L til efnis- MMEðfErðar nearest 1387 Stefndi krafðist þess að áfrýjanda yrði gert skylt að setja málskostn- aðartryggingu fyrir Hæstarétti, sbr. b-lið 1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála. Samkvæmt endurriti úr gerðabók sýslu- mannsins í Hafnarfirði kom fram að S lýsti sig eignalausan en áfrýj- andi málsins var óskráð einkafyrirtæki hans. Í málinu lágu ekki fyrir aðrar upplýsingar um hag áfrýjanda. Krafa stefnda var því tekin til greina og fjárhæð tryggingarinnar ákveðin kr. 50.000. ....... 1528, 1530, 1532 Stefndi krafðist þess að áfrýjanda yrði gert skylt að setja málskostn- aðartryggingu fyrir Hæstarétti, sbr. b-lið 1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/ 1991 um meðferð einkamála þar sem gert hefði verið árangurslaust fjárnám hjá áfrýjanda. Áfrýjandi mótmælti kröfunni með þeim rök- um að við fjárnámið hefði stjórnarmaður áfrýjanda mætt og bent á tvær flugvélar í eigu félagsins að verðmæti kr. 30.000.000. Gerðar- beiðandi hefði mótmælt ábendingunni og fulltrúi sýslumanns fallist Efnisskrá CCLARAV Bls. á mótmælin. Þar sem ekki var bent á aðrar eignir hefði gerðinni lokið án árangurs. Áfrýjandi kvaðst einnig eiga varahlutalager sem metinn væri á kr. 9.000.000. Gegn mótmælum áfrýjanda hafði stefndi ekki leitt nægar líkur að því að áfrýjandi væri ófær um greiðslu málskostnaðar og var kröfu stefnda hafnað. .................... 2220 Gagnáfrýjandi krafðist þess að aðaláfrýjanda yrði gert skylt að setja málskostnaðartryggingu fyrir Hæstarétti, sbr. b-lið 1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Kröfu sína byggði gagn- áfrýjandi á því að bú aðaláfrýjanda hefði verið tekið til gjaldþrota- skipta 4 árum áður og skiptum lokið án þess að eignir fyndust í bú- inu. Eignir aðaláfrýjanda væru tvær bifreiðar, Mercedes Benz árg. 1975 og Ford Bronco árg. 1980, og væri önnur þeirra veðsett og tvær aðfararbeiðnir á hendur aðaláfrýjanda biðu afgreiðslu. Gegn mótmælum aðaláfrýjanda hafði gagnáfrýjandi ekki sýnt fram á að aðaláfrýjandi væri ófær um greiðslu málskostnaðar og var kröfu gagnáfrýjanda hafnað. ......................00anannr eeen 2222 Stefndi krafðist þess að áfrýjanda yrði gert skylt að setja málskostn- aðartryggingu fyrir Hæstarétti að fjárhæð kr. 300.000, sbr. b-lið 1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Kröfu sína byggði stefndi á því að gert hefði verið árangurslaust fjárnám hjá áfrýjanda að kröfu B og hefði aðfararbeiðni stefnda vegna annarr- ar skuldar áfrýjanda verið endursend sama dag. Áfrýjandi mót- mælti kröfunni. Kröfu stefnda um málskostnaðartryggingu var hafnað. 2280 R krafðist úrlausnar héraðsdóms um gildi nauðungarsölu sem fram hafði farið í tilgreindu lausafé R að kröfu Í. Af hálfu Í var þess krafist að R yrði gert að setja tryggingu fyrir greiðslu málskostn- aðar þar sem ljóst væri að R væri ófær um að greiða Í málskostnað félli úrskurður Í í vil, sbr. b-liður 1. mgr. 133. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Vanskilakrafa sú sem lá til grundvallar nauð- ungarsölunni var að fjárhæð kr. 5.748.692 en eina innborgun R á kröfuna var kr. 225.964. Við aðför hjá R hafði það komið fram að R ætti ekki aðrar eignir til fjárnáms en það lausafé sem selt var á nauðungarsölunni. Ekkert var vitað um tekjur R. Var því talið að R væri ófær um að greiða málskostnað í máli þessu. Samkvæmt b- lið 1. mgr. og 2. mgr. 133. gr. laga nr. 91/1991 var fallist á kröfu Í og R gert að setja málskostnaðartryggingu að fjárhæð kr. 60.000. ..... 2379 Málskostnaður Héraðsdómari fór út fyrir kröfur aðila í héraði við ákvörðun á fjárhæð málskostnaðar samkvæmt 2. mgr. 130. gr. laga nr. 91/1991 um með- CCLXXXVI Efnisskrá ferð einkamála en málsaðilinn hafði lagt fram málskostnaðarreikn- ing með lægri fjárhæð og breytti Hæstiréttur málskostnaðinum til samræmis Við það. ..................0.nnnenrer err Stefndi krafðist þess fyrir Hæstarétti að kveðið yrði á um ábyrgð H lög- manns áfrýjanda á tildæmdum málskostnaði með vísan til yfirlýs- ingar hans í greinargerð fyrir Hæstarétti og 130. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl. Dæmt að krafa stefnda um ábyrgð H á málskostnaði væri ekki í því horfi að á hana yrði lagður dómur í málinu. Sýkna. Sjá Skuldabréf. ............0...000. 000. 0 enn Stefnda var unnt að höfða í einu lagi mál vegna dómkrafna þessa máls og hæstaréttarmálsins nr. 280/1991. Með vísan til 1. mgr. 71. gr. laga nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði, sbr. nú 2. mgr. 27. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, bar að fella niður máls- kostnað bæði í héraði og fyrir Hæstarétti. Sjá Gjaldþrotaskipti. .... Áfrýjandi máls óskaði eftir því að það yrði fellt niður. Stefndi samþykkti niðurfellingu málsins en krafðist ómaksbóta úr hendi áfrýjanda. Málið var fellt niður og áfrýjanda dæmt að greiða stefnda ómaks- bætur, kr. 5.000. ............0..00.. rr Áfrýjandi máls óskaði eftir því að það yrði fellt niður. Stefndi samþykkti niðurfellingu málsins en krafðist málskostnaðar úr hendi stefnda. Málið var fellt niður. Áfrýjanda var ekki kunnugt um að K hæsta- réttarlögmaður hafði fengið dóminn framseldan þegar hann áfrýj- aði málinu og skrifaði bústjóri þrotabús stefnda upp á stefnuna um birtingu. Ekki þótti því ástæða til að dæma K málskostnað. ......... Í skriflegum málatilbúnaði sínum fyrir héraðsdómi lét stefndi hjá líða að skýra frá tekjum sem hann aflaði í uppsagnarfresti eftir slit ráðn- ingar sinnar hjá S og breytti hann ekki kröfum sínum í héraði til lækkunar þótt áfrýjandi hefði lagt fram sönnun um þær tekjur. Af þessum sökum var ekki unnt að staðfesta ákvæði héraðsdóms um málskostnað. Sjá Vinnusamningar. ..................... 00.00.0000 Dæmt að vegna galla á málatilbúnaði skyldi málskostnaður í héraði falla niður. Sjá Lausafjárkaup. .............00000..0000 0000... Gagnáfrýjanda var í héraði dæmd miklu hærri fjárhæð í málskostnað en framlögðum reikningi hans nam. Sjá Lausafjárkaup. .................... Sjá Frávísunarkröfu hafnað. ................000...0000 000. 0000. Sátt tókst um efni máls sem höfðað hafði verið fyrir héraðsdómi að öðru leyti en því að dómsformanni var falin ákvörðun málskostnaðar í því á grundvelli 2. mgr. 108. gr. laga nr 91/1991 um meðferð einka- mála. Fyrirhuguð var aðalmeðferð í málinu að morgni næsta dags Bls. 114 127 296 690 136 804 841 902 Efnisskrá CCLXXXVII er sáttin var gerð og höfðu meðdómendur tekið sæti í dóminum. Verðmæti kröfu stefnanda M var á málflutningsdegi kr. 8.727.545 að meðtöldum dráttarvöxtum. Sættir tókust um greiðslu stefnda H á kr. 5.000.000 en áður hafði H greitt inn á kröfuna samtals kr. 2.250.000. Að þessu virtu og með vísan til 1. mgr. 130. gr. laga nr. 91/1991 þar sem sagði að sá sem tapaði máli í öllu verulegu skyldi að jafnaði dæmdur til að greiða gagnaðila málskostnað, var orðið við kröfu lögmanns M og H úrskurðaður til að greiða M máls- kostnað að fjárhæð kr. 500.000. ........0..eeeeeee eee eeen Aðalsök féll niður fyrir Hæstarétti og var aðaláfrýjandi dæmdur til að greiða gagnáfrýjanda málskostnað. Sjá Niðurfelling máls. ............ Héraðsdómur komst að þeirri niðurstöðu að málsaðilar skyldu bera hver sinn málskostnað og taldi Hæstiréttur ekki efni til að hrófla við þeirri niðurstöðu. .................000aaee ennta Sjá ÓmMErkiNg. drei Sjá Fjárnám. ...........0))......0.e rns etern Sjá Virðisaukaskattur. ...................0aannnrer trees Meðdómendur Sjá Dómarar, Ómerking Meiðyrðamál Sjá Ærumeiðingar Á höfðaði mál á hendur H og S, sem báðir voru blaðamenn á viku- blaðinu P og krafðist þess að tiltekin ummæli samkvæmt liðum a-e yrðu dæmd dauð og ómerk. Jafnframt krafðist hann miskabóta og skaðabóta, auk refsingar, skyldu til birtingar dómsins í vikublaðinu P og greiðslu kostnaðar við birtingu dómsins í öðrum fjölmiðlum. Tilefni málshöfðunarinnar var blaðagrein sem birtist í P þar sem því var haldið fram að Á hefði selt börnum sínum rekstur fyrirtæk- is síns, F rétt fyrir gjaldþrot sitt, selt eignir sínar hlutafélagi í eigu hans sjálfs og þannig skotið eignum undan kröfuhöfum í þrotabúi sínu. Á taldi þessi ummæli ærumeiðandi og að þau ættu ekki við rök að styðjast. Stefndu kröfðust sýknu með vísan til þess að um- mælin væru rétt og ekki ærumeiðandi. Einnig var vísað til þess að Á hefði verið gerð refsing með dómi Hæstaréttar 14. október 1993 fyrir að hafa brotið gegn 1. mgr. 247. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og 73. gr. tékkalaga nr. 94/1933. Dæmt að ómerkja bæri ummæli P um að Á hefði með höndum rekstur í nafni ófjárráða Bls. 916 1275 1851 2580 2771 3003 CCLXXXVIII Efnisskrá Bls. barna sinna en önnur ummæli voru ekki talin óviðurkvæmileg. H og S voru sýknaðir af öðrum kröfum Á. ............0....0. 1257 Miskabætur, miski Sjá Líkamsárás, Skaðabætur, Ærumeiðingar Misneyting E var sakfelldur fyrir fjársvik og misneytingu með því að notfæra sér bágindi X og að hann var háður E vegna kynna frá því að hann var sjúklingur á áfengismeðferðardeild Landspítalans þar sem E var starfsmaður en E hafði fengið X án nokkurrar tryggingar honum til handa til að samþykkja veðsetningu fasteignar X til tryggingar greiðslu fjögurra veðskuldabréfa E og eiginkonu hans. X hafði ver- ið öryrki um nokkurra ára skeið vegna langvarandi áfengisneyslu. Nokkur vitni gáfu skýrslur í málinu um ástand X. Þótti hafið yfir vafa að E hefði sem starfsmanni áfengismeðferðardeildar Land- spítalans verið ljóst hvernig högum X var komið. Brot E varðaði við 248. gr. og 253. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. E var einnig ákærður fyrir að hafa, heimildarlaust og án vitundar X, framselt til Landsbanka Íslands skuldabréf, sem X hafði gefið út tryggt með 1. veðrétti í eignarhluta X í fasteign. X hafði fengið E skuldabréfið í hendur til geymslu og var E ákærður fyrir að hafa dregið sér andvirði þess. Í ákæru var þetta talið varða við 247. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. E var hins vegar sýknaður af þessum ákærulið. E hafði frá árinu 1962 gengist undir 15 dómsáttir fyrir áfengislagabrot, umferðarlagabrot, tolllagabrot, líkamsárás og fjársvik. Þá hafði E frá árinu 1963 hlotið 9 refsidóma fyrir skjala- fals, þjófnað, nytjastuld, fjárdrátt, fjársvik, umferðarlagabrot og áfengislagabrot. E hafði verið veitt náðun á 4 síðustu refsidómun- um. Samkvæmt 3. mgr. 71. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 var enn um ítrekunaráhrif að ræða er E framdi hluta brotanna sem hér var ákært fyrir. Refsing E var ákveðin fangelsi í 15 mánuði.... 1145 Missir framfæranda Sjá Vátrygging. „0. 856 Möótbárumissir Sjá Nauðungarsala. .................00000000000 0000 0000 19 Munnlegur framburður T var ákærður fyrir kynferðisbrot samkvæmt 202. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940 og sakfelldur í héraðsdómi samkvæmt því Efnisskrá CCLXXXIX Bis. ákvæði. Þrátt fyrir mat héraðsdómara á sönnunargildi munnlegs framburðar brotaþola sem var mjög ölvaður í umrætt sinn, þótti varhugavert að telja nægilega sannað að I hefði gengið lengra með framferði sínu en svo, að athæfi hans yrði fellt undir 209. gr. sömu laga. Stóð 117. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála því ekki í vegi en málið hafði verið reifað við munnlegan flutning með hliðsjón af þessu atriði. Sjá Kynferðisbrot. .......................... 1282 Nauðasamningur staðfestur G krafðist þess að staðfestur yrði nauðasamningur hennar við lánar- drottna en tveir þeirra, Á og K höfðu lagt fram skrifleg mótmæli við því að nauðasamningurinn yrði staðfestur. Í beiðni um nauða- samningsumleitanir hafði G ekki fært ítarleg rök fyrir því að hún gæti staðið við samningstilboð sitt. Með vísan til gagna sem fylgdu beiðninni, m.a. ársreiknings og lista yfir eignastöðu miðað við frestdag var hins vegar ekki talið að hafna hefði átt beiðni G. Lögð var sönnunarbyrði á A og K um að verulegar líkur væru á að G myndi ekki standa í skilum yrði nauðasamningur staðfestur, sbr. 6. tl. 1. mgr. 58. gr. laga nr. 21/1991. Slík sönnun hafði ekki verið færð fram í málinu. Ekki var fallist á með A og K að G hefði ekki gert nákvæma grein fyrir eignum sínum í upphafi málsins. G hafði á dómbþingi síðar gert nægilega grein fyrir kaupmála þótt hann væri ekki nefndur í beiðni um nauðasamninga. Skilyrðum 2. mgr. 35. gr. laga nr. 21/1991 var því fullnægt þegar beiðni G um nauðasamninga barst dóminum. G hafði lagt fram gögn sem staðfestu að 2. mgr. 44. gr. laga nr. 21/1991 hefði verið fullnægt af umsjónarmanni með nauðasamningsumleitunum. Ekkert stóð í vegi fyrir því að nauða- samningur yrði staðfestur og var krafa G tekin til greina. ............ 1945 Nauðgun X var sakfelldur fyrir að hafa þröngvað eiginkonu sinni ÝY til samræðis á heimili hennar í Reykjavík. Þau X og Y höfðu skilið að borði og sæng þegar verknaðurinn átti sér stað. Þetta varðaði við 194. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940. Framburðir X og Y um atvik málsins stönguðust á en framburður X var hins vegar óstöðugur á meðan framburður Y var efnislega á sama veg hjá lögreglu og fyrir dómi. Framburður Y fékk einnig stoð í læknisfræðilegum gögnum málsins og var hann lagður til grundvallar. X var einnig sakfelldur fyrir húsbrot samkvæmt 231. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ CCXC Efnisskrá Bls. 1940. Við ákvörðun refsingar var litið til þess að atlaga X var gerð í viðurvist barna hans og Y og horfði það refsiákvörðun til þynging- ar. X var dæmdur í 2 ára fang€lsi. ................... eeen 1190 Nauðgun (195. gr. alm. hgl.) E var ákærður fyrir að hafa ruðst heimildarlaust inn í íbúð 65 ára konu, M á Akureyri og þröngvað henni með ofbeldi til samræðis. Í ákæru var þetta talið varða við 231. gr. og 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. E hélt því fram að samfarir hans og M hafi verið með fullu samþykki hennar. M hafði frá 1972 verið metin 75% öryrki af völdum „317 inferioritas mentis“. Ummerki á fötum aðila veittu enga vísbendingu um átök. Nægilega var sannað að vera E á heim- ili M var í andstöðu við vilja hennar. E og M voru sammála um að M marghafnaði að láta að vilja E. Var lögð til grundvallar sú frá- sögn M að hún hefði látið að vilja E til að losna við hann. Brot E varðaði við 195. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Samkvæmt 117. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála var brot E fært undir það ákvæði enda hafði vörn málsins ekki verið áfátt að þessu leyti. E var sýknaður af ákæru um brot gegn 231. gr. almennra hegningarlaga þar sem ljóst þótti að M hefði hleypt honum inn. E var haldinn geðsjúkdómi og lék vafi á um sakhæfi hans. Læknar töldu E sakhæfan en voru á einu máli um að refsing myndi ekki bera árangur. Með broti sínu rauf E skilorð reynslulausnar á eftir- stöðvum 100 daga fangelsisrefsingar. Refsing E var ákveðin 12 mánaða fangelsi þar af 9 mánuði skilorðsbundið í 3 ár. Þá voru nánari ákvæði í dóminum um tilhögun skilorðsins. ..................... 1199 Nauðungarsala, nauðungaruppboð Nauðungarsala fór fram á vélskipi eign K. S krafðist þess að frumvarpi að úthlutun söluverðs yrði breytt á þann veg að réttur S til úthlut- unar af því samkvæmt fjórum veðskuldabréfum útg. 8. nóvember 1988 gengi framar rétti B samkvæmt veðskuldabréfi útg. 21. febrúar 1989. Þá er veðskuldabréfið frá 21. febrúar 1989 var móttekið til þinglýsingar 3. mars 1989 fylgdi því m.a. veðleyfi frá Ú sem þá átti áðurnefnd fjögur veðskuldabréf. Með veðleyfi þessu samþykkti Ú að veðkröfu B yrði skipað í veðröð á undan veðkröfu Ú samkvæmt veðskuldabréfunum fjórum. Var veðbréf B fært í þinglýsingabók án athugasemda. Við samhliða þinglýsingu nefnds veðleyfis urðu þau mistök að ákvæða 1. mgr. 12. gr. þinglýsingalaga nr. 39/1978 var Efnisskrá CCXCI Bls. ekki gætt og við framsal til B báru umrædd skuldabréf það ekki með sér að veðleyfi hefði verið veitt. Með því að veðleyfið stafaði frá aðila sem að lögum var bær til að veita það öðlaðist B með þinglýsingunni 3. mars 1989 þann forgangsrétt til veðsins sem veð- bréf hans kvað á um. Kröfu S Var hafnað. 0... 8 Fasteign var seld nauðungarsölu en samkvæmt frumvarpi að úthlutun söluverðs fengu T og J handhafar veðskuldabréfs tryggðu með 10. veðrétti í fasteigninni greiddar kr. 6.121.474 upp í kröfu sína sem nam kr. 11.338.644. Útgefandi bréfsins S krafðist þess að frum- varpinu yrði breytt á þann veg að úthlutað yrði kr. 3.754.000 upp í kröfu handhafa bréfsins og byggði þá kröfu á því að vextir sam- kvæmt skuldabréfinu væru greiddir. K hrl. hafði verið afhent um- rætt veðskuldabréf til tryggingar skuld þáverandi handhafa þess T og J við H, G, A og B með yfirlýsingu handhafa þess 17. september 1989. Þar með öðluðust H, G, A og B handveð í umræddu skulda- bréfi. Greiðslur S til T eftir þessa ráðstöfun og án þess að hann hefði bréfið undir höndum gátu því ekki leyst S undan skuldbind- ingu samkvæmt bréfinu. Þrátt fyrir greiðslu S fyrir umrædda veð- setningu 17. september 1989 var ótvírætt að eftirstöðvar bréfsins að teknu tilliti til þeirrar greiðslu voru miklu hærri en nam þeirri fjár- hæð sem kom til úthlutunar samkvæmt frumvarpi sýslumanns. Kröfu S var hafnað .................. rns 19 Þ krafðist þess að nauðungarsala á gistihúsinu við Bláa lónið með bún- aði yrði dæmd ógild. Talið var að breyting sem gerð var á söluskil- málum á söluþingi skömmu áður en leitað var boða í eignina fengi ekki staðist en ágreiningslaust var að umrædd breyting eða viðauki og þar með hinir endanlegu söluskilmálar fóru í bága við auglýs- ingar um nauðungarsölu á eigninni, nauðungarsölubeiðni og nauð- ungarsöluheimildir. Nauðungarsalan var dæmd ógild frá og með framhaldssölu sem fram fór á eigninni í nóvember 1994. .............. 592 Sjá Traustfang. ................. nr 1395 Sjá Vanefndauppboð. ................... 0000 1563 S keypti bát sem var eign þrotabús P á nauðungaruppboði 28. ágúst 1989. Kaupverðið var kr. 257.500.000. S greiddi 1/4 hluta kaup- verðsins eða kr. 64.375.000 daginn sem tilboðið var samþykkt, 11. september 1989 og kr. 68.336.442 20. nóvember 1989. Daginn fyrir þá greiðslu lagði S kr. 5.230.313 inn á geymslureikning í Útvegs- banka Íslands í Hafnarfirði. Ástæða þess var sú að S hafði yfirtekið skuldir við Fiskveiðasjóð Íslands, Landsbanka Íslands og Ríkissjóð, CCXCII Efnisskrá Bls. sem námu á uppboðsdegi samtals kr. 119.558.245 en námu "7. nóvember 1989 kr. 124.788.558. Mismunurinn var kr. 5.230.313 sem S deponeraði. S taldi að greiðslur til þrotabús H fyrir bátinn ættu að lækka sem næmi hækkun yfirtekinna skulda frá uppboðsdegi til 7. nóvember 1989. S hafði þá að fullu staðið skil á söluandvirði bátsins ef frá var skilin áðurnefnd fjárhæð. Þrotabú H krafðist þess að viður- kennt yrði að þrotabúið ætti rétt til áðurnefnds geymslufjár. Dæmt að S hefði við kaupin á bátnum getað greitt upp lánin samkvæmt gengi á uppboðsdegi. Hann kaus heldur að láta þau standa áfram og því bar honum að greiða kröfufjárhæðina að fullu. ........................ 1682 Deilt var um hvort nauðungarsala að kröfu K ætti að ná fram að ganga í eignarhluta G og Í í fasteign við G-götu í Reykjavík til fullnustu á kröfu samkvæmt tveimur veðskuldabréfum sem gefin voru út til handhafa af S en með þeim var fasteign við S-götu, sett að veði. Fasteignin var þá í eigu G og I en S hafði fengið veðleyfi frá G og 1. G og Í seldu fasteignina að S-götu 1992. Með samkomulagi málsað- ilanna var veðtrygging fyrir umræddum skuldabréfum flutt á fast- eignina við G-götu sem G og Í keyptu. G og Í reistu andmæli sín gegn nauðungarsölu á því að S hafði falsað veðleyfi frá þeim. And- mæli G og I beindust þannig að annmörkum á veðsetningu fast- eignarinnar við S-götu. Beiðni K um nauðungarsölu beindist að annarri fasteign sem S var síðar veitt veðtrygging í með atbeina G og I. Annmarkar á heimild S til fyrri veðsetningarinnar höfðu ekki áhrif á gildi síðari veðsetningarinnar. Málatilbúnaður G og I beind- ist ekki að gildi veðréttinda í fasteigninni að G-götu heldur að eldri veðsetningu. Úr þeim ágreiningi varð ekki leyst í dómsmáli sam- kvæmt 4. þætti laga nr. 90/1991. Málinu var vísað frá héraðsdómi. 1789 Mosfellsbær (M) krafðist þess að krafa hans yrði viðurkennd sem lög- veðskrafa við úthlutun á söluandvirði fasteignar við nauðungar- sölu. Krafa M var upphaflega til komin vegna gatnagerðargjalda og tengigjalda vatnsveitu af fasteign í M. Lóðarhafinn afhenti M tvo víxla fyrir gjöldunum og gaf M út kvittanir fyrir viðtöku þeirra sem greiðslu gjaldanna. Greiðslufall varð á víxlunum. M höfðaði mál til heimtu víxlanna og var stefna árituð um aðfararhæfi. Fjárnám var síðar gert fyrir dómskuldinni og kröfunni lýst í söluandvirði fast- eignarinnar. Þegar M tók við víxlunum og gaf út kvittanir fyrir við- töku þeirra sem greiðslu gerði hann hvergi áskilnað um að hann teldi lögveðsrétt sinn í fasteigninni fyrir gatnagerðargjöldunum enn í gildi og ná til skuldar samkvæmt víxlunum. Var talið að veðréttur- inn hefði þá fallið niður. .............00.00.000000 0000... 1966 J krafðist þess að nauðungarsala sem fram fór á fasteign hans yrði dæmd Efnisskrá CCXCITI Bls. ógild þar sem í auglýsingu sem birt var í DV hefði íbúðin verið ranglega tilgreind. Auglýst hefði verið uppboð á íbúð að T-götu 4 en íbúðin væri að T-götu 6. Umrædd íbúð var í sambyggingu, svo- nefndu Hamarshúsi sem upphaflega var T-gata 4. Byggingarnefnd Reykjavíkur ákvað 1985 að breyta tölusetningu lóða við T-götu og varð Hamarshúsið nr. 4-6. Í samþykkt byggingarnefndar var ekk- ert getið um skiptingu einstakra íbúða og húshluta á hin nýju núm- er. Tveir inngangar voru inn í húsið, annar nr. 4 og hinn nr. 6 og var íbúð J þar. Tilgreining á íbúð J í umræddri auglýsingu var í samræmi við heiti eignarinnar í þinglýsingabók, svo og skuldabréf með veði í íbúðinni sem krafa um nauðungarsölu var byggð á. Ekki var talið að misræmi væri milli auglýsingarinnar og þeirra þinglýstu heimilda sem að framan greinir. Lýsing á staðsetningu eða heiti fasteignar í auglýsingu um nauðungarsölu sem var í samræmi við þinglýstar heimildir uppfyllti skilyrði 5. mgr. 35. gr., sbr. 2. mgr. 26. gr. laga nr. 90/1991. Kröfu J var hafnað og skiptu önnur sýnileg auðkenni á eigninni €kki Máli. ................)0...00.. 0000 1985 G og þrotabú A deildu um úthlutun söluverðs bifreiðar sem seld var nauðungarsölu. A byggði rétt sinn á fjárnámi sem gert var 4. febrú- ar 1991 og þinglýst var 18. sama mánaðar. G byggði kröfur sínar á fjárnámi sem gert var 4. júlí 1994 og þinglýst 7. sama mánaðar. G hélt því fram að A hefði glatað forgangsrétti gagnvart sér þar sem hann hefði hvorki komið fram sölu á bifreiðinni né fengið hana af- henta innan 12 vikna eftir fjárnámið, sbr. 2. mgr. 50. gr. laga nr. 19/ 1887. Í ákvæðum um tengsl yngri laga og eldri í 17. kafla laga nr. 90/ 1989 var ekki vikið sérstaklega að rétthæð fjárnáms sem fram hefði farið í lausafé fyrir 1. júlí 1992 er þau tóku gildi að því undanskildu að í 104. gr. sagði að 60. gr. laganna um að fjárnám félli niður hefði nauðungarsölu ekki verið komið fram innan árs, ætti ekki við um eldra fjárnám. Var því talið að frá gildistöku laga nr. 90/1989 réðist innbyrðis rétthæð fjárnámsgerða í lausafé af reglum sem vísað var til í 61. gr., þ.e. af almennum reglum. Þar sem Á hafði þinglýst rétt- indum sínum var kröfu G hafnað. ..............00......000000 et 2163 V hf. gaf út veðskuldabréf til V sem framseldi bréfið til L og tókst á hendur sjálfskuldarábyrgð á greiðslu þess. Veðskuldabréfið var tryggt með 1. veðrétti í fasteign við R-götu í Reykjavík. Eftirstöðv- ar veðskuldabréfsins voru greiddar L. L staðfesti með áritun á greiðsluseðla að V væri greiðandi bréfsins og fékk hann bréfið framselt frá L. Fasteignin hafði gengið kaupum og sölum milli CCXCIV Efnisskrá Bls. nokkurra aðila sem allir tókust á hendur sjálfskuldarábyrgð á greiðslu bréfsins. Eftir árangurslausar innheimtutilraunir krafðist V nauðungarsölu á fasteigninni. H, K og R sem höfðu keypt fast- eignina kröfðust þess að framgangur nauðungarsölunnar yrði stöðvaður og héldu því fram að V hefði ekki greitt veðskuldabréfið heldur V hf. Sýslumaður féllst á að stöðva framgang nauðungar- sölunnar og krafðist V þess fyrir dómi að sú ákvörðun sýslumanns- ins yrði felld úr gildi. Þar sem fasteign þeirri sem stóð til tryggingar greiðslu skuldabréfisins var hvað eftir annað afsalað með þeim áskilnaði að kaupandi tæki að sér greiðslu bréfsins þótti ósennilegt að aðalskuldari bréfsins hefði greitt það. Ákvörðun sýslumanns var því felld Úr gildi. ................... rr 2264 Sjá Gjaldþrotaskipti. ...........00.000e eeen 2433 F lánaði V peninga til uppbyggingar fiskeldisstöðvar gegn veði í 2,5 hektara lóð úr landi B ásamt öllum mannvirkjum og tækjum til fiskeldis. Þessi fasteignaréttindi voru seld þriðju nauðungarsölu í desember 1991. F átti hæsta boð, kr. 12.600.000 en hlutaðist til um að Í, sem átti næsthæsta boð, kr. 12.400.000 fengi eignina. Sam- kvæmt frumvarpi að úthlutunargerð átti F að fá kr. 11.839.700 í sinn hlut af uppboðsandvirðinu. Í vanefndi uppboðskaupin og fór fram vanefndauppboð á fasteignaréttindunum. Á því uppboði varð lög- maður Í persónulega hæstbjóðandi með kr. 800.000. F krafðist þess að Í yrði dæmdur til að greiða sér kr. 11.839.700. Kröfur sínar byggði F á því að Í hefði verið bundinn við boð sitt og hefði borið að greiða F megnið af uppboðsandvirðinu. Í krafðist sýknu með þeim rökum að F hefði sjálfur verið hæstbjóðandi, og Í hefði mót- mælt að hann gæti fallið frá boði sínu. F hefði heldur ekki mætt á vanefndauppboðinu til að gæta hagsmuna sinna. Í var sýknaður af kröfum F vísan til þess að báðir aðilar hefðu vanefnt boð sín á nauðungaruppboðinu. .................eee. esne 2461 Nauðungarvistun Með ákvörðun dómsmálaráðuneytisins 14. febrúar 1995 var S vistuð gegn vilja sínum á geðdeild Landspítalans á grundvelli 2. mgr. 13. gr. lögræðislaga nr. 68/1984. S bar ákvörðun dómsmálaráðuneytis- ins undir héraðsdóm sem felldi niður nauðungarvistun S með úr- skurði. S kærði úrskurð héraðsdóms til Hæstaréttar og hafði uppi ýmsar kröfur. Vistun S á geðdeild Landspítalans var þá lokið. Voru því ekki fyrir hendi réttarhagsmunir af því að hinn kærði úrskurður kæmi til endurskoðunar. Málinu var því vísað frá Hæstarétti. ....... 900 Efnisskrá CCXCV Bls. Námssamningar Sjá Skaðabætur. ..............0......000.0 aan 716 Niðurfelling máls Í höfðaði mál gegn G og H og krafðist þess að þeir yrðu dæmdir til greiðslu víxilskuldar. Héraðsdómur sýknaði G og H af kröfum Í. Í áfrýjaði málinu til Hæstaréttar en lýsti því síðar yfir að hann félli frá áfrýjun. G og H sem höfðu gagnáfrýjað málinu kröfðust stað- festingar hins áfrýjaða dóms. Með vísan til 1. mgr. 105. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, sbr. 166. gr. laganna, sbr. lög nr. 38/ 1994 var aðalsök fyrir Hæstarétti felld niður og hinn áfrýjaði dómur staðfestur. nenna 1275 Niðurfelling saksóknar Sjá Frávísunarúrskurður staðfestur...) 791 Niðurlagning stöðu D var yfirverkfræðingur hjá Vita- og hafnamálaskrifstofunni (H) sam- kvæmt erindisbréfi frá 1969. Erindisbréf D var afturkallað 1985 og vísað til þess að nýtt skipulag hefði tekið gildi fyrir H en D voru fengin tiltekin sérverkefni. Hafnamálastjóri kvartaði undan því að vinnuafköst D væru lítil og beindi því til samgönguráðherra að D yrði sagt upp störfum. Einnig tilkynnti hafnamálastjóri D dag einn, að frá og með þeim degi yrðu engir yfirvinnutímar samþykktir hjá honum og sagði upp samningi um afnot einkabifreiðar D í þágu H. D var síðar tilkynnt að staða hans yrði lögð niður frá og með 1. janúar 1990. D krafðist þess að ríkissjóður (R) yrði dæmdur til greiðslu skaðabóta þar sem niðurlagning stöðu hans væri dulbúin uppsögn og ástæður þær sem greindar voru í 14. gr. laga nr. 38/1954 um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins hefðu ekki verið fyrir hendi. H hafði ekki tekist að sýna fram á að aðrar efnislegar for- sendur en þær, sem beint tengdust D hefðu ráðið því að staða hans var lögð niður. Ekki var talið að staðan hefði verið lögð niður í skilningi 1. mgr. 14. gr. laga nr. 38/1954. Yfirvinnugreiðslur þær sem D naut voru hluti af föstum launum hans og byggðust á samkomu- lagi við stéttarfélag hans. Forstöðumanni stofnunarinnar var því ekki heimilt að svipta D einhliða þessum hluta launa. Við ákvörð- un bóta var litið til þess að D var 57 ára er hann missti stöðu sína CCXCVI Efnisskrá Bls. og hafði nær allan starfstíma sinn unnið hjá H. Bætur voru dæmdar Kr. 2.500.000. dd... 1347 Opinber fjársöfnun A og H hófu dreifingu á peningakeðjubréfum í janúar 1994 undir heitinu Auðbjörg og útbjuggu eyðublöð fyrir slíka starfsemi og þátttökutil- kynningar. Nafn þátttakanda var skráð þar í til gerðan reit á þátt- tökutilkynninguna en þeim fjórum mönnum sem áður höfðu skráð sig á tilkynninguna átti hinn nýi þátttakandi að greiða kr. 1.000 hverjum. Tilkynninguna skyldi síðan senda til L sem var félag ÁA og H ásamt greiðslu þátttökugjalds að fjárhæð kr. 1.000 og kvittun um viðtöku á greiðslu frá þeim fjórum sem ofar stóðu á skjalinu. Í kjöl- far þess sendi L hinum nýja þátttakanda um hæl fjórar þátttökutil- kynningar með nafni hans nr. 4 í röðinni en nafn þess sem stóð efstur á fyrri tilkynningu hafði verið fellt brott. Hlutverk hins nýja þátttakanda var síðan að selja með sama hætti þær fjórar þátttöku- tilkynningar sem hann hafði fengið. Í skriflegum leiðbeiningum sem þátttakendum voru sendar kom m.a. fram að „ef keðjan gengi upp“ fengi viðkomandi kr. 340.000 í sinn hlut. Þessi starfsemi A og H varðaði við 2. ml. 4. gr., sbr. 10. gr. laga nr. 5/1977 um opinberar fjársafnanir. Refsingar Á og H voru ákveðnar sektir til ríkissjóðs að fjárhæð kr. 150.000 hvor, vararefsing 30 daga varðhald. Gerð voru upptæk ýmis skjöl og gögn sem notuð voru til starfseminnar. Vísað var frá dómi kröfu um upptöku ólöglegs ávinnings af starf- SEMINNI. rns rest 2410 Opinber skipti Sýslumaðurinn í Reykjavík krafðist þess að dánarbú L yrði tekið til opinberra skipta. Með kröfu sýslumannsins til héraðsdóms fylgdi erfðaskrá L en samkvæmt henni arfleiddi hún sonardóttur sína, E að þriðjungi eigna sinna. Kröfu þessa reisti sýslumaður á 6. tl. 37. gr. laga nr. 20/1991 um skipti á dánarbúum ofl. Í stað þess að taka afstöðu til kröfu sýslumanns, eins og skylt var samkvæmt greindu lagaákvæði, sbr. 32. gr. laganna, fjallaði héraðsdómari efnislega um gildi erfðaskrárinnar. Lagaheimild brast til að leysa úr ágreiningi um erfðarétt með þessum hætti á þessu stigi máls, sbr. XVI. kafli laga nr. 20/1991. Hinn kærði úrskurður var því felldur úr gildi og málinu vísað frá héraðsdómi. ............00.00.0...0 0000 eeen 1963 Efnisskrá CCXCVII Opinberir starfsmenn Sjá Stöðuveiting. ..............%....0. 0. Sjá Niðurlagning stöðu. ..........000.0.0..0e rent rrrnrrrr Sjá Veikindalaun. ..............0.00eeennnner eeen S var sakfelldur fyrir að hafa margsinnis ráðist að Þ, vararannsóknar- lögreglustjóra ríkisins með hótunum um að drepa Þ og fjölskyldu hans. Atburðurinn gerðist er Þ var að gegna skyldustarfi sínu á dómþingi Héraðsdóms Reykjavíkur í þinghaldi þar sem úrskurðað var um kröfu rannsóknarlögreglu ríkisins um gæsluvarðhald yfir S. Þetta varðaði við 1. mgr. 106. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940 en 233. gr. sömu laga sem vísað var til í ákæru varð ekki beitt samhliða því lagaákvæði, svo sem atvik málsins voru vaxin. Við ákvörðun refsingar var litið til sakaferils S sem var langur og sam- felldur, andlegrar heilbrigði S sem var haldinn persónuleikatruflun- um, hegðunar hans eftir brotið og atvika að broti hans. Refsing S var ákveðin fangelsi í 5 Mánuði. .............0.0.))..... 00. Sjá Biðlaun. ..............0....0eaan annarr reri Sjá Umboðssvik. .........0..rnrrerrrererr rest rarnrrrrrrr Orsakatengsl Ekki var sýnt fram á að gífurlegur laxa- og seiðadauði í fiskeldisstöð H í Eiðsvík við Reykjavík yrði rakinn til starfsemi Áburðarverksmiðju ríkisins. Sjá Skaðabætur. ..........000.00.000aan eeen Ófrjósemisaðgerð P fæddi barn á Landspítalanum sem tekið var með keisaraskurði. P hélt því fram að á meðan hún var á skurðarborðinu, enn með opinn kviðinn eftir keisaraskurðinn hefði A læknir fengið hana til að skrifa undir beiðni um ófrjósemisaðgerð og klippt síðan á eggja- leiðara hennar. Skömmu áður hefði henni verið gefið lyfið Torecan. P kvaðst hafa beðið ÁA lækni daginn eftir um að tengja eggjaleiðar- ana aftur en sagði hann hafa neitað því. Eftir aðgerðina kvaðst P hafa þjáðst af þunglyndi og auk þess haft verki í kviðarholi o.fl. P krafðist þess að Ríkisspítalar (R) yrðu dæmdir til að greiða sér skaðabætur en hún taldi að við framkvæmd aðgerðarinnar hefðu verið brotnar reglur laga nr. 25/1975. Ekki var deilt um það í mál- inu að margrætt hafði verið við P um ófrjósemisaðgerð áður en hún lagðist inn á fæðingardeildina í umrætt sinn. Ekki lá annað Bls. 382 1347 1542 2336 2342 2610 1063 CCXCVIII Efnisskrá fyrir en að hún hefði ritað undir beiðni um aðgerðina á þar til gerð eyðublöð af frjálsum vilja áður en aðgerðin hófst og áður en henni voru gefin slævandi lyf. Þótt eðlilegra hefði verið að fullnægja fyrr en gert var form- og efniskröfum HI. kafla laga nr. 25/1975 var Ósannað að starfsfólki sjúkrahússins hefðu orðið á mistök í þessu efni. R var sýknaður af kröfum P. .................)..........0 Ógildi samnings Sjá Skuldabréf. ...................... renna Ógilding Sjá Þungaskattur. ............................ rr Ógilding samnings Sjá Veiðiheimildir. ....................... rr Ólögleg meðferð á fundnu fé S var sakfelldur fyrir að hafa slegið eign sinni á tólf áfengisflöskur sem hann kvaðst hafa fundið í runna við Alþingishúsið. Þetta varðaði við 246. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. S var einnig sak- felldur fyrir brot gegn 244. gr. sömu laga. S átti samfelldan saka- feril í 7 ár og hafði rofið skilyrði reynslulausnar á eftirstöðvum refsingar, 60 dögum. Við ákvörðun refsingar var litið til 42. gr., 70. gr., 71. gr., 77. gr. og 255. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Refsing S var ákveðin fangelsi í 9 mánuði. Með hliðsjón af aðstæð- um og sakaferli S þótti ekki rétt að skilorðsbinda refsinguna. ...... Ólögmætur sjávarafli Sjá Fjárnám. ................0........ rr Ómaksbætur Áfrýjandi máls óskaði eftir því að það yrði fellt niður. Stefndi samþykkti niðurfellingu málsins en krafðist málskostnaðar úr hendi áfrýjanda. Málið var fellt niður og áfrýjanda dæmt að greiða stefnda máls- kostnað, kr. 5.000. ..........00...00 rr Ómerking A. Einkamál Héraðsdómur var ómerktur vegna dráttar á dómsuppsögu. .......... 304, 306, 308, 310, 312, 495, 497, 499, 501, 503, 505, 507, 919, 1976, Sjá Dómarar. .................0.00 annarrar err Deilt var um bótaábyrgð vegna varanlegrar örorku af völdum slyss sem Bls. 3277 2467 2300 1161 2235 2871 1527 2077 692 Efnisskrá CCIC Bls. varð um borð í báti. Héraðsdómur var ómerktur og málinu vísað heim í hérað þar sem héraðsdómari kvaddi ekki til sérfróða með- ÁÓMENdUr. „............ rr 1061 M tók á leigu 20 hektara lands af landbúnaðarráðherra á árinu 1972. Á árinu 1976 tók B á leigu af sama aðila 1000 fermetra úr sömu jörð til öflunar vatns fyrir sveitarfélagið. M hóf að grafa skurð að landi B sem taldi mikla hættu á eyðileggingu vatnsbóla á landi sínu við þessar framkvæmdir. B fékk lagt lögbann við framkvæmdunum og höfðaði mál til staðfestingar á lögbanninu. B krafðist staðfestingar lögbannsins án þess að krefjast jafnframt dóms um þau réttindi sem leitað var verndar með lögbanninu. Samningurinn frá 1976 fór að ýmsu leyti í bága við eldri rétt M en talið var að hann hefði sam- þykkt hann. Atvik að samningsgerðinni frá 1976 voru vanreifuð. Ekki lá fyrir umsögn landbúnaðarráðherra um réttarstöðu M og B eftir að gerðir höfðu verið við þá ósamrýmanlegir samningar. M hafði ekki lagt fram ítarlega lýsingu á umbúnaði brunna sem hann gerði á svæðinu. Ekki lá heldur fyrir álit kunnáttumanna eða önnur gögn um ætlaða hættu á mengun vatnsbólsins. Þá skorti upplýsing- ar M um hvernig hann hyggðist standa að frekari framkvæmdum við vatnsbólið. Slíkir annmarkar voru á kröfugerð B að málinu var vísað frá héraðsdómi. .....................)...0 0000 1499 Staða dómarafulltrúa, eins og henni var fyrir komið, uppfyllti ekki grunnreglur stjórnarskrár um sjálfstæði dómsvaldsins. Gilti það jafnt um einkamál sem opinber mál. Héraðsdómur í einkamáli var því ómerktur án kröfu og málinu vísað heim í hérað til nýrrar með- ferðar og dómsálagningar. Sératkvæði. ............... 1518, 1525, 1536, 1538, 1540, 1594, 1596, 1597, 1598, 1599, 1600, 1603, 1604, 1605, 1606, 1607, 1609, 1610, 1611, 1613, 1614, 1615, 1616, 1617, 1618, 1623, 1625, 1626, 1627, 1628, 1629, 1630, 1666, 1676, 1846, 1847, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 2079, 2080 Bæjarstjórn Ó krafðist þess að K sem gegndi starfi bæjarstjóra 1986-1990 yrði dæmdur til endurgreiðslu á hluta launa er hann fékk við starfslok. Í dómi Hæstaréttar sagði að niðurstaða héraðs- dómara sem dæmdi K til endurgreiðslu væri að nokkru reist á málsástæðum sem ekki komu fram við meðferð málsins. Framsetn- ing dómsins var óskipuleg og afstaða dómara til krafna málsaðila ekki nægilega skýr. Í dóminum var eigi leyst úr öllum málsástæðum og um sum ágreiningsefni var fjallað á ógreinilegan hátt. Dómur- CCC Efnisskrá inn var í verulegum atriðum andstæður grundvallarreglum 111. og 114. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Greinargerð Ó í héraði var að mestu endurtekning á stefnu, uppbygging aðalkröfu hans ruglingsleg, varakrafa ekki dómhæf og málsástæður ekki hnitmiðaðar og lögfræðilega reifaðar. Skriflegur málflutningur var fólginn í framlagningu sérstakrar álitsgerðar af hálfu Ó sem hafði í för með sér skrifleg andsvör K. Framlagning skjala var að öðru leyti tilviljanakennd. Þá laut ágreiningur aðila að flóknum álitaefn- um en í málflutningi aðila í héraði var megináhersla lögð á að sýna fram á að reikningsaðferðir þeirra væru réttar en minna hirt um að leiða rök að niðurstöðu út frá reglum um endurgreiðslu fjár. Máls- meðferð braut svo í bága við grundvallarreglur laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála að hinn áfrýjaði dómur var ómerktur og mál- inu vísað frá héraðsdómi. Sératkvæði. ..........0....00000...000 0000 1752 Deilt var um uppgjör samkvæmt verksamningi. Í dómi Hæstaréttar sagði að við úrlausn þessa ágreiningsefnis væri þörf á sérkunnáttu. Héraðsdómari nýtti sér ekki heimild 2. mgr. 2. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála til að kveðja til setu sérfróða meðdómend- ur. Hinn áfrýjaði dómur var því ómerktur og málinu vísað heim í hérað. err 1783 Fyrir Hæstarétti hafði gagnáfrýjandi uppi sams konar gagnkröfu til skuldajafnaðar og fyrir héraðsdómi en héraðsdómara láðist að taka afstöðu til þessarar gagnkröfu í dómi sínum. Hinn áfrýjaði dómur var því ómerktur og málinu vísað heim í hérað. .......................... 1814 Deilt var um ýmis atriði verksamnings sem gerður var milli G og R. Fyr- ir Hæstarétti kom fram að annar meðdómenda í héraði, T rak verkfræðistofu í sama húsnæði og L en það var verkfræðistofa sú, er annaðist hönnun og gerð útboðsgagna fyrir R og eftirlit með verki því, sem um var deilt í málinu. Þá virtust einhver tengsl vera milli verkfræðistofanna, en símbréfanúmer beggja var hið sama. Dæmt að fyrir hendi væru aðstæður, sem voru til þess fallnar að veita áfrýjanda ástæðu til að draga óhlutdrægni meðdómandans í efa, sbr. g-lið 5. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Hinn áfrýjaði dómur var því ómerktur og málinu vísað heim í hérað. ... 1817 Í gerði verksamning við V um viðgerð á húsi og undirrituðu aðilar skuldabréf sem greiðslu fyrir verkið þar sem afborganir skyldu skuldfærðar á reikning Í hjá Visa-Ísland og greiðast á 11 mánuðum. V framseldi skuldabréfið til H sem framseldi það til S en innleysti það aftur vegna greiðslubrests. H krafðist þess að Í yrði dæmdur til Efnisskrá CCCI Bls. að greiða sér fjárhæð skuldabréfsins. Málið var rekið samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Í bréfinu var ákvæði þess efnis að framsal bréfsins gæti einungis farið fram til bankastofnunar eða fjármögnunaraðila sem hefðu þjónustusamn- ing við Visa-Ísland. Framangreint ákvæði skuldabréfsins um tak- mörkun á framsali bar að skýra svo að skjalið hefði réttaráhrif sem viðskiptabréf við framsal til þeirra aðila sem getið var í ákvæðinu. Þegar skuldabréfið var framselt til annarra fór um það eftir al- mennum reglum um framsal kröfuréttinda. Síðastgreindar reglur áttu við um framsal V til H. Þar sem kröfugerð H á hendur Í studd- ist samkvæmt þessu aðeins við almenna kröfu en ekki kröfu sem laut hinum sérstöku réttarfarsreglum um viðskiptabréf varð mál þetta ekki rekið samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991. Hinn áfrýj- aði dómur var því ómerktur og málinu vísað frá héraðsdómi. ...... 1887 Fjárnámsgerð sem gerð var í eign O fyrir ógreiddum opinberum gjöld- um var staðfest með úrskurði héraðsdóms en ágreiningur var um túlkun laga nr. 75/1981 um tekjuskatt og eignarskatt. Dómarinn var dómarafulltrúi við fimm fyrstu fyrirtektir málsins. Við aðalmeðferð og uppkvaðningu úrskurðar hafði dómarinn verið settur héraðs- dómari. Afskipti dómarans af málinu sem dómarafulltrúi voru ein- göngu fólgin í móttöku skjala og ákvörðunum um fresti og leiddu þau ekki til ómerkingar úrskurðarins eins og krafist var með vísan til Hrd. 18. maí 1995 í málinu nr. 103/1994. Í 92. gr. laga nr. 90/1989 var heimild til að bera undir héraðsdómara öll atriði varðandi fjár- nám sem lokið var, þar á meðal efnislegt réttmæti kröfu gerðar- beiðanda, enda hefði dómstóll ekki áður tekið afstöðu til þess, sbr. og 95. gr. laganna. Í hinum kærða úrskurði var ekki tekin rökstudd afstaða til þeirra málsástæðna um lögmæti skattkrafna sem O setti fram og studdi við kröfur sínar. Fullnægði úrskurðurinn að þessu leyti ekki 1. mgr. 114. gr. laga nr. 91/1991 og var hann ómerktur og málinu vísað heim í hérað. .................0..00000 0000 1900 G svipti konuna A lífi og með dómi Hæstaréttar 30. janúar 1990 var hann dæmdur til 14 ára fangelsisvistar. V, sonur Á sem var 7 ára þegar verknaðurinn átti sér stað krafðist þess að G yrði dæmdur til að greiða sér miskabætur o.fl. Málsaðilum var veitt gjafsókn og gjafvörn í héraði. Af hálfu beggja var við rekstur málsins krafist málskostnaðar. Í héraðsdómi var ekkert um þessar málskostnaðar- kröfur fjallað. Var meðferð málsins í héraði ómerkt og málinu vísað heim í hérað til nýrrar meðferðar og dómsálagningar. ......... 2580 J og S hf. gerðu með sér samning um einkaleyfi til handa S hf. til dreif- CCCII Efnisskrá Bls. ingar og sölu á sportfatnaði undir vöruheitinu Don Cano sem hannaður var af J. Sem greiðslu fyrir þetta einkaumboð átti S hf. að greiða ýmsar skuldir og ábyrgðarskuldbindingar fyrir J sem nán- ar voru taldar upp í samkomulaginu. Síðar kom í ljós hjá Í ein skuldbinding J til viðbótar sem ekki kom fram í samkomulaginu en ásamt J var K ábyrgur fyrir greiðslu hennar. S hf. taldi að sam- komulag hefði orðið um að félagið tæki einnig að sér þessa þriðju skuldbindingu en á móti ætti greiðsla félagsins til annarra að falla niður. S hf. greiddi I skuldbindinguna með vöxtum og kostnaði en T og U gáfu út hvort sitt skuldabréf til Í fyrir helmingi heildar- fjárhæðarinnar. Með dómi bæjarþings Reykjavíkur 31. október 1990 var því hafnað að greiðsla á umræddu skuldabréfi skyldi reiknast sem greiðsla fyrir þá hagsmuni sem J veitti S hf. sam- kvæmt samkomulaginu. T og U kröfðust þess þá að J og K yrðu dæmdir til greiðslu á fjárhæð skuldabréfsins. J var sýknaður af kröfum T og U vegna aðildarskorts þar sem þeir höfðu framselt kröfuna til S hf. Kröfuréttur þeirra hafði ekki raknað við. Kröfur á hendur K voru teknar til greina. Hæstiréttur ómerkti hinn áfrýjaða dóm og vísaði málinu sjálfkrafa frá héraðsdómi vegna vanreifunar. 3081 K kærði H fyrir líkamsárás og tilraun til nauðgunar. Ákæra var gefin út á hendur H og hann dæmdur fyrir brot gegn 1. mgr. 218. gr. alm. hgl. nr. 19/1940. K hlaut áverka af árás H og var varanleg örorka hennar metin 25%. K krafði H um skaðabætur án árangurs. Bú H var tekið til gjaldþrotaskipta 30. september 1991 að kröfu K. K lýsti bótakröfu í búið en ágreiningur reis um fjárhæð hennar. H lýsti því yfir að hann væri eignalaus. Samkvæmt kaupmála dags. 10. maí 1989 hafði H ráðstafað fasteign, sumarhúsi og bifreið til eiginkonu sinnar, L og voru þessar eignir gerðar að séreign hennar. K höfðaði mál f.h. þrotabús H samkvæmt 114. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978 á hendur L og krafðist riftunar á áðurnefndum kaupmála og endur- greiðslu. Samkvæmt 142. gr. laga nr. 21/1991 um gjaldþrotaskipti o.fl., sbr. 190. gr. gjaldþrotalaga. nr. 6/1978 skyldi sá sem hag hefði af ráðstöfun greiða búinu fé, sem svaraði til þess er greiðsla búsins hefði orðið honum að notum, þó ekki hærri fjárhæð en nam tjóni búsins. Tjón bús var það tjón sem kröfuhafar yrðu fyrir vegna þeirrar ráðstöfunar sem rift var. K var eini kröfuhafinn í búinu. Ekki lá fyrir niðurstaða um hvert tjón búsins yrði ef til riftunar kæmi, þar sem ekki hafði verið fjallað efnislega um bótakröfu K. Héraðsdómara var rétt að fresta málinu, sbr. 3. mgr. 102. gr. laga Efnisskrá CCCIII Bls. nr. 91/1991 um meðferð einkamála og var héraðsdómur ómerktur og málinu vísað heim í hérað þar sem lagt var fyrir héraðsdómara að bíða úrslita dómsmálsins um kröfuna áður en dómur yrði lagður á þetta Mál að NÝJU. „dd... 3132 Sjá Fjárnám. ...................0...... 0. 3187 B. Opinber mál Staða dómarafulltrúa, eins og henni var fyrir komið, uppfyllti ekki grunnreglur stjórnarskrár um sjálfstæði dómsvaldsins. Gilti það jafnt um einkamál sem opinber mál. Héraðsdómur í opinberu máli var því Ómerktur án kröfu og málinu vísað heim í hérað til nýrrar meðferðar og dómsálagningar. Sératkvæði. Sjá Stjórnarskrá. . 1444, 1570, 1608, 2629 J var ákærður fyrir kynferðisbrot gegn tveimur 12 ára drengjum, A og H. Atvikalýsing í ákæru og saksókn var byggð á skýrslum drengjanna, skýrslum mæðra þeirra, skýrslu þriðja drengsins, Þ sem kvaðst hafa verið viðstaddur atburðina og ódagsettu bréfi sem J ritaði. Hér- aðsdómur dæmdi J sekan um brot gegn 202. gr. og 209. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940 og 66. gr. laga nr. 58/1992 um vernd barna og ungmenna. Verjandi J krafðist þess eftir uppsögu héraðsdómsins að fram færu tilteknar skýrslutökur í málinu. Ríkis- saksóknari féllst á beiðnina en héraðsdómur hafnaði henni þar sem ekki væri lengur að finna ákvæði í lögum nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála, sbr. lög nr. 37/1994 um heimild til viðbótarrann- sóknar fyrir dómi. Verjandi J krafðist þess þá fyrir Hæstarétti að héraðsdómurinn yrði ómerktur með þeim rökum að ýmis gögn vantaði í málið, svo sem lögregluskýrslu sem S móðir A hafði gefið og skýrslu sem vitnin M og S gáfu. Einnig hefði vitnið E ekki verið yfirheyrt enda þótt hans væri getið en hann hefði haft horn í síðu J og a.m.k. að hluta verið upphafsmaður að máli þessu. G bróðir H hefði ekki verið yfirheyrður þrátt fyrir tilefni en H hefði fyrst greint honum nákvæmlega frá meintu athæfi J auk þess sem hann hefði fyrstur gefið lögreglunni heildarskýrslu um málið en þess var ekki getið í lögregluskýrslum. M stjúpi A hefði ekki verið yfir- heyrður þrátt fyrir sérstakt tilefni. Þá væri ekki að finna í málinu kæru föður A til barnaverndaryfirvalda á hendur M. Ekki væri að finna í málinu skýrslu skólasálfræðings. Um lýsingu málsatvika í héraðsdómi sagði verjandinn m.a. að yfirleitt væri lítt sagt frá tengslum aðila og vitna og væri „heildarmyndin óskýr“. Fyrir CCCIV Efnisskrá Bls. Hæstarétt var lagt endurrit hljóðritunar af samtali verjanda J við vitnið Þ þar sem vitnið kvaðst draga fyrri skýrslur sínar í málinu að meira eða minna leyti til baka. Vitnið gaf ekki skýrslu um þetta hjá lögreglu. Hæstiréttur ómerkti héraðsdóminn og vísaði málinu heim í hérað til gagnaöflunar og nýrrar dómsálagningar samkvæmt Í. mgr. 156. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála, sbr. 16. gr. laga nr. 37/1994 með þeim rökum að fallast yrði á, að í málið skorti ýmsar skýrslur sem hlytu að teljast nauðsynlegar til að dóm- ur yrði réttilega á það lagður. .............0......%0.eeeeennanere treat 2883 Ómerking ummæla Sjá Ærumeiðingar. ..........000.. etern netanna 63, 408, 774 Sjá Meiðyrðamál. .............0.e ee. e0000eereeeanannnnrrerrrnn neee 1257 Óréttmætir viðskiptahættir L hafði rekið útfararþjónustu frá árinu 1899 og K einnig frá árinu 1948. L hafði 70-75% markaðshlutdeild allt fram til ársins 1980 en K um 25-30%. Eftir 1980 minnkaði markaðshlutdeild L stöðugt og árið 1985 annaðist L um 20% útfara á Reykjavíkursvæðinu en árið 1991 7,24% útfara miðað við fjölda látinna í landinu. L krafðist þess að K yrði dæmdur til greiðslu skaðabóta og hélt því fram að ástæða þess að markaðshlutdeild hans hefði minnkað væri sú að K hefði í heimildarleysi notað kirkjugarðsgjöld til að niðurgreiða útfarar- kostnað og hefði þannig getað boðið lægra verð á útfararþjónustu en L. Í málinu var lögð fram greinargerð löggilts endurskoðanda sem taldi að leiða mætti líkur að því að L hefði orðið fyrir verulegu tjóni vegna þess að K hefði ekki tekið eðlilegt endurgjald fyrir þjónustu sína og notið þar fjárhagslegra yfirburða sinna. Áætlaði hann bótakröfu L eftir þremur mismunandi leiðum. Fjárhæð bóta- kröfu L var miðuð við þessar áætlanir. Dæmt að það væri engum vafa undirorpið að sú ákvörðun K að nota kirkjugarðsgjöld til að niðurgreiða útfararþjónustu hefði orðið til þess að markaðshlut- deild L fór upp úr þessu minnkandi. Niðurgreiðslurnar samrýmd- ust ekki þeirri meginreglu um góða viðskiptahætti sem lýst var í 26. gr. laga nr. 56/1978 um verðlag, samkeppnishömlur og óréttmæta viðskiptahætti, sbr. nú 20. gr. samkeppnislaga nr. 8/1993. Útreikn- ingar L urðu hins vegar ekki lagðir til grundvallar við ákvörðun bótafjárhæðar. Sönnun um raunverulegt tjón í máli sem þessu var örðug og þótti eðlilegt að dæma L bætur að álitum. Var haft í huga Efnisskrá CCCV Bls. að verulegar líkur voru á því að verðlagning K ein hefði ekki ráðið því að markaðshlutdeild L minnkaði á því tímabili sem hér var um að ræða, heldur hefðu aðrir þættir einnig skipt máli. Bætur til L voru ákveðnar kr. 6.000.000. Tveir dómarar skiluðu sératkvæði og töldu að sýkna bæri K af kröfum L. .......................000000nan 2592 Peningalán Sjá FYrNINg. ........... rr rranerrrnnr ern rrrrnnnrrttnrrarnrrrr rn 2190 Prókúra Sjá UMbOð. ....dceeeeere err er taste nr rrnrrr tann 1777 Ráðgjöf K byggingaverktaki leitaði til S, sjálfstætt starfandi tæknifræðings um aðstoð við gerð tilboðs í hönnun og byggingu iðnaðarhúss. Á grundvelli útreikninga S gerði K tilboð í bygginguna og var tilboð- ið samþykkt. Í ljós kom að kostnaður K við verkið var hærri en fjárhæð verksamningsins. K krafðist þess að S yrði af því tilefni dæmdur til að greiða sér skaðabætur og hélt því fram að S hefði gert mistök í útreikningum sínum og bæri hann því skaðabóta- skyldu gagnvart K á tjóni sem af því hlaust en meðal annars var samlagningarskekkja í útreikningum S að fjárhæð kr. 1.000.000. Í málinu var lögð fram matsgerð dómkvaddra matsmanna um hvað væri eðlilegt kostnaðarverð einstakra liða verksins. S krafðist sýknu og hélt því fram að hann hefði einungis veitt K ráðgjöf en K bæri sjálfur ábyrgð á verksamningnum. S var sýknaður af kröfum K með vísan til þess að útreikningar hans á einstökum liðum verks- ins væru Í samræmi við niðurstöðu matsmanna. Þegar verksamn- ingurinn var borinn saman við tilboðið var ljóst að kostnaðartölur einstakra liða höfðu komið til endurskoðunar og þeim verið breytt við gerð verksamningsins. Niðurstöðutala samningsins, kr. 6.800.000 var rétt samtala og gat K ekki borið fyrir sig umrædda samlagningarskekkju. Sératkvæði. .........0..0.0000. 0... 2130 Ráðningarsamningar I var ráðinn framkvæmdastjóri Ú með ótímabundnum ráðningarsamn- ingi 10. október 1988 og 6 mánaða uppsagnarfresti. Breytingar urðu á eignaraðild Ú 15. október 1991 og var nafni þess breytt í S. Gert var samkomulag við Í um að hann gegndi starfi framkvæmdastjóra CCCVI Efnisskrá Bls. til desemberloka það ár. 13. janúar 1992 var gerður nýr ráðningar- samningur við 1 fyrir tímabilið 1. janúar 1992-31. mars 1992. | hélt áfram starfi sínu hjá S eftir það án þess að nýr skriflegur samningur væri gerður við hann. 26. febrúar 1993 var Í sagt upp störfum frá og með næstu mánaðamótum með 1 mánaðar fyrirvara. Í taldi sig eiga 6 mánaða uppsagnarfrest samkvæmt samningnum frá 10. október 1988 sem tekið hefði gildi á ný eftir að tímabundnu samningunum lauk. Talið var að með samningnum 13. janúar 1992 hefði samning- urinn frá 10. október 1988 fallið úr gildi og var S heimilt að segja | upp með Í mánaðar fyrirvara. Gegn neitun Í var talið vafasamt að uppsagnarbréfið hefði borist honum fyrir mánaðamót febrúar/mars og var talið að uppsagnarfresturinn hefði byrjað að líða 1. apríl 1993. S var dæmdur til að greiða Í laun í 1 mánuð kr. 267.223. ..... 710 Sjá Biðlaun. .......................0.eea neee 2342 Refsiákvörðun Sjá Áfengislagabrot, Ávana- og fíkniefni, Bifreiðar, Kynferðisbrot, Líkamsárás, Skjalafals Sjá Viðurlagaákvörðun. ....... 100, 361, 548, 553, 557, 562, 707, 1484, 2474, 2756 Refsimálskostnaður Þegar litið var til þeirrar háttsemi áfrýjanda að hafa uppi vísvitandi rangar staðhæfingar þess efnis að umkrafinn víxill væri falsaður, svo og til þess verulega dráttar sem hann hafði valdið á málinu og algerlega tilefnislausrar áfrýjunar var stefndu ákveðinn málskostn- aður fyrir Hæstarétti úr hendi áfrýjanda með tilliti til 2. mgr. 131. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sjá Víxlar, víxilmál. ... 683 Refsingar og önnur viðurlög a) Fangelsisrefsing. ....................... 88, 100, 210, 361, 517, 521, 548, 553, 557, 707, 1145, 1190, 1276, 1282, 1469, 1480, 1484, 1520, 1631, 2081, 2235, 2336, 2351, 2355, 2474, 2569, 3089, 3238 b) Varðhaldsrefsing. ....................0.0 eeen 127 c) Fangelsisrefsing Og Sekt. .............00...0 00 2196 d) Sekt dæmd og varðhald sem vararefsing. ............. 408, 486, 983, 1652, 2410 e) Skilorðsbundnir dómar. ....................... 366, 562, 745, 814, 1043, 1122, 2244 f) Skilorðsbundin fangelsisrefsing og sekt. .............000.0..... 2244, 2610, 2984 g) Svipting Ökuleyfis. ...................0....0. 521, 548, 588, 727, 983, 2081, 2355 h) Eignaupptaka. .................... 100, 361, 517, 553, 1652, 2244, 2410, 2474, 3149 I) Ómerking ummæla. „ll... 408, 774 j) Hluti refsingar skilorðsbundinn og hluti óskilorðsbundinn. ........... 479, 486, 588, 1199, 1474, 1548, 1722, 2235, 2569, 3025, 3182 Efnisskrá CCCVII Bls. k) Skylda til að sæta umsjón á skilorðstíma. ...................000t 562, 1199 Res judicata Sjá Frávísunarúrskurður felldur úr gildi. ..........................000 000 Réttarfar Sjá einnig Aðfinnslur, Aðild, Áfrýjun, Dómarar, Frávísun, Ómerking, Sönnun, Varnir. Kröfugerð áfrýjanda í héraði og fyrir Hæstarétti um ómerkingu tiltek- inna ummæla var á reiki. Áfrýjandi féll fyrst frá upphaflegri kröfu um ómerkingu ummælanna en hafði hana síðan uppi aftur og taldi sig einungis hafa fallið frá refsikröfu. Þar sem ekki kom fram af þingbók skýlaust samþykki gagnaðila á þessari viðbót við kröfu- gerð áfrýjanda fékk krafa um ómerkingu þessara ummæla ekki komist að í málinu. Sjá Ærumeiðingar. ..........0..0....... Annmarkar voru á reifun málsins en þó ekki slíkir að efnisdómur yrði ekki lagður á það. Sjá Ábyrgð, ábyrgðaryfirlýsing. ....................... Galli á málatilbúnaði leiddi til þess að hluta kröfugerðar áfrýjanda var vísað frá dómi. Sjá Lausafjárkaup. .......................aa Héraðsdómur vísaði frá dómi kröfu gagnáfrýjanda í framhaldssök á þeim forsendum að hún væri vanreifuð, en þeirri kröfu hélt gagn- áfrýjandi fram sem aðalkröfu í málinu fyrir Hæstarétti. Gafst aðil- um eigi kostur á að tjá sig sérstaklega um það atriði málsins áður en dómur var kveðinn upp, sbr. 100. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Dómara bar að kveða upp sérstakan úrskurð um frávís- un kröfunnar að undangengnum munnlegum málflutningi. Gagn- áfrýjandi kærði ekki frávísunarákvæði héraðsdóms og áfrýjaði hon- um ekki til ómerkingar. Varð því ekki fjallað um efni aðalkröfu gagnáfrýjanda fyrir Hæstarétti. Sjá Lausafjárkaup. ....................... Deilt var um ákvæði ráðningarsamnings þar sem áfrýjandi skuldbatt sig til að vinna ekki við eða starfrækja rekstur í tiltekinni starfsgrein í 5 ár frá starfslokum hjá stefnda. Er málið kom fyrir Hæstarétt var frestur samkvæmt greindu samningsákvæði liðinn. Dagsektir komu því ekki til álita og ekki var fallist á að í dagsektaákvæði héraðs- dóms fælust skaðabætur til handa stefnda. Málinu var ekki gagn- áfrýjað og varð því ekki dæmt um slíkar skaðabætur. Sjá Vinnu- SAMNINBAF. „lll... Sakarefni var skipt í héraði samkvæmt 1. mgr. 31. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sjá Verksamningar. .....................0....0...0.... Áfrýjandi orðaði kröfu sína fyrir Hæstarétti á þá leið að stefndi verði 228 318 804 841 1646 1739 CCCVIII Efnisskrá Bls. dæmdur til að greiða skuld skv. nánar tilgreindum dómi bæjarþings Kópavogs og var skuldinni lýst með beinni tilvitnun í dómsorð hans, sem tekið var upp í heild. Þessi kröfugerðarháttur var óvið- eigandi þegar af þeirri ástæðu að stefndi var ekki aðili að málinu og því ekki bundinn af umræddum dómi, sbr. áður 1. mgr. 195. gr. laga nr. 85/1936 og nú 1. mgr. 116. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Þótt kröfugerð málsins væri ekki hnökralaus var hún nægilega skýr til að dómur yrði lagður á hana. Sjá Skuldabréf. ..... 1760 Réttindasvipting Sjá Ökuleyfissvipting Riftun Sjá Fjárskipti við skilnað, Gjaldþrotaskipti, Kaup, Lausafjárkaup Riftunarkrafa Sjá Gjaldþrotaskipti Ríkisstarfsmaður Sjá Vinnusamningar. .............000000.00 0000 0000 2744 Sakargögn A, blaðamaður neitaði að svara spurningum rannsóknarlögreglu ríkis- ins, sem beindust að ætluðu broti á þagnarskyldu samkvæmt 43. gr., sbr. 100. gr. laga nr. 43/1993 um viðskiptabanka og sparisjóði og 136. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Beiðnin var sett fram vegna opinberrar rannsóknar, sem beindist að því að upplýsa hvort A hefði við ritun greinaflokks sem birtist í Morgunblaðinu um endalok Sambands íslenskra samvinnufélaga reist skrif sín á trún- aðarupplýsingum sem ætla mátti að maður sem bundinn var þagnarskyldu samkvæmt lögum nr. 43/1993 hefði látið A í té. Rann- sóknarlögregla ríkisins beiddist þess þá að A yrði kvödd fyrir dóm til að svara þessum spurningum, sbr. 1. mgr. 74. gr. laga nr. 19/1991. Í samræmi við 2. mgr. 74. gr. sömu laga voru rannsóknargögn máls- ins send með beiðninni til dómara til að dómari gæti kynnt sér for- sendur og tilefni vitnaleiðslunnar en rannsóknarlögregla ríkisins taldi sig ekki hafa lagt gögnin fram í málinu. Lögmaður A krafðist þess að sér yrðu afhent ljósrit allra gagna málsins. Rannsóknarlög- regla ríkisins mótmælti kröfu lögmannsins. Við skýrslutökur hjá lögreglu og fyrir dómi var Á gert ljóst að hún væri þar sem vitni en ekki sem sakborningur. Í IV. kafla laga nr. 19/1991 var fjallað um sakborning og verjanda hans, m.a. var í 43. gr. ákvæði um að verj- Efnisskrá CCCIX Bls. andi sakbornings skyldi fá endurrit af öllum skjölum sem málið varðaði. Sú réttarfarsnauðsyn um jafnræði sem þar bjó að baki var ekki fyrir hendi milli aðila og vitnis. Ekki var að finna reglu um skyldu til afhendingar rannsóknargagna til vitna í þeim ákvæðum laganna, sem þau varðaði. Var því ekki fallist á kröfu lögmanns A. 2879 Sakarkostnaður Áfrýjunarfrestur var liðinn þegar áfrýjunarstefna var gefin út og var málinu vísað frá Hæstarétti. Þótt gögn málsins hefðu borið með sér að áðurgreindur annmarki stæði í vegi fyrir áfrýjun málsins til Hæstaréttar, var athygli ákærða ekki vakin á þessu áður en áfrýjun- arstefna var gefin út af hálfu ákæruvalds og málsgögn útbúin til Hæstaréttar. Á því stigi naut ákærði aðstoðar verjanda. Sakar- kostnaður var því lagður á ríkissjóð, þar með talin málsvarnarlaun skipaðs verjanda ákærða. .................)00....000ene ret reennnrerrrsrnnnnrrr 551 A var ákærður fyrir manndráp af gáleysi í umferðarslysi. Í yfirliti sýslu- mannsins í Keflavík um sakarkostnað voru reikningar frá Rann- sóknastofnun Háskólans vegna krufningar á líki hins látna farþega í bílnum, að fjárhæð kr. 49.534 og frá Rannsóknastofnun í lyfja- fræði vegna alkóhóls- og lyfjaleitar í blóði ákærða og þvagi að fjár- hæð kr. 106.934. Ekki lá fyrir af hvaða sökum stofnað var til þessa kostnaðar í þágu rannsóknar málsins. Var hann ekki talinn eðli- legur eða nauðsynlegur hluti kostnaðar við saksókn gegn ákærða eins og hér stóð á og var A ekki gert að greiða þennan kostnað en allur annar sakarkostnaður í héraði og áfrýjunarkostnaður var lagður á Á. ddr 588 Af hálfu ákæruvalds var héraðsdómi áfrýjað til þyngingar í kjölfar áfrýj- unar ákærða og var ekki fallið frá kröfu um þyngingu refsingar fyrr en eftir að ákærði hafði dregið til baka áfrýjun að sínu leyti. Þegar þetta var virt og með vísan til dóms Hæstaréttar 10. mars 1994 í málinu nr. 495/1993 var allur áfrýjunarkostnaður sakarinnar lagður á ríkissjóð, þar á meðal málsvarnarlaun skipaðs verjanda ákærða. 1276 Sakarskipting Sjá Skaðabætur. ...............00.0... 525, 604, 1052 Sakartæming Sjá Opinberir starfsmenn. .................... rr 2336 Saksóknarlaun Með hliðsjón af 1. mgr. 168. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála þóttu ekki efni til að gera mun á málsvarnarlaunum og sak- CCCX Efnisskrá Bls. sóknarlaunum í héraði og var fjárhæð saksóknarlauna breytt til samræmis við það. Sjá Fjársvik. ............... err 479 Sameiginlegur kostnaður Sjá Fjölbýlishús. ...........................0 renn 2838 Sameign Sjá Afnotaréttur, Fjölbýlishús, Skaðabætur, Umboð Samkeppnisbrot J var ákærður fyrir að hafa með ólögmætum hætti haft til sölu og selt fatnað, eftirlíkingar af framleiðsluvörum fyrirtækisins Levi Strauss ér Co, sem framleiddur var ólöglega með vörumerkjum þess fyrir- tækis en megnið af fatnaðinum hafði J flutt inn til landsins sjálfur án þess að hafa heimild Levis Strauss ér Co. Meðal gagna málsins var listi yfir allmörg vörumerki skráð á Íslandi í eigu fyrirtækisins Levi Strauss £ Co í Bandaríkjunum. Myndrit þessara vörumerkja lágu ennfremur fyrir í málinu. Þegar merkingar á fatnaði í eigu J sem lagt hafði verið hald á í þágu rannsóknar málsins voru bornar saman við hin skráðu vörumerki var ljóst að ýmist var um að ræða notkun merkjanna sjálfra, lítt eða ekkert breyttra, eða hreinar eft- irlíkingar af þeim. Fór notkun merkinga á fatnaðinum í bága við hagsmuni hins bandaríska fyrirtækis, sem naut einkaréttarlegrar verndar samkvæmt lögum nr. 47/1968 um vörumerki með síðari breytingum. Brot J varðaði við 25. gr., sbr. 57. gr. samkeppnislaga nr. 8/1993. J hafði ekki áður gerst sekur um refsiverða háttsemi sem máli skipti við ákvörðun refsingar í þessu máli. Refsing J var ákveðin sekt að fjárhæð kr. 250.000 og vararefsing 40 daga varð- hald. Fatnaður sem hald hafði verið lagt á var gerður upptækur... 1652 Samkeppnisreglur Sjá Aðfararheimild. ...................0000000000 000 0000 2760 Samlagsaðild Sóknarnefnd Þingeyrarkirkju (S) höfðaði mál gegn M og Þ og krafðist þess að þeir yrðu dæmdir óskipt til greiðslu skaðabóta. Viðgerðir höfðu farið fram á Þingeyrarkirkju sumarið 1988 en við þær fram- kvæmdir tóku M og Þ að sér ákveðin verk. Skaðabótakrafan var reist á því að gallar hefðu komið í ljós eftir framkvæmdir M og Þ. Efnisskrá CCCXI Fallist var á það með S að það væri ekki skilyrði samlagsaðildar samkvæmt 19. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála að um væri að ræða óskipta sakarábyrgð varnaraðila. Kröfur S á hendur M og Þ tengdust með þeim hætti að fullnægt var skilyrðum 1. mgr. 19. gr. laga nr. 91/1991. Sætti málið því ekki frávísun frá héraðsdómi at þeim sökum. Málatilbúnaði S var áfátt og skorti á að hann hefði gert svo skýra grein sem skyldi fyrir málsástæðum sínum og kröfum á hendur einstökum varnaraðilum. Ekki var útilokað að S tækist að bæta úr því við efnismeðferð málsins. Frávísunarúrskurður héraðs- dómara var því felldur úr gildi. ................0........ 0... 0 000. Samningalög Sjá Kaup. Sjá Verksamningar. ....................... ner Samningar Sjá FéVÍti. „.........0 rr H og Ú gerðu samkomulag um kaup H á hlut U í óskráðu sameignarfé- lagi þeirra V. Kaupverðið skyldi H greiða með yfirtöku allra skulda V. Auk þess skyldi H gefa út skuldabréf til Ú. H gaf ekki út skulda- bréfið og hélt því fram að fjárhæð skuldabréfsins hefði átt að hækka eða lækka í samræmi við endanlegt uppgjör en eftir gerð samningsins hefðu komið bakreikningar á V. U krafðist þess að H yrði dæmd til að greiða sér fjárhæð skuldabréfsins. Svo sem samn- ingur aðila var úr garði gerður var lagt til grundvallar að fjárhæð yfirtekinna skulda er hvíldu á V, kr. 5.895.268 hefði ráðið þeirri fjárhæð sem falla skyldi til U sem söluverð og þar með fjárhæð skuldabréfsins. Í ljós hafði komið að skuldir samkvæmt samkomu- laginu voru oftaldar um kr. 385.536 og skyldi greiðsla til U hækka um helming þeirrar fjárhæðar. Eftir gerð samningsins hafði einnig komið í ljós skuld V við K að fjárhæð kr. 1.303.105 og bar að draga helming hennar frá greiðslunni til Ú. H var því dæmd til að greiða U kr. 341.216. 2... Sjá UMbOð. -............. rr S keypti togarann A af hlutafélaginu F. Kaupverðið var samkvæmt afsali kr. 300.903.735 og var meðal annars greitt með yfirtöku á tiltekn- um skuldum sem voru nákvæmlega tilgreindar í afsalinu. B og G sem voru hluthafar í F kröfðust þess að S yrði dæmdur til að greiða sér kr. 4.340.000 og kr. 1.860.000. B og G kváðu hinar umstefndu Bls. 1785 447 2101 462 822 1231 CCCKII Efnisskrá Bls. skuldir upphaflega hafa verið skuldir F við E en B og G hefðu leyst þær til sín sem ábyrgðarmenn. Gert hefði verið samkomulag milli aðila málsins, dagsett sama dag og afsalið þar sem meðal annars væri það loforð gefið af hálfu S að auk yfirtöku á þeim skuldum sem tilgreindar voru í afsali yrðu hluthafar í F leystir úr persónu- legum ábyrgðum við Landsbanka Íslands og aðra kröfuhafa F. Ekkert hafði komið í ljós sem benti til að S hefði ætlað að yfir- taka aðrar skuldir en þær sem tilgreindar voru í kaupsamningi. Hefði ætlunin verið önnur, hefði B og G verið í lófa lagið að hlutast til um skýrara orðalag samningsins. Kröfum B og G var hafnað... 1745, 1749 B krafðist þess að J yrði dæmdur til að greiða sér skuld að fjárhæð kr. 2.976.472. Kröfu sína byggði B á því að hann hefði framkvæmt borun í landi J. J krafðist sýknu gegn greiðslu á kr. 128.115. J hélt því fram að B hefði tekið að sér að bora þessar holur til greiðslu skuldar við hann auk þess sem hann ætti hjá B launakröfur vegna þátttöku í boruninni. Fékk þessi staðhæfing J stoð í framburði vitna. Matsgerð dómkvaddra matsmanna um hvað væri hæfilegt endurgjald fyrir verkið studdi þá staðhæfingu J að samið hefði verið um ákveðið verð fyrir verkið. Þegar þetta var virt voru fram komnar nægilegar líkur fyrir því að samkomulag hefði orðið milli aðila um endurgjald fyrir verkið. Var sönnunarbyrði um hið gagnstæða lögð á B. Ekki var talið að B hefði tekist þessi sönnun. Krafa J var því tekin til greina og hann dæmdur til að greiða B kr. 128.11S. rr 2042 G tók bátinn E á leigu af F með aflaheimildum. G færði aflaheimildir af eigin bát yfir á leigubátinn og voru hlutföllin 47,88% frá F og 52,12% frá G. G reri bátnum til vors en þá varð að samkomulagi milli þeirra að F tæki bátinn aftur. Óveiddar aflaheimildir voru þá samkvæmt útreikningi G 26 tonn af þorski og 4% tonn af ufsa. F undirritaði beiðni til sjávarútvegsráðuneytisins um að þessar afla- heimildir yrðu fluttar yfir á bát G. F krafðist þess síðan að G yrði dæmdur til að greiða sér kr. 584.624 sem var andvirði 47,88% óveiddra aflaheimilda sem fluttar höfðu verið á bát G að frádreg- inni ofgreiðslu G vegna fyrra uppgjörs. Einnig var innifalið í kröf- unni upptaka afla frá bát F, sem til komin var vegna yfirfærslu of mikilla aflaheimilda á bát G en samkvæmt því hafði bátur F veitt meira en leyfilegt var. Talið var að eðlileg uppgjörsaðferð aðila á óveiddum aflaheimildum hefði verið sú að þær skiptust í sömu Efnisskrá CCCXIII hlutföllum og þeir lögðu þær til í upphafi, það er 47,88% og 52,12%. Kröfur F voru því teknar til greina. ...............0...... 0. Sjá Samkeppnisbrot. dd... Sjá Brot gegn 4. mgr. 220. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. ....... Sératkvæði Sératkvæði í Hæstarétti ..................... 105, 187, 198, 248, 257, 267, 279, 286, 408, 716, 752, 774, 783, 856, 867, 937, 989, 1043, 1161, 1175, 1245, 1319, 1444, 1469, 1518, 1520, 1559, 1586, 1631, 1752, 1760, 1807, 1840, 1863, 1890, 2120, 2130, 2194, 2249, 2328, 2417, 2445, 2582, 2592, 2610, 2744, 2847, 2958, Sérálit Sjá Kynferðisbrot. „eeen rr Sjálfskuldarábyrgð Vegna umboðsskorts stofnaðist ekki kröfuréttur á hendur þeim sem var aðalskuldari samkvæmt skuldabréfi. Ó varð því ekki sóttur til greiðslu á fjárhæð skuldabréfsins sem sjálfskuldarábyrgðarmaður samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sjá Skuldabréf... erna H krafðist þess að G, K og O yrðu dæmd til að greiðslu skuldar sam- kvæmt skuldabréfi útgefnu af B en G, K og O höfðu tekist á hend- ur sjálfskuldarábyrgð á greiðslu bréfsins. Bú B hafði verið tekið til gjaldþrotaskipta. Við meðferð málsins í héraði féll H frá kröfum á hendur B en krafðist dómtöku á hendur öðrum stefndu. G, K og O kröfðust sýknu á þeim grundvelli að krafan á hendur þeim sem sjálfskuldarábyrgðarmönnum væri fallin niður þar sem H hefði fall- ið frá kröfu sinni á hendur aðalskuldara bréfsins. Eigi var talið að H hefði gefið eftir kröfu sína á hendur aðalskuldara skuldabréfsins. Þar sem krafan var gjaldfallin var H í sjálfsvald sett hvort hann leit- aði fullnustu hennar hjá aðalskuldara eða sjálfskuldarábyrgðar- mönnum, einhverjum þessara eða þeim öllum. Krafa H var því tek- in til Qr€ina. ........ nr Ó tókst á hendur sjálfskuldarábyrgð á greiðslu samkvæmt samningi um fjármögnunarleigu þar sem G leigði M bifreið, talstöð og gjald- mæli. Ofangreindur fjármögnunarleigusamningur lenti í vanskilum Bls. 2154 2972 3089 114 328 CCCXIV Efnisskrá Bls. og krafðist G þess að M og Ó yrðu dæmdir til greiðslu á skuld sam- kvæmt honum að fjárhæð kr. 850.920. Ó krafðist sýknu með þeim rökum að G hefði látið M vera með bifreiðina í umráðum sínum í 7 mánuði fram yfir vanskil. Við þetta hefði verðfall bifreiðarinnar orðið kr. 400.000 og bæri G einn ábyrgð á því. Ákvæði samningsins um uppsögn hans í tilefni af vanskilum M var heimildarákvæði og lagði það í vald G að meta hvenær bæri að beita því. Krafa G var því tekin til greina. ...........................0 nr 850 Sjá Skuldabréf. ..............0... err 1416 B og F tókust á hendur sjálfskuldarábyrgð á efndum tveggja fjármögn- unarleigusamninga sem G gerði við I og tilkomnir voru af því að I seldi G fjóra lyftara og vírklippur sem | átti og leigði þessi tæki síð- an aftur af G. Vanskil urðu á greiðslum Í og voru samningarnir gjaldfelldir og leigumunirnir teknir aftur. Bú | og F voru tekin til gjaldþrotaskipta. G krafðist þess að B yrði dæmdur til greiðslu á eftirstöðvum fjámögnunarleigusamningsins samkvæmt sjálfskuldar- ábyrgðinni. B krafðist sýknu með vísan til þess að G hefði aldrei tilkynnt B um vanskil aðalskuldara og að G hefði sent honum til- kynningar sem sýndu að skuldastaðan væri miklu lægri en byggt var á fyrir dómi. Einnig mótmælti B matsverði leigumunanna og taldi það alltof hátt. Hélt hann því fram að samkomulag hefði tek- ist með honum og forsvarsmönnum G þess efnis að hann greiddi kr. 300.000 og yrði þar með laus undan ábyrgð sinni. Loks hélt G því fram að krafan væri fallin niður vegna vanlýsingar þar sem G hefði ekki lýst henni í þrotabú I. Hafnað var öllum málsástæðum B að því undanskildu að fallist var á að matsverð leigumunanna væri of hátt. B var dæmdur til að greiða G kr. 2.300.365 ásamt vöxtum, að frádregnum kr. 1.199.899. ............00.0000...00 0000 1493 Sjálftaka Sjá Eignarréttur. ....................... rr 160 Sjóðir Sjá Skattar. ......................00nanrr renna 435 Sjómenn Sjá Almannatryggingar, Skaðabætur, Vinnusamningar Sjúkrahús S krafðist þess að fá afhent afrit allra sjúkraskráa sem um hann höfðu verið færðar 1976-1986. Sjá Sjúkraskrá. ...................000......0.00.00.. 167 R sem gekkst undir aðgerð til lagfæringar á stórutáarskekkju krafðist Efnisskrá CCCXV Bls. bóta vegna meintra mistaka við eftirmeðferð aðgerðarinnar. Sjá Skaðabætur. ...........0.00.. rr 989 Sjá ÓfrjósemmisaðgErð. ........d..rrrrrrrrrsrrnsrrrrrr 3277 Sjúkraskrá S var öðru hverju lagður inn á geðsjúkrahús 1976-1986. 29. júní 1988 óskaði hann eftir því við T, geðlækni á Kleppi að „fá afhentar sjúkraskýrslur sínar vegna innlagna á deildir Kleppsspítala á árun- um 1976 til 1986.“ Vísaði S til 2. mgr. 16. gr. læknalaga nr. $3/1988, sem taka áttu gildi Í. júlí 1988 en þar var kveðið á um að lækni væri skylt að afhenda sjúklingi afrit af sjúkraskrám sem um hann höfðu verið færðar. Sambærilegt ákvæði var ekki í eldri læknalögum nr. 80/1969. T neitaði að afhenda S sjúkraskrárnar með vísan til þess að 2. mgr. 16. gr. laga nr. 53/1988 tæki ekki til sjúkraskráa sem væru eldri en lögin. Með bréfi 23. febrúar 1990 óskaði S eftir atbeina heilbrigðisráðuneytisins til að fá sjúkraskrárnar afhentar. Með lög- um nr. 50/1990 var lögfest að 2. mgr. 16. gr. læknalaga nr. 53/1988 tæki ekki til sjúkraskráa sem færðar voru fyrir gildistöku laganna. Heilbrigðisráðuneytið synjaði að afhenda S sjúkraskrárnar með vísan til áðurnefnds ákvæðis. S krafðist þess að stefndu yrði dæmt skylt að afhenda honum afrit allra sjúkraskráa sem um hann höfðu verið gerðar fyrr og síðar og voru í fórum stefndu eða yfirlæknis geðdeildar Landspítalans. Talið var að lög nr. 50/1990 tækju ekki til upplýsinga, sem þegar hafði verið óskað eftir fyrir gildistöku lag- anna. S átti því rétt á að fá afrit allra sjúkraskráa sem um hann höfðu verið færðar og voru í vörslum T. T bar að framkvæma það með því að skila afriti allra sjúkraskráa til landlæknis innan mánað- ar frá uppsögu dóms Hæstaréttar að viðlögðum dagsektum. Land- læknir skyldi annast frekari fyrirgreiðslu erindis S. ...................... 167 Skaðabætur, skaðabótamál A. Innan samninga B krafðist skaðabóta úr hendi M vegna galla á smíði trefjaplastbáts. Krafa um bætur var fallin niður vegna fyrningar en M var dæmdur til greiðslu dagsekta fyrir drátt á afhendingu bátsins og bóta fyrir aflatjón. Sjá Kaupsamningur. ................00..0.00 0000 000 136 V krafðist þess að S yrði dæmdur til að greiða sér andvirði skúrs sem S setti niður hjá veiðihúsi V en fjarlægði þegar leigutíma veiðihússins lauk. Sýkna. Sjá Eignarréttur. ............0......0.00. 00 160 CCCXVI Efnisskrá B og T kröfðust þess að S yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur vegna skemmda á leiguhúsnæði. Sýkna. Sjá Leigusamningar. ....... J krafðist bóta úr hendi R vegna slita á ráðningarsamningi, sbr. 2.-4. mgr. 45. gr. sjómannalaga nr. 35/1985. Sjá Bætur fyrir uppsögn. .... Sjá Víxlar, víxilmál. .........................00. ner Sjá Innlausn samkvæmt lögum um brunatryggingar. ............................ J krafðist skaðabóta en hann hafði vegna mistaka verið settur kennari við Fjölbrautaskólann í Breiðholti en varð að skila setningarbréfi sínu. J voru dæmdar bætur. Sjá Stöðuveiting. ..............0.......0...00.. L og S fengu greiddar bætur úr Viðlagatryggingu Íslands vegna skemmda á íbúðarhúsi af völdum landsigs og veittu B, oddvita Öxarfjarðarhrepps umboð til að taka við bótunum. B ráðstafaði bótum L til byggingar nýs íbúðarhúss sem S hafði hafið byggingu á. L krafðist þess að B og Öxarfjarðarhreppur yrðu dæmdir til að greiða sér bætur þar sem B hefði ekki haft umboð til að ráðstafa bótunum. Sýkna. Sjá UMboð. .........00000000000000 ter S krafðist bóta úr hendi V vegna galla á bátsvél. V var sýknaður af kröf- um S en fallist var á kröfu V í gagnsök um endurgreiðslu útlagðs kostnaðar vegna tilrauna til lagfæringa á vélinni. Sjá Lausafjár- kap. rennur err 1 framkvæmdastjóra UÚ var sagt upp störfum með mánaðar fyrirvara. Í krafðist launa í 6 mánaða uppsagnarfresti og taldi sig eiga þann uppsagnarfrest. Dæmt að heimilt hefði verið að segja Í upp störfum með mánaðar fyrirvara. Sjá Ráðningarsamningar. ........................ E, A og H seldu Þ einbýlishús og kröfðu hann um eftirstöðvar útborg- unar sem var í vanskilum. Þ krafðist í gagnsök skaðabóta vegna galla á fasteigninni. Krafa E, A og H var tekin til greina og kröfur Þ í gagnsök með kr. 2.010.000. Sjá Fasteignakaup. ........................ L keypti íbúð af P og H og krafðist þess að þau yrðu dæmd til að greiða henni skaðabætur vegna galla á íbúðinni. Kröfur L voru teknar til greina að hluta. Sjá Fasteignakaup. ...............0.000.0.. 0000... Stjórnarmenn í hlutafélagi voru sýknaðir af kröfu um greiðslu skaða- bóta. Sjá Hlutafélög. ............000...... H krafðist skaðabóta vegna uppsagnar vinnusamnings. Sýkna. Sjá Vinnusamningar. neee D krafðist þess að ríkissjóður (R) yrði dæmdur til greiðslu skaðabóta þar sem staða hans sem yfirverkfræðingur hjá Vita- og hafnamála- skrifstofunni var lögð niður. Taldi hann að niðurlagning stöðunnar væri dulbúin uppsögn og að ástæður þær sem greindar voru í 14. gr. Bls. 233 279 286 332 382 390 669 710 1010 1136 1212 1293 Efnisskrá CCCXVII laga nr. 38/1954 um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins hefðu ekki verið fyrir hendi. Bætur til D voru dæmdar kr. 2.500.000. Sjá Niðurlagning stöðu. ...................0.a rr V keypti af T rekstur heildverslunarinnar B ásamt innréttingum og tækj- um, svo og erlend viðskiptasambönd. Firmaheitið B skyldi fylgja með í kaupunum og lofaði T að fara ekki í samkeppni við V. Eftir kaupin varð V var við að T væri að bjóða vörur frá umboði heild- verslunarinnar og að hann notaði enn firmaheitið B í ýmsum sam- böndum sínum. Einnig hélt T áfram viðskiptum við ýmsa umboðs- aðila B í samkeppni við V. Þessar aðgerðir sem fóru í bága við samningsrétt V voru til þess fallnar að skaða erlend viðskiptasam- bönd B sem V eignaðist við kaupin. Með þessum ólögmætu að- gerðum sem ætla varð að valdið hefðu V fjártjóni bakaði T sér fé- bótaábyrgð gagnvart honum og var T dæmdur til að greiða V bæt- ur að fjárhæð kr. 500.000. .........0..00... 000 Sjá Skuldabréf... B keypti traktorsgröfu ásamt fleiri tækjum af V. Hluti af drifi vélarinnar brotnaði og krafðist B bóta úr hendi V. V var sýknaður af kröfum B. Sjá Lausafjárkaup. ....................0ne rennt Fasteignin F var seld á nauðungaruppboði og varð G hæstbjóðandi með kr. 47.000.000. G stóð ekki við boð sitt og fór fram vanefndaupp- boð þar sem eignin var slegin Í sem ófullnægðum veðhafa fyrir kr. 19.500.000. Í krafðist bóta úr hendi G sem námu sömu fjárhæð og greiðst hefði upp í kröfur Í ef G hefði staðið við boð sitt. G var sýknaður af kröfum Í. Sjá Vanefndauppboð. ........0.ee S réðist til vinnu hjá V sem starfrækti öryggisþjónustu og sölu á öryggis- búnaði og skuldbatt sig til að starfa hvorki við né starfrækja þjón- ustu í sömu starfsgrein í 5 ár eftir starfslok hjá V. 5 mánuðum síðar hætti S störfum hjá V og hóf starfrækslu einkafyrirtækis í sömu starfsgrein. V krafðist þess að S yrði dæmdur til efnda á samkeppn- isákvæði ráðningarsamningsins eða greiðslu skaðabóta. Dæmt að bannið gilti í 2 ár frá starfslokum hjá V. Sjá Vinnusamningar. ...... B héraðsdómslögmaður hafði milligöngu um sölu báts. Síðar kom í ljós að báturinn var veðsettur langt umfram raunvirði. Kaupandi báts- ins krafði B skaðabóta og var krafa hans tekin til greina. Sjá Fast- eigna- Og skipasala. ..................0.00000.000 0000 Tjón varð af völdum leka í húsi. Þak hússins hafði verið rofið daginn áð- ur vegna viðgerðar en ekki gengið frá því þannig að það héldi vatni ef rigndi. H tók að sér að gera við þakið og vann E að þessari við- Bls. 1347 1363 1416 1423 1563 1646 1692 CCCXVII Efnisskrá gerð ásamt öðrum á vegum H. H krafðist skaðabóta úr hendi E sömu fjárhæðar og efni og vinna sem fór í að bæta úr verkinu. Sagði hann E hafa unnið þetta verk sem undirverktaka hjá sér. H hafði ekki sýnt fram á að E hefði starfað sem undirverktaki hjá honum og var E sýknaður af kröfum H. Sjá Verksamningar. ........ T krafðist þess að L yrði dæmdur til að greiða sér skuld samkvæmt dómi bæjarþings Kópavogs 16. mars 1989 í málinu T gegn H, V og F og að staðfestur yrði veðréttur hans í 8,4 tonnum af eldislaxi. T átti veð í stofni eldislaxa í eigu H sem voru í Bridgestonekví í Straums- víkurhöfn. Veð þetta hafði stofnast með skuldabréfi útgefnu 13. júlí 1988 af H til V en bréfið var framselt T sama dag. Veðréttur T var staðfestur með áðurnefndum dómi bæjarþings Kópavogs. L var sýknaður af kröfum T. Sjá Skuldabréf. ........................00.000000 000 G og H kröfðu Íslandsbanka hf. (Í) skaðabóta vegna mistaka við útgáfu veðleyfis. Sjá Veðleyfi. ........................0.. rr X keypti fasteign og krafðist þess að seljandi hennar yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur vegna meintra galla á fasteigninni og að dæmdum skaðabótum yrði skuldajafnað við kröfu seljanda um greiðslu eftirstöðva útborgunar kaupverðsins. Sjá Fasteignakaup. . Sjá Fasteignakaup. .........................00 000 Sjá Lausafjárkaup. ..............0000000.00 0000 0000 Sjá Fasteignakaup. ............000000000000 0000 eeen B. Utan samninga 1. Bifreiðar Bifreið G var ekið á hest á Eyrarbakkavegi og fannst hesturinn dauður skammt frá. Eigandi hestsins, M krafðist þess að G, eigandi og S, vátryggingafélag bifreiðarinnar yrðu dæmd til að greiða sér skaða- bætur. G og S báru bótaábyrgð á dauða hestsins samkvæmt 1. mgr. 88. gr., sbr. 1. mgr. 30. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 en M var ekki metið það til gáleysis að hesturinn slapp úr vörslum hans, sbr. 3. mgr. 88. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 eða 33. gr. búfjárræktarlaga nr. 31/1973. Krafa M var tekin til greina. Sjá Bifreiðar. ................. G mætti þremur vöruflutningabifreiðum í eigu B á Vesturlandsvegi. Er G mætti þriðju bifreiðinni í lestinni fór G út af veginum, lenti í grjóti og urð og stöðvaðist að lokum á girðingu utan vegar. G krafðist þess að B yrði dæmt til að greiða sér skaðabætur vegna skemmda á bifreiðinni. G hafði með þeim gögnum sem við var að styðjast í málinu hvorki tekist að sanna, að vörubifreiðunum hefði Bls. 1739 1760 1807 2315 272 2910 3153 376 Efnisskrá CCCXIX Bls. miðað við aðstæður verið ekið óhæfilega hratt niður brekkuna né óeðlilega ógætilega. B var sýknað af kröfum G. Sjá Bifreiðar. ...... 638 Ökumenn bifreiða K og J lentu í árekstri á einkalóð í Reykjavík er þeir voru að aka á sama bifreiðastæðasvæði. Bifreið K eyðilagðist. J, eigandi og S, ábyrgðartryggjandi hinnar bifreiðarinnar voru sýkn- aðir af skaðabótakröfu K. Sjá Bifreiðar. ..................... 662 Bifreið var ekið aftan á bifreið B. Við slysið hlaut B hálshnykk og var varanleg Örorka B metin 10%. B krafði vátryggingafélagið S um bætur úr slysatryggingu ökumanns, sbr. 92. gr. umferðarlaga nr. 50/ 1987. Ágreiningur reis um bótafjárhæð og hélt S því fram að B hefði ekki sannað að hann hefði orðið fyrir raunverulegu tekjutapi. S vísaði til verklagsreglna vátryggingafélaga innan Sambands ís- lenskra tryggingafélaga frá 1991. Talið var að við ákvörðun bóta til B bæri að miða við örorkustjónsútreikning tryggingafræðings eins og venja hafði verið. Bætur fyrir fjártjón og miska voru dæmdar kr. 2.125.448. Sjá Bifreiðar. ...................a narta 937 H sat undir stýri kyrrstæðrar bifreiðar, er bifreið sem ekið hafði verið aftan á, kastaðist á bifreið H. Varanleg örorka H var metin 15%. H krafðist þess að vátryggingafélag bifreiðar sinnar, S yrði dæmt til að greiða sér bætur samkvæmt 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Ágreiningur reis um bótafjárhæð þar sem S taldi H ekki hafa sann- að raunverulegt tekjutap. Fyrir Hæstarétt lagði S fram matsgerð tveggja dómkvaddra matsmanna, læknis og lögfræðings sem töldu læknisfræðilega örorku H 10-15% en fjárhagslega örorku hennar 10%. Í dómi Hæstaréttar sagði að í úrlausnum dómstóla um verð- mæti tapaðra framtíðartekna vegna örorku hefði almennt verið lit- ið til hinnar læknisfræðilegu örorku og lagt til grundvallar, að hundraðshluti tekjutaps væri hinn sami og þannig ákvarðað örorkustig. Væru engar forsendur til að víkja frá þeirri aðferð. Mat dómkvaddra matsmanna á varanlegri læknisfræðilegri örorku H væri heldur ekki til þess fallið að hnekkja mati tryggingalæknis um læknisfræðilega örorku H. Bætur til H voru dæmdar kr. 2.883.900. Sjá Bifr€iðar .........0.00 err 2194 Bifreið J var ekið inn í hlið bifreiðar S. S hlaut nokkur meiðsli og 24. apríl 1989 var varanleg örorka hans metin 10%. Á grundvelli þessa örorkumats gerði lögmaður hans samkomulag við vátryggingafé- lagið S, ábyrgðartryggjanda bifreiðar J um greiðslu bóta. Sam- kvæmt örorkumati 24. október 1990 var varanleg örorka S metin 25%. Hann fékk málið endurupptekið í nóvember 1990 og gerði CCCXX Efnisskrá Bls. lögmaður hans aftur samkomulag við A um greiðslu bóta á grund- velli hins nýja örorkumats. Samkvæmt örorkumati 21. janúar 1992 var varanleg örorka S metin 30%. Í þetta skiptið neitaði A frekari bótagreiðslum. S krafðist þess að J og A yrðu dæmdir til greiðslu á kr. 1.818.203 á grundvelli örorkumatsins frá 21. janúar 1992. S hafði ekki sýnt fram á að afleiðingar slyssins hefðu í verulegum atriðum orðið alvarlegri en gera mátti ráð fyrir þá er hann samdi um fullnaðarbætur við vátryggingafélagið. Vátryggingafélagið var því sýknað af kröfum S. Sjá Bifreiðar. ...............000....0. 000 2288 G slasaðist er hann ók bifreið sinni þvert í veg fyrir aðra bifreið við Trönuhraun í Hafnarfirði. G sem var 75% öryrki fyrir slysið hlaut nokkur meiðsli við áreksturinn og var varanleg örorka hans vegna þess metin 10%. G krafðist þess að vátryggjandi bifreiðarinnar, S yrði dæmdur til að greiða sér bætur vegna örorkunnar sem hann hlaut í slysinu samkvæmt 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Lagt var til grundvallar að G hefði við slysið hlotið 10% varanlega læknis- fræðilega örorku. Í samræmi við dómaframkvæmd var við ákvörð- un bóta litið til tekjuöflunar G sjálfs síðustu árin fyrir slysið en auk þess komu heimilisstörf G síðustu árin fyrir slys til mats við ákvörðun bóta. Bætur voru dæmdar 1.272.000. Sjá Bifreiðar. ........ 2559 Árekstur varð milli tveggja bifreiða á mótum Stórhöfða og Höfðabakka. R var ökumaður annarrar bifreiðarinnar og hlaut hún áverka sem leiddu til 10% varanlegrar örorku. R krafði vátryggingafélag bif- reiðar sinnar, S bóta samkvæmt 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 um slysatryggingu ökumanns. Ágreiningur varð um fjárhæð bóta. Dæmt að í úrlausnum dómstóla um verðmæti tapaðra framtíðar- tekna vegna örorku hefði almennt verið litið til læknisfræðilegrar örorku og hún höfð til hliðsjónar við ákvörðun bóta. Eigi voru for- sendur til að víkja frá þeirri hefðbundnu aðferð svo sem máli þessu og sönnunargögnum var háttað. Bætur til R voru dæmdar kr. 160.000. Sjá Bifreiðar. ......................... rr 3197 G ók bifreið sinni eftir Miklubraut og hafði stöðvað hana og leitaðist við að koma henni út af akbrautinni er aðvífandi bifreið ók aftan á bif- reið G. G hlaut nokkra áverka við slysið og var varanleg örorka hennar metin 15%. G krafði vátryggingafélag bifreiðar sinnar, S um bætur. Ágreiningur varð um fjárhæð bóta. Dæmt að í úrlausn- um dómstóla um verðmæti tapaðra framtíðartekna vegna örorku hefði almennt verið litið til læknisfræðilegrar örorku og hún höfð til hliðsjónar við ákvörðun örorkubóta. Eigi voru forsendur til að Efnisskrá CCCXXI víkja frá þeirri hefðbundnu aðferð svo sem máli þessu og sönn- unargögnum var háttað. Bætur til G voru dæmdar kr. 1.800.000. Sjá Bifreiðar. „neee Árekstur tveggja bifreiða varð á Vesturlandsvegi skammt norðan af- leggjara að Grafarholti. S, ökumaður annarrar bifreiðarinnar hlaut áverka sem leiddu til 5% varanlegrar örorku. S krafði eiganda, G og ábyrgðartryggjanda hinnar bifreiðarinnar, SJ um bætur. Ágrein- ingur varð um fjárhæð bóta þar sem G og SJ töldu S ekki hafa sannað raunverulegt tekjutap. Dæmt að í úrlausnum dómstóla um verðmæti tapaðra framtíðartekna vegna örorku hefði almennt ver- ið litið til læknisfræðilegrar örorku og hún höfð til hliðsjónar við ákvörðun örorkubóta. Eigi voru forsendur til að víkja frá þeirri hefðbundnu aðferð svo sem máli þessu og sönnunargögnum var háttað. Bætur til S voru ákveðnar kr. 663.250. Sjá Bifreiðar. ........ S ók bifreið sinni aftan á aðra bifreið og hlaut hálstognun. Varanleg ör- orka hennar var metin 5% en S hafði áður verið metin 15% öryrki vegna hálstognunar. S krafði vátryggingafélag bifreiðar sinnar, V um bætur og byggði bótakröfuna á 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 um slysatryggingu ökumanns. Ágreiningur varð um fjárhæð bót- anna og hélt V því fram að S hefði ekki sýnt fram á raunverulegt tekjutap. Í málinu lá frammi matsgerð tveggja dómkvaddra lækna sem komust að þeirri niðurstöðu að fjárhagsleg örorka S væri 100% í 3 vikur eftir slysið en síðan engin miðað við að hún héldi áfram í sama starfi. Matsgerð læknanna var fullgilt sönnunargagn og hæfi þeirra til að láta í té álit um það, sem um var beðið varð ekki dregið í efa. S voru ekki dæmdar bætur vegna fjártjóns en miskabætur til S voru dæmdar kr. 300.000. Sjá Bifreiðar. ............. 2. Opinber mál S var sakfelldur fyrir líkamsárás samkvæmt 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Var hann dæmdur til að greiða árásar- þola skaðabætur að fjárhæð kr. 73.900. ..dd000000 G var sakfelldur fyrir líkamsárás samkvæmt 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Var hann dæmdur til að greiða árásar- þola skaðabætur að fjárhæð kr. 59.7Ó1. .............000000.00...0 000. H var sakfelldur fyrir líkamsárás samkvæmt 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Hann var dæmdur til að greiða árásar- þola skaðabætur að fjárhæð kr. 48.980. Kröfu um miskabætur var vísað frá héraðsdómi. ...............00000000.0 000 a eee Á var sakfelldur fyrir að hafa með ofbeldi þröngvað eiginkonu sinni, Bís. 3206 3252 3269 745 1043 1122 CCCXXII Efnisskrá Y til samræðis en þau X og Y höfðu skilið að borði og sæng. Brot X varðaði við 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og var hann dæmdur til að greiða árásarþola skaðabætur að fjárhæð kr. 400.000. dd... E var sakfelldur fyrir kynferðisbrot samkvæmt 195. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur til að greiða árásarþola skaða- bætur að fjárhæð kr. 200.000. .............0000000 0000 X var sakfelldur fyrir kynferðisbrot gagnvart dóttur sambýliskonu sinn- ar sem varðaði við 2. mgr. 201. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940 og 66. gr. laga nr. 58/1992 um vernd barna og ungmenna. Var hann dæmdur til að greiða henni bætur að fjárhæð kr. 300.000. .... B var sakfelldur fyrir kynferðisbrot gagnvart tveimur telpum, X og Y en brot B varðaði við 202. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og 66. gr. laga nr. 58/1992 um vernd barna og ungmenna. Var hann dæmdur til að greiða X bætur að fjárhæð kr. 150.000 og Y bætur að fjárhæð kr. 100.000. 00... Ö var sakfelldur fyrir kynferðisbrot samkvæmt 195. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940 og var hann dæmdur til að greiða árásarþola bætur að fjárhæð kr. 200.000. .........0...00000000 0000 Þ var sakfelldur fyrir brot gegn 194. gr. og 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur til greiðslu bóta að fjár- hæð kr. 940.393. 2... K var sakfelldur fyrir brot gegn 194. gr. og 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur til greiðslu bóta að fjár- hæð kr. 500.000. 2... Þ var sakfelldur fyrir stórfelld brot gegn lögum nr. 50/1988 um virðis- aukaskatt og var dæmdur til að greiða ríkissjóði skaðabætur að fjárhæð kr. 38.195.944. ...........0000. 3. Líkamsmeiðingar Lögreglumaðurinn R ásamt öðrum lögreglumanni handtóku Ó eftir að bifreið Ó hafði farið út af veginum og fluttu þeir hann, fyrst á lög- reglustöðina og síðan á heilsugæslustöð til töku blóðsýnis. R hélt því fram að við handtökuna og flutninginn hefði Ó veitt verulega mótspyrnu með þeim afleiðingum að R skaddaðist á hægri hnéskel og snerist á hægri hnélið. Varanleg örorka R var metin 25%. R krafðist þess að Ó yrði dæmdur til að greiða sér skaða- og miska- bætur. Ó krafðist sýknu með vísan til þess að ósannað væri að R hefði slasast með þeim hætti sem hann hélt fram og R hefði auk Bls. 1190 1199 1469 1474 1548 2081 2355 2796 Efnisskrá CCCXKIII Bls. þess átt við meiðsl að stríða fyrir þennan atburð. Læknaráð stað- festi að áverki sá sem R hlaut í umrætt sinn væri orsök örorku R. Fram var komin nægjanleg sönnun þess að vegna mótþróa Ó við handtöku hans hefði R hlotið áverka sem leiddu til 25% örorku hans. Ó var dæmdur til að greiða R skaða- og miskabætur að fjár- hæð kr. 2.800.000. 2... 400 4. Vinnuslys Á trésmiður, sem vann að smíði fjölbýlishúss sem starfsmaður R, slasað- ist er hann gekk út á stiga á 3. hæð hússins sem brast undan hon- um. Á féll niður á 1. hæð hússins, um það bil átta metra fall. Sprungur höfðu komið fram í stiganum og var Á ekki að vinna við hann er slysið varð. Varanleg örorka Á var metin 50%. Á krafðist þess að R yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur. Lögreglurann- sókn fór fram en ekki varð séð hvort Vinnueftirlit ríkisins hefði fjallað um slysið. Orsakir þess og atvik að gerð stigans voru ekki skýrð til hlítar en talið var fullsannað að stiginn hefði brostið eink- um vegna þess, að járnalögn í móti fyrir honum hefði raskast þegar steypu var bætt í mótið. R var trésmíðameistari og bar ábyrgð á byggingu hússins sem hafði verið leyfð án þess að múrarameistari væri skráður aðili að henni, en R stjórnaði múrverkinu. Bar hann því ábyrgð á tjóni Á. Ferð Á á stigann var að erindislausu og mátti honum vera ljós hætta sem stafaði af stiganum. Varð hann því að bera tjón sitt að hálfu. Bætur til Á voru dæmdar kr. 1.375.000. ..... 525 A, stýrimaður á togaranum D, eign S sem var á leið úr Dalvíkurhöfn slasaðist 11. september 1984, er hann var að losa landfestar skipsins. Varanleg örorka A var metin 25%. A krafðist þess að S yrði dæmt til að greiða sér skaðabætur. Sjóferðapróf var ekki haldið og fyrst í janúar 1986 var beðið um rannsókn á slysinu. Aðdragandi slyssins var ekki svo ljós sem skyldi og varð S að bera af því nokkurn halla vegna síðbúinnar rannsóknar. Talið var að slysið yrði rakið til þess að ferð skipsins var of mikil en A hefði hins vegar átt að geta stýrt átakinu á landfestina að nokkru marki. S var því dæmt til að bæta A tjón hans að hálfu. Bætur voru dæmdar kr. 1.400.000. .............. 604 B, 22 ára vann ásamt öðrum í húsnæði R í Hafnarfirði í október 1986 við að breyta hluta húsnæðisins í verslunarhúsnæði en hann hafði verið nemi á 4. ári í húsasmíði hjá föður sínum, Ö. B slasaðist er hann rak fingur hægri handar í vélsög og sagaðist við það rúmlega helm- ingurinn framan af fjærkjúku þumalfingursins. Engir sjónarvottar CCCRKXIV Efnisskrá Bls. voru að slysinu. Varanleg örorka B var metin 20%. B krafðist þess að Ö og þrotabú R yrðu dæmdir til að greiða sér skaðabætur. Ö krafðist sýknu og kvaðst hafa „lánað“ R B til þess verks sem hann vann að er slysið varð. Námssamningur B hjá Ö rann út um ára- mótin 1985/1986. Engin gögn lágu fyrir um að samningurinn hefði verið framlengdur eða að Iðnfræðsluráð hefði þurft að heimila B próftöku samkvæmt 52. gr. reglugerðar nr. 558/1981 um iðnfræðslu. Ö var því sýknaður af kröfum B. Einn dómari skilaði sératkvæði og taldi að Ö bæri ábyrgð á tjóni B. ...............0.....0..000. 0. 716 G, húsasmiður sem vann að byggingu raðhúss sem Á var með í smíðum slasaðist er hann steig af þakstiga út á þakjárnið á suðurhlið húss- ins, datt á bakið, rann niður þakið, féll af þakbrúninni og fór yfir vinnupall, sem reistur hafði verið fyrir framan húsið. Féll G við þetta um það bil þrjá metra og á harðan snjóskafl. Í skýrslu Vinnu- eftirlits ríkisins sagði að G hefði staðið upp og gengið sjálfur inn í vinnuskúr á svæðinu, en þaðan var honum ekið á slysadeild. Í vott- orði læknis um skoðun á G þann dag sagði að G hefði fengið áverka á háls og mjóhrygg en reynst óbrotinn. Var álitið að um vöðvatognun væri að ræða. Varanleg örorka G var metin 20%. G krafðist þess að Á yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur. G sem var lærður húsasmiður hlaut sjálfur að eiga hlut að því að meta hvort aðstæður til þakvinnu væru forsvaranlegar. Hann hafði áður en slysið varð unnið um nokkra hríð við þök umræddrar húsasam- stæðu og mátti vera ljós hætta, er stafaði af því að stíga út af örypg- isstiga sem notaður var við vinnu á þakinu. Ekkert var fram komið um að skort hefði á öryggisráðstafanir af hálfu Á á vinnustað eða tilkynningar um slysið. Á var því sýknað af kröfum G. Einn dómari skilaði sératkvæði og vildi leggja bótaskyldu á Á vegna tjóns G. .. 783 A, málarameistari sem hafði tekið að sér að mála hús í byggingu stóð á stigapalli milli 1. og 2. hæðar hússins þar sem hann hafði bundið málningarpensil á skaft og málaði upp fyrir sig. Hann steig út af pallinum og féll niður um 90 cm breitt op milli þaks og glugga nið- ur á næstu hæð fyrir neðan en frá brún stigapallsins niður á gólf voru 2,57 metrar. Engin handrið voru á þessu opi og því var ekki lokað með öðrum hætti. Varanleg örorka A var metin 25%. A krafðist þess að B, byggingameistari og eigandi hússins yrði dæmd- ur til að greiða sér skaðabætur. Slysið var ekki tilkynnt til Vinnu- eftirlits ríkisins og engin vettvangsrannsókn fór fram. B bar sem húseiganda og húsasmíðameistara að sjá svo um að umbúnaður á Efnisskrá CCCXXV Bls. byggingarstaðnum væri jafnan með þeim hætti, að fullnægt væri lagaskyldum um öryggi. Ekkert var fram komið um að A og starfs- félagar hans hefðu átt þátt í að nema brott trégrindur sem höfðu verið yfir opi því sem A féll niður um en umbúnaður á byggingar- stað var skýlaust brot á 9. gr. og 12. gr. reglugerðar nr. 204/1972. B bar bótaábyrgð á tjóni A en A varð að bera tjón sitt að hálfu. Bæt- ur til A voru dæmdar kr. 1.150.000. Við mat á tímabundnu tjóni hafði þá verið tekið tillit til tekna sem A hafði af eigin atvinnu- FEKSEPI. renn 1052 Ó starfsmaður Álversins í Straumsvík (Á) slasaðist við vinnu í kerskála álversins er hann var að tengja rana við áldeiglu. Ó var einn við vinnu sína er slysið varð og var ekki að fullljóst með hvaða hætti það bar að höndum. Að sögn Ó var hann að herða skrúfbolta og festa þannig ranann við áldeigluna. Hann sagði skrúfboltann hafa brotnað þegar hann var að herða ró á honum, sem soðin hafði ver- ið á enda boltans og brotnað af um suðuna. Við átakið hefði bolt- inn brotnað og Ó þá fallið aftur á bak og rekið olnbogann í gaffal á lyftara sem var þar nærri. Varanleg örorka Ó var metin 30%. Ó krafðist þess að Á yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur. Mjög óskýrt var hvenær Ó hafði gert sér og einnig verkstjóra sínum grein fyrir að hann hefði slasast alvarlega. Þá benti allt til að Ó hefði verið við vinnu í rúma 3 mánuði frá slysdegi. Þóttu ekki efni til að leggja sönnunarbyrði um atvik slyssins á Á. Á var því sýknað af kröfum Ó. ll. 1245 Þ, starfsmaður R vann við að losa rafmagnsstaura af flutningavagni sem B átti. B stjórnaði krana við verkið. O samstarfsmaður Þ taldi hann í hættu þar sem kranakrókurinn er Þ sneri baki í sveiflaðist nærri honum og hrópaði aðvörunarorð til hans. Við aðvörunarorðin stökk Þ þegar af palli bílsins til jarðar og slasaðist nokkuð. Varan- leg örorka Þ var metin 5%. Þ krafðist þess að B yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur og hélt því fram að orsök slyssins hefði verið gáleysisleg vinnubrögð B með kranann. Ósannað var að yfirvof- andi hætta hefði verið á því að Þ fengi króka eða stroffur kranans í sig og að nauðsynlegt hefði verið fyrir hann að stökkva af bif- reiðinni til að koma í veg fyrir slys. Þegar af þessum ástæðum var talið ósannað að slys Þ yrði rakið til athafna B. B var því sýknaður af kröfum Þ. Einn dómari skilaði sératkvæði og taldi að leggja bæri bótaábyrgð á B vegna slyssins. ......................0.0 rr 1840 Ó sem var prentari og starfsmaður Í slasaðist er hann var að þrífa stál- CCCXXVI Efnisskrá Bls. valsa prentvélar. Valsarnir voru stórir og snerust gegnt hver öðrum. Ó ýtti á rofa til þess að þrífa annan stálvalsinn en lenti þá með hægri hendi á milli stálvalsanna með þeim afleiðingum að taka varð litla fingur í sundur á nærkjúku og baugfingur í sundur við fjærlið. Langatöng var heil en fjærkjúka kramdist illa og var hún al- veg dofin. Slysið var tilkynnt Vinnueftirliti ríkisins. Varanleg ör- orka Ó var metin 15%. Ó krafðist þess að G, seljandi vélarinnar, Í vinnuveitandi hans og V, vátryggingafélag Í yrðu dæmdir til að greiða sér skaðabætur. Allir stefndu voru sýknaðir af kröfum Ó með þeim rökum að Ó sem var verkstjóri hefði sjálfur stjórnað því verki sem hann slasaðist við. Telja yrði ástæðu slyssins þá vinnuað- ferð Ó við hreinsun vélarinnar að tikka vélinni á þann veg sem hann gerði, þ.e. þannig að valsarnir snerust saman en ekki frá hvor öðrum. Með þessari aðferð jókst slysahætta og var þessi aðferð sér- staklega óvarleg þar sem Ó hafði hvorki unnið við vélina áður né kynnt sér slaglengd hennar. Ekki hafði verið í ljós leitt að slysið yrði rakið til vanbúnaðar eða galla í prentvélinni, né annarra orsaka sem stefndu báru ábyrgð á. ......................aannanae eee 2859 5. Ýmis tilvik Í febrúar 1989 varð mikið óveður í Vestmannaeyjum. Ó taldi að í fár- viðrinu hefði möl og sandur frá austurenda flugvallarins fokið á íbúðarhús hans og eyðilagt eða skemmt plastklæðningu. Ó krafðist þess að ríkissjóður (R) yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur. Í málinu voru ekki lögð fram nein gögn um ástand hússins fyrir óveðrið. Um atburðinn lá fyrir vitnisburður frá einum nágranna Ó sem fór út úr húsi á þessum tíma en hann treysti sér ekki til að full- yrða hvaðan malarfokið kom, svo og stutt skýrsla lögreglumanns sem skoðaði skemmdirnar á húsinu þegar veðrið var gengið niður en ekki varð séð að hann hefði skoðað ummerki á flugbrautinni eða kannað með öðrum hætti hvaðan grjótið kom. Ekki sá þess stað að Ó hefði borið málið upp við flugvallarvörð og var hann ekki kvaddur fyrir dóm til skýrslugjafar. Um tjónið á húsinu hafði Ó ekki lagt fram önnur gögn en matsgerð dómkvaddra matsmanna en í henni var eingöngu fjallað um tjónið sjálft en ekki um orsakir þess. Miðað við afstöðu flugbrautarinnar var ekki útilokað að grjóthríðin á hús Ó hefði að einhverju leytið verið úr henni komin en ekki lá ljóst fyrir að þetta væri meginorsökin að umfangsmiklum skemmdum á húsinu. R var því sýknaður af kröfum Ó. ............... 29 Schaefer hundur í eigu Ó réðist á 4 ára stúlku, V og beit hana í andlitið. Efnisskrá CCCXXVII Bls. Hlaut hún nokkur meiðsl og ör í andlit sem þó var talið að unnt yrði að laga með lýtalækningum síðar. Örorkumat fór fram og var varanleg Örorka V metin 5%. R, móðir V krafðist þess f.h. ólög- ráða dóttur sinnar að Ó og vátryggingafélag hans yrðu dæmd til að greiða henni skaða- og miskabætur. Samkvæmt útreikningi trygg- ingafræðings var vinnutekjutap stúlku við aðstæður sem þessar metið á kr. 395.500 auk tapaðra lífeyrisréttinda kr. 23.700. Sam- bærilegar tölur fyrir drengi voru hins vegar kr. 449.700 og kr. 27.000. Talið var að leggja bæri til grundvallar eins og unnt var at- vik sem vörðuðu gagngert tjónþola sjálfan. Þótti það ekki brjóta gegn lögum nr. 28/1991 um jafna stöðu og jafnan rétt kvenna og karla. Bætur voru dæmdar í einu lagi fyrir fjártjón og miska kr. 500.000. renn 37 Konan I datt á stétt fyrir utan verslun í Austurstræti í Reykjavík og hlaut áverka sem leiddu til 15% varanlegrar örorku. Í krafðist skaðabóta úr hendi S og Þ eigenda fasteignarinnar sem verslunin var í. Umrædd stétt var rúmlega einn metri á breidd og í sömu hæð og göngugatan. Á stéttinni og göngugötunni var sá mismunur að göngugatan var lögð gangstéttarhellum en stéttin var lögð marm- arahellum. Þennan dag var allt svæðið þakið lausamjöll og var þessi mismunur á yfirborði stéttarinnar og göngugötunnar hulinn. Jafnframt hafði lausamjöllin valdið því, að stéttin var mun hálli en gatan. Engar ráðstafanir höfðu verið gerðar til að draga úr slysa- hættu. Dæmt að slysið yrði gagngert rakið til hinnar varhugaverðu aðstöðu á slysstað sem að framan var lýst. S og Þ voru dæmdir til að greiða Í skaðabætur, kr. 1.500.000. Einn dómari skilaði sér- atkvæði og taldi að sýkna bæri S Og Þ. .........00000000.. 198 Ó og K keyptu íbúð af S og gáfu út tvö veðskuldabréf til handhafa, hvort að fjárhæð kr. 2.150.000 sem tryggð voru með veði í eigninni. Í veðskuldabréfunum var ákvæði þess efnis að þau yrðu greidd með andvirði láns frá Húsnæðisstofnun ríkisins sem Ó og K höfðu fengið loforð um. Veðskuldabréfin voru afhent S og veittu þau S ótakmarkað umboð til að taka lán í Landsbanka Íslands, veðdeild vegna lántöku hjá Húsnæðisstofnun ríkisins allt að fjárhæð kr. 4.300.000 gegn veðtryggingu í íbúð þeirri sem þau voru að kaupa. Þá undirrituðu þau ávísun til S á lán frá Húsnæðisstofnun ríkisins fyrir sömu fjárhæð. Umboðsskjalið og ávísunina afhenti S veðdeild Landsbanka Íslands. S seldi veðskuldabréfin til bankans Í. Fyrri hluti húsnæðisláns Ó og K kom til útborgunar 31. ágúst 1990. Inn- CCCXXVIII Efnisskrá Bls. borgun að fjárhæð kr. 2.246.410 frá Húsnæðisstofnun ríkisins var færð inn á reikning S hjá Í vegna mistaka, en sá reikningur var þá yfirdreginn umfram heimild og var þessi fjárhæð notuð til að greiða yfirdrátt S í stað veðskuldabréfsins sem hún átti að greiða. Ó og K kröfðust þess að Í yrði dæmdur til að greiða þeim skaðabætur sömu fjárhæðar. Í veðskuldabréfunum var ákvæði sem bar ótvírætt með sér að Ó og K höfðu gefið út ávísun til handa þriðja manni á húsnæðislán sem þau áttu í vændum. Fallist var á kröfu Ó og K með þeim rökum m.a. að gera verði ríkar kröfur til banka um vandvirkni og varúð í rekstri. Vegna kunnugleika Í á rekstri og fjár- hagsstöðu S, hefði Í borið að kanna sérstaklega, áður en hann keypti veðskuldabréfið, hver hefði með höndum ávísun þá, sem getið var í bréfinu, eða umboð til að taka við byggingarsjóðsláninu. Mátti Í vera ljóst, að skuldarar bréfsins gátu orðið fyrir verulegu tjóni, ef umboðsmaður eða handhafi ávísunarinnar tæki við láninu án þess að verja því til greiðslu margnefnds veðskuldabréfs. ........ 453 Lögreglan í Reykjavík lagði hald á bifreið Ó í júlí 1989 í tengslum við rannsókn opinbers máls. Með dómi Hæstaréttar 26. mars 1991 var ákvæði sakadóms um upptöku á bifreiðinni fellt úr gildi. Í því máli var Ó dæmdur til 4 ára fangelsisvistar, greiðslu sektar og alls sakar- kostnaðar. Ó hvarf af landi brott áður en dómur féll í Hæstarétti og afplánaði hvorki dóminn né greiddi dómskuldina. Embætti lög- reglustjórans í Reykjavík heimilaði að bifreiðin yrði seld á uppboði fyrir áföllnum geymslukostnaði og var það gert sama dag. Allt upp- boðsandvirðið fór til greiðslu á kostnaði við uppboðið og geymslu- kostnaði. Lögmaður Ó ritaði eftir það bréf til lögreglustjóra og fór þess á leit að embættið skilaði bifreiðinni en lögreglustjóri upplýsti þá um afdrif hennar. Ó framseldi öll réttindi sín yfir bifreiðinni til V, sambýliskonu sinnar sem krafðist þess að ríkissjóður (R) yrði dæmdur til greiðslu skaðabóta vegna meðferðar á bifreiðinni. Hæstiréttur sýknaði R af kröfum V með þeim rökum að óvissa væri um eignarhald bifreiðarinnar og enginn hefði gert kröfu um hana í tæpt ár frá dómi Hæstaréttar. V vissi að lögreglan hafði lagt hald á bifreiðina, kostnaður hafði hlaðist upp vegna geymslu henn- ar og síðasti umráðamaður hennar var horfinn af landinu undan ábyrgð sinni á refsiverðu athæfi. Lögreglustjóra var því heimilt að selja bifreiðina á uppboði fyrir áföllnum kostnaði. ...................... 626 Stjórnarmenn hlutafélagsins F á Akureyri voru sakfelldir í opinberu máli fyrir að skila ekki söluskatti sem innheimtur var af sölu að- Efnisskrá CCCXXIX Bls. göngumiða á útiskemmtun er félagið stóð fyrir. Bú F var tekið til gjaldþrotaskipta og lauk skiptum án þess að nokkuð fengist upp í lýstar kröfur. Ríkissjóður (R) krafðist þess að stjórnarmenn F yrðu dæmdir til greiðslu skaðabóta sömu fjárhæðar og söluskatturinn sem F hafði ekki greitt. Í dómi Hæstaréttar sagði að stjórnarmenn- irnir hefðu strax að lokinni útihátíðinni mátt gera sér grein fyrir því hverju þeir þyrftu að skila sem söluskatti af seldum miðum. Þeir gáfu félagið ekki upp til gjaldþrotaskipta en í því tilviki hefði ríkis- sjóður setið við sama borð og aðrir almennir kröfuhafar. Þeir hófu hins vegar uppgjör við aðra kröfuhafa þvert á hagsmuni ríkissjóðs. Þótti nægjanlega sannað að ríkissjóður hefði orðið fyrir tjóni af framferði stjórnarmannanna, sbr. 25. gr. laga nr. 10/1960 um sölu- skatt. Bætur voru dæmdar sem svaraði því sem greiðst hefði af söluskattskröfunni sem almennri kröfu ef bú F hefði verið tekið til gjaldþrotaskipta strax að lokinni útihátíðinni, kr. 1.600.000. .......... 835 Jörðinni K var skipt með landskiptagerð á árinu 1981 og eignaðist E 1/24 hluta af jörðinni. Aðrir hlutar jarðarinnar skiptust þannig að B og S áttu hver um sig 8/24, F 4/24, og þrír bræður E hver um sig 1/24 hluta. Við skiptin var ákveðið að malarnám í landi jarðarinnar skyldi vera í óskiptri sameign. V, sem hafði haft einkarétt til efnis- töku þar, keypti af F og þremur bræðrum hans 7/24 hluta af jörð- inni og samdi við aðra eigendur að 16/24 hlutum um efnistöku úr landi jarðarinnar gegn gjaldi svo lengi sem efni nægði til. Á árinu 1987 var efnistöku hætt. E krafðist þess að V yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur að fjárhæð 556.345 og hélt því fram að V hefði rýrt mjög verðmæti eignarhluta síns með efnistökunni. Dóm- krafan var reiknuð með tilliti til samnings V við eigendur 16/24 hluta jarðarinnar. Landskiptagerð fór fram á jörðinni og kom fram af henni að landið var snautt af nýtanlegu efni. E þótti hafa sýnt fram á, að efni það, sem eftir væri, væri ekki jafnauðvelt til vinnslu og nýtingar og það sem tekið hafði verið á liðnum árum og að efn- istaka V hefði því rýrt mjög eignarhluta E á jörðinni. Krafa E var því tekin til greina. .................deareeerererrrrrrrrrerrrsraraanaaan 976 Konan R gekkst undir skurðaðgerð til lagfæringar á stórutáarskekkju á sjúkrahúsi í september 1984. Við síðari skoðun kom í ljós að brjóskið í grunnlið táarinnar var nánast upp urið og/eða ónýtt og liðurinn stífur og sár, en slíkt samræmdist gamalli sýkingu. Virtist þá ljóst að sýking hefði komist í skurðsárið eftir aðgerðina. Leiddi þetta til 30% varanlegrar örorku. R krafðist þess að sjúkrahúsið CCCXXX Efnisskrá Bls. yrði dæmt til að greiða sér skaðabætur. Í matsgerð læknanna S og Þ sagði að eftir aðgerðina hefði komið ígerð í liðinn, liðpokann og ristarliðinn og drep í húð. Matsmennirnir töldu að upphafseinkenni sem R fékk eftir aðgerðina hefðu strax átt að vekja grun um sýk- ingu og að meðferðin á sýkingunni hefði ekki verið nógu markviss. Læknaráð lét í té álit við þeirri spurningu landlæknis hvort staðið hefði verið tilhlýðilega að meðferð á R eftir umrædda aðgerð. Svar Læknaráðs var jákvætt. Talið var sannað að starfsmönnum sjúkra- hússins hefðu orðið á mistök við læknismeðferð R í kjölfar aðgerð- arinnar og að mistökin hefðu leitt til tjóns R. Þá var hafnað kröfu sjúkrahússins um lækkun kröfu vegna þess að R hefði átt við nokkra örorku að stríða vegna meins síns áður en aðgerðin var framkvæmd. Bætur voru dæmdar kr. 2.520.000. .........0.0..00..00e. 989 Gífurlegur laxa- og seiðadauði varð í fiskeldisstöð H í Eiðsvík við Reykjavík. Langverst var ástandið í kvíum við austanverða Viðey, en afföll minni í kvíum sem staðsettar voru við Gufunesbryggju. Rannsóknadeild fisksjúkdóma að Keldum skilaði skýrslu um málið og naut við gerð hennar aðstoðar Hafrannsóknastofnunar og Rannsóknastofnunar fiskiðnaðarins. Í skýrslunni kom fram að rannsóknir bentu til að um einhvers konar eitrun væri að ræða. At- hygli forsvarsmanna H beindist fljótlega að Áburðarverksmiðju ríkisins í Gufunesi (Á) sem staðsett var í nágrenni við kvíar H, þar sem ammoníak var ríkur þáttur í starfsemi verksmiðjunnar. Í skýrslu Vinnueftirlits ríkisins kom fram að ýmislegt gæti hafa farið úrskeiðis í ammoníaksferli verksmiðju H þá daga sem hér skiptu máli. H krafðist þess að Á yrði dæmd til að greiða sér skaðabætur. Ekki hafði verið sýnt fram á að ammoníak hefði sloppið í hættuleg- um mæli frá Á þannig að tjónið yrði rakið til starfsemi Á. Á var því sýknuð af kröfum H. .............0000000.000000eeeee eee 1063 Á datt á gangstéttarbrún fyrir framan inngang húss er lá inn í verslanirn- ar P og R í Reykjavík. Við fallið hlaut Á brot á hægri lærlegg upp að mjöðm. Á krafðist þess að P og R yrðu dæmdir til að greiða sér skaða- og miskabætur. Kröfur sínar byggði Á á því að stefndu bæru bótaábyrgð á slysinu vegna vanbúnaðar á aðkomuleiðum. Meðal annars var byggt á því að byggingarreglugerð hefði verið brotin þar sem tiltekinn hæðarmunur var á gangstétt fyrir framan verslanirn- ar. Í málinu lá frammi örorkumat tryggingalæknis en samkvæmt því var varanleg örorka Á 35%. Ekki var talið að slysahætta fylgdi áðurnefndum hæðarmun á gangstétt fyrir framan verslanirnar eða Efnisskrá CCCXXXI BIs. að aðstæður væru þannig að stefndu hefði borið að viðhafa þar sér- stakan umbúnað. Slysið var talið hafa orðið vegna óhappatilviljun- ar og voru P og R sýknuð af kröfum Á. Sératkvæði .................... 1559 Sjá Þinglýsingar. ........................0. 2480, 2886 Sjá Óréttmætir viðskiptahættir... 2592 Sjá Skipulag. ...................... ner 2664 V var gert að sæta gæsluvarðhaldi frá 2. júní til 5. júlí 1989 vegna rann- sóknar á alvarlegu misferli með ávana- og fíkniefni. Forsendur gæsluvarðhaldsúrskurðarins voru þær að gögn málsins bentu til að hún væri viðriðin málið með því að hafa afhent sambýlismanni sín- um Ó 666 dollara til kókaínkaupa haustið 1988 og einnig fyrir neyslu kókaíns. Með dómi Héraðsdóms Reykjavíkur 1993 var V sýknuð af öllum ákæruliðum. V krafðist þess að ríkissjóður R yrði dæmdur til greiðslu miskabóta vegna gæsluvarðhaldsvistarinnar, sbr. 151. gr. laga nr. 74/1974 um meðferð opinberra mála, sbr. 150. gr. sömu laga. Af málavöxtum svo og af framburðum sem raktir voru í dómi sakadóms Reykjavíkur sem prentaður var með dómi Hæstaréttar 1991:522 í máli ákæruvaldsins gegn sambýlismanni V, var ekki unnt að telja fremur líklegt að V væri sýkn en sek af ákæruliðum um að hafa afhent sambýlismanni sínum peninga til kókaínkaupa. V játaði á sig neyslu kókaíns og að hafa veitt það öðrum en sök fyrir það atriði var fyrnd. Uppfyllti V þegar af þeim ástæðum ekki skilyrði 2. tl. 150. gr. laga nr. 74/1974. R var sýknaður af kröfum V. 2... 2994 J og Þ keyptu þvottavél af fyrirtækinu H, en Á starfaði hjá því fyrirtæki við útkeyrslu. A var að bera þvottavélina inn í kjallara J og Þ með samstarfsmanni er hann rann til í hálku og handleggsbrotnaði. Var- anleg örorka A vegna slyssins var metin 10%. A krafðist þess að J og Þ yrðu dæmd til að greiða sér skaðabætur. Kröfur sínar byggði A á því að J og Þ væru bótaskyld vegna slyssins, þar sem þau hefðu ekki eytt ís af þröskuldi kjallaradyranna. A og samstarfsmaður hans störfuðu hjá seljanda vélarinnar m.a. við útkeyrslu á heimilis- tækjum til viðskiptamanna hans. Mátti þeim vera ljóst að þeir gátu ekki treyst því að engin hálkublettur yrði á leið þeirra, þótt snjór hefði verið mokaður úr tröppum og við kjallaragang. Talið var óvarlegt af þeim að kanna ekki rækilega aðstæður áður en þeir hóf- ust handa um að bera þvottavélina niður tröppurnar og inn í húsið, ekki síst þegar litið var til þess hvernig veðri var háttað í umrætt sinn. J og Þ máttu gera ráð fyrir að flutningamennirnir gættu nauð- CCCXKKII Efnisskrá Bls. synlegrar varkárni. Ekki var ljóst hvort Á rann á þröskuldinum eða hnaut um hann. Slysið var því talið hafa orðið vegna óaðgæslu A sjálfs og voru J og Þ sýknuð af kröfum hans. ..............0..e. ene... 3048 B tannsmiður og Tryggingastofnun ríkisins (TR) gerðu með sér samning að endurgreiða elli- og örorkulífeyrisþegum svo og þeim sem slysa- tryggðir voru samkvæmt lögum nr. 67/1971 um almannatryggingar ákveðinn hundraðshluta af þeim kostnaði sem þessir aðilar þurftu að greiða fyrir þjónustu B. Tannlæknafélag Íslands (T) taldi B fara inn á verksvið tannlækna með því að taka sjálf mót af gómi og tannstæði manna til smíði gervitanna og tanngarða og til eftirfar- andi mátunar og fékk lagt lögbann við beitingu samnings B og TR að því er varðaði tannsmíðavinnu B í munnholi viðskiptavina sinna. Lögbannið var staðfest með dómi héraðsdóms 1. júní 1993. Með dómi Hæstaréttar 17. mars 1994 var lögbannið fellt úr gildi. B krafðist þess að T yrði dæmt til að greiða sér bætur á grundvelli 42. gr. laga nr. 31/1990 um kyrrsetningu, lögbann o.fl., sbr. 43. gr. sömu laga fyrir tjón af völdum lögbannsins. Með dómi í hæstaréttarmál- inu nr. $2/1995 7. desember 1995 var B dæmd óheimil vinna í munnholi manna í því skyni að setja í þá gervitennur eða tann- garða. Með dómi þessum hafði T öðlast viðurkenningu á þeim rétti sem beiðni hans um lögbann á hendur B var ætlað að tryggja. Af því leiddi að B var ekki talin eiga rétt til bóta á grundvelli 42. gr. laga nr. 31/1990 vegna tjóns af lögbannsgerðinni. T var því sýknað af bótakröfu B. .................00000.0000000 eeen 3074 Skattar H greiddi kr. 5.000.000 í Sjóð H á árinu 1988 sem stofnaður var með skipulagsskrá staðfestri af forseta Íslands 30. desember 1986 og færði þá fjárhæð til frádráttar tekjum í ársreikningi sínum með skattframtali 1989 með vísan til 1. tl. 1. mgr. 31. gr. laga nr. 75/1981 um tekjuskatt og eignarskatt og reglugerðar nr. 615/1987 um frá- drátt vegna gjafa til menningarmála o.fl. Í 3. gr. skipulagsskrárinn- ar sagði að tilgangur sjóðsins væri að: 1. stuðla að aukinni verk- menntun starfsmanna H. 2. stuðla að rannsóknum á sviði hugvís- inda og raunvísinda. 3. hlú að menningarstarfi og listiðkun. Skattstjóri felldi áðurnefnt framlag til sjóðs H niður sem gjaldalið á rekstrarreikningi H og staðfesti ríkisskattanefnd úrskurð skatt- stjóra. Í kjölfar hans var skipulagsskrá sjóðs H breytt þannig að 1. Efnisskrá CCCXXXIII tl. 3. gr. hennar var felldur niður. H krafðist þess að úrskurður rík- isskattanefndar yrði felldur úr gildi. Aðaltilgangur sjóðsins „að stuðla að aukinni verkmenntun starfsmanna H“ féll ekki undir 31. gr. laga nr. 75/1981, sbr. reglugerð nr. 615/1987. Eins og skipulags- skráin var úr garði gerð á þessum tíma hvíldi engin skylda á stjórn sjóðsins að úthluta úr honum til þeirra málaflokka sem um var fjallað í 2. og 3. lið 3. gr. skipulagsskrárinnar. Þegar af þeirri ástæðu bar að sýkna R af kröfum H. ............000...000ee eat eee tannanna Á aðalfundum P hf. 1986—1990 var samþykkt að hækka hlutafé félagsins S hf. með útgáfu jöfnunarhlutabréfa og voru ákvarðanirnar bókaðar í fundargerðabók. Starfsmaður P hf. sá um útgáfu jöfnunarhluta- bréfanna en láðist að tilkynna hækkanirnar til Hlutafélagaskrár samkvæmt 4. mgr. 37. gr. laga nr. 32/1978 um hlutafélög og var það ekki gert fyrr en 10. maí 1990. Skattstjóri breytti skattframtölum P hf. gjaldárin 1987-1991 á þann veg að lækka hlutafé félagsins sem nam útgefnum jöfnunarhlutabréfum. Hækkuðu álögð gjöld P hf. verulega við þessar breytingar. Ríkisskattanefnd staðfesti úrskurð skattstjóra. P hf. krafðist þess að úrskurður ríkisskattanefndar yrði dæmdur ógildur og að ríkissjóði (R) yrði gert að endurgreiða P hí. aðallega kr. 4.680.155 en til vara kr. 230.978. Samkvæmt 4. mgr. 37. gr. laga nr. 32/1978, sbr. og H.1994:758 var það lögbundið skilyrði fyrir útgáfu jöfnunarhlutabréfa að hún væri tilkynnt til Hlutafé- lagaskrár. Ekki varð annað séð en að öll efnisleg skilyrði hafi verið fyrir útgáfu jöfnunarhlutabréfanna og að rétt hafi verið að útgáf- unni staðið að öðru leyti en því að skort hafi á tilkynningu um það til Hlutafélagaskrár. P hf. hafði lagt öll gögn um hlutafjáraukning- una fyrir skattyfirvöld sem gátu staðreynt skort á tilkynningu með upplýsingum frá Hlutafélagaskrá. Fallist var á varakröfu P hf. með vísan til 2. mgr. 97. gr. laga nr. 75/1981 um tekjuskatt og eignarskatt og R dæmdur til að endurgreiða P hf. kr. 230.978 með vöxtum sam- kvæmt 112. gr. laga nr. 75/1981. Tveir dómarar skiluðu sératkvæði og töldu hlutafjáraukninguna gilda. ..................... 00.00.0000... gerði samning við P, framkvæmdastjóra fyrirtækisins $. desember 1987 þess efnis, að S hf. tæki að sér að greiða P eftirlaun frá 60 ára aldri en að P látnum átti eiginkona hans að fá 75% af umsömdum eftirlaunum. Eftirlaunaskuldbindingin var reiknuð fram í tímann miðað við áætlaðar lífslíkur P og eiginkonu hans. Nam hún í heild kr. 27.725.603. Þessa fjárhæð færði S hf. til frádráttar tekjum og sem skuld í ársreikningi með skattframtali félagsins gjaldárið 1988. Ríkisskattstjóri felldi þennan frádráttarlið niður af rekstrarreikn- BIs. 435 2328 CCCXKXXIV Efnisskrá ingi S hf. og hækkaði álögð gjöld félagsins í samræmi við það. Rík- isskattanefnd staðfesti úrskurð ríkisskattstjóra. S hf. krafðist þess að viðurkennt yrði með dómi að félaginu væri heimilt að færa áætl- aða eftirlaunaskuldbindingu til frádráttar tekjum og eignum fyrir árið 1987. Fjárhæð sú sem S hf. krafðist að dregin yrði frá tekjum fólst í skuldbindingu samkvæmt samningi við einn starfsmanna og aðalhluthafa félagsins um greiðslu eftirlauna beint úr sjóði félaps- ins í framtíðinni. Ekki var hér um að ræða að lagt væri fé til sér- staks eftirlauna- eða lífeyrissjóðs og voru engar greiðslur sam- kvæmt skuldbindingunni gjaldfallnar eða höfðu farið fram. Út- reikningur á fjárhæð hennar var einhliða unninn af hálfu S hf. og ýmsir þættir hans voru umdeilanlegir og óvissu háðir. Fyrirmæli í sérstökum lögum um ársreikninga fyrirtækja gátu ekki skorið úr um túlkun á efnisreglu 1. tl. 1. mgr. 31. gr. laga nr. 75/1981 um tekju- skatt og eignarskatt og sú ályktun varð heldur ekki dregin af 91. gr. þeirra laga. Ekki var fallist á að eftirlaunaskuldbindingin félli undir rekstrarkostnað ársins 1987 í skilningi 1. tl. 1. mgr. 31. gr. laga nr. 75/ 1981 og var ríkissjóður sýknaður af kröfum S hf. .......................... Skattskylda Sjá Fjárnám. ................0......... rr Skattsvik Sjá Virðisaukaskattur. .......................0...... ner Skilorð H var sakfelldur fyrir líkamsárás samkvæmt 1. mgr. 217. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur í 30 daga varðhald skil- orðsbundið í 2 ár. .................00.0..... nr S var sakfelldur fyrir tékkasvik samkvæmt 248. gr. almennra hegningar- laga nr. 19/1940 og 73. gr. laga nr. 94/1933 um tékka og var dæmdur í 10 mánaða fangelsi, þar af 8 mánuði, skilorðsbundið í 2 ár. ........ G var sakfelldur fyrir tolllagabrot og var dæmdur í 12 mánaða fangelsi þar af 11 mánuði skilorðsbundið í 2 ár. ...............0....0....0 00. K var sakfelldur fyrir kynferðisbrot samkvæmt 209. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940 og 66. gr. laga nr. 58/1992 um vernd barna og ungmenna. Hann var dæmdur í 9 mánaða fangelsi skilorðsbundið í 5 ár. Þá var frestun refsivistarinnar jafnframt bundin því skilyrði að K sætti fyrstu 3 ár skilorðstímans umsjón einstakra manna, sbr. 1. Bls. 3054 2502 2796 366 479 486 Efnisskrá CCCXXXV tl. 3. mgr. 57. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, sbr. 4. gr. laga fr. 22/1955. „dd... A var sakfelldur fyrir manndráp af gáleysi, sbr. 215. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur í 6 mánaða fangelsi, þar af 3 mánuði skilorðsbundið í 2 ár. ................0..0........0 00. S var sakfelldur fyrir líkamsárás samkvæmt 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur í 30 daga fangelsi skil- Orðsbundið í 3 Ár. .................... rr V var sakfelldur fyrir fjárdrátt samkvæmt 247. gr. almennra hegningar- laga nr. 19/1940 og var dæmdur í 4 mánaða fangelsi skilorðsbundið í 3 Ár. runnar G var sakfelldur fyrir líkamsárás samkvæmt 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur í 30 daga varðhald skil- orðsbundið í 2 Ár. .............0.00....0. na renereererererrrrrrr H var sakfelldur fyrir líkamsárás samkvæmt 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur í 30 daga varðhald skil- orðsbundið í 2 ár. .................. rr E var sakfelldur fyrir kynferðisbrot samkvæmt 195. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur í 12 mánaða fangelsi þar af 9 mánuði skilorðsbundið í 3 ár. Óskilyrtan hluta refsivistarinnar hafði E afplánað með dvöl sinni að Sogni. Hann skyldi nú gangast undir dvöl eða meðferð á geðdeild Fjórðungssjúkrahússins á Akur- eyri, allt að einu ári eða skemmra að mati yfirlæknis deildarinnar, sbr. 4. tl. 3. mgr. 57. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Að því búnu skyldi hann hlíta umsjón, sbr. 1.-3. tl. sama ákvæðis út reynslutímann. ........................ 000 B var sakfelldur fyrir kynferðisbrot samkvæmt 202. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940 og 66. gr. laga nr. 58/1992 um vernd barna og ungmenna og var dæmdur í 7 mánaða fangelsi þar af 5 mánuði skil- Orðsbundið í 3 ár. .................00... rr Ö var sakfelldur fyrir kynferðisbrot samkvæmt 195. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur í 9 mánaða fangelsi þar af 6 mánuði skilorðsbundið í 2 ár. ............00..........0 0. G var sakfelldur fyrir brot gegn 156. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940 og var dæmdur í 6 mánaða fangelsi, þar af 4 mánuði skil- orðsbundið í 2 Ár. ..................0.00... rr Þ var sakfelldur fyrir brot gegn 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940 og var dæmdur í 6 mánaða fangelsi, þar af 3 mánuði skil- orðsbundið í 3 ár. ..........0....0 err J var sakfelldur fyrir brot gegn 4. mgr. 220. almennra hegningarlaga nr. Bls. 562 588 745 814 1043 1122 1199 1474 1548 1722 2235 CCCXXKXVI Efnisskrá Bls. 19/1940 og 1. mgr. 20. gr., sbr. 34. gr. laga nr. 46/1977 um skotvopn, sprengiefni og skotelda og var dæmdur í 6 mánaða fangelsi skil- orðsbundið í 3 ár. ..................... 00. 2244 P var sakfelldur fyrir skjalafals og var dæmdur í 8 mánaða fangelsi, þar af 5 mánuði skilorðsbundið í 3 ár. ld... 2569 H var sakfelldur fyrir brot gegn lögum nr. 50/1988 um virðisaukaskatt en þar sem mikill dráttur varð á rannsókn málsins hjá rannsóknarlög- reglu ríkisins var fullnustu 7 mánaða fangelsisrefsingar sem honum var dæmd frestað skilorðsbundið í 3 ár. ..........................00..000n0nnn 2984 S var sakfelldur fyrir fjárdrátt og brot í opinberu starfi samkvæmt 247. gr., sbr. 138. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur í 6 mánaða fangelsi, þar af 4 mánuði skilorðsbundið í 2 ár. .......... 3025 G var sakfelldur fyrir líkamsárás samkvæmt 1. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og var dæmdur í 5 mánaða fangelsi, þar af 3 mánuði skilorðsbundið í 2 ár. ...............ð.. 3182 Skip Sjá Kauptilboð, Traustfang, Veiðiheimildir Skipakaup Sjá SAMNINÐAr. „ddr rrrrrrrrrrrrrrrrrerrra rn 1745, 1749 Skipsleiga Sjá Samningar... rrrrnnnnrrrrranerrer tran tran 2154 Skiptasamningur Sjá Landamerki. .........0.....00000e eeen snnnnn neee esnnnnrrrrrnsannr nettan 1333 Sjá Kvöð. ld ranrrrnnnrrrrner erat 1342 Skipting sakarefnis Sakarefni var skipt í héraði samkvæmt 1. mgr. 31. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sjá Verksamningar. .........................0000 0000 1739 Skipulag H keypti byggingarrétt að fasteigninni Á samkvæmt byggingarleyfi 2. júlí 1990. Þarna var um að ræða stækkun fasteignar sem fyrir var og höfðu þessar fyrirhuguðu breytingar sætt andstöðu annarra íbúðar- eigenda í nágrenninu sem kærðu leyfisveitinguna til umhverfis- ráðuneytisins. H. byrjaði á framkvæmdum en 9. júlí 1991 felldi umhverfisráðuneytið byggingarleyfið úr gildi. Framkvæmdir voru Efnisskrá CCCXXXVII Bls. stöðvaðar 20. júlí 1991 en þá var búið að steypa kjallara og undir- búa uppslátt 1. hæðar. Byggingarleyfið var endurveitt 20. júlí 1992 og hófust framkvæmdir aftur fljótlega eftir það. H krafðist þess að ríkissjóður yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur. Þegar um- hverfisráðuneytinu barst framangreind kæra voru liðnir 104 mán- uður frá útgáfu byggingarleyfisins. Ráðuneytið gerði ekki reka að því að kynna H kæruna eða gefa honum kost á að koma sjónarmið- um sínum á framfæri þá 3 mánuði sem hún var til meðferðar þrátt fyrir verulega hagsmuni H af því en viðhorf H gátu skipt ráðu- neytið verulegu máli við mat á því hvort fella bæri byggingarleyfið úr gildi. Með gerðum sínum hafði ráðuneytið brotið gegn ólögfestri meginreglu stjórnarfars um andmælarétt, sbr. nú 13.-15. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993. Bætur til H voru dæmdar kr.1.069.742. 2664 Skjalafals B var sakfelldur fyrir að hafa notað í viðskiptum 53 tékka, sem hann falsaði, með útgefendanafnritunum K en hann framvísaði við sölu tékkanna ökuskírteini K sem B hafði falsað með því að setja í það mynd af sjálfum sér. B játaði brot sitt skýlaust og varðaði það við 1. mgr. 155. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Þau brot sem B var sakfelldur fyrir framdi hann aðallega á tímabilinu frá apríl til ágúst 1994. Brotastarfsemi hans var nánast óslitin og samfelld á þeim tíma. Tékkafals B varð sífellt umsvifameira er á leið en fjár- hæðir tékka þeirra sem hann falsaði urðu í mörgum tilvikum hærri á síðari hluta þess tímabils. Framganga B lýsti hörðum brotavilja en sum þeirra brota sem um var getið í ákæru voru framin einungis fáum dögum eftir að B var dæmdur til óskilorðsbundinnar refsi- vistar í 15 mánuði fyrir brot gegn 155. gr., 244. gr. og 248. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940. B var dæmdur í 15 mánaða fang- ES. rr rrrerrerrrrrrrrrrr 707 J var sakfelld fyrir að hafa notað í viðskiptum 5 tékka sem J hafði stolið. Brot J varðaði við 1. mgr. 155. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940. J var einnig dæmd fyrir brot gegn 244. gr. sömu laga. J átti að baki nokkurn brotaferil og voru brot hennar ítrekun á fyrri auðg- unarbrotum. Þá rauf J skilorð dóms frá 8. nóvember 1991 með brot- um sínum. Refsing J var ákveðin með hliðsjón af 77. gr. og sem hegningarauki samkvæmt 78. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940, fangelsi í 12 Mánuði. „rr 1484 G var sakfelldur fyrir að hafa á árinu 1989 selt í Verslunarbanka Íslands CCCXXXVIII Efnisskrá Bls. veðskuldabréf að fjárhæð kr. 1.000.000, útgefið af G og K vegna hljómtækjaverslunarinnar O hf. með veði í þriggja herbergja íbúð í húsi við Laufásveg í Reykjavík. G hafði blekkt J, tengdaföður sinn, þinglýstan eiganda íbúðarinnar til að rita nafn sitt undir texta neðst á bréfinu um samþykki þinglýsts eiganda fyrir veðsetningunni með því að brjóta saman veðskuldabréfið ofan textans um samþykki þinglýsts eiganda og leyna J þannig efni bréfsins. Jafnframt sýndi G J afrit veðskuldabréfs vegna láns sem dóttir J hafði áður tekið og var með veði í þessari sömu íbúð. Taldi G J trú um að hann væri að undirrita skuldbreytingu vegna eldra lánsins. Þetta varðaði við 156. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. G hafði ekki áður sætt refs- ingu og var refsing hans ákveðin fangelsi í 6 mánuði, þar af 4 mán- uði skilorðsbundið í 2 ár. ...............0...... 0000. 1722 M og P voru sakfelldir fyrir skjalafals. M var sakfelldur fyrir að hafa fengið A til að framvísa hjá Lífeyrissjóði verslunarmanna veðleyfi sem Á hafði fengið B til að útbúa með fölsuðum undirskriftum eip- anda fasteignar við H-götu í Reykjavík og taka á grundvelli þess veðleyfis lán í eigin nafni úr sjóðnum samkvæmt veðskuldabréfi tryggðu með 1. veðrétti í framangreindri íbúð. P var sakfelldur fyrir að framvísa við lántöku hjá Lífeyrissjóði Austurlands skjölum með fölsuðum nafnritunum J, fyrst veðleyfi og síðar veðskuldabréfi út- gefnu af P sem skuldara, tryggðu með 2. veðrétti í fasteign við U- götu í Reykjavík, eignarhluta greinds J. Brot M og P vörðuðu við 155. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 sem tæmdi sök gagn- vart 248. gr. sömu laga. Refsingar: M fangelsi í 6 mánuði. P fangelsi í 8 mánuði, þar af 5 mánuði skilorðsbundið í 3 ár. ....................... 2569 B var ákærður fyrir að hafa á árunum 1990-1993 notað í viðskiptum 7 falsaða víxla, samtals að fjárhæð kr. 1.700.000 og sett á víxlana, sem talið var að samþykktir væru af S fyrir myntbreytinguna 1980, dag- setningar, gjalddaga og greiðsludaga. Víxlarnir tengdust óupplýst- um viðskiptum B við R. Í ákæru var þetta talið varða við 1. mgr. 155. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Staðhæfing ákæru- valdsins þess efnis að umræddir víxlar hefðu verið samþykktir til greiðslu af S fyrir myntbreytingu þá sem gerð var með lögum nr. 35/1979 um breytingu á verðgildi íslensks gjaldmiðils studdist ekki við önnur gögn en vætti M, sem starfaði hjá S til ársins 1978 eða 1979. Í skýrslu sem M gaf við aðalmeðferð málsins í héraði, kvaðst hann kannast við að hafa vélritað víxlana á meðan hann gegndi störfum hjá S, en hann taldi sig geta þekkt það af vélritunarstíln- Efnisskrá CCCKXXIX Bls. um. Samkvæmt kröfu ákærða kom M að nýju fyrir dóm til skýrslu- gjafar eftir uppkvaðningu héraðsdóms og var þá þetta bókað eftir honum: „Vitnið kveðst telja, að það hafi vélritað víxla þá, sem mál þetta snýst um, en kveðst þó sérstaklega aðspurt ekki geta fullyrt það.“ Ekki var fallist á að með þessu hefði verið færð fram lögfull sönnun fyrir því frumatriði, sem málatilbúnaður af hálfu ákæru- valdsins var reistur á. Með vísan til 45. gr. laga nr. 19/1991 var B SÝKNAðUr. .................. renna 3141 Skjöl Lögmaður stefnda í héraði krafðist þess að stefnendum yrði dæmt skylt að leggja fram tiltekin skjöl vegna reksturs matsmáls. Kröfu sína byggði stefndi á 2. mgr. 68. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einka- mála. Það ákvæði tók með tilteknum skilyrðum eftir efni sínu ein- göngu til tilvika, þar sem maður sem ekki er aðili að máli hefur undir höndum skjal er málsaðili telur sig þurfa til sönnunar. Ákvæði þetta varðaði hins vegar á engan hátt þá aðstöðu að máls- aðili hafi undir höndum skjal sem gagnaðili hans telur sig þurfa, enda voru lagaúrræði gagnaðilans til að knýja á um að fá aðgang að skjali úr hendi hans tæmandi talin í 1. mgr. 68. gr. laga nr. 91/ 1991. Skorti með öllu lagastoð fyrir kröfu lögmanns stefnda og var henni synjað. .................... err 888 L krafðist þess að H og G yrðu dæmdir til greiðslu skuldar að fjárhæð kr. 534.324. Í stefnu kom fram að skuldin væri samkvæmt skulda- bréfum útgefnum á árunum 1982-1984 vegna námslána til H en G var sjálfskuldarábyrgðarmaður á bréfunum. L lagði fram ljósrit skuldabréfanna en ekki frumrit. Í 1. mgr. 13. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála var kveðið skýrt á um að skjöl sem lögð eru fram í dómi skyldu vera í frumritum, væru þau tiltæk. Þessu laga- fyrirmæli hafði L ekki fylgt. Með vísan til þess og þeirra heimilda sem fylgt gátu handhöfn skuldabréfa var ekki unnt að ganga í ber- högg við fyrirmæli 1. mgr. 13. gr. laga nr 91/1991. Málinu var vísað frá dómi án kröfu. .......................00... rr 1936 Skotvopn Sjá Brot gegn 4. mgr. 220. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. ....... 2244 Skriflega flutt mál Skriflegur málflutningur áfrýjunarmáls í Hæstarétti. ............... 63, 240, 1220, 1489, 1658, 1739, 1887, 1890, 2693, 2818, 2895, 2900, 2905, 2921, 3175 CCCXL Efnisskrá Skuldabréf M gaf út skuldabréf til V fyrir hönd heildverslunarinnar B. Ó tókst á hendur sjálfskuldarábyrgð á greiðslu skuldabréfsins. V krafðist þess að Ó yrði dæmdur til greiðslu eftirstöðva skuldabréfsins. Sam- kvæmt firmaskrá Reykjavíkur var V eigandi B þegar skuldabréfið var gefið út og bar ótakmarkaða ábyrgð á skuldbindingum B. Gögn málsins gáfu ekki til kynna að M hefði haft heimild til að skuldbinda B. Hvor þessara ástæðna um sig leiddi til þess að kröfu- réttur stofnaðist ekki á grundvelli skuldabréfsins á hendur þeim sem var aðalskuldari samkvæmt orðum bréfsins. Ó varð því ekki sóttur til greiðslu á fjárhæð skuldabréfsins sem sjálfskuldarábyrgð- armaður í máli samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála og var hann sýknaður af kröfum V. .............0.. Sjá Skaðabætur. .................00.00 eeen Sjá Búskipti. 0... Sjá Endurgjaldskrafa. ..................00....0eananeee terra Sjá Fjárnám. „00... A tókst á hendur sjálfskuldarábyrgð á greiðslu veðskuldabréfs útgefnu af C til handhafa, tryggðu með 1. veðrétti í húsi í byggingu. Til stóð að veðskuldabréfið yrði greitt með láni frá Húsnæðisstofnun ríkis- ins (HR), sem kaupendur hússins, D og E áttu að fá. C var hand- hafi byggingarréttar að umræddri fasteign en hafði samið við D og E um kaup á húseigninni og hafði C undir höndum ávísun á lánið frá HR framselda af kaupendum. Skuldabréf þetta seldi C til B og einnig ávísunina á lánið frá HR. Skuldabréfi þessu var aldrei þinglýst á húsið sem var í byggingu og vegna vanefnda C var lán- veiting HR til hans stöðvuð. Með samkomulagi C, D og E afsalaði C sér byggingarréttinum og varð D handhafi byggingarréttarins. B samþykkti einnig riftun ávísunar á lánsloforðið og féll frá öllum kröfum á hendur D og E. B krafði A um greiðslu skuldabréfsins. A hélt uppi vörnum í málinu en þær komust ekki að vegna XVII. kafla laga nr. 85/1936 um meðferð einkamála í héraði og var A dæmdur til greiðslu skuldabréfsins. A krafðist þess í öðru máli að B yrði dæmdur til að greiða sér sömu fjárhæð þar sem B hefði bak- að sér tjón með því að þinglýsa ekki bréfinu og afsala sér að auki rétti til viðtöku á láni frá HR. B hefði verið ljóst að C var eignalaus maður. B taldi að C hefði valdið öllu tjóninu með vanefndum á samningnum og að C hefði útilokað þinglýsingu á bréfinu. Dæmt Bls. 114 453 632 934 961 Efnisskrá CCCKLI Bls. að hvorki hefðu verið skilyrði til þinglýsingar á veðskuldabréfinu né lánveitingar HR vegna vanefnda C. B hafði eins og atvikum máls þessa var háttað ekki bakað sér bótaábyrgð gagnvart A og var SÝKNAðUr. „0... nnnrrrrrrarrrrrtrrrrrrrrrn rr 1416 L krafðist þess að G yrði dæmdur til að greiða sér kr. 223.287 sem var skuld samkvæmt veðskuldabréfi. Skuldabréfið hafði komist úr vörslum L en dómur um ógildingu þess var kveðinn upp að kröfu L til þess að hægt yrði að krefja skuldarann um eftirstöðvar þess. Bréfinu hafði verið þinglýst, en það var afmáð úr veðmálabókum 1987 án þess að það bæri með sér að það væri að fullu greitt. L vissi ekki hvernig veðskuldabréfið komst í hendur G en taldi að það leysti hann ekki undan greiðslu. G krafðist sýknu með vísan til þess að hann hefði greitt skuldina samkvæmt veðskuldabréfinu að fullu og því hefði bréfið verið afmáð úr veðmálabókum að beiðni L. G hafði ekki sýnt fram á, að hann hefði greitt skuldina. Hann hefði ekki lagt fram kvittanir því til staðfestu og því skipti handhöfn og aflýsing bréfsins ekki máli. Kröfur L voru því teknar til greina. .. 1489 T krafðist þess að L yrði dæmdur til að greiða sér skuld samkvæmt dómi bæjarþings Kópavogs 16. mars 1989 í málinu T gegn H, V og F og að staðfestur yrði veðréttur í 8,4 tonnum af eldislaxi. Kröfur sínar byggði T á því að hann ætti veð í stofni eldislaxa í eigu H sem voru í Bridgestonekví í Straumsvíkurhöfn. Veð þetta hafði stofnast með skuldabréfi útgefnu 13. júlí 1988 af H til V en var framselt T sama dag. Veðréttur T var staðfestur með áðurnefndum dómi bæjarþings Kópavogs. Sama dag og ofangreint veðskuldabréf var gefið út gerðu H og S samkomulag um að S annaðist sölu á eldislaxi fyrir H til Bandaríkjanna. Gerður var umsýslusamningur þar sem greindir voru nánari skilmálar samkomulagsins og meðal annars kom þar fram að S lánaði H $250.000 sem fyrirframgreiðslu. Endurgreiðsla skyldi fara þannig fram að dregið væri frá skilaverði vegna fisksöl- unnar. Jafnframt var gert sérstakt samkomulag milli H, S, T og L um að söluverð hverrar sendingar skiptist í hlutföllum milli þeirra. Greiða skyldi söluverðið inn á reikning L sem skyldi sjá um að skipta því í samræmi við samkomulagið. Í ágúst 1988 var gerður af- urðalánasamningur vegna láns IL til H að fjárhæð $250.000. Í nóvember 1988 lagði L fram beiðni um gjaldþrotaskipti á búi H. Samkomulag varð í réttinum milli L og H um að H framseldi L fiskeldisafurðir og féll L þá frá kröfu um gjaldþrotaskipti. L skilaði CCCXLII Efnisskrá Bls. greiðslum samkvæmt áðurnefndu samkomulagi ekki til T. T lýsti kröfunni í þrotabú allra dómþola samkvæmt áðurnefndum dómi en skiptum lauk án þess að þær greiddust. Í febrúar 1989 kom í ljós að eldislaxinn hafði sloppið út og að ekki var fyrir hendi trygging gegn slíku tjóni. T taldi að L ætti að bæta tjón sitt þar sem L hefði borið að skila T hluta af skilaverðinu samkvæmt áðurnefndu samkomu- lagi. Einnig hefði hann vanrækt að halda fiskinum vátryggðum. Ósannað var að L hefði skuldbundið sig til annars gagnvart T en að hafa milligöngu um greiðslur til hans en greiðslur þessar höfðu ekki borist L og átti H því ekki kröfu á hendur L vegna þeirra. Veðsetningin á fiskinum var ólögmæt þar sem veðhafi var ekki lánastofnun í skilningi 4. mgr. 4. gr. veðlaga nr. 18/1887. L mátti því ekki reikna með veðsetningu til handa H fyrir skuldinni og H gat ekki reist skaðabótakröfu á hendur L á því að tryggingu eldislaxins hefði ekki verið haldið við. L var því sýknaður af kröfum H. Einn dómari skilaði sératkvæði og taldi að taka bæri kröfu L til greina að hluta. Sjá Veðleyfi. Sjá Ómerking. dd. K keypti raðhús í smíðum af Ö. Kaupverðið var meðal annars greitt með íbúð. Eftir kaupin veittu K og Ö hvor öðrum heimild til að veðsetja hinar seldu fasteignir. Ö rifti síðar samningi aðila. K leysti til sín skuldabréf útgefið af Ö með veði í íbúðinni. Raðhúsið var selt nauðungarsölu og fékk Húsnæðisstofnun ríkisins (HR) greiðslu kröfu sinnar samkvæmt skuldabréfi útgefnu af K af sölu- verðinu. K krafðist þess að Ö yrði dæmdur til að greiða sér inn- lausnarfjárhæð skuldabréfsins. Á skuldabréfið var skráð að það hefði verið innleyst af K 12. október 1993 og fékk hann það fram- selt til sín. Var ekki fallist á þá vörn Ö að K gæti ekki byggt rétt á bréfinu. Af áritun á skuldabréf HR kom fram að það hefði verið framselt Ö eftir að HR var úthlutað kr. 2.180.207 af söluverði rað- hússins. Samkvæmt frumvarpi til úthlutunar á söluverðinu skyldi næst á eftir veðhöfum úthlutað til Ö eftirstöðvum söluverðsins, kr. 914.506. Ö var því rétt kominn að bréfinu fyrir framsal. Fallist var á með Ö að skilyrði skuldajafnaðar væru fyrir hendi, sbr. 4. mgr. 118. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Ö var því dæmdur til að greiða K kr. 295.581. ............00.....0 000. 2059 Ö keypti einbýlishús af J. Kaupverðið var meðal annars greitt með yfir- töku veðskulda og með skuldabréfum útgefnum af Þ með veði í 1760 1807 1887 Efnisskrá CCCXLIII fasteigninni H. Til að forða húsinu frá nauðungaruppboði varð Ö að greiða talsvert meira en umsamið var af áhvílandi skuldum og krafðist þess að J yrði dæmdur til að greiða sér þær fjárhæðir. J krafðist þess í gagnsök að Ö yrði dæmdur til að greiða sér andvirði skuldabréfanna sem Ö hafði afhent sem greiðslu þar sem þau væru verðlausir pappírar en eignin sem veð var fyrir samkvæmt þeim var seld á nauðungaruppboði án þess að greiðsla fengist fyrir bréfin. Krafa Ö í aðalsök var tekin til greina en Ö var sýknaður af kröfum J í gagnsök með þeim rökum að ætla verði að J hafi ekki verið grandlaus um veðstöðu skuldabréfanna og hefði hann tekið við þeim sem fullgildri greiðslu. J hafði hvorki leitt í ljós að Ö hefði beitt svikum við gerð kaupsamningsins né að aðrar ógildingar- ástæður samningaréttar ættu að leiða til þess að F væri ekki bund- inn af ákvæðum samningsins um greiðslu með hinum umdeildu skuldabréfum. ...........00.... annnars Sjá Sönnunarfærsla. ...........................0 0. Sjá Fjárnám. ............000.0...... rr Sjá ÓMmErkiNg. ll... Sjá Frávísunarúrskurður staðfestur. .................... rr Skuldajöfnuður Krafist var skuldajafnaðar samkvæmt 1. mgr. 32. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/ 1978. Dæmt að til þess að skuldajöfnuði verði beitt verði lánar- drottinn að hafa eignast kröfuna 3 mánuðum fyrir frestdag. For- takslaust orðalag 2. ml. 1. mgr. 32. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978 gerði ekki greinarmun á því hvort kröfuhafi eignaðist kröfu með aðilaskiptum eða vegna annarra atvika. Kröfu um skuldajöfnuð var því hafnað. Sjá Gjaldþrotaskipti. ................000.0.... Sjá Skuldabréf. ...............0.. rr Skipasmiðjan H tók að sér að gera breytingar á skipinu Þ fyrir F. Tafir urðu á verkinu og reis ágreiningur um uppgjör fyrir það og samn- ingsbundnar dagsektir. Samkvæmt ákvæðum verksamningsins leysti gerðardómur úr ágreiningi um dagsektir og komst að þeirri niðurstöðu að H skyldi greiða F dagsektir að fjárhæð kr. 2.941.960. H neitaði greiðslu dagsekta samkvæmt gerðardóminum, höfðaði mál og krafðist þess að F yrði dæmt til greiðslu eftirstöðva verk- kaupsins. Héraðsdómur dæmdi F til að greiða H kr. 2.360.936. H krafðist fjárnáms fyrir dómskuldinni. F krafðist þess að kröfu um ógreiddar dagsektir samkvæmt gerðardóminum yrði skuldajafnað Bls. 2467 2498 2630 3081 3194 1700 2059 CCCXLIV Efnisskrá við kröfu H og kröfu um fjárnám hafnað. Gerðardómurinn var endanleg niðurstaða um dagsektirnar. F hafði beint skýrri og ótví- ræðri skuldajafnaðarkröfu til H strax að loknu verkinu. Öllum al- mennum skilyrðum skuldajafnaðar var fullnægt. Ógreitt verkkaup var kr. 2.360.936 en ógreiddar dagsektir kr. 2.941.360. F stóð því ekki í skuld við H. Var kröfu um fjárnám hafnað. .. Sjá Handveð. ..................... eeen Sjá Greiðslustöðvun. ..................... neee Verktaki Þ krafði verkkaupa P um greiðslu samkvæmt reikningi fyrir unnið verk. P krafðist skaðabóta vegna galla á verkinu. Kröfur P voru allar af sömu rót unnar og reikningskröfur Þ og stoðaði Þ því ekki að bera fyrir sig fyrningu á kröfum P að því leyti sem þær voru hafðar uppi til skuldajafnaðar, sbr. 2. mgr. 1. gr. fyrningarlaga nr. 14/1905. 2... Sjá Fasteignakaup. .............000.00ee. eeen Sjá Vátrygging. „ll... eee err nrrrrrrrrrrrrr Skuldamál Y, sem rak vinnuvélaþjónustu, krafðist þess að S yrði dæmdur til að greiða sér skuld að fjárhæð kr. 2.490.000 og kvaðst hafa unnið ýmis verk fyrir S á árunum 1989-1991. Á þessu tímabili hefði fram- kvæmdastjóri S einnig verið stjórnarformaður og framkvæmda- stjóri Y og vegna þess hefði ekki verið gengið hart eftir að inn- heimta greiðslu fyrir verkið. Framkvæmdastjóri beggja fyrirtækj- anna hefði notað tæki og mannafla þeirra beggja til verka eftir því sem hagkvæmast var á hverjum tíma. Ekki fóru fram nein reikn- ingsskil og viðskiptanna var ekki getið í bókhaldi fyrirtækjanna. Í málinu höfðu þannig ekki verið lögð fram nein gögn sem sýndu stöðu fyrirtækjanna innbyrðis. Y gat ekki krafið S um frekari greiðslur vegna skuldaskilanna en viðurkenndar voru af hálfu S. S var því sýknaður af kröfum ÝY. ............000..0.000000 00 ee tannanna Sjá Verksamningar. ...........d000eeeee eter err rrrrsannnnnnnnnnnnnnnrrrrrrr rennt S krafðist þess að P yrði dæmdur til að greiða sér skuld að fjárhæð kr. 500.000 samkvæmt skuldaviðurkenningu. S hafði verið ráðskona hjá P 1986-1989. Aldrei hafði verið samið um hver laun hennar eða önnur starfskjör skyldu vera. Fjármálaleg samskipti P og S voru töluverð á þessum tíma en skýrslum þeirra um það efni bar ekki saman. P staðfesti að hann hefði undirritað skuldaviðurkenninguna en hélt því fram að hann hefði greitt S kr. 1.263.560 5. júlí 1990 og Bls. 2270 2445 2582 2641 2712 2925 1412 1503 Efnisskrá CCCRKLV Bls. hefði krafa samkvæmt skuldaviðurkenningunni verið þar innifalin. P lagði fram gögn um frekari greiðslur til S. Frásögn S um að- dragandann að gerð skuldaviðurkenningarinnar var óljós. Fram- burður S var mjög á reiki og óákveðið hvort skuldaviðurkenningin var gerð fyrir einhverjum tilteknum hluta skulda P við hana og þá hverjum. Greiðsla P $. júlí 1990 var innt af hendi eftir útgáfudag skuldaviðurkenningarinnar. Fjárhæð greiðslunnar samrýmdist ekki skýringum sem S gaf á því sem að baki henni bjó. Var lögð á S sönnunarbyrði fyrir því að greiðslan 5. júlí 1990 hefði ekki verið fullnaðaruppgjör milli aðilanna og var P sýknaður. .....................- 1792 K gaf út skuldabréf til B og tókst H á hendur sjálfskuldarábyrgð á greiðslu þess. B framseldi skuldabréfið til Í og tókst einnig á hend- ur sjálfskuldarábyrgð á greiðslu þess. Engin afborgun var greidd af bréfinu og varð B að leysa það til sín. Á árunum 1991, 1992 og 1993 greiddi K inn á viðskiptareikning sinn og S hjá Í samtals kr. 860.000 sem ráðstafað var með tilgreindum hætti. B krafðist þess að K og H yrðu dæmdir til að greiða sér innlausnarverð skuldabréfsins. K og H héldu því fram að innborganir K á viðskiptareikning sinn og S hjá Í hefðu átt að ganga til greiðslu skuldabréfsins en samkvæmt því var skuldin að fullu greidd. K hafði fengið sundurliðun á því hvernig greiðslunni inn á viðskiptareikning hans hjá Í var ráðstafað og ekki haft uppi nein mótmæli gegn henni. Fyrir Hæstarétt var lagt ljósrit af víxli sem innleystur var af B en innlausnarverðið var samkvæmt framlagðri kvittun og bréfi til K fært á vanskilaskuld K hjá B og greiðslan einnig. Renndi þetta frekari stoðum undir kröfu B sem tekin var til greina. ..........0000.0...... 0... 2115 Skuldaskil E krafðist þess að B, T, J og S yrðu dæmdir til að greiða sér kr. 1.990.113. Um var að ræða kröfu samkvæmt skuldabréfi upphaflega að fjár- hæð kr. 1.500.000 útgefnu 1. apríl 1987 af S og T til Sparisjóðs Glæsibæjarhrepps (G) tryggt með sjálfskuldarábyrgð B og J og skyldi greiða með einni afborgun 1. apríl 1988. G hafði framselt E bréfið. Við munnlegan flutning málsins í Hæstarétti lagði lögmaður E fram breytta kröfugerð en þar var þess krafist að B, 1, J og S yrðu dæmdir til greiðslu á kr. 540.000 með dráttarvöxtum, allt að frádregnum kr. 3.000.000 sem þegar höfðu verið greiddar. Lögmað- ur B, T, J og S lýsti því yfir við munnlegan málflutning að hann samþykkti þessa kröfu E. Samkvæmt þessu var dómur lagður á CCCXLVI Efnisskrá Bls. málið í samræmi við samþykki B, T, J og S við kröfu E, sbr. 1. mgr. 58. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. ...............0........0.. 3087 Skuldskeyting Sjá Leigusamningar. ...................)....0000 000 1572 Sjá Veðskuldabréf. ..............000.... eeen 2513 Slit ráðningarsamnings Sjá Bætur fyrir Uppsögn. ............. err 279 Slysatrygging ökumanns Sjá Bifreiðar. ...............00.... 2194, 2559, 3197, 3206, 3252, 3269 Stefnubirting Sjá Frávísunarúrskurður staðfestur. ...................0...... nr 966 Sjá Frávísunarúrskurður felldur úr gildi. ...........................0000 et 2031 Stjórnarskrá S var dæmdur til greiðslu sektar í opinberu máli. Verjandi ákærða fyrir Hæstarétti krafðist þess að héraðsdómurinn yrði ómerktur þar sem hann væri kveðinn upp af dómarafulltrúa. Í málinu var ekki sýnt fram á að dómarafulltrúinn hefði verið vilhallur. Í dómi Hæsta- réttar voru rakin ýmis lagaákvæði og atriði í lagaframkvæmd um stöðu dómarafulltrúa en í 6. gr. laga nr. 92/1989 um aðskilnað dómsvalds og umboðsvalds í héraði voru sérreglur um dómarafull- trúa. Forstöðumenn héraðsdómstóla réðu í stöður dómarafulltrúa en eftir 1980 höfðu þeir verið ráðnir með tímabundnum og ótíma- bundnum ráðningarsamningum með gagnkvæmum 3 mánaða upp- sagnarfresti. Forstöðumenn héraðsdómstóla veittu einnig dómara- fulltrúum lausn úr stöðu samkvæmt 1. mgr. 10. gr. laga nr. 38/1954 að öðru leyti en því að dómsmálaráðherra vék dómarafulltrúa úr stöðu bryti hann af sér, sbr. 4. mgr. 8. gr. laga nr. 92/1989. Dóms- málaráðherra löggilti dómarafulltrúa til dómstarfa og var löggild- ingin skilyrði fyrir því að þeir gætu farið með slík störf án tillits til þess hvort ráðningarsamningur var í gildi. Löggilding dómsmála- ráðherra var stjórnvaldsákvörðun sem dómsmálaráðherra gat aft- urkallað enda var staða þeirra sem slíkra ekki tryggð í lögum. Efnisskrá CCCXLVI Bis. Einnig gat framkvæmdavaldið haft áhrif á stöðu dómarafulltrúa með ráðstöfunum sínum á stjórnsýslusviði og bundið enda á ráðn- ingu þeirra og launagreiðslur til þeirra. Í dómi Mannréttindadóm- stóls Evrópu 22. júní 1989 kom fram að við mat á því hvort dóm- stóll væri sjálfstæður og óvilhallur yrði að líta til þess hvernig til- nefningu dómara var háttað, til starfstíma þeirra, hvaða vörn væri gegn því að óviðkomandi aðilar gætu haft áhrif á þá og hvort dóm- arinn liti út fyrir að vera óháður. Með vísan til þessa var talið að staða dómarafulltrúa eins og henni var fyrir komið uppfyllti ekki grunnreglur stjórnarskrár um sjálfstæði dómsvaldsins, sbr. 1. mgr. 6. gr. Mannréttindasáttmála Evrópu. Héraðsdómurinn var því ómerktur og málinu vísað heim í hérað til nýrrar meðferðar og dómsálagningar. .................... 000 1444 Sjá Gæsluvarðhald. ......................... 0000 2172, 2277 Hinn 26. júní 1992 ákvað Kjaradómur ýmsum aðilum laun. Mánuði áður höfðu náðst kjarasamningar við meginhluta launafólks sem byggðu á miðlunartillögum ríkissáttasemjara og voru í samræmi við svo- kallaða þjóðarsáttarsamninga frá 1990. Voru þeir að meginstefnu fólgnir í 1,7% launahækkunum. Launahækkun sú sem Kjaradómur ákvarðaði var töluvert hærri og olli miklu uppnámi í þjóðfélaginu. Forseti Íslands gaf út bráðabirgðalög nr. 66/1992 3. júní 1992 um Kjaradóm þar sem kom fram að við ákvarðanir hans skuli gætt að því að sem minnstri röskun valdi á hinum almenna vinnumarkaði. Kjaradómur tók nýja ákvörðun á grundvelli bráðabirgðalaganna 12. júlí 1992 þar sem laun áðurgreindra hópa voru ákvörðuð í sam- ræmi við almennar launahækkanir á vinnumarkaði. G, prestur í Reykholti sem tók laun samkvæmt ákvörðun Kjaradóms krafðist þess að fjármálaráðherra yrði dæmdur til að greiða sér kr. 522.114, sem var mismunur á launum hans miðað við fyrri og síðari ákvörð- un Kjaradóms tiltekið tímabil. Talið var að unnt hefði verið að kalla Alþingi saman með stuttum fyrirvara í þinghléi sumarið 1992. Þrátt fyrir það mat bráðabirgðalöggjafinn stjórmálaaðstæður og ástand í þjóðfélaginu þannig að brýnt væri að breyta lögum um Kjaradóm. Skilyrði stjórnarskrárinnar um brýna nauðsyn hafði í framkvæmd verið skýrt rúmt hér á landi. Ekki þótti leitt í ljós að löggjafinn hefði með mati sínu misbeitt því valdi sem honum var fengið með 28. gr. stjórnarskrárinnar nr. 33/1944, sbr. stjórnskipun- arlög nr. 56/1991. Kröfum G var því hafnað. Tveir dómarar skiluðu sératkvæði og töldu að taka bæri kröfur G til greina að hluta, það CCCXLVIII Efnisskrá er fyrir tímabilið frá setningu bráðabirgðalaganna þar til Alþingi staðfesti þau. . Sjá Fjárnám. .............. rennur 2871 Sjá Atvinnuréttindi. .................0..........0 000. 3059 Sjá Fiskveiðibrot. ............000.0..0. eaten 3149 Stjórnsýsla Sjá Stöðuveiting. ......................00 0. 382 Sjá Eignarréttur. .... Sjá Fjárnám. ...........0.....0....0 00. 1459, 1464 B var framkvæmdastjóri V, opinberrar stofnunar fyrir fatlaða. Vorið 1987 fékk stjórn Svæðisstjórnar fatlaðra fregnir um mikla sam- skiptaörðugleika meðal starfsmanna V og fékk sálfræðing og félagsráðgjafa til að kanna málið og gera skýrslur um úrbætur. Samkvæmt skýrslunum var talið að mesta óánægjan væri í garð B og var honum sagt upp störfum. B krafðist þess að félagsmála- ráðherra yrði dæmdur til að afhenda sér áðurnefndar skýrslur og greiða sér skaðabætur til að standa straum af kostnaði vegna mál- sóknarinnar. B hafði þegar fengið í hendur umkrafðar skýrslur að því marki sem þær vörðuðu hann og þóttu hagmunir viðmælend- anna, sem hafði verið heitið fullum trúnaði eiga að ráða því að B var synjað um afhendingu annarra hluta þeirra. B hafði ekki lagt fram gögn til stuðnings bótakröfu sinni. Ljóst þótti að B hefði haft einhvern kostnað af málsókninni og var höfð hliðsjón af honum við ákvörðun málskostnaðar. Einn dómari skilaði sératkvæði og taldi einnig að sýkna bæri af kröfum um afhendingu skýrslnanna en á öðrum forsendum. Þá taldi hann að taka bæri bótakröfu B til BEINA. rr nn annnars 1890 Sjá Þungaskattur. ......................0000 00.00.0000 2300 Sjá Óréttmætir viðskiptahættir. .......................e err 2592 Sjá Skipulag. ................0000000aanan neee 2664 Sjá Aðfararheimild. ...................0.0000.00 000 0000 2760 Í seldi þorskkvóta af bát til V, en bátinn seldi hann til F. F lofaði að þinglýsa ekki afsalinu fyrr en búið væri að ganga frá afsali kvótans en lét eigi að síður þinglýsa því. Sjávarútvegsráðuneytið hafnaði beiðni um framsal kvótans þar sem samþykki þinglýsts eiganda var ekki fyrir hendi. V krafði Í um endurgreiðslu á andvirði kvótans. Í krafði F síðan aftur um greiðslu fyrir kvótann, sem undanskilinn var við söluna á bátnum. F neitaði að greiða. Í krafðist þess að ríkissjóður yrði dæmdur til greiðslu skaðabóta og byggði það á því Efnisskrá CCCIL Bls. að sjávarútvegsráðuneytið hefði brotið lög með því að neita honum um yfirfærslu kvótans og valdið honum fjártjóni. Ríkissjóður var sýknaður af kröfum Í þar sem í afsali var ekki kveðið á um, hvort aflahlutdeild fylgdi með í kaupunum, sbr. 2. mgr. 11. gr. laga nr. 38/ 1990 um stjórn fiskveiða. Hinn þinglýsti eigandi bátsins hafði neit- að að samþykkja flutning aflaheimildanna. Ekki var fallist á að kaupsamningur Í og V um þorskkvóta 13. júlí 1990 sem þinglýst var á bátinn 27. sama mánaðar fæli í sér kvöð, sem gæti komið í stað samþykkis þinglesins eiganda, sbr. 14. gr. rgj. nr. 465/1990 um veið- ar í atvinnuskyni, sbr. 6. mgr. 11. gr. laga nr. 38/1990 en lögin höfðu verið birt og öðlast gildi þegar kaupsamningurinn var gerður. ...... 2830 Stöðuveiting J sótti um fasta kennarastöðu við Fjölbrautaskólann í Breiðholti (FB). Hann fékk ekki formlegt synjunarbréf en með bréfi menntamála- ráðuneytisins 17. ágúst 1989 var hann settur framhaldsskólakennari við FB til Í árs frá og með 1. ágúst 1989. Með bréfi menntamála- ráðuneytisins 25. ágúst 1989 var J tilkynnt að hann hefði vegna mis- taka verið settur í stöðuna og var hann beðinn um að skila aftur setningarbréfi sínu. J mótmælti afturkölluninni án árangurs. J krafðist þess að ríkissjóður yrði dæmdur til greiðslu skaðabóta og vísaði til þess að hann hefði réttilega verið settur kennari við FB í samræmi við 11. gr. laga nr. 48/1986 en verið vikið úr stöðu sinni án þess að lögmætar ástæður réttlættu slíkt. Setningarbréfið til J var gefið út vegna misskilnings menntamálaráðuneytisins og stjórn- enda FB. Ekki var sannað að J hefði mátt vera það ljóst þegar hann tók við bréfinu eða að misskilning þennan mætti rekja til að- gerða hans. Ósannað var einnig að J hefði eftir móttöku setningar- bréfsins samþykkt afturköllun þess. Krafa J var því tekin til greina og bætur dæmdar kr. 938.979. ld... 382 Sveitarfélög Vestur-Eyjafjallahreppur krafðist þess að staðfest yrði með dómi að landsvæði austan Markarfljóts, milli Almenninga að norðan, það er landsvæði Þórsmerkur, Goðalands, Teigstungna, Múlatungna og Guðrúnartungna, teldist til Vestur-Eyjafjallahrepps og innan tak- marka hreppsins og að hreppamörk Vestur-Eyjafjallahrepps og Fljótshlíðarhrepps fyrir landsvæði þessu yrðu ákveðin um Markar- fljót, frá Öldusteini í Markarfljótsgljúfur, og síðan eftir Markar- CCCL Efnisskrá Bls. fljótsgljúfri að Almenningum. Fljótshlíðarhreppur krafðist þess aðallega að málinu yrði vísað frá dómi þar sem félagsmálaráðu- neytið ætti fullnaðarúrskurðarvald um ágreining aðila, sbr. 3. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 8/1986 en til vara að öllum kröfum E yrði hafnað. Kröfu Fljótshlíðarhrepps um frávísun var hafnað og einnig kröfu um að hið umdeilda landsvæði teldist innan marka Vestur- Eyjafjallahrepps. Talið var ósannað að hið umdeilda landsvæði hefði frá upphafi byggðar verið hluti Eyjafjallasveitar og Eyjafjalla- hrepps. Ekki var vitað með neinni vissu, hvenær byggð hófst á svæðinu eða hve lengi hún stóð. Ósannað var að svæðið hefði verið í byggð á þeim tíma sem hreppaskipun myndaðist og voru engar heimildir um það til hvaða hrepps svæðið var talið. Ekki þótti held- ur unnt að láta rennsli Markarfljóts skera úr. Eins og mál þetta lá fyrir var litið svo á að það væri utan staðarmarka beggja hreppanna en löggjafinn hafði ekki kveðið á um aðra skipan, sbr. 1. mgr. 3. gr. sveitarstjórnarlaga nr. 8/1986. Hins vegar átti 3. mgr. sömu greinar ekki við þar sem engin hreppur átti upprekstrarrétt á svæðinu þeg- ar samsvarandi ákvæði var leitt í lög 1972. ...................... 2091 Sveitarstjórn Sjá Forkaupsréttur. .......................00.0 rett 2958, 2072 Svipting ökuréttinda Sjá Ökuleyfissvipting Sýning til greiðslu Sjá Víxlar, víxilmál. ................... 286, 1319 Söluskattur L flutti inn myndbönd, sem hann fjölfaldaði og leigði/seldi myndbanda- leigum. L greiddi ekki og innheimti ekki söluskatt af þessum við- skiptum, þar sem hann taldi um að ræða sölu og bæri myndbanda- leigum að innheimta söluskatt af þeim og greiða. Rannsóknardeild ríkisskattstjóra athugaði bókhald, tekjuskráningu og söluskattsskil L rekstrarárin 1985 og 1986. Samkvæmt skýrslu rannsóknardeildar var söluskattsskyld velta L vantalin um kr. 8.278.686 þessi tvö ár og var byggt á því að L hefði átt að greiða söluskatt af tilteknum vöru- kaupum, tengdum dreifingu myndbandanna, þar sem um útleigu hefði verið að ræða en ekki sölu og þar með eigin úttekt samkvæmt Efnisskrá CCCLI 2. gr. laga nr. 10/1960 um söluskatt og 5. tl. 1. mgr. 10. gr. reglugerð- ar nr. 486/1982. Ríkisskattstjóri gerði L að greiða viðbótarsölugjald á grundvelli skýrslunnar, kr. 1.648.403 auk álags kr. 1.431.819. Ríkis- skattanefnd hafnaði kröfu L um niðurfellingu viðbótarsölugjaldsins en tók til greina kröfu um niðurfellingu álags. L krafðist þess fyrir dómi að úrskurður ríkisskattanefndar yrði felldur úr gildi og að ríkissjóður yrði dæmdur til að endurgreiða sér viðbótarsölugjaldið. Hæstiréttur sýknaði ríkissjóð af kröfum L með vísan til skýrslu rannsóknardeildar, ofangreindrar túlkunar skattyfirvalda og Hrd. 29. mars 1994 í málinu nr. 101/1992. ............00000.... 0000 era Stjórnarmenn hlutafélags voru krafðir skaðabóta fyrir að skila ekki sölu- skatti af aðgöngumiðum að útiskemmtun, sem félagið stóð fyrir, til innheimtumanns ríkissjóðs. Krafa ríkissjóðs var tekin til greina að mestu. Sjá Skaðabætur. ............0000000ee eeen Rannsóknardeild ríkisskattstjóra athugaði söluskattsskil H og úrskurð- aði ríkisskattstjóri að H bæri að greiða viðbótarsölugjald og álag fyrir árin 1979-1982. Ríkissjóður höfðaði mál til heimtu kröfunnar fyrir dómstólum en krafan var þá fyrnd. Sjá Fyrning. .................. Söluþóknun Sjá Fasteignaviðskipti. .................. rns Sönnun Skemmdir á leiguhúsnæði báru ekki með sér líkur fyrir því að þær væru íbúum hússins eða leigutökum að kenna og varð sönnunarbyrði ekki lögð á leigutaka um hið gagnstæða. Leigusalar höfðu á engan hátt sýnt fram á að notkun íbúa hússins hefði orsakað skemmdirn- ar og voru leigutakar því sýknaðir af bótakröfu leigusala. Sjá Leigusamningar. .................. rent Sannað þótti með vættisburði vitna að áverkar A væru afleiðingar af líkamsárás H á hann. Framburður eins vitnis var andstæður þessu en var óstöðugur og ekki metinn trúverðugur. Sönnunargildi fram- burðar ákærða og vitna hjá lögreglu og fyrir dómi kom ekki til endurmats Hæstaréttar, sbr. 4. mgr. 159. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála. Sjá Líkamsárás. ............0...00000.000 0000 Gegn eindreginni neitun stefnda var talið ósannað að hann hefði gefið áfrýjanda loforð um hlutdeild í andvirði hlutabréfa við sölu þeirra en hlutabréf þessi höfðu verið eign dánarbús föður málsaðila og stefndi leyst þau úr veðsetningu. Sjá LOforð. ..........0........0 0. G var ákærður fyrir að hafa slegið U í andlit og valdið honum tilteknum BIs. 571 835 1220 1658 233 366 881 CCCLII Efnisskrá áverkum. G neitaði sakargiftum. U hafði staðfastlega haldið fram að G hefði slegið hann og studdu vitnaframburðir það svo og vott- orð læknis um áverkana. Þóttu yfirgnæfandi líkur fyrir því að áverkar U hefðu hlotist af líkamsárás G. Sjá Líkamsárás. ............ S krafðist ógreiddra ráðskonulauna úr hendi P samkvæmt tveimur skuldabréfum. P kvaðst hafa greitt henni þau að fullu. Lögð var sönnunarbyrði á S fyrir því að greiðsla P til hennar 5. júlí 1990 hefði ekki falið í sér fullnaðaruppgjör milli aðilanna. Slík sönnun var ekki komin fram í málinu og var P sýknaður. Sjá Skuldamál. . Staðhæfing J um að B hefði tekið að sér að bora tvær holur fyrir hann sem greiðslu upp í skuld var studd framburði vitna. Matsgerð dóm- kvaddra matsmanna um hvað væri hæfilegt endurgjald fyrir verkið studdi staðhæfingu J um að samið hefði verið um ákveðið endur- gjald fyrir verkið. Þegar þetta var virt var talið að nægilegar líkur væru fram komnar fyrir því að samkomulag hefði verið gert um ákveðið verð fyrir verkið. Sönnunarbyrði var lögð á B um hið gagnstæða og þar sem slík sönnun hafði ekki tekist var fallist á kröfur J um sýknu af kröfum B gegn greiðslu á tiltekinni lægri fjár- hæð. Sjá Samningar. .............)....0 ene Ákæruvaldið var ekki talið hafa fullnægt sönnunarbyrði sinni samkvæmt 45. gr. laga nr. 19/1991 um meintan fjárdrátt A sem var sýknaður af kröfum ákæruvaldsins. Sjá Fjárdráttur ......................0.00000.0 ann K var krafinn um greiðslu skuldabréfs og hélt því fram að innborganir hans á viðskiptareikning hjá banka hefðu átt að ganga til greiðslu skuldabréfsins. Ekki var fallist á það þar sem K hafði fengið sundurliðun á því hvernig greiðslunni inn á viðskiptareikning hans var ráðstafað og ekki haft uppi nein mótmæli gegn henni. Einnig hafði innlausnarverð víxils verið fært honum til skuldar og greiðsla hans færð á reikning hans og renndi þetta enn frekari stoðum undir þá niðurstöðu. Sjá Skuldamál. .............00000.0000 0000 000 T sem krafðist greiðslu fyrir viðgerð á gólfílögn sem hann hafði sjálfur framkvæmt aflaði hvorki matsgerðar né annarra viðhlítandi sönn- unargagna til stuðnings staðhæfingum sínum þess efnis að leyndur galli hefði verið á gólfplötunni og að það hefði orsakað að gólf- ílögnin losnaði af. Varð hann að bera hallann af því að honum hafði ekki tekist að sanna að leyndur galli væri í gólfplötunni. Sjá Verksamningar... Ósannað var að E og V hefðu gert tiltekna vörupöntun eða tekið að sér að greiða hana með samningi við Ö um kaup á verslun þeirri er gerði pöntunina. Sjá Lausafjárkaup. .............0.)......0...... B var ákærður fyrir skjalafals samkvæmt 155. gr. almennra hegningar- Bls. 1043 1792 2042 2049 2115 2148 2921 Efnisskrá CCCLHI Bls. laga nr. 19/1940 með því að hafa á árunum 1990-—1993 sett dagsetn- ingar, gjalddaga og greiðsludaga á víxla sem samþykktir hefðu ver- ið fyrir myntbreytingu 1980. Vitni taldi sig hafa vélritað umrædda víxla fyrir myntbreytingu en kvaðst aðspurt ekki geta fullyrt það. Ekki var fallist á að með þessu hefði verið færð fram lögfull sönn- un fyrir því frumatriði, sem málatilbúnaður af hálfu ákæruvaldsins var reistur á. Með vísan til 45. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opin- berra mála var B sýknaður. Sjá Skjalafals. ....................000000a 3141 Sjá Þjófnaður. ..................ð...0 ea. rr rns 3238 Sönnunarfærsla B krafðist þess að K yrði dæmdur til greiðslu skuldar samkvæmt skulda- bréfi útgefnu af Í til B en K hafði samkvæmt áritun á bréfið tekist á hendur sjálfskuldarábyrgð á greiðslu þess ásamt T og Þ. K krafðist sýknu á þeirri forsendu að hann hefði ekki gengist undir sjálf- skuldarábyrgð á hinu umdeilda skuldabréfi. Skýrði hann svo frá, að bakhlið skuldabréfsins hefði verið auð, er hann ritaði nafn sitt þar. Hefði yfirlýsingu um sjálfskuldarábyrgð og fleiru síðar verið bætt aftan á bréfið. Í greinargerð áskildi K sér rétt til að gefa skýrslu fyrir dóminum og að vitni yrðu leidd til að sanna þessa staðhæfingu og var málið tekið til úrskurðar um þá kröfu. Héraðsdómari úr- skurðaði að þessar varnir kæmust ekki að vegna ákvæða 17. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Eins og áðurgreindar varn- ir K voru úr garði gerðar, var litið svo á, að þær vörðuðu atriði, sem greind voru í c-lið 118. gr. laga nr. 91/1991. Var ekki fyrir það girt, að skýrslur K og vitna gætu skipt máli til sönnunar um ágrein- ing varðandi síðastnefnt lagaákvæði. Voru ekki rök til að hafna óskum K um skýrslugjöf fyrir dóminum. Hinn kærði úrskurður var því felldur úr gildi og krafa K um skýrslugjöf tekin til greina. ...... 2498 Tékkamisferli Sjá Fjársvík. .................00 0000 479 Tilboð Sjá Ráðgjöf. dl... 2130 Tilraun Sjá Kynferðisbrot. ................... err 2355 Sjá Þjófnaður. ...............00.....aaaa rr 3238 Tolllagabrot Ó var sakfelldur fyrir að hafa við innflutning S hf. á frönskum kartöflum hingað til lands frá Kanada framvísað við tollyfirvöld vörureikning- CCCLIV Efnisskrá um og aðflutningsskýrslum sem sýndu einungis hluta af innkaups- verði vörunnar í því skyni að komast hjá greiðslu aðflutningsgjalda. Námu vangreidd aðflutningsgjöld af þessum sökum af fimm vöru- sendingum sem tollafgreiddar voru kr. 6.660.758 og vangreidd að- flutningsgjöld af einni sendingu sem Ó fékk ekki tollafgreidda kr. 1.334.835. Ó var á þessum tíma framkvæmdastjóri og stjórnarmað- ur S hf. Með játningu Ó, vætti vitna og skjölum málsins var sannað að Ó hafði gerst sekur um þá háttsemi sem honum var gefin að sök í ákæru. Refsing Ó var ákveðin með hliðsjón af umfangi brotsins fangelsi í 12 mánuði, þar af 11 mánuði skilorðsbundið í 2 ár. Þá var Ó dæmdur til greiðslu sektar að fjárhæð kr. 100.000 en vararefsing var ákveðin 30 daga varðhald. ..................0....0.0.. 0000 eeen Tómlæti Krafa um bætur vegna of hárrar reikningsgerðar við sölu á bát var fallin niður vegna tómlætis. Sjá Kaupsamningur. ......................0..00000... G og H deildu um hvort samningur hefði komist á milli þeirra um kaup á skipi G. Talið var að samningurinn hefði komist á milli aðila. G hafði hins vegar sýnt mikið tómlæti við gæslu réttar síns gagnvart H og seldi skipið öðrum aðila án þess að gera H aðvart eða áskilja sér rétt til bóta úr hans hendi vegna óhagstæðara söluverðs. H var því sýknaður af kröfum G um bætur vegna vanefnda á samningnum. Sjá Kauptilboð. .............0.annnnererrnrerrrreerrrrrrr err Sjá Traustfang. ..................0000000..000 0000 H krafðist bóta úr hendi G er seldi henni bifreið. Löghaldskröfur sem H vissi ekki um við kaupin hvíldu á bifreiðinni og byggði H kröfu sína á því að um vanheimild væri að ræða. Ár leið frá því H kvart- aði og þar til stefna var birt og rúm 3 ár frá því að viðskiptin fóru fram. Ekki var talið að skilyrði bótaréttar eins og þess sem hér um ræðir væru háð því að formleg bótakrafa væri sett fram. G hafði fengið viðvaranir og tilkynningar frá H með þeim hætti að honum gat ekki dulist að H hyggðist bera fyrir sig vanefndir hans. H hafði ekki sýnt slíkt tómlæti að varða ætti missi bótaréttar. Sjá Lausa- fjárkaup. .............. rr Sjá Lausafjárkaup. ................000000000 0000... Sjá Handveð. ...................0.0annee eeen Traustfang Bú H var tekið til gjaldþrotaskipta. S keypti skipið B, eign þrotabús H, á nauðungaruppboði. Í kvaðst hafa átt lausafé um borð í skipinu samkvæmt kaupleigusamningi en vegna mistaka hefðu ranglega Bls. 486 136 440 1395 1715 2657 2788 Efnisskrá CCCLV Bls. verið tilgreind önnur tæki en þau sem um borð fóru. Samkvæmt veðbókarvottorði sem lá frammi við uppboðið var skráður kaup- samningur með eignarréttarfyrirvara um dýptarmæli og þrjú hleðslutæki. Forsvarsmaður S kynnti sér þinglýstan kaupleigusamn- ing og komst að því að tækin voru ekki um borð. Uppboðshaldari máði þá kvöðina úr veðmálabókum. Í krafðist þess að S yrði dæmdur til greiðslu andvirðis umræddra tækja. Fyrir Hæstarétti lýsti I því yfir að hann hefði átt kröfu á P vegna vanefnda á greiðslu samkvæmt áðurnefndum kaupleigusamningi frá árslokum 1986. Þeirri kröfu var ekki lýst í þrotabúið og ekki krafði Í þrota- búið um afhendingu tækjanna. Hann gerði S fyrst aðvart um málið er 6 mánuðir voru liðnir frá því S fékk tækin í hendur. Eftir að synjun S á afhendingu tækjanna lá fyrir leið 1% ár þar til Í leitaði réttar síns með málsókn og hafði I sýnt mikið tómlæti. 1. mgr. 70. gr. gjaldþrotalaga nr. 6/1978 átti hér við og hafði Í ekki stutt nein- um viðhlítandi rökum að S hefði verið eða mátt vera kunnugt um rétt til þess lausafjár sem ágreiningur aðila snerist um. S var sýkn- að af kröfum I. „rr 1395 Tryggingarbréf Mosfellsbær (M) úthlutaði byggingafélaginu H tveimur landspildum úr landi L til skipulags og byggingar íbúðarhúsa. 14. janúar 1988 áður en uppdrætti að skiptingu landsins í byggingarlóðir hafði verið þinglýst afhenti B til þinglýsingar með árituðu veðleyfi M, trygg- ingarbréf útgefið af H 12. janúar 1988 sem átti að standa til trygg- ingar greiðslu á öllum skuldum H við B allt að fjárhæð kr. 7.200.000. Með bréfinu voru veðsettar með 1. veðrétti tólf bygging- arlóðir ásamt öllum framkvæmdum úr því landi sem H fékk úthlut- að. 10. júní 1988 gaf H út til B tólf skuldabréf til 5 ára, hvert að fjár- hæð kr. 600.000 með veði í ofangreindum lóðum. Samanlögð fjár- hæð bréfanna var hin sama og tryggingarbréfsins, kr. 7.200.000. Veðskuldabréfunum var ekki þinglýst. Kaupendum lóðanna var ekki tilkynnt að á þeim hvíldi veð samkvæmt tryggingarbréfinu. 22. mars 1989 sendi B þinglýsingadómara skeyti og krafðist þess að tryggingarbréfið yrði fært á 1. veðrétt allra lóðanna og var það gert skömmu síðar og innfærsludagur skráður 14. janúar 1988. 21. nóvember 1988 var bú H tekið til gjaldþrotaskipta og féllu þá öll veðskuldabréfin í gjalddaga. B krafðist þess að viðurkennt yrði með dómi að hann ætti 1. veðrétt í umræddum lóðum og að ofan- CCCLVI Efnisskrá Bls. greindur veðréttur stæði til tryggingar kröfum B á hendur þrotabúi H samkvæmt skuldabréfunum að fjárhæð kr. 7.200.000. Fallist var á kröfu B með vísan til þess að þar sem tryggingarbréfið var réttilega fært í þinglýsingabók innan lögmælts frests og annað ósamrýman- legt skjal hafði ekki borist á undan því skorti skilyrði til að 18. gr. þinglýsingalaga nr. 39/1978 yrði beitt. Í tryggingarbréfinu var strik- að yfir orðið „vextir“ og ekki var þar getið um tegund verðbóta, grunnvísitölu þeirra eða upphafstíma. Var því fallist á að sam- kvæmt efni bréfsins væri það takmarkað við hámark kr. 7.200.000 ásamt dráttarvöxtum og kostnaði. ............................ 0000 2064 Tryggingarbréf hvíldi á hluta tveggja fasteigna þar sem F var skráður kröfuhafi skuldar að fjárhæð kr. 7.500.000 samkvæmt fjármögnun- arleigusamningi dags. 28. febrúar 1983 nr. 705 en aðilar að honum voru F og FG. L hafði tekist á hendur sjálfskuldarábyrgð á samn- ingnum og veðsett til tryggingar greiðslu hans áðurnefndar fast- eignir. Tryggingarbréfinu var þinglýst 4. mars 1988. Í mars 1989 var bú FG tekið til gjaldþrotaskipta og varð þá að samkomulagi að L yfirtæki skuldir og réttindi FG samkvæmt fjármögnunarleigusamn- ingnum. Gerður var nýr samningur milli F og L. Í yfirlýsingu aðil- anna 31. júlí 1989 sagði, að áðurnefnt tryggingarbréf yrði framvegis til tryggingar skuld samkvæmt fjármögnunarleigusamningi dags. 1. ágúst 1989 nr. 969 með sömu skilmálum og að öðru leyti óbreytt. Samkomulaginu var ekki þinglýst á fasteignirnar. Með afsali 1. apríl 1993 varð Þ eigandi fasteignanna og krafðist þess að trygg- ingarbréfinu yrði aflétt af fasteignunum með dómi. Í fjármögnun- arleigusamningnum nr. 969 var enga tilvísun að finna til „yfirlýsing- ar 31. júlí 1989“. Orðalag tryggingarbréfsins fól ekki í sér tilvísun til annarrar skuldbindingar en fjármögnunarleigusamningsins nr. 705. Samþykki eiganda fasteignanna 31. júlí 1989 fyrir því að veðréttur- inn skyldi framvegis ná til skuldar samkvæmt samningnum nr. 969 var ekki þinglýst og gat hann því ekki bundið grandlausa viðsemj- endur eiganda fasteignanna. F hafði ekki fært fram viðhlítandi sönnun um að Þ hefði verið eða mátt vera kunnugt um framan- greinda yfirlýsingu frá 31. júlí 1989 þótt þáverandi eigandi fast- eignarinnar, S hefði verið sambýlismaður hennar og hún verið skráð sem vottur á afsali L til hans. Kröfur Þ voru því teknar til BRÉÍNA. err n neee 2226 Umboð Vegna umboðsskorts stofnaðist ekki kröfuréttur á grundvelli skulda- bréfs á hendur þeim sem var aðalskuldari bréfsins. Ó varð því ekki Efnisskrá CCCLVII Bls. sóttur til greiðslu á fjárhæð skuldabréfsins sem sjálfskuldarábyrgð- armaður samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einka- mála. Sjá Skuldabréf. ...................0........ 0000 114 A sem var framkvæmdastjóri S falaðist eftir því að fá keypt hjá Í laxa- seiði til framhaldsræktunar í fiskeldisstöð S. Vegna þess hve fjár- hagsstaða S var léleg á þessum tíma neitaði Í að selja S laxaseiðin. A bauð þá fram nýjan kaupanda, G. Kaupsamningur var gerður við þann aðila og skrifaði A undir hann fyrir hönd G. Skuldabréf vegna kaupanna var sent til G en kom ekki til baka undirritað. Er bú Í var tekið til gjaldþrotaskipta ári síðar var krafan á hendur G ógreidd. Þrotabú Í krafðist greiðslu úr hendi G samkvæmt kaup- samningnum en G var sýknaður með vísan til þess að A hefði ekki haft umboð til að skuldbinda G. Þrotabúið krafðist þess þá að A yrði dæmdur til greiðslu á kaupverði laxaseiðanna. Fallist var á kröfu þrotabús Í með vísan til þess að A hefði gert samning við Í án þess að hafa umboð og fengið laxaseiðin afhent. Bar hann því persónulega ábyrgð á efndum samningsins. .................. 243 L og S keyptu jarðirnar S1 og S2 í Öxarfjarðarhreppi. Í náttúruhamtför- um 1975-1976 seig land á þessum slóðum og á árunum 1982-—1983 taldi heilbrigðisnefnd að íbúðarhúsið að S1 og S2 væri óíbúðarhæft sökum vatnsgangs á neðri hæð. L og S fengu greiddar bætur frá Viðlagatryggingu Íslands og gáfu B, oddvita hreppsnefndar Öxar- fjarðarhrepps umboð til að taka við bótunum. Á þessum tíma var hafin bygging nýs íbúðarhúss á vegum S. B ráðstafaði bótum bæði S og L til greiðslu byggingarkostnaðar þess húss. L krafðist þess að B og Öxarfjarðarhreppur yrðu dæmdir til að greiða sér fjárhæð sem nam helmingi bótanna og hélt því fram að hann hefði einungis veitt B umboð til að taka við bótunum en ekki til að ráðstafa þeim. Hæstiréttur sýknaði B og Öxarfjarðarhepp af kröfum L og vísaði til þess að skriflegt umboð er L og S veittu B hefði samkvæmt efni sínu aðeins náð til að veita bótunum viðtöku en ekki til að ráðstafa þeim. Með hliðsjón af bréfi L til B síðar var talið að B hefði mátt skilja L þannig að hann félli frá öllum fyrri mótmælum um ráðstöf- un bótanna á þennan hátt. Þá var litið til aðgerðaleysis L á þeim tíma sem hann gekk frá skiptingu jarðanna 1985 og talið að með því hefði hann staðfest umboð B til að ráðstafa bótunum. ........... 390 K og Skipaútgerð ríkisins (S) gerðu með sér samning í febrúar 1988 þess efnis að K annaðist afgreiðslu skipa S á Patreksfirði. Í 5. gr. samn- ingsins sagði að K yrði skuldfærður fyrir ógreiddum flutningskostn- CCCLVIII Efnisskrá Bls. aði og í S.6 gr. sagði að umboðsmaðurinn veiti „viðskiptavinum gjaldfrest á flutningskostnaði á sína ábyrgð“. Samstarfi K og S lauk á árinu 1989. S krafðist þess að K yrði dæmdur til að greiða sér annars vegar ógreiddan flutningskostnað og hins vegar flutnings- kostnað sem K hafði innheimt en ekki staðið skil á. K krafðist sýknu og sagði að vegna fyrirmæla þáverandi framkvæmdastjóra S um að afgreiða bæri vörur beint frá skipshlið til að hraða afgreiðslu hefðu forsendur brostið fyrir ábyrgð hans á greiðslu flutningskostn- aðar. Þá hefði K selt S vörulyftara við lok samstarfs þeirra og hefði andvirði hans átt að ganga upp í skuld á viðskiptareikningi hans. Engin gögn lágu frammi í málinu um tilvitnuð fyrirmæli fram- kvæmdastjóra S. Talið var ósannað að samningur hefði komist á um kaup S á greindum vörulyftara. Hafði K ekki leitt nægar sönn- ur að því að S hefði fallið frá rétti sínum samkvæmt áðurnefndum samningsákvæðum. K var dæmdur til að greiða S kr. 664.295. ...... 1231 Sjá Fasteignaviðskipti. dd... 1658 Hlutafélagið H var í bankaviðskiptum við Í. K stjórnarformaður og framkvæmdastjóri Þ gaf út yfirlýsingu til bankans 10. nóvember 1986 þar sem hann fyrir hönd Þ veitti bankanum fullan aðgang að sparireikningum Þ til tryggingar skuldum H. Innstæða félagsins á þeim tíma var kr. 1.000.000. 15. febrúr 1991 færði Í kr. 2.139.315 út af sparireikningi Þ og ráðstafaði til greiðslu á skuldum H við bank- ann. Þ krafðist þess að Í yrði dæmdur til endurgreiðslu á kr. 2.139.315. Kröfur sínar byggði Þ á því að yfirlýsing K væri ekki skuldbindandi fyrir félagið enda hefði hann farið út fyrir heimild sína sem framkvæmdastjóri samkvæmt hlutafélagalögum. Einnig væri hún andstæð reglum um prókúruumboð. Dæmt að K hefði ekki farið út fyrir heimild sína sem prókúruhafi í greint sinn en yfirlýsingin gilti hins vegar ekki um skuldir umfram kr. 1.000.000. Í var því dæmdur til að endurgreiða H kr. 1.139.315. ..............0.0...... 1777 Sjá Verslunarskuld. „00... 1799 Sjá Fasteigna- og skipasala. .............0....00an eeen 3175 Umboðssvik K, forstöðumaður hagdeildar Búnaðarbanka Íslands var sakfelldur fyrir umboðssvik og brot í opinberu starfi með því að hafa á árunum 1989—1991 misnotað aðstöðu sína í starfi sínu fyrir bankann og ávaxtað fé sitt á innlendum gjaldeyrisreikningum í bankanum með kerfisbundnum og skipulegum færslum á milli gjaldeyrisreikninga Efnisskrá CCCLIX Bis. sinna í bankanum. Með því kom K fram stórfelldum hækkunum á skráðum gjaldeyrisinnstæðum sínum, a.m.k. kr. 20.000.000- 25.000.000 umfram hagstæðustu ávöxtunarkjör bankans á greindu tímabili, sjálfum sér til ávinnings og bankanum til samsvarandi tjóns. Við ákvarðanir um flutning milli gjaldeyrisreikninga sinna nýtti K sér m.a. upplýsingar af svonefndum Reuterskjá bankans um hreyfingar á gjaldeyrismarkaði og þróun gengismála en að- gangur að þessum upplýsingum var einnig opinn öðrum viðskipta- mönnum bankans í gegnum síma eða í afgreiðslu bankans og höfðu einhverjir þeirra nýtt sér þær. K hafði skýrt stjórnendum bankans frá þessum viðskiptum sínum og fengið heimild þeirra fyrir þeim. Einnig hafði K gert samkomulag um sérstök kjör við millifærslurn- ar við stjórnendur bankans, sem voru hagstæðari en aðrir við- skiptamenn bankans nutu. K gegndi stöðu yfirmanns í bankanum og heimildir þær sem K hafði frá stjórnendum bankans til að ávaxta fé sitt á innlendum gjaldeyrisreikningum leystu hann á eng- an hátt undan trúnaðarskyldum sínum við bankann, sbr. 28. gr. laga nr. 38/1954 um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins. Hlaut honum fljótlega að hafa orðið ljóst, að hin eindregna kaupmennska hans á áhættu bankans, væri ósamrýmanleg stöðu hans í bankanum og að umfang viðskiptanna væri orðið annað en það sem stjórnend- ur bankans gerðu sér grein fyrir þegar við hann var samið um sér- stök kjör. Eigi að síður hélt hann viðskiptunum áfram og tvöfald- aði stofninnstæðu sína með nýrri innborgun, án þess að stjórnend- um bankans væri kynnt sú ráðstöfun. Brot K varðaði við 249. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Við ákvörðun refsingar K var haft í huga að brot hans varðaði verulega fjármuni og stóð í all- langan tíma. Hins vegar var litið til þess að K hafði ekki áður gerst brotlegur við almenn hegningarlög, aðdraganda athæfis hans, vitn- eskju stjórnenda bankans í upphafi, samkomulagsins um sérstök kjör K í bankanum og að upplýsingar þær sem K nýtti sér voru ekki trúnaðarmál. Refsing K var ákveðin fangelsi í 8 mánuði skil- orðsbundið í 3 ár og sekt að fjárhæð kr. 3.000.000, vararefsing 6 mánaða fangelsi. Sératkvæði. ..............000000000.... 0000 2610 Umboðsviðskipti Sjá Lausafjárkaup. .................... renn 2657 Umferðarlög Sjá Bifreiðar, Skaðabætur CCCLX Efnisskrá Bls. Umferðarréttur Sjá Eignarréttur. ...............0..... re ranerreerrnrrerrnrrr 1075 Á árinu 1944 keypti E, móðir Á um það bil 10.000 fermetra spildu (sum- arbústaðaland) úr landi jarðarinnar M í Grímsneshreppi. Seljandi var X. Í afsali X til E sagði meðal annars: „Spilda þessi er vestan við svonefnda Fénaðarlaut og liggur að vegarstæði við land Y og að landi Þ. Réttur til neysluvatns fylgir.“ S, M og H voru eigendur að landi því sem í afsali X var tilgreint sem eign Y og T var eigandi lands þess sem tilgreint var sem eign Þ. Á krafðist þess að staðfest- ur yrði réttur hennar til að leggja veg að sumarbústaðalandi sínu, að staðfest yrði skylda T, S, M og H til að fjarlægja girðingar sem lágu sitt hvoru megin að vegarstæðinu og að staðfestur yrði réttur Á til að bæta við vegarstæðið, allt án endurgjalds. Fyrir Hæstarétti hafði Á einnig uppi þá varakröfu að viðurkenndur yrði réttur hennar til að leggja akfæran veg að sumarbústaðalandi hennar milli núverandi girðingar T, S, M og H. Hæstiréttur hafnaði aðalkröfu Á með því að 1, S, M og H yrðu ekki dæmd til að þola breytingar á girðingum eða láta af hendi land sem hafði verið afgirt í áratugi. Á hafði ekki sýnt fram á að skilyrði 2. mgr. 2. gr. laga nr. 46/1905 um hefð ættu við í málinu. Ekki hafði verið sýnt fram á að T, S, M og H ættu neinn þann rétt til hinnar umdeildu landræmu sem heimil- aði þeim að standa gegn áformum Á um gerð akvegar að henni og var varakrafa Á tekin til greina. ..................0 1638 Upplýsingaskylda Sjá Sjúkraskrá. ......................00...0. 00 167 Uppsögn Sjá Húsaleiga, Leigusamningar, Vinnusamningar Upptaka Sjá Áfengislagabrot. .................0.eetennrr rns 517, 553 Sjá Samkeppnisbrot. ................00.0000 renna 1652 Sjá Brot gegn 4. mgr. 220. gr. alm. hgl. nr. 19/1940. .........00.0..0000........ 2244 Sjá Opinber fjársöfnun. ..............0000000.. 00... ennnnerererere err 2410 Sjá Ávana- og fíkniefni... 100, 361, 2474 Sjá Fiskveiðibrot. .............00000000000 0000. 3149 Útburðargerð E keypti eignarhluta í fasteign af K. Kaupverðið kr. 15.500.000 skyldi greiða með þremur víxlum og yfirtöku veðskulda. Í kaupsamning- Efnisskrá CCCLXI Bls. num sagði að E skyldi leita eftir samþykki lánardrottna áhvílandi veðskulda fyrir skuldbreytingu, en þær voru í vanskilum er samn- ingurinn var gerður. E greiddi hvorki víxil þann sem fyrstur var með gjalddaga né samdi við eigendur veðkrafna eins og honum bar að gera eftir kaupsamningnum. Gerðist hann með því sekur um svo stórfelldar vanefndir á samningnum að K var heimil riftun hans sem hann lýsti yfir. E átti þess vegna ekki rétt til umráða yfir fast- eigninni. Skilyrði 1. mgr. 78. gr. laga nr. 90/1989 til útburðargerðar voru því fyrir hendi og var krafa K um útburð tekin til greina. ... 1997 V krafðist úrskurðar um að B skyldi borin út úr verslunarhúsnæði í Reykjavík þar sem B rak söluturn og myndbandaleigu en V var eigandi húsnæðisins. Kröfuna reisti V á því að B hefði hvorki greitt V leigu frá árinu 1993 né sameiginleg gjöld vegna rafmagns- og hitakostnaðar. B hafði ekki sýnt fram á að hún hefði greitt leigu eins og henni bar samkvæmt samningnum og með því að V hafði á grundvelli vanskila B skorað á hana að greiða hina vangoldnu húsaleigu en hún ekki orðið við því var V rétt að rifta leigusamn- ingnum. Krafa V var tekin til greina en það stóð ekki í vegi fyrir útburðargerð að rekið var dómsmál milli aðilanna um önnur atriði er vörðuðu réttarsamband þeirra, þ.e. forkaupsrétt B að húsnæð- inu, sbr. 79. gr. aðfararlaga nr. 90/1989. ......dd..00...0000eeeeeernn rr 2016 G krafðist dómsúrskurðar þess efnis að J yrði borinn út úr leiguhúsnæði með beinni aðfarargerð en J hafði rekið söluturn í leiguhúsnæðinu frá árinu 1989. Hinn 29. nóvember 1995 sagði G J upp leiguafnotum húsnæðisins með 6 mánaða fyrirvara en J neitaði að þeim tíma liðnum að víkja úr húsnæðinu. J hélt því fram að hann yrði ekki borinn út úr húsnæðinu sökum þess að hann ætti forkaupsrétt að því. G hafði veitt nafngreindum fasteignasala umboð til þess að selja fasteignina. Ekkert var þó komið fram um að G hefði fengið kauptilboð og enn síður að hann hefði ákveðið að selja hana ákveðnum kaupanda. Hugsanlegur forkaupsréttur var því ekki virkur. Beiðni um útburðargerð varð því ekki hafnað af þessum sökum. G hafði staðið að uppsögn leigusamningsins með lögmæt- um hætti, sbr. húsaleigulög nr. 36/1994 og var krafa hans um útburð tekin til greina. „err 2372 Jarðeignir ríkisins (J) kröfðust þess að R, ábúandi yrði borinn út af ríkis- jörðinni K í Ölfushreppi. R hafði sagt upp ábúð sinni á jörðinni K og J keypt mannvirki hans á henni með samningi 10. september 1993 „vegna ábúðarloka seljanda 31. desember 1993“ eins og sagði í CCCLXII Efnisskrá Bls. kaupsamningnum. R óskaði eftir áframhaldandi ábúð á jörðinni þrátt fyrir mannvirkjakaupin en J tilkynnti R bréflega í ágúst 1994 að R bæri að rýma jörðina fyrir 1. desember 1994. R mótmælti kröfu J um útburð og hélt því fram, að honum hefði stofnast „nýr lífstíðarábúðarréttur“ eftir 5. gr. ábúðarlaga nr. 64/1976 „með að- gerðaleysi R frá 1. desember 1994.“ Í bréfi J til R 31. ágúst 1994 krafðist J þess skýrt og greinilega, að jörðin yrði rýmd fyrir 1. desember 1994. R hlaut að vera ljóst, að hann yrði að standa við samninginn frá 10. september 1993. Ekkert var fram komið því til stuðnings að R hefði eftir 1. desember 1994 mátt ætla að J félli frá samningnum en í júlí 1995 var R tilkynnt að jörðin hefði verið seld öðrum. Kæru R til Hæstaréttar varð að skilja svo, að hann teldi sig eiga forkaupsrétt að jörðinni. Þessi staðhæfing var ekki studd nein- um haldbærum rökum. Fallist var á kröfu um útburð. .................. 2541 Jarðeignir ríkisins (J) kröfðust þess að B, ábúandi yrði borinn út af ríkis- jörðinni H í Ölfushreppi. B hafði sagt upp ábúð sinni á jörðinni og J keypt mannvirki hans á henni með samningi 3. september 1993 „vegna ábúðarloka seljanda 31. desember 1993“ eins og sagði í kaupsamningnum. B óskaði eftir áframhaldandi ábúð á jörðinni þrátt fyrir mannvirkjakaupin en J tilkynnti B bréflega í ágúst 1994 að B bæri að rýma jörðina fyrir 1. desember 1994. B mótmælti út- burðarkröfunni og hélt því fram að vísa bæri málinu sjálfkrafa frá dómi þar sem beina hefði átt útburðarkröfunni að B og eiginkonu hans en ekki B einum þar sem þau hefðu verið sameigendur að þeim mannvirkjum sem J keypti. Ekki var fallist á það og ekki heldur á þær málsástæður B að uppsögnin á ábúðarsamningnum hefði verið bundin því skilyrði að hann fengi að halda áfram ábúð á jörðinni eða að J hefði þvingað B til gerðar samningsins 3. sept- ember 1993. Staðhæfing B um að hann ætti forkaupsrétt að jörðinni var engum haldbærum rökum studd. Það var ekki talið fela í sér viðurkenningu J á því, að stofnast hefði lífstíðarábúðarréttur B til handa eftir 5. gr. ábúðarlaga nr. 64/1976, þótt J hefði krafið B um jarðarafgjald fyrir fardagaárið 1995 og 1996 sem síðar var endur- greitt. Fallist var á að J hefði sýnt af sér tómlæti við að ganga frá ábúðarlokum en það var ekki talið valda því að réttur J til að miða uppsögnina við 1. desember 1991 hefði fallið niður. Fallist var á kröfu um útburð. ...............0).....00 00. 3117 Sjá Verslunarskuld. .........................000. 0000 1799 Efnisskrá CCCLXIII Bls. Úthlutun uppboðsandvirðis (söluverðs) Sjá Nauðungarsala. ..............0.0.0.....0.. 00... 8, 19, 1682, 1966, 2163 Útivist Sjá Niðurfelling Máls. ...............00000..... 0... 1275 Sjá Kaup. rr 3229 Vanefndauppboð Fasteignin F var seld á nauðungaruppboði. Hæstbjóðandi var G sem bauð kr. 47.000.000 og var boð hans samþykkt. Eftir söluna kynnti uppboðshaldari veðbókarvottorð og gerði grein fyrir því að 300m2 lóð væri undanskilin sölunni vegna leigusamnings við M. Lögmað- ur G taldi sig þá óbundinn af tilboðinu þar sem ekki hefði öll fast- eignin verið seld. Einnig hefði M lagt inn beiðni um greiðslustöðv- un 3 dögum fyrir nauðungaruppboðið og þrátt fyrir það boðið kr. 42.000.000 í eignina. Hélt hann því fram að hæsta tilboð G væri þá ekki hærra en kr. 41.000.000. Fór fram vanefndauppboð þar sem eignin var slegin Í á kr. 19.500.000. Í krafðist þess að G yrði dæmd- ur til að greiða sér skaðabætur sem námu þeirri fjárhæð sem greiðst hefði upp í kröfur Í af uppboðsandvirði eignarinnar ef G hefði staðið við tilboð sitt. G krafðist sýknu og hélt því fram að uppboðshaldari hefði ekki samþykkt boð hans innan samþykkis- frests og einnig að ekki hefði verið um löglegt uppboð að ræða þar sem sama eignin hefði ekki verið seld á fyrra og síðara uppboði. Þá hefði Í borið að takmarka tjón sitt með því að standa við kr. 40.000.000 boð sitt á fyrra uppboðinu. Dæmt að samþykki upp- boðshaldara hefði borist á síðasta degi frestsins og að uppboðs- haldara hefði verið rétt að líta svo á að það væri komið í tæka tíð. Þegar litið var til markaðsverðs eignarinnar, þess að Í seldi hana langt undir markaðsvirði án þess að G væri gefinn kostur á að gæta hagsmuna sinna og boðs Í sjálfs á fyrra uppboðinu var ekki talið að Í hefði sýnt fram á tjón sem G bæri að bæta honum. G var sýknað- Ur af kröfum Í. 2... 1563 Vanefndir Sjá Fasteignakaup, Leigusamningar, Vanefndauppboð, Verksamningar Vangeymsla Sjá Víxlar, víxilmál. ....................nnnr err 286 CCCLXIV Efnisskrá Bls. Vanheimild Sjá Lausafjárkaup. ..............0.0...00.000e aerea 1715 Vanhæfi dómara Sjá Dómarar. .................).... 000 692, 1817, 3010, 3192 Vanlýsing Sjá Ábyrgð, ábyrgðaryfirlýsing. ...........0.0e.eeeeeeerrreeer err 318 Sjá Sjálfskuldarábyrgð. ..................0)...0 0000 n00eerrneererrrnnrerr 1493 Vanreifun Sjá Lausafjárkaup. .......................0...0 000. 804 Sjá Frávísun frá héraðsdómi. ...................0... 0000 00 een 1103 Sjá ÓMmerking. „renn 3081 Varnir Varnir þess efnis að stefndi hefði farið út fyrir umboð með því að rita annan útgáfudag á tryggingarvíxil en honum var heimilt og að yfir- dráttarskuld sem tryggja átti með víxlinum væri að fullu greidd, komust ekki að í máli sem rekið var samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sjá Víxlar, víxilmál. .................... 1319 Varnir þess efnis að víxilhafi hefði einungis haft heimild til að gera skjal að sýningarvíxli en ekki haft heimild til að setja ákveðinn gjald- daga á víxilinn komust ekki að í máli sem rekið var samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Sjá Víxlar, víx- tlál. rr 1706 Vátrygging, vátryggingarsamningar S slasaðist er einkaflugvél sem hann var farþegi í hrapaði til jarðar í Ás- byrgi. Varanleg örorka S var metin 45%. Er slysið varð var S starfs- maður A og félagsmaður í Starfsmannafélagi A. Í 7. kafla kjara- samnings Á og Starfsmannafélags A voru ákvæði um skyldu A til að tryggja starfsmenn sína vegna dauða eða varanlegrar örorku og leitaði S bóta hjá vátryggingafélaginu V. Kröfu hans var hafnað og honum bent á að slys sem þetta væri undanskilið sem áhætta sam- kvæmt vátryggingarskilmálunum. S krafðist þess að A yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur og vísaði til þess að A hefði skuld- bundið sig samkvæmt áðurnefndum kjarasamningi til að kaupa vá- Efnisskrá CCCLXV Bls. tryggingu sem bæta myndi örorku í þessu tilviki. Kjarasamning að- ila bar að túlka svo, að ákvæði hans um slysatryggingu starfsmanna í frítíma sætti takmörkunum og undanþágum sem almennt giltu í slysatryggingum hjá vátryggingafélögum. Slys í einkaflugi voru al- mennt undanskilin í skilmálum almennra slysatrygginga hjá V. Ferð S með einkaflugvél fól í sér áhættubreytingu samkvæmt vátrygg- ingarskilmálunum sem studdist við 1. mgr. 121. gr. laga nr. 20/1954 um vátryggingarsamninga. Á var því sýknað af kröfum S. ............ 648 Bifreið T lenti út af veginum á Öxnadalsheiði. Er komið var að bif- reiðinni var hún í gangi í „hlutlausum“ með fullum ljósum og bíl- stjórahurðin opin. T var með lífsmarki en lést daginn eftir. Í læknis- vottorðum kom fram að dánarorsök T hefði verið heilamar og blæðingar í heila, sem stöfuðu af áverkum hægra megin á framan- verðu höfðinu. B, eiginkona T krafðist bóta fyrir missi framfær- anda og röskun á stöðu og högum úr hendi ábyrgðartryggjanda bif- reiðarinnar, S vegna sjálfrar sín og ófjárráða dóttur þeirra, N. Með orðinu „slys“ í 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 var átt við notkun ökutækis í þeirri merkingu sem lögð var til grundvallar um eig- endaábyrgð, samkvæmt 1. mgr. 88. gr. og ábyrgðartryggingu, sbr. Í. mgr. 91. gr. laganna. Orðið „slys“ horfði þannig til þess sem henti ökumanninn sjálfan, það er líkamsáverka og dauða. Með orðunum „við starfa sinn“ var átt við þann starfa S að stjórna ökutækinu. Talið var að S hefði hlotið áverka sína í þeim svifum er hann steig eða hugðist stíga út úr bifreiðinni án þess að nánar yrði greint með hvaða hætti það gerðist. Var miðað við að þetta slys ökumannsins hefði verið svo tengt því sem fyrir kom við aksturinn að ekki yrði skilið frá notkun ökutækisins og starfa hans að stjórna því, sbr. 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Bætur voru dæmdar kr. 650.000 til B og kr. 1.400.000 til N. Einn dómari skilaði sératkvæði og taldi að sýkna bæri S. ......... rr 856 E keypti ábyrgðar- og kaskótryggingu fyrir bifreið sína hjá V 9. apríl 1990. Iðgjaldið fyrir tímabilið 9. apríl 1990 til 1. maí 1991 var kr. 86.010. E greiddi strax kr. 30.000. 16. febrúar 1991 lenti bifreiðin í tjóni. V neitaði að greiða tjónið af kaskótryggingu bifreiðarinnar þar sem eftirstöðvar iðgjaldsins voru þá enn ógreiddar. E krafðist þess að V yrði dæmt til að greiðslu vátryggingabóta vegna tjónsins af kaskótryggingu bifreiðarinnar og hélt því fram að hann hefði samið við umboðsmann V um greiðslufrest á iðgjaldinu um ótiltek- inn tíma. V hafði sent E gíróseðil í apríl 1990 og sjö ítrekunarseðla CCCLXVI Efnisskrá Bls. frá þeim tíma til janúar 1991. Var talið að E hefði ekki haft ástæðu til að ætla að tómlæti hans um greiðslu hefði engin áhrif á rétt hans gagnvart V. Greindar tilkynningar fólu í sér nægilega kröfu um greiðslu iðgjalds. Þar sem iðgjald af kaskótryggingu bifreiðarinnar var ógreitt þegar tjónsatburðurinn varð bar V ekki ábyrgð á tjóni E. eeen 1553 G starfaði við akstur vörubifreiðar. Eitt sinn er hann ætlaði að losa aft- urgafl bifreiðarinnar fyrir affermingu með þar til gerðu handfangi sem staðsett var inni í bifreiðinni opnaðist gaflinn ekki. G fór þá aftur fyrir bifreiðina og opnaði gaflinn með því að slá á lofttjakk sem tengdur var við gafllokuna. Þegar gaflinn opnaðist hrundi hluti farmsins, sem var mikið frosinn á G. Pallinum hafði þá ekki verið lyft. G slasaðist og var varanleg örorka hans metin 30%. G krafðist þess að vátryggingafélag bifreiðarinnar, S yrði dæmt til greiðslu bóta samkvæmt 92. gr. umferðarlaga nr. 50/1987. Talið var að 92. gr. umferðarlaga tæki samkvæmt orðalagi sínu og stöðu innan laganna til þess starfa ökumanns að stjórna bifreið í notkun, sbr. 1. mgr. 88. gr. laganna. Eins og hér háttaði til var talið að bifreiðin hefði verið í venjulegri og eðlilegri notkun sem vörubifreið þegar slysið varð og G að störfum við stjórn hennar í skilningi ákvæðisins. Ósannað var að G hefði staðið ranglega að þessu verki eða sýnt af sér ógætni. S bar því ábyrgð á tjóni G. Bætur fyrir fjártjón og miska voru dæmdar kr. 5.400.000. ...........0..%ð0 0000 erna 1727 B ók bifreið H, sambúðarkonu sinnar út af veginum við Sanddalsá í Norðurárdal. Bifreiðin valt og B kastaðist út og stórslasaðist. Í blóði B fannst 1,350/00 áfengismagn en B var sýknaður af ákæru um ölvunarakstur. Lögreglumenn og sjúkraflutningamenn báru að B hefði verið ölvaður. Fjöldi vitna bar á sama veg. B neitaði að hafa ekið undir áhrifum áfengis og kvað einhvern hafa gefið sér áfengi á slysstað áður en lögreglan kom. H, sambúðarkona B sem var farþegi í bifreiðinni hélt því fram að hún hefði gefið B úr viskí- flösku sem var í bifreiðinni eftir slysið. Varanleg örorka B vegna slyssins var metin 70%. B krafðist þess að H og S, ábyrgðartryggj- andi bifreiðarinnar yrðu dæmd til greiðslu bóta. H og S voru sýkn- uð af kröfum B og vísað til þess, að framburðir B og sambúðar- konu hans réðu ekki úrslitum þegar meta bæri hvort B hefði verið ölvaður í umrætt sinn. Þegar skoðaðir voru framburðir annarra vitna í málinu var talið að B hefði haft að minnsta kosti 1,350/00 vínandamagn í blóði er slysið varð og var samkvæmt 3. mgr. 45. gr. Efnisskrá CCCLXVIH Bls. umferðarlaga nr. 50/1987 óhæfur til að stjórna bifreið. Ekkert var fram komið um að annað hefði valdið slysinu. 20. gr. laga nr. 20/ 1954 um vátryggingarsamninga átti því við um ástand B og hafði hann fyrirgert rétti til bóta. ....................0.000.. 0000 2249 Árekstur varð milli bifreiða E og H við gatnamót Hafnarbrautar og Vesturbrautar á Höfn í Hornafirði. E var talin eiga sök á árekstrin- um og greiddi vátryggingafélag bifreiðar hennar V, eiganda hinnar bifreiðarinnar bætur fyrir skemmdir á bifreiðinni kr. 340.567. E var dæmd til refsingar í opinberu máli fyrir ölvunarakstur í umrætt sinn. Endurkröfunefnd samkvæmt 96. gr. umferðarlaga nr. 50/1987 ákvað að V skyldi endurkrefja E um þær bætur þar sem hún hafði verið undir áhrifum áfengis við aksturinn. Er E greiddi ekki krafð- ist V þess að E yrði dæmd til endurgreiðslu. Talið var að E hefði valdið slysinu af stórkostlegu gáleysi með því að aka bifreiðinni undir áhrifum áfengis í umrætt sinn. Átti V því endurkröfurétt á hendur E eftir 2. mgr. 95. gr. umferðarlaga. Með hliðsjón af efna- hag E, fjárhæð tjóns sem hún var krafin um, og öðrum atvikum sem líta bar til eftir 2. mgr. 95. gr. umferðarlaga var endurkrafan lækkuð. E var dæmd til að greiða V kr. 100.000. .........000000000000000. 2693 J hafði kaskótryggt bifreið hjá vátryggingafélaginu S fyrir tímabilið 1. maí 1988 til 1. maí 1989. J missti bifreiðina út af Djúpvegi í Óshlíð 2. janúar 1989. Bifreiðin valt niður í fjöru og var nánast talin ónýt. Í blóði J fannst 2,180/00 áfengismagn. J hélt því fram að hann hefði einungis neytt áfengis eftir slysið. J seldi H flak bifreiðarinnar að hans sögn með samþykki 1, starfsmanns S. J var sýknaður af ákæru um ölvunarakstur í opinberu máli sem höfðað var gegn honum. J krafði S um verðmæti bifreiðarinnar á grundvelli kaskótryggingar- innar. S neitaði greiðsluskyldu þar sem J hefði verið ölvaður við akstur og vísaði til 20. gr. laga nr. 20/1954 um vátryggingarsamn- inga. Skýrsla J um ferðir sínar umrædda nótt stóðst ekki við frekari rannsókn. Vitni báru að J hefði augljóslega verið undir áhrifum áfengis fyrr um nóttina. Komið var að J ölvuðum í bifreið sinni eft- ir umferðarslysið. Veitti þetta líkur fyrir því að hann hefði ekið ölv- aður í umrætt sinn. Ekki var talið að J hefði leitt líkur að því að áfengisneysla hans hefði átt sér stað eftir slysið og var S sýknað af bótakröfum J. 2... 2703 Fiskeldisfyrirtækið A fékk rekstrarlán hjá L sem voru tryggð með veði í fiskafurðum félagsins. L setti það skilyrði fyrir lánveitingu, að hin- ar veðsettu afurðir væru jafnan vátryggðar. L hafði fengið yfirlýs- CCCLXVIII Efnisskrá Bls. ingu frá vátryggingafélaginu S 28. október 1987 þess efnis að fram- leiðsla A væri vátrygeð, að tryggingin yrði ekki felld niður án und- anfarandi tilkynningar til L og að Á fengi ekki greiddar bætur fyrir tjón nema L væri áður gefinn kostur á að gæta hagsmuna sinna sem veðhafi. 29. ágúst 1989 varð tjón í eldisstöð A er tvö eldisker gáfu sig og drapst allur fiskur, sem í þeim var. S neitaði að greiða vá- tryggingabætur vegna tjónsins á þeim forsendum að A skuldaði hærri fjárhæð í iðgjöld heldur en bótaskylt tjón var. 7. nóvember 1989 var bú A tekið til gjaldþrotaskipta. 20. nóvember 1989 varð aftur sams konar tjón í eldisstöð A og var vátryggingabótum þá aft- ur skuldajafnað við ógreidd iðgjöld A. L krafðist þess f.h. þrotabús A að S yrði dæmt til að greiða sér vátryggingabætur úr trygging- unni. Samkvæmt 13.-15. gr. laga nr. 20/1954 um vátryggingarsamn- inga mátti S segja upp fiskeldistryggingu A vegna vanskila á ið- gjöldum en það var ekki gert. Var S því heimilt að skuldajafna ógreiddum iðgjöldum við tjónabætur. Fyrrnefnd yfirlýsing S 28. október 1987 stóð ekki í vegi fyrir skuldajöfnuði og bar S að greiða L kr. 1.635.901 sem var verðmæti þeirra afurða sem tjón varð á að frádregnum iðgjaldsskuldum. ..............0000000.00 0000 eeen 2925 Fiskeldisfyrirtækið F tryggði fisk sinn hjá R sem síðar varð S. Trygging þessi var með fyrirvörum af hendi vátryggingafélagsins, þar sem frágangur á festingum kvía var lélegur. Bú F var tekið til gjald- þrotaskipta 23. apríl 1990 og fengu bústjórar trygginguna fram- lengda til 4. maí 1990. 30. apríl 1990 slapp allur fiskur út vegna rifu á botni kvíarinnar. Bústjórar kröfðust greiðslu fyrir tjónið úr trygg- ingunni og héldu því fram, að þeim hefði ekki verið ljóst hvaða fyr- irvarar eða skilmálar hefðu verið á tryggingunni. S var sýknað af kröfum F með þeim rökum að vátryggingarsamningur sem í gildi var við gjaldþrot F hefði verið framlengdur með þeim skilmálum sem þar voru. Miðað var við að orsök tjónsins hefði verið skortur á þeim endurbótum og viðhaldi sem varað hafði verið við og S hafði gert fyrirvara um. S hafði ítrekað undanskilið sig ábyrgð á slíku tjóni en í 10. gr. skilmálanna var sérstaklega lagt fyrir vátrygg- ingartaka að halda kvíunum vel við. Í greininni var vísað til 51. gr. laga nr. 201954 um vátryggingarsamninga en samkvæmt Í. mgr. þeirrar greinar varð S ekki gerður ábyrgur fyrir tjóni sem stafaði af vanrækslu vátryggðs á varúðarskyldum sínum. .................. ee .0.0.... 2941 Veðheimild Sjá Búskipti. ............00...... err 632 Efnisskrá CCCLXIX Bls. Veðleyfi Sjá Nauðungarsala. ............0.000000eeeeeeeeeereerereeaannanaaanannnnnnn rann 1789 G og H keyptu fasteign af M og greiddu kaupverðið meðal annars með fasteignaveðbréfi að fjárhæð kr. 7.150.000. Við kaupin hvíldu á fasteigninni fjögur veðbréf, samtals fyrir kr. $.800.000 á 1.-3. veð- rétti sem seljandi skuldbatt sig til að aflétta. Í sem taldi sig vera eig- anda framangreindra veðkrafna heimilaði G og H að veðsetja fast- eignina á 1. veðrétti fyrir kr. 7.150.000 til tryggingar fasteignaveð- bréfinu. Veðleyfið var bundið því skilyrði að framangreindar veð- skuldir yrðu að fullu greiddar ásamt víxli að fjárhæð kr. 784.399. M seldi fasteignaveðbréfið Byggingarsjóði ríkisins í skiptum fyrir hús- bréf, sem hún síðan framseldi Í til greiðslu skuldanna. Veðskuldun- um var aflétt en þó ekki einni sem hafði upphaflega hvílt á 2. veð- rétti, kr. 1.900.000. A sem seldi M eignina var eigandi þessarar kröfu en ekki Í. Vegna þessarar veðskuldar var fasteignin seld á nauðungaruppboði. Hæstbjóðandi var Í og fékk hann útgefið afsal fyrir fasteigninni. G og H kröfðust þess að Í yrði dæmdur til að greiða þeim skaðabætur þar sem með útgáfu veðleyfisins hefðu starfsmönnum Í orðið á þau mistök að gefa veðleyfi vegna veð- skuldarinnar sem hvíldi á 2. veðrétti enda þótt Í væri ekki eigandi þess veðs. Þegar litið var til orðalags og efnis veðleyfisins, sem samið var af Í, var talið að G og H hefðu haft ástæðu til að ætla að Í bæði ætti öll veðskuldabréfin og gengi út frá því að andvirði hins nýja láns hjá Byggingarsjóði ríkisins sem átti að ráðstafa beint til hans, hrykki að öllu leyti til greiðslu þeirra veðskulda sem upp voru taldar í veðleyfinu. Þá framkvæmdi Í uppgjör á andvirði hús- bréfanna, eftir að mistök við útgáfu veðleyfisins komu í ljós án þess að G og H væri gerð grein fyrir því að ekkert kæmi til greiðslu upp í eitt veðskuldabréfanna sem veðleyfið tók til. Með þessu bakaði Í sér skaðabótaábyrgð gagnvart G og H. Bætur voru dæmdar kr. 2.483.596. Tveir dómarar skiluðu sératkvæði og töldu að sýkna bæri Í af kröfum kröfum G Og H. ld... 1807 Veðréttindi, veðréttur Sjá Þinglýsingar. .................... annnars 341, 540 Sjá Tryggingarbréf. ................0......0 aerea area 2064, 2226 Veðsetning Sjá Skuldabréf... nrrrrrrrrrrrrrrnr 1760 CCCLXX Efnisskrá Bls. Veðskuldabréf P sambýlismaður E og bróðir hans B tóku lán hjá bankanum Í að fjár- hæð $150.000 tryggt með veði í fasteignum E og B. Lánið fór í van- skil og var tekið annað lán að fjárhæð NLG 315.000 samkvæmt veðskuldabréfi útgefnu af P og B til að greiða upp dollaralánið, en síðara lánið var tryggt með veði í fasteign E. Síðar kom í ljós að B hafði falsað undirskriftir á skuldabréfi þessu og var hann sakfelldur í opinberu máli fyrir það. E tók síðan lán að fjárhæð kr. 9.000.000 hjá Í, tryggt með veði í fasteign hennar. Af þessu láni voru kr. 6.800.000 lagðar inn á reikning nr. 506093 en afganginn að frá- dregnum kostnaði, kr. 1.927.658 fékk E í hendur. Heimildarskír- teini vegna reiknings nr. 506093 var í vörslu Í. Reikningurinn var síðar eyðilagður og innstæðu hans kr. 7.593.832 ráðstafað til lúkn- ingar á skuld samkvæmt framangreindu skuldabréfi að fjárhæð NLG 315.000. E krafðist þess að veðskuldabréfið að fjárhæð kr. 9.000.000 yrði dæmt ógilt og að Í yrði dæmt skylt að aflýsa því. Einnig krafðist hún aflýsingar á skuldabréfinu að fjárhæð NLG 315.000. Talið var að E hefði fallist á að lánið yrði veitt til trygging- ar NLG láninu og hefði bankanum verið heimilt að ráðstafa and- virðinu á þann hátt sem hann gerði. Í var dæmt skylt að aflýsa tryggingarbréfinu að fjárhæð NLG 315.000 en var sýknaður af öðr- um kröfum E. Einn dómari skilaði sératkvæði og taldi að víkja bæri lánssamningi aðila til hliðar að hluta. ........................0.0....... 1863 Sjá Þinglýsingar. ........................... renn 2480 L höfðaði mál á hendur G og krafðist þess að hann yrði dæmdur til að greiða sér skuld að fjárhæð kr. 935.765. Umstefnd skuld var sam- kvæmt veðskuldabréfi upphaflega að fjárhæð kr. 1.300.000, útgefnu 17. október 1990 af G til L. Bréfið var með veði í fasteign. Fast- eignin var seld á nauðungaruppboði 5. nóvember 1992 og greiddist ekkert upp í kröfuna samkvæmt veðskuldabréfinu. Málið var rekið samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. G krafðist sýknu með þeim rökum að með afsali 11. júní 1990 hefði hann selt hina veðsettu eign. Kaupandi hefði verið A hf. Með afsal- inu hefði kaupandi m.a. yfirtekið skuldina samkvæmt veðskulda- bréfinu. G hefði tilkynnt L um skuldskeytinguna og hefði L sam- þykkt hana. G væri því ekki réttur aðili málsins. Kröfur L voru teknar til greina með þeim rökum að ekki væri sannað að L hefði samþykkt skuldskeytingu samkvæmt umræddu skuldabréfi. .......... 2513 Efnisskrá CCCLXXI Bls. Veiðiheimildir Hinn 1. maí 1990 afsöluðu A og E bátnum D til M. Kaupverðið var kr. 1.600.000. Í kaupsamningnum var tekið fram að veiðiheimildir bátsins fylgdu með í kaupunum. 15. maí 1990 gengu í gildi ný lög um stjórn fiskveiða. Með gildistöku þeirra varð fiskveiðikvóti smá- báta seljanlegur og við það jókst verðmæti hins selda báts verulega. Dómkvaddir matsmenn voru fengnir til að meta verðgildi bátsins eftir lagabreytinguna og töldu þeir markaðsverð hans vera kr. 5.002.070. Báturinn hafði ekki verið afhentur. A og E kröfðust þess að kaupsamningurinn yrði dæmdur ógildur en til vara að kaupverð samkvæmt kaupsamningnum yrði ákveðið kr. 5.002.070 eða önnur lægri fjárhæð. Dæmt að víkja bæri samningi aðila um bátinn til hliðar í heild sinni á grundvelli 36. gr. samningalaga nr. 7/1936, sbr. 6. gr. laga nr. 11/1986 þar sem annað væri ósanngjarnt vegna þeirrar stórfelldu röskunar á högum A og E, sem í samningskjörunum fólst. Kaupsamningurinn um bátinn var því dæmdur ógildur. Tveir dómarar skiluðu sératkvæði og töldu ekki lagaskilyrði til að ógilda kaupsamninginn. ............0...0 eeen 1161 Hinn 28. apríl 1990 gerði V kaupsamning við M þar sem V seldi M bátinn H. Kaupverðið var kr. 700.000. Í kaupsamningnum var tek- ið fram að veiðiheimildir bátsins fylgdu með í kaupunum. 15. maí 1990 gengu í gildi ný lög um stjórn fiskveiða. Með gildistöku þeirra varð fiskveiðikvóti smábáta seljanlegur. Við það jókst verð- mæti hins selda báts verulega. Dómkvaddir matsmenn voru fengnir til að meta verðgildi bátsins eftir breytingarnar og töldu þeir markaðsverð hans vera kr. 5.121.700. Báturinn hafði verið af- hentur. V krafðist þess að kaupsamningi aðila yrði breytt á þann veg að kaupverð hins selda báts yrði ákvarðað kr. 5.195.260 eða önnur lægri fjárhæð. Dæmt að víkja bæri kaupsamningi aðila til hliðar að hluta með því að breyta kaupverði bátsins samkvæmt 36. gr. samningalaga nr. 7/1936, sbr. 6. gr. laga nr. 11/1986 þar sem annað væri ósanngjarnt vegna þeirrar stórfelldu röskunar á högum V sem í samningskjörunum fólst. M var dæmdur til að greiða V kr. 3.000.000. Tveir dómarar skiluðu sératkvæði og töldu ekki lagaskilyrði til að víkja samningi aðila til hliðar með þessum hætti... 1175 Sjá SaMnNINgAr. ............. rr 2154 Sjá Stjórnsýsla. ...........0.0....0. nennt 2830 CCCLXXII Efnisskrá Bls. Veikindaforföll I hætti störfum hjá O samkvæmt læknisráði 24. janúar 1990 vegna þung- unar. Í var komin á 32. viku meðgöngu og þjáðist af grindargliðn- un. Samkvæmt læknisvottorði var Í í veikindaleyfi frá 24. janúar-21. mars 1990. O greiddi Í laun fyrir tímabilið 24. janúar-18. febrúar 1990 og taldi að | hefði þá fengið greidda þá veikindadaga sem hún átti Inni samkvæmt kjarasamningi. Í krafðist þess að O yrði dæmd- ur til að greiða sér laun fyrir 23 virka daga að viðbættu orlofi. Kröf- ur sínar byggði | á því að hún ætti rétt á veikindalaunum í 2 mán- uði, 24. janúar-21. mars 1990. Þeir veikindadagar sem hún hefði fengið greidda á árinu 1989 hefðu verið vegna allt annarra veik- inda. Um veikindarétt | fór eftir 6. kafla kjarasamnings Félags bókagerðarmanna við Félag íslenska prentiðnaðarins og Vinnu- veitendasamband Íslands sem gekk framar 5. gr. laga nr. 19/1979. Kjarasamningar þessir heimiluðu Í aðeins veikindarétt í 2 mánuði á 12 mánaða tímabili án tillits til þess að veikindaforföll hennar stöft uðu af mismunandi ástæðum. Í var því búin að nýta sér að fullu rétt sinn til veikindalauna 19. febrúar 1990 og var kröfu hennar hafnað. 347 Veikindalaun HÍK krafðist þess að viðurkennt yrði með dómi að þeir félagsmenn HÍK sem voru óvinnufærir vegna veikinda eða slysa áður en boðað verkfall félagsins hófst 17. febrúar 1995 eða urðu óvinnufærir af sömu ástæðum eftir upphaf verkfallsins ættu rétt til launa í verk- fallinu samkvæmt reglugerð nr. 411/1989 um veikindafortöll starfs- manna ríkisins, sbr. 17. gr. laga nr. 38/1954 um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins. Vísaði HÍK til þess að 4. apríl 1989, 2 dögum fyrir upphaf verkfalls samflotsfélaga BHMR hefði fjármálaráð- herra ritað bréf til BHMR þar sem sagði að þeir sem væru á laun- um í veikinda- og slysaforföllum héldu óskertum launum í verkfall- inu. Í bréfi þessu var mælt fyrir um breytta framkvæmd en fram til þessa höfðu opinberir starfsmenn aldrei notið veikindalauna í verkfalli. Með hliðsjón af fyrri framkvæmd og skýru ákvæði 17. gr. laga nr. 38/1954 var talið að þetta bréf fjármálaráðherra fæli í sér stjórnvaldsákvörðun um framkvæmd launagreiðslna ríkisins í því verkfalli sem í hönd fór. Þar sem þessi ákvörðun fól í sér svo af- dráttarlausar breytingar á fyrri afstöðu ríkisvaldsins bar nauðsyn til að kveða á um hana í reglugerð svo hún gæti öðlast almennt gildi. Efnisskrá CCCLXXIII Bls. Það var ekki gert þegar ný reglugerð nr. 411/1989 var sett, rúmum 4 mánuðum síðar. Ríkissjóður var því sýknaður af kröfum HÍK. ..... 1542 Verðtrygging Í tryggingarbréfi var ekki getið um tegund verðbóta, grunnvísitölu þeirra eða upphafstíma. Var því talið að efni bréfsins væri tak- markað við höfuðstól þess ásamt dráttarvöxtum og kostnaði. Sjá Tryggingarbréf. ................... eeen er eerasannrrrrrrrnnnrrerrnnnn 2064 Verkföll Sjá Veikindalaun. ...............))..e.eet een err snnrtesnnn stan rrrrnnnrrranrrrr renn 1542 Verksamningar V tók að sér viðgerðir á fjölbýlishúsi. Greiðsla fyrir verkið skyldi vera kr. 5.865.350 og skyldi því vera lokið 20. september 1990. Umfang viðgerðarinnar reyndist meira en gert hafði verið ráð fyrir og hljóðaði reikningur V upp á kr. 10.374.230. Verkinu lauk V í janúar 1991. Húsfélagið greiddi kr. 9.225.437 en neitaði greiðslu hærri fjár- hæðar. V krafðist þess að húsfélagið yrði dæmt til að greiða sér kr. 4.181.564 en það var sú fjárhæð sem stóð ógreidd að viðbættum kostnaði vegna lagfæringa sem gerðar voru eftir að lokaúttekt fór fram. Húsfélagið krafðist sýknu og dagsekta úr hendi V vegna tafa á verkinu. Húseigendum sem fylgdust með gangi verksins mátti vera ljóst að umfang múrskemmda á fjölbýlishúsinu var mun meira en í fyrstu var gert ráð fyrir og voru þeir því dæmdir til að greiða fyrir þá vinnu óháð því hvort samið hafði verið um hana. Í mats- gerð dómkvaddra matsmanna kom fram hvað væri rétt verð fyrir viðgerðina. Húsfélagið var dæmt til að greiða V kr. 1.148.793 að frádregnum kr. 150.000 vegna lagfæringa á göllum. Kröfu húsfé- lagsins um dagsektir til skuldajafnaðar vegna tafa á verkinu var hafnað þar sem húsfélagið hafði ekki sýnt fram á að það hefði orð- ið fyrir tjóni vegna tafanna. ............0000..... 0. 000 0000 509 S og H unnu við að mála girðingar og leggja túnþökur á lóð á Blöndu- ósi, sem var eign Blönduósbæjar (B). S og H kröfðust þess að B yrði dæmdur til að greiða þeim kr. 324.701 og héldu því fram að málun girðingarinnar hefði fengist greidd en B hefði enn ekki greitt fyrir lagningu túnþaka. S og H sögðu G, bæjartæknifræðing hafa beðið þá um að tyrfa lóðina í stað þess að sáð yrði í hana og væri þessi beiðni G skuldbindandi fyrir B. Þessar framkvæmdir CCCLXXIV Efnisskrá Bls. voru tengdar byggingu kaupleiguíbúða fyrir B og voru samningar gerðir við verktaka í samræmi við útboðsgögn Húsnæðisstofnunar ríkisins. B krafðist sýknu með vísan til þess að aukaverk sem þetta lyti reglum Húsnæðisstofnunar ríkisins, þar með talið ákvæðum ÍST:30 og yrði að fá umsögn hennar áður en framkvæmdir gætu hafist. Nægilega þótti í ljós leitt að verkið hefði verið unnið að ósk B og þar með á hans ábyrgð. Kröfur S og H voru því teknar til BTEÍNA. reset 923 G hafði með höndum pípulögn fyrir H og tók að sér sem aðalverktaki að sjá um 2. áfanga pípulagnar Nesjavallaæðar en verkkaupi var H. J, Á og K tóku að sér hluta verksins sem undirverktakar hjá G. Er leið á verktímann reis ágreiningur um tilboðið og túlkun þess. J, Á og K héldu því fram að í þeirra tilboði hefði einungis falist suðu- vinna og uppstilling á pípum en G ætti að sjá um aðra þætti þess, svo sem flutning og undirstöðu. G mótmælti þessum skilningi og sagði ekkert hafa verið undanþegið í tilboðinu. J, Á og K hefðu átt að sjá um flutning, uppsetningu og prófun en allir þessir liðir hefðu lent á sér. Er G greiddi ekki umsamið verð fyrir verkið kröfðust J, Á og K þess að hann yrði dæmdur til að greiða þeim kr. 6.025.953. Innifalið í þeirri fjárhæð var krafa um greiðslu fyrir aukaverk, tafa- bætur og flýtifé. Dæmt að fastar venjur ríktu varðandi verksvið suðumanna, ef ekki væri annað tekið fram í samningi og voru kröf- ur J, Á og K teknar til greina í samræmi við tilboð þeirra. G var dæmdur til að greiða þeim kr. 3.295.927. .............0000... er 1503 Tjón varð af völdum leka í húsi. Þak hússins hafði verið rofið daginn áð- ur vegna viðgerðar en ekki gengið frá því þannig að það héldi vatni ef rigndi. H hafði tekið að sér að gera við þakið og þennan dag vann E að þessari viðgerð ásamt öðrum á vegum H. H krafðist þess að E yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur og sagði E hafa unnið þetta verk sem undirverktaki hjá sér og að tjónið hefði orðið vegna vanrækslu hans. Fjárhæð kröfunnar var byggð á reikningum fyrir efni og vinnu við að bæta úr verkinu. E krafðist sýknu og kvaðst hafa unnið verkið sem starfsmaður H og gengið frá þakinu í samræmi við fyrirmæli stjórnanda verksins. Í málinu lá frammi launamiði útgefinn af H og skattframtal E 1991. Samkvæmt launa- miðanum taldi H fram vinnulaunagreiðslur til E en frá þeim var dregin staðgreiðsla skatta og greiðsla í lífeyrissjóð. Um önnur framtalin vinnulaun eða verktakagreiðslur til E var ekki að ræða. H hafði á engan hátt sýnt fram á að E hefði starfað sem undir- verktaki hjá honum og var E sýknaður. ...............00.0e 1739 Z tók að sér verk samkvæmt tilboði fyrir Vegagerð ríkisins, sem var um Efnisskrá CCCLXXV Bls. það bil 50% af kostnaðaráætlun. Z gerði munnlegt samkomulag við H um að vinna ákveðinn verkþátt. H krafðist þess að Z yrði dæmdur til að greiða sér kr. 971.738 og byggði það á því að samið hefði verið um greiðslu fyrir verkþáttinn samkvæmt taxta Vega- gerðarinnar, það er mánaðargjald. Samkvæmt því næmu heildar- greiðslur fyrir verkþáttinn kr. 1.601.738 en Z hafði greitt inn á kr. 690.000. Eftirstöðvar væru því kr. 971.738, sem var stefnufjárhæðin. Z kvaðst hafa fengið H og fleiri til að vinna verkið og hefðu þeir átt að fá greitt fyrir það í samræmi við upphaflegt tilboð Z til Vega- gerðarinnar. Allir aðrir en H hefðu sætt sig við það, en hann hefði fengið greiðslu samkvæmt því. Hæstiréttur tók kröfur H til greina með þeim rökum að dæma bæri um ágreining aðila svo sem eigi hefði verið samið fyrirfram um verð fyrir Verk Z. ld 1756 Sjá Ómmerking. rr 1783 B skuldbatt sig til að byggja og selja S húseign og gaf S út verðtryggt skuldabréf að fjárhæð kr. 6.000.000 til B. Krafist var gjaldþrota- skipta á búi B. S gerði þá nýjan samning við T um verkið. Ekkert var þar getið um greiðslur inn á verkið og ekki minnst á áðurnefnt skuldabréf sem S hafði afhent B. Bú B og T voru tekin til gjald- þrotaskipta. Þrotabú T tilkynnti að það tæki við samningnum. Ágreiningur varð um uppgjör fyrir verkið og krafðist þrotabú T að S yrði dæmdur til greiðslu á kr. 14.464.379 sem sundurliðaðist svo: 1)Fjárhæð skuldabréfsins að teknu tilliti til ýmissa atriða til hækk- unar eða lækkunar á nafnverði þess. 2) Viðbótargreiðsla þar sem upplýsingar um verkstöðu hefðu verið rangar. 3)Eftirstöðvar samn- ingsverðs. Á greiðsluyfirliti sem lá fyrir við samningsgerð var skuldabréfsins skýrt getið meðal þeirra liða á greiðslunni sem S taldi sig hafa greitt og mátti S líta svo á, að tekið væri við því sem efndum á samningsskyldum hans. Varð hann ekki sóttur til greiðslu á fjárhæð þess öðru sinni. T hafði engum stoðum rennt undir full- yrðingar um að verklokasamningurinn væri ekki skuldbindandi á grundvelli reglna samningaréttarins um ógilda löggerninga og var hafnað kröfum T um að S yrði dæmt til að greiða honum bætur fyr- ir aukinn kostnað af verkinu. Til frádráttar kröfum T um eftir- stöðvar samningsverðs komu gagnkröfur, dagsektir og kröfur um bætur vegna galla á verkinu. S var sýknað af kröfum T þar sem sagnkröfur S voru hærri en kröfur T. ...................0....... 2101 Sjá Ráðgjöf. .............00.00000.. rr 2130 T vann sem undirverktaki hjá H og S við gólfílögn. Gallar komu í ljós á CCCLXXVI Efnisskrá Bls. gólfílögninni og kröfðust H og S þess að T framkvæmdi viðgerð á verkinu. T féllst á það með þeim skilyrðum, að kæmi í ljós að gall- arnir væru ekki hans sök, þá myndi hann krefja um greiðslu fyrir verkið. Úttekt var gerð á fyrra verkinu. T krafðist þess að H og S yrðu dæmdir til að greiða sér fyrir viðgerðina. Hélt T því fram að leyndur galli hefði verið á yfirborði gólfplötunnar sem pólfílögnin var sett á. Rekja mætti þennan galla til þess að H og S hefðu látið steypa gólfplötuna í rigningu sem platan var ekki varin fyrir. Hefði við það myndast svonefnd sementsefja á yfirborði plötunnar og hún valdið því að gólfílögnin losnaði frá gólfinu. H og S voru sýkn- aðir af kröfum T með þeim rökum að T hefði hvorki aflað mats- gerðar eða annarra viðhlítandi sönnunargagna til stuðnings stað- hæfingum sínum og yrði hann sjálfur að bera hallann af því að hon- um hafði ekki tekist að sanna að leyndur galli væri í gólfplötunni. 2148 A, B, C, D, E og F voru eigendur húss sem H tók að sér að gera við samkvæmt tilboði og skyldi verkinu lokið fyrir ákveðin tímamörk. Í samningi aðila var gert ráð fyrir að verksali fengi greiddan allan kostnað, sem hlytist af breytingum eða aukaverkum sem verkið hefði í för með sér. Samkvæmt tilboði í verkið skyldi greiða fyrir það kr. 1.178.600 en vegna aukins umfangs varð lokareikningur að fjárhæð kr. 1.862.286. Af þeirri fjárhæð höfðu verkkaupar greitt kr. 953.400. H krafðist þess að A, B, C, D, E og F yrðu dæmd til að greiða sér kr. 908.886 og sagði verkið hafa orðið mun meira en til- tekið var í útboði verkkaupa. Gögn sem lágu til grundvallar kröf- um H um greiðslur vegna magnaukningar við aðra liði en vinnu við útidyratröppur voru með öllu ófullnægjandi. Þar sem H hafði með ýmsum hætti vanrækt skyldur sem á honum hvíldu sem verktaka, til að tryggja sér sönnun um réttmæti aukinnar kröfugerðar vegna breytingar á magntölum, var ekki unnt að fallast á aðrar kröfur H en fyrir stækkun svala kr. 150.000 og fyrir endursteypu á útidyra- tröppum kr. 130.000. A, B, C, D og E höfðu haldið eftir greiðslu að fjárhæð kr. 55.000 í geymslufé er þau greiddu svonefndar áfanga- greiðslur. H átti einnig ógreiddar kr. 78.600 af verklaunum sem upphaflega var samið um. Frá samtölu þeirra fjárhæða voru dregn- ar tafabætur kr. 135.000. Ekki var fallist á kröfu verkkaupa um bæt- ur fyrir galla úr hendi H. A, B, C, D, E og F voru dæmd til að greiða H kr. 413.600 að frádregnum kr. 135.000 eða kr. 278.600. ... 2175 G verktakafyrirtæki tók að sér viðhaldsverk fyrir húsfélagið E. Greiðsla fyrir verkið var kr. 5.390.000 og skyldi greiðast með íbúð að and- Efnisskrá CCCLXXVII Bls. virði kr. 2.600.000 en eftirstöðvar kr. 1.790.000 skyldu greiddar með jöfnum greiðslum. Þegar G skilaði verkinu gerði E ýmsar athuga- semdir við frágang þess. E krafðist þess að rift yrði með dómi kaupsamningi sem E gerði við G um kaup á íbúðinni í fjölbýlishús- inu og að G yrði dæmdur til að greiða E kr. 1.505.000 en til vara kr. 3.435.120. Í fundargerð Húseigendafélagsins kom fram að gert hefði verið samkomulag með G og E um að G framkvæmdi tiltekn- ar endurbætur á verkinu. Vegna vanefnda G á framkvæmd sam- komulagsins fékk E dómkvadda matsmenn til að meta þessa liði til fjár og var niðurstaða þeirra samals kr. 1.738.920. Mati þessu hafði ekki verið hnekkt og var það lagt til grundvallar í málinu. G var dæmdur til að greiða E kr. 1.738.920. Hafnað var kröfum E um rift- un kaupsamningsins og um húsaleigu. Hafnað var kröfum G um að til skuldajafnaðar kæmi ofgreiðsla til Þ sem leigði körfubíl til verks- ins, leigugjald fyrir kranabifreið sem G pantaði til verksins og reikningur fyrir aukaverk. Þá var nokkrum gagnkröfum G fyrir aukaverk vísað frá dómi. .............0)......0ann aerea 2392 Þ krafðist þess að P yrði dæmdur til að greiða sér kr. 1.008.832 og byggði það á því að á árunum 1987 og 1988 hefði Þ unnið ýmis aukaverk við nýbyggingu P við Reykjanesbraut í Keflavík en hefði ekki feng- ið greitt fyrir þau. Þ lagði fram reikninga og fylgiskjöl til stuðnings kröfunni. P gagnstefndi í málinu og krafðist þess að Þ yrði dæmdur til greiðslu skaðabóta að fjárhæð kr. 1.312.941 og hélt því fram að byggingu þeirri, sem Þ hefði reist fyrir P hefði ekki verið skilað í umsömdu ástandi, frágangur hefði verið ófagmannlegur og tafir á afhendingu. Kröfur P voru allar runnar af sömu rót og reiknings- kröfur Þ og stoðaði Þ því ekki að bera fyrir sig fyrningu á kröfum P að því leyti sem þær voru hafðar uppi til skuldajafnaðar, sbr. 2. mgr. 1. gr. laga nr. 14/1905 um fyrning skulda og annarra kröfurétt- inda. Krafa P um dagsektir að fjárhæð kr. 450.000 var tekin til greina en hafnað var öðrum kröfuliðum. P var því gert að greiða Þ mismun á kr. 1.008.832 og kr. 450.000 eða kr. 558.832. ........0........ 2641 Verksmiðjurekstur Sjá Skaðabætur. ...............00000.0.00 000. 1063 Verktakar Sjá Verksamningar. ..............0...... rare 1503 CCCLXXVII Efnisskrá Bls. Verslunarkaup Sjá Lausafjárkaup. .................0......0..0 000. 804 Verslunarskuld G krafðist þess að M yrði dæmd til að greiða sér kr. 161.622 en krafan var samkvæmt reikningum fyrir úttektir í verslun G. Að sögn G hafði H, eiginmaður M komið í verslun G í september 1991 og stofnað reikning vegna viðskiptanna í nafni M. Ekki var ágrein- ingur í málinu um að úttektin hefði verið vegna útgerðar bátsins F. M krafðist sýknu með vísan til þess að báturinn hefði á þeim tíma sem hér var um að ræða verið gerður út af S en M og eiginmaður hennar hefðu þá verið í starfi hjá S. R, framkvæmdastjóri S bar fyr- ir dómi að reikningi S hjá G vegna bátsins F hefði verið lokað í ágúst 1991 vegna yfirtöku M og H á rekstri bátsins. Með vísan til vættis R, gíróseðla um fleiri úttektir M hjá G vegna bátsins F, fleiri vitnaframburða og gagna var dæmt að H og M hefðu ekki lagt fram nein gögn um að þau hefðu verið starfsmenn S þegar hin um- deildu vörukaup fóru fram. Var lagt til grundvallar að báturinn F hefði á áðurgreindum tíma verið rekinn á kostnað og ábyrgð M og H og að M hefði samþykkt að H tæki út vörurnar og stofnaði reikning í verslun G á hennar nafni. Krafa G var því tekin til BEINA. lr nnennnrerererer err 1799 Vextir Dæmt að við ákvörðun höfuðstólsverðmætis bóta fyrir varanlega örorku skyldi miða við 4,5% framtíðarávöxtun. Sjá Skaðabætur. ............. 937 Sjá Nauðungarsala, nauðungaruppboð. .............%.0.0 0000 1682 Í tryggingarbréfi var strikað yfir orðið „vextir“. Var því talið að efni bréfsins væri takmarkað við höfuðstól þess ásamt dráttarvöxtum og kostnaði. Sjá Tryggingarbréf. ................000000..0 0... 2064 Endurgreiðsla oftekinna skatta hlutafélags skyldi bera vexti samkvæmt 112. gr. laga nr. 75/1981 um tekjuskatt og eignarskatt en hafnað var kröfu um að hún bæri dráttarvexti. Sjá Skattar. ........................... 2328 Vélstjóri Sjá Vinnusamningar. ....................00000anannnnrnrrrerrrrrrrr rr 1431, 1436, 1440 Viðhaldskostnaður Sjá Fjölbýlishús. ..................000e0 eeen 215 Efnisskrá CCCLXXIX Bls. Viðskeyting Sjá Eignarréttur... 1075 Viðskiptabréf, viðskiptabréfareglur Sjá Lausafjárkaup. .............000000000 eeen 572 Sjá Ómmerking. dress 1887 Viðurlagaákvörðun Sjá Refsiákvörðun. ...................... 100, 361, 548, 553, 557, 562, 707, 1484, 2474 Sjá Dómarar... ennta 2756 Vinnusamningar A var ráðinn til starfa hjá S í nóvember 1989 með 3 mánaða uppsagnar- fresti. A var síðar sagt upp störfum fyrirvaralaust og það rökstutt með því að hann hefði sýnt af sér vanrækslu og óvenjulega hegðun við störf sín. Á krafðist þess að S yrði dæmdur til að greiða sér laun í 3 mánaða uppsagnarfresti. ÁA og S gerðu ekki skriflegan ráðning- arsamning fyrr en 10. desember 1989 en þar var ráðningartími sagð- ur hefjast 1. sama mánaðar. S var því ekki heimilt að víkja A úr starfi vegna meðferðar hans á bifreiðinni 30. nóvember sama ár. Aðrar ávirðingar A voru ekki studdar viðhlítandi gögnum og ekki þess eðlis að heimilt væri að víkja A úr starfi án undangenginna áminninga. S var dæmt að greiða A 3 mánaða laun, kr. 560.000 að frádregnum launum sem A hafði haft hjá N á þessu tímabili. Einn- ig var S dæmt til að greiða Á kr. 15.103 sem S hafði dregið frá laun- um hans í apríl en S hafði ekki sýnt fram á réttmæti þess frádráttar. Samtals var S dæmdur til að greiða Á kr. 224.526. ......ddd00000eeeeeenn 136 H var sagt upp störfum hjá R með venjulegum fyrirvara 30. apríl 1993. 3. maí 1993 ritaði H bréf til R þar sem hún veitti honum frest til 5. maí 1993 kl. 11 til að greiða sér laun fyrir apríl 1993. Að öðrum kosti áskildi hún sér rétt til að hætta störfum strax en áskildi sér að fá greidd laun í uppsagnarfresti. H yfirgaf vinnustaðinn kl. 11 5. maí 1993 og skrifaði á stimpilkortið „hætt v/vangoldins vinnusamn.“ Um kvöldið sama dag fékk hún greidd laun fyrir apríl og í byrjun júní laun fyrir 15. maí. Hún fékk ekki frekari laun greidd frá R og krafðist þess að R yrði dæmdur til að greiða sér laun frá 6. maí til 31. júlí, kr. 213.461. Dæmt að frestur sá sem H hafði veitt R hefði verið of skammur til að hún gæti rift vinnusamningnum þegar við CCCLXXX Efnisskrá Bls. lok frestsins. Vegna þessa og þar sem R greiddi H launin sama dag og frestinum lauk bar henni að bjóða fram vinnu sína í uppsagnar- fresti. R var því sýknaður af kröfu H. ..................0.....000 0... 1293 S var yfirvélstjóri á skipinu A, sem var eign T er honum var sagt upp störfum með samningsbundnum fyrirvara vegna fyrirhugaðrar sölu skipsins. S starfaði í mánuð eftir það þar til skipið var afhent nýjum skipseiganda, Ú. Nýir eigendur skipsins buðu S að halda sama starfi sem hann þáði. S krafðist launa út samningsbundinn 3 mán- aða uppsagnarfrest hjá fyrri eiganda skipsins, T en þeirri kröfu var hafnað. S höfðaði þá mál á hendur T og stefndi einnig Ú til að þola veðrétt í skipinu. Krafðist hann þess að T yrði dæmt til að greiða sér laun 2 síðustu mánuði uppsagnarfrestsins. Dæmt að þegar af þeirri ástæðu að Ú bauð S að gegna áfram stöðu sinni á skipinu og hann þáði það, bæri að sýkna T og Ú af kröfum S. a... 1431 Sams konar mál og hér að framan. ..............00...0.. 0000. 1436, 1440 Í ársbyrjun 1990 réðist S í vinnu hjá V sem starfrækti öryggisþjónustu og sölu á öryggisbúnaði. Starf S var fólgið í að annast hleðslu og þjón- ustu á handslökkvitækjum ásamt því að afla nýrra viðskiptavina. Í 8. gr. ráðningarsamningsins var ákvæði þess efnis, að S skuldbatt sig í 5 ár eftir starfslok hjá V til að starfa ekki við eða starfrækja þjónustu í sömu starfsgrein. S hætti störfum hjá V í lok maí 1990. Fljótlega eftir starfslok hjá V hóf S starfrækslu einkafyrirtækis en tilgangur fyrirtækisins var hleðsla, eftirlit og sala á handslökkvi- tækjum og öðrum eldvarnarbúnaði. V krafðist þess að viðurkennt yrði með dómi að S og einkafyrirtæki hans væri að viðlögðum dagsektum að fjárhæð kr. 10.000 óheimilt að selja eldvarnarbúnað og þjónustu á því sviði til 1. júní 1995 en til vara að S yrði dæmdur til að greiða V skaðabætur. Starfsemi einkafyrirtækis S var í megin- atriðum sú sama og hann hafði með höndum hjá V og hafði hann því brotið samkeppnisákvæði ráðningarsamningsins. Hið umdeilda ákvæði hans var innan marka 1. mgr. 37. gr. samningalaga nr. 7/ 1936 enda þótt umrædd skuldbinding fæli í sér ósanngjarna skerð- ingu á atvinnufrelsi S. Dæmt var að bannið gilti í 2 ár frá starfs- lokum hjá V. S varð samkvæmt þessu ekki lengur haldið til efnda á fyrrgreindu ákvæði. Dagsektir komu ekki til álita og eigi var fallist á að í dagsektaákvörðun héraðsdóms fælust skaðabætur til handa V er unnt væri að meta sjálfstætt. Þar sem málinu var ekki gagn- áfrýjað varð ekki dæmt um skaðabætur. S var því sýknaður af kröf- um V. 1646 Sjá Verksamningar. ..........................0 00 1739 J hafði unnið hjá Skipaútgerð ríkisins frá maí 1976 þar til Skipaútgerð Efnisskrá CCCLAXXI Bls. ríkisins hætti rekstri strandferðaskipa um mánaðamótin janúar/ febrúar 1993, síðast sem skipstjóri á m/s Esjunni. J var aldrei sagt upp starfi sínu sem skipstjóri en m/s Esjan var leigð S hf. með þurr- leigusamningi. Samkomulag varð um að áhöfnin yrði ráðin á skipið og hélt J áfram störfum á sama skipi eftir að það hafði verið leigt S hf. og nafni þess breytt í m/s Kistufell. J krafðist þess að ríkissjóður yrði dæmdur til að greiða sér biðlaun samkvæmt 14. gr. laga nr. 38/ 1954 um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins. Ágreiningslaust var að J var ráðinn skipstjóri hjá Skipaútgerð ríkisins á kjörum samkvæmt kjarasamningi Skipstjórafélags Íslands. Kröfu J var hafnað með þeim rökum að hann væri ekki opinber starfsmaður í skilningi laga nr. 38/1954. Einnig var hafnað varakröfu J um laun í 3 mánaða uppsagnarfresti þar sem J hafði samþykkt áframhaldandi veru á skipinu hjá nýjum vinnuveitanda, svo og kröfu J um greiðslu fyrir hafnarvinnuþóknun, sem var sérstakt samningsatriði milli skipstjóra hjá Skipaútgerð ríkisins og útgerðarinnar en slíka hafn- arvinnuþóknun fékk J ekki í starfi sínu hjá S hf. Sératkvæði. ....... 2744 Vinnuslys Sjá Skaðabætur. 2... 525, 604, 716, 783, 1052, 1245, 1840, 2859 Virðisaukaskattur Krafa um endurgreiðslu á ofgreiddri húsaleigu var tekin til greina. Eigi voru talin efni til að undanþiggja leigusala skyldu til að endur- greiða virðisaukaskatt af leigunni. Sjá Húsaleiga. ........................ 1091 Sjá Greiðslustöðvun. .............000000.000 0000 2582 Þ, framkvæmdastjóri og stjórnarformaður V hf. var sakfelldur fyrir að hafa útbúið f.h. V hf. alls 110 tilhæfulausar virðisaukaskattsskýrslur þar sem tilgreindur innskattur var að meginhluta samkvæmt reikn- ingum frá einkafyrirtæki Þ, EBÓ, án þess að nokkur raunveruleg viðskipti hefðu átt sér stað milli fyrirtækjanna en endurgreiðslur innskatts runnu inn á ávísanareikning Þ. Með vikulegum framvís- unum á hinum röngu skýrslum sveik Þ þannig út úr ríkissjóði a.m.k. kr. 38.195.944 sem endurgreiddan virðisaukaskatt. Brot Þ varðaði við 1. mgr., sbr. 6. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988 um virðis- aukaskatt. Einnig var Þ sakfelldur fyrir brot gegn lögum nr. 32/1978 um hlutafélög. Þ hafði rofið skilorð reynslulausnar og var refsing hans ákveðin samkvæmt 1. mgr. 42. gr., sbr. 60. gr., 77. gr. og 78. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Við ákvörðun refsingar var lit- ið til þess að brot Þ voru stórfelld og að Þ náði með svikum um- talsverðum fjármunum út úr ríkissjóði. Þá var litið til annarra CCCLXXXII Efnisskrá Bls. dóma á svipuðu sviði. Refsing: fangelsi 2 ár og 6 mánuðir og sekt kr. 20.000.000, vararefsing 12 mánaða fangelsi. ........................0.... 2796 H framkvæmdastjóri A hf. var sakfelldur fyrir að hafa gefið út kredit- reikning dags. 27. febrúar 1992 á hendur B hf. að fjárhæð kr. 10.319.613, þar af var virðisaukaskattur kr. 2.030.767 án þess að hafa endursent eða endurgreitt B hf. vörur tilgreindar á þeim reikningi, og afhent skattstjóra virðisaukaskattsskýrslu fyrir tíma- bilið janúar-febrúar 1992, sem H hafði útbúið og undirritað f.h. A hf. þar sem virðisaukaskattsfjárhæð samkvæmt greindum reikningi var ranglega talin til inneignar. Var það gert í þeim tilgangi að fá skattstjóra til að samþykkja hina rangfærðu inneign til endur- greiðslu og lækkunar á skattskuld félagsins. Brot H varðaði við 1. mgr., sbr. 6. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988 um virðisaukaskatt. Refs- ing H var ákveðin fangelsi í 7 mánuði en þar sem mikill dráttur hafði orðið á meðferð málsins hjá rannsóknarlögreglu ríkisins var fullnustu refsingarinnar frestað skilorðsbundið í 3 ár. Þá var H dæmdur til greiðslu fésektar að fjárhæð kr. 1.000.000, vararefsing 3 mánaða fangelsi. .....................0...00.00000 0000 2984 Ágreiningur reis milli V og D um uppgjör á samningi þeirra í milli um einkaumboð til dreifingar og sölu á sportfatnaði og um hönnunar- gjald. Málið kom til úrlausnar Hæstaréttar. Með dómi Hæstaréttar 28. apríl 1994 var V dæmdur til að greiða D kr. 800.000 í málskostn- að. Í dómi Hæstaréttar var tekið fram, að við ákvörðun málskostn- aðar hefði ekki verið tekið tillit til virðisaukaskatts. Þar var ekki tekin afstaða til þess, hvort V væri skylt að greiða virðisaukaskatt af málflutningsþóknun. V greiddi hinar dæmdu fjárhæðir, en hafn- aði því, að sér bæri að greiða virðisaukaskatt af fjárhæð málflutn- ingsþóknunar, þar sem starfsemi D væri virðisaukaskattsskyld. D krafðist fjárnáms fyrir þessum hluta málskostnaðarins, að höfuð- stól kr. 174.253 auk vaxta og kostnaðar og féllst sýslumaður á það. Fallist var á það með V að viðskipti þau, sem deilt var um í máli þessu, vörðuðu starfsemi, sem væri virðisaukaskattsskyld sam- kvæmt 1. tl. 3. gr. laga nr. 50/1988 um virðisaukaskatt með síðari breytingum, en engin undanþáguákvæði laganna áttu við um þau eða einstaka þætti þeirra. Samkvæmt því bar V ekki að greiða D virðisaukaskatt af málflutningsþóknun. Fjárnámsgerðin var því Óilt. „dd. 3003 Vitni B var sakaður um kynferðisbrot gagnvart tveimur telpum. Verjandi hans fyrir Hæstarétti taldi nauðsynlegt að telpurnar kæmu fyrir dóm og Efnisskrá CCCLXXKXIII Bls. krafðist ómerkingar héraðsdóms af þeim sökum. Í málinu lá fyrir myndbandsupptaka af framburði barnanna hjá rannsóknarlögreglu ríkisins. Verjandi ákærða í héraði var viðstaddur þá yfirheyrslu og átti þess kost að koma á framfæri athugasemdum og spurningum til vitnanna. Við aðalmeðferð lýsti hann því yfir fyrir hönd ákærða að þess væri ekki krafist að telpurnar yrðu yfirheyrðar fyrir dómi. Sál- fræðingur skoðaði myndböndin og mat trúverðugleika framburðar telpnanna. Hæstaréttardómarar höfðu skoðað upptökurnar. Taldi Hæstiréttur aðferðir rannsóknarlögreglu ríkisins vandaðar og að engin rök væru fyrir Ómerkingarkröfu ákærða. ............................ 1474 Krafist var útburðar R af jörðinni K í Ölfushreppi. R krafðist þess að S fyrrverandi landbúnaðarráðherra og J deildarstjóri í landbúnaðar- ráðuneytinu yrðu leiddir fyrir dóminn til munnlegrar skýrslugjafar áður en munnlegur málflutningur færi fram en jörðin var ríkiseign. Mál þetta sætti meðferð eftir 13. kafla laga nr. 90/1989. Samkvæmt 1. mgr. 83. gr. laganna skulu vitnaleiðslur að jafnaði ekki fara fram í slíkum málum. Af hálfu R höfðu ekki verið færð fram rök fyrir því að undantekning frá þeirri meginreglu yrði gerð í máli þeirra og var kröfu R hafnað. ..............0.....0 0000 2169 Sjá Sakargögn. .............. ner 2879 Vítur Sjá Aðfinnslur Víxlar, víxilmál Sjá Frávísunarúrskurður staðfestur. 59 V krafðist þess að 1, D, J og E yrðu dæmd til greiðslu skuldar samkvæmt víxli, útgefnum af D, samþykktum til greiðslu við sýningu af Í í Sparisjóði Reykjavíkur og nágrennis. Víxillinn var án afsagnar, áritaður um framsal útgefanda og ábektur af J og E. Víkxillinn var sýndur til greiðslu 2. desember 1991. Stefndu kröfðust sýknu með vísan til þess að víxillinn væri með gjalddaga við sýningu en vistun hans væri óljós, þar sem sagði: „Víxillinn greiðist í Sparisjóði Reykjavíkur og nágrennis.“ Þessi sparisjóður væri til húsa á fimm stöðum. Hefði því átt að sýna víxilinn á heimili samþykkjanda. All- ar kröfur á hendur stefndu væru því fallnar niður vegna van- geymslu. Talið var að um fullnægjandi tilgreiningu greiðslustaðar væri að ræða, sbr. 5. tl. 1. gr. víxillaga nr. 93/1933 og voru kröfur V teknar til gr€ina. renn 224 Hinn 24. október 1988 afhenti S víxil að fjárhæð kr. 1.000.000 til inn- CCCLXXXIV Efnisskrá Bls. heimtu í útibúi Landsbanka Íslands (L) á Ísafirði. Víxillinn var út- gefinn sama dag af G og samþykktur af G hf. til greiðslu í Búnað- arbanka Íslands, Garðabæ 27. október 1988. 2. nóvember 1988 af- henti S í sama útibúi annan víxil, samhljóða hinum fyrri nema hvað sá síðari var með gjalddaga 3. nóvember 1988. 9. desember 1988 voru S afhentir víxlarnir aftur þar sem þeir voru ógreiddir. S krafð- ist þess að samþykkjandi og útgefandi víxlanna yrðu dæmdir til greiðslu þeirra. Kröfur S á hendur samþykkjanda voru teknar til greina, en útgefandi var sýknaður þar sem víxlarnir höfðu ekki ver- ið sýndir á greiðslustað, sbr. 91. gr. víxillaga nr. 93/1933. Víxilréttur á hendur útgefanda var því fallinn niður samkvæmt $3. gr. og 46. gr. sömu laga. Bú samþykkjanda var tekið til gjaldþrotaskipta 23. október 1990. Dómkröfunni var lýst í búið en hún fékkst ekki greidd. S krafðist þess þá að L yrði dæmdur til að greiða sér skaða- bætur. Með því að taka víxlana til innheimtu tók útibú L að sér að gæta þess, sem gera þurfti til að vernda víxilrétt víxilhafans. Voru það mistök starfsmanna L að fullnusturéttur S á hendur útgefanda féll niður. L var dæmdur til að greiða S bætur sömu fjárhæðar og víxlarnir, kr. 2.000.000. .............00. 0000 286 A og F gáfu út víxil að fjárhæð kr. 631.975 sem var samþykktur af L og ábektur af F. Víxillinn var áritaður „Tryggingarvíxill v/Eurocard“ og samþykktur til greiðslu við sýningu. K krafðist þess að A og F yrðu dæmdar til að greiða sér kr. 631.975. A og F kröfðust sýknu með því, að umboð K til að fylla út víxileyðublaðið hefði fallið nið- ur í nóvember 1989, ári eftir að það var gefið út. Einnig að A og F hefðu afturkallað ábyrgð sína á greiðslukortaúttekt L í byrjun vetr- ar 1989 og væru þeim því óviðkomandi skuldir L við K sem stofnað hefði verið til eftir þann tíma. Þá hefði víxileyðublaðið verið fyllt út samkvæmt skuldastöðu L löngu síðar auk þess sem víxillinn uppfyllti ekki formkröfur 1. gr. víxillaga nr. 93/1933 þar sem greiðslustaður var ekki nægilega tilgreindur. Sú vörn að hærri fjár- hæð hefði verið færð á víxilinn en heimilt var komst ekki að í víxil- máli en aðrar varnarástæður höfðu ekki þýðingu í málinu. Krafa K var því tekin til greina. ........................0.aaanna err 355 G krafðist þess að H yrði dæmd til greiðslu víxils, sem útgefinn var af H, samþykktur af S til greiðslu 15. október 1992 í Landsbanka Íslands, Reykjavík og ábektur af útgefanda H. H krafðist sýknu þar sem víxillinn hefði verið vistaður í aðalbanka Landsbanka Íslands, Austurstræti 11, Reykjavík. Víxillinn hefði verið til innheimtu í Efnisskrá CCCLXXXV Bls. Landsbanka Íslands, útibúi að Suðurlandsbraut 18 og hefði aldrei verið sýndur á greiðslustað, sbr. 91. gr. víxillaga nr. 93/1933. Víxil- réttur væri því fallinn niður vegna vangeymslu gagnvart H sbr. 1. mgr. 53. gr., sbr. 4. gr., 38. gr. og 2. mgr. 46. gr. sömu laga. Sam- kvæmt 5. tl. 1. gr. víxillaga nr. 93/1933 var ekki girt fyrir að til- greindir væru á víxli tveir eða fleiri greiðslustaðir. Með tilgreiningu greiðslustaðar á víxli þeim sem hér um ræðir hafði útgefandi lagt á vald víxilhafa að ákveða í hvaða afgreiðslu Landsbanka Íslands í Reykjavík víxillinn yrði sýndur til greiðslu. Krafa G var því tekin til BrEiNa. „rr 372 Þ gaf út víxil sem samþykktur var af J til greiðslu í Landsbanka Íslands, Reykjavík 2. febrúar 1991. Víxillinn var til kominn vegna kaupa J á vörubifreið af Þ. Þ krafðist þess að J yrði dæmdur til að greiða sér andvirði víxilsins, kr. 392.000. J krafðist sýknu og kvaðst hafa verið beittur svikum af hálfu Þ. J hélt uppi þeim vörnum í fyrstu að víx- illinn væri falsaður. Var málinu frestað vegna kæru hans til rann- sóknarlögreglu ríkisins sem síðar var dregin til baka. Hann kvaðst hafa gripið til þess ráðs að segja víxilinn falsaðan þar sem honum hefði ekki verið önnur leið fær til að upplýsa svik sem hann taldi sig hafa orðið fyrir í viðskiptum við Þ. Dæmt að Þ hefði lögform- lega heimild að víxlinum og að engar varnir hefðu komið fram í málinu sem kæmust að samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. .......................0. 0 683 Í höfðaði mál á hendur P og krafðist þess að hann yrði dæmdur til greiðslu skuldar samkvæmt víxli, sem útgefinn var 23. janúar 1989 af G, samþykktur af S sf. og ábektur af G og E. Krafan á hendur P var byggð á því að hann væri einn af sameigendum S sf. og bæri því persónulega ábyrgð á skuldbindingum félagsins. P krafðist sýknu með þeim rökum að hann hefði gengið úr félaginu 1. júní 1989 en vegna mistaka hefði það ekki verið tilkynnt fyrr en 1990. Hann bæri því ekki ábyrgð á skuldbindingum félagsins á gjalddaga um- stefndrar skuldar 5. október 1992 þar sem hann hefði gengið úr fé- laginu 3% ári áður en stefna í máli þessu var birt honum. Hann hefði ekki áritað víxilinn og auk þess væri víxilkrafan fyrnd. P var félagsmaður í S sf. er víxillinn var gefinn út og gat hann ekki losnað undan ábyrgð á greiðslu hans með því að ganga úr félaginu síðar. P var því dæmdur til að greiða Í kr. 650.000. ...........0.0.0ee 131 Útibú Íslandsbanka hf. í Kópavogi (Í) krafðist þess að Ö og G yrðu dæmdir til greiðslu skuldar. Krafan var byggð á víxli útgefnum af Ö CCCLKXXVI Efnisskrá Bls. og ábektum af G en samþykktum af K til greiðslu í Íslandsbanka hf. í Reykjavík 1. maí 1992. Ö og G kröfðust sýknu vegna aðildar- skorts þar sem útibú Í í Kópavogi væri ekki lögpersóna og gæti ekki verið aðili dómsmáls. Einnig héldu Ö og G því fram að víxill- inn hefði aldrei verið sýndur á greiðslustað í Kringlunni 7, Reykja- vík. Dæmt að útibú Í í Kópavogi gæti ekki verið aðili máls í merk- ingu 1. mgr. 16. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála en það varðaði þó ekki frávísun málsins. Ekki var talið að Ö og G hefðu sannað að víxillinn hefði ekki verið sýndur á greiðslustað og voru kröfur Í teknar tilgreina. ...................000 eeen 1299 Útibú Íslandsbanka hf. í Kópavogi (Í) krafðist þess að B og G yrðu dæmdir til greiðslu skuldar. Krafan var byggð á víxli útgefnum af B og ábektum af G en samþykktum af K til greiðslu í Íslandsbanka hf. í Reykjavík 1. maí 1992. B og G kröfðust sýknu vegna aðildar- skorts þar sem útibú Í í Kópavogi væri ekki lögpersóna og gæti ekki verið aðili dómsmáls. Einnig héldu B og G því fram að víxill- inn hefði aldrei verið sýndur á greiðslustað í Kringlunni 7, Reykja- vík. Dæmt að útibú Í í Kópavogi gæti ekki verið aðili máls í merk- ingu 1. mgr. 16. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála en það varðaði þó ekki frávísun málsins. Ekki var talið að B og G hefðu sannað að víxillinn hefði ekki verið sýndur á greiðslustað og voru kröfur Í teknar til greina. ........0....0... erna 1305 L gaf út og samþykkti tryggingarvíxil sem ábektur var af S, B og D og átti að vera til tryggingar 3 mánaða yfirdráttarheimild L hjá Spari- sjóðnum S. Vísillinn var afhentur S 27. febrúar 1986 og var hvorki skráður á hann útgáfudagur né gjalddagi. 24. janúar 1991 var B og D tilkynnt að víxillinn sem sagður var útgefinn 5. maí 1990 yrði sýndur í afgreiðslu S 21. febrúar 1991. Víxillinn var ekki greiddur. S krafðist þess að B og D yrðu dæmdir til greiðslu víxilsins. Mótbár- ur B og D um að S hefði farið út fyrir umboð sitt með því að rita annan útgáfudag á víxilinn en honum var heimilt og að yfirdráttar- skuldin væri greidd komust ekki að í málinu sem rekið var sam- kvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Afsagn- ar víxilsins var ekki þörf þar sem útgefandi hafði fallið frá afsögn. Þá var ósannað að víxillinn hefði ekki verið sýndur til greiðslu á greiðslustað. Kröfur S voru því teknar til greina. Einn dómari skil- aði sératkvæði og var sammála niðurstöðu meirihluta dómenda að öðru leyti en því að hann taldi að mótbárur B og D um heimild til útfyllingar víxilsins kæmust að í Málinu. ................000..000 et... 1319 Í krafðist þess að B yrði dæmdur til að greiða sér skuld samkvæmt víxli Efnisskrá CCCLKXXVII Bls. sem útgefinn og ábektur var af B og samþykktur af Á hf. B krafðist sýknu með þeim rökum að skuldin hefði verið greidd samkvæmt samkomulagi með andvirði fjögurra íbúða en Í hefði ekki ráðstafað andvirðinu til greiðslu þessarar skuldar. Einnig hefði víxileyðu- blaðið verið afhent Í in blanco og Í ekki útfyllt það fyrr en 2% ári eftir að hafa fengið það í hendur og eftir að A hf. hafði verið úr- skurðað gjaldþrota. Þá hefði víxillinn átt að vera til tryggingar er- lendri ábyrgð og átt að gilda til 1. ágúst 1990. Í hefði því verið óheimilt að fylla út víxileyðublaðið eftir þann tíma. Dæmt að Ósannað væri að söluandvirði íbúðanna hefði átt að nota til greiðslu þessarar skuldar. Með afhendingu víxileyðublaðsins in blanco hefði falist heimild til handa Í til að útfyllingar á því. Kröfur Í voru því teknar til BTEÍNA. „err 1678 Útibú Íslandsbanka hf. í Hafnarfirði (Í) krafðist þess að E, V og Þ yrðu dæmdir til að greiða sér skuld samkvæmt víxli. Víxillinn var sam- Þykktur af E, útgefinn af V og ábektur af Þ og hafði verið settur sem trygging fyrir yfirdrætti á tékkareikningi hjá útibúi Iðnaðar- banka Íslands í Hafnarfirði. Útibú Í í Hafnarfirði gat ekki verið að- ilí dómsmáls en það varðaði ekki frávísun eða sýknu vegna aðildar- skorts. Ágreiningur reis um efni yfirlýsingar sem hafði verið afhent með víxlinum og hafði að geyma umboð bankans til ráðstöfunar á honum. Mótbárur um efni umboðsins voru ekki meðal þeirra varna sem komust að í málinu sem var rekið samkvæmt XVII. kafla laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála. Ekkert benti til ann- ars en að gjalddagi og víxilfjárhæð hefði verið skráð á víxilinn um leið og hann var gefinn út og átti 10. gr. víxillaga nr. 93/1933 ekki við í málinu en bankinn hafði umboð til að fylla víxilskjalið út og gera það að fullgildum víxli, sbr. 1. og 2. gr. sömu laga. Útibú Í var eftir sameiningu bankanna til húsa á sama stað og útibú Iðnaðar- banka Íslands í Hafnarfirði og gátu E, V og Þ ekki haft uppi mót- bárur varðandi breyttan greiðslustað. Í hafði ekki glatað víxil- eða fullnusturétti sínum á hendur E, V og Þ vegna atvika er vörðuðu skyldu til að sýna víxilinn. Vörn um að Í hefði ritað hærri fjárhæð á víxilinn en heimilt var komst ekki að í málinu. Krafa Í var því tekin til reina... 1706 Sjá Skjálafals. ................ reru 3141 Sjá Samkeppnisbrot. -............ rr 1652 CCCLXXXVIII Efnisskrá XVII. kafli laga nr. 91/1991 Sjá Frávísunarúrskurður felldur úr gildi. ........................00eeenean0 renn Þagnarskylda Sjá Stjórnsýsla. ............00..0e eat eanrenerennrernnrrnnrernnernrerneerernar rr Þinglýsingar G krafðist þess að sú þinglýsingarathöfn sýslumannsins í Reykjavík að aflýsa lögtaksgerð A í fasteign yrði ógilt. Kröfur sínar byggði G á því að við aflýsingu gerðarinnar hefði ekki verið gætt 37. gr. og 38. gr. þinglýsingalaga nr 39/1978 um tilkynningu til rétthafa. Ágrein- ingslaust var að full 5 ár voru liðin frá því lögtaksgerð G var þinglýst, er aflýsingin fór fram. Í 1. mgr. 37. gr. þinglýsingalaga sagði að áhrif þinglýsingar á veðrétt sem stofnist með lögtaksgerð falli ekki brott fyrr en full 5 ár séu liðin frá því að gerðinni var þinglýst. Talið að ákvæði þetta yrði ekki skýrt öðru vísi en svo að réttaráhrifin féllu brott þegar 5 ár væru liðin. Ekki varð lesinn út úr ákvæðum laganna áskilnaður um að rétthafa skyldi tilkynnt um þetta atriði. Kröfu G var hafnað. .............0.%%ee00eeeneenn rennt S hf. gaf út veðskuldabréf til Í til tryggingar skuld að fjárhæð kr. 8.000.000 en með því var fasteignin K veðsett fyrir allri fjárhæðinni, fasteignin E fyrir kr. 1.000.000 og fasteignin B fyrir kr. 4.000.000. Skuldabréfið var undirritað af tveimur stjórnarmönnum S hf. og var annar þeirra þáverandi eiginmaður E. Skuldabréfinu var þing- lýst sama dag, en veðið var einungis fært inn á fasteignina K. Fast- eignin B var síðar gerð að séreign E samkvæmt kaupmála og kom framangreint veð ekki fram á veðbókarvottorði. E seldi fasteignina og krafðist þess að viðurkennt yrði með dómi að réttur hennar samkvæmt kaupmálanum gengi framar rétti Í samkvæmt áður- nefndum veðskuldabréfum. Í var sýknaður af kröfum E þar sem ekki var fullnægt því skilyrði 18. gr. þinglýsingalaga nr. 39/1978 að E yrði bakað óverðskuldað tjón ef krafa hennar næði ekki fram að ganga en verðmæti þau sem E fékk með kaupmálanum voru mun meiri en hún afsalaði sjálf fyrir þau. ...........0.0.0.......eee0et 0000... K keypti íbúð af B í fjölbýlishúsi við Þverholt 30, Reykjavík á árinu 1988. Kaupsamningnum var þinglýst án athugasemda 28. desember 1988. Í upphafi árs 1990 varð B gjaldþrota. Skömmu síðar fékk K vitneskju um að áhvílandi væru veð á umræddri íbúð samkvæmt Bls. 2636 1890 16 241 Efnisskrá CCCLXXXIX Bls. þremur veðskuldabréfum útgefnum af B 20. júní 1985 til Ö, samtals að fjárhæð kr. 11.000.000, sem móttekin höfðu verið til þinglýsingar 25. júní 1985 en G hafði eignast veðskuldabréfin með framsali 20. desember 1989. Þessi veðskuldabréf komu ekki fram á veðbókar- vottorði þegar K keypti íbúðina. Þegar veðskuldabréfunum var þinglýst var fasteignin nr. 20 við Þverholt en með eignarskiptayfir- lýsingu þinglýstri 22. september 1987 var henni skipt upp í nr. 20-32. Veðskuldabréfunum var þá aflýst af fasteigninni. Haustið 1988 kom fram staðhæfing frá veðhafa í eigninni við þinglýsinga- dómara um að veðbandslausnin tæki aðeins til þess hluta fast- eignarinnar sem eftir skiptingu var nr. 20 þannig að veðskuldabrét- in hvíldu eftir sem áður á öðrum hlutum fasteignarinnar nr. 22-32. Þinglýsingadómari bókaði þá veðskuldabréfin á umrædda hluta fasteignarinnar. K krafðist þess að réttur sinn samkvæmt kaup- samningnum um fasteignina Þverholt 30, Reykjavík gengi framar rétti G samkvæmt veðskuldabréfunum. Fallist var á kröfu K með vísan til 18. gr. þinglýsingalaga nr. 39/1978. dd... 540 F keypti farþegaskipið Fagranes af D 8. janúar 1993. Við þinglýsingu kaupsamningsins urðu þau mistök að kaupsamningnum var þing- lýst sem afsali þannig að þinglýsingarvottorð og þinglýsingaryfirlit tilgreindu F sem þinglýstan eiganda skipsins. Hinn 28. maí 1993 gaf F út veðskuldabréf til handhafa tryggt með 3. veðrétti í skipinu og var því þinglýst athugasemdalaust. D rifti kaupsamningnum við F 25. apríl 1994. D krafðist þess að þinglýsingastjóra yrði dæmt skylt að afmá veðskuldabréfið. Með kaupsamningi F og D um skipið Fagranes öðlaðist F eignarrétt yfir hinu selda, bundinn því skilyrði að félagið fullnægði skilmálum samningsins. Á grundvelli þinglýs- ingar þessa samnings brast F þinglýsta heimild án skriflegs sam- þykkis D til að ráðstafa skipinu með þeim hætti, sem gert var með hinu umdeilda veðskuldabréfi, sbr. 1. mgr. 24. gr. og 1. mgr. 40. gr. laga nr. 39/1978. F gat hins vegar ráðstafað sínum skilyrta rétti yfir skipinu og sá réttur var einnig andlag fullnustugerða lánardrottna félagsins, ef gætt væri betri réttar D. Ekki var fallist á kröfu D um að skuldabréfið yrði afmáð en skrá bar athugasemd á eignina um að samþykki D skorti fyrir veðsetningunni, sbr. 3. gr. og 7. gr. þinglýsingalaga nr. 39/1978. „dd... 893 Sjá Tryggingarbréf. ................ rr 2064, 2226 K framseldi til F verðtryggt skuldabréf tryggt með 2. veðrétti í fasteign. Vegna greiðslufalls var fasteignin boðin upp. Á uppboðsþingi CCCXC Efnisskrá Bls. vegna þriðju sölu var upplýst að fasteignin væri án lóðarréttinda. F mótmælti þessu og hélt því fram að samkvæmt framlögðum veð- skuldabréfum næðu veðréttindi til lóðarréttinda auk þess sem eng- in athugasemd hefði verið gerð við þinglýsingu bréfanna. F fékk eignina útlagða sem ófullnægður veðhafi. Krafist var brottnáms fasteignarinnar og var F með dómi gert að fjarlægja hana. Fast- eignin var síðan fjarlægð og fékkst ekkert fyrir hana. F krafðist þess að ríkissjóður (R) yrði dæmdur til greiðslu skaðabóta. R var sýknaður af kröfum F með vísan til þess að F væri fyrirtæki sem keypti og seldi verðbréf. Starfsmenn F öfluðu engra gagna áður en veðskuldabréfið var tekið til sölumeðferðar og verðbréfasjóður fyr- irtækisins keypti það samdægurs. Veðbókarvottorð fyrir eigninni eða ljósrit úr þinglýsingabók hefði borið með sér að eitthvað væri athugavert við lóðarréttindin og vottorð frá Fasteignamati ríkisins hefði sýnt að engin lóðarréttindi fylgdu eigninni. Eignin var í upp- boðsmeðferð og þeim sem til þekktu mátti vera kunnugt um að lóðarréttindin væru að minnsta kosti umdeild. Starfsmenn F sýndu svo stórkostlegt gáleysi að F varð sjálft að bera ábyrgð á tjóni sínu. 2480 E greiddi skuld við B með skuldabréfi, sem tryggt var með 1. veðrétti í fiskvinnsluvél og var því þinglýst athugasemdalaust. Ekkert greidd- ist af skuldabréfinu. Bú E var tekið til gjaldþrotaskipta 15. febrúar 1993. B lýsti kröfu samkvæmt skuldabréfinu í búið en skiptastjóri hafnaði kröfu reistri á 1. veðrétti í vélinni þar sem E hafði áður sett að veði vegna lána frá nokkrum aðilum frystihúsið allt ásamt vél- um og tækjum sem þar voru. B krafðist þess að ríkissjóður yrði dæmdur til að greiða sér skaðabætur. Sönnunarbyrði um að orðið hefði tjón sem skylt væri að greiða eftir 49. gr. þinglýsingalaga nr. 39/1978 hvíldi á B. Hann hafði ekki lagt fram gögn sem sýndu að honum hefði verið unnt að fá hjá E fullnægjandi veð eða aðra tryggingu fyrir viðskiptaskuld þeirri, sem umdeildu veðskuldabréfi var ætlað að tryggja. Þegar litið var til bágrar fjárhagsstöðu E á þeim tíma sem hér skipti máli, þótti B ekki hafa sýnt fram á að lík- legt væri að honum hefði með öðrum hætti tekist að fá greiðslu á veðskuldabréfinu þótt honum hefði verið ljóst að fiskvinnsluvélin var veðsett öðrum. Var því ósannað að B hefði beðið tjón af gerð- um þinglýsingadómara og var ríkissjóður sýknaður af kröfum B. . 2886 L krafðist þess að viðurkennt yrði með dómi að mistök hefðu orðið hjá embætti borgarfógetans í Reykjavík er aflýst var veðskuldabréfi sem G gaf út til L 4. september 1980 að fjárhæð gkr. 22.378.770, Efnisskrá CCCXCI Bls. tryggt með veði í húseign G við G-götu í Reykjavík og að lagt yrði fyrir sýslumanninn í Reykjavík að leiðrétta ofangreind mistök á þann hátt að eyða útstrikun bréfsins úr veðmálabókum og geta leiðréttingarinnar með athugasemd. Á umræddu veðskuldabréfi var hvorki að finna kvittun L til aflýsingar bréfsins né ritun sam- þykkis til slíkrar gerðar. Fékk það og stoð í bréfi fyrrverandi borg- arfógeta sem lá frammi í málinu. Var því ekki fullnægt lagaskilyrð- um til aflýsingar bréfsins. Fallist var á að hinu umdeilda veðskulda- bréfi hefði verið aflýst vegna mistaka. Í máli þessu var ekki til úrlausnar hver staða G var gagnvart veðhöfum í ljósi mistakanna. Krafa L var því tekin til greina. .....................0.000nat 3126 Þjóðaréttur Sjá Dómstólar. ..............).....0 0000 2023 Þjófnaður U var sakfelldur fyrir að hafa í félagi við X brotist inn í slökkvistöð Dal: víkur og áhaldahús Dalvíkurbæjar og stolið þaðan slaghamri, rör- töng og vasaljósi og einnig fyrir að hafa í félagi við nefndan X brot- ist inn á veitingastaðinn Sæluhúsið á Dalvík og stolið þaðan vodka- flösku, um fimmtán vindlingapökkum, peningaskáp og samtals kr. 235.973 í peningum. Þetta varðaði við 244. gr. almennra hegningar- laga nr. 19/1940. Ú var einnig dæmdur fyrir brot gegn lögum um ávana- og fíkniefni fyrir að hafa í fórum sínum 0,6 grömm af hassi. Refsing U var ákveðin fangelsi í 1 ár. ............0))........0...... 88 Ó var sakfelldur fyrir að hafa brotist inn í starfsstöð fyrirtækisins H hf. í Kópavogi og stolið þar um kr. 320.000 í peningum og útfylltum tékkum, 1000 bandarískum dollurum og þremur tékkheftum. Einn- ig fyrir að hafa skömmu síðar brotist inn í fyrirtækin E hf. og T hf. í Kópavogi og stolið þaðan úr peningaskáp þremur viðskiptavíxlum að fjárhæð tæplega kr. 350.000, innistæðulausum tékka að fjárhæð kr. 30.000 og ýmsum skjölum sem í skápnum voru, tveimur út- skornum tréstyttum af fílum sem báðir voru samtals að verðmæti kr. 100.000-—200.000, snjósleðagalla úr leðri, hjálmi og kuldaskóm, samtals að verðmæti kr. 117.000. Brot Ó varðaði við 244. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/1940. Ó hafði frá árinu 1980 hlotið 10 refsidóma fyrir brot gegn 106. gr., 110. gr., 1. mgr. 155. gr., 244. gr., 246. gr. og 254. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Hann hafði rofið skilyrði reynslulausnar á eftirstöðvum 155 daga refsingar. CCCXCII Efnisskrá Bls. Refsing Ó var ákveðin með vísan til 77. gr. og 255. gr. almennra hegningarlaga fangelsi í 10 mánuði. ....................a0naa rr 210 A var sakfelldur fyrir að hafa í félagi við annan mann brotist tvisvar inn í skrifstofuhúsnæði verksmiðjunnar K og stolið þaðan um 800 þýskum mörkum, um 100 hollenskum gyllinum og peningaskáp með ýmsum verðmætum. Einnig fyrir að hafa brotist inn í verslun- ina G en skilið þýfið eftir og flúið af vettvangi er hann heyrði til varðmanna. Brot A vörðuðu við 244. gr. og 244. gr., sbr. 20. gr. al- mennra hegningarlaga nr. 19/4940. A var einnig dæmdur fyrir áfengislagabrot. Frá 18 ára aldri hafði A sætt refsingum 25 sinnum. Refsing fyrir innbrotin varð hegningarauki við fjórar síðustu refsi- ákvarðanir, áfengislagabrotið við þrjár síðustu og síðara innbrotið við síðari dóm. A var dæmdur í fangelsi í 10 mánuði. Þá var áfengi og áhöld til áfengisgerðar gert upptækt til ríkissjóðs. ................... 517 L var sakfelldur fyrir að hafa ráðist á S á gangstétt fyrir framan veitinga- húsið Keisarann á Laugavegi í því skyni að hafa af honum fé, slegið hann og sparkað í hann með þeim afleiðingum að S missti meðvit- und. Eftir það stal L af S hring og úri. Þetta varðaði við 217. gr. og 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. Einnig var L sakfelldur fyrir að hafa brotist inn í bifreið og stolið úri og tveimur lykla- kippum, svo og fyrir að hafa brotist inn í kaffihúsið T við Laugaveg en lögreglumenn komu að honum á vettvangi. L var síbrotamaður og hafði hlotið 32 refsidóma fyrir þjófnað, hylmingu, líkamsárásir, skjalafals, fjársvik og brot gegn áfengis- og umferðarlögum. Þegar litið var til umfangs brotanna sem L var sakfelldur fyrir í málinu og sakaferils hans svo og 2. mgr. 70. gr., 77. gr. og 255. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 var refsing L ákveðin fangelsi í 18 mán- UL. „rr 557 B var sakfelldur fyrir að hafa stolið sjónvarpi og örbylgjuofni úr bátnum S sem lá við Suðurgarð í Reykjavíkurhöfn, tösku sem hafði að geyma tékka samtals að verðmæti kr. 271.172 úr vöruflutningabif- reið og 4,5 lítrum af áfengi, myndavél og myndbandsupptökuvél úr íbúð í Reykjavík. Þessi brot vörðuðu við 244. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940. B var einnig dæmdur fyrir líkamsárás sam- kvæmt 2. mgr. 218. gr. almennra hegningarlaga. B átti langan saka- feril en hann hafði verið dæmdur 32 sinnum frá árinu 1975 fyrir ýmis hegningarlagabrot, þar af 5 sinnum fyrir ofbeldisbrot. Þá hafði hann verið sektaður 12 sinnum. Refsing B var ákveðin fang- elsi í 12 Mániði. .............. err 1276 J var sakfelld fyrir að hafa stolið silfurhring að verðmæti kr. 8.400 úr Efnisskrá CCCXCIII Bls. skartgripaversluninni G og einnig fyrir að hafa brotist inn í íbúðar- hús í Reykjavík og stolið þar 31 armbandi, 183 eyrnalokkum, 13 hálsfestum, 11 nælum, 7 skyrtuhnöppum, 11 armbandsúrum, 12 hringum, handtösku, myndbandstæki, geislaspilara, tösku, skart- gripaskríni og koníaksflösku. Þá var J sakfelld fyrir að hafa stolið handtösku, seðlaveski og snyrtibuddu úr annarri handtösku í kaffi- stofu verslunar í Hafnarfirði en í þessum munum voru 115 greiðslu- kortanótur frá Visa og Eurocard að fjárhæð kr. 443.580, greiðslu- kort, bankakort, tékkhefti, nokkrir tékkar, persónuskilríki og kr. 78.000 í peningum. Þetta varðaði við 244. gr. almennra hegningar- laga. J var einnig dæmd fyrir skjalafals samkvæmt 155. gr. sömu laga. J átti að baki nokkurn brotaferil og voru brot hennar ítrekun á fyrri auðgunarbrotum. Innbrotið í íbúðarhúsið var stórfellt. Þá rauf J skilorð dóms frá 8. nóvember 1991 með brotum sínum. Refs- ing J var ákveðin með hliðsjón af 77. gr. og sem hegningarauki samkvæmt 78. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 fangelsi í 12 MÁNUÖL. ......... err err rt rr rr 1484 A var sakfelldur fyrir að hafa í félagi við tvo aðra stolið felgu undan bif- reið í Mosfellsbæ og brotist inn í sjö sumarbústaði og stolið þaðan ýmsum verðmætum. Þetta varðaði við 244. gr. almennra hegningar- laga nr. 19/1940. A var einnig dæmdur fyrir hylmingu samkvæmt 254. gr. sömu laga. A hafði frá því á árinu 1983 verið dæmdur 17 sinnum fyrir hegningar- og umferðarlagabrot. Þá hafði hann verið sektaður nokkrum sinnum fyrir fíkniefnabrot. ÁA rauf skilorð reynslulausnar með brotum sínum og hóf afplánun eftir að upp um þau komst. Ekki naut beinna upplýsinga um verðmæti þeirra muna sem stolið var úr sumarbústöðunum. Að því virtu og atvikum máls- ins var refsing A ákvörðuð með hliðsjón af 2. mgr. 70. gr., 77. gr. og 255. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 fangelsi í 9 mánuði.... 1520 S og Þ voru sakfelldir fyrir að hafa í félagi stolið úr húsi við Dunhaga í Reykjavík segulbandstæki, tónjafnara, tveimur plötuspilurum, tveimur geisladiskum, tveimur hljómmögnurum, tveimur hátölur- um, tveimur heyrnartólum og 500 geisladiskum alls að verðmæti kr. 1.150.000. Þetta varðaði við 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. S var einnig dæmdur fyrir brot gegn 246. gr. sömu laga. S átti samfelldan sakaferil í 7 ár og hafði rofið skilyrði reynslulausnar á eftirstöðvum refsingar, 60 dögum. Við ákvörðun refsingar var lit- ið til42. gr., 70. gr., 71. gr., 72. gr., 77. gr. og 255. gr. almennra hegn- ingarlaga nr. 19/1940. Þ átti einnig nokkurn sakaferil en litið var til þess að langt var um liðið síðan hann gerðist síðast sekur um CCCXCIV Efnisskrá Bls. hegningarlagabrot en einnig þess að brotið nú var framið í félagi við aðra. Refsingar voru ákveðnar: S fangelsi í 9 mánuði og Þ fang- elsi í 6 mánuði, þar af 3 mánuði skilorðsbundið í 3 ár. Með hliðsjón af aðstæðum og sakaferli S og Þ þótti hvorki rétt að skilorðsbinda refsingu S né refsingu Þ frekar en gert var í héraðsdómi. ............. 2235 J var ákærður fyrir ýmis þjófnaðarbrot með tveimur ákærum. Í A -hluta I. kafla ákæru dags. 21. apríl 1995 voru J gefin að sök brot tilgreind í 10 liðum, þ.á.m. fyrir tilraun samkvæmt tveimur síðustu liðunum. Um ákæruatriði í 2.-5. lið og 7. lið naut ekki við annarra sönnunar- gagna en skýrslna J fyrir lögreglu, þar sem hann játaði þessi brot. Þær játningar voru dregnar til baka og ekkert annað fram komið sem tengdi J við brotin. Lögreglumenn þeir sem tóku skýrslurnar af J komu ekki fyrir dóm. Með vísan til 48. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála var ekki talið að sönnun hefði tekist á sakargiftum í þessum liðum ákæru og var J sýknaður af þeim. J ját- aði fyrir lögreglu innbrot í bát í Reykjavíkurhöfn sem greint var í 6. líð ákæru. Meðákærði X játaði einnig fyrir lögreglu að hafa tekið við þýfi úr innbrotinu frá J. Hefðu þeir í sameiningu afhent það ótilgreindum manni í skiptum fyrir fíkniefni. J dró játningu sína til baka fyrir dómi og meðákærði X einnig. Ekki var öðrum sönnunar- gögnum til að dreifa og var J því sýknaður af þessum lið ákæru. Um bæði 1. og 8. lið ákæru naut við frekari sönnunargagna en þeirrar játningar J hjá lögreglu sem dregin var til baka fyrir dómi. Skýrsla J um aðferð sína við þetta innbrot kom heim og saman við ummerki á vettvangi á öðrum staðnum og rispur á verkfærum J við ummerki á hinum staðnum. Háttsemi J samkvæmt þessum liðum taldist sönnuð. J hafði játað innbrot samkvæmt 9. og 10. lið ákæru dags. 21. apríl 1995. Sú skýring að hann hefði ekki farið inn í húsin til að stela heldur í forvitnisskyni þótti ekki marktæk. Í ákæru dags. 20. júní 1995 voru J gefin að sök tvö innbrot sem töldust sönnuð. Brot J vörðuðu við 244. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 og sömu grein sbr. 20. gr. sömu laga að því er varðar brot samkvæmt 9. og 10. lið ákæru dags. 21. apríl 1995. Við ákvörðun refsingar var litið til sakaferils J sem var langur og annarra atriða. Refsing J var ákveðin fangelsi í 15 mánuði. ..............................00.0 0. 3238 Þóknun Sjá Fasteigna- og skipasala. .......................%...000 0 tann 3175 Þungaskattur Innheimtumaður ríkissjóðs áætlaði D viðbótarakstur á bifreið hans, 45.000 kílómetra að viðbættu 10% álagi eða samtals 49.500 kíló- Efnisskrá CCCXCV Bls. metra fyrir tímabilið 15. júní 1987 til 30. maí 1988 og gerði honum að greiða þungaskatt til viðbótar áður álögðum þungaskatti. Ástæða áætlunarinnar var sú að D kom ekki ítrekað með bifreið- ina til álesturs, vanrækti að færa akstursdagbók auk þess sem um- gengni við ökumæli var ábótavant en ökumælirinn var óvirkur á þessum tíma. D krafðist þess að þungaskattsáætlunin yrði dæmd ógild og að ríkissjóður (R) yrði dæmdur til að greiðslu skaðabóta. Innheimtumaður ríkissjóðs tók ekki ákvörðun um hina umdeildu álagningu með öðrum hætti en tölvufærslu í tekjubókhaldskerfi rík- isins. Samkvæmt 5. mgr. 9. gr. laga nr. 3/1987 var hér um viðurlög að ræða. Ákvörðunin var hvorki formleg né rökstudd og tilkynnti innheimtumaður D ekki um hana bréflega. D var ekki gefinn kost- ur á að tjá sig um fyrirhuguð viðurlög áður en ákvörðun var tekin en verulegir fjárhagslegir hagsmunir voru í húfi fyrir hann og engan veginn útilokað að ákvörðunin hefði orðið með öðrum hætti ef svo hefði verið. Stjórnsýslukæra til fjármálaráðuneytisins var naumast raunhæft úrræði eins og á stóð en ráðuneytið hafði í bréfi til inn- heimtumanns ríkissjóðs í Garðabæ tekið afstöðu til málsins og inn- heimtumaður leit sjálfur svo á að hann væri að framfylgja ákvörð- un ráðuneytisins. Í tilvitnuðu ákvæði var gert ráð fyrir að inn- heimtumaður ríkissjóðs gæti ákvarðað þungaskatt samkvæmt því sem telja mætti sennilegan akstur að viðbættu 10% álagi. Hinn 15. október 1988 var hins vegar gjaldfærður á þessa sömu bifreið þungaskattur vegna 49.358 kílómetra aksturs á tímabilinu 15. júní 1987 til 10. október 1988, samkvæmt álestri þann dag. Hin umdeilda álagning fól því ekki í sér mat á sennilegum akstri bifreiðarinnar 15. júní 1987 til 30. maí 1988 heldur var hún til viðbótar álagningu eftir akstursmæli. Meðferð opinberrar stjórnsýslu í máli D var slík- um annmörkum háð að ógilda bar hana. R var hins vegar sýknaður af bótakröfum D. ................0.a neee 2300 Ærumeiðingar F fór fram á að fá forsjá tveggja barna við slit sambúðar. Í tilefni af því fór dómsmálaráðuneytið fram á að Félagsmálaráð Sauðárkróks (FS) léti uppi umsögn um hagi og aðstæður F. Í bréfi 1. nóvember 1990 var umsögnin látin í té. G, sambýlismaður F höfðaði mál á hendur M, félagsmálastjóra og S, formanni FS og gerði þær kröfur að eftirgreind ummæli í umsögninni yrðu dæmd dauð og ómerk: 1.„Þau eru bæði alkóhólistar.“, 2.,Hún sagði að þau væru bæði CCCXCVI Efnisskrá Bls. alkóhólistar og hefðu farið í meðferð.“, 3... Ekki er hægt að horfa framhjá áfengisvanda þeirra beggja.“ Einnig krafðist hann refsingar og greiðslu kostnaðar af birtingu dóms í málinu. Hæsti- réttur féllst á að ómerkja ummæli undir liðum 1) og 3). Krafa G varðandi ummæli undir lið 2) var mjög á reiki og hafði hann fallið frá henni en síðan haft hana uppi aftur. Þar sem ekki lá fyrir sam- Þykki stefndu fyrir því að krafan yrði aftur tekin til meðferðar komst krafa vegna ómerkingar þessara ummæla ekki að í málinu. Öðrum kröfum G Var hafnað. ................0 enn 63 F, húsamálara var sagt upp störfum hjá R. Málarafélag Reykjavíkur leit- aði skýringa á uppsögninni fyrir F. Í svarbréfi 1, framkvæmdastjóra tæknisviðs R sagði, að F hefði verið ráðinn til að gegna störfum verkstjóra. Síðan sagði: „Fljótlega kom í ljós að F fórst verkstjórnin illa úr hendi og var honum gerð grein fyrir því að hann yrði að bæta sig eða láta af starfi.“ og „Því miður hafði F ekki tök á þessu verkefni.“ F krafðist þess að I yrði dæmdur til refsingar fyrir þessi ummæli samkvæmt 234. og 235. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/ 1940, að þau yrðu dæmd dauð og ómerk og að I yrði dæmdur til að greiða sér fégjald samkvæmt 264. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940. 1 var sýknaður af kröfum F þar sem F hafði ekki tekist að hnekkja því að hann hefði gegnt starfi verkstjóra og ummæli þessi höfðu falið í sér gagnrýni á störf F sem verkstjóra en ekki varðað faglega kunnáttu eða hæfni hans sem málara. Ummælin komu fram í bréfi að gefnu tilefni en voru ekki gerð opinber á neinn hátt. Þá voru ummælin efnislega rétt og ekki ærumeiðandi í skilningi 234. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 né refsiverð aðdróttun sam- kvæmt 235. gr sömu laga. ................. rr 105 Í vikublaðinu P birtist grein um G sem var verslun með listmuni og Ú, framkvæmdastjóra hennar, undir fyrirsögninni: „G.. „beitti fyrir sig rannsóknum sem aldrei fóru fram“. Á forsíðu blaðsins var kynning greinarinnar mjög áberandi með yfirskriftinni: „Ú.. í G....“ en síðan aðalfyrirsögnin, með mjög stóru letri: „Laug til um rannsókn- ir á málverkum“. Í undirfyrirsögn á forsíðu sagði: „Þegar tvö mál- verk sem sögð voru eftir S.. málara komu til sölu í G.. sagði Ú.. að þær hefðu verið gegnumlýstar til að kanna aldur þeirra. Það var aldrei gert. Ú.. segist nú hafa misskilið sérfræðingana. Þetta er ekki eina dæmið um vafasöm málverk eða viðskiptahætti G...“ Greinin var birt á 8. og 9. bls. P og var í henni að finna fleiri vafasöm ummæli um G og Ú. Undir greinina rituðu fullum nöfnum Efnisskrá CCCXCVII Bls. K, ritstjóri og Þ, blaðamaður P. G og Ú kröfðust ómerkingar um- mælanna, refsingar og greiðslu bóta og kostnaðar við birtingu dóms í þremur dagblöðum. Ummæli í 11 töluliðum voru ómerkt en hafnað var kröfu um ómerkingu ummæla í 2 töluliðum. Ú voru dæmdar miskabætur kr. 100.000 og G bætur fyrir röskun á við- skiptavild og stöðu fyrirtækisins, kr. 200.000. K var dæmdur til greiðslu sektar, kr. 25.000 og Þ kr. 8.000. Þá voru K og Þ dæmd til greiðslu kostnaðar við birtingu dómsins kr. 150.000. K bar einn ábyrgð á ummælum á forsíðu blaðsins en K og Þ sameiginlega á öðru efni blaðsins og skiptist ábyrgð þeirra á bótagreiðslum í hlut- föllum í samræmi við það. Fallist var á að heimta mætti dæmdar fjárhæðir af þrotabúi B hf. sem var útgefandi blaðsins. ................ 408 P læknir hélt því fram í Ríkisútvarpinu að notkun hormónalyfja væri orðin algeng meðal vaxtaræktar- og kraftlyftingamanna og að notk- un þessara lyfja gæti orsakað alvarlega sjúkdóma. Tuttugu og sex aðilar sem allir voru í hópi vaxtaræktar- og kraftlyftingamanna töldu að sér vegið með þessum ummælum og kröfðust þess að P yrði dæmdur til að greiða þeim miskabætur, að ummæli hans yrðu dæmd dauð og ómerk, að P yrði dæmdur til fangelsisvistar og að hann yrði dæmdur til að greiða fyrir birtingu dóms í málinu. Sam- kvæmt Hrd. 1992:556 var talið að vaxtaræktar- og kraftlyftinga- mennirnir gætu höfðað mál þetta. Talið var að brýnt tilefni hefði verið fyrir P að vara við misnotkun hormónalyfja í íþróttum og var vísað til grundvallarreglna um tjáningarfrelsi og þess hve ummæli P voru almenns eðlis og beindust að stórum hópi manna. P var sýkn- aður af öllum kröfum. Einn dómari skilaði sératkvæði með sömu niðurstöðu og meirihluti dómara en breyttum rökstuðningi. ......... 152 Í ofangreindu máli var upphafleg krafa P í málinu þess efnis að því yrði vísað frá dómi og varð héraðsdómari við þeirri kröfu með dómi 21. febrúar 1992. Með dómi Hæstaréttar 20. mars 1992 var frávísunar- dómurinn felldur úr gildi. Eftir frávísunardóm héraðsdóms en áður en dómur Hæstaréttar var kveðinn upp birtust ýmis ummæli P í fjölmiðlum landsins um Ó, lögmann vaxtaræktar- og kraftlyftinga- mannanna. Ó krafðist ómerkingar ummælanna og að P yrði dæmd- ur til refsingar. Dæmt að tvenn ummæli af fimm skyldu vera ómerk en P var að öðru leyti sýknaður af kröfum Ó. Einn dómari skilaði sératkvæði og vildi sýkna P af öllum kröfum Ó. 714 Í dagblaðinu DV birtist grein undir fyrirsögninni „Sigldi burt og stal tækjum og togspilum.“ Greinin var undirrituð upphafsstöfum CCCXCVIII Efnisskrá blaðamannsins „sme“. Fjallaði greinin að öðru leyti um meintan þjófnað fyrrum eiganda skipsins á ýmsum tækjum, sem talin voru tilheyra bátnum E. Fyrrum eigandi skipsins höfðaði mál á hendur blaðamanninum S, ritstjórum, stjórnarformanni og framkvæmda- stjóra DV og krafðist þess að fyrirsögn greinarinnar og ýmis um- mæli í greininni yrðu ómerkt og að þeir yrðu dæmdir til refsingar, greiðslu bóta, kostnaðar við birtingu dómsins o.fl. Í héraði voru kröfur N á hendur blaðamanninum S teknar til greina en aðrir voru sýknaðir af kröfum N með vísan til 15. gr. laga nr. 56/1957 um prentrétt. Við umrædda grein var enga fyrirvara eða merkingar að sjá sem gáfu til kynna að höfundur fyrirsagnarinnar við greinina væri annar en sá sem hana ritaði. Því hafði heldur ekki verið haldið fram af S að almennur fyrirvari væri gerður í DV um að fyrirsagnir væru ekki á ábyrgð greinarhöfunda. Að þessu virtu og með tilliti til dóms Hæstaréttar 16. febrúar 1995 í málinu nr. 122/1992 var ekki fallist á sýknukröfu S á þeim forsendum að hann bæri ekki ábyrgð á efni fyrirsagnar við greinina. Margsinnis hafði hins vegar verið dæmt að merking eins og þessi væri ekki næg nafngreining í skiln- ingi 15. gr. laga nr. 57/1956, sbr. m.a. dóma í dómasafni Hæstaréttar 1977, bls. 375 og 463 og 1978, bls. 126 og var S sýknaður af kröfum Ökuleyfissvipting R var sakfelldur fyrir akstur undir áhrifum áfengis og sviptur ökurétti. R átti langan sakaferil og hafði margoft verið dæmdur fyrir umferðar- og áfengislagabrot. Hann var sviptur ökuleyfi ævilangt. ............... A var sakfelldur fyrir akstur undir áhrifum áfengis og sviptur ökurétti. A var undir verulegum áfengisáhrifum og hafði margoft verið dæmdur fyrir að aka bifreið undir áhrifum áfengis og réttindalaus. Hann var sviptur ökurétti ævilangt. ......................... 00 A var sakfelldur fyrir manndráp af gáleysi samkvæmt 215. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940, akstur undir áhrifum áfengis, án tilskil- inna ökuréttinda og ógætilegan akstur. Hann var sviptur ökurétti ÆVilaNgt. „erna K var sakfelldur fyrir akstur undir áhrifum áfengis. Hann hafði þrívegis áður verið dæmdur fyrir ölvunarakstur. Hann var sviptur ökurétti ÆVilaNgt. reset G var sakfelldur fyrir akstur undir áhrifum deyfilyfja og var sviptur öku- rétti Í Ó Mánuði. ............ err Bls. 2507 521 548 588 721 983 Efnisskrá CCCIC Bls. Þ sakfelldur fyrir akstur undir áhrifum áfengis og var sviptur ökurétti í 6 MÁNUÐI. „lr 2081 K var sakfelldur fyrir akstur undir áhrifum áfengis og var sviptur öku- rétti Í 1 Mánuð. „rr 2355 Ökumannstrygging Sjá Vátrygging. lr rererrennnnerrrrrannnnnrrrrrrrrnnn nn 2249 Ölvun við akstur, ölvunarakstur Sjá Bifreiðar... 548, 727, 983, 2081 Sjá Manndráp af gáleysi. ............0000..000eeean neee 588 Sjá Vátrygging. ............... rr rrrennnrrsnrrrennnr rennt 2249, 2703 Örorka Sjá Skaðabætur, Vátrygging Örorkubætur Sjá Skaðabætur. ..............0..... 0... 2194, 3252 Örorkumat Við ákvörðun bóta fyrir varanlega örorku var hafnað að leggja til grundvallar matsgerð dómkvaddra matsmanna, læknis og lögfræð- ings um fjárhagslega örorku heldur var byggt á örorkumati læknis eins og dómvenja Var fyrir. ........0......0..00 eeen nn. 2194, 3197, 3206, 3252 Sjá Skaðabætur. ............0.. 0. resrrrrrnnrrsnnnrr erat 2288 VI. YFIRLIT Einkamál: a. Áfrýjunarmál dæmd b. Kærumál dæmd ....................... rr c. Mál felld niður með dómi ............0...... 3 d. Úrskúfðir dd. 9 Opinber mál: a. Áfrýjuarmál dæmd „denn 63 b. Kærumál dæmd ..........................0 nr 42 Mál dæmd af þremur hæstaréttardómurum .......................... 391 Mál dæmd af fimm hæstaréttardómurum .........................0... 124 Mál dæmd af sjö hæstaréttardómurum ..........................0.0... 0 Mál dæmd með varadómara ...............0...000 re 410 105 515 515 113